Θέλω να φύγω μακριαααααα

θέλω να φύγω και να ζήσω! Εχω σιχαθεί τον τρόπο ζωής που μας μάθανε κάποιοι. Είμαι φοιτητής και έχω βαρεθεί να βλέπω και να κάνω τα ίδια και τα ίδια. Τι εννοώ; έχω βαρεθει να βγαίνω έξω, να βλέπω στους δρόμους και στα μαγαζιά βλάκες, ανίδεους και καραγκιόζιδες χωρίς ίχνος ανθρωπιάς και αξιοπρέπειας με ψεύτικα υφάκια, βαρέθηκα να βλέπω το κάθε τσουλάκι με κολάν και μίνι να στήνετε και να προκαλεί και σαν να μην έφτανε αυτό μετα σου το παίζουν και ντίβες! Βαρέθηκα να κάνω σχέσεις και να τελειώνουν απο έλλειψη επικοινωνίας. Βαρέθηκα να πηγαίνω στη δουλειά (που πλέον δεν εχω) και να μου την λέει ο κάθε μ....ας. Βαρέθηκα να ακούω τους παρλαπίπες πολιτικούς.
ΣΙΧΑΘΗΚΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΒΟΥΤΗΓΜΕΝΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΒΟΥΡΚΟ ΤΗΣ ΓΚΛΑΜΟΥΡΙΑΣ!

Πλέον δεν θέλω να βγαίνω έξω, κάθε φορά εκνευρίζομαι όσο δεν φαντάζεστε.

Δεν ειμαι μίζερο άτομο οπως φαντάζεστε αλλά το ακριβώς αντίθετο. Και όμως νιώθω καταθλιπτικά νιώθω οτι η ζωή μου χάνεται! Νιώθω το κάθε δευτερόλεπτο να ξοδεύετε, όχι επειδή φοβάμαι τον θάνατο, άλλωστε ποτέ δεν τον φοβήθηκα. Απλά θέλω να φύγω να παω καπου μακριά και να ξεκινήσω μια νέα αρχή γεμάτο εμπειρίες και εκπλήξεις, θέλω να ταξιδέψω, να φτιάξω μονος μου τη ζωή μου. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου που και πως θα καταλήξω.


ΜΕ ΝΙΩΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;;;;;;;;;;;;;;; τι να κάνω;

Ε τοτε φυγε. Μεγαλο παιδι εισαι, ποιος θα σε εμποδισει?

Έχω σκεφτεί αρκετές φορές να φύγω απο την Ελλάδα, όμως δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Καταρχάς έχω να τελειώσω τις σπουδές μου. Δεν μπορώ να τα παρατήσω τώρα.. το νερό έχει μπεί στο αυλάκι. Μέχρι να τις τελειώσω ομως τι κάνουμε; είμαι 21 χρονών και νιώθω οτι πνίγομαι.

Το ίδιο ακριβώς νιώθω και εγώ... Αν έχεις τη δυνατότητα να φύγεις εξωτερικό κάντο, θα σωθείς.

Quote:

---

Originally Posted by play

θέλω να φύγω και να ζήσω! Εχω σιχαθεί τον τρόπο ζωής που μας μάθανε κάποιοι. Είμαι φοιτητής και έχω βαρεθεί να βλέπω και να κάνω τα ίδια και τα ίδια. Τι εννοώ; έχω βαρεθει να βγαίνω έξω, να βλέπω στους δρόμους και στα μαγαζιά βλάκες, ανίδεους και καραγκιόζιδες χωρίς ίχνος ανθρωπιάς και αξιοπρέπειας με ψεύτικα υφάκια, βαρέθηκα να βλέπω το κάθε τσουλάκι με κολάν και μίνι να στήνετε και να προκαλεί και σαν να μην έφτανε αυτό μετα σου το παίζουν και ντίβες! Βαρέθηκα να κάνω σχέσεις και να τελειώνουν απο έλλειψη επικοινωνίας. Βαρέθηκα να πηγαίνω στη δουλειά (που πλέον δεν εχω) και να μου την λέει ο κάθε μ....ας. Βαρέθηκα να ακούω τους παρλαπίπες πολιτικούς.
ΣΙΧΑΘΗΚΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΒΟΥΤΗΓΜΕΝΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΒΟΥΡΚΟ ΤΗΣ ΓΚΛΑΜΟΥΡΙΑΣ!

Πλέον δεν θέλω να βγαίνω έξω, κάθε φορά εκνευρίζομαι όσο δεν φαντάζεστε.

Δεν ειμαι μίζερο άτομο οπως φαντάζεστε αλλά το ακριβώς αντίθετο. Και όμως νιώθω καταθλιπτικά νιώθω οτι η ζωή μου χάνεται! Νιώθω το κάθε δευτερόλεπτο να ξοδεύετε, όχι επειδή φοβάμαι τον θάνατο, άλλωστε ποτέ δεν τον φοβήθηκα. Απλά θέλω να φύγω να παω καπου μακριά και να ξεκινήσω μια νέα αρχή γεμάτο εμπειρίες και εκπλήξεις, θέλω να ταξιδέψω, να φτιάξω μονος μου τη ζωή μου. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου που και πως θα καταλήξω.


ΜΕ ΝΙΩΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;;;;;;;;;;;;;;; τι να κάνω;

---

play, μας είπες τί σε δυσαρεστεί.
μάλλοντί σε αηδιάζει.

κάτι που να σου ευχαριστεί, υπάρχει?

Quote:

---

Originally Posted by play

Θέλω να φύγω μακριαααααα ...

---

Αχ σαν να ακούω τον εαυτό μου!! (για άλλους λόγους βέβαια)
Εγώ σε νιώθω, με πιάνουν κατά εποχές τάσεις φυγής, αλλά συνήθως η φυγή μου δεν έρχεται κατόπιν σκέψης αλλά μετά από απόφαση στιγμής (κλικ εγκεφάλου:P).
Αυτό που καταλαβαίνω για σένα είναι ότι νιώθεις ανικανοποίητος από την πραγματικότητα που ζεις. Καθένας όμως μπορεί να διαμορφώσει την ζωή του σε ικανοποιητικό βαθμό ανάλογα με τα θέλω του. Μπορείς να επιλέξεις τα μέρη όπου βγαίνεις (δεν είναι όλα ίδια), να συναναστρέφεσαι με τους ανθρώπους που ταιριάζεις περισσότερο κλπ κλπ.
Μπορείς όμως και να φύγεις σε μια άλλη χώρα για να γνωρίσεις έναν άλλον τρόπο ζωής, ανθρώπους με διαφορετική κουλτούρα και να δεις αν σου αρέσει. Σκέψου όταν ολοκληρώσεις τις σπουδές σου να κάνεις ένα μεταπτυχιακό στο εξωτερικό! Not a bad idea...

αν και μεγαλυτερος σου και δε σπουδαζω πλεον, τα ιδια ακριβως ελεγα κι εγω (ειχα κανει και θεμα εδω στο φορουμ παλιοτερα), κι ακομα το σκεφτομαι γιατι η κατασταση εδω με εχει αρρωστησει πολυ ασχημα, δε βλεπω καθολου μελλον και με αηδιαζουν πλεον τα παντα! αμα μπορεις καντο, σηκω και φυγε μονος σου, ισα ισα καλο θα σου κανει να δεις καινουργια πραγματα και τροπους ζωης. τα παντα θεμα συνηθειας ειναι ετσι κι αλλιως, δοκιμασε να ξεσυνηθισεις απ'τα της Ελλαδας, και ισως βρεις καποιο μερος που σε εκφραζει καλυτερα...

Αμαν πια εχω βαρεθει να το ακουω αυτο, να φυγω να παω εξωτερικο να γλιτωσω! Ολα μες στο μυαλο σου ειναι, κι αυτο οπου και να πας το κουβαλας μαζι. Η φυγη μηχανισμος αμυνας ειναι. Τα βαζουμε με τους αλλους για να μη δουμε τη δικη μας ευθυνη. Σαν τη μανα μου που για χρονια δεν βρισκει την ιδανικη θεση για τη σκουπα και τη σιδερωστρα και καθε βδομαδα ψαχνω να βρω που ειναι αυτη τη φορα. Το προβλημα ειναι στη σκουπα και στη σιδερωστρα, στο σπιτι που ειναι 80 τετραγωνικα και με αποοθηκη και υπογειο, ή στο μυαλο της μανας μου? Η σωστη θεση ειναι στο μυαλο σου! Ακομα και του εαυτου σου! Και τι γινεται αμα για χρονια συνεχιζουμε το ιδιο βιολι, γκρινια, μιρμιρα, μας φταιει ο τοπος και οι ανθρωποι? Θα σας πει ο Καβαφης!

Κ.Π.Καβάφης, Η Πόλις

Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ’ είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις—
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες.

Είναι φρόνιμο να ακούμε τη φωνή κάποιου που αυτοκτόνησε;
Εγώ το έχω δει να συμβαίνει, ν'αλλάζω τόπο και όλα τα άσχημα να εξαφανίζονται δια μαγείας. Να ανοίγουν μπουκαπόρτες, να χυμάνε ωκεανοί, να ζω.
Βέβαια, τότε μπορούσα να το κάνω. Τώρα υπάρχουν κλωστές που έχουν γίνει σκοινιά και είναι δύσκολο να τα σπάσεις. Ίσως και αυτοκτονικό.

Καλημερα σας
συμφωνω Καρυ απολυτα μαζι σου....οπου και να πας η <<πολη σου>>θα σε ακολουθει.Αν στην <<πολη σου>> κατοικει η απαισιοδοξια,η κατηφια,η αρνηση και ο θυμος τοτε οπου και να την στησεις παλι το ιδιο θα σε πνιγει.........

Η πόλις θα σε ακολουθεί.

μου το ειπε κ η ψυχ μου! συμφωνω απολυτα με την καρι κ τον ανεμο!

εγω εχω ζησει σε δυο μερη κ μπορω να πω, ολοι μου οι εσωτερικοι δαιμονες με ακολουθησαν!

Λοιπόν, κάποια στιγμή της ζωής μου αισθανόμουν ότι κι εσυ. Ήθελα να φύγω, να ζήσω κάπου αλλού, ένιωθα πως εδώ δε με καταλαβαίνουν, δεν μπορω να κάνω τα πράγματα που θέλω λόγω νοοτροπίας (των άλλων) κ όλα αυτά που νιώθεις κ προσπαθείς να μας περιγράψεις. Πήγα για ένα εξάμηνο στην πιο λατρεμενη χώρα για μένα τον τροπο ζωής, τον λαό κ τη γλώσσα της οποίας λατρευω. Ήμουν καλύτερα απο την Ελλάδα; Όχι.

Εκει εκανα μια απο τις σημαντικότερες διαπιστώσεις της ζωής μου. Συνειδητοποίησα ότι το εκει όταν πας εκει γίνεται εδω, κ πως όλα τα εδω προβλήματα σου μεταφέρονται μαζι σου. Κατάλαβα δηλαδή ότι το πρόβλημα μου δεν ήταν ούτε η Ελλάδα, ούτε οι έλληνες, ούτε η νοοτροπία μας αλλα εγω που δεν μπορούσα να προσαρμοστω εδω κ να δημιουργήσω μια όμορφη πραγματικότητα για μένα.

Η καλύτερη συμβουλή που μπορω να σου δώσω είναι σηκω κ φυγε. Δεν εχει σημασία που σπουδαζεις ακόμα, απλά πήγαινε με το προγράμματα Erasmus, είναι ιδανική ευκαιρία να ζήσεις σε μια ξένη χώρα χωρίς τα αγχη του να βρω δουλειά κ λεφτά, είσαι πολυ τυχερός/η που σπουδαζεις ακόμα. Σου λέω να το κανεις όχι γιατί πιστεύω ότι πηγαίνοντας κάπου αλλου θα βρεις αυτο που ψάχνεις αλλα γιατί πηγαίνοντας θα συνειδητοποιησεις ότι εσυ είσαι η κόλαση εσυ κ ο παράδεισος κ όπου κ να πας ο εαυτός σου κ ο τρόπος που αντικρυζεις τη ζωη θα παραμείνει ο ίδιος. Μετα απο αυτη την εμπειρία θα έχεις περισσότερη όρεξη να δουλεψεις πάνω σε σένα.

Εγω μετα την επιστροφή μου έπαθα κατάθλιψη για πολλούς άλλους λόγους αλλα για ένα πράγμα δεν αισθανόμουν άσχημα. Θα σου φανεί αστείο αλλα το γεγονός ότι παντού, ακόμη κ στην αγαπημένη μου χώρα με ακολούθησε το κενό που βίωνα εδω με χαροποιησε κ τις στιγμές που το ζούσα πάλι πίσω στο σπίτι μου σκεφτόμουν ότι τουλάχιστον Τώρα ξέρω πως η Φυγή δεν είναι η λύση. Απο τότε κάθησα κάτω κ εφτιαξα πολλά απο τα πράγματα που με χαλουσαν γιατί το ζήτημα δεν είναι να περνάμε καλα στις ιδανικές συνθήκες που δε θα έρθουν ποτε αλλα να τις δημιουργούμε πέρα απο κάθε αντιξοοτητα.

Quote:

---

Originally Posted by play

θέλω να φύγω και να ζήσω! Εχω σιχαθεί τον τρόπο ζωής που μας μάθανε κάποιοι. Είμαι φοιτητής και έχω βαρεθεί να βλέπω και να κάνω τα ίδια και τα ίδια. Τι εννοώ; έχω βαρεθει να βγαίνω έξω, να βλέπω στους δρόμους και στα μαγαζιά βλάκες, ανίδεους και καραγκιόζιδες χωρίς ίχνος ανθρωπιάς και αξιοπρέπειας με ψεύτικα υφάκια, βαρέθηκα να βλέπω το κάθε τσουλάκι με κολάν και μίνι να στήνετε και να προκαλεί και σαν να μην έφτανε αυτό μετα σου το παίζουν και ντίβες! Βαρέθηκα να κάνω σχέσεις και να τελειώνουν απο έλλειψη επικοινωνίας. Βαρέθηκα να πηγαίνω στη δουλειά (που πλέον δεν εχω) και να μου την λέει ο κάθε μ....ας. Βαρέθηκα να ακούω τους παρλαπίπες πολιτικούς.
ΣΙΧΑΘΗΚΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΒΟΥΤΗΓΜΕΝΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΒΟΥΡΚΟ ΤΗΣ ΓΚΛΑΜΟΥΡΙΑΣ!

---

Ξερεις εναν στιχο που λεει:

"Μ’ από την κόλασή μου στο φωνάζω:
Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω"...

Μερος της ειμαστε ολοι ακομα κ με την ανοχη μας, την σιωπη μας ή την στραμμενη ματια μας μονο σ οτι μας ενοχλει.

Υπάρχει μονο αυτο που βλεπεις? Δεν υπάρχουν ανθρωποι διαφορετικοι απο αυτους που περιγραφεις? Πώς αυτοι καταλαμβανουν περισσοτερο χωρο στον κοσμο σου?
Οπου κι αν πας θα υπάρχουν κ αυτοι κ οι αλλοι...Κ το δηθεν, κ το αυθεντικο κ το καπου αναμεσα...

Σίγουρα υπάρχουν και οι μεν και οι δε παιδιά. Αλλά δυστηχώς η νοοτροπία της Ελλάδας ειναι που με χαλάει, δύσκολα θα βρώ άτομα με τα οποία θα μπορώ να επικοινωνήσω.
Δεν έχω πάει ποτε στο εξωτερικό, αλλα απ' οσα μου έχει πει ο πατέρας μου που ζόυσε παλιά στην Σουηδία και η μητέρα μου στην Γερμανία, ήταν εντελώς διαφορετικά. Υπήρχε σεβασμός, κατανόηση, ήθος και αξίες.

Για παράδειγμα, μόλις πήγα μέχρι το περίπτερο να πάρω τσιγάρα, καθώς περνούσα απο κάτι φανάρια και μόλις άναψε το πράσινο σε κλάσμα δευτερολέπτου ο οδηγός πίσω απο τον 1ο, άρχισε τις κόρνες και τα μπινελίκια. Αν είναι δυνατόν.
ΜΙΑ, ΜΙΑ ΦΟΡΑ να βγώ και να μην πω την φράση "Α ρε έλληνα!!" ....

Και απο την άλλη δεν ειναι μόνο η νοοτροπία αλλα και η επαγγελματική αποκατάσταση. Εδώ τα πράματα πάνε απο το κακό στο τρισχειρότερο.

σιγουρα η Σουηδια ειναι πολυ καλυτερη απο την Ελλαδα, μια απ'τις πιο ανθρωπινες χωρες στην Ευρωπη, και ηταν και η δικη μου επιλογη αυτη μαζι με την Ολλανδια! αλλα θα πρεπει να σκεφτεις και το θεμα της γλωσσας, αν εδω νιωθεις οτι δε μπορεις να επικοινωνησεις που μιλας ελληνικα και σε καταλαβαινουν, φαντασου εκει τι θα γινεται, μεχρι τουλαχιστον να συνηθισεις. η καλυτερη λυση σε αυτο ειναι να πας σε μερος που υπαρχουν ελληνες μαζεμενοι. ετσι ισως να μπορεσεις να βολευτεις και πιο ευκολα επαγγελματικα (σε κωλοδουλεια παντα, αλλα σιγουρα ο μισθος θα ειναι καλυτερος απ'οτι εδω), αφου οι ξενοι προτιμουν περισσοτερο τους ντοπιους.

Τι νομίζετε; Ότι στο εξωτερικό θα είναι καλύτερα;

Quote:

---

Originally Posted by whitecandle

Τι νομίζετε; Ότι στο εξωτερικό θα είναι καλύτερα;

---

Αναλόγος..

Θα συμφωνησω κ γω με την carrie!!!!!!!!!!! Exω αισθανθει κ γω πολλες φορες οπως εσυ...
..........απλα υπαρχουν στιγμες μεσα μου που μια φωνη μου λεει -Χαλαρωσε! Κ αυτοι ανθρωποι ειναι, οπως κ συ, με τα δικα τους βιωματα κ τις δικες τους ανασφαλειες...
......κ η "γκλαμουρια" ανασφαλεια ειναι...

Quote:

---

Originally Posted by play

Αναλόγος..

---

Γιατί τι παραπάνω πιστεύεις έχουν οι άνθρωποι εκεί;

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Αμαν πια εχω βαρεθει να το ακουω αυτο, να φυγω να παω εξωτερικο να γλιτωσω! Ολα μες στο μυαλο σου ειναι, κι αυτο οπου και να πας το κουβαλας μαζι. Η φυγη μηχανισμος αμυνας ειναι. Τα βαζουμε με τους αλλους για να μη δουμε τη δικη μας ευθυνη. Σαν τη μανα μου που για χρονια δεν βρισκει την ιδανικη θεση για τη σκουπα και τη σιδερωστρα και καθε βδομαδα ψαχνω να βρω που ειναι αυτη τη φορα. Το προβλημα ειναι στη σκουπα και στη σιδερωστρα, στο σπιτι που ειναι 80 τετραγωνικα και με αποοθηκη και υπογειο, ή στο μυαλο της μανας μου? Η σωστη θεση ειναι στο μυαλο σου! Ακομα και του εαυτου σου! Και τι γινεται αμα για χρονια συνεχιζουμε το ιδιο βιολι, γκρινια, μιρμιρα, μας φταιει ο τοπος και οι ανθρωποι? Θα σας πει ο Καβαφης!

---

Ποιά ευθύνη ρε συ που την είδες εσύ την ευθύνη σε τάσεις φυγής;;

Ενταξει, ολοι εχουμε αισθανθει καποιες στιγμες ετσι. Δεν νομιζω οτι ειναι θεμα ευθυνης- ανευθυνοτητας. Μαλλον ειναι θεμα τροπου σκεψης. Απο ποια οπτικη γωνια τα βλεπεις τα πραγματα....
Παντως προσπαθησε να μην κρινεις απο την εμφανιση..... Σιγουρα οι Ελληνες εχουν ενα χαρακτηριστικο στυλ που δεν το συναντας στο εξωτερικο (τους ξεχωριζεις απο μακρια) αλλα αυτο δεν ειναι το αλφα κ το ωμεγα στο χαρακτηρα καποιου....

Ποιός κρίνει από εμφάνιση;

"βλέπω το κάθε τσουλάκι με κολάν και μίνι να στήνετε και να προκαλεί ". Στον play απαντησα white!

Όταν λέω οτί προκαλεί δεν εννοώ εμφανισιακά, φυσικά και δεν κρίνω μόνο απο την εμφάνιση.. θα ήταν πολύ χαζό. Είναι πολλά που υπολογίζω με την πρώτη επαφή. Η εμφάνιση, ο τρόπος ομιλίας, γλώσσα του σώματος, ύφος, κλπ κλπ... Εάν τα συνδέσεις όλα αυτά μεταξύ τους καταλαβαίνεις αμέσως με τι άτομο εχεις να κάνεις.

Quote:

---

Γιατί τι παραπάνω πιστεύεις έχουν οι άνθρωποι εκεί;

---

Τα έγραψα σε προηγούμενο ποστ

..........................

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Μιλα πιο ομορφα ΡΕ συ. Οταν ακουω ανθρωπους να τους φταινε τα παντα εκτος απο τον εαυτο τους και να θελουν να φυγουν, νομιζω οτι αγνοουνε το δικο τους μεριδιο ευθυνης για την κατασταση στην οποια βρισκονται, οταν μιλαμε για ενηλικες παντα. Τοσο παραξενο ειναι?

---

Και συ απολυτη μου ακουγεσαι σε αυτη την απαντηση.....
Οκ carrie! Σε ολους καποια στιγμη εχουν περασει αυτες οι σκεψεις. Απλα o play ετυχε να στις δημοσιοποιησει εδω στο forum....

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Μιλα πιο ομορφα ΡΕ συ. Οταν ακουω ανθρωπους να τους φταινε τα παντα εκτος απο τον εαυτο τους και να θελουν να φυγουν, νομιζω οτι αγνοουνε το δικο τους μεριδιο ευθυνης για την κατασταση στην οποια βρισκονται, οταν μιλαμε για ενηλικες παντα. Τοσο παραξενο ειναι?

---

Γιατί να μιλήσω καλύτερα; Πως σου μίλησα; Ποιό μερίδιο ευθύνης δεν μας εξηγείς για να σου απαντήσω επακριβώς.

....................

Quote:

---

Originally Posted by Sofia

Ξερεις εναν στιχο που λεει:

"Μ’ από την κόλασή μου στο φωνάζω:
Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω"...

Μερος της ειμαστε ολοι ακομα κ με την ανοχη μας, την σιωπη μας ή την στραμμενη ματια μας μονο σ οτι μας ενοχλει.

Υπάρχει μονο αυτο που βλεπεις? Δεν υπάρχουν ανθρωποι διαφορετικοι απο αυτους που περιγραφεις? Πώς αυτοι καταλαμβανουν περισσοτερο χωρο στον κοσμο σου?
Οπου κι αν πας θα υπάρχουν κ αυτοι κ οι αλλοι...Κ το δηθεν, κ το αυθεντικο κ το καπου αναμεσα...

---

Συμφωνώ απόλυτα με τα όσα αναφέρει η Sofia…
Φέρουμε μια κάποια ευθύνη για όσα συμβαίνουν γύρω μας… η αδιαφορία, η παθητικότητα, διαμορφώνει καταστάσεις μιας και δίνεται η δυνατότητα στους «λίγους» να ορίζουν τα πράγματα.

Σίγουρα δεν υπάρχει μόνο αυτό που βλέπουμε. Υπάρχουν άνθρωποι που δραστηριοποιούνται και δεν αφήνουν τη μοίρα (?) να κατευθύνει τα γεγονότα. Άνθρωποι που «ακούνε» τη βούληση τους, που επιτελούν το «χρέος» τους…
Ας ζήσουμε λοιπόν, ας ενταχθούμε, ας πάρουμε θέση, ας διαμορφώσουμε συλλογικές και αλληλέγγυες καταστάσεις. Το σίγουρο είναι ότι όλο αυτό θα λειτουργήσει ψυχοθεραπευτικά, θα νιώσουμε καλύτερα, μιας και θα αισθανθούμε ότι είμαστε σε θέση να αλλάξουμε (έστω και λίγο) κάποιες πτυχές της καθημερινότητας (μας). Από την άλλη, μέσα από αυτή την «ένταξη» θα έχουμε τη δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή με τους άλλους… τους διαφορετικούς… αυτούς που βαδίζουν σε ένα άλλο δρόμο από αυτούς που περιγράφεις στο αρχικό post.


Καλό δρόμο να έχεις... :)

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Nα αλλαξει ο ανθρωπος τον εαυτο του, και μετα να βγει να αλλαξει τον κοσμο. Αλλα επειδη μιλαω σε ντουβαρι σταμταω τον "διαλογο"

---

Απαράδεκτοι οι χαρακτηρισμοί..

Carrie μπορείς να μου τα πεις πιο αναλυτικά; Τι ακριβώς να αλλάξω και πως να αρχίσω να σκέφτομαι δηλαδή;
Για παράδειγμα βλέπεις αυτά που βλέπω καθημερινά έξω, πως αντιδράς;
Επίσης δεν είπα ΠΟΤΕ οτι μου φταίνε τα πάντα εκτός απο τον εαυτό μου.
Γιαυτό άλλωστε και απευθύνθηκα σε αυτό το φόρουμ.. πραγματικά ξαφνιάστηκα οταν είδα την απάντηση σου.

.......................

Ξέρω για που πήγαινε το ντουβάρι. Για ποιες παρωπίδες και τείχη μου λες τώρα; Αν δεν είσαι σε θέση να απαντήσεις ευγενικά μην απαντάς καθόλου και καλό σου βράδυ carrie.

Προφανώς υπάρχουν μεγάλες διαφορές νοοτροπίας μεταξύ άλλων χωρών, δυτικών κυρίως, και της Ελλάδας. Μη γελιόμαστε.
Εξάλλου της οικονομικής χρεωκοπίας προηγήθηκε η ηθική. Σε όλα τα επίπεδα. Αν το μόνο αντίδοτο σ' αυτή την ηθική έκπτωση είναι μία παροχημένη, αστεία κολεκτιβίστικη αριστερίστικη ιδεολογία, κάνει το βουκολικό ακόμα πιο σκυθρωπά χαριτωμένο.
Ωστόσο τα αντισώματα υπάρχουν. Και το γεγονός ότι αυτή η χώρα ταξιδεύει, έστω και με σπασμένα πόδια δυτικά, κάτι σημαίνει. Ότι αυτό είναι το περισσότερο.

Θα σου απαντησω εγω φιλε μου....play λοιπον.Τον τροπο που σου μαθανε να ζεις την ζωη σου τον αλλαζεις αμα θες,εισαι μεγαλο παιδι μπορεις να πεις <<οχι>>,<<ναι>>.Εσυ που συχναζεις?Εδω που μενω εγω οι γκομενες δεν φορανε κολαν και δεν στηνονται και οσες το κανουν τρωνε <<χ>>.Εγω μεγαλωσα στα Βορεια Προαστεια αλλα εδω που διαλεξα να μενω δεν ειναι ετσι...Ξερεις τι ειναι η επιλογη?Επιλογη ειναι να παιρνεις την ευθυνη για αποφασεις και οχι ναγκρινιαζεις κανοντας μη παραγωγικη κριτικη.
Τεσπα δεν εισαι μονο εσυ διαφορετικος υπαρχουν και αλλοι σαν και εσενα αρκει να ψαξεις.Υπαρχουν ανθρωποι που αγωνιζονται για να αλλαξουν και να φτιαξουν την ζωη τους και αλλοι οι οποιοι απλα προβαλλουν τα αρνητικα τους επανω στους αλλους(επειδη απευθυνθηκες σε φορουμ ψυχολογιας)....Δεν ξερω αν εχεις τασεις φυγης αλλα επειδη εγω αυτο το εχω ζησει απο πολυ κοντα λογω δουλειας σου λεω οτι αν μαθεις να την κανεις απο τωρα μια ζωη θα την κοπανας κατηγορωντας παντα τους αλλους........

Quote:

---

Originally Posted by alexandros3

Προφανώς υπάρχουν μεγάλες διαφορές νοοτροπίας μεταξύ άλλων χωρών, δυτικών κυρίως, και της Ελλάδας. Μη γελιόμαστε.
Εξάλλου της οικονομικής χρεωκοπίας προηγήθηκε η ηθική. Σε όλα τα επίπεδα. Αν το μόνο αντίδοτο σ' αυτή την ηθική έκπτωση είναι μία παροχημένη, αστεία κολεκτιβίστικη αριστερίστικη ιδεολογία, κάνει το βουκολικό ακόμα πιο σκυθρωπά χαριτωμένο.
Ωστόσο τα αντισώματα υπάρχουν. Και το γεγονός ότι αυτή η χώρα ταξιδεύει, έστω και με σπασμένα πόδια δυτικά, κάτι σημαίνει. Ότι αυτό είναι το περισσότερο.

---

Συμφωνώ στο ότι η ηθική χρεοκοπία προηγήθηκε της οικονομικής….
Όμως, πως οδηγηθήκαμε σε αυτή την ηθική κατάπτωση; Άραγε, η απουσία συμπεριφορών, όπως η διάθεση για συλλογικότητα, για αλληλεγγύη, το ενδιαφέρον γι’ αυτό που συμβαίνει δίπλα μας, η απάθεια, η δραστηριοποίηση, δεν συνδέονται άμεσα με την ηθική κρίση;

Θεωρώ ότι τέτοιου είδους δραστηριότητες δεν αποτελούσαν και δεν αποτελούν αποκλειστικότητα του επίσημου αριστερού χώρου. Υπάρχουν ανένταχτοι κομματικά πολίτες που νιώθουν την ανάγκη να λειτουργήσουν μέσα σε ανθρωπιστικά πλαίσια και μέσα από αυτή την ανάγκη δραστηριοποιούνται σε μικρά κινήματα, σε ομάδες που πρεσβεύουν τα παραπάνω. Από την άλλη αν η επίσημη αριστερά εντάσσει στην ιδεολογία της τέτοιου είδους έννοιες και δραστηριότητες, είναι άλλο θέμα και θέλω να πιστεύω καλοδεχούμενο από την κοινωνία.

Μετά από το παραπάνω πιστεύω να έγινε αντιληπτό ότι τα όσα ανέφερα δεν αποτελούσαν κομμάτι μιας "παροχημένης, αστείας κολεκτιβίστικης αριστερίστικης ιδεολογίας" :) :) (το μεταφέρω όπως ακριβώς το έγραψες)...

Πήρα ένα μικρό έναυσμα από όσα έγραψες, αλλά δεν σε ξέρω για να ξέρω που "ανήκεις" :) Οπότε σε καμία περίπτωση αυτά δεν αφορούσαν αυτά που έγραψες.
Για μένα τα ανθρωπιστικά πλαίσια καθορίζονται κάπως διαφορετικά. Για παράδειγμα, ηθική είναι η μη αποδοχή της μίζας, η μη εξαπάτηση της εφορίας, το μη παράνομο... παρκάρισμα ακόμα. Πιστεύω ότι αριστερίστικα κινήματα δεν προσφέρουν ουσιαστικά και πολλά και κυρίως εξυπηρετούν αδυναμίες αυτών που τα απαρτίζουν. Νομίζω ότι τα μέλη τους περισσότερο παίρνουν παρά δίνουν. Περισσότερο καταστρέφουν παρά χτίζουν.
Γι' αυτό και συμπαθώ ιδιαίτερα τα κινήματα χωρίς ακραιφνείς ιδεολογικές συνιστώσες.
Όμως για να επιστρέψω στο θέμα, όχι δεν πιστεύω ότι οδηγηθήκαμε σ' αυτό το χάλι από κάποια έλλειψη συλλογικότητας. Εκτός κι αν την προσδιορίζεις ως ευθύνη απέναντι στον εαυτό σου, πρώτα, και στους συνανθρώπους σου μετά.

Η ηθική έκπτωση, για μένα, έχει να κάνει με μία άκριτη συμφεροντολογία. Το να καις μία τράπεζα μαζί και μία έγκυο επειδή τόλμησαν να δουλέψουν είναι η ακραία έκφανση της μίας.. άκρης. Η άλλη ακραία έκφανση είναι να παραβιάζεις, όταν το μπορείς και το μπορείς συχνά, όλες τις συνιστώσες που απαρτίζουν αυτό το κράτος και να το καταληστεύεις.
Η συλλογικότητα σημαίνει προσωπική ευθύνη όχι συμμετοχή σε μικρές παρατάξεις, ναι παρωχημένων ιδεών και δικαιολόγησης προσωπικών αδιεξόδων που μετά μεταφράζονται σε αντικοινωνική συμπεριφορά.
Κυρίως όμως αυτό η ηθική προϋποθέτει και μία πίστη, μία διάθεση για ειλικρινή διάλογο και εξεύρεση λύσεων. Όταν ο καθένας κοιτάει τη πάρτη του μ'έναν άγριο σχεδόν φυλετικό τρόπο νομίζω ότι αυτή η κατάσταση θα διαιωνίζεται, και η όποια πορεία προς μία υγιή και εύρωστη δημοκρατία, που είναι το ζητούμενο, θα καθυστερεί.. θα παλλινδρομεί...

Quote:

---

Originally Posted by play

Σίγουρα υπάρχουν και οι μεν και οι δε παιδιά. Αλλά δυστηχώς η νοοτροπία της Ελλάδας ειναι που με χαλάει, δύσκολα θα βρώ άτομα με τα οποία θα μπορώ να επικοινωνήσω.
Δεν έχω πάει ποτε στο εξωτερικό, αλλα απ' οσα μου έχει πει ο πατέρας μου που ζόυσε παλιά στην Σουηδία και η μητέρα μου στην Γερμανία, ήταν εντελώς διαφορετικά. Υπήρχε σεβασμός, κατανόηση, ήθος και αξίες.

Για παράδειγμα, μόλις πήγα μέχρι το περίπτερο να πάρω τσιγάρα, καθώς περνούσα απο κάτι φανάρια και μόλις άναψε το πράσινο σε κλάσμα δευτερολέπτου ο οδηγός πίσω απο τον 1ο, άρχισε τις κόρνες και τα μπινελίκια. Αν είναι δυνατόν.
ΜΙΑ, ΜΙΑ ΦΟΡΑ να βγώ και να μην πω την φράση "Α ρε έλληνα!!" ....

Και απο την άλλη δεν ειναι μόνο η νοοτροπία αλλα και η επαγγελματική αποκατάσταση. Εδώ τα πράματα πάνε απο το κακό στο τρισχειρότερο.

---

Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά του νομίσματος.Όπως είχα γράψει και παλιότερα,άλλο να πας εκδρομή για μια βδομάδα σε μια ξένη χώρα,χαλαρός,χωρίς άγχος και άλλο να πας για να μείνεις μόνιμα.Υπάρχει τεράστια διαφορά.Εγώ νομίζω ότι οι άνθρωποι κυρίως στις δυτικές χώρες είναι εξαιρετικά παγεροί σε σχέση με μας και αδιαφορούν πολύ περισσότερο για τον διπλανό.Σαν ξένος θα βιώνεις ρατσισμό.Εγώ βλέποντας πχ Γερμανούς,Ολλανδούς,Σουηδο ύς,Αμερικανούς κλπ μου φαίνονται όλοι σαν ρομπότ,εντελώς διαφορετικοί με μας.Μπορείς να γίνεις σαν κι αυτούς;Προσωπικά πιστεύω ότι η Ελλάδα,με όλα τα άσχημά της,είναι από τις τελευταίες χώρες που υπάρχουν ακόμα οι αξίες.Αυτές δηλαδή που έχουν χαθεί από όλες τις παγκοσμιοποιημένες δυτικές χώρες που τόσο ζηλεύουμε.Και φυσικά μην ξεχνάς και το διαφορετικό κλίμα,σκέψου συννεφιές και βροχές κάθε μέρα και να κάνεις μήνες να δεις ήλιο.Όχι και το καλύτερο για την ψυχολογία σου.

Quote:

---

Originally Posted by play

Απαράδεκτοι οι χαρακτηρισμοί..

Carrie μπορείς να μου τα πεις πιο αναλυτικά; Τι ακριβώς να αλλάξω και πως να αρχίσω να σκέφτομαι δηλαδή;
Για παράδειγμα βλέπεις αυτά που βλέπω καθημερινά έξω, πως αντιδράς;
Επίσης δεν είπα ΠΟΤΕ οτι μου φταίνε τα πάντα εκτός απο τον εαυτό μου.
Γιαυτό άλλωστε και απευθύνθηκα σε αυτό το φόρουμ.. πραγματικά ξαφνιάστηκα οταν είδα την απάντηση σου.

---

Προφανώς για μένα το λέει ρε συ έχει πρόβλημα η κοπέλα...

Quote:

---

Originally Posted by alexandros3

Πήρα ένα μικρό έναυσμα από όσα έγραψες, αλλά δεν σε ξέρω για να ξέρω που "ανήκεις" :) Οπότε σε καμία περίπτωση αυτά δεν αφορούσαν αυτά που έγραψες.
Για μένα τα ανθρωπιστικά πλαίσια καθορίζονται κάπως διαφορετικά. Για παράδειγμα, ηθική είναι η μη αποδοχή της μίζας, η μη εξαπάτηση της εφορίας, το μη παράνομο... παρκάρισμα ακόμα. Πιστεύω ότι αριστερίστικα κινήματα δεν προσφέρουν ουσιαστικά και πολλά και κυρίως εξυπηρετούν αδυναμίες αυτών που τα απαρτίζουν. Νομίζω ότι τα μέλη τους περισσότερο παίρνουν παρά δίνουν. Περισσότερο καταστρέφουν παρά χτίζουν.
Γι' αυτό και συμπαθώ ιδιαίτερα τα κινήματα χωρίς ακραιφνείς ιδεολογικές συνιστώσες.
Όμως για να επιστρέψω στο θέμα, όχι δεν πιστεύω ότι οδηγηθήκαμε σ' αυτό το χάλι από κάποια έλλειψη συλλογικότητας. Εκτός κι αν την προσδιορίζεις ως ευθύνη απέναντι στον εαυτό σου, πρώτα, και στους συνανθρώπους σου μετά.

Η ηθική έκπτωση, για μένα, έχει να κάνει με μία άκριτη συμφεροντολογία. Το να καις μία τράπεζα μαζί και μία έγκυο επειδή τόλμησαν να δουλέψουν είναι η ακραία έκφανση της μίας.. άκρης. Η άλλη ακραία έκφανση είναι να παραβιάζεις, όταν το μπορείς και το μπορείς συχνά, όλες τις συνιστώσες που απαρτίζουν αυτό το κράτος και να το καταληστεύεις.
Η συλλογικότητα σημαίνει προσωπική ευθύνη όχι συμμετοχή σε μικρές παρατάξεις, ναι παρωχημένων ιδεών και δικαιολόγησης προσωπικών αδιεξόδων που μετά μεταφράζονται σε αντικοινωνική συμπεριφορά.
Κυρίως όμως αυτό η ηθική προϋποθέτει και μία πίστη, μία διάθεση για ειλικρινή διάλογο και εξεύρεση λύσεων. Όταν ο καθένας κοιτάει τη πάρτη του μ'έναν άγριο σχεδόν φυλετικό τρόπο νομίζω ότι αυτή η κατάσταση θα διαιωνίζεται, και η όποια πορεία προς μία υγιή και εύρωστη δημοκρατία, που είναι το ζητούμενο, θα καθυστερεί.. θα παλλινδρομεί...

---

Να επισημάνω ότι αναφέρομαι σε «ανένταχτους κομματικά πολίτες» και σε «μικρά κινήματα, σε ομάδες…» που λειτουργούν συλλογικά. Σε ανθρώπους που προσπαθούν να δραστηριοποιηθούν έξω από στενά κομματικά πλαίσια… Δεν αναφέρομαι σε ιδεολογίες που κατευθύνουν τυφλές μάζες…

Θα προσπαθήσω να γίνω λίγο πιο συγκεκριμένος…
Άραγε, τα όσα αναφέρεις ως παραμέτρους ηθικής (μη αποδοχή μίζας, μη εξαπάτηση εφορίας, το μη παράνομο παρκάρισμα, η απουσία συμφεροντολογίας κ.λπ.) μήπως δεν αποτελούν παράγωγα συμπεριφορών, οι οποίες έχουν ως υπόβαθρο, ως ρίζα, την απουσία ενός συνειδητού ενδιαφέροντος για τα όσα συμβαίνουν γύρω μας και συνεπώς και για τον διπλανό μας;

Θεωρώ ότι αυτό το συνειδητό ενδιαφέρον για τον άλλον, συνδέεται άμεσα με την αλληλεγγύη η οποία μπορεί να καλλιεργηθεί μέσα σε συλλογικές δραστηριότητες. Εκείνος ο οποίος έχει μάθει να κινείται συλλογικά, ο οποίος δεν είναι απαθής, δυσκολεύεται να παρανομήσει. Πρώτα σκέφτεται… όχι τον εαυτό του και την εκάστοτε «ποινή» αλλά και τις επιπτώσεις της παρανομίας του. Για παράδειγμα, αντιλαμβάνεται ότι η φοροδιαφυγή θα έχει αντίκτυπο στο ετήσιο κονδύλι του προϋπολογισμού για την παιδεία και σε ένα επόμενο επίπεδο, έχει αντιληφθεί ότι οι μειωμένες δαπάνες θα έχουν ένα κάποιο αντίκτυπο στη γνώση, στην καλλιέργεια των πολιτών που θα δραστηριοποιηθούν μέσα σε αυτή την κοινωνία, που θα κινούνται δίπλα μας και που οι ενέργειες τους, θα έχουν επιρροή και στην δική μας μικρή ή μεγάλη καθημερινότητα.

Τέτοιου είδους συμπεριφορές «μαθαίνονται»… Πρόκειται για συμπεριφορές που είναι δυνατόν να εξελιχθούν είτε στα πλαίσια ενός οργανωμένου συστήματος (αν και κατά την άποψη μου το επίσημο κράτος δεν είναι διατεθειμένο για κάτι τέτοιο), είτε στα πλαίσια του οικογενειακού περιβάλλοντος αλλά και σε επίπεδο κοινωνίας, μέσα στην καθημερινότητα μας στα πλαίσια της αλληλεπίδρασης μας με τον άλλους.

Σε κινήματα, ομάδες, ακόμη και παρέες, (και όχι σε μικρές ή μεγάλες κομματικές παρατάξεις) οι οποίες μέσα από το διάλογο, τη στάση τους και τις πράξεις τους αλληλοδιδάσκουν ο ένας τον άλλο.

Η μαζικότητα όλου αυτού είναι ένα ζήτημα αλλά για να επιστρέψουμε και τους προβληματισμούς του play που ξεκίνησε το θέμα, υπάρχουν πυρήνες που λειτουργούν με υγεία. Μπορούμε να τους εντοπίσουμε και να συμπλεύσουμε μαζί τους…

Αλλο να πει κανεις οτι ''αν μεγαλωνα σε αλλη χωρα, δε θα ειχα τα προβληματα που εχω'' και αλλο να πει ''αν φυγω σε αλλη χωρα τωρα που μεγαλωσα, θα φυγουν τα προβληματα που εχω''.

Ειναι πολλοι αυτοι που δε μπορουν να αναζητησουν εναν καλυτερο τροπο ζωης γιατι απλα ετσι συνηθισαν. Αυτη η συνηθεια στα πραγματα ειναι καποιες φορες πιο δυνατη κι απο την ισχυροτερη θεληση.

Play οπως ειπαν κι αλλοι, αν εχεις την ευκαιρια πηγαινε στο εξωτερικο να δοκιμασεις, ετσι κι αλλιως δε γινεται ολοι οι τροποι ζωης να ταιριαζουν σε ολους, που σημαινει οτι μπορει να βρεις αυτο που ψαχνεις.