Originally Posted by
γιώτα2
Και εγω πιστευω απο προσωπικη εμπειρια οτι τετοια ευαισθητα θεματα χρειαζεται προσοχη σε ποιον θα τα πουμε.
Μιλησα και εγω τα τελευταια χρονια για την δικη μου καταθλιψη για τα δικα προβληματα σε δυο ατομα, που αν και ημουν σιγουρη για την ποιοτητα τους σαν χαρακτηρες και υπηρχε σχεση χρονων εν τουτοις δεν μιλουσα, δεν ημουν ετοιμη να ανοιξω την καρδια μου.
Αν εκανα καλα δεν ξερω ειλικρινα οχι για κανενα σοβαρο λογο αντιθετα πηρα συμβουλες και με στηριξαν, ομως πολλες φορες αισθανομαι οτι ξεγυμνωθηκα οτι θα αισθανονοται οικτο και αυτο με στενοχωρει καθως ειχαν αλλη αποψη για την ζωη μου γενικα. Ενας λογος μου γραφτηκα στο φορουμ ηταν ενας λογος κι αυτος, δηλαδη η αναγκη μου να μιλησω καπου, η αναγκη να μοιραστω μερικα πραγματα.