Printable View
γεια σας και σε σας. περασαν 6 χρονια απο τον βαρυ μου μηνα της extreme καταθλιψης . περασα και αλλους (πολλους) μηνες , γυρω στα 2 χρονια με στεναχωρια αλλοτε βαρια και αλλοτε λιγοτερο. το λιγοτερο για μενα για τους αλλους θα τους φαινονταν βαρυ. τεσπα βασικα ψυχωσικος ειμαι απο αλλο φορουμ ηρθα..τωρα με τα αντιψυχωσικα που παιρνω εχω να στεναχωρηθω 4 χρονια οποτε εχω ξεχασει πως ειναι να εισαι θλιμμενος( βασικα εχω ξεχασει και πως ειναι να εισαι χαρουμενος αλλα αυτο ειναι αλλη ιστορια).
μια απ΄τα ιδια και εδω!επιπεδο συναισθημα λεγεται..αν και που και που με πιανουν καταθλιπτικες φασεις αλλα δεν μπορω να κλαψω!
τελικα σκεφτομαι αξιζει ετσι αυτη η ζωη. να ζεις για να μην ζεις
ναι και γω το σκεφτομαι πολλες φορες αυτο και καταληγω οτι ζουμε για αυτους που μας αγαπανε που δεν τους αξιζει να μας χασουν!
λιγο πεσιμιστικο αλλα αυτο με κανει να θελω να ζησω!αλλιως θα τα ειχα παρατησει εδω και καιρο!
βασικα λες αυτο που θα ελεγα και εγω! και εγω για αυτο ζω. αλλα και παλι ... γιατι να μην κοιμηθεις και να καταλαβουν πως ετσι ειναι καλυτερα
δε θα ξεχασω αυτο που μου ειπε ο φιλος μου μετα την αποπειρα που εκανα "ακομα θα εκλαιγα,γιατι θα με εγκατελειπες;δε με σκεφτηκες;και τι να το κανω το σημειωμα που μου αφησες;" με αυτες τις ερωτησεις με εκανε να νιωσω ηλιθια και εγωιστρια!
......................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Πο σες φορες εχω σκεφθει ακριβως το ιδιο..... Κ να εχεις συνεχεια το συναισθημα οτι φυτοζωεις....αλλα οχι για σενα...αλλα γιατι σ εχουν αναγκη οι αλλοι....Quote:
Originally Posted by εσωτερική_σήψη
Αυτο που με σταματουσε οποτε σκεφτομουν να αυτοκτονησω ηταν ακριβως αυτο..σκεφτομουν αυτους που θα αφηνα πισω μου και οτι θα τους πληγωνα...και μονο στη σκεψη αυτη δεν αντεχα...για τους αλλους και μονο οσο και να πονουσα επνιγα τον πονο, εκρυβα τα δακρυα και συνεχιζα...
Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
kαι εγω το ιδιο σκεφτομαι αυτους που με αγαπουν και θα στεναχωρηθουν αν φυγω αλλα θελω τοσο πολυ να φυγω θελω να ηρεμησει το μυαλο μου να μην πιεζεται οποτε σκεφτομαι και να μην στενευει τοσο που να πιστευω οτι θα σπασει.............
κι εγω αυτο ακριβως. δεν θελω να το κανω αυτο στους γονεις μου και τα αδελφια μου.μονο αυτοι με κρατανε στην ζωη.ειμαι απογοητευμενη απο ολους τους τομεις. τιποτα δεν μου παει καλα.και δε βλεπω να αλλαζει κατι συντομα.δεν ξερω αν εχω αλλη υπομονη.ετσι μου ερχεται να παρω πολλα πολλα χαπια,αλλα φοβαμαι οτι απλα θα μου κανουν μονιμη ζημια και δεν θα με σκοτωσουν.απο την αλλη σκεφτομαι να πεσω απο την ταρατσα. αλλα εχω υψοφοβια και τρεμω δε μπορω να το κανω.μακαρι να κυκλοφορουσαν στο εμποριο ενεσεις ευθανασιας.μια κι εξω.
Το συναισθημα οταν μαθαινεις οτι καποιος γνωστο σου κ ακομη χειροτερα καποιος δικος σου ανθρωπος αυτοκτονησε 'η εκανε αποπειρα δεν μπορω να σας την περιγραψω......Την πρωτη φορα ηταν μια πελατισσα μου... περασαν καποιες μερες κ δεν την ειχα δει... καποια στιγμηπερασε ο γιος της να με πληρωσει κ μου ειπε οτι αυτοκτονησε....Το χειροτερο ομως ηταν οταν εκανε αποπειρα η κολλητη μου (πρωην πια...μια κ εκανε ματα ψυχοθεραπεια κ βοηθηκε πολυ..προχωρησε στην ζωη της...) Την μια μιλουσαμε στο τηλ που θα παμε βολτα κ τι ωρα θα βρεθουμε κ μετα απο μια ωρα με πηρε η ξεδελφη της κ μου ειπε οτι ειχε κανει αποπειρα κ την προλαβαν στο τσακ...ειχε παρει χαπια....10 λεπτα να αργουσε η ξαδελφη της δεν θα ειχε γλυτωσει... απεριγραπτο συναισθημα.. ουτε στον χειροτερο εχθρο μου δεν ευχομαι να το ζησει.........
ναι, ε? δε μου χει τυχει!!!! εχω κανει αποπειρα εγω! πηραν (αλλοι) τους γονεις μου τηλ! ημουνα κ σε μια χωρα που απηχε απο την ελλαδα 11 ωρες με το αεροπλανο! λολ! δεν ξερω πώς νιωσανε..
Χαιρομαι που βλεπεις με χιουμορ την ολη κατασταση!!! ;) Παντως ευχομαι να μην σου τυχει....πραγματικα....Η ολη κατασταση τοτε συν καποια δικα μου οικογενειακα προβληματα κοντεψαν να με οδηγησουν κ μενα σε ψυχολογο-ψυχιατρο..αλλα ευτυχως το ξεπερασα με θεληση κ με την βοηθεια καποιων φυτικων χαπιων...Quote:
Originally Posted by Lou!
Εχω βρεθει στη θεση να παρω ετσι στο ακυρο sms στο κινητο απο φιλη μου που περιεγραφε ποσο δυστυχισμενη ηταν, οτι παντα ηταν μονη της κ δν την καταλαβαινε κανεις, οτι τωρα που "φευγει" ειναι καλυτερα κ ειναι γ αυτην λυτρωση κ να με ευχαριστει για τις στιγμες που της σταθηκα.....το πως ενιωσα εκεινη τη στιγμη δεν περιγραφεται....κοντεψα να τρελεθω...δεν μπορω να περιγραψω ακριβως πως ενιωσα...το μονο που θυμαμαι ειναι οτι επαθα κριση πανικου κοντεψα να λιποθυμισω, αρχισα να τρεμω κ να κλαιω, σε κατασταση υστεριας πηρα τους γονεις της τηλεφωνο.....ευτυχως η κοπελα σωθηκε ειχε παρει υπνωτικα τωρα ειναι μια χαρα κανουμε παρεα που κ που....
πραγματικα ευχομαι κανεις να μη βρεθει σ αυτην την θεση.....:(
.................................................. ..........................................
το κινητρο εχει σημασια ακομη κ στην αυτοκτονια!
Αλλο η περιπτωση του ανθρωπου που εκουσια θυσιαζει(οχι απλως διακινδυνευει) τη ζωη του απο αλτρουιστικα κινητρα με την ελπιδα να σωσει τους αλλους, κ αλλο η περιπτωση εκεινου που, επισης εκουσια, τερματιζει τη ζωη του απο εγωιστικα κινητρα,ελπιζοντας να ξεφυγει απο τις δοκιμασιες κ τα βασανα που περναει.
Αυτοχειρες κ οι δυο ............