αρραβωνιαζομαι και αισθανομαι πολυ περιεργα

Καλησπερα σας,ειμαι 26 και ο καλος μου 33, εχω σχεση εδω και 1,5 χρονο και μου εκανε προταση γαμου και ειπα το ναι..ταυτοχρονα αρχισα να αγχωνομαι με αποτελεσμα τωρα να μη ξερω τι θελω. Απο τη μια ειμαι πολυ χαρουμενη απο την αλλη εχω παρει πολυ σοβαρα τον αρραβωνα που θα γινει σε 2 μηνες και τρελενομαι πραγματικα. Αυτα που σκεφτομαι ειναι οσων αφορα και εμενα δηλαδη αν ειμαι σε θεση να ανταπεξελθω σε μια επισημοποιηση σχεσης και κατα δευτερον το αν ειναι ο ανθρωπος μου..βλεπω καποια πραγματα πανω του και σκεφτομαι οτι εγω αλλιως φανταζομουνα τον αντρα μου και τετοια..γενικα καμια σχεση με τον αντρα των ονειρων μου..απο την αλλη περναω πολυ ομορφα μαζι του οταν δε τσακωνομαστε, χαιρομαι τη σχεση μου, χαρηκα που μου εδειξε οτι με πηρε σοβαρα αλλα..τι μου συμβαινει κατα εσας? εχω ξενερωσει για κατι ή ειναι απο το αγχος μου και το φοβο δευσμευσης που περεπιπτοντως εχω? τι να κανω?

τί είναι αυτά που βλέπεις πάνω του κ σε κάνουν να αναρωτιέσαι?

τις κινησεις, το τροπο που μιλαει που φερεται,.,

αυτό έχει προκύψει τελευταία?
δν ήταν έτσι από την αρχή της γνωριμίας?

μα καλα.
με τοσες αμφιβολιες για την σχεση σου και τον ανθρωπο που εισαι μαζι, τι σε κανει να προχωρας σε σοβαροτερες δεσμευσεις μαζι του?δεν το καταλαβαινω....

Όντως από τη μία λες ότι χάρηκες που σε πήρε στα σοβαρά, και από την άλλη λες φοβάσαι την δέσμευση. Ή δεν ξέρεις τι θες, ή αυτός μάλλον δεν είναι ο άνθρωπός σου...

ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας.,.δεν ξερω απο τη μια ειμαι πολυ μπερδεμενη και ειμαι χαλια 2-3 (συμβαλει και το οτι ειμαι πολυ αγχωδης) απο την αλλη ειμαι τοσο χαρουμενη.,.,μαλλον δε ξερω τι θελω τι να πω.,.,ελπιζω να περασει και να μην με επηρεασουν αυτα που νιωθω κατα περιοδους.,.

Γιατί να το επισημοποιήσετε εφόσον έχεις αυτές τις αμφιβολίες?
Δεν είσαι υποχρεωμένη να το κάνεις. Γιατί δεν το αναβάλετε για παραπέρα, για να μπορέσεις να τσεκάρεις αν όσα βλέπεις πάνω του και δε σου αρέσουν, θα παραμείνουν έτσι για σένα?
Ίσως να σκεφτείς και το άλλο. Καμιά φορά σε κάποιες σχέσεις γίνεται το εξής. Ενώ στην αρχή και υπό το ημίφως της ανάγκης για ασφάλεια (αυτό που περιέγραψες ως χαρά που σε "πήρε σοβαρά") στην πορεία αυτή η ασφάλεια αρχίζει και ξεθυμαίνει, γιατί έχει καλυφθεί, αφού έλαβες την επιβεβαίωσή σου, και άλλα στοιχεία έρχονται στο φως, που πια δεν είναι ημίφως, αλλά λάμπα φθορίου. Σκληρό το φως των λαμπών αυτών, κάπως ψυχρότερο. Πιο λευκό, αποτυπώνει τα πάντα με πιο έντονο τρόπο. Αντί να σου προκαλεί άγχος το φως αυτό που αναδεικνύει νέα πράγματα, ίσως αν το χρησιμοποιήσεις κατάλληλα, να μην το αισθάνεσαι απειλητικό. Και αν δώσετε περισσότερο χρόνο ο ένας στον άλλον, να δει κι εκείνος εσένα κάτω από τέτοιο φως, ανάλογο. Αν ξεπεράσετε το στάδιο αυτό, της εξέτασης ο ένας του άλλου με το πιο δύσκολο φωτισμό, να είστε σίγουροι για το βήμα σας και να το κάνετε δίχως αμφιβολίες.
Δε σε πήραν και τα χρόνια, γιατί να μην το πάτε χαλαρότερα? Υπάρχει πίεση από γονείς και σόγια?

Να παίξετε και λιγάκι, να ταξιδέψετε, να διασκεδάσετε, δεν ξέρω, εμένα αυτή η δαμόκλεια σπάθη της επισημοποίησης μου φαίνεται πως δεν έχει καμία ουσία στις ανθρώπινες σχέσεις. Μας έχει διδαχθεί πως είναι απαραίτητη, αλλά γιατί να είναι άραγε? Ποια είναι η διαφορά πέραν της σφραγίδας έγκρισης της κοινωνίας?
Ας μη σε επηρεάζω όμως, εσύ κάνε τις δικές σου διαδρομές στην αναζήτηση, και σου εύχομαι ό,τι αποφασίσεις να είναι αυτό που πράγματι θες.:)

σε ευχαριστω πολυ για το μηνυμα σου RainAndWind .,απο τη μια θελω και απο την αλλη οχι..απο τη μια μου φταινε ολα και θελω να φυγω να χωρισω και απο την αλλη τον φανταζομαι για πατερα των παιδιων μου.,ειμαι μπερδεμενη θελω να προχωρησω μαζι του να μεινω μαζι του και απο κει και περα μιλαμε και για γαμο,.,αλλα για να μεινω μαζι του απαιτειται ενας αρραβωνας.,.,ισως φταιει το οτι φοβαμαι τη δευσμευση φοβαμαι να μεγαλωσω αποτομα σε 1,5 χρονο τωρα.,.ολα γυρνουν στο κεφαλι μου αλλα ενα ειναι σιγουρο προστοπαρον, οταν ηρεμω απο αυτες τις σκεψεις ειμαι χαρουμενη και ειναι σα να δινω ανασα ζωης στον ιδιο μου τον εαυτο.,.εκεινος παρολο που μενει 12 χρονια μονος του δεν εχει κανενα προβλημα που θα μεινουμε μαζι μετα τον αρραβωνα.,,ελπιζω ολα να φτιαξουν προς το καλυτερο γιατι το ζωδιο μου λεει για το 2011 ή σε γαμο θα προχωρησω ή σε χωρισμο (ζυγος).,.,

μαίρη, μήπως το ότι σου έκανε πρόταση κ μόνο σε χαροποίησε τόσο, ώστε να προχωρήσεις σε αρραβώνα?

οι γονείς σου φαντάζομαι πως θα εγκρίνουν αυτή τη σχέση κ ίσως σε πιέζουν με ένα τρόπο για να προχωρήσεις?

όταν έχεις πάντως αμφιβολίες κ δν το θέλεις με όλο σου το είναι, καλό θα ήταν να δώσεις βάση στο εσωτερικό σου καμπανάκι.
κάτι θα ξέρει αυτό κ ας μν μπορείς να το αποδώσεις με λόγια.

Απο τη μια ειμαι πολυ χαρουμενη απο την αλλη εχω παρει πολυ σοβαρα τον αρραβωνα που θα γινει σε 2 μηνες και τρελενομαι πραγματικα<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<μην τρελενεσαι κοριτσακι , ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩς ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΑΡΑΒΩΝΑ ,,κι οχι για να προλαβουμε να παρουμε τα ...επιπλα ! Εχεις ολο το χρονο και το δικαιωμα να διαφωνισεις και να το ακυρωσεις ,,,εν το μεταξυ δεν ειναι καθολου κακο να σκεφτεσαι θετικα,απεναντιας. ,, Δεν θα σου κανουν καθε μερα προτασεις γαμου, και παρ ολο που εσυ μπορει να ονειρευοσουνα τον ιπποτη με το ασπρο αλογο ...(αλωστε θα του δωσεις ολο το χρονο εως τον γαμο σου ναρθει και να σε σωσει,, απ την εκλησια λιγο πριν το γαμο σου ,, με μια χιλιαρα μηχαναρα ...) η πραγματικη ζωη κυλαει μπροστα στα ματια μας ....μην τα κλεινεις για να βλεπεις τα ονειρα μονο.....

Mary25, έχεις μια ηλικία που έχεις πάρα πολλές επιλογές, διαλέγεις και είναι γεγονός ότι είναι δύσκολο να πάψεις να ονειρεύεσαι τον σύντροφό σου έτσι όπως τον θες και να συμβιβαστείς με κάποια πράγματα. Οποιαδήποτε απόφαση και να πάρεις έχει τα συν και τα πλην τα οποία, δυστυχώς εσύ όπως και κάθε άνθρωπος τα βλέπεις αφού περάσουν χρόνια και σε έχει πάρει η δίνη του ποταμού. Αν τον παντρευτείς δεσμεύεις τη τύχη σου με αυτόν τον άντρα. Μπορεί να σου βγει σε καλό και να κάνεις μια ευτυχισμένη οικογένεια. Ομως τότε πρέπει να πάψεις να σκέφτεσαι πώς θα ήταν αν γνώριζες τον άντρα των ονείρων σου και να υποστηρίξεις την κατάσταση που βιώνεις, τον άντρα σου και την οικογένειά σου. Σε περίπτωση που χωρίσεις και βγεις στην ελευθερη αγορά των σχέσεων με τα όποια τιμήματα και ψυχικά κόστη έχει αυτή η αγορά. Από την άλλη μπορεί και να γνωρίσεις και τον άντρα των ονείρων σου και όλα να πάνε καλά. Επειδή όμως δεν είσαι μάντισσα να δεις ποιό απ΄ όλα θα συμβεί και δεδομένου και του νεαρού της ηλικίας άφησε λίγο το χρόνο να κυλήσει με τη σχέση σου, πέρνα όσο μπορείς καλύτερα μαζί του και βλέπεις αργότερα για την επισημοποίηση. Είσαι πολύ μικρή για μεγάλους συμβιβασμούς. Εγώ έτσι θα έκανα στη θέση σου.

Kαι κάτι άλλο που θέλω να σου επισημάνω από την εμπειρία μου και το οποίο πρέπει να το υπολογίσεις. Οσο μεγαλώνεις μεγαλώνει και η ψαλίδα στην ηλικία μεταξύ άντρα και γυναίκα. Τώρα που είσαι 26 εύκολα μπορείς να παντρευτείς έναν συνομήλικο (+-3 χρόνια). Αυτό περνώντας τα χρόνια αρχίζει και δυσκολεύει και οι 40 ρηδες πχ κοιτάνε τις 8-10 χρόνια μικρότερες.΄Επίσης τώρα έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε ελεύθερους άντρες (χωρίς υποχρεώσεις από προηγούμενο γάμο) ενώ αργότερα θα δεις ότι θα μπουν και στο παιχνίδι και διαζευγμένοι με παιδιά. Ζύγισέ τα λοιπόν όλα αυτά. Η εμπειρία μου έχει δείξει ότι οι συνομίληκοι άντρες είναι η καλύτερη επιλογή.

καλημερα mary25 καταρχην ηρεμησε τα πραγματα δεν ειναι κ τοσο τραγικα.περασα την φαση αυτη περυσι τετοια εποχη στα 24 μου...αρραβωνιαστηκα περυσι το ιουνιο και ο αρραβωνας ηταν τελειος...αν παρουμε ως γνωμονα το οτι υπαρχει πολλη μοναξια γυρω μας εισαι τυχερη που βρηκες εναν ανθρωπο και ας μην ειναι το τελειο και αυτο που φανταζοσουν...τελειοι ανθρωποιθ δεν υπαρχουν.και τι ειναι αυτο που λεμε τελειο;πλαθουμε στο μυαλο μας κατι και μενουμε με αυτην την ιδεα και στην ουσια το μονο που κανουμε ειναι να βαζουμε τρικλοποδιες σε εμας και στην ζωη μας.δεν λεω να πας να παντρευτεις καποιον τον οποιο συχενεσαι αλλα να ξερεις οτι ολα τα ερωτηματα που σου εχουν δημιουργηθει τωρα δεν εχουν να κανουν με το παλικαρι αλλα με την μεταβαση που γινεται απο μια απλη σχεση σε κατι πιο επισημο.ειναι μια μεταβατικη περιοδος και το αγνωστο ειναι αυτο που σε αγχωνει.ο αρραβωνας ειναι κατι το τυπικο το θεμα ειναι τα συναισθηματα που εχεις για εκεινον και αν περνας καλα.μην κανεις το ιδιο τον αρραβωνα που ειναι μονο ενα γεγονος εφιαλτη σου...

Mary25, για να μην τρεχεις να παιρνεις διαζυγιο σε 5-10 χρονια και μετα απο 1-2 παιδια, σκεψου πολυ πολυ καλυτερα αυτο που πας να κανεις. Και ο αρραβωνας οκ αρραβωνας ειναι, χαλαει οποτε θες. Ειλικρινα δε βρισκω το λογο να προχωρησεις σε επισημοποιηση μιας σχεσης αν δεν εισαι πολυ πολυ χαρουμενη με τον ανθρωπο που εχεις διπλα σου. Αμα κατι αλλο ονειρευοσουν, υπαρχουν πολλες πιθανοτητες να ανοιγεις κι ευσ θεμα εδω περα με τιτλο "ταση γαι φλερτ μες στο γαμο". Εισαι πολυ μικρη, δε σε πιεζει κατι να δεσμευτεις απο τωρα, και δεν ξερω ποσο ωραιο μπορει να ειναι να παντρευτεις καποιον απο φοβο μηπως δεν εβρισκες κατι καλυτερο αργοτερα..

καλησπερα παιδια ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας.,.,ισως ειναι μια μεταβαση που λες και εσυ PENAKI1986 και μακαρι το ευχομαι να ειναι αυτο.,.,απλα νιωθω το αγχος, αυτο να αλλαζει η ζωη μου και ισως να τα βαζω με τον συντροφο μου.,.μακαρι να ναι ετσι.,.,αυτο που ξερω ειναι πως σκεφτομαι καμια φορα να τον χωριζα και αμεσως δεν μου αρεσει καθολου η σκεψη αυτη.,.,ειναι ο μονος ανθρωπος που εχω ζησει μεχρι τωρα καποια πραγματα αλλα θεωρω οτι ειμαι μικρη και ολα αυτα που ανεφερα παραπανω.,,.ελπιζω να αλλαξει το σκηνικο και να μπορεσω να το χωνεψω οτι μου δινεται η ευκαιρια να φτιαξω τη ζωη μου με ενα παιδι πολυ πολυ καλο και ας μην ειναι ο αντρας των ονειρων μου (αυτο τουλαχιστον σκεφτομαι τωρα),..,.

ο άντρας των ονείρων σου πώς είναι?
κ τί λείπει από τον φίλο σου, ώστε να σε προβληματίζει τόσο?

Quote:

---

Originally Posted by mary25

ελπιζω να αλλαξει το σκηνικο και να μπορεσω να το χωνεψω οτι μου δινεται η ευκαιρια να φτιαξω τη ζωη μου με ενα παιδι πολυ πολυ καλο και ας μην ειναι ο αντρας των ονειρων μου (αυτο τουλαχιστον σκεφτομαι τωρα),..,.

---

γεια σου mary.

Διαβάζω ξανά και ξανά αυτή την πρόταση και δεν μπορώ να καταλάβω. Είσαι 26, είσαι ενάμιση χρόνο μαζί με το σύντροφό σου και σκέφτεστε να παντρευτείτε.
Μοιάζει να παραιτείσαι ωστόσο, να υποχωρείς και να συμβιβάζεσαι λες και αυτή είναι η πρώτη και τελευταία ''ευκαιρία να φτιάξεις τη ζωή σου''.
Κι αυτό το ''με πήρε στα σοβαρα'' που έγραψες σα να κάνει ηχώ ακόμα..

Οκ, εγώ δεν έχω πλάσει καποιον ονειρικό άντρα για να τον ψάξω με μια τέτοια πυξίδα, και ίσως και γι' αυτό ακριβώς το λόγο θα σου πρότεινα να μην είναι μέλημά σου ένας άντρας πλασμένος στα όνειρά σου, αλλά ένας σύντροφος με τον οποίο να μπορείς να μοιραστείς τα όνειρά σου,
με τον οποίο όχι μόνο θα περνάς όμορφα ''όταν δε τσακώνεστε'', αλλά κάποιος με τον οποίο οι επιθυμίες σας θα μπορούν να συναντιούνται, αυτά που επιθυμείτε ο ένας από τον άλλο καθώς και από την ίδια τη σχέση σας, από τη ζωή σας.

Στάσου για λίγο ακίνητη και στήσε αυτί. Άκουσε τι φωνάζουν τα μέσα σου, τι θέλεις πραγματικά. Πώς αισθάνεσαι; Νιώθεις ευτυχισμένη, ολοκληρωμένη; Μπορείς να ακούσεις πιο καθαρά από οποιονδήποτε άλλο.

Καταλαβαίνω ότι η σκέψη και μόνο του χωρισμού μπορεί να είναι αβάσταχτη, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να δεσμευτείς και για πάντα με το σύντροφό σου εδώ και τώρα. Νομίζω και εγώ ότι είναι καλό να συνεχίσετε όμορφα και χαλαρά τη σχέση σας. Να καταλάβεις, να νιώσεις πού βρίσκεσαι,
πού πατάς και τι θέλεις πραγματικά και μετά νομίζω ότι θα ήταν καλό να τα συζητήσεις όλα αυτά και με το σύντροφό σου, τις σκέψεις, τους φόβους, τους προβληματισμούς σου..
για να είσαι σίγουρη, χωρίς αμφιβολία καμιά, για είσαι καλά αλλά και να είστε καλά μαζί :)

Quote:

---

Originally Posted by mary25

ελπιζω να αλλαξει το σκηνικο και να μπορεσω να το χωνεψω οτι μου δινεται η ευκαιρια να φτιαξω τη ζωη μου με ενα παιδι πολυ πολυ καλο και ας μην ειναι ο αντρας των ονειρων μου (αυτο τουλαχιστον σκεφτομαι τωρα),..,.

---

ασε για λιγο το πώς σκεφτεσαι κ προσπαθησε να δεις πώς νιωθεις. τις ευκαιριες δεν μας τις δινει μονο η τυχη, τις δημιουργουμε κ μονοι μας. το παιδι μπορει οντως να ναι πολυ καλο, αλλα 1. να μην ταιριαζετε μαζι κ 2. να μην εισαι ετοιμη για δεσμευση. δεν ειναι μονο πώς ειναι ο ανθρωπος που εχουμε μπροστα μας, αλλα κ πώς ειμαστε εμεις μαζι του στην τρεχουσα φαση της ζωης μας. και ο καλυτερος ανθρωπος του κοσμου να ναι, αν δεν νιωθεις οτι ταιριαζετε ή οτι δεν κυλαει ομορφα η κοινη σας ζωη...δεν εχει καμια σημασια.

μαιρη...εγώ δεν καταλαβαίνω τι βιασύνη σε έπιασε στα 25 να παντρευτείς και μάλιστα με έναν άνθρωπο που όπως η ίδια λες δεν είναι ο άντρας των ονείρων σου. Μου βγάζει πολύ ανασφάλεια και τάση για βόλεμα αυτή η βιασυνη, τη στιγμή που είστε και μόλις 1,5 χρονο μαζί.
Εύχομαι να έχεις πάρει τη σωστή απόφαση.

μαιρη καλησπερα,εγω ειμαι 3,5 χρονια με τον αρραβωνιαστικο μου και 8 μηνες αρραβωνιασμενη.μου περασαν κ εμενα τετοιες σκεψεις πριν γινει καν προταση για αρραβωνα αλλα και μετα τον αρραβωνα.ειναι λογικο να περναει σκαμπανεβασματα μια σχεση παντα θα γινεται αυτο...ειναι το αλατοπιπερο της.εγω οταν τα πρωτοφτιαξαμε δεν ημουν ξετρελαμενη αλλα στην πορεια τον αρωτευτηκα και τον αγαπησα παρα πολυ ειναι τι στηριγμα μου μετα τον ιδιο μου τον εαυτο φυσικα και εγω το δικο του.φυσικα δεν μας πηραν και τα χρονια αλλα πρεπει να σκεφτεις αν αυτος οντως ειναι το αλλο σου μισο και αν δεν εισαι ετοιμη για αρραβωνα να του το πεις.δεν εγινε και κατι να το αναβαλετε για λιγο....

μαιρη συννονοματη κιολας κ σχεδον συνομηλικη!!!γεια σου

κ μενα μ κανε πριν 2 μηνες αλλα ειπα οχι.........μηπως νιωθεις μικρη ακομα γι αυτο? μηπως δν εχεις χορτασει κατι στην ζωη σου?