Πως να πείσω ατόμο να επισκεφτεί ψυχιατρο;

Αγαπητοι φίλοι πως θα πεισω την φίλη μου να επισκεφτεί/ουμε ψυχιατρο; Της το λέω ευθεώς οτι πρέπει να πάμε για να μας πει μια γνώμη για το ψυχολογικό βάρος το οποίο έχει , και τα έντονα συμπτώματα κατάθλιψης.

Η ιδια ΔΕΝ θέλει και η συμπεριφορά της ρε γαμώτο έχει επιδυνωθεί ιδιαίτερα. Προσπαθώ να ειμαι υποστηρικτικός αλλά είναι ιδιαίτερα επιθετική και αρνητική με αποτέλεσμα να έρχομαστε σε έντονη σύγκρουση.

Πριν ένα μηνα πηγαμε σε ψυχολόγο αλλά δεν την ικανοποιησε , εγώ συνέχησα να πηγαίνω για συμβουλές και υποστηριξη για κανα δυό φορές ακόμα. Η ιδια περνάει μεγάλη πιεση και η σχέση μας δυστυχώς ειναι πολύ κλονισμένη. αναγνωρίζω οτι θα πρέπει να ειμαι υπομονετικός αλλά η φίλη μου έχει πλέον έρθει σε πολύ δύσκολη κατάσταση , αρχισε να μην ελέγχει την συμπεριφορά της. Η θλίψη διαδέχεται τον θυμό και αντίστροφα...

Τι να κάνω φίλοι , είμαι σε απογνωση ...πως θα την καταφέρω να πάμε; τι να κάνω;

μας γραφεις πολυ λιγα για την ολη κατασταση και δεν βγαινει καποιο συμπερασμα ...
εισαι σιγουρος οτι ολα αυτα που μας λες ειναι καποιο δικο της προβλημα και οχι (για παραδειγμα) μια συμπεριφορα-κατασταση της για προβληματα της ΔΙΚΗΣ ΣΑΣ σχεσης?
ποσο καιρο τα εχετε, ηταν παντα ετσι, αν οχι, ποτε ξεκινησε αυτη η συμπεριφορα? υπηρχε καποιο περιστατικο που την πυροδοτησε η εγινε ετσι, ασχετα? ειχε στο παρελθον, πριν σε γνωρισει, βιωσει κατι αναλογο?

αν θες μια ευθεια απαντηση σε αυτο που ρωτας, δεν μπορεις να την πεισεις, πρεπει να το θελησει μονη της.
ειδικα, μιας και απ οτι καταλαβαινω, ειναι ηδη ευαισθητοποιημενη, εχει παεθι και σε ψυχολογο και σε ψυχιατρο, το βημα που λες το εχει κανει. το θεμα ειναι γιατι σταματαει.
ισως μονο να συζητησεις ποιος ηταν ο λογος που σταματησε.
αν σου πει οτι δεν της ταιριαζαν τα ατομα, βοηθησε την να βρει καποιον αλλο. αν σου πει ομως οτι δεν θελει, δεν την αφορα, δεν μπορεις να κανεις τπτ...
μπορεις ομως να διαχωρισεις την δικη σου θεση.
αν δλδ η συμπεριφορα της θεωρεις οτι παραμορφωνει την σχεση σας και δεν μπορεις να ζεις ετσι, πες της οτι αν αυτη δεν θελει να κανει κατι για τον εαυτο της, εσυ δεν σκοπευεις να βυθιστεις μαζι της.

Σε ευχαριστώ για την άμεση απάντηση. Είναι πολλά τα ερωτήματα στα οποία θέλω να τοποθετηθώ αλλά δεν έχω χρόνο τώρα. Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον.

Κυριώς ήθελα κάποιες γνώμες για το πως θα μπορέσουμε να παμε σε έναν εδικο ο οποίος μπορει να χρησιμοποιήσει ΑΝ κρίνει απαραίτητα και φαρμακευτή υποστήριξη + ψυχοθεραπεία.

Σε καμιά περίπτωση πάντως δεν αποπιούμε των ευθυνων μου για την κατάσταση αυτή στην οποία έχουμε φτάσει ..και ειναι πολλά τα λάθη ρε γαμώτο ΑΛΛΑ προσπαθησα και προσπθαώ τόσο πολύ...

Χρειαζόμαστε βοηθεια νιώθω απο ειδικό επιστήμονα , τόσο εγώ όσο και εκείνη για να σώσουμε την σχέση μας και την ψυχή μας.

Θα περιμένω λοιπον υπομονετικά ΑΝ το θελήσει εκείνη να πάμε - το αναφέρω σχετικά συνέχεια οτι ΠΡΕΠΕΙ να πάμε- ισως ειμαι πιεστικός ..αλλά δεν ξέρω τι άλλο να κάνω.

Οποια αλλη γνωμη ευπροσδεκτη για το θέμα. Ευχαριστώ.

κάτι ακόμα ...που νομίζω ειναι συμαντικο. Ο λόγος για τον οποιο σταμάτησε και δεν θέλησε να συνεχήσουμε με τον ψυχολόγο είναι γιατι δεν νιώθει κουράγιο να το κάνει.

Ειναι δηλαδή κατα κάποιο τροπο , έτσι νιωθω εγώ δηλαδή, εκγλωβισμένη - μπρος γκρεμός και πισω ρέμα.. πως θα την βγάλω απο κει; πως;...

..συγνώμη για ένα ένα τα σχόλια που κάνω , αλλά αυτές τις μέρες στο σπίτι ζω μια δύσκολη κατάσταση . Θα ήθελα να δώσω ένα παράδειγμα της συμπεριφοράς της που παρατηρώ και παρατήρησα ...

Σε περιοδους κρίσης έκοψε μόνη της τα μαλλιά της και επισης χτυπάει το σώμα της με τα χέρια της για να νιωσει πονο όπως λέει η ιδια και να εκτονωθεί. Ενδεικτικά αυτο σε έντονη κρίση στρες. Επισης εχει αναφέρει συχνά το θέμα της αυτοκτονίας.

Περιεκτικά , ξέρω οτι δεν βοηθά και θέλει πολλά πράγματα να αναφέρω - απλώς γράφω κάποιες λεπτομέριες συμαντικές για να δώσω ένα στίγμα απο την πλευρά ενός παρατηρητή που δεν εμπλέκεται σε βαθύτερες συναισθηματικές διενέξεις.

Πιστεύω οτι πρέπει να πάμε σε ειδικό και το ερώτημα είναι πως να την καταφέρω...

Ευχαριστώ πολύ ..

Γιατί πιστεύεις πως αντιστέκεται στις προσπάθειές σου?
Με ποιον τρόπο τη προσεγγίζεις? Μήπως γίνεσαι πιεστικός και πατερναλιστικός ενώ θα προτιμούσε κάποια άλλης μορφής προσέγγιση?
Ας πούμε μία πιο ενθαρρυντική, "αγκαλιαστική" και θερμή επικοινωνία, ένα πλαίσιο πιο προσωπικό και ανθρώπινο, κάτι διαφορετικό απ' αυτό που
χρησιμοποιείς?
Αν γίνεσαι πιεστικός (που το ψιλοανέφερες ήδη), τότε ίσως κι εκείνη να φοβάται πως της αφαιρείται το δικαίωμα να ορίζει
τον εαυτό της όπως το θέλει εκείνη, ίσως η δική σου συμπεριφορά να πατάει πάνω σε σκέψεις που κάνει ήδη, μπορεί να σκέφτεται πως χάνει τον έλεγχο
του εαυτού της, πως άλλοι αναλαμβάνουν το ρόλο της και της κινούν τα νήματα, ένα σωρό μπορεί.
Θα σου έλεγα να γίνεις πιο σύντροφος και λιγότερο άτομο που θέλει το καλό της, γιατί ένας σύντροφος δεν είναι απειλητικός, ενώ το άτομο που θέλει το καλό σου, μπορεί άνετα να το θέλει για τους δικούς του λόγους, που ίσως κιόλας να μην αφορούν τον άλλον.
Νομίζω πως χρειάζεται να νιώθει ασφαλής μαζί σου. Εσύ πιστεύεις πως νιώθει?

Δυστυχως αν η κοπελα βρισκεται σε αρνηση, καμια προσεγγιση δε βοηθαει. Ισως χρειαζεται χρονος για να καταλαβει απο μονη της. Η μαλλον, ισως καταλαβει απο μονη της, η καποιο περιστατικο να την ταρακουνησει (οχι "στημενο" ομως). Ας μην το φορτωνουμε απο τωρα ενοχες το παιδι : ) ειδικα οταν δεν μας εχει πει ακομη και πολλα πραγματα για την κατασταση και ποσο καιρο κραταει. Ποσο καιρο αληθεια, Reef?

Παιδια σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον.

Βασικά την προσεγγίζω ως σύντροφος , ενθαρυντικός και προσπαθώ να συναισθάνομαι τι περνάει και ξέρω οτι περνάει πολύ δύσκολα μέσα της.Ομως ειναι επιθετική και με αποκρούει. Δεν λέω οτι το κάνω σωστά , όμως κάνω οτι μπορώ. Θέλω να βρούμε τρόπο να λύσουμε το προβλημα.

Είναι η κατάσταση αυτή, η έντονη εδώ και τρις μήνες και παει απο το κακό στο χειρότερο.

Δυστυχώς και συγνώμη για αυτο δεν μπορώ να γράψω περισσότερες πληροφορίες - κοιμάται αυτήν την στιγμή και δεν θέλω να με δει οτι ποστάρω. Θέλω ομως να μοιραστω αυτο που περνάω και για μένα , αλλά κυρίως θα ήθελα να την καταφέρω να χρησιμοποιήσουμε και αυτο το χαρτί της ειδικής υποστήριξης.

απο οσο καταλαβαίνω ΠΡΕΠΕΙ να το θελήσει μόνη της..να πει αυτη το "ΝΑΙ ΠΑΜΕ"

κάποιες λεπτομεριες ακομα, μου ζητάει να χωρίσουμε και να παω να την αφήσω στους δικους της (το κλιμα εκει και περιβάλλον ειναι βαρύ) και της λέω οκ εντάξει , ας το κάνουμε. Μετά όμως μου λεει πηγαινεμε εκει να παιθάνω και να αυτοκτονήσω με την ησυχία μου..

παιδιά δεν ξέρω ίσως ειμαι λάθος , αλλά πρέπει να ειναι δειγμα ασθένειας . ΔΕΝ ΘΕΛΩ να την παρατήσω στα κρύα του λουτρου...την αγαπάω..και δακρύζω αυτήν την στιγμή που σας το γράφω..γαμώτο...

Κατανοω το ποσο δυσκολο ειναι αυτο που περνατε...

Καποιοι ανθρωποι ομως δυσκολευονται να ζητησουν βοηθεια η να παραδεχτουν πως εχουν καταρρευσει. Ειναι δηλαδη και ο χαρακτηρας τους ετσι σε μεγαλο βαθμο. Με αυτον τον τροπο ο θυμος που ετσι κι αλλιως στρεφοταν προς τα μεσα (καταθλιψη) πλεον στρεφεται και προς ο,τιδηποτε θα μπορουσε να "ξεσκεπασει" αυτο που συμβαινει. Θα ελεγες οτι ειναι περηφανος ανθρωπος η φιλη σου ας πουμε? Η με ανασφαλειες σαν ατομο για την εικονα της, για το να ειναι παντα ενταξει και να ανταπεξερχεται στις δυσκολιες, τις απαιτησεις των αλλων κλπ?

Γιατί θέλει να ξαναγυρίσει σε ένα βαρύ περιβάλλον? Η σχέση σας πριν γίνει αυτή η αλλαγή πώς ήταν? Ήσασταν ευτυχισμένοι, υπήρχε επικοινωνία, αρμονία, ήταν ισορροπημένη, είχε ενδιαφέροντα, πάθος, ζωντάνια?

Quote:

---

Originally Posted by oboro

Κατανοω το ποσο δυσκολο ειναι αυτο που περνατε...

Καποιοι ανθρωποι ομως δυσκολευονται να ζητησουν βοηθεια η να παραδεχτουν πως εχουν καταρρευσει. Ειναι δηλαδη και ο χαρακτηρας τους ετσι σε μεγαλο βαθμο. Με αυτον τον τροπο ο θυμος που ετσι κι αλλιως στρεφοταν προς τα μεσα (καταθλιψη) πλεον στρεφεται και προς ο,τιδηποτε θα μπορουσε να "ξεσκεπασει" αυτο που συμβαινει. Θα ελεγες οτι ειναι περηφανος ανθρωπος η φιλη σου ας πουμε? Η με ανασφαλειες σαν ατομο για την εικονα της, για το να ειναι παντα ενταξει και να ανταπεξερχεται στις δυσκολιες, τις απαιτησεις των αλλων κλπ?

---

Σε ευχαριστώ.

Ναι ειναι πολύ περηφανος άνθρωπος , δεν θέλει να επιβαρύνει τους άλλους και πιστεύω πως το ξεσπασμά της επανω μου είναι μέρος της καταστασής της.

Εχει χάσει την αυτο-εκτιμησή της , έχει παρει κιλά σε αυτους τους μήνες και ειναι εξαιτετικά ΑΥΣΤΗΡΗ με τον εαυτο της. Δεν συμβιβάζεται με την ελληνική κοινωνία και την κατάσταση που επικρατεί. Με τίποτα.

Δεν κάνουμε σεξ πλεον (κατάφερα ομαλά να κάνουμε έρωτα πριν μια βδομαδα μετά παο πολύ καιρό) , το απολαύσαμε όχι όμως όπως στις αρχές (είμαστε ένα χρόνο μαζί..)

Επισης συμβιώνουμε , αλλά είμαστε άνεργοι , υπάρχουν προτάσεις αλλή αυτήν την στιγμή τις αρνείται (είμαι διατεθιμένος να πάμε όπου νιώθει καλύτερα και ασφαλής)- ξέρει βέβαια οτι δεν εχει το κουράγιο. Δεν έχουμε πολλούς πόρους δυστυχώς, όμως έχουμε υποστήριξη οικονομική σχετική απο το οικογενειακό μου περιβάλλον. (32 ετών εκείν , 37 εγω)

Δεν ξέρω τι άλλες πληροφορίες να δώσω για την ώρα. ....επικοινωνώ με την μητέρα της χωρις να το ξέρει η ίδια και υπάρχει μια συνενοηση σε ειλικρινή βάση. Ωστόσο επειδη το σπιτι της ειναι 700 χιλιομετρα μακρύα δεν εχω δώσε παραπάνω λεπτομεριες για να μην την σοκάρω την γυναίκα. Το περιβάλλον εκει , επειδή έχω βρεθεί είναι όντως ακατάλληλο όπως μου λέει άλλωστε και η ιδια η κοπέλα μου. Είναι εκγλωβισμένη....νιώθει οτι δεν μπορει να παει πουθενά.

Δίνω καποιες λεπτομεριες όσο πιο περιεκτικά μπορώ , σας ευχαριστώ.

Σας παρακαλώ αν υπάρχει κάτι άλλο συγκεκριμένο να ρωτήσετε αμέσως να το απαντήσω, που κατα την κρίση σας μπορεί να βοηθήσει σε μια εκτίμηση. Και για συμπαράσταση αλλα΄και για να την προτρέψω για βοηθεια...

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

Γιατί θέλει να ξαναγυρίσει σε ένα βαρύ περιβάλλον? Η σχέση σας πριν γίνει αυτή η αλλαγή πώς ήταν? Ήσασταν ευτυχισμένοι, υπήρχε επικοινωνία, αρμονία, ήταν ισορροπημένη, είχε ενδιαφέροντα, πάθος, ζωντάνια?

---

..ναι είχε πάθος και ζωντάνια. Κάναμε μαζί αθλητισμό , υπήρχαν συγκρούσεις βέβαια έντονες αλλά τις ξεπερνούσαμε. Αισθανομε πολλές ενοχές και ευθυνη - αθελά μου κάποιες φορές τις προκαλούσα κάποια σημάδια θλίψης και αποστροφής, αλλά ταυτόχρονα υπηρχαν στιγμές έντονης τρυφερότητας και στοργής μεταξύ μας. Εναλλαγές δηλαδη - θεωρώ απο την μεριά μου οτι "ασύμαντες" λεπτομέριες της καθημερινότητας (πλυσιμο ρουχων , δουλειές στο σπιτι κτλ ) στάθηκαν αφορμή να δημιουργείται άσχημο κλίμα και άσχημη ψυχολογία που δεν μας αφηναν να χαρουμε ουσιώδη πραγματα που μας ενωνουν, κάπου θεωρώ οτι ειναι Τελειομανής και του άσρπου- μαυρο. Οταν της το λέω αυτό γίνεται εξάλλη και μετά αρχήζει επιθετικότητα και επικρηση αυστηρή μέχρι και προσβλητική με χαρακτηρισμους (μαλακα, αι γαμ..σου κτλ ).

Εχει ψυχη μεσα της παιδιά , δεν μπορώ να στο περιγράψω απο εδώ όμως καλά. Εχεις απιστευτες ευαισθησίες είναι λατρεμένος άνθρωπος και την αγαπω και το ίδιο μου έχει πει και εκείνη.Γιατί ομως αυτη η κυκλοθυμία ; ΓΙΑΙΤΙ ; πρεπει να μας βοηθησει κάποιος ειδικός. Πιστεύω οτι μπορούμε να το σώσουμε , πιστεύω πολύ... εκείνη ομως έχει βυθιστεί στην απελπισία , δεν πιστεύει και νομίζω οτι είνια αποτελέσμα της θλίψη της , έχει περάσει πολλά από όσο μου έχει πει όπως και η μητέρα της...

Σας ευχαριστώ ..

Reef καλημερα, ολα αυτα που περιγραφεις προεκυψαν απο συγκεκριμενο γεγονος ή ετσι ξαφνικα?
Περα απ'αυτο, λες καπου οτι η συντροφος σου σου ειπε να χωρισετε και να την πας στους δικους της κι εσυ της απαντησες οκ. Πιστευεις πραγματικα οτι σ'αυτη τη φαση της ζωης της θα'θελε να μεινει μονη της? Απο σενα εκεινη τη στιγμη που το ειπε αυτο πιθανοτατα περιμενε ανταποκριση, να της δειξεις οτι δε θελεις να την χασεις κι οχι οτι θα δεχοσουν να την αφησεις. Εσυ μπορει να το σκεφτηκες για το καλο της αλλα δε σημαινει οτι και η ιδια το εχει εκλαβει ετσι.

Και κατι αλλο σημαντικο, λες οτι πηγατε σε ψυχολογο κι οτι εσυ συνεχισες να πηγαινεις. Ειναι πολυ πιθανο να θελει χωρο η κοπελα σου κι οχι να θελει να πηγαινετε στον ιδιο ειδικο ουτε να θελει να πηγαινετε μαζι. Καθε ανθρωπος εχει διαφορετικα θεματα μεσα του που τον απασχολουν και σε καμια περιπτωση δε σημαινει οτι επειδη εχετε σχεση πρεπει να ξερεις ολα οσα εχει μεσα της και θελει να πει καπου.

Ειναι πολλες οι πιθανες απαντησεις στο γιατι που ρωτας, αλλα δε νομιζω πως χωρις να ξερει κανεις καποια πραγματα μπορει ετσι απλα να τις δωσει.

Φαινεται πως την αγαπας και νοιαζεσαι πραγματικα για εκεινη. Θα ελεγα ομως οτι κατ' αρχην σε πρωτη φαση δεν χρειαζεστε ψυχιατρο σαν ζευγος, αλλα χρειαζεται βοηθεια η κοπελα σε ατομικο επιπεδο. Αν οπως λες εχει περασει πολλα στη ζωη της και τα εσωτερικευε κρατωντας το κεφαλι ψηλα, αυτο εχει το τιμημα του αργα η γρηγορα, και τα 32-33 ειναι ηλικια διαβοητη για τετοιες κρισεις απο οσο γνωριζω. Αν εχει οντως καταθλιψη η φιλη σου, οι ειδικοι απο οσο ξερω λενε οτι μετα τους εξι μηνες θεωρειται πλεον πιο νοσηρη η κατασταση αν εχει κρατησει τοσο. Μεχρι τοτε μπορεις να ελπιζεις σε μια υφεση εστω μικρη των συμπτωματων της η σε μια στροφη της προς σε εσενα, που μπορει να ειναι σχεδον ανεπαισθητη η συγκεκαλυμμενη αλλα να δημιουργησει ενα ανοιγμα για να της δειξεις την εικονα που εχεις για την κατασταση. Ειναι σημαντικο οπως ειπωθηκε να μην ασκησεις υπερβολικη πιεση, εφοσον προκειται για ενα ατομο πιθανοτατα ηδη πιεσμενο απο το παρελθον της που επιπλεον βγαζει μια αντιδραστικοτητα τοσο εντονη. Πολυ πιθανο να βιωνει τις προσεγγισεις σου σαν κριτικη για αυτο που θελει να αποφυγει να παραδεχτει, πραγμα που δημιουργει οπως καταλαβαινεις εναν φαυλο κυκλο εφοσον η κριση αυτη εχει διαβρωσει μια ηδη ευθραυστη αυτοεκτιμηση οπως η δικη της...

Το σημαντικο νομιζω ειναι να δει τον εαυτο της η φιλη σου, να αντικρυσει δηλαδη την κατασταση καταματα. Ισως χρειαζεται βοηθεια ακομα και σε αυτο. Ισως δεν εχει μαθει πραγματικα να βλεπει τον εαυτο της παρα να συντηρει περισσοτερο μια εικονα της δυνατης και ανεξαρτητης γυναικας. Χωρις να σημαινει οτι δεν ειναι ολα αυτα, τα πραγματα τωρα εχουν αλλαξει και μονο συνειδητοποιωντας αυτο κατ' αρχην θα μπορεσει κατα τη γνωμη μου να αντιμετωπισει το θεμα της αναγκης για βοηθεια απο ειδικο. Κανεις αλλωστε δεν μπαινει στη διαδικασια να αναρωτηθει αν χρειαζεται βοηθεια για ενα προβλημα που δεν εχει ακομα αναρωτηθει μηπως το εχει.

Σας ευχαριστώ πολύ για τις τοποθετήσεις σας , βοηθούν.

Βασικά θα ήθελα να συνεχήσω αυτο το feedback γιατι προβλέπεται αγώνας για να καταφέρω να βρω λύσεις. Με βοηθά αρκετά και ίσως βγει κάποια ιδεά μέσα από όλο αυτο.

Νομίζω οτι μια ας πουμε ενημέρωση του thread σε μορφή ημερολογίου θα βοηθουσε περισσότερο εσάς καθώς και συμπλήρωση με κάθε έιδους άλλη χρήσιμη πληροφορία. Ισως κάποιος απο εσάς που παρακολουθεί το νήμα να μπορεί να κάνει πιο καίρεες ερωτήσεις, θα το εκτιμούσα πάρα πολύ.

..λοιπον , σήμερα βασικά διακρίνω τα ίδια συμπτώματα. Με το που σηκώθηκε απο το κρεβατι είχε μεν βαρύ αίσθημα , αλλά ήταν κάπως ανανεωμένη. Σύντομα όμως και μετά απο κάποιες ώρες έδειξε κάποια σημάδια πτώσης. Χαρακτηριστικά μου είπε " Ισως τελικά σήμερα πεθάνω να γλυτώσεις απο μένα".

Επισης κάτι που κάνει συχνά (καθε μέρα , και σήμερα) είναι να τρώει πολύ φαγητό (φουλ υδατανθρακες, και σοκολάτες) έχει πάρει μέσα σε 3ς μήνες 10 κιλά. Αλλά φαίνεται να την εκτονώνει. Προσπαθήσαμε για διαιτα και επαναφορά , αλλά δεν τα καταφέραμε να κρατήσουμε ένα προγραμμα παραπάνω απο μια βδομάδα.

Τώρα που γράφω μόλις έπεσε ξανα στο κρεβάτι για να κοιμηθεί , και χαρακτηριστικά μου ειπε " είναι το μόνο ενδιαφέρον πράγμα που μπορώ να κάνω εδω" , " θέλω να φύγω από αυτο το μέρος".

Επισης της είπα πως ειμαι εδώ για να βοηθήσω να το ξεπεράσει αυτο το πράγμα όπως νομίζει εκεινη καλύτερα. Εκανα ομως μια μικρή αναφορά στην εξωτερική βοηθεια (απο ειδικό) δεν φάνηκε να αντιδρά ουτε θετικά , ουτε αρνητικά. Δεν είπε τίποτα. Χαρακτηριστικά μου ειπε πιο πριν , πως αυτο που νιώθει δεν θα της περάσει.

Quote:

---

rock

Reef καλημερα, ολα αυτα που περιγραφεις προεκυψαν απο συγκεκριμενο γεγονος ή ετσι ξαφνικα?

---

Καλημέρα και σε σένα Rock. Βασικά νομίζω οτι όλο αυτό καλιεργήθηκε σιγά σιγά, δεν έγινε αποτομα. Το έβλεπα αλλά δεν ήμουν σιγουρος (ακόμα πιστεύω οτι μπορεί να είμαι και λάθος) , αλλά δεν αντεδρασα σωστά να το προλάβω. Το θέμα είναι τωρα τι θα κάνω για να μην γίνει χειρότερο.

Quote:

---

Περα απ'αυτο, λες καπου οτι η συντροφος σου σου ειπε να χωρισετε και να την πας στους δικους της κι εσυ της απαντησες οκ. Πιστευεις πραγματικα οτι σ'αυτη τη φαση της ζωης της θα'θελε να μεινει μονη της? Απο σενα εκεινη τη στιγμη που το ειπε αυτο πιθανοτατα περιμενε ανταποκριση, να της δειξεις οτι δε θελεις να την χασεις κι οχι οτι θα δεχοσουν να την αφησεις. Εσυ μπορει να το σκεφτηκες για το καλο της αλλα δε σημαινει οτι και η ιδια το εχει εκλαβει ετσι.

---

Δεν ξέρω τι να απαντήσω σε αυτό . ίσως το εννοεί ίσως με τεστάρει - γεγονός ειναι οτι αυτο το "τεστ" με κουράζει ωστόσο μπορει και εγώ απο την μεριά μου να της έχω δημιουργήσει ανασφάλεια. Σίγουρα κάπου θα φταίω και εγώ σε αυτό. Παρόλα αυτά της έχω πει πως εγώ ΔΕΝ θέλω να χωρήσουμε , θέλω να προσπαθήσω. Ακόμα της είπα πως ΑΝ ωστόσο επιμένει να την πάω σπιτι της , να το κάνω , αρκετά την πιεσα να προσπαθούμε συνέχεια. Αμεσως μετά ομως με μπλοκάρει ,γιατι μου αναφέρει οτι για μένα πλεον δεν υπάρχει ελπιδα και πως στο σπίτι της (το οποιο να φανταστείτε ΔΕΝ έχει καν θερμανση και ειναι 700 χιλιομετρα αποσταση , σε άλλη πολη) θα μπορεσει να πεθάνει με την ησυχία της.

Εκεί μπλοκάρω και δεν ξέρω ΑΝ το εννοεί..και ΑΝ το πιστεύει οτι θα το κάνει..

Quote:

---

Και κατι αλλο σημαντικο, λες οτι πηγατε σε ψυχολογο κι οτι εσυ συνεχισες να πηγαινεις. Ειναι πολυ πιθανο να θελει χωρο η κοπελα σου κι οχι να θελει να πηγαινετε στον ιδιο ειδικο ουτε να θελει να πηγαινετε μαζι. Καθε ανθρωπος εχει διαφορετικα θεματα μεσα του που τον απασχολουν και σε καμια περιπτωση δε σημαινει οτι επειδη εχετε σχεση πρεπει να ξερεις ολα οσα εχει μεσα της και θελει να πει καπου.

---

Ενδεχωμένος , ειναι πολύ συμαντικό αυτο που λες και το λαμβάνω υπόψην μου.

--------

Μια ακόμα σημείωση, όπως ειπα και πιο πάνω τελευταία βδομάδα παρουσιάζει τάσεις αυτο-τραυματισμού. Σήμερα μου εδειξε του μωλωπες που έκανε στα χέρια της μονη της. Δεν έδειξα να σοκάρομαι (δεν σοκαρίστηκα ωστόσο) απλά εκδήλωσα λίγο την στεναχωρια μου και της ειπα "Ρε μωρό, γιατι; Πονάς τώρα;" - χαρακτηριστικά μου είπε " Οχι αλλα εχει πλακα, πιασε να δεις " και χαμογελούσε, και το χέρι της ήταν όντως πρησμένο..

Συγνώμη και παλι για τις επιμέρους επισημάνσεις. Αλλά είναι χαρακτηριστικό. Σας ευχαριστώ πραγματικά.

Ποσο καιρο ειστε μαζι? Αυτο το σταδιακα που ανεφερες καπου με παραπεμπει σε κατι μακροχρονιο. Ειναι σχεση η οποια προοριζεται και για κατι ποιο σοβαρο?

Αν ειναι ετσι η κοπελα σου δεν ειναι ευτυχισμενη με τη ζωη της, δεν καλυπτεται. Η ρουτινα μαζι με τις αλλαγες που φανταζομαι θα εχουν ερθει στη σχεση σας με τον καιρο την επηρεασαν. Ισως πλεον νιωθει οτι πρεπει να βρει καινουρια πραγματα που να τη γεμιζουν , ειτε καποια ενδιαφεροντα, καποια δουλεια, καποια ατομα γυρω της κτλ. Λεει οτι θελει να φυγει απο εκεινο το μερος, υπαρχει συγκεκριμενος λογος? πχ Βαρεθηκε? Δεν υπαρχει δουλεια?

Μπορει να νιωθει εγκλωβισμενη, να μη μπορει να οδηγησει τη ζωη της εκει που θελει. Γραφεις οτι δεν εχει το κουραγιο να κανει καποια πραγματα. Αν το εχεις εσυ , αν το θελεις ανελαβε εσυ τις πρωτοβουλιες για το τι θα κανετε. Πχ. κλεισε ενα ραντεβου με καποιο ψυχιατρο και πες της να παει. Ή αν σου ξαναπει οτι θελει να φυγετε απο κει, πες της τι επιλογες υπαρχουν για μερη. Αυτο που θελω να πω ειναι οτι δεν ειναι αποφασισμενη για να κανει το οτιδηποτε, που σημαινει οτι σε αοριστες ερωτησεις αδυνατει να απαντησει, θελει στηριξη και χωρο πιστευω, στηριξη για να σταθει στα ποδια της και χωρο για να νιωσει ελευθερη.

Ειναι πολυ πιθανο να θεωρει οτι σε επιβαρυνει κιολας με οσα νιωθει και στην προσπαθεια της να δει αν οντως ετσι ειναι, σου λεει να την πας στους δικους της. Ισως ειναι και ενας απο τους λογους που συντελουν στο να ειναι αναποφασιστη.
Τα πιθανα σεναρια για το πως νιωθει κτλ δεν τελειωνουν, καθε ανθρωπος και καθε σχεση εχουν τα χαρακτηριστικα τους που τους ωθουν σε συμπεριφορες. Το θεμα ειναι τι γινεται απο δω και περα.

Πρεπει οπωσδηποτε να παει σε καποιον ψυχιατρο. Μην περιμενεις οτι ξαφνικα θα ανοιχτει και θα σου μιλησει για πραγματα, οχι επειδη δε σ'αγαπαει κτλ αλλα πολυ απλα επειδη ενδεχομενως πιστευει οτι δε θα μπορεσεις να καταλαβεις. Οταν τελικα θα ειναι να παει στο γιατρο, φροντισε να εισαι οσο το δυνατον πιο υποστηρικτικος και διακριτικος. Δηλαδη πχ μπορεις να την πας ως εκει , διχως να μπεις μεσα μαζι της, ενω οταν τελειωσει να προσφερθεις να πας να την παρεις, διχως να ρωτησεις λεπτομερειες για το τι ειπωθηκε.

Επιμενω πολυ στο κομματι της διακριτικοτητας γιατι πιστευω οσο καλα και να ξερεις καποιον ανθρωπο , οσα χρονια κι αν περασουν υπαρχουν πραγματα που ειναι κομματια μονο του εαυτου μας και κανενος αλλου.
Στο μεταξυ δοκιμασε να της κανεις ισως καποια εκπληξη με κανενα λουλουδι κτλ , κατι διαφορετικο απο τα συνηθισμενα που ισως κανετε γενικως, για να την κανεις εστω και στιγμιαια να νιωσει ομορφα.

Quote:

---

Originally Posted by rock

Ποσο καιρο ειστε μαζι? Αυτο το σταδιακα που ανεφερες καπου με παραπεμπει σε κατι μακροχρονιο. Ειναι σχεση η οποια προοριζεται και για κατι ποιο σοβαρο?

---

Είμαστε απο τον προηγουμενο Απριλη μαζί. Γνωριστήκαμε με αφορμή ένα αθλητικο φορουμ. Αμέσως συναντηθήκαμε για να γνωριστούμε απο κοντά σπάζοντας την αποσταση στην μέση. Δέσαμε. Ναι προορίζεται για κάτι σοβαρό αλλα οι κινήσεις έγιναν σχετικά κάτω από πιεση. Δηλαδή, όταν την γνώρισα δεν ειχε δουλειά και θα έπρεπε να αφήσει το διαμερισμά της ,στην θεσαλονικη. Αναγκαστηκα θα πηγαινε στους δικου της. Ετσι λοιπον της προτεινα να δοκιμάσει στην πολη μου. Τρίπολη, και να δει αν της αρέσει. (η κοπέλα έπαθε πολιτισμικό σοκ , αλλα και κάτι παραπάνω- αυτο βεβαια λογικό όταν έχεις μεγαλώσει σε μια πολη σαν την σαλονικη...)

Να μην στα πολυλογώ , ναι θεωρώ οτι είναι σοβαρό και θέλω να γυρησουμε μαζί πισω στην θεσαλονικη. Δεν έχουμε δουλειες και πόρους ομως και ειναι δύσκολο , οχι ομως ακατορθωτο. Το θέμα ομως ειναι οτι ειναι αυτην την στιγμη σε δύσκολη ψυχολογικη κατάσταση και ειναι πολυ αναποφάσιστη.


Στο ψυχιατρο δεν θέλει να παει προς το παρον και δεν ξέρω τι να κάνω για να την καταφέρω. Αυτος ήταν και ο βασικος λογος που άνοιξα το θρεντ.

Σε ευχαριστώ πολύ για τις επισημάνσεις σου , με εχουν βάλει σε σκέψεις

----

Μερικές ετσι σημειώσεις. η κοπέλα μου λατρεύει τα θριλερ , τα ψυχολογικά οχι αίματα βεβαια τα απεχθάνεται. Της αρέσουν αυτά που αφορουν την παράξενη και δύσκολη πολλες φορές λειτουργία της ψυχής μας. Με ήρωες που παλεύουν με τον εαυτο τους μέσα τους ή ζουν με αυτον (τον εαυτο) που τους καθυστά "προβληματικούς" στην καθημερινοτητά τους.

Δύο παραδειγματα ταινών που είδαμε μαζί (είναι πολύ καλή στις επιλογές της):

http://www.youtube.com/watch?v=5jaI1XOB-bs

και

http://www.youtube.com/watch?v=A5raCudsjNk

και άλλες πολές , όπως και αυτή :

http://www.youtube.com/watch?v=LO-TNfPzh_k

..τεσπά ίσως ειμαι παρανοικος αλλά μπορει με αυτον τον τρόπο να μου στέλνει μυνήματα ; Δεν μπορεί ίσως να μου πει ευθεως ξέρεις έχω προβλημα , βοηθησέ με - πάντως μου αναφέρει πολλές φορές πχ οτι αυτή φταίει κτλ Δεν αργεί ομως να φέρεται αυτοκαταστροφικά ξανά , να επιτιθεται σε μένα και τέλος πάντων να παγιδεύει τον ευατό της για τα καλά.

rock σε ευχαριστώ πολύ για το ποστ σου !!! Ειλικρινα σε ευχαριστώ.

Να δούμε πως θα εξεληχθει , έχει μια αναποφασιστικότητα , να την πάω σπιτι της , να το πολεμήσουμε μαζί και ταναπαλιν. Η αναποφασιτικότητα αυτήν την βασανίζει αρκετά ...

οτιδήποτε μπορειτε να παρατηρήσετε ή να προτέινετε πεστε το ελευεθρα ..πάντως rock με αφορμή κάποιες παρατηρήσεις σου θεωρώ οτι δεν πρέπει να "πολεμάω" αυτό το οποίο της συμβαίνει μέσα της , παρα να μείνω σιωπηλός παρατηρητής και σύντροφος με κατανόηση και αγάπη.

Δυστυχώς όμως είναι δύσκολο γιατι το αποτέλεσμα ειναι τοι ερχομαστε σε συγκρουση , πιστέψτε ομως οτι οχι με την πρωτη ευκολία. Κάνω πολλές προσπάθειες πολλές..θέλει ίσως περισσότερο.

Μακάρι να με εμπιστευτεί να πάμε σε ένα ειδικό , μονη της φυσικά να τα πει και εγώ να την υποστηριξω ολοκληρωτικά.

Ευχαριστώ για την υπομονή σας παιδιά...

Reef μπορει σε αυτη τη φαση την ψυχολογικα πολυ δυσκολη η φιλη σου να εχει ταυτισει τη Θεσσαλονικη με τους δικους της, ωστε ακομα και την ευνοϊκη εκβαση, πχ να βρειτε διαμερισμα, να την αντιμετωπιζει με φοβο. Παρομοια, μπορει να ταυτιζει την Τριπολη με την ασφαλεια που της παρεχεις εσυ, και για αυτο να δισταζει να την αφησει (δεν εξηγησες αν συμπαθει την πολη σου η οχι). Ισως για αυτο να δειχνει αναποφασιστη, γιατι σε αυτη τη φαση δεν μπορει ισως τοσο ευκολα να διαφοροποιησει μεσα της φοβους απο λυσεις και συναισθημα απο λογικη. Και φυσικα στην καταθλιψη κυριαρχουν αρνητικες σκεψεις για την εκβαση των πραγματων.

Κατα τα αλλα διαφωνω με την αποψη της rock πως οποιος αντιμετωπιζει μια δυσκολη κατασταση πεφτει σε εντονη καταθλιψη, κανει αυτοκτονικες σκεψεις και απειλες η αυτοτραυματιζεται. Δεν πιστευω οτι γινονται αυτα χωρις να υπαρχουν πιο βαθια θεματα με το παρελθον, τους γονεις κλπ. Με τις ταινιες δεν ξερω αν σου στελνει μηνυματα εκεινη, αλλα εσυ βλεπω οτι εχεις τα ματια σου ανοιχτα για να την καταλαβεις και να την προσεξεις οσο πιο καλα μπορεις : ) Ενας τροπος να καταλαβουμε τον αλλον ειναι αλλωστε μεσα απο τις προτιμησεις του, ειδικα οταν εχουν ψυχολογικο περιεχομενο. Τι πραγματα απασχολουν τον αλλον, τις εμμονες και τα "κολληματα" που εχουμε ολοι μας και μας κανουν αυτο που ειμαστε :)

Ευχομαι πραγματικα να βγειτε απο την καταιγιδα...

Quote:

---

Originally Posted by Reef

Ευχαριστώ για την υπομονή σας παιδιά...

---

Δεν χρειαζεται να ευχαριστεις, εμεις εδω το ενδιαφερον μας δειχνουμε και μοιραζομαστε τις σκεψεις, τις εμπειριες και τον προβληματισμο μας πανω στη δυσκολη κατασταση που αντιμετωπιζεις. Τη μεγαλη υπομονη την κανεις ηδη εσυ!

oboro δεν ειπα σε κανενα σημειο του ποστ μου οτι οποιος αντιμετωπιζει δυσκολη κατασταση οδηγειται σε αυτοκαταστροφικες τασεις, δεν ξερω απο που προεκυψε αυτο που λες, καμια σχεση.
Σε ολο το ποστ γραφω υποθετικα τι μπορει να νιωθει η κοπελα, βαζοντας και το ''αν'' στην αρχη, δηλαδη ''αν'' η σχεση τους ηταν μακροχρονια. Αυτο που μπορει εσενα να σου φαινεται απλο, σε ενα ατομο με τετοιες τασεις μπορει να φαινεται βουνο.

Reef το διαστημα που ειστε μαζι ειναι πολυ μικρο, δε νομιζω οτι ολα αυτα μπορουν να εμφανιστουν απο το πουθενα ετσι ξαφνικα. Ολη η εξελιξη οπως την περιγραφεις μου φαινεται αρκετα γρηγορη, γνωριμια, συγκατοικηση, μετακομιση... και παει λεγοντας.
Το να λεει ομως καποιος ανθρωπος οτι θα ειναι παντα ετσι κι οτι δεν προκειται να το ξεπερασει ποτε, ισως σημαινει οτι ειχε απο πιο παλια καποια δειγματα για τον εαυτο του που σχετιζονταν με αναλογες συμπεριφορες.

Στο θεμα με τις ταινιες, για να ειμαι ειλικρινης πιστευω περα απ'το οτι πιθανοτατα την ενδιαφερουν ολα αυτα γενικως, ισως καπου ταυτιζει και τον εαυτο της με καποια απο αυτα. Νομιζω οτι σιγουρα καποιο μηνυμα θελει να σου δωσει μεσα απ'αυτο, αλλα το ποιο ειναι αυτο , ειναι ενα αλλο μεγαλο ζητημα που πιστευω θα σε μπερδευε ακομα περισσοτερο αν ειχες να σκεφτεις και αυτο.

Εχω μια ακομα απορια, ξερεις πραγματα για το παρελθον της? Την εχεις ρωτησει δηλαδη? Οχι μονο για προηγουμενες σχεσεις της αλλα και για τον εαυτο της και για συμπεριφορες της, πχ αν ειχε ποτε ξανα αυτοκαταστροφικες τασεις.
Και κατι τελευταιο, οταν πηγατε τοτε σε ψυχολογο, ειπατε στον ψυχολογο οτι εχει τετοιες τασεις και σκεψεις αυτοκτονιας και δε σας ειπε κατι σχετικο για ψυχιατρο πχ ή για χαπια κτλ?

Το καλυτερο που μπορεις να κανεις ειναι να εισαι εκει γι'αυτην, κατι που φαινεται οτι ηδη κανεις..
Ελπιζω να πανε ολα καλα

Γειά σου reef!!
Διάβασα την ιστορία σου και είπα να πω και γω μία γνώμη..
Καταρχάς πιστεύω είναι μέγα λάθος να ψάχνεις τρόπο για να την πείσεις να πάει σε ψυχίατρο..Οσο της το λες μπορεί να την σπρώχνεις προς την αντίθετη κατεύθυνση..Μερικοί άνθρωποι απλά δεν μπορούν να εκφραστούν έτσι..Ειδικά αν έχει ξαναπάει και ο γιατρός δεν της..ταίριαζε..
Είναι πολύ όμορφες οι σκέψεις σου και η αγάπη που έχεις για την κοπέλα σου και σίγουρα όταν βγει από αυτό το λούκι θα το καταλάβει..
Αυτή τη στιγμή φαντάζομαι ότι θα νοιώθει ότι πιέζεται από κάτι χωρίς να ξέρει ακριβώς τι είναι αυτο..
Μην της δείχνεις ότι τη λυπάσαι σε καμία περίπτωση..Μικρές εκπλήξεις στην καθημερινότητα μπορούν να φέρουν σιγά σιγά χαμόγελα..
Ενα λουλούδι, μία ωραία ταινία(αφού τις αρέσουν και πιστεύεις ότι σου περνάει μηνύματα μπορείς κι εσύ να κάνεις το ίδιο(προτείνω the truman show αν δεν τοχετε δει), μία εκδρομούλα ακόμα και ημερήσια, μία δραστηριότητα που της άρεσε να κάνει και πριν ακόμα και αν δεν έχει την ίδια ενέργεια μέσα της, ένα ωραίο τραγούδι (somewhere over the rainbow), ένα ωραίο φαγητάκι που θα μαγειρέψεις, μία κάρτα με όμορφα λόγια μέσα..υπάρχουν τόσα πράγματα απλά θέλει προσοχή για να μην νομίσει όπως ξανάπα ότι τη λυπάσαι..
πολύ σημαντικό είναι να μην νοιώθει και κρεμασμένη από πάνω σου και για σενα και κυρίως για αυτήν..Εχει αλλους φίλους-φίλες εκεί που μένετε τώρα? Δεν πρέπει να τους χάσει..προετρεψε να βγει με τις φίλες τις να κάνει κάτι διαφορετικό..το θέμα είναι να βγει από τη ρουτίνα που την κρατάει σε αυτή την τόσο άσχημη κατάσταση..
Πάρτην και πηγαίνετε μία βόλτα στη Στεμνίτσα εκεί κοντά..Είναι τόσο όμορφα..Καθίστε στο ποτάμι δίπλα και χαζέψτε την ομορφιά..
Σε έχει δίπλα της και βαθιά μέσα της το ξέρει και σε ευγνομωνεί για αυτό, απλά όλη αυτή η αντίδραση και η ψυχολογική πίεση δεν την αφήνουν να το ζήσει..Θύμησε της..
πόσο τυχερή είναι που σε γνώρισε..

Ελπίζω όλα να πάνε καλά..υπομονή και αγάπη.. :)

margarita σε ευχαριστω πολύ !

όλα αυτά με βοηθούν , πραγματικά , ωστόσο το πράγματα εξακολουθουν να ειναι άσχημα.

Σε συνέχεια των παρατηρησεών μου διαπιστώνω πως η κοπέλα μου έχει απότομες εναλαγγές της διάθεσης και εκφράζει στην κακή της ώρα έντονη επιθετικότητα απεναντί μου, ενώ όταν ηρεμή δείχνει να έχει ενοχές.

Εκανα πολλά πράγματα από τα παραπάνω που ειπατε αυτές τις μέρες (και όλο αυτο το διάστημα ) και ταυτόχρονα ομως δεν κατάφερα να χειριστώ κάποιες περιπτωσεις όπως θα έπρεπε, με αποτέλεσμα κάτι καλό που κατάφερνα αμέσως μετατρεπόταν σε ολεθρο. Για παράδειγμα πήγαμε αθηνα για πατιναζ (κατι που λατρεύει να παρακολουθει αλλά δεν είχε κάνει ποτέ) , κάναμε για πρώτη φορά και περάσαμε καλά, αλλά παιδιά η θλίψη της ήταν ακόμα παρούσα ακόμα και πισω απο ένα ... χαμογελο.

...την επομενη μέρα προτιμησαμε να παμε μια βολτα στο ομορφο Ναύπλιο , παρα να μείνουμε μέσα στο σπίτι ( το οποίο πλέον μόνο κακές θυμησες έχει με αυτά που έχουν συμβεί..). Περπατήσαμε λίγο στην Αρβανιτιά στο πεζόδρομο και με ρώτησε το εξής : " Αν με γνώριζες τώρα , θα ήσουν μαζί μου; " - εγώ της είπα πως η ερώτηση που μου έκανε δεν μου άρεσε και πως μας παγιδεύει στον αρνητισμό. Της εξηγηση πως δεν υπάρχει πραγματική απάντηση σε αυτήν την ερώτηση και πως αν της έλεγα ένα ναι δεν θα με πιστευε ή αν της έλεγα ένα οχι τότε θα επιβεβαίωνε την αρντηική εικόνα που έχει πλέον για τον εαυτό της. Δεν το δέχτηκε και τότε καταστράφηκαν πάλι όλα. Σημασία έχει της είπα πως ΘΕΛΩ να ειμαστε μαζί και να ξεπεράσουμε τα προβλήματα... τίποτα ομως, πείσμα , θλίψη και μια εμονή απο μέρους της γιατί δεν έχω τα κότσια να της πως την αλήθεια , την δική της ομως αλήθεια...

Δυστυχώς τώρα έχει έντονο άγχος, μίσος απεναντί μου και δεν ξέρω τι να κάνω. Ταλαιπωρείται τόσο πολύ - σήμερα το πρωι δεν αντεξα ουτε εγώ, ξέσπασα σε κλάματα , δεν άντεξα ρε παιδιά . δυστυχώς δεν άντεξα. Της έχω πει να γυρήσουμε πισω , σήμερα κιολας πηρα κάποια τηλεφωνα για να βρω δουλειά , σχέδιο πως θα ανακτήσουμε την ζωή της πισω στην θεσαλονική , η ιδια πλέον φοβάται τα πάντα.

Μες την απογνωσή μου της ειπα πως αν δεν βοηθήσει η ιδια τον εαυτο της δεν γινεται τιποτα , πρέπει να μας δει ειδικός ...ανενδοτη.

Πηρα τηλεφωνο τον ψυχολόγο που είχα/με παει για συμβουλές , αλλα ο ίδιος δεν φάνηκε να μπορει να μου πει τι να κάνω. Του ανέφετα την περιπτωση των αυτοτραυματισμών αλλά μάλλον δεν ήταν εύκολο και για αυτόν να μου προτείνει κάτι. Περαιτέρω προσπαθώ να επικοινωνήσω με τον ψυχιατρο μήπως και μου πει κάποια ιδέα..

...συγνώμη αν σας ανυσηχώ ειλικρινα - ωστόσο με βοηθά αυτο το βήμα , είμαι ήδη κουρασμένος πολύ περνάμε και οι δύο ένα μαρτύριο και περισσότερο εκείνη.. Αντέχω όμως , ελπίζω οτι θα πάρει την σωστή απόφαση. Προς το παρόν δεν θέλει να πάμε σε ειδικό , δείχνει να προτιμά να γυρήσει στους δικους της και να μεινει μονη της , ωστόσο αυτό ΔΕΝ την ξελαφρώνει και παλεύει μέσα της παλεύει...

Ευχαριστώ ρε παιδια που διαβάζετε ...είμαι σε λίγο ευάλωτη κατάσταση...

Reef, πολύ λογικό να νιώθεις κι εσύ έτσι...γι' αυτό το λόγο όμως, χρειάζεται να πηγαίνεις εσύ συστηματικά στον ψυχολόγο που όπως είπες είχατε πάει. Από τη στιγμή που συνεχίζονται οι δυσκολίες να διαχειριστείτε την κατάσταση, ζήτα έστω και μόνος βοήθεια. Και θα σε αποφορτίζει και μπορεί να συζητάς πρακτικές λύσεις για μια πιο αποτελεσματική επικοινωνία. Η κοπέλα νιώθει ξεκάθαρα εγκλωβισμένη και πνιγμένη σε πολλές και ίσως διαφορετικές σκέψεις. Σε τέτοιες περιπτώσεις, εκτός από τις ιδέες για μια πιο ευχάριστη καθημερινότητα, χρειάζονται δύο πράγματα: τόνωση της αυτοπεποίθησης και της ασφάλειας. Οπότε, από τη μια καλό θα ήταν να δίνεις απλές, σταθερές διαβεβαιώσεις (χωρίς να μπαίνεις σε πολλές αναλύσεις και θεωρίες π.χ. σχετικά με τον αρνητισμό κλπ). και από την άλλη, μίλα της για τα θετικά της στοιχεία και τις δυνατότητες που έχει. Δέξου το πώς νιώθει, εξήγησε ότι την καταλαβαίνεις κι έχει κάθε δικαίωμα να νιώθει έτσι, όμως ενθάρρυνε την πίστη στον εαυτό της και τις λύσεις που μπορούν να υπάρξουν.

Ας ορίσουμε το πλαίσιο και τα στοιχεία της σχέσης σας όπως ξεδιπλώνονται με όσα έχεις γράψει.
Είστε δύο άνεργοι ενήλικες, μετά τα τριάντα σας. Ζείτε σε μία επαρχιακή πόλη όπου μετακομίσατε πρόσφατα. Η σχέση σας μετράει ένα χρόνο ζωής.
Εξαρτάστε οικονομικά από άλλους. Η κοπέλα σου αρνείται να αναλάβει τη συναισθηματική της ευθύνη για τη σχέση σας, καθώς και την ευθύνη για τα δικά της θέματα υγείας. Εσύ είσαι όχι σύντροφος πια, αλλά νοσοκόμος, σύμβουλος, ψυχολόγος και σηκώνεις το βάρος της συνέχισης της σχέσης μόνος σου.
Εκτονώνει το θυμό της πάνω σου αρκετές φορές. Έχεις φτάσει κι εσύ να ξεσπάς με θυμό και μετά να αυτοτιμωρείσαι εσωτερικά ρίχνοντάς σου ευθύνες.

Με όσα μας έγραψες, καθώς η φίλη σου δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για καμία απόφαση που θα σας έβγαζε από το λούκι, εγώ νομίζω πως χρειάζεται λίγη
tough love πλέον με έναν λόγο που θα της υποδείξει πως δε θα είσαι πάντα εκεί όταν δεν είναι η ίδια για τον εαυτό της άρα και για σας. Γιατί παίζει σα να είναι μόνη της σε μία σχέση, όμως δεν είναι.
Δε δείχνει να επενδύει στη σχέση σας συναισθηματικά, ούτε να μοιράζεται το βάρος παρά για τον εαυτό της.
Με τα παραπάνω δεδομένα, αυτό που θα έκανα εγώ θα ήταν να της υπενθυμίσω πως σε μία σχέση υπάρχουν δύο, όχι ένας. Υπάρχεις και συ, που φαίνεσαι να υποφέρεις το ίδιο, σηκώνοντας φορτία που σε τσακίζουν.

Ερώτηση. Πες ότι δεν αποφασίζει να κάνει το οτιδήποτε και αυτή η κατάσταση σέρνεται έτσι για μεγάλο διάστημα. Τι θα κάνεις???
Θα παραμείνεις ένας οσιομάρτυρας της φθοράς ή θα φροντίσεις κι εσύ τον εαυτό σου, που έχεις το δικαίωμα να το κάνεις?

Κανένας δε σώνεται με το ζόρι, δεν ξέρω αν το έχεις αναγνωρίσει αυτό...

..ευχαριστώ για τα replies. Δεν έχω και πολύ χρόνο για να γράψω περισσότερα στις επισυμάνσεις σας , άλλα ουτε και εχω κατι περισσότερο να πω. Πήγα προσωπικά στον ψυχιατρο αυτην την φορά να μιλήσω μαζί του για όλα αυτά. Το συμπέρασμα ειναι οτι αν ο ίδιος ο άνθρωπος δεν θέλει να βοηθήσει τον εαυτό του , τότε δεν γίνεται τίποτα, δηλαδή αν δεν θελήσει η ίδια να μιλήσει μαζί του δεν μπορώ να κανω και πολλά πράγματα. Ελπίζω να μην εξελιχθεί τουλάχιστον σε κάτι πιο βαρύ από αυτήν την βαριά δυσθιμία , ή κατάθλιψη ή ότι άλλο μπορεί να ειναι.

Προσωπικά ήδη έχω κάνει κάποια βήματα να αλλάξουμε περιβάλλον , μίλησα για μια προσφορά εργασίας για μένα στην θεσσαλονίκη με καλούτσικο μισθό , τόσο για να μπορέσουμε να νοικιάσουμε (οχι αμέσως )ένα δικό μας διαμερισματάκι πισω στην πόλη της. Της το λέω μήπως και συνέλθει λιγάκι , αλλά δεν δείχνει ιδιαίτερα αισιοδοξη , δεν την βλέπω να ενθουσιάζεται έστω και λίγο...χαρακτηριστικά η ιδια μου λέει οτι δεν την νοιάζει!!! Τι άλλο να κάνω, πραγματικά δεν ξέρω... Με τόσα που έχουμε περάσει έχω και εγώ τις κυκλοθυμίες μου, θα ήθελα κάποια στιγμή να συνεχήσω για μένα τις συζητήσεις με αυτόν τον ψυχοθεραπευτή , γιατί μου φάνηκε και πολύ καλός...

Σας παρακαλώ όσοι διαβάζετε αυτο το θρεντ , μην αφήνετε τον εαυτό σας να κυλήσει σε δύσκολες για σας περιόδους. Κάντε το βήμα και βρείτε έναν καλό ειδικό , κάντε το. Μετανιώνω την ώρα και την στιγμή που δεν το έκανα νωρίτερα, μιας και η ίδια πριν τρις μήνες του συζητούσε , τώρα όχι ...

Ευχαριστώ , δεν έχω κάτι άλλο να γράψω. Αν γινει κάτι πιο ανατρεπτικό θα ενημερώσω το θρεντ. Ελπιζω ακόμα , και ταυτόχρονα απελπίζομαι που δεν βλέπω έστω ένα σημάδι αλλαγής στο προσωπο της μέσα από ένα νέο πλάνο που ετοιμάζω.