Θα ηθελα να ρωτησω αν γινεται καποιος να μπει σε ψυχιατρικη κλινικη με την θεληση του επειδη εχει τασης αυτοκτονιας εδω και μερικους μηνες..
Printable View
Θα ηθελα να ρωτησω αν γινεται καποιος να μπει σε ψυχιατρικη κλινικη με την θεληση του επειδη εχει τασης αυτοκτονιας εδω και μερικους μηνες..
καταρχην πάει σε ένα γιατρό, (ψυχίατρο) και του λέει αυτά που νιώθει.
Εκείνος θα του πει τι πρέπει να κάνει.
Θες να μας πεις κάτι παραπάνω μήπως μπορέσουμε να βοηθήσουμε?
Βασικα ειναι ανεργος εδω και 1 χρονο και τον εχει παρει η κατω βολτα εμεις σαν παρεα τον βοηθαμε και τον στηριζουμε {οικονομικα και τον φιλοξενουμε} γιατι πριν απο 3 μηνες του εκαναν εξωση..
Παντως υπαρχουν μερες που δεν μιλαει καν σε ανθρωπο και ανυσηχουμε μην κανει καμια βλακεια!!
αυτος θελει, η εσεις θελετε? αν αυτος θελει φυσικα κ μπορει. υπαρχουν κ ψυχιατρικα τμηματα δημοσιων νοσοκομειων. τωρα με τα λεφτα κ τις ασφαλισεις δεν ξερω τι παιζει.
αλλα γιατι οχι σε καποιον γιατρο πρωτα?
μμμ....αν ήταν να αυτοκτονήσουν οι άνεργοι αυτής της χώρας, θα μέναμε οι μισοί να ζούμε.
Δεν πολυκαταλαβαινω βέβαια τι ακριβώς συμβαίνει. Πες παραπάνω πράγματα, εδώ είμαστε όλοι ανώνυμοι, δεν υπάρχει θέμα να εκτεθείς.
Ίσως μπορέσουμε να σου πούμε κάτι ουσιαστικό που μπορεί να βοηθήσει.
Βρε συ Lou εννοειτε οτι εμεις σαν παρεα δεν θελουμε να γινει τιποτα απο απο τα παραπανω.. εγω με την κοπελα μου που συζουμε 4 χρονια τον φιλοξενουμε εδω και μηνες γιατι θελουμε να τον βοηθησουμε.
Το προβλημα ειναι οτι ο φιλος μας παντα ηταν μοναχικος και κατα καιρους ειχε σοβαρο προβλημα με καταθλιψη.. παντως του εχουμε πει να παμε σε ενα γιατρο για μια επισκεψη να μιλησει σε καποιον ειδικο αλλα δεν θελει και μια μερα μας πεταξε την ατακα οτι θα παει να κλειστει σε ψυχιατρικη κλινικη γιατι πιστευει οτι θα κανει καμια βλακεια καποια στιγμη :/
Αν μας απειλουσε με κατι τετοιο δεν θα με ενοχλουσε καθολου η φιλοξενια δεν ειναι προβλημα οικονομικα εμεις δεν εχουμε προβλημα και εχουμε 4αρι σπιτι απλα τον ξερουμε χρονια και παντα ειχε την ταση και στις καλες εποχες του να υπαρχουν στιγμης που ξαγνικα να ειναι πολυ χαλια..
Υ.Γ. Το λου πηγαινε στο ατομο που εκανε ποστ πανω απ' σενα
Αυτο παντως που μου κανει εντυπωση ειναι οτι μερικες φορες τον βλεπω να ψαχνει δουλεια σε μερικους γνωστους μας που πηγε για συνεντευξη ηταν σωστος σοβαρος ενω αλλες μερες καθεται μονος του στο μπαλκονι δεν τρωει τιποτα για μερες δεν κοιμαται και δεν μιλαει καθολου.. εχει χασει και 20 κιλα σε 2 μηνες!!
ανωνυμε, εσυ νομιζεις οτι με τη συμπεριφορα σας τον βοηθατε? θελει να κλειστει σε ψυχ κλινικη κ δε θελει να παει σε γιατρο? παραξενο.
σόρι...δεν ειχα δει το ποστ της λου....(και μετα λου κατηγορω εσένα και τον κηπ για γεραματα)....:ρ
σύμφωνα με αυτά έχει πρόβλημα, και πραγματικά χαίρομαι που υπάρχουν ακόμη άνθρωποι σαν και σας να στηρίζουν τέτοιου είδους περιπτώσεις.
το μόνο που μπορείς να κάνεις, καθώς δεν δέχεται να παει σε είδικό, είναι να μιλήσεις εσύ σε κάποιον, (ψυχολόγο), ώστε να σου δώσει κατευθυντήριες γραμμές και να λειτουργήσεις ανάλογα.
Παράλληλα, ελπίζω να μπει η μαρίνα38 και να σου πει μερικά πράγματα.
Και τι να κανουμε ρε συ να τον πεταξουμε στον δρομο?!?!? αν εβλεπα αδιαφορια και οτι δεν ψαχνει τιποτα απο δουλεια ναι θα το εκανα αλλα ανυσηχουμε.. βασικα νομιζει οτι μας γινεται βαρος και δεν θελει να χαλαμε λεφτα για γιατρους.. και γενικα οτι λεφτα του εχω δωσει για προσωπικα εξοδα δεν χαλαει τιποτα στην ουσια μονο το φαι του βαζουμε και αυτο οταν τρωει γιατι πολλες μερες ειναι ''χαμενος'' και δεν κανει τιποτα..
βασικα μαλλον αυτο που προτεινε η Θεοφανια ειναι το καλυτερο.
ετσι οπως τα περιγραφεις, ο φιλος σου μαλλον εχει προβλημα κ θα χρειαστει βοηθεια. αν εχει πχ μια μετρια η κ σοβαρη καταθλιψη, λιγο δυσκολο μονος του να σπασει το φαυλο κυκλο κ να βγει απο εκει μεσα. ομως επειδη, αν δεν θελει να παει αυτος σε γιατρο, κ αν δεν γινεται επικινδυνος στον εαυτο του, ειναι λιγο δυσκολο να τον πιεσετε να παει, ακομα κ αν νιωθει χαλια, γιατι παραβαινετε στην ελευθερια του, καπως θα πρεπει να βαλετε καποια ορια στη συμπεριφορα του ως προς εσας. γιατι ισως, χωρις να το θελετε, του προσφερετε βοηθεια που του κανει κ καλο, του κανει κ κακο ομως, αφου του δινει την "πολυτελεια" να ζει βυθισμενος στην καταθλιψη χωρις να χρειαστει να πολυκινητοποιηθει.
μπορειτε να του πειτε οτι τον αγαπατε κ τον νοιαζεστε κ θελετε να τον δειτε καλυτερα, κ οτι φυσικα μπορειτε να τον φιλοξενειτε [οσο εσεις αντεχετε], αλλα με ενα ορο, να παει αυτος σε ειδικο.
μια ιδεα ριχνω, δεν ξερω αν ειναι καλη, καλυτερα να πατε εσεις σε ειδικο κ θα σας πει πως να του φερθειτε.
καλημερα ανωνυμε..καταρχην συγχαρητηρια που στηριζεις τοσο πολυ τον φιλο σου,πιστεψε με στις μερες μας,δυσκολα βρισκεις τετοιους ανθρωπους!καταρχην ας μην αντιμετωπιζουμε το θεμα ανεργια με ελαφροτητα (δεν το λεω σε εσενα αυτο ανωνυμε),αν δεν εχεις λεφτα,εργασια,σπιτι να μεινεις,τα προς το ζην σου δεν θελει πολυ το μυαλο να σαλταρει!φευγει η αξιοπρεπεια φευγει και το μυαλο μις θεοφανια!αλλωστε δεν ειναι τυχαιο που τον τελευταιο καιρο μονο αυτοκτονιες ακους!
εγω διαφωνω καθετα με το θεμα της κλινικης!δουλεια θελει ο ανθρωπος να ζησει!προσπαθησε με καθε τροπο να του δειξεις οτι δεν ειναι βαρος και να τον πεισεις να παει σε εναν γιατρο να μιλησει,οχι σε κλινικη!δεν χρειαζεται οικτος στον ανθρωπο,ξεσηκωμα μονο ωστε να παρει την ζωη στα χερια του..και μια δουλεια!!οτι να'ναι ωστε να μπορει να ζησει!
Καλημέρα και από μένα.
Καταρχήν, συγχαρητήρια για τον τρόπο που στέκεσαι στο φίλο σου αυτή τη δύσκολη στιγμή. Είσαστε φίλοι με την καλύτερη έννοια της λέξης.
Σχετικά με το ερώτημα, συμφωνώ κι εγώ οτι ο άνθρωπος χρειάζεται να επισκεφθεί έναν ψυχίατρο, κατά προτίμηση μετά από σύσταση ανθρώπου που να γνωρίζει τη δουλειά του συγκεκριμένου γιατρού. Η ψυχιατρική κλινική είναι η τελευταία λύση. Ο φίλος σου μπορεί να το είπε αυτό γιατί αισθάνεται βάρος, το στίγμα όμως του εγκλεισμού σε έναν τέτοιο χώρο είναι ακόμα και τώρα μεγάλο στην κοινωνία μας.
Διαβάζοντας όσα γράφεις έχω την αίσθηση οτι ο φίλος σου έχει την τάση να παραιτηθεί από την προσπάθεια. Θα τον βοηθούσε σίγουρα να επισκεφθεί κάποιον σύμβουλο όπου να μπορεί να μιλήσει ή απλά να υπάρξει μέσα σε ένα θεραπευτικό περιβάλλον.
Υπάρχουν και οικονομικές λύσεις πάνω σε αυτό και αν πραγματικά σε ενδιαφέρει στείλε μου ένα προσωπικό μύνημα για να σε κατατοπίσω.
Εύχομαι τα καλύτερα και στον άνθρωπο αυτό αλλά και σε σας.
Πρεπει πρωτα απ ολα να επισκεφτει γιατρο και αφου εντοπισει τι προβλημα εχει (αν δλδ εχει τελικα οντως καταθλιψη) θα του πει τι να κανει...δεν ειναι λυση η κλινικη προσωπικα πιστευω ειναι ο,τι χειροτερο και πρεπει να το εχουνε σαν τελευταια λυση εξαλλου μπορει να του δωσει ο γιατρος αντικαταθλιπτικα και σε λιγο καιρο να νιωθει καλυτερα εξαλλου και στη κλινικη τι θα του κανουν φαρμακα κι εκει δεν θα του δινουν???? και δεν βοηθαει καποιον με καταθλιψη ο εγκλεισμος ισα ισα χειροτερα τον κανει βουλιαζει περισσοτερο στο προβλημα του γιατι δεν ειναι μονο τα φαρμακα οσα φαρμακα και να παρεις (αντικαταθλιπτικα στην προκειμενη περιπτωση) αν εισαι ολη μερα για 1 μηνα πες σε ενα τετοιο περιβαλλον που ειναι οτι χειροτερο οχι μονο το προβλημα δεν θα σου λυσει αλλα χειροτερα θα γινεις....
στο λεω απο προσωπικη εμπειρια στα 17 μου νοσηλευτηκα με νευρικη ανορεξια και οταν βγηκα ειχα κατι σαν καταθλιψη και τασεις αυτοκτονιας για ενα διαστημα μετα ευτυχως μου περασε.....και για να μη μιλησω και για τις συνθηκες που επικρατουν εκει μεσα τι νομιζει δλδ ωραια θα περασει??(λολ)........δεν βοηθαει το ολο περιβαλλον ειδικα στην καταθλιψη..
οσο για τις τασεις αυτοκτονιας ολοι σχεδον οι καταθλιπτικοι εχουν αυτο ελειπε να μας κλεινουν σε κλινικες για να μην κανουμε καμια αποπειρα ξερεις διαφερει πολυ το να μην αντεχει καποιος τη ζωη του γιατι ειναι πεσμενος ψυχολογικα τα βλεπει ολα μαυρα κτλ και θελει να δωσει τελος απο το να το εχει παρει πραγματι αποφαση, να το οργανωσει και εντελει να το πραγματοποιησει.....
προσωπικα το βρισκω λιγακι χαζο να θελει καποιος απο μονος του να μπει σε κλινικη....μου φερνει σε εθελοτυφλια απεναντι στο προβλημα και αδιαφορια ισως να κανει κατι ωστε να βοηθησει τον εαυτο του...
συμφωνω με τη λακρυμοσα. κ εγω εχω νοσηλευτει 2 φορες στα 19 με καταθλιψη κ τασεις αυτοκοτονιας (ειχα κανει κ 2 αποπειρες εδω που τα λεμε) κ θα ελεγα οτι ο,τι προβληματα εχεις πριν μπεις, τα εχεις κ μετα, κ εχεις κ αλλο ενα. να συμφιλιωθεις με αυτο το γεγονος. βεβαια, απο την αλλη, κ στις 2 περιπτωσεις που νοσηλευτηκα (κλινικη/νοσοκ), συναντησα ανθρωπους που ειχαν παει με τη θεληση τους, οπότε το πώς βλεπει καποιος τη νοσηλεια σε μια ψυχ κλινικη ειναι σε μεγαλο βαθμο υποκειμενικο ζητημα.
καλά βρε μαυρογιαλούρε μη κάνεις έτσι!
οκ, φυσικά και πολλοί άνθρωποι οδηγούνται στην αυτοκτονία, είναι όμως άνθρωποι που έχουν καταστραφεί 100% που βλέπουν πως δεν υπάρχει ελπίδα και δνε την αντέχουν.
Να αυτοκτονήσει όμως κάποιος που δεν χρωστάει, που δεν έχει οικογένεια και παιδιά και περνάει μια περίοδο ανεργίας, σόρι αλλά δεν το βλέπω φυσιολογικό αν δεν υπάρχει από κάτω και κάτι άλλο.
Με αυτό το σκεπτικό, ο φίλος του φίλου μας χρειάζεται υποστήριξη από κάποιον γιατρό.
Μια ολίγον άσχετη ερώτηση:Αν η κοπέλα σου,σού'λεγε να μην ασχολείσαι καθόλου μαζί του και σου βαζε κανα δίλημμα 'εγώ ή αυτός' τί θα' κανες;Θα ήθελα ειλικρινή απάντηση όμως.
Ανώνυμε, ο φίλος σας σίγουρα έχει πολλά προβλήματα πρακτικά αυτή τη στιγμή (ανεργία, σπίτι, χρήματα)...δεν είναι λίγα και καθόλου απλά. Είναι βέβαια λογικό να νιώθει χάλια, όμως τα όσα συνοπτικά περιγράφεις και η διάρκειά τους (καθώς και το ιστορικό των προηγούμενων χρόνων) μοιάζουν ανησυχητικά. Χρειάζονται πολύ περισσότερες λεπτομέρειες για να δοθεί κάποια καθοδήγηση σε εσάς καταρχήν, όμως η γενική κατεύθυνση είναι κατανόηση στο πώς νιώθει αλλά επισήμανση ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν καλύτερα, ενθάρρυνση να μιλήσει για τις σκέψεις του και άμεση κινητοποίηση για βοήθεια. Πηγαίνετε κι εσείς αν θέλετε επίσκεψη σε κάποιον ειδικό (ψυχίατρο ή ψυχολόγο), για να συζητήσετε την κατάσταση όπως τη βιώνετε.
Για εκείνον, παρότι σίγουρα η επίλυση των 'πρακτικών' δυσκολιών θα διευκόλυνε, το ψυχολογικό κομμάτι φαίνεται να χρειάζεται έτσι κι αλλιώς αντιμετώπιση. Στη φάση που είναι, με πολύωρη απομόνωση, μεγάλη και απότομη απώλεια βάρους, συζητήσεις του τύπου 'μην κάνω καμιά βλακεία' και μια γενική απόσυρση (σε συνδυασμό με την μοναχική προσωπικότητα & την τάση να 'πέφτει' γενικά σε διάφορες φάσεις της ζωής του), χρειάζεται οπωσδήποτε η συνδρομή ενός ψυχιάτρου. Δεν είναι καν σίγουρο ότι πρόκειται (μόνο) για κατάθλιψη.
Ακούγεται όντως περίεργο να θέλει να πάει απευθείας σε κλινική και όχι σε γιατρό, ίσως να μην θέλει να σας επιβαρύνει, ίσως όμως και να είναι άλλες οι σκέψεις του. Κάποια ασφάλιση έχει? Άλλοι συγγενείς, γονείς υπάρχουν? Η ηλικία του? Πείτε του να πάτε παρέα σε κάποιο δημόσιο νοσοκομείο να ενημερωθείτε τουλάχιστον, ακόμα και για τη σκέψη του να κάνει εισαγωγή. Μην αφήνετε την κατάσταση να χρονίζει. Επιμείνετε πως καταλαβαίνετε πόσο άσχημα νιώθει, αλλά από κάπου χρειάζεται να γίνει ένα ξεκίνημα και πως θα τον βοηθήσει να νιώσει καλύτερα.
Για να φτασει καποιος μονος του να λεει να μπει σε ψυχιατρικη κλινικη γιατι φοβαται μην κανει κακο στον εαυτο του μιλαμε για κατι αρκετα σοβαρο. Κ εφοσον προυπαρχουν φασεις καταθλιπτικες δεν πρεπει να το αμελησετε, ουτε να νομιζετε οτι φτανει η δικη σας υποστηριξη.
Ειναι πολυ θετικο οτι απο μονος του εχει καταλαβει οτι χρειαζετε βοηθεια, γιατι το πολυ δυσκολο ειναι οταν καποιος ειναι ασχημα κ δεν αρνειτε οτι εχει κατι.
Να πατε με τα νερα του κ πειτε του να πατε σε ενα γιατρο να ζητησετε συμβουλη. Αυτος θα μπορεσει να αξιολογησει την κατασταση κ να σας πει πως πρεπει να προχωρησετε. Αν πει οχι πειτε του οτι ουτως η αλλως κ να πατε απευθειας στο νοσοκομειο παλι θα περασει απο αξιολογηση, οποτε γιατι να μην πατε σε εναν εξωτερικο;
Αν επιμενει, μην προσπαθησετε να του αλλαξετε γνωμη, γιατι το παιδι περναει δυσκολα κ προφανως νιωθει οτι στερεψαν οι δυναμεις του κ πρεπει να παρει βοηθεια. Επισης πρεπει να τον δει ενας γιατρος οποτε κ αυτο ειναι μια ευκαιρια. Δεν θα του κανουν εισαγωγη αν κρινουν οτι δεν χρειαζετε, κ αν χρειαζετε τοτε προφανως σωστα ενιωθε αυτην την αναγκη.
Συμφωνω. Βεβαια μαλλον το πιθανοτερο ειναι οτι δεν χρειαζεται εισαγωγη και μπορει να αντιμετωπισει το προβλημα του εξωνοσοκομειακα απλως προφανως ειναι τοσο απελπισμενος και εχει φτασει σε απολυτη απογνωση που νιωθει οτι δεν θα αντεξει αλλο..
ευχομαι ολα να πανε καλα!!
Να σκεφτείτε όμως και το ενδεχόμενο απλώς να κλαίγεται για να συντηρεί την κατάσταση αυτή επ' όφελός του.Δυστυχώς, μου έχει τύχει παρόμοια εμπειρία όπου οι αναφορές του στύλ " Θα κάνω καμιά βλακεία" ή "Θα καταλήξε στο τρελάδικο" ήταν μόνο για ψυχολογικό εκβιασμό :(