Εμμονή

Γειά σας!
Θα ήθελα την γνώμη σας για ένα θέμα που με απασχολεί εδώ και κάτι μήνες!!!
Λοιπόν, εδώ και 5 μήνες έχω μια σχέση. Είναι αρκετά μεγαλύτερος μου (εγώ είμαι 23, αυτός είναι 35, δεν ξέρω αν παίζει κάποιο ρόλο αυτό στο προβλημα που έχω, απλά έτσι το ανέφερα!) Από τότε που γνώρισα αυτό το άτομο δεν ασχολούμε με τίποτα άλλο στη ζωή μου παρά μόνο με αυτόν! Ζώ για το πότε θα μιλήσουμε και πότε θα συναντηθούμε. Όλα τα άλλα έχουν μείνει στάσιμα στη ζωή μου, δεν έχω κάποια πρόοδο στη σχολη για παράδειγμα κτλ! Με λίγα λόγια, μου έχει γίνει εμμονή! σκέφτομαι συνέχεια αυτόν! Αν γινόταν θα ήθελα να είμαι κάθε μέρα όλο το 24ωρο μαζί του!
Στην αρχή της σχέσης τον έπερνα τηλ πάρα πολλές φορές μέσα στη μέρα, του ζητούσα συνέχεια να συναντηθούμε, μέχρι που κατάλαβα ότι τον πιέζω και ότι σίγουρα αυτή η συμπεριφορά δεν θα μου βγεί σε καλό. Έχω ηρεμίσει ως προς αυτό, αλλά δεν παύω να τον σκέφτομαι συνέχεια. Σήμερα, για παράδειγμα, έχουμε κανονίσει να συναντηθούμε, έγω όλη μέρα κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή και σκοτώνω την ώρα μέχρι να έρθει η ώρα που θα συναντηθούμε!! Υπο φυσιολογικές σηνθήκες θα διάβαζα ( και δεν είναι δικαιολογία για να μην διαβάσω, πάντα μου άρεσε το διάβασμα, δεν ξέρω τώρα τι με έχει πιάσει), θα κανόνιζα να δω τις φίλες μου και θα κανόνιζα έγω το πρόγραμμα μου! Τώρα ακυρώνω τα πάντα και τρέχω να τον συναντήσω όποτε έχει αυτος χρόνο. Κάθομαι πάνω από το τηλέφωνο μέχρι να πάρει για να μιλήσουμε.
Μπορεί αυτή η εμμονή να έχει να κάνει με την εμπιστοσύνη που έχει κανείς για τον σύντροφο του. Η αλήθεια είναι ότι δεν τον εμπιστεύομαι καθόλου, γενικά τους ανθρώπους όχι απαραίτητα μόνο αυτον, αλλά σε αυτόν είναι πιο έντονο, πολλές φορές μπαίνω στην διαδικασία να εξετάσω αν αυτά που μου λέει είναι όντως έτσι. Ρωτάω έμμεσα τους φίλους του, βγαίνω με φίλες μου στα στέκια που συχνάζει συνήθως για να τσεκάρω αν έχει όντως μείνει σπίτι για να ξεκουραστεί ή αν έχει βγεί με φίλους του! Βέβαια δεν θα είχα μπεί σε αυτή την διαδικασία αν δεν μου είχε δώσει αυτός στην αρχή της σχέσης την αφορμή. ( Κάποια στιγμή στην αρχή της σχέσης, την περίοδο που τον πίεζα συνέχεια για να συναντηθούμε, για να με αποφύγει μου είπε ότι θα κοιμηθεί και εγώ τον βρήκα αργότερα στο μαγαζί που συχνάζαμε. Από τότε δεν τον πιστεύω ότι και να μου πεί.)
Και δεν έκανε καμία προσπάθεια να κερδίσει την εμπιστοσύνη μου!! τελοσπάντων δεν ξέρω αν οφείλετε μόνο στην ανυπαρξία εμπιστοσύνης, την εμμονή την έπαθα και πρίν από αυτό το περιστατικό. Το θέμα είναι ότι θέλω την ζωή μου πίσω. Κουράστηκα να ασχολούμε συνέχεια με αυτόν! Προσπαθώ εδώ και καιρό να το αλλάξω αυτό αλλα δεν το έχω καταφέρει. δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω. θα χαιρόμουν πολύ να ακούσω συμβουλές σας. ευχαριστώ που αφιερώσατε το χρόνα σας διαβάζοντάς το.!!!

γεια σου Nefel. Είναι και θέμα ανασφάλειας η συνεχής σκέψη, αλλά ίσως ταυτόχρονα να μην παίρνεις αυτά που έχεις ανάγκη. Τώρα, το κατά πόσον οι ανάγκες σου είναι ρεαλιστικές, είναι άλλο θέμα. Ας πούμε προσωπικά βρίσκω υπερβολικά τα πολλά τηλέφωνα, δεν μου φαίνεται όμως παράξενο να συναντιούνται συχνά δυο άνθρωποι που έχουν σχέση. Αλλά πάνω απ' όλα έχει σημασία αυτά που θέλουμε να ταιριάζουν με τις ανάγκες του συντρόφου. Η ηλικία μπορεί και να έχει, μπορεί και να μην έχει σημασία, αυτό εξαρτάται από το αν είσαστε σε παρόμοια φάση ζωής και μπορεί να υπάρχει επικοινωνία και κατανόηση.

Για την εμπιστοσύνη γενικά πιστεύω ότι είναι κάτι που χρειάζεται να δείχνουμε στους άλλους εξαρχής, αλλιώς η προκατάληψη επηρεάζει και τον τρόπο που ερμηνεύουμε τα γεγονότα, αλλά και τη συμπεριφορά των άλλων. Χωρίς όμως να αγνοούμε τα γεγονότα. Το γεγονός που περιγράφεις, το να βγει αντί να κοιμηθεί, δεν μου φαίνεται και τόσο φοβερό, αν όντως υπήρχε συνεχής πίεση από την πλευρά σου. Αν και νομίζω ότι θα ήταν πολύ πιο ωραίο να σου πει ευθέως ότι πιέζεται. Εσύ, είσαι γενικά ικανοποιημένη από τη σχέση σας? Χωρίς τη δικιά σου πίεση, υπήρχε / υπάρχει ενδιαφέρον από εκείνον? Πώς ακριβώς θα ήθελες να είναι η σχέση σας και πώς είναι αυτή την εποχή?

Σε ευχαριστώ που απάντησες.
...Μπορεί να είναι και από ανασφάλεια, είμαι γενικά ανασφαλής. και επίσης όχι δεν είμαι ικανοποιημενη από την σχέση αυτή την στιγμή. Βρίσκεται ο ίδιος απο ότι μου λέει σε δύσκολη περίοδο! Έχει κάποια προβλήματα στο οικογενειακό του περιβάλλον και ο ίδιος κάποια θέματα υγείας. όποτε εδώ και ένα μήνα βρισκόμαστε πολύ σπάνια. τελευταία δεν έχει καθόλου χρόνο ή δεν νιώθει καλά και όταν βρεί χρόνο και κανονίζουμε κάτι, μου το ακυρώνει τελευταία στιγμη. Εγώ απλά τώρα κάνω υπομονή γιατί όπως μου λέει έχει κάποια προβλήματα! Οπότε δεν μπορώ να "γκρινιάξω". Αν και αρχίζω και πιστεύω ότι έχει βρεί δικαιολογία για να με αποφεύγει. Αλλά από την άλλη είναι 35 χρονών, αν δεν θέλει πλέον σχέση, για οποιονδήποτε λόγο, μπορεί απλά να μου το πεί! δεν νομίζω να υπάρχει λόγος να συμπεριφέρετε έτσι!
Στην αρχή έδειχνε περισσότερο ενδιαφέρον! Τώρα δεν ξέρω αν έχει πάψει να ενδιαφέρεται ή απλα δεν μπορεί γιατι περνάει αυτή την δύσκολη κατάσταση! κάποια στιγμή που του έκανα κάποια παράπονα, σχετικά με το ότι δεν βλεπόμαστε και αρχίζουμε να απομακρυνόμαστε,μου είπε ότι "υπάρχουν σημαντικότερα προβλήματα"!
....πρεπει να αναφέρω ένα σημαντικό σημείο της σχέσης, όπου άλλαξαν κάποια πράγματα....(δεν μου αρέσει να μιλάω για αυτό, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να το αναφέρω).....Πρίν περίπου ενάμιση μήνα έμεινα έγκυος....αποφασίσαμε να διακόψουμε την κύηση ( γενικότερα εγώ δεν είμαι υπέρ των εκτρώσεων...δεν θα ήθελα αυτή την στιγμή να απολογηθώ για αυτή την πράξη). Έγιναν όλα πάρα πολυ γρήγορα, μέσα σε λίγες μέρες. Εκείνη την περίοδο ήταν συνέχεια πλάι μου και τον ευχαριστώ για αυτό. ........
από τότε βασικά ήρθαμε πιο κοντά συναισθηματικά (για εκείνο το χρονικό διάστημα) και απομακρυνθηκαμε σεξουαλικά (έχουμε να κάνουμε έρωτα εδώ και ενάμιση μήνα...οχι ότι θα είχα και όρεξη μετά απο αυτό..δεν προέκυψε βασικά καθόλου)
...τώρα όμως επειδή περνάει αυτή την φάση στη ζωή του δεν συναντιόμαστε και μιλάμε ελάχιστα!!!! δεν με έχει ρωτήσει τπτ από τότε σχετικά με το θέμα της έκτρωσης, αν είμαι καλά..κάτι!! Μια φορά που του είπα ότι το σκέφτομαι συχνά, δεν νιώθω καλά, μου είπε ότι "πρέπει να κοιτάω μπροστά και όχι πίσω...ότι έγινε έγινε τώρα και απο την στιγμή που δεν υπάρχει απο θέμα υγείας κάτι ανησυχιτικό μετά από την επέμβαση δεν χρειάζεται να το σκέφτομαι"!!
...μόνο αυτός έχει σημαντικά προβλήματα, έγω όχι!!! δεν ξέρω με έχει πληγώσει αυτή η συμπεριφορά!
Πώς θα ήθελα να είναι η σχέση??......θα ήθελα να μπορώ να περνάω περισσότερες ώρες μαζί του..να τον γνωρίσω καλύτερα! Εχουμε περάσει αρκετά μαζί σε πολυ μικρό χρονικό διαστημα αλλά ταυτόχρονα νιώθω οτι δεν τον ξέρω! και παράλληλα νίωθω ένα δέσιμο μαζί του!
Ειδικά μετά απο την διακοπή κύησης έχω την ανάγκη για περισσότερο ενδιαφέρον...και αυτή την στιγμή δεν μου το δείχνει!!!

μμμ...ελπίζω να μη σε στεναχωρήσω, αλλά έτσι όπως μας τα λες μάλλον πλέον είσαι μόνη σου σε αυτή τη σχέση.
Είστε 5 μήνες μαζί και έχετε να κάνετε σεξ 1,5 μήνα. Λες πως ακυρώνει ραντεβού την τελευταία στιγμή.
Θα σου πω τι πιστεύω.
Όταν ανεβαίνουμε στην πλάτη του άλλου και νιώθει πως μας κουβαλάει, παύει να υπάρχει σχέση. Όταν περνάς το μνμ πως είναι τα πάντα για σένα και υπολειτουργείς μακριά του, βαραίνει και μόνο που σε σκέφτεται.
Πιστεύω πως ο μόνος λόγος που συνεχίζει να έχει κάποια επαφή είναι πως νιώθει ένοχος για το θέμα της έκτρωσης. Είμαι σχεδόν σίγουρη πως έχεις βάλει και συ ένα λιθαράκι στις ενοχές του πιστεύοντας πως έτσι θα έρθετε πιο κοντά.
Ξέρεις, οι σχέσεις είναι πάρε-δώσε. Χρειάζονται μια ισοοροπία. Όταν χαθεί αυτή, χάνεται και η σχέση.
Κοίτα λίγο πιο ρεαλιστικά την κατάσταση και θα καταλάβεις τι εννοώ.

Μάλιστα..Σε ευχαριστώ για την γνώμη σου Θεοφανία....οπότε κατά την γνώμη σου δεν υπάρχει πλέον σχέση! ...έχω σκεφτεί και γώ πολλές φορές ότι μπορεί να είναι ακόμα στην σχέση λόγω της έκτρωσης, αλλά θα προτιμούσα νε ξέρω την αληθεια! Υπο άλλες συνθήκες με αυτή την συμπεριφορά, εγώ θα είχα φύγει! γενικά είμαι άνθρωπος που δεν δένεται εύκολα συναισθηματικά. σε αυτή την περίπτωση όμως έχω δεθεί λόγω της έκτρωσης. ...τι δηλαδή συμπεριφέρεται έτσι για να λήξω έγω κάποια στιγμη την σχέση??...είμαι άτομο που προσπαθώ να είμαι πάντα ειλικρινής και το μόνο που απαιτώ από τους συνανθρώπους μου είναι ειλικρίνεια...και το ξέρει πολυ καλά αυτο! Κρίμα αν συμπεριφέρεται έτσι για αυτο τον λόγο!
Εγώ γιατί έχω κολλησει τόσο πολυ μαζί του? Τι μπορώ να κάνω για να ξεκολλισω? απλά να δώ την κατασταση ρεαλιστικά...να περιμένω? τι?
Υπάρχει τρόπος να σώσω την σχέση 'η κατα την γνώμη σου έχει τελειώσει για αυτον οριστικά?
Ελπίζω να τον συναντήσω σύντομα να τα συζητήσω αυτά μαζί του..γιατί δεν μπορώ να "μυρίζω τα νύχια μου"!

κοίτα....όσο λειτουργείς έτσι, μόνο να τον διώξεις μπορείς. Κάνε λίγο πίσω, εξαφανίσου εσύ, να είσαι άνετη και χαρούμενη. Βγες λίγο έξω με άλλους ανθρώπους, να δει πως έπαψες να κρέμεσαι πάνω του σαν μια υποχρέωση που πρέπει συνέχεια να αντιμετωπίζει.
Αν θες να το σώσεις πρέπει να αλλάξεις 100%. Είσαι έτοιμη γι αυτό?
Κάτσε και σκέψου σοβαρα.

εχεις δίκιο!!! θα το προσπαθήσω!! σε ευχαριστώ πολύ!!! :-)

Διαβάζοντας το post σου, αναγνωρίζω το παρελθόν μου... Πιστεύω οτι η συμπεριφορά σου είναι αποτέλεσμα ανασφάλειας, οχι γενικής, αλλά ειδικής, δλδ ανασφάλεια μέσα στη σχέση αυτή. Το τι νοιώθουμε εκπέμπεται, ακόμα και αν δεν το λέμε. Η αγωνία μας να δούμε τον άλλο, η αδημονία μας, η θέληση μας να είμαστε συνέχεια μαζί. Αν τα αισθήματα δεν είναι απολύτως αμοιβαία, τότε η θέληση μας να είμαστε διαρκώς με τον άλλο κατά πάσα πιθανότητα θα τον καταπιέσει και θα τον ωθήσει μακριά από εμάς. Αν δεν θες να λήξεις εσύ αυτή τη σχέση, τότε αδιαφόρησε. Ενίοτε η αδιαφορία είναι το καλύτερο. Ούτε συζητήσεις, ούτε τηλέφωνα ούτε μούτρα στα τηλέφωνα... Ζόρισε τον εαυτό σου, βγες, χόρεψε, δες τους φίλους σου, είσαι 23 χρονών είναι ένα μπουμπούκι! Όλα που σου λέει περι οικογένειας κτλ είναι δικαιολογίες. Μπορεί να ισχύουν αλλά κατα πάσα πιθανότητα τα χρησιμοποιεί ως καλή δικαιολογία... Τα έχω πει, και τα έχω ακούσει. Ξέρω οτι είναι δικαιολογίες. Ή φύγε ή αδιαφόρησε. Μην περιμένεις παθητικά την όποια του απόφαση. Πάρε τη ζωή σου στα χέρια σου. Είσαι ένα μπουμπούκι, μην αφήνεις τα καλύτερα σου χρόνια να τα χειρίζεται κανείς!

Σε ευχαριστώ mariamaria! Με στεναχωρει το ότι χρησιμοπιει κάπια προβλήματα που έχει σαν διακαιολογίες για να μην με δεί, για να με αποφύγει. άλλα προσπαθόντας να τα δω λίγο πιο καθαρά, όντως έτσι είναι!!!
Θα ακολουθήσω την συμβουλή σου..και μακάρι να αλλάξουν τα πράγματα στη σχέση..αν όχι , από την στιγμή που θα έχω πάρει τη ζωή στα χέρια μου θα μου είναι πιο εύκολο να το δεχτώ!! Σε ευχαριστώ! :-)

βρες έναν 23χρονο και διασκέδασε!

ναι αλλά εδω οι άντρες είναι ανώριμοι στα 30 τους..στα 23 τους είναι στο κόσμο τους!!! αυτο που θέλω εγώ (ανεξάρτητα απο την ηλικία και φαντάζομαι ολοι μας το ψάχνουμε) είναι να υπάρχει επικοινωνία και ειλικρίνεια!!!
δεν ξέρω..θα προσπαθήσω να χαλαρώσω και ότι γίνει...

κατά τη γνώμη μου χάνεις πολλά πάντως. βρες ένα συμφοιτητή σου, να διαβάζετε και μαζί (οκ, να "διαβάζετε" εννοώ! :D )

:-) ...δεν ξέρω αν χάνω ή όχι....αυτή την περίοδο θέλω να είμαι μαζί με αυτον που είμαι και θα παλέψω για να το κρατήσω!!!
ελπίζω απλά να καταφέρω να χαλαρώσω...θα δείξει!!

Συμφωνώ με τη Θεοφανία, αφού όμως αποφάσισες να το παλέψεις καλή τύχη στην προσπάθεια! Αν υπάρχει έστω μια πιθανότητα, σίγουρα το να χαλαρώσεις θα βοηθήσει, πρώτα απ' όλα όμως θα βοηθήσει και εσένα να απεμπλακείς λίγο. Αλλά έστω για μελλοντικά, συμφωνώ και με την claire, μπορεί να σε εκπλήξει ευχάριστα κι ένας συνομήλικος :)

σε ευχαριστώ! θα δείξει...θα το προσπαθήσω! ελπιζω να καταφέρω να χαλαρώσω και να πάρω πάλι τη ζωή στα χέρια μου!
...αυτό που σκεφτόμουν σήμερα είναι "γιατί θέλω να είμαι τόσο πολυ μαζί του από την στιγμή που είμαι με ένα μόνιμο άγχος και δεν απολαμβάνω την σχέση?"
...φαβάμαι ότι η απάντηση είναι ότι έχω δεθεί μαζί του λόγω της έκτρωσης!!! αν εξαιρέσω τους πρώτους δύο μήνες που κύλισαν φυσιολογικά...τους άλλους ουσιαστικά δεν είμαι ευτυχισμένη στη σχέση! ξαφνικα έγινα καχύποπτη, τον έπιασα να μου λέει ψέματα, ασχολούμουν αποκλειστικά μαζί του και μετά έμεινα έγκυος....!!!!!!!!!!!! δεν ξέρω θα δείξει!!!

Ίσως γιατί σε ενοχλεί πολύ ή σε αγχώνει η απόρριψη που διαισθάνεσαι. Ίσως όλο αυτό το εισπράττεις σαν προσωπική σου αποτυχία.
Πάντως, πέρα από τα τυχόν δικά σου προϋπάρχοντα θέματα, η όλη συμπεριφορά του δεν σε βοηθά να νιώσεις ασφάλεια. Σκέψου ότι ναι μεν μπορεί να ευθύνεται εν μέρει η αποκλειστική σου ενασχόληση μαζί του, αλλά ότι
- είτε και ο ίδιος σαν άνθρωπος φαίνεται να έχει αδυναμία να δείξει, να αποφασίσει και να διεκδικήσει ξεκάθαρα τι θέλει και τι όχι
- είτε ότι η μεταξύ σας σχέση επηρεάζει αρνητικά και τους δυο σας, με λίγα λόγια δεν λειτουργεί καλά ο συνδυασμός!

Μόνη σου είσαι σε σχέση. Γι αυτόν δεν είχε την αξία που είχε για σένα. Και σκέψου γιατί μία σχέση που δεν είχε αξία για τον άλλον
και γρήγορα αυτό αναδείχτηκε, εσύ αισθάνεσαι απαραίτητο να την κρατάς μονομερώς (με το ενδιαφέρον σου να μένει επενδεδυμένο σ' αυτή τη σχέση, με τις σκέψεις σου που προσανατολίζονται διαρκώς σε κάτι που δεν υπάρχει, μη συνεχίζοντας τη ζωη σου)
Είχες ανάγκη μία σχέση? Τόσο μεγάλη που να μην είχε σημασία το τι σου δίνει πραγματικά?
Τόσο έντονη που της προσδίδεις στοιχεία που στην ουσία δεν υφίστανται?

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Ίσως γιατί σε ενοχλεί πολύ ή σε αγχώνει η απόρριψη που διαισθάνεσαι. Ίσως όλο αυτό το εισπράττεις σαν προσωπική σου αποτυχία.
Πάντως, πέρα από τα τυχόν δικά σου προϋπάρχοντα θέματα, η όλη συμπεριφορά του δεν σε βοηθά να νιώσεις ασφάλεια. Σκέψου ότι ναι μεν μπορεί να ευθύνεται εν μέρει η αποκλειστική σου ενασχόληση μαζί του, αλλά ότι
- είτε και ο ίδιος σαν άνθρωπος φαίνεται να έχει αδυναμία να δείξει, να αποφασίσει και να διεκδικήσει ξεκάθαρα τι θέλει και τι όχι
- είτε ότι η μεταξύ σας σχέση επηρεάζει αρνητικά και τους δυο σας, με λίγα λόγια δεν λειτουργεί καλά ο συνδυασμός!

---

..όντως...συνίθως όταν νιώθεις απόρριψη, κολλάς περισσότερο! ..πλεον πιστευω ότι είμαι σε καλό δρόμο..έχω αρχίσει και χαλαρώνω πάρα πολύ! τελικά κάνει πολύ καλό να μοιράζεσαι με τρ'ιτους τους προβληματισμούς σου! ευχαριστώ πολύ!

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

Μόνη σου είσαι σε σχέση. Γι αυτόν δεν είχε την αξία που είχε για σένα. Και σκέψου γιατί μία σχέση που δεν είχε αξία για τον άλλον
και γρήγορα αυτό αναδείχτηκε, εσύ αισθάνεσαι απαραίτητο να την κρατάς μονομερώς (με το ενδιαφέρον σου να μένει επενδεδυμένο σ' αυτή τη σχέση, με τις σκέψεις σου που προσανατολίζονται διαρκώς σε κάτι που δεν υπάρχει, μη συνεχίζοντας τη ζωη σου)
Είχες ανάγκη μία σχέση? Τόσο μεγάλη που να μην είχε σημασία το τι σου δίνει πραγματικά?
Τόσο έντονη που της προσδίδεις στοιχεία που στην ουσία δεν υφίστανται?

---

σε ευχαριστώ για την απάντησή σου!
λοιπόν η απάντηση στην ερώτησή σου αν είχα ανάγκη σε μία σχέση είναι δυστυχώς ότι ναι, είχα πάρα πολύ ανάγκη σε μία σχέση! σε υπερβολικό βαθμό! επί 2 χρόνια δεν είχα καμιά ερωτική σχέση..καθαρά από δική μου επιλογή, ήθελα να μείνω μόνη (υπήρχαν βέβαια κάποια φλέρτ, αλλά ώς εκεί και μόνο για να παίρνω επιβεβαίωση!) Μέτα από αυτή την περίοδο μοναξιάς, με έπιασε μια έντονη επιυθμία για σχέση!! έψαχνα απελπισμένη για αρκετό μεγάλο διάστημα για άντρα, για κάποιον που θα μου κάνει το "κλίκ", ξεκίνησα κάτι 2 φορές και τις 2 "έφαγα τα μούτρα μου" και μετά ξεκίνησα την σχέση που έχω τώρα, τον οποίο γνώριζα ήδη 6 μήνες, βρισκόμασταν που και πού στην ίδια παρέα και ο οποίος έδειχνε πάντα έντονο ενδιαφέρον για μένα.

....τώρα αν έχει αυτή η σχέση στοιχεία που στην ουσία δεν υφίστανται..δεν ξέρω...θα δείξει, έχει την δυνατότητα να αποδείξει το αντίθετο!
πάντως εγώ για ένα είμαι σίγουρη, δεν θέλω να ξαναμείνω μόνη, ούτε να νίωσω την ανάγκη να ψάξω για σχέση! οπότε από την μοναξιά προτιμώ προς το παρόν αυτό που έχω!!!

Καλησπέρα... Δεν είμαι και πολύ έμπειρη σε θέματα σχέσεων, η τελευταία μου ήταν όταν ήμουν 14 (αν μπορεί να χαρακτηριστεί σχέση αυτό που είχα) και τώρα είμαι 17...
Το θέμα είναι ότι είχα πάθει κάτι ανάλογο με σένα... είχα γνωρίσει ένα αγόρι 3 χρόνια μεγαλύτερό μου, και διατηρούσαμε σχέση εξ αποστάσεως (μεγάλη μου βλακεία)... κυριολεκτικά ζούσα για τις στιγμές που θα μου έστελνε ένα μήνυμα μέσω διαδυκτίου, που θα με έπαιρνε τηλέφωνο και αν δεν το έκανε τρελαινόμουν... ξέρω πολύ καλά ότι η δική μου η περίπτωση δεν συγκρίνεται με τη δική σου γιατί αυτή η κατάσταση είχε τελειώσει μέσα σε τρεις μήνες και σαφώς δεν περάσαμε και τίποτα σπουδαίο μαζί... την ψυχολογία όμως πίσω απ' αυτό την καταλαβαίνω... πιστεύω ότι είναι καλύτερα να απομακρυνθείς το γρηγορότερο δυνατό... για σένα κυρίως, αλλά και γι' αυτόν... βρες μια καινούργια ασχολία, πάνε ένα ταξίδι, κάτι που θα σε βοηθίσει να ξεχαστείς πιο εύκολα...

καλησπέρα no_name! σε ευχαριστώ για την απάντησή σου!
Μακάρι να ήταν τόσο εύκολο, να τα αφήσω όλα και να φύγω! Έχω όμως τώρα εξεταστική...και προσπαθώ να συγκεντρωθώ στο διάβασμα και επίσης δουλεύω!
Από την άλλη όμως αν έφευγα έστω για λίγο διάστημα, δεν θα ήταν σαν να αφήνω το πρόβλημα, να το αποφεύγω...θα μπορούσε να λυθεί έτσι?? πιστεύω ότι πρέπει να το αντιμετωπίσω, ξέρω ότι πρέπει να χαλαρώσω.....αλλά ΠΩΣ????
πριν λίγες μέρες είχα όντως χαλαρώσει και νόμιζα ότι είμαι σε καλό δρόμο, αλλά τώρα πάλι με έπιασε εμμονή με αυτό το άτομο!!! :-( Πρέπει να βρώ τον τρόπο!!!

Συναντήθηκα και μίλησα μαζί του, του είπα ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι αυτή η κατάσταση, δεν έχουμε σχέση, νιώθω ότι χρησιμοποιεί τα προβλήματα σαν διακαιολογία για να με αποφύγει!
Μου είπε ότι δεν ισχυεί κάτι τέτοιο, ότι το βλέπω πολύ εγωιστικά το θέμα, από την στιγμή που ήταν άρρωστος! τώρα αναρρώνει..και θα καλυτερέυσουν τα πράγματα!!!
...δεν ξέρω δεν χάρηκα ιδαίτερα και φάνηκε αυτό!! ενα μεγάλο κομμάτι έχει παγώσει μέσα μου!! εκείνη την στιγμή ευχήθηκα να μου είχε πεί ότι όντως δεν ενδιαφέρεται και να χωρίζαμε!! (τελικά δεν ξέρω τί θέλω???)
βγήκε και από πάνω κιολας...ότι εγώ δεν νοιάζομαι για την κατάσταση της υγείας του και μόνο την πάρτι μου κοιτάω!!! Δεν είναι έτσι!!! Τόσο εγωιστρια είμαι??!
τελοσπάντων, το θέμα είναι ότι μου είπε ότι θα αλλάξει αυτή η κατάσταση, από την στιγμή που είναι καλύτερα τώρα και μου πρότεινε να περάσουμε μαζί το σκ (θα έπερνε άδεια)!!!
για μαντέψτε..τελίκα δεν κατάφερε να πάρει άδεια και έκανε και υπερωρίες!!!!
βαρέθηκα να με δουλεύει!!!
..τώρα όμως που ένιωσα πάλι μία απόρριψη...κόλλησα πάλι!!
τελικά την θέλω αυτή την σχέση?? πώς μπορώ να ξεφύγω από αυτή την κατάσταση???

Nefel εγώ αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι με το φτύσιμο κολλάς. Για να ξεκολλήσεις εσύ ή να κολλήσει αυτός, γράψτονε 2-3 μέρες εξαφανίσου τελείως και μετά κάνε σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Άμα θες πες του και να χωρίσετε κιόλας. Δεν πιστεύω σε καμμία περίπτωση ότι φταις εσύ δηλαδή αυτό που είπε η Θεοφανία και η Μαρίνα που συμφώνησε, αυτός είναι μαλάκας εντελώς και δεν σου αξίζει. Απλά για τώρα τουλάχιστον που τον θες μέχρι να σου περάσει. Εσύ απλά έδειξες τα συναισθήματά σου, ήσουν εκδηλωτική και αυθόρμητη, και το πλήρωσες αυτό. Σε κάποιον άλλον που αξίζει δεν θα το πληρώσεις μην ανησυχείς, ίσα ίσα θα το εκτιμήσει αλλά το θέμα είναι που θα βρεις έναν τέτοιον. Στο εύχομαι πάντως.

σε ευχαριστώ whitecandle! όντως αυτός δεν αξίζει...αυτό βασικά πρέπει να συνειδητοποιήσω και να ξεκόψω σιγά σιγά!!
έλα ντε που θα βρώ έναν τέτοιον?...δύσκολες οι εποχές!! μακάρι!!
σε ευχαριστώ για την ευχή σου!! :-)

Παρακαλώ από τα λίγα που μιλήσαμε συμπέρανα ότι το αξίζεις και εγώ δύσκολα το συμπεραίνω αυτό για κάποιον σε τέτοια σάπια κοινωνία που ζούμε! Σε συμπάθησα πως το λένε. Ναι ξέκοψε καλύτερα και μόνη σου από έναν τέτοιον μαλάκα, εγώ εκεί έχω καταλήξει τελικά!