exw apomakrun8ei apo ton antra mou,,,,

kalhspera se olous!
to spoudaiotero einai oti exoume 2 paidia, upo alles sun8hkes mporei k na to eixa lhksei! einai polus kairos twra pou tsakwnomaste sunexeia diafwnoume akoma k sta pio ashmanta 8emata k genika epikratei mia entash monimh anamesa mas.
den me kaluptei pleon pou8ena, noiw8w oti ta kanei ola la8os oti den summetexei se shmantika gia thn oikogeneia 8emata kai fysika einai pantelws adiaforos gia emena, tis anagkes mou, thn kourash mou, thn arrwstia mou kai genika otidhpote afora to atomo mou!!!!
ouf,,,,, ta eipa,,,:D

λουιζα
αν θες γραφε μας ελληνικα για να σε καταλαβαινουμε.

υπομονη..
Αυτος ξερει οτι νιωθεις ετσι?

Φωτεινή καλησπέρα, το ξέρει αλλά ποτέ δεν παραδέχεται τίποτα ή τουλάχιστον δεν προσπαθεί να ακούσει τι του λέω, να το επεξεργαστεί έστω κ μόνος του και κάποια στιγμή να βρούμε μια άκρη ακόμα κ αν αυτό σημαίνει να χωρίσουμε. Τόσο καιρό που τρωγόμαστε δεν έχουμε καταλήξει τουλάχιστον κάπου,,,, σε μια κοινή απόφαση,,,, κάτι!!!
Ειλικρινά μόνο τα παιδιά σκέφτομαι,,,

Άντρες............

Λουϊζα εαν ο αντρας σου αλλαζε συμπεριφορα πιστευεις οτι θα μπορουσε η σχεσης σας να γινει οπως παλια;θα μπορουσες να ελθεις κοντα του παλι;

καταλαβαινω,αλλα αυτος πως αντιδραει που τρωγεστε?δεν τον ενοχλει?
γιατι λες δεν παραδεχεται τιποτα?Δεν παραδεχεται αυτα που του προσαπτεις η δεν παραδεχεται οτι υπαρχει προβλημα?

Πιστέυω ως ναι Γιώτα2 γιατί θεωρώ ότι όλη αυτή η ένταση κ η κόντρα έχει σαν συνέπεια αυτή την απομάκρυνση που νοιώθω αλλά γνωρίζοντας τον άντρα μου το μόνο σίγουρο είναι ότι η συμπεριφορά του δεν θα αλλάξει. Ετσι είναι φτιαγμένος και θα παραμείνει όπως κ εγώ άλλωστε απλά ως γένους θηλυκού έχω μεγαλύτερη υπομονή και ανέχομαι περισσότερα σκεπτόμενη ΠΑΝΤΑ την ηρεμία των παιδιώ μου,,,,, μια τρύπα στο νερό!!! Δεν βλέπω φώς,,,,

Quote:

---

Originally Posted by Φωτεινη!

καταλαβαινω,αλλα αυτος πως αντιδραει που τρωγεστε?δεν τον ενοχλει?
γιατι λες δεν παραδεχεται τιποτα?Δεν παραδεχεται αυτα που του προσαπτεις η δεν παραδεχεται οτι υπαρχει προβλημα?

---

φυσικά κ το βλέπει το πρόβλημα και εκείνος δεν είναι σε καλή κατάσταση και επίσης μου λέει ότι κάνει υπομονή για τα παιδιά. όσον αφορά αυτά που του προσάπτω η ατάκα του είναι "εγώ δεν σε ενοχλώ" η παιδικότητα σε όλο της το μεγαλείο!!

ποσα χρονια ειστε μαζι ?

στην αρχη δεν ηταν ετσι? η ηταν και τον παντρευτηκες για δικους σου λογους?

τι αλλαξε σε εκεινον?

τι αλλαξε σε εσενα?

μηπως σας βγαινει και τους δυο μια κουραση?

συνηθως οταν ειναι και μικρα τα παιδια γινεται πιο απαιτητικη η καθημερινοτητα

και επομενως δυσκολοτερη η επικοινωνια!!!

μερικες φορες τετοια προβληματα μπορει να υπαρξουν και να ξεπεραστουν οταν αναγνωριστουν και με μια μικρη προσπαθεια

ρωτησα πολλα αλλα θα με ενδιεφερε να απαντησεις εαν θελεις

δεδομενου πως θα ηθελα και εγω να κανω οικογενεια καποια στιγμη... για αυτο ενδιαφερομαι

ποσο ειναι η φθορα και ποσο ο χαρακτηρας που δεν βλεπουμε στην αρχη?

αρα ειναι αμοιβαια η απομακρυνση..
κατα την γνωμη σου γιατι δεν συζηταει αυτα που του "χρεωνεις" και τα χαρακτηριζει παιδικα?
Αν του πεις " παιδικα η γυναικεια εφηβικα η γεροντικα,αυτα εχω και με ενοχλουν,πρεπει να το συζητησουμε..",πως θα αντιδρασει πιστευεις?
Απο την αλλη εχεις προκαταβαλλει την συνεχεια .οπως βλεπω στην απαντηση σου στη Γιωτα..μηπως αυτος ειναι ο λογος που δεν επικοινωνειτε πραγματικα?

Αγαπητη φιλη.. πανω κατω περναω παρομοια κατασταση με εσενα..
εμεισ πηγαμε σε συμβουλο γαμου-σεξολογο γιατι εχουμε και εκει θεμα
...αν και μεχρι τωρα λογο χρηματων καναμε μονο μια μονο επισκεψη.. στην ελληψη κατανοησης και ασυμφωνιασ στα παντα.. βοηθησε ακομη και αυτη η μια πρωτη επισκεψη... οποτε μπορουμε θα πηγαινουμε.. και παρ ολο που ημουν σχεδον συφουρη και απολυτη πωσ πρεπει να χωρισουμε γιατι αξιζουμε και οι δυο την ευτυχια... τωρα βλεπω κααααααααααποιο φωτακι στο τουνελ..βεβαια του εχω δηλωσει πωσ θελει πολυ χρονο
...
καντε μια προσπαθεια .. σε καποιον συμβουλο.. τουλαχιστον θα μπορειτε να πειτε πωσ προσπαθησατε τα παντα για να σωσετε τον γαμο σασ... και δεν τον αφησατε απλωσ να ληξει..αν εχετε αγαπη..που εγω νιωθω πωσ ακομη εχετε..

έχετε συζητήσει τι είναι αυτό που ενοχλεί τον καθέναν?τι τον πειράζει σε σένα?

Εμενα παλι μου αρεσαν πολυ τα χαμογελακια στο πρωτο μηνυμα της Luisa :)

Γιατί βρίσκετε τα παιδιά σαν δικαιολογία για να παραμένετε σε μία σχέση που φθίνει και σας φθείρει? Για να αντέχετε με κάποια νοητή εφεύρεση αυτοθυσίας? Κάπως αμάρτησα για το παιδί μου δλδ. Και όσο για την ηρεμία των παιδιών, αυτή δε χαλάει παρά όταν οι γονείς δεν είναι ήρεμοι, κι εσείς όσο και να αυτοθυσιάζεστε δεν είστε. Είστε δύο γονείς σε σχέση που έχει θέματα και αν δεν τα λύσετε μεταξύ σας ή με τη βοήθεια κάποιου άλλου (ειδικού ξέρω γω) πάλι σε ένταση θα είστε, αλλά κρατώντας τα προσχήματα και με τα παιδιά να αναλαμβάνουν ένα ρόλο που δεν είναι δικός τους και τον έχετε δώσει εσείς.
Ποιες είναι οι άλλες συνθήκες στις οποίες θα το είχες λήξει Λουίζα?

Πες τα ρε Βροχη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!
Νομιζετε οτι επειδη ειστε μαζι με τον αντρα σας και τρωγεστε ολη μερα, ειναι καλο για τα παιδια, παρα να χωρισετε και να βρειτε την ηρεμια σας?????????????????????????
Δε μπορω ετσι και την ξαναακουσω αυτη την ανοησια θα φαω την κοτσιδα μου

Ερωτικά πως είστε?

Συμφωνώ και επαυξάνω με τους προλαλήσαντες, είναι αδιανόητο να χρησιμοποιούμε τα παιδιά ως άλλοθι. Αν πραγματικά θες να χωρίσεις χώρισε. Τα παιδιά θα είναι πιο ευτυχισμένα έτσι. Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει όταν 2 άνθρωποι δεν μπορούν να ζήσουν μαζί και επικαλούνται τα παιδιά για να μείνουν στη σχέση. Αφενός τα παιδιά μεγαλώνουν σε ένα εχθρικό περιβάλλον με ό,τι σύνδρομα μπορεί αυτό να τους δημιουργήσει, αφετέρου έρχεται μια στιγμή οπού οι γονείς ( και κυρίως οι μανάδες) αγανακτισμένες-μπουχτισμένες- απελπισμένες απο τα χρόνια που πέρασαν δίπλα σε έναν άνθρωπο που δεν άντεχαν '' για χάρη των παιδιών τους'', επιρρίπτουν όλες τις ευθύνες για την δύστυχη ζωή τους στα παιδιά τους. Δηλαδή μη αντέχοντας να παραδεχτούν οτι δεν είχαν τη δύναμη να πάρουν αποφάσεις για τη ζωή τους, βρίσκουν την εύκολη δικαιολογία: ''Για τα παιδιά'' . Και αυτό είναι μεγάλο φορτίο στους ώμους των παιδιών , τα οποία είναι τα μοναδικά που δεν φταίνε για τα λάθη των γονέων τους.