δηλαδη την πατησαμε ασχημα τωρα σαν ενιλικοι οσοι δεν πιραμε σοστη κ μορφομενει ανατροφη , δεν στροσαμε τον καταληλο χαρακτηρα, δεν μαθαμε να ζουμε κ ολα αφτα τα σχετικα... η σοζεται ?
Printable View
δηλαδη την πατησαμε ασχημα τωρα σαν ενιλικοι οσοι δεν πιραμε σοστη κ μορφομενει ανατροφη , δεν στροσαμε τον καταληλο χαρακτηρα, δεν μαθαμε να ζουμε κ ολα αφτα τα σχετικα... η σοζεται ?
Ποτέ δεν είναι αργά.
δεν νομιζω οτι υπαρχει την πατησαμε ή τελος ή ειναι αργα ή δε σωζεται . ολα αυτα ειναι δικαιολογιες για να μην προσπαθεις νομιζω φιλε μου. δε ξερω τι εχεις κιολλας αλλα αξιζει να προσπαθησεις να αντιστρεψεις μια κατασταση οσο χρονο κ αν σου παρει και για οσο διαρκεσει. Μονο η προσπαθεια σου δινει μια ικανοποιηση. εγω ημουν κολλημενος με υπολογιστες-παιχνιδια 15 χρονια κοντα και εχω καταφερει να ξεκοψω τελειως. δε λεω οτι δεν εχω αλλα ψευτικα στηριγματα αλλα καταλαμβανουν πολυ λιγοτερο χωρο μεσα μου!
προσπαθησε ή πεθανε προσπαθώντας που λενε και οι αμερικανοι! επισης ποτε δεν ειναι αργα που λεει και η maria_m!
γνωριζω εναν 80χρονο που μπηκε σε σχολη με κατατακτηριες και ειναι αριστος φοιτητης! (και χωρις παριζακι!)
τι να αντιστρεψει, αμα ο αλλος ειναι ανικανος να δουλεψει λογο του προβληματους του ? μολις πεθανουν οι γονεις μας, οσοι δεν εχουμε σταθει στα ποδια μας, τουλαχιστον να εχουμε μια σταθερη δουλεια να βγαζουμε εστω λιγα να πληρωνουμε ενοικιο, ναι την εχουμε πατησει!
και τι να την κανει την σχολη ο 80χρονος μεχρι να την βγαλει θα δεινει μεταπτυχιακο μελετωντας τα ραδικια αναποδα
ας παρει την θεση του κανας νεαρος σπουδαστης λεω γω
Χαχα...ματαιοτης ματαιοτητων τα παντα ματαιοτης ετσι και ο νεαρος μια χουφτα χωμα θα γινει στο φιναλε. Εγω θαυμαζω αυτους που δεν καταθετουν τα οπλα και μαλιστα οσοι κανουν δια βιου εκπαιδευση , ζουν και περισσοτερο.Quote:
Originally Posted by BrokeN_DoLL
δεν ειναι λιγο χαζο να του ρθει του αλλου η φαηνη ιδεα να σπουδασει στα 80? για χομπι λογικα./....... γτ σε λιγο δν 8α θυμαται να αλλαζει τις πανες του πως θα θυμαται τι πρεπει να διαβασει για το 6μηνο?΄π
Ναι την έχουμε πατησει άσχημα!! και το τίμημα είναι εκεί που οι άλλοι προχωρούν ανέμελα εμείς να αγωνιζόμαστε να τα μπαλώσουμε, να καλύψουμε κενά και να ξεπεράσουμε καταστάσεις.
Το να επικαλούμαστε τον παππού στα 80 που πηγε για σπουδες και να λεμε είχε θεληση το μόνο που εξυπηρετεί είναι να ξαλαφρώνουμε τον πονο μας και να νοιωθουμε ωραία.
Το ότι Lef αγωνιζόμαστε να αντιστρέψουμε μια κατάσταση και δεν τα βαζουμε κατω είναι δεδομένο και γινεται επί καθημερινής βάσης, δεν είναι όμως καθόλου απλό, εύκολο να το λες αν δεν το ζησεις ο ίδιος δε θα καταλάβεις.
ΚΕΝΟ, σε θαυμάζω, εχεις περασει πολλά που σου χουν στοιχίσει, είσια αγωνιστής όμως, κουράγιο, δίπλα σου.
Συμφωνώ και είναι γεγονός ότι όσο δεν αφήνουμε το μυαλό να ατονήσει και εξακολουθούμε να έχουμε ενδιαφέροντα στα βαθιά γεράματα, τόσο καλύτερα ζούμε. Και ψυχικά και πνευματικά αλλά και σωματικά, γιατί όλα είναι αλληλένδετα, βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση κάποιος που δεν έχει παραιτηθεί λόγω γηρατειών. Με απλά λόγια, ζει μια πιο ενδιαφέρουσα, γεμάτη και ευτυχισμένη ζωή. Έχω γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους, είτε προσωπικά είτε διαβάζοντας γι' αυτούς και είναι ουσιαστικά πιο νέοι από πολύ μικρότερους σε ηλικία.Quote:
Originally Posted by keep_walking
Θέλω να πιστεύω ότι θα είμαι έτσι όταν γεράσω.
Τώρα, είναι θλιβερό όταν κάποιοι, όντας νέοι ακόμα ζουν, στην παραίτηση. Γι' αυτούς δεν υπάρχει ελπίδα, όσο δεν παίρνουν απόφαση να κάνουν κάτι. Και είναι τόσο κρίμα. Υπάρχουν τόσα ωραία πράγματα για τα οποία αξίζει να ζει κανείς.
ειχα διαβασει μια φορα σχετικα προσφατα στην εφημεριδα, για μια γιαγια 94 χρονων που πηρε το πτυχιο της σε καποιο ιταλικο πανεπιστημιο! αφου ζουσε γιατι να μην το κανει? νομιζω οτι μετα θα συνεχιζε για μεταπτυχιακο! κ ενας νεος που σπουδαζει κ μπορει να πεθανει προωρα απο τροχαιο γιατι σπουδαζει? εμεις που ειμαστε νεοι ειμαστε τοσο σιγουροι οτι θα ζουμε κ αυριο? κατα πασα πιθανοτητα ναι, αλλα ποτε δεν μπορουμε να ειμαστε σιγουροι. ο πικασο γιατι ζωγραφιζε μεχρι μια μερα πριν πεθανει (στα 91 του)?
η ζωη δεν ειναι κουρσα ανταγωνιστικη μιας αιωνιας συγκρισης με τους αλλους, ναι καποιοι αλλοι μπορει να τα εκαναν καλυτερα, ειναι ο καθενας απο εμας να μπορει σε καθε χρονικη στιγμη να αξιοποιει το δυναμικο που τοτε εχει κ να χαιρεται οσο μπορει τη ζωη.
κ εγω προσωπικα εχω κανει πολλα λαθη στη ζωη μου κ πολλα αυτομαστιγωματα, αλλα εμπειριες ηταν κ αυτα, κατι εμαθα, να κατσω κ να συγκρινομαι με τον καθενα κ να νιωθω οτι εχω μεινει πισω δεν το καταλαβαινω.
παλια το εκανα κ δε νομιζω να με ωφελησε πουθενα.
αργησε να το παρει χαμπαρι η γιαγια.........η μαλλον αργησε να το βαλει μπρος :p
Τα πάντα μπορούν να αλλάξουν, (δυνητικά πάντα έτσι, ίσως ναι, ίσως όχι, πάντως είναι εφικτό), τπτ δεν είναι δεδομένο. Όσα φέρνει η στιγμή, δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος ή τα χρόνια όοοολα. Στα χέρια μας είναι να κάνουμε το επόμενο καθοριστικό βήμα.
πολύ ωραίο ποστ λου!Quote:
Originally Posted by Lou!
ναι ρε παιδιά, η ηλικία είναι κάτι πολύ σχετικό. γιατί δηλαδή πρέπει όλοι οι 80άρηδες να ζαβλακώνονται μπροστά από μια τηλεόραση μέχρι να πεθάνουν. καλύτερα να είσαι δραστήριος αν μπορείς, έτσι δεν θα βαριέσαι κιόλας.
σωζεται, οταν συνειδητοποιησουμε οτι δεν ειμαστε παντοδυναμοι. και οτι δεν ειμαστε για ολα κ παντως καιρου.Quote:
Originally Posted by Molostroi
κοινως ''γειωνομαστε''
κοιτα αν μπορεις δεν ειναι κακο σε οποια ηλικια κι αν βρισκεσαι να κανεις κατι για να γεμισεις τη ζωη σου με περισσοτερες εμπειριες απλα πιστευω οτι δεν θα χει ολο αυτο καποιο αντικρισμα..κ πες το εκανες κ μετα τι γινεται?? σιγουρα θα ειναι διαφορετικο απ το αν εκανες κατι στην καταλληλη στιγμη απο κει κ περα πιστευω προτιμοτερο ειναι να κοιταξουμε τι καλυτερο μπορουμε να κανουμε στο παρον κ στο μελλον παρα να προσπαθουμε απεγνωσμενα να καλυψουμε τα κενα του παρελθοντος..Quote:
Originally Posted by claire
Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
Ισως να το βλεπεις παραλογο να σπουδαζει καποιος στα 80 , γιατι σκεφτεσαι τι θα το κανει το πτυχιο καριερα? Μονο που ενα πτυχιο δεν ειναι μονο καριερα , ειναι και γνωση , ειναι χομπι , ειναι διασκεδαση στο φιναλε.
Δεν τα παρατας επειδη μεγαλωσες και σε 10 χρονια ή την αυριανη μπορει να μην υπαρχεις.
ναι συμφωνω πανω απ ολο σημασια εχει αλλωστε η γνωση κ η γνωση ειναι δυναμη αλλα δεν ξερω μου φαινεται καπως υπερβαλλων ζηλος ολο αυτο θα μπορουσε πχ να αξιοποιησει καπως αλλιως το χρονο του δεν ξερω...
Μα βρε Lacrymosa, εσύ θεωρείς ότι ο χρόνος σου αξίζει να αξιοποιηθεί κάπως αλλιώς, κι ο παππούς ότι αξίζει με το να σπουδάζει. Δεν το κάνει για σένα, αλλά για την ευχαρίστησή του, για το ψώνιο του...όπως θες πες το. Ακόμα και να πει ότι πριν πεθάνει θέλει να έχει πάρει το τάδε πτυχίο, εγώ μέσα. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι το κάνει για το πτυχίο, για τη σταδιοδρομία (χαχα!), ούτε για να καλύψει όποια κενά. Τουλάχιστον όχι όπως τα εννοείς εσύ. Κι αυτό γιατί πιθανότατα δεν σκέφτεται με....αντικρύσματα. Είναι ένα ενεργό άτομο που συνεχίζει να έχει ενδιαφέροντα και ζωή, αυτό πιστεύω. Αν δεν έχεις ζωή μέσα σου, έχεις την ενέργεια σ' αυτή την ηλικία να κάνεις το οτιδήποτε; Εδώ 20ρηδες και δεν την έχουν.
Αν θέλεις να σκεφτείς με αντικρύσματα να σου πω μερικά, αλλά λιγότερο υλικά απ' ό,τι θα περίμενες. Ο υπερήλικας (και μεσήλικας) που κρατάει ενεργό το μυαλό του χαρίζει στον εαυτό του υγεία γιατί α) βρίσκει ένα ενδιαφέρον στη ζωή β) έχει λιγότερες πιθανότητες να πάθει αλτσχάιμερ γ) αισθάνεται ότι δεν αχρηστεύτηκε επειδή μεγάλωσε δ) δεν παραιτήθηκε από τη ζωή, τουναντίον συνεχίζει να τη ζει και μάλιστα όπως του αρέσει του ίδιου. Αρκετά δηλαδή δεν τη ζούμε τη ζωή με πρέπει; Αρχικά όπως πρέπει για τους γονείς, μετά όπως πρέπει για τη δουλειά, μετά για το/τη σύζυγο, μετά που πατάς τα 40-50 όπως πρέπει για την ηλικία σου/κοινωνία.... Εγώ τον βρίσκω υγιή τον παππού που νιώθει ελεύθερος να....είναι πραγματικά ελεύθερος, είτε αυτό σημαίνει φοιτητής είτε αλεξιπτωτιστής. Και γιατί όχι; Χρωστάει σε κανέναν τίποτα; Τα τελευταία του υγιή χρόνια μήπως;
Nα απαντήσω και στο θέμα του Molostroi. Ποιός νοιάζεται για την ανατροφή και τον χαρακτήρα κλπ; Ποιός θα κρίνει ποιόν; Γιατί όλα αυτά εμένα μου φαίνονται απλά καλούπια για να ταιριάζουμε σε ένα κοινωνικό σύνολο και να μην αισθάνεται κανείς άβολα με τη διαφορετικότητα. Ή για να χειραγωγούμαστε πιο εύκολα, αναλόγως από ποιό πόστο το βλέπεις.
Ofelia σωστα τα λες ειναι απο πια οπτικη τα βλεπει ο καθενας κ τι θεωρει σημαντικο στη ζωη του κ για πιο λογο κ με ποα κινητρα κανει κατι...ειναι πολυ σημαντικο κ δυσευρετο ομως πλεον να εχει καποιος αυτη τη διαθεση για ζωη που λες, αυτη τη διψα να πλουτισει τη ζωη του, με εμπειριες, με βιωματα κ να νιωθει εντελει ολοκληρωμενος ανθρωπος, να αισθανεται οτι εχει ζησει κ οτι δεν περασε απ αυτη τη ζωη απαλα κ αδεια..Quote:
Originally Posted by Ofelia
αλλο ειναι απλα να υπαρχεις κ αλλο να ζεις...πολυ λιγοι ανθρωποι πλεον στις μερες μας ζουν πραγματικα, οι περισσοτεροι απλα υπαρχουν για τον εαυτο τους κ για τα ματια των αλλων....
Lacrymosa πολύ σωστά το είπες με 2 λέξεις. Να υπάρχεις ή να ζεις. Μακάρι να καταφέρω να ζω. Νομίζω ότι δεν έχω εμπιστοσύνη στη ζωή γι' αυτό και αρρωσταίνω πολύ εύκολα. Λίγο να ξεμυτίσω αρρωσταίνω και αυτό με αποθαρρύνει απ' το να ξανοίγομαι. Όμως αυτό πρέπει να αλλάξει. Και το 'για τα μάτια των άλλων' είναι πολύ σωστό, μεγάλη παγίδα. Θέλει εσωτερική δουλειά για να αποφασίσει αλλά και να καταφέρει να το αποβάλει κανείς αυτό.
ειναι πραγματι δυσκολο μεχρι να κατανοησει καποιος οτι τοσα χρονια δεν ζουσε αλλα απλα υπηρχε...κι απ τη στιγμη που θα το αντιληφθεις θελει πολυ χρονο κ κοπο να το αλλαξεις κ να αρχισεις να ζεις για τον εαυτο σου κι οχι για τους αλλους..το παλευω πολυ κ μακαρι να καταφερω να ζησω..........
Πιστεύω πως θα τα καταφέρεις να "ζήσεις". Είσαι μικρή ακόμα, έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου για να το πετύχεις. Σκέψου ότι άλλοι το συνειδητοποιούν αυτό σε πολύ μεγαλύτερη ηλικία. Και άλλοι ποτέ.Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
Mακαρι...δικιο εχεις παντως...Quote:
Originally Posted by marian_m