Δεν ξέρω τι έχω..

Γειά σας λοιπόν.. είμαι 20 ετών..Θα σας πώ την ιστορία μου για να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται.
Λοιπόν, όλα καλά, ξαφνικά τα χριστούγεννα κάτι γίνεται ερωτικό με μια φίλη μου που μένει Γερμανία και είχε έρθει για διακοπές Ελλάδα.. Την ερωτεύομαι και αυτή επίσης.. περνάν οι μέρες και φεύγει για Γερμανία.. Μιλάμε κάθε μέρα με μηνύματα και skype.. όλα καλά και εγώ ένιωθα να πετάω στην κυριολεξία γιατι μου τεριάζει αυτή η κοπέλα. :).. Κλείνω Εισιτήριο για Γερμανία στις 14/2.. Μάζευα τα λεφτά μου λίγα λίγα και το έκλεισα.. Ξέχασα να πώ οτί είμαι Σερβιτόρος σε μια ταβέρνα και δουλέυω 2 με 3 μεροκάματα την βδομάδα.. συνεχίζω να μαζεύω λεφτά για να περάσω καλά όταν πάω.. Είχα αυτό το ανγχος στο μυαλό μου και τιποτα αλλο δεν με ένιαζε.. Δεν έβγαινα συχνά το βράδυ με τους φίλους μου για να κάνω οικονομία.. Τέλος πάντων Το Σάββατο το βράδυ σχολάω απο την δουλεία μου, μιλάω με την κοπέλα μου στο κινητο και μου λέει οτί θα πάει για ύπνο.. καληνύχτιστίκαμε κανονικά όπως κάθε μέρα.. εγώ βγήκα με τα παιδιά και ήθελα να χαλαρώσω γιατί με διακατείχε αυτο το ανγχος.. τέλος πάντων κάνω με έναν φιλο μου ένα τσιγαράκι (απο τα καλά..) οχι πολυ.. 5-6 τζούρες το πολύ.. περνάει η ώρα.. πάω σπίτι για ύπνο.. το πρωί ξυπνάω με μια ακεφία, δεν είχα όρεξη για τίποτα, δεν έδωσα σημασία λεω bad day.. την άλλη μέρα το πρωί ξύπνησα με ταχυπαλμίες και δεν ήξερα τι να κάνω.. είχα το αίσθημα του φόβου.. Είπα την μητέρα μου οτί δεν είμαι καλα.. αφού όλη την μέρα αισθανόμουν χάλια ψυχολόγικα και δεν είχα όρεξη για τίποτα.. ουτε να μιλήσω με την κοπέλα μου.. ΑΥΤΟ με τσάκισε.. απο την δευτέρα κοιμάμαι με δυσκολία και ξυπνάω νωρίς το πρωί με άγχος.. Αγχόνομαι για το ταξίδι.. αγχόνομαι γιατι δεν έχω όρεξη να μιλήσω ούτε στην κοπελία μου.. νιώθω ένοχές για το τσιγάρο που έκανα γιατι νομίζω οτι από αυτό είμαι έτσι... Δεν ξέρω τι έχω.. έκανα εξετάσεις στο νοσοκομείο καρδιογράφιμα αίμα ακτίνες, όλα καλα.. αλλά Συνεχώς δεν μπορώ να ηρεμίσω.. Λίγο ηρεμώ και μετά θυμάμαι την κοπέλα μου και αρχίζει πάλι αυτο το αίσθημα.. Φοβάμαι γιατι δεν ξέρω τι να κάνω.. νιωθω απελπισμένος μια μου λείπει μια δεν μου λείπει, μια θέλω να της μιλήσω και όταν μιλάμε στο skype γίνομαι πάλι χαλια.. Περίεργη κατάσταση.. :( τόσο καιρό ονειρευόμουν την μέρα που θα πάω γερμανία να την συναντίσω και τώρα νομίζω οτί δεν θέλω καν να πάω.. Γενικά δεν με ενδιαφέρει τίποτα.. Χθές και σήμερα ήμουν στην δουλειά και από την ώρα που μπήκα ήθελα να φύγω.. και σκεφτόμουν την κοπέλα μου.. Παιδία βοήθεια.. πείτε μου κάτι να κάνω για να χαλαρώσω.. δεν ξέρω τι έγινε και αλλάξα έτσι σε ένα βράδυ.. :( τα πάνω κάτω.. Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας.. (συγνώμη αν σας κούρασα)

ξέχασα να πώ οτί όλη μέρα σχεδόν νιώθω την καρδία μου να χτυπάει δυνατά, με πιάνει ώρες ώρες πολύ έντονη στεναχώρια και δεν ξέρω τι να κάνω.. πάω βόλτες στο σπίτι.. πίνω νερό.. πηγαίνω στην μητέρα μου και την αγκαλιάζω.. πολύ περίεργα νιώθω και δεν ξέρω τον λόγο.. Σήμερα δεν είχα όρεξη ούτε να φάω τίποτα.. και το νερό με το ζόρι... Ποιος? εγώ?? που σκεφτόμουν το φαγητό όλη μέρα και πώς θα γελάσω... Δεν μπορώ να γελάσω με τίποτα.. 5 μέρες τώρα.. δεν έχω όρεξη να πάω πουθενά.. Δεν ξέρω.. νομίζω οτί φταίει το αγχος για το ταξίδι και τα λεφτά που πρέπει να μάσω και εχω μελαγχολίσει.. Νομίζω οτί θέλω να πάω σε μια φίλη μου που την αγαπώ πολυ.. να μείνω μαζί τις 2-3 μέρες.. ίσως γίνω καλα?? θα μου ξαναέρθει το κέφι που είχα.. γιαυτο φοβάμαι ποιό πολύ.. γιατί ώρες ώρες νιώθω ασχημα γιατί δεν θένω να πάω στην κοπέλα μου.. Την αγαπώ.. και μου λείπει.. Θέλω να ξαναγίνω όπως ήμουν.. :(

κατι παρομοιο ειχα παθει και εγω πριν 2 χρονια, το ανχος δεν εφευγε, ολα μου φαινοντουσαν ανουσια και αρχισα να απομονωνομαι και να κλεινομαι στον εαυτο μου σταδιακα... τωρα ειμαι σε κεντρο απεξαρτησης για ηρωινη... ποιος θα το φανταζοταν... ΕΓΩ! ΗΡΩΙΝΗ!! ΕΓΩ?! και το πουστικο το χορτο στην αρχη ηταν μια χαρα ρε γαμωτο.. καλως ηρθες στην κολαση φιλε..

ευχαριστώ ρε για την συμπαράσταση.. :Ρ

Δεν είμαι χασικλής.. απλά εκείνη την μέρα έτυχε να έχει ένας γνωστός.. :) ούτε νιώθω την ανάγκη ότι θέλω να κάνω.. αυτά για να μην παρεξηγιθώ.

οχι ρε ενταξει πλακα κανω επειδη βαριεμαι σορρυ... πιστευω αμα χαλαρωσεις λιγο θα σου περασει... προσπαθησε νασαι συνεχεια με παρεα να απασχολειτε το μυαλο αυτο θα σε βοηθησει νομιζω..

και εγω αυτό πιστεύω.. :) αλλά δεν έχω την όρεξη!! την τετάρτη ήμουν με φίλους για καφέ και το είχα ξεχάσει και γελούσαμε.. μετά μόλις γύρισα σπίτι και σκεφτόμουν πάλι τα ίδια ξανά άρχισε αυτό το πράμα..

δε ξερω τι να σ πω ρε φιλε φοβαμαι μη σε μπερδεψω χειροτερα καλο θαταν να πας μια βολτα σε εναν ψυχολογο να τα πεις λιγο, εμενα μου ειπαν οτι το χορτο μου εβγαλε ψυχολογικα τραυματα απωθημενα... εχεις τιποτα παρανοιες, περιεργες σκεψεις κλπ?

αυτά που έγραψα δεν είναι περίεργες σκέψεις;; :)

ναι γαμησετα δεν ξερω δεν μπορω να σε βοηθησω μονο κοιτα να κανεις κατι να το λυσεις και μη την πατησεις σαν εμενα... σου προτεινω να πας σε ψυχολογο, απλα αμα σου πει για χαπια πες του οχι και πως θες απλα να καταλαβεις τι σου συμβαινει.. καληνυχτα και καλο κουραγιο..

κανεις μακροχρονια χρηση?Εχει σημασια αυτο που σε ρωταω....

εχεις απαντησει νταξει δεν το ειχα δει σορυ...

θα σου περασει. απλα σου εδειξε οτι δεν ειναι για σενα τα ...χορτα

Ολα αυτα φιλε μου τα ειχα περασει και μου ειχαν πει οτι ειναι διαταραχες πανικου και δεν χρειαζεται να απελπιζεσαι και οσο για τις ενοχες δεν σε βοηθανε πουθενα απλα σε κανουν να νιωθεις χειροτερα

λές ρε φίλε μου?? και πόσο καιρό θα είμαι ακόμα έτσι;; σκέφτομαι πολύ αρνητικά για όλα.. λες να με βοηθούσε κάτι;; πχ, ένα διάλειμμα με την κοπέλα μου μέχρι να το ξεπεράσω;; γιατί όσο την σκέφτομαι και αμέσως μου έρχεται στο μυαλό ότι δεν θέλω να πάω, γενικά να κάνω τίποτα με ταράζει.

[QUOTE=antonis9001;221837] νιώθω ένοχές για το τσιγάρο που έκανα γιατι νομίζω οτι από αυτό είμαι έτσι...QUOTE]

Όλα στο μυαλό σου είναι. Σιγά μην τα έπαθες όλα αυτά από 5-6 τζούρες. Απλά έχεις άγχος με το ταξίδι και μια φοβία για το χόρτο.
Αυτό νομίζω εγώ.

Και εγώ συμφωνώ με τη marian_m
πιστεύω πως αν προσπαθήσεις να ηρεμήσεις λίγο, να βγεις με τους φίλους σου..
σε 2 εβδομάδες που θα πας και στη κοπέλα σου θα
ξεκαθαρίσει το μυαλό σου :)

ευχαριστώ για το θάρρος που μου δείνετε αλλά αυτήν τη στιγμή αισθάνομαι οτί δεν θέλω να πάω.. Και αυτή η σκέψη με βασανίζει.. Γιατί ξύπνησα έτσι την κυριακή και νιώθω ότι δεν έχω όρεξη να πάω ούτε να την δώ.. Και με φοβίζει παράληλα γιατί δεν έγινε κάτι μεταξύ μας που να μπορώ να με κάνει να νιώσω έτσι.. Απλά έτσι ξύπνησα.. Θέλω να γίνω καλαααααα :/ άλλα δεν είναι ότι δεν θέλω μόνο αυτήν Γενικά τίποτα δενμε ενδιαφέρει.. απλά ποιό πολύ με πονάει για αυτήν γιατί για αυτήν τόσο καιρό έκανα όλα αυτα.. απο αγαπη.. και τώρα νιώθω κενό. Ελπίζω να αλλάξω.

..........ισως κριση πανικου απ την πολυ πιεση. Μην προσπαθεις πιεστικα να γινεις καλα, γιατι δεν προκειται. Αγχωνεσαι ακομα περισσοτερο! Προσπαθησε να ηρεμησεις κ σταματα να σκεφτεσαι τι πρεπει να κανεις.. (πρεπει να μαζεψω λεφτα, πρεπει να παω στη Γερμανια, πρεπει να συνεχισω να αγαπαω την κοπελα μου,πρεπει να γινω καλα....). ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ....... Ολα θα γινουν αν χαλαρωσεις. Για μενα το χορτο ηταν η αφορμη για να εκδηλωθει η κριση πανικου σου, αλλα αφου σε χαλαει μην το ξανακανεις...........

ευχαριστώ.. απλά εκείνη την νύχτα ένιωθα πολύ πιεσμένος και σκέφτηκα ότι αν το έκανα θα με χαλάρωνε.. αλλά μάλλον αποδείχτηκε το αντίθετο. Τέλος πάντων και εγώ αυτό πιστεύω ότι δεν πρέπει να το σκέφτομαι και πολύ γιατί όλα θα γίνουν καλά.. Έτσι θέλω να ελπίζω, αλλά από την άλλη σκέφτομαι ότι δεν θα έχω όρεξη. Χθες βγήκα και ψηλομέθυσα με τους φίλους μου και αισθανόμουν καλά είχα κέφι.. αλλά μετά πάλι σκεφτόμουν την κοπέλα μου και με χαλούσε.. Ελπίζω να μου περάσει και να χαλαρώσω..

κάτι ακόμα..αυτό πάει 7 μέρες τώρα, απλά δεν μπορώ να το βγάλω απο το μυαλό μου.. δεν ξέρω.. στεναχωρώ και τους γονείς μου .. δεν θέλω να είμαι έτσι.. μπορείς να μου προτείνεις να κάνω κάτι ώστε να χαλαρώσω?? δεν μπορώ να κοιμηθώ εύκολα με πνίγουν οι σκέψεις και οι ενοχές.. και ξυπνάω νωρίς το πρωί και πάλι αυτό αρχίζω και σκέφτομαι.. και αυτός ο κόμπος που νιώθω..

αν βιαζεσαι να χαλαρωσεις πηγαινε σε ενα γιατρο να σου δωσει κανα ηρεμιστικο , θα σε βοηθησει . ,, σε ενα κεντρο ψυχικης υγειας , δεν ειναι αναγκη να το πεις στους γονεις σου.

Quote:

---

Originally Posted by antonis9001

κάτι ακόμα..αυτό πάει 7 μέρες τώρα, απλά δεν μπορώ να το βγάλω απο το μυαλό μου.. δεν ξέρω.. στεναχωρώ και τους γονείς μου .. δεν θέλω να είμαι έτσι.. μπορείς να μου προτείνεις να κάνω κάτι ώστε να χαλαρώσω?? δεν μπορώ να κοιμηθώ εύκολα με πνίγουν οι σκέψεις και οι ενοχές.. και ξυπνάω νωρίς το πρωί και πάλι αυτό αρχίζω και σκέφτομαι.. και αυτός ο κόμπος που νιώθω..

---

Η κοπελα σου εχει καταλαβει τι γινεται? Το εχεις συζητησει μαζι της? Την εμπιστευεσαι?

Quote:

---

Originally Posted by Kandy

Η κοπελα σου εχει καταλαβει τι γινεται? Το εχεις συζητησει μαζι της? Την εμπιστευεσαι?

---

Μιλάμε κάθε μέρα γιαυτό τις είπα ότι δεν έχω κέφι κτλ αλλά δεν της είπα ότι με χαλάει και αυτή πολύ γία να μην ξενερώσει μαζί μου, γιατί πιστεύω οτι θα μου περάσει.. και προσπαθεί να με χαλαρώσει, λέγοντας μου γλυκόλογα αλλά δεν μου κάνουν αίσθηση.. με αγαπάει ειλικρινά, δεν μου έχει φερθεί άλλη κοπέλα τόσο καλά.. αισθάνομαι ότι θα πάω και δεν θα έχω όρεξη να κάνω τίποτα μαζί της.. Ρε παιδιά γίνεται να αλλάξω τόσο πολύ σε ένα πρωινό ξύπνημα?? μα δεν είναι αυτή το πρόβλημα, γενικά δεν έχω όρεξη για τίποτα, αλλά επειδή σκέφτομαι πόσο πολύ ήθελα να πάω να την συναντήσω και τώρα νιώθω έτσι περίεργα αυτό με κατεβάζει πολύ την ψυχολογία.. Μ'αρέσουν πολλά πράγματα να κάνω και δεν έχω κέφι για τίποτα.. μ'αρέσει το snowboard, μ'αρέσει να βγαίνω έξω μ'αρέσουν πολλά αλλά δεν έχω όρεξη για τίποτα..

Γεια σας και πάλι :) Είχα πάει σε μια φίλη μου να χαλαρώσω λίγες μέρες, το είχα σχεδόν ξεχάσει αλλά αυτός ο πόθος για την κοπέλα μου δεν επανήλθε. Και σήμερα που ήρθα σπίτι πάλι άρχιζα και σκεφτόμουν ότι θα πάω και δεν θα περάσω καλά. Θα ήθελα μια απάντηση στο όταν πάω και την δω από κοντά και περάσουμε χρόνο μαζί θα την θέλω πάλι όπως παλιά; ίσως η απόσταση με κουράζει ψυχολογικά και όταν την βλέπω στην κάμερα αντί για χαρά μου προκαλεί ένα αίσθημα περίεργο και μπερδεμένο;; Δεν μπορώ να με καταλάβω. ώρες ώρες μου λείπει πολύ και όταν την παίρνω τηλέφωνο βαριέμαι και με στεναχωρεί που το παίζω. αλλά μετά πάλι με πιάνει αυτό το αίσθημα του ότι θέλω να την δω.. τι φταίει ρε παιδιά; :) Όταν βγαίνω έξω και δεν την σκέφτομαι καθόλου μου περνάει αλλά όταν την φέρνω ξανά στο μυαλό μου και σκέφτομαι ότι θα πάω να την συναντήσω αισθάνομαι περίεργα.

γεια σου antoni :)

έκανες πολύ καλά που πήγες να δεις τη φίλη σου και χαλάρωσες αυτές τις λίγες μέρες. Αυτό το ''όπως παλιά'' που σε προβληματίζει με το μεγάλο ερωτηματικό γιατί δεν το αφήνεις εκεί που ήδη βρίσκεται; Δηλαδή πίσω, στο παρελθόν, είτε κοντινό είτε μακρινό. Το θέμα είναι τώρα. Τώρα πως νιώθεις;
Μπορείς να απαντήσεις ειλικρινά σ' αυτό;

Είσαι μπερδεμένος και μοιάζει να μπουρδουκλώνεσαι με όλο και περισσότερα ''αν''..
Εγώ θα σου πρότεινα να το κάνεις αυτό το ταξιδάκι χαλαρά, χωρίς να αγχώνεσαι και να προβληματίζεσαι για το τι πρόκειται να συμβεί. Πήγαινε, βρεθείτε, νομίζω ότι μπορεί να σε βοηθήσει να δεις πώς νιώθεις στην παρούσα φάση. Αν θα ήθελες / άντεχες να συνεχίσει αυτή η σχέση. Όπως.
Και η δική μου άποψη είναι να μην το ''παίζεις''. Να το συζητήσεις και με την κοπέλα σου, να εκφράσεις τους προβληματισμούς σου.

Δεν υπάρχει λόγος να βασανίζεσαι. Γιατί δεν υπάρχει σωστό και λάθος ή όπως παλιά.
Όπως νιώθεις τώρα. Και παίρνεις τις αποφάσεις σου..

Γεια σου και εσένα τρελό διαμαντάκι :)
Απλά δεν καταλαβαίνω αυτήν την τεράστια καμπύλη που δημιουργήθηκε σε μια μέρα. Νιώθω μπερδεμένος και δεν θέλω να κάνω πράγματα που ίσως μετανιώσω αργότερα, το ταξίδι θα το κάνω είναι το μόνο σίγουρο. Δεν μπορώ να με καταλάβω γιατί αυτή την γυναίκα την κυνηγούσα πολύ καιρό και όταν έγινε το θέμα ένιωσα πολύ όμορφα, και όπως προείπα όλο αυτό τον καιρό είχα στο μυαλό μου πότε θα πάω να την συναντήσω, και ένιωθα μεγάλη πίεση για τα οικονομικά κτλ.. αυτό δεν μπορώ να καταλάβω. Και είναι τόσο άδοξο γιατί μου συμπεριφέρεται έτσι όπως θα ήθελα να μου συμπεριφέρεται κάθε σχέση μου. Αυτό με προβληματίζει.

ε χεστην μωρε μην χαλιεσαι συνεχισε τη ζωη σου και εξηγησε της οτι δε γουσταρεις πλεον... ερωτας και ανχος δε πανε μαζι, με το ζορι τι προσπαθεις να κανεις ;)

φίλε μου δεν έχεις δίκιο. Νομίζω ότι όλα ξεκίνησαν εκείνο το βράδυ που κάπνισα το αναθεματισμένο. Γιατί λοιπόν ενώ ήμουν τόσο ερωτευμένος ξαφνικά ξύπνησα τόσο απαθής; αυτό με φόβισε και την επόμενη μέρα ξύπνησα και σκέφτηκα αν όλα είναι όπως πριν δηλαδή ερωτευμένος με την κοπέλα μου, και δεν το ένιωσα και ταράχτηκα τόσο πολύ.. και εδώ και 2 βδομάδες με βασανίζει αυτό στο μυαλό μου.. Ήταν τόσο λάθος που το έκανα;; και γιατί δεν μου περνάει;; και γιατί βλέπω την κοπέλα μου στην κάμερα και με πιάνει μια στεναχώρια ;; αυτό δεν μπορώ να καταλάβω.. Εχθές ξύπνησα με πολύ κέφι και όρεξη για το ταξίδι και έμοιαζε σαν να τα είχα ξεχάσει όλα, και μιλούσα με την κοπέλα μου και χαιρόμουν. Όταν γύρισα σπίτι και άνοιξα την κάμερα και είδα το πρόσωπό της με έπιασε πάλι αυτή η θλίψη.. Δεν μπορώ να καταλάβω ρε παιδιά.. είναι αγάπη αυτό που νιώθω;; όταν την δω από κοντά θα ηρεμήσω;; έλεος..

νομίζω θα γίνω καλά αν την δω και νιώσω όπως ένιωθα για αυτήν.. τότε θα μου φύγουν οι κακές σκέψεις για το χόρτο που ίσως με επηρέασε τόσο αρνητικά στις σκέψεις μου.. πείτε μου ρε παιδιά..

antoni γεια και πάλι :)

Εκείνο το ένα και μοναδικό (όπως δηλαδή έγραψες) αναθεματισμένο δεν πιστεύω ότι εξαφάνισε όλως μυστηριωδώς τον έρωτά σου!! Αν είχες δηλώσει πως κάνεις πιο συχνή χρήση θα το συζητούσαμε διαφορετικά..

Για ποιο λόγο, όμως, άρχισες να έχεις αμφιβολίες; Μήπως δε σε ικανοποιεί η κατάσταση ως έχει; Μήπως δε σε γεμίζει;
Το ότι ζείτε μακρυά ο ένας από τον άλλο και μάλιστα σε διαφορετικές χώρες δε σε προβληματίζει;
Βλέπεις την κοπέλα σου στην κάμερα και στεναχωριέσαι. Και ρωτάς γιατί.. Σκέψου το λίγο. Την βλέπεις στην κάμερα!

Αντώνη, οι σχέσεις από απόσταση δεν είναι εύκολη υπόθεση. Γενικά οι σχέσεις δεν είναι εύκολη υπόθεση. Δουλεύονται καθημερινά και εξελίσσονται,
όπως και ο καθε ένας από τους δύο που συμμετέχει στη σχέση. Επίσης ό,τι νιώθουμε για έναν άνθρωπο δεν παραμένει ίδιο και απαράλλαχτο μέσα στο χρόνο και τις καταστάσεις. Τα συναισθήματά μας αλλάζουν. Αν δε νιώθεις, το ξαναείπαμε αυτό, δε νιώθεις. Μην αυτομαστιγώνεσαι γι' αυτό.
Το θέμα είναι να ξεκαθαρίσεις μέσα σου και να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου αρχικά.

Αυτό το τόσο άδοξο που ανέφερες παραπάνω δεν το καταλαβαίνω. Μπορεί η συγκεκριμένη κοπέλα να είναι αστέρι, να ανταποκρίνεται στα κριτήρια που έχεις ορίσει για την ''ιδανική'' σύντροφο, αλλά αν δεν αισθάνεσαι ερωτευμένος μαζί της, ή αν δεν μπορείς/δεν αντέχεις για πρακτικούς λόγους να είσαι μέσα σε αυτή τη σχέση, τι θα κάνεις;

Μην σκέφτεσαι παραπάνω απ' όσο αντέχεις, μη φορτώνεσαι με ενοχές και τα υπόλοιπα στα έγραψα και παραπάνω.. χαλαρά :)

όντως αυτό το ένα ήταν.. απο το καλοκαίρι είχα να κάνω που και πάλι έκανα που και που .. Λοιπόν όλα αυτά τα ήξερα απο πριν ότι ήταν δύσκολη η κατάσταση της σχέσης και οτι δεν θα είχε μέλλον. Αλλά εγώ έκλεισα τα εισιτήρια για να την δώ γιατί έτσι ένιωθα ότι μου λείπει. Λοιπόν τι μπορεί να άλλαξε;; ακόμα την σκέφτομαι και μου λείπει. Απλά θέλω να σιγουρέψω ότι δεν ήταν το χόρτο που με πείραξε γιατί με κάνει να νιώθω ενοχές. και επίσης θέλω να σιγουρευτώ ότι θα περάσω καλά όταν πάω.. αυτές οι σκέψεις με βασανίζουν.

Αντώνη,

όπως το έθεσε κάποιος, πολύ εύστοχα, οι σχέσεις από απόσταση είναι θνησιγενείς.

Ωστόσο, παρά την αρχική γνωστή σε σένα δυσκολία αυτής της σχέσης, πήρες το ρίσκο και αποφάσισες να το δοκιμάσεις, να το ζήσεις.
Και καλά έκανες. Κι εγώ μαζί σου. Το έχω κάνει. Follow your heart, ένα πράγμα :)
Υπάρχουν και άνθρωποι που δε θα έπαιρναν ούτε καν μια γεύση από όλο αυτό γιατί το μυαλό θα το απαγόρευε.

Στην πορεία όμως μπορεί πράγματι να ζοριστείς πολύ και εκεί αρχίζεις να ζυγίζεις και να μετράς.
Επαναπροσδιορίζεσαι λοιπόν. Όσον αφορά στην αρχική σου επιλογή. Είναι πιθανό και καθόλου παράλογο να θέλεις/να ζητάς/να χρειάζεσαι κάτι άλλο στην παρούσα φάση.
Για μένα, λοιπόν, δε φταίει εκείνο το ένα ''αναθεματισμένο''.

Πάντως και το ταξίδι είναι ένα ρίσκο. Δεν μπορείς να εξασφαλίσεις με κάποιο τρόπο ότι, οπωσδήποτε βρέξει-χιονίσει, θα περάσεις καλά.
Μην έχεις υπερβολικές προσδοκίες, αυτό σου προτείνω εγώ, μη βασανίζεσαι με σκέψεις και σενάρια και άφησέ το να κυλήσει..

Από εμένα έχεις μια τεράστια ευχή να περάσεις καλά στο ταξιδάκι σου
και κυρίως να ηρεμήσεις μέσα σου και να καταλάβεις πού και πώς είσαι :)

Εντάξει μπορώ να καταλάβω αυτά που μου λες. Απλά δεν μπορώ να βρω τι έφταιξε και με έκανε να νιώσω έτσι. Σου είπα ότι εκείνο το βράδυ αισθανόμουν πολύ πίεση και κάτι έπρεπε να κάνω για να χαλαρώσω.. Και ξύπνησα όπως ξύπνησα και από τότε με έχουν πνίξει οι ενοχές και οι αμφιβολίες. Δεν μπορώ απλά να τις βγάλω απο το μυαλό μου, εφόσον δεν γίνεται κάτι για να καταλάβω το αντίθετο. Δεν σου φαίνεται παράξενο;; αλλά και πάλι δεν μπορώ να πω οτι δεν νιώθω τίποτα, γιατί νιώθω ότι μου λείπει, και όταν το θυμάμαι ότι θα παω και θα την δω με κάνει να νιώθω πάλι χάλια..

Γεια σας και πάλι :)
Θέλω να σας πω κάτι που έγινε πρόσφατα και να μου πείτε τα συμπεράσματα σας. Προχθές το βράδυ ήμουν χάλια ψυχολογικά γιατί όπως σας είπα φοβάμαι πολύ για το πώς θα αντιδράσω στο ταξίδι που θα πάω την δευτέρα.. Βγήκα με μια φίλη μου και της τα είπα όλα, και αυτή μου εξήγησε ότι όλα αυτά συνέβησαν απο την πολύ πίεση που έιχα βάλει στον εαυτό μου για να πετύχω τον στόχο μου, και ότι μου βγήκε αντίθετα με αυτό που ήθελα να κάνω, μου είπε ότι όταν θα πάω και θα την δω θα τα ξεχάσω όλα όσα πέρασα και θα είμαι πάλι χαρούμενος :) όλο αυτό με έκανε να αισθανθώ πολύ χαρούμενος και όταν γύρισα στο σπίτι το μυαλό μου ήταν σε τόσο ήρεμο όσο ποτέ!! κοιμήθηκα χαρούμενος και επίσης μου είπε να προσπαθώ να μην το σκέφτομαι τόσο αρνητικά και να σκέφτομαι θετικά! κοιμήθηκα τόσο ωραία παιδιά που η καρδία μου λαχταρούσε να πήγαινα εκείνη την στιγμή στην καλή μου επίσης μου είπε ότι ο έρωτας δεν τελειώνει τόσο απότομα, απλά ήταν η πίεση που μου βγήκε σε αρνητική! τέλος πάντων κοιμήθηκα και ξύπνησα τόσο χαρούμενος, ώσπου ήρθε το απόγευμα και έβαλα πάλι τον εαυτό μου σε σκέψεις.. άθελα μου όμως. Και μίλησα με την κοπέλια μου στο skype και όλα καλά.. ώσπου μετά από 2 ώρες απότομα με έπιασε αυτό το πράμα πάλι.. Δεν ξέρω ρε παιδιά τι να πω!! απλά προσπαθώ να πιστέψω στα λεγόμενα της φίλης μου μιάς και έχει διαβάσει αρκετα βιβλία ψυχολογίας και σπουδάζει κάτι παραπλήσιο. Το μόνο που θέλω ειλικρινά είναι να πάω και να ηρεμήσω, αλλά φοβάμαι ίσως αντιδράσω πολύ αρνητικά!! πράγμα που μου διαβεβαίωσε ότι δεν θα πάθω γιατί μόλις την δώ από κοντά θα ηρεμήσω! αυτά ηθελα να σας πω, ότι όταν μιλάω σε κάποιον και μου δίνει θάρρος παίρνω τα πάνω μου.. Καλό μου ταξίδι και ελπίζω να περάσω τέλεια! Τι έχετε να μου πείτε? απλά φοβάμαι μήπως περάσω σκατα, και αυτό με φοβίζει! πιστεύω στο για να ξεπεράσεις τον φόβο σου πρέπει να έρθεις αντιμέτωπος μαζί του! :)