ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΘΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ

ΠΑΛΙ ΜΕ ΠΗΡΕ Η ΚΑΤΩ ΒΟΛΤΑ.ΝΙΩΘΩ ΑΣΧΗΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΩ ΤΑ ΙΔΙΑ ΛΑΘΗ.ΕΙΜΑΙ 31 ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΕΧΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ.
ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΘΩ ΣΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΙΕΣ ΕΝΩ ΕΙΜΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΙΜΗ(ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ)ΔΕ ΤΟ ΛΕΩ ΑΛΑΖΟΝΙΚΑ ΠΑΡΟΛΑ ΤΑΥΤΑ ΟΤΑΝ ΠΑΕΙ ΚΑΤΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΡΕΜΩ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΑΩ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ
ΜΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΚΛΑΙΩ
ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΔΕ ΜΕ ΑΝΤΕΞΕ ΚΑΙ ΕΦΥΓΕ
ΕΝΩ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΠΟΝΑΩ ΑΥΤΟς ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ
ΕΓΩ ΝΙΩΘΩ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΝΟΗΤΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΑΔΕΙΑ
ΘΑ ΗΘΕΛΑ Ο ΠΟΝΟΣ ΜΟΥ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΔΕ ΑΝΤΕΧΩ

Μαρακι,

εχεις προσπαθησει ποτε να εξηγησεις σε καποιον πώς νιωθεις? σε ρωταω γιατι γραφεις οτι νιωθεις οτι ποτε κανεις δεν θα σε καταλαβει...

καποιες φορες χρειαζεται εμεις να εξηγησουμε πως νιωθουμε, οταν οι αλλοι δεν μπορουν να καταλαβουν. Ισως μας καταλαβουν, ισως κ οχι. Αλλα χρειαζεται να μπεις σ αυτη τη διαδικασια αν θελεις να αφησεις τους αλλους να σε πλησιασουν. Θες ομως? ή φοβασαι?

Εσύ προσπάθησες να καταλάβεις γιατί γίνεται αυτό που περιγράφεις πριν την ερωτική πράξη? Προσδιόρισες ποια μπορεί να είναι η αιτία? Μήπως κάποια στιγμή που θα είσαι ήρεμη και ατάραχη, να κάτσεις και να αναλογιστείς γιατί γίνεται αυτό?
Γνωρίζω πως απ΄έξω από τον χορό, όλα εύκολα φαίνονται, έλα όμως που δεν είναι, το ξέρω, όπως όλοι μας το ξέρουμε. Πρέπει όμως να προσπαθήσεις, το οφείλεις στον εαυτό σου.

Είχες καποια τραυματική εμπειρία πάνω στο σέξ? Σου συνέβη κάτι άσχημο μήπως παλια?

ναι ειχα μια τραυματικη εμπειρια αλλα δε θα την πω γιατι με κανει να νιωθω πιο ασχημα αν την μοιραστω
ευχαριστω πολυ ολους που απαντατε.δε ξερετε ποσο καλο μου κανεται.Ο λογος ειναι οτι βλεπω το σεξ βρωμικο.μου αρεσει η ανθρωπινη επαφη τα φιλια αλλα μετα ενα σημειο κομπλαρω τρεμω μου βγαινουν ολα σαν να μη μπορω να το ελεγξω.μαλλον χρειαζομαι εναν συντροφο που να εχει "ιωβια"υπομονη μαζι μου.και δυστηχως οταν μου λενε οτι ειμαι ωραια γυναικα αυτο αντι να με χαροποιησει με λυπει γιατι νιωθω οτι με βλεπει σαν σκευος ηδονης ο αλλος και το κακο ξερετε ποιο ειναι οτι αυτα που σκεφτομαι επιβεβαιωνονται
ποναω τοσο πολυ με αυτο που δε ξερω αν ποτε θα ειμαι φυσιολογικη
αν ημουν 25 δε θα με πειραζε οσο περνανε τα χρονια χανω καθε ελπιδα

γραφω γρηγορα και ζηταω συγνωμη εκ των προτερων για εκφραστικα λαθη.Το θεμα ειναι οτι προσπαθησα να απελευθερωθω ακομη και να κανω κατι με καποιον που μου αρεσε χωρις να τον ξερω αρκετα σκεφτομενη οτι το κανω για εμενα αλλα τα ψυχοσωματικα μου εμφανιστηκαν παλι και του φανηκε πολυ περιεργο.δε καταλαβε γιατι νιωθω ετσι και τρεμω ολοκληρη.εκανα το λαθος και του μιλησα οτι ειχα μια τραυματικη εμπειρεια και φυσικα δε ηθελε να μπλεξει μαζι μου για να μου λυσει τα ψυχολογικα αλλα μαλλον για να περασει καλα.Απο τοτε εβαλα ¨μυαλο¨και δε κανω απερισκεπτες και αψυχολογητες κινησεις αλλα μεσα μου υπαρχει ενα συναισθημα πονου θλιψης.Υποφερω και απο καταθλιψη και αυτο επιδεινωνει φυσικα την ολη κατασταση.δε ξερω πως να αλλαξω.παω σε ψυχιατρο αλλα κομπλαρω και εκει να μιλησω ενω ειναι ενας πολυ καλος επιστημονας και ανθρωπος πανω απο ολα.νιωθω ντροπη.
νιωθω οτι ολοι εχουν τις εμπειριες τους.Παλια ακουγα απο φιλες αναλυτικα λεπτομερειες για την προσωπικη τους ζωη και μετα πηγαινα σπιτι και εκανα εμετο φυσικα δε τους ελεγα ποσο με ενοχλουσαν αυτα που ακουγα.ετσι μεσα μου ριζωσε μια αντιληψη.Ολοι οι ανδρες θελουν μονο το κορμι μιας γυναικας και αυτο δε μπορει να μου φυγει απο το μυαλο

ειμαι προκατελλειμενη εξ αρχης ακομα και στα φιλια σκεφτομαι αυτο θα οδηγησει σε "αυτο" και μετα θα δει οτι εισαι φοβισμενη και θα φυγει
και μαντεψτε.Παντα αυτο γινεται επιβεβαιωνομαι
σοφια μου με ρωτησες αν φοβαμαι.ναι παρα πολυ.φοβαμαι να κανω μια σχεση γιατι εμπεριεχει και το σεξουαλικο στοιχειο.

ετυχε πολλες φορες να φυγω τρεχοντας απο αυτοκινητο ενω ημουν σε τρυφερη στιγμη με καποιον επειδη με ειπε μια λεξη προστυχη.εγω περιμενω να ακουσω ακομη παραμυθακια.δε μαρεσει να με λενε "τι μαναρι εισαι "κτλ με ξενερωνουν πολυ.απαξιωνουν εμενα την προσωπικοτητα μου αυτες οι λεξεις.Αχ Ελπιζω καποιος να με καταλαβαινει σε αυτα που λεω

επισης οταν μου λενε εισαι 'κουκλα"τι σημαινει?μετα 10 χρονια που δε θα ειμαι δε θα αξιζω?
ολα επιφανειακα και αναλωσιμα μου φαινονται.και με ποναει τοσο πολυ αυτο γιατι το βλεπω καθημερινα στην ζωη μου ολοι να κανουν σχεσεις να χωριζουν και θαυμαζω που εχουν την δυναμη και προχωρανε και εγω καθομαι και σκεφτομαι γιατι εγω να μη μπορω να λειτουργω ετσι?

Marie, καλημέρα σου. Αν κατάλαβα καλά, το παράπονό σου είναι πως οι άντρες σε βλέπουν ως εικόνα και παραγνωρίζεται η προσωπικότητά σου. Με κάποιον τρόπο δηλαδή, σε αντικειμενοποιούν, έτσι το νιώθεις? Μήπως ασυναίσθητα κι εσύ επιλέγεις να προβάλλεις περισσότερο την εξωτερική σου εικόνα, γιατί αφού αυτός είναι ο τομέας που αισθάνεσαι να σου αναγνωρίζεται, άρα σε αυτόν έχει επικεντρωθεί η εξωτερική τροφοδότηση, αυτό έχει ως συνέπεια την ανισορροπία που περιέγραψες?
Αν επιλέξεις να τροποποιήσεις τον τρόπο που προβάλλεις τη θηλυκότητά σου, πιστεύεις πως δε θα βρεις μια διαφορετική αντιμετώπιση και από το περιβάλλον?
Μήπως να δοκιμάσεις και κάτι τέτοιο και να τσεκάρεις τα αποτελέσματα?
Καταλαβαίνω τις ανασφάλειές σου και λυπάμαι για την τραυματική εμπειρία που έζησες. Έχεις αναζητήσει βοήθεια από ειδικό για να δεις αν με κάποια θεραπευτική προσέγγιση θα μπορούσες να διαχειριστείς με λιγότερο φόβο τις σχέσεις σου με το άλλο φύλο?

Quote:

---

Originally Posted by marie

ειμαι προκατελλειμενη εξ αρχης ακομα και στα φιλια σκεφτομαι αυτο θα οδηγησει σε "αυτο" και μετα θα δει οτι εισαι φοβισμενη και θα φυγει
και μαντεψτε.Παντα αυτο γινεται επιβεβαιωνομαι
σοφια μου με ρωτησες αν φοβαμαι.ναι παρα πολυ.φοβαμαι να κανω μια σχεση γιατι εμπεριεχει και το σεξουαλικο στοιχειο.

---

μα οι ερωτικες σχεσεις των ενηλικων, ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ και το σεξουαλικο στοιχειο και ο ενας και ο αλλος βλεπουν τον απεναντι ΚΑΙ σαν σεξουαλικο παρτενερ εκτος απο συνανθρωπο και ειναι αληθεια οτι οι παθιασμενες σεξουαλικες σχεσεις, εχουν εντονα στοιχεια, που πολλες φορες ΜΟΙΑΖΟΥΝ να ειναι (αλλα δεν ειναι) πολυ κοντα στην βια....και ναι, μπορει να γινει ο ενας αντικειμενο ηδονης για τον αλλο κι αυτο να ειναι υπεροχο και ηδονικο και οχι εκμεταλλευση...
γι αυτο ακριβως πρεπει να γινονται σε καθεστως απολυτης συναινεσης και με αμοιβαιο ενδιαφερον. δεν μπορουν να γινουν "διεκπεραιωτικα" γιατι αυτος που δεν συμμετεχει 100% μπορει να ενοχληθει πολυ....

Αν αυτο ειναι κατι που σε απωθει, τοτε δεν ενδιαφερεσαι σε αυτη την φαση για ερωτικες σχεσεις, αλλα για φιλιες η για κοινωνικες σχεσεις.
το θεμα ειναι ομως εαν εσυ σε μια σχεση χωρις σεξ θα μπορουσες να νοιωθεις πληρης .
αν ναι, κανε φιλικες σχεσεις για να ικανοποιεις την κοινωνικοτητα σου.
αν ομως εισαι δυστυχης, νομιζω οτι θα σε βοηθησει το να διαχειριστεις το τραυμα εκεινο που σε εχει φερει σε αυτη την θεση, με καποιον ειδικο.
κακως ντρεπεσαι στον ψυχιατρο σου, αλλα αυτο δεν σημαινει οτι δεν κανεις κατι καλα εσυ.
μπορει να μην σε εμπνεει για πιο βαθειες συζητησεις αυτος ο ανθρωπος.
δοκιμασε καποιον αλλο, ισως καποιον ψυχολογο.
ειναι σημαντικο να μιλησεις σε καποιον με απολυτη εμπιστοσυνη και απολυτως ειλικρινα...

rain and wind επεσες μεσα απολυτα.Μπορεσες και ειπες αυτα που εγω δε μπορεσα να εκφρασω.φοβαμαι οτι αν με δει ενας ανδρας αβαφτη δε θα με θελει.Ανωριμοτητα αλλα ισως επειδη και εμενα δε μαρεσει ο εαυτος μου ετσι.
μετα λεω θελω να αγαπηθω για την ψυχη μου και την προσωπικοτητα μου.φασκω και αντιφασκω
ναι βλεπω ειδικο αλλα εχω ενα προβλημα και εκει οταν ειναι να μιλαω για εμενα κομπλαρω

Γιατί να μη σε θέλει κορίτσι μου? Θα σε θέλει και θα πει κι ένα τραγούδι.λολ
Μη νιώθεις ενοχές, θα τη βρεις την άκρη, θα το ισορροπήσεις. Δεν είναι κακό να προβάλεις το δυνατό σου σημείο, ίσως όμως να θέλει να μην προβάλεις μόνο αυτό, για ν' αρχίσουν και οι γύρω σου να ψάχνουνε το μέσα σου και να το εκτιμούν. Να το προβάλεις με μέτρο, αυτό το μπορείς? Λίγο λίγο, να αλλάξεις κι εσύ τον τρόπο, σου είναι ξένο ακόμη και γι αυτό σε μπερδεύει, αλλά αν το δοκιμάζεις σιγά σιγά δε θα σου φαίνεται πια απειλητικό και φοβιστικό.

μαρι...έχεις πάρει ανάποδα, (φυσικά λόγω τραυματικής εμπειρίας), όλο το θέμα με το σεξ.
Δεν είμαστε θηράματα και οι άντρες κυνηγοί. είμαστε ισότιμοι απέναντι στους άντρες. Όσο θέλουν αυτοί θέλουμε και μεις. Είναι σα να λες πως εσύ και ένας άντρας βγαίνετε μαζί για φαγητό, αλλά αυτός χρησιμοποιεί όλα τα βρώμικα μέσα για να το φάει με τα χέρια, ενώ εσυ το κρατάς ψηλά και δεν του το δίνεις αν δεν υποσχεθεί πως θα το φάει όπως θες εσύ. δηλαδή το πιάτο το χεις εσύ και συ αποφασίζεις.
Δυστυχώς έτσι δεν πρόκειται ποτέ να το απολαύσεις και χάνεις την πραγματική ουσία του.
Ας το πάρουμε λοιπόν απ' την αρχή. Εσένα σου αρέσει το σεξ? Όχι το σεξ με τους αγγέλους που τραγουδάν στ αυτιά σου και γύρω-γύρω χορευουν νεράιδες κρατώντας ροδοπέταλα, ενώ ο τύπος είναι ανάσκελα και σε παρακαλάει να του κάτσεις κρατώντας ένα μονόπετρο.
Το σεξ που βλέπεις έναν άντρα, αυτόν που σου αρέσει και ονειρεύεσαι πως είσαι μαζί του σέ ένα κρεββάτι και δεν σηκώνεστε ποτέ επό κει.
Πρώτα απ όλα πρέπει να τα βρεις με τη σεξουαλικότητα σου και έπειτα να περάσεις στο πως σε βλέπουν οι άλλοι.
Δεν ξέρω τι είναι αυτό που σου έχει τύχει, εύχομαι να το ξεπεράσεις όσο πιο γρήγορα και αναίμακτα γίνεται, όμως σταμάτα να το βλέπεις σαν τρόπαιο.
Τώρα, όσον αφορά στην εμφάνιση. Μου φαίνεται και αυτό πως το έχεις υπερβάλει λίγο. Τι πάει να πει βλέπει ο άλλος την εξωτερική εμφάνιση. Τι θα ήθελες να βλέπει δηλαδή? Τον πλούσιο εσωτερικό σου κόσμο ενώ προχωράς στο δρόμο?
Εσύ δηλαδή τι κοιτάς πρώτα σε έναν άντρα; Τα πτυχία του, ή το λογαριασμό του στην τράπεζα? Η εμφάνιση ειναι που μας φέρνει κοντά ή μας απομακρύνει σε έναν άνθρωπο και από κει και πέρα βλέπουμε/βλεπει αν υπάρχει κάτι παραπέρα.
Μν εγκλωβίζεσαι σε τέτοιου είδους λαβύρινθους και μίλα στο γιατρό σου γι αυτό που έγινε, γιατί όσο το κρύβεις γίνεται πληγή που αντί να κλέινει, μένει εκεί, σαπίζει και μεγαλώνει εμποδίζοντας σε να χαρείς πραγματικά τη ζωή.

(τι ειναι το μονομετρο κοπελια?)

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

(τι ειναι το μονομετρο κοπελια?)

---

είναι αυτό που εγώ και συ θα το φάμε μόνο στο κεφάλι...:ρ

Quote:

---

Originally Posted by marie

ειμαι προκατελλειμενη εξ αρχης ακομα και στα φιλια σκεφτομαι αυτο θα οδηγησει σε "αυτο" και μετα θα δει οτι εισαι φοβισμενη και θα φυγει
και μαντεψτε.Παντα αυτο γινεται επιβεβαιωνομαι
σοφια μου με ρωτησες αν φοβαμαι.ναι παρα πολυ.φοβαμαι να κανω μια σχεση γιατι εμπεριεχει και το σεξουαλικο στοιχειο.

---

γεια χαρα κ πάλι μαρακι!

μονο γιατι εμπεριεχει το σεξουαλικο στοιχειο? μηπως ειναι και κατι αλλο γυρω απο αυτο? εννοω φοβασαι να ερθεις πιο κοντα με ανθρωπους? να προσπαθησεις να μιλησεις πιο ανοιχτα σε καποιον? τί φοβασαι πώς θα γινει αν μιλησεις σε καποιον?

Quote:

---

Originally Posted by marie

.Μπορεσες και ειπες αυτα που εγω δε μπορεσα να εκφρασω.φοβαμαι οτι αν με δει ενας ανδρας αβαφτη δε θα με θελει.Ανωριμοτητα αλλα ισως επειδη και εμενα δε μαρεσει ο εαυτος μου ετσι.
μετα λεω θελω να αγαπηθω για την ψυχη μου και την προσωπικοτητα μου.φασκω και αντιφασκω
ναι βλεπω ειδικο αλλα εχω ενα προβλημα και εκει οταν ειναι να μιλαω για εμενα κομπλαρω

---

:) εχω περασει αναλογη ανασφαλεια μαρια. και ναι ειναι ανωριμο ολο αυτο. τι εξυπηρετει αυτη η αναγκη σου για αποδοχη απο ολους τους αντρες? τι εγινε αν δεν αρεσεις σε καποιον αβαφη?
πώς θα θελες να γινεσαι αποδεκτη για την προσωπικοτητα σου, ομως αγωνιας τοσο για την εικονα σου?

ξερω οτι ειναι δυσκολα αυτα τα ερωτηματα κ μπορει να θελουν πολλα χιλιομετρα ψυχοθεραπειας (ή οχι και απαραιτητα) αλλα αξιζει να δωσεις τις απαντησεις στον εαυτο σου, μιας κ κατι τετοιο μπορει να σε απελευθερωσει απο πολλα θεματα που σε κρατουν εγκλωβισμενη.

marie γεια σου.ειναι πολυ δυσκολο αυτο που περνας και σε καταλαβαινω.αν εχεις την δυνατοτητα και θελεις πηγαινε σε εναν ψυχολογο γιατι ολο αυτο μαλλον προερχεται απο την τραυματικη εμπειρια που ειχες.εκει θα μπορεσεις να συζητησεις μαζι του και να ξεπερασεις τις φοβιες σου.τα ξερω αυτα γιατι και εγω ειχα διαφορες ασχημες εμπειριες και δεν τις ελεγα στην ψυχολογο μου γιατι ντρεπομουν.απ οταν αρχισα να της μιλαω ομως καταλαβα οτι δεν χρειαζεται να ντρεπομαι για τιποτα και ενω εβαζα τα κλαμματα οταν μιλουσα για αυτα τα θεματα τωρα δεν στεναχωριεμαι τοσο πολυ πια.πιστευω οτι θα σε βοηθησει παρα πολυ.και μην ντρεπεσαι τον γιατρο σου.δεν χρειαζεσαι να ντρεπεσαι για οσα νιωθεις.ευχομαι ολα να πανε καλα...

και ομως ντρεπομαι γιατι ειναι σαν να το ξαναζω το γεγονος
ημουν 12 και το συναισθημα αυτο της αηδιας που ενιωσα τοτε εχει ριζωθει μεσα μου

Εγω θα σου ελεγα να ξεκινησεις την "ψυχοθεραπεια" απο ΕΔΩ-ΤΩΡΑ. (εχεις ηδη αρχισει κ δεν το χεις καταλαβει.........) Οκ! Ντρεπεσαι πολυ. Το αναφερεις ΣΥΝΕΧΕΙΑ! Πρεπει σιγα -σιγα να μιλησεις για το προβλημα σου απ την αρχη. Δεν σε ξερουμε κ δεν προκειται να σε δουμε ΠΟΤΕ εξω στο δρομο για να σε κρινουμε........ Ειμαστε εδω για να σε ακουσουμε.... Και δεν προκειται να κρινουμε απο την εξωτερικη σου εμφανιση.........
Αρχισε κ λεγε ΤΩΡΑ. Τι ντρεπεσαι????? Να σαι σιγουρη οτι δεν προκειται να μας σοκαρεις? ΛΕΓΕ για ΣΕΝΑ κ οχι για μας..

στα 12 ειχα την ασχημη εμπειρια οπως ειπα και πριν .ο "κυριος"που μου εκανε κακο ηταν συγγενης μου .για χρονια ενιωθα οτι εγω φταιω οτι ισως τοτε ημουν προκλητικα ντυμενη.Τωρα συνειδητοποιησα οτι η ευθυνη ηταν 100% δικη του.Ημουν παιδι αθώα και μου κατεστρεψε οτι ομορφο ειχα μεσα μου και ακομη νιωθω οτι το αισθημα επανερχεται ειναι ενα αισθημα αηδιας οταν βλεπω κατι προστυχο ενας θυμος μια επιθετικοτητα μια θλιψη ολα μαζι
αλλα και τωρα που γραφω δε νιωθω καλα και ασ το εβγαλα απομεσα μου

περασαν τοσα χρονια αλλα θυμαμαι ακριβως και τι φορουσα και τα παντα.αν με ρωτησεις τι εφαγα χτες δε θυμαμαι αλλα θυμαμαι ακομα και την στιγμη που με αγγιξε και τοτε σταματησε ο χρονος για μενα
δε εκανα κινηση
δε τον εδιωξα
δε μπορουσα να πιστεψω οτι γινεται ελεγα θεε μου να τελειωσει εκλαιγα βουβα
θεε μου να τελειωσει αυτο ελεγα τιποτα αλλο

τοτε που εβλεπα τα παντα με τοσο ρομαντισμο ειδα την προστυχη πλευρα των ανθρωπων
και ολα αυτα απο συγγενη μου που τον αγαπουσα τον εβλεπα με τοσο αγαπη παιδικη σαν πατερα μου
αντηχουν οιλεξεις του ακομα στα αυτια μου
θελω να σταματησουν αυτες οι λεξεις να με στοιχειωνουν
να παψω να τρεμω
να παψ ω να υποφερω
βοηθηστε με

τρεμουν τα χερια μου κλαιω με λυγμους θα θελα να σταματησω να ποναω
τωρα που κλαιω με λυγμους νιωθω καλυτερα
ο βουβος πονος μου τρωει τα σωθικα θα πρεπει να μιλησω στον γιατρο μου.εκει δε θα κρυβομαι πισω απο εναν υπολογιστη
εκει θα ειμαι προσωπομε προσωπο

μαρι...να σε ρωτήσω κάτι?
τα είπες σε κανένα ποτέ αυτά? Εννοώ την οικογένεια σου....

Ευχαριστω που μας εμπιστευτηκες.... Δεν ειναι κακο που κλαις... Εκανες μια αρχη. Marie για να ξεπερασεις το προβλημα σου πρεπει αρχικα να μπορεις να το συζητας... Κανανας νοημον ανθρωπος δεν προκειται να σε κατηγορησει για κατι...
Ησουν ατυχη, γι αυτο που επαθες. Ομως πρεπει να το αντιμετωπισεις, μην το σκεπαζεις... Δεν προκειται να φυγει με αυτο τον τροπο. Εγω σε καταλαβαινω... Ομως εισαι πολυ μικρη για να ακυρωνεις .... τη ζωη σου. Πρεπει να μιλησεις στο γιατρο σου... Μαrie, θα το κανεις? Σε παρακαλω..........
(Το περιβαλλον σου πρεπει να ναι συντηρητικο,ε?)

marie,

''κρύβεσαι πίσω από έναν υπολογιστή''; Γιατί το λες αυτό; Είναι λίγο που ανοίγεσαι εδώ μέσα; Που μας εμπιστεύεσαι αυτό για το οποίο καθόλου μα καθόλου δεν έφταιξες εσύ; Αυτό που σε πονάει τόσο; Καθόλου λίγο δεν είναι! Είναι πολύ σπουδαίο και θέλει θάρρος και κουράγιο. Ναι, και θυμός και επιθετικότητα και θλίψη, καθόλου παράλογα αυτά που νιώθεις, άνοιξε, βγάλ’ τα προς τα έξω όσο αντέχεις και μπορείς κάθε φορά. Ας είναι αυτή η αρχή. Μίλησε..
το πρώτο τεράστιο βήμα για να σταματήσει αυτό το στοίχειωμα, γιατί μπορεί να σταματήσει, ναι, και πρέπει να το πιστέψεις αυτό..

ψυχουλα..
εχεις μια πληγη αγιατρευτη..πρεπει να την περιποιηθεις καρδουλα μου!!
Αυτο που σου συμβαινει στις σχεσεις σου εχει ΑΜΕΣΗ σχεση με αυτη την πληγη..
..για να προχωρησεις στη ζωη σου!

ευχαριστω ολους για τις απαντησεις σας
το εκτιμω αφανταστα

Marie, τι σκεφτεσαι να κανεις?