Mικρο το προβλημα μου..

Σημερα μετα απο 8 μηνες σχεσης και 10 μηνες που βγαινουμε, και ενω το βραδυ κοιμηθηκαμε μαζι και το πρωι ημασταν ολο αγκαλιες, μου ειπε να παρουμε χρονο μεταξυ μας, επειδη δυο μερες τωρα απο τοτε που του ειπα οτι θα βγω με κατι φιλες ξυπνησανε παλια του αισθηματα ζηλειας.. Και τωρα ειδε οτι δε μπορει να τα διαχειριστει. Εχει ξαναγινει αυτο στο παρελθον και φταναμε σε σημειο χωρισμου, αλλα τωρα μου ειπε οτι επειδη ξερει οτι ειχα παρε δωσε με εναν συμμαθητη μας για 15 χρονια, φοβαται οτι αμα χωρισουμε θα με δει παλι με αυτον στον δρομο μεταα πο λιγο καιρο, αρα τον εχω ακομα στο μυαλου μου προφανως, γιατι δε μπορει να με πιστεψει οτι εχω ξενερωσει εντλως με αυτον πια, και δε μπορει να συνεχισει μια σοβαρη σχεση που φοβαται οτι οταν ληξει θα αντιμετωπισει αυτο, γιατι με θελει παρα πολυ!

Αυτο το θελω λιγο χρονο εγω καρι δεν μπορω να το καταλαβω.Για μενα σημαινει κατιι σαν χωρισμος τι να πω μηπως καθεσαι πανω στο κεφαλι του και θελει λιγο χρονο?Καλα κανω εγω και μισω ολους τους αντρες εκτος τον γιο μου :P

Οχι το αντιθετο θα ελεγα, ειμαι πολυ χαλαρη, και μαλλον αυτο του δημιουργει ανασφαλεια, θα ηθελε να κρεμομαι απο πανω του, μου το εχει πει κιολας.. Κι εγω νομιζω οτι σημαινει χωρισμος, γιατι δε μπορω κι εγω να ειμαι με καποιον που δεν μου εχει εμπιστοσυνη..

carry δεν πολυκαταλαβα, με φιλες δεν ειπες οτι θα βγεις? Θα ειναι και αυτος ο παλιος συμμαθητης σας μαζι? Αν ναι τοτε υπαρχει καποιος λογος ζηλειας, δεν ειναι απ'το πουθενα..
Δε νομιζω οτι ειναι θεμα εμπιστοσυνης τοσο.. Το να μη σου εχει εμπιστοσυνη θα σημαινε οτι φοβαται μην κανεις κατι πισω απο την πλατη του. Αλλα αυτος σου ειπε ξεκαθαρα οτι φοβαται μην τα φτιαξεις με τον αλλον ξανα αν χωρισετε.

oχι δεν θα ηταν κανενα αρσενικο, δε ζηλευει μονο αυτον τον παλιο μας συμμαθητη οχι, που εννοειται οτι ουτε του μιλαω πια, σημερα απλα επικεντρωσε σε αυτον, γιαυτο οταν του ειπα οτι θα εβγαινα με τα κοριτσια μου ελεγε θα ειναι και κανενας αλλος; θα ερθει ο αδερφος της ταδε; Μηπως φερει κανεναν φιλο του; Αν φερει εσυ να μην ανοιξεις κουβεντα, κτλ. Και μια φορα που μου ειχε προτεινει δουλεια ενας ξαδερφος του εγινε χαμος γιατι ζηλεψε...

carrie καταρχην μπραβο που πηρες το θαρρος να μοιραστεις μαζι μας το προβλημα σου (γιατι συνηθως εσυ απαντας στα προβληματα των αλλων μονο). απ'αυτα που εγραψες εγω εβγαλα το συμπερασμα πως οταν μια κοπελα δεν ειναι αφοσιωμενη και δε δινει στον αλλον την απαραιτητη προσοχη κι ασφαλεια για να νιωσει οτι μπορουν να προχωρησουν σοβαρα, τοτε ειναι φυσιολογικο να υπαρχει ζηλια αλλα και ο φοβος. ο φοβος αυτος υπαρχει επειδη εφτασε να νομιζει οτι καποιος αλλος θα ειναι καλυτερος, κι επειδη δε σε εχει σιγουρη οτι τον θελεις, φοβαται τον οποιοδηποτε.

μπορει ομως ολο αυτο το υποθετικο σεναριο που επλασε με την ασχημη καταληξη παλι, να ειναι και δικαιολογια για αλλο λογο. αν καποιος γουσταρει καποια πραγματικα, κανει οτι μπορει για να ξεπερασει τους φοβους του και να μην την χασει. δε τη χωριζει για να μην παει με αλλον και τους δει μαζι. θελει να ζησει το τωρα, κι αφου "προβλεπει" το μελλον παλευει για να το αποτρεψει!

αν θες και θελει, κανε οτι μπορεις να ξεγραψεις και να ξεχαστει το αλλο ατομο απ'τη ζωη σου. αφοσιωσου οσο γινεται σ'αυτον και κανε τον να νιωσει οτι πραγματικα δεν θελεις κανεναν αλλον, για να σταματησει να ζηλευει.

αν παλι θες αλλα δεν θελει, τοτε οσο κι αν προσπαθεις θα μεινει με τη δικαιολογια...

Το αλλο ατομο το εχω ξεγραψει απο τη ζωη μου εδω και καιρο, αυτο ειναι που δεν μπορει να καταλαβει. ΕΠισης του ειμαι αφοσιωμενη πληρως, και το παραδεχεται και ο ιδιος οταν ειναι στα καλα του και δεν τον πιανουν οι ζηλειες. Δεν εχω κανεναν αλλο στο μυαλο μου. Φοβαται ομως οτι ΑΝ χωρισουμε, εγω θα ξαναγυρισω να παιζω με αυτον που απο το λυκειο ειχαμε φασωθει 5 φορες στο περασμα των χρονων, και τον πειραζει για θεμα εγωισμου, σου λεει τετοιο κολλημα με εκεινον;; Θελει να ειμαι τρελα κολλημενη μαζι του. Ειμαι ερωτευμενη και τον θελω πολυ, αλλα δεν θα ξανασυρθω πια σε κανενα πατωμα και δε θα παρατησω πια τους φιλους μου για κανεναν.

Επισης συμφωνω, αμα θελεις κατι ψαχνεις λογους για να το εχεις, οχι εμποδια για να μην το εχεις. Τοτε μαλλον δεν το θες.

χαιρομαι που συμφωνεις στο τελευταιο, γιατι ξερεις οταν εισαι ερωτευμενη/γουσταρεις καποιον, ειναι λιγο δυσκολο να πιστεψεις οτι μπορει να σε κοροϊδευει και να χρησιμοποιει δικαιολογιες για να ΜΗΝ ειναι μαζι σου.

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Το αλλο ατομο το εχω ξεγραψει απο τη ζωη μου εδω και καιρο, αυτο ειναι που δεν μπορει να καταλαβει. ΕΠισης του ειμαι αφοσιωμενη πληρως, και το παραδεχεται και ο ιδιος οταν ειναι στα καλα του και δεν τον πιανουν οι ζηλειες. Δεν εχω κανεναν αλλο στο μυαλο μου. Φοβαται ομως οτι ΑΝ χωρισουμε, εγω θα ξαναγυρισω να παιζω με αυτον που απο το λυκειο ειχαμε φασωθει 5 φορες στο περασμα των χρονων, και τον πειραζει για θεμα εγωισμου, σου λεει τετοιο κολλημα με εκεινον;; Θελει να ειμαι τρελα κολλημενη μαζι του. Ειμαι ερωτευμενη και τον θελω πολυ, αλλα δεν θα ξανασυρθω πια σε κανενα πατωμα και δε θα παρατησω πια τους φιλους μου για κανεναν.

Επισης συμφωνω, αμα θελεις κατι ψαχνεις λογους για να το εχεις, οχι εμποδια για να μην το εχεις. Τοτε μαλλον δεν το θες.

---

δεν νομιζω οτι δεν σε θελει καρι.
επισης ομως ,δεν νομιζω οτι ζηλευει ετσι, επειδη σε θελει πολυ.
οπως μας τα λες τα πραγματα (και πιστευω οτι ετσι ειναι), η ζηλεια του ειναι υπερβολικη, δεν ξερω μηπως ειναι και παθολογικη...
δεν εκανες κατι για να χωρισει προληπτικα μηπως και ξαναθελησεις τον πρωην φιλο! (ελεος)
εξαλλου οι ερωτησεις για ανδρες- φιλους στην παρεα σας το αποδεικνυει αυτο..
δεν ειναι δυνατον να μην πλησιαζεις κανεναν αλλο ανδρα για να μη ζηλευει!
αν δεν ειναι στις παρεες σου, θα ειναι στην δουλεια σου, η στον δρομο!
δεν γινεται να πηγαινετε παντου μονο μαζι, κι αν σε κοιταξει κανεις, εσυ να χαληλωνεις τα ματια...

αν δεν μπορει να το αντεξει αυτο, οτι εισαι ενας φυσιολογικος ανθρωπος δλδ που μιλαει και σε γυναικες αλλα και σε ανδρες, χωρις αυτο να σημαινει οτι θα κανει σεξ μαζι τους, καλα κανει και φευγει...
νομιζω μαλιστα οτι σου γλυτωνει και χρονο, γιατι αν δεν κανει κατι γι αυτο, δεν ειναι κατι που φευγει απο μονο του, και σιγουρα θα σε ταλαιπωρησει και στο μελλον με τους παραλογισμους του...

Εχμ.. Οταν καποιος ειναι στη φαση που βιωνει τη ζηλεια τοσο εντονα μπορει να νιωσει οτι δε μπορει να συνεχισει αλλο ετσι και να φτασει και στον χωρισμο.. Αυτο ομως βεβαια μιλωντας παντα για το πως το βλεπει αυτος που ζηλευει. Πως το εκλαμβανει ο αλλος ολο αυτο, ειναι αλλο θεμα. Αλλα το σημαντικο ειναι οτι εδω δεν υπαρχει πατημα, δε συνεβη κατι συγκεκριμενο που να προκαλεσει τετοιο πραγμα.. Ισως τον ενοχλει γενικως που υπαρχει αυτη η προιστορια με τον αλλον και οχι μονο το μελλοντικο.

Εδω πηγε να με χωρισει επειδη μου προτεινε ο ξαδερφος του δουλεια!

Μιλησαμε λιγο στο τηλ, μου ελεγε παλι τα ιδια, αλλα αυτο που κατεληξα ειναι οτι δε με θελει αρκετα, δεν ειναι αρκετα ερωτευμενος, αλλιως και χαλια να ηταν πραγματικα η κατασταση αυτος θα την εβλεπε ροδινη, οχι τωρα που ειναι μια χαρα και του φταιει συνεχεια κατι, ή ειναι γεματος φοβους και φοβαται να δει οτι τον θελω κι εγω πολυ, φοβαται να αφησει να αγαπηθει, γιατι φοβαται την μετεπειτα ενδεχομενη απορριψη..

Quote:

---

Originally Posted by carrie

μου ειπε να παρουμε χρονο μεταξυ μας, επειδη δυο μερες τωρα απο τοτε που του ειπα οτι θα βγω με κατι φιλες ξυπνησανε παλια του αισθηματα ζηλειας.. Και τωρα ειδε οτι δε μπορει να τα διαχειριστει. Εχει ξαναγινει αυτο στο παρελθον και φταναμε σε σημειο χωρισμου

---

Carrie, να σε ρωτήσω?
Βγαίνεις συχνά με φίλες? γιατί όπως το γράφεις μου δόθηκε η εντύπωση πως γίνεται σπάνια για να πυροδοτήσει το θέμα τόση ζήλια!

Κ έγινε κ στο παρελθόν... τότε άραγε πως ξεπεράστηκε?

Προσωπικά νομίζω κι εγώ πως η ζήλια του τείνει σε παθολογική σύμφωνα μ'αυτά που γράφεις και πιο πολύ βλέπω την όλη αντίδραση σαν συναισθηματικό εκβιασμό.

Βγαινω για καφεδακια απογευματινα, πρωινα, φαγητο κτλ, ναι φυσικα βγαινω με τις φιλες μου, και για φαγητο και για ποτο βραδυ αν και οχι τοσο συχνα, γιατι με το βραδυ εχει ενα θεμα, αλλα και μενα δε μαρεσει οποτε δεν χαλιεμαι σε αυτο, αμα θελω να βγω θα βγω ενιγουει. Τωρα τον πειραξε που ενα μηνα περιμεναμε να βγουμε και οι 4 (οι 3 κολλητες κι αυτος) για τα γενεθλια μου και δεν καθοτανε παντα καποιος ελειπε, και τωρα το κανονισε για σημερα η αλλη κοπελα της παρεας γιατι γιορταζε κι αυτη προχθες, που σημερα ο φιλος μου δουλευει. Οποτε δεν ειναι οτι κανονισα για τα γενεθλια μου και τον απεκλεισα και εδωσα προτεραιοτητα στις φιλες μου, αλλα δεν μπορω να κανονιζω και ποτε θα βγει η αλλη για τα γενεθλια της και με ποιους.. Του ειπα για τα δικα μου θα παμε την αλλη βδομαδα εμεις κι οποιος αλλος μπορεσει. Καπως ετσι χαλαστηκε, κι εγω στεναχωριεμαι που δε μπορει να ερθει, αλλα τι να κανω πια ο ανθρωπος, να πω στην αλλη περιμενε κανα μηνα οπως περιμενω εγω για να ερθει και ο φιλος μου, και ας μην ερθει η αλλη κολλητη μας αμα δε μπορει, προτεραιοτητα εχει ο δικος μου; τελος θα παω μεταναστρια στο φεγγαρι.

Είπα κι εγώ... (γιατί δε μου φαίνεσαι για άνθρωπος που θα υπέκυπτες σε τέτοιες ζήλειες - να μη βγαίνεις με φίλες, μου φάνηκε πολύ κουφό)

Πάντως αν είναι τόσο ανασφαλής όσο λες και σε θέλει κολημένη πάνω του, σκέψου αν τελικά ταιριάζετε, αν μπορείτε να τα βρείτε.
Μπορεί να έχει δίκιο και για το χρόνο τελικά. Είναι μια ευκαιρία να σκεφτείτε αν μπορείτε να είστε μαζί.

*αν κ νομίζω πως αν υποχωρούσες και τον έκανες να νιώσει ασφαλής, πρώτη προτεραιότητά σου κλπ, δε θα χρειαζόταν άλλο το χρόνο δλδ μήπως είναι ένα είδος χειριστικής αντίδρασης?

τρελη ανασφαλεια, τι να κανω δεν ξερω... να του δωσω πεμπτη ευκαιρια; Αργα ή γρηγορα θα τελειωσει το παραμυθι απο ο,τι φαινεται, δεν ξερω αν αξιζει να το τραβηξω, και για μενα και για κεινον, εις αναμονη τι, θαυματος; Πιστευω στα θαυματα βεβαια, γιαυτο δινω και ευκαιριες...

Πιστευω οτι οντως δεν σε θελει γιατι εισαι πολυ ομορφη και βασανιζεται απο ζηλεια.Ειναι αυτο καρι?
Και εγω ειχα προβλημα τετοιο με τον πρωιν αντρα μου ζηλευα παθολογικα εψαχνα το κινητο τ 5 φορες την ημερα γιατι ηταν πολυ ομορφος αντρας κιας ηταν τεμπελης και με τρελλα νευρα καποιες φορες.
Εβλεπα κοριτσια να του μηλανε και κοκκινιζανε και εγω λυσαγα και εψαχνα κινητα τσεπες μηπως βρω κανενα ραβασακι κλπ και αυτος οταν πια τον ζαλιζα με την ζηλεια μ καλα καλα τον επιανε κατι σαν κριση τα ματια του αλαζαν χρωμα σκουρεναν για την ακρηβεια και αρχηζε να χτυπαει οτι βρει.
Μετα που χωρησαμε ενιωσα τρομερη ευχαρηστιση που πια δεν ζηλευα ειχε φυγει τεραστιο βαρος απο μεσα μου.Στο λεω γιατι η παθολογικη ζηλεια ειναι αρρωστεια.
Εμεις κυριως χωρησαμε γιατι δεν δουλευε και γιατι με χτυπαγε οταν του ελεγα για δουλεια και οταν ζηλευα.

Μόνο που τα θαύματα συμβαίνουν πανσπάνια...
Τι να πω.
Τουλάχιστον αν είχε συνείδηση του προβλήματός του κι έκανε κάτι γι'αυτό, ίσως είχε νόημα η άλλη ευκαιρία.

Αν πάλι θέλεις να το ζήσεις μέχρι να έρθει το πλήρες ξενέρωμα κάντο μένοντας πάντα πιστή στον εαυτό σου. Γιατί νομίζω πως με τον τρόπο του απαιτεί μια αλλαγή από σένα, περιμένοντας αντιδράσεις ποθητές αλλά όχι δικές σου.

μακρια απο τετοια ατομα, ειναι αρρωστοι κ ανασφαλεις αυτοι που ζηλευουν τοσο κ θα αρρωστησουν κ σενα, επισης η ζηλια ειναι κολλητικη θα αρχισεις να ζηλευεις και εσυ κ η σχεση σας θα γινει ενα μαρτυριο, θα περιοριστεις και θα σ σπασουν τα νευρα...βεβαια ειναι δυσκολο να φυγεις αν εισαι ιν λαβ καλη η θεωρια αλλα η πραξη...αστα

Quote:

---

Originally Posted by elirene

μακρια απο τετοια ατομα, ειναι αρρωστοι κ ανασφαλεις αυτοι που ζηλευουν τοσο κ θα αρρωστησουν κ σενα, επισης η ζηλια ειναι κολλητικη θα αρχισεις να ζηλευεις και εσυ κ η σχεση σας θα γινει ενα μαρτυριο, θα περιοριστεις και θα σ σπασουν τα νευρα...βεβαια ειναι δυσκολο να φυγεις αν εισαι ιν λαβ καλη η θεωρια αλλα η πραξη...αστα

---

Σευχαρηστω για το κοπλιμεντο λολ

Quote:

---

Originally Posted by Arsi

Είπα κι εγώ... (γιατί δε μου φαίνεσαι για άνθρωπος που θα υπέκυπτες σε τέτοιες ζήλειες - να μη βγαίνεις με φίλες, μου φάνηκε πολύ κουφό)

Πάντως αν είναι τόσο ανασφαλής όσο λες και σε θέλει κολημένη πάνω του, σκέψου αν τελικά ταιριάζετε, αν μπορείτε να τα βρείτε.
Μπορεί να έχει δίκιο και για το χρόνο τελικά. Είναι μια ευκαιρία να σκεφτείτε αν μπορείτε να είστε μαζί.

*αν κ νομίζω πως αν υποχωρούσες και τον έκανες να νιώσει ασφαλής, πρώτη προτεραιότητά σου κλπ, δε θα χρειαζόταν άλλο το χρόνο δλδ μήπως είναι ένα είδος χειριστικής αντίδρασης?

---

Το θεμα ειναι πως επειδη δεν υποκυπτω σε ζηλειες οσο θα ηθελε εκεινος, βγαζει ανασφαλεια και ναι ειναι χειριστικο, γιατι ενω ημουν ακλονητη λεγε-λεγε καποιες παραχωρησεις του εχω κανει, και δεν γινεται καθε φορα να ζηταει και περισσοτερες, γιατι θα γινει το μπαμ και τελος. Και μου λεει κιολας οτι ειχε πολλα χρονια να νιωσει ζηλεια σε σχεση και εγω του την εβγαλα μετα απο πολυ καιρο, επειδη εμαθε απο πρωτο χερι για τον συμμαθητη μας και το χρονιο ειδυλλιο, και επειδη διατηρω πολυ καλες σχεσεις με εναν πρωην και ζηλευει.

Αρσι μου νομιζω οτι θα τελειωσει αυτο το θεμα, ακριβως γιατι μαλλον δεν ταιριαζουμε.. Το προσπαθησαμε και εχουμε πολλα κοινα σημεια και πρωτα τα βρηκαμε σαν φιλοι και υστερα γιναμε ζευγαρι, αλλα μαλλον καποιες συνθηκες δεν ευνοουν.. ΑΝ υποχωρουσα, την επομενη φορα θα διεκδικουσε ακομα περισσοτερα, μεχρι να με βαλει σ εμια φυλακη να καθομαι μονη μου, και τοτε θα με παραταγε ή θα εκανα εγω το μπαμ, γιατι δε μαρεσει η φυλακη, και γιατι και σε αυτον μπορει τελικα να μην αρεσε να ειναι με καποια που δεν εχει προσωπικοτητα. Ειναι το παγιο διπλο του μηνυμα: Θελω να εισαι δυναμικη, ανεξαρτητη και να μη σε εχω δεδομενη, αλλα θελω και να εισαι κολλημενη πανω μου και να σε εχω δεδομενη και να κανεις οτι λεω και να σε ελεγχω. Μαλλον βρεθηκανε δυο ανθρωποι μαζι ποθ εβγαλε ο ενας στον αλλο αυτην την πλευρα, καθολου τυχαια.

Quote:

---

Originally Posted by Παστελι

Πιστευω οτι οντως δεν σε θελει γιατι εισαι πολυ ομορφη και βασανιζεται απο ζηλεια.Ειναι αυτο καρι?
Και εγω ειχα προβλημα τετοιο με τον πρωιν αντρα μου ζηλευα παθολογικα εψαχνα το κινητο τ 5 φορες την ημερα γιατι ηταν πολυ ομορφος αντρας κιας ηταν τεμπελης και με τρελλα νευρα καποιες φορες.
Εβλεπα κοριτσια να του μηλανε και κοκκινιζανε και εγω λυσαγα και εψαχνα κινητα τσεπες μηπως βρω κανενα ραβασακι κλπ και αυτος οταν πια τον ζαλιζα με την ζηλεια μ καλα καλα τον επιανε κατι σαν κριση τα ματια του αλαζαν χρωμα σκουρεναν για την ακρηβεια και αρχηζε να χτυπαει οτι βρει.
Μετα που χωρησαμε ενιωσα τρομερη ευχαρηστιση που πια δεν ζηλευα ειχε φυγει τεραστιο βαρος απο μεσα μου.Στο λεω γιατι η παθολογικη ζηλεια ειναι αρρωστεια.
Εμεις κυριως χωρησαμε γιατι δεν δουλευε και γιατι με χτυπαγε οταν του ελεγα για δουλεια και οταν ζηλευα.

---

Παλια μου ελεγε οτι του αρεσε να κοιτανε οι αλλοι την εκαστοτε κοπελα του, οταν συμβαινει αυτο σε μενα, ακομα και γυφτος να με κοιταξει που λεει ο λογος, φουντωνει και ζηλευει. λες και θα παω εγω με τον γυφτο. Και για ολα αυτα μην ξεχναμε μονο εγω φταιω που του τα βγαζω.

Μηπως πρεπει να του επιβεβαιωνεις συχνα οτι μονο αυτον θες?Εγω οταν εκανα σκηνες ζηλειας ο δικος μου δεν μου επιβεβαιωνε οτι θελει μονο εμενα κλπ αλλα μονο νευριαζε και αρχηζε να τα σπαει.
Ειναι αρρωστια η ζηλεια αλλα αν δεν τον καθησιχαζεις τον αλλον γινεται χειροτερο.:eek:

Quote:

---

Originally Posted by Arsi

Μόνο που τα θαύματα συμβαίνουν πανσπάνια...
Τι να πω.
Τουλάχιστον αν είχε συνείδηση του προβλήματός του κι έκανε κάτι γι'αυτό, ίσως είχε νόημα η άλλη ευκαιρία.

Αν πάλι θέλεις να το ζήσεις μέχρι να έρθει το πλήρες ξενέρωμα κάντο μένοντας πάντα πιστή στον εαυτό σου. Γιατί νομίζω πως με τον τρόπο του απαιτεί μια αλλαγή από σένα, περιμένοντας αντιδράσεις ποθητές αλλά όχι δικές σου.

---

Του εχω πει να παει σε ψυχολογο και αυτος θελει, οχι ομως για τη ζηλεια, δεν αναγνωριζει το συγκεκριμενο προβλημα, λεει οτι ειναι περιστασιακο, και φυσιολογικο, αλλα δεν εχει λεφτα να παει τωρα. Τι αλλο να κανω, προσπαθω συνεχως να του εξηγω και να του αναλυω.. Δεν ηθελα να γινω και σε αυτον η ψυχολογος του. Και το αποφευγω. Μια ζωη αυτο εκανα. Δε θελω πια, θελω ισοτιμη σχεση.

Τον καθησυχαζω παστελι, αλλα μπαινει σε τριπακια του στυλ τι ειχε γινει τοτε και μετα και πριν, και γιατι αυτο και γιατι ετσι, και δε γινεται να καθομαι να αναλυω τις επιλογες του παρελθοντος μου καθε τρεις και λιγο και να απολογουμαι κιολας αν κατι δεν το βρισκει σωστο!

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Αρσι μου νομιζω οτι θα τελειωσει αυτο το θεμα, ακριβως γιατι μαλλον δεν ταιριαζουμε.. Το προσπαθησαμε και εχουμε πολλα κοινα σημεια και πρωτα τα βρηκαμε σαν φιλοι και υστερα γιναμε ζευγαρι, αλλα μαλλον καποιες συνθηκες δεν ευνοουν.. ΑΝ υποχωρουσα, την επομενη φορα θα διεκδικουσε ακομα περισσοτερα, μεχρι να με βαλει σ εμια φυλακη να καθομαι μονη μου, και τοτε θα με παραταγε ή θα εκανα εγω το μπαμ, γιατι δε μαρεσει η φυλακη, και γιατι και σε αυτον μπορει τελικα να μην αρεσε να ειναι με καποια που δεν εχει προσωπικοτητα. Ειναι το παγιο διπλο του μηνυμα: Θελω να εισαι δυναμικη, ανεξαρτητη και να μη σε εχω δεδομενη, αλλα θελω και να εισαι κολλημενη πανω μου και να σε εχω δεδομενη και να κανεις οτι λεω και να σε ελεγχω. Μαλλον βρεθηκανε δυο ανθρωποι μαζι ποθ εβγαλε ο ενας στον αλλο αυτην την πλευρα, καθολου τυχαια.

---

Συμφωνώ τόσο με το παραπάνω!

Εντομεταξύ μερικές φορές κολάμε τελείως διαφορετικά με έναν άνθρωπο σαν φίλοι από ότι σαν ερωτικοί σύντροφοι. Και ναι όντως σα φίλοι μπορεί να έχετε πολλά κοινά σημεία αλλά σαν ερωτικοί σύντροφοι να μη δένετε, να μπαίνουν άλλα πράγματα στη μέση, όπως η ανασφάλεια που περιγράφεις (και γενικότερα ο τρόπος που βλέπει ο καθένας μια ερωτική σχέση) και να κάνουν τη σχέση να μη βιώσιμη.

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Τον καθησυχαζω παστελι, αλλα μπαινει σε τριπακια του στυλ τι ειχε γινει τοτε και μετα και πριν, και γιατι αυτο και γιατι ετσι, και δε γινεται να καθομαι να αναλυω τις επιλογες του παρελθοντος μου καθε τρεις και λιγο και να απολογουμαι κιολας αν κατι δεν το βρισκει σωστο!

---

Eσυ μαλλον ισως να μην τον θες αρετα ωστε να προσπαθησεις για την σχεση σας.Αν εχεις κουραστει οκ δεν εχεις αδικο.

Δε θελω η σχεση μου να ειναι μια συνεχης μαχη για να κρατηθει!! Οκ ειπαμε να προσπαθουμε, αλλα να χαιρομαστε κιολας! Αυτο ειναι το βασικο, να περνας καλα με τον αλλο, και αυτο με ενδιαφερει και για μενα και για κεινον, αλλιως ναι, αμα δεν περνας καλα με τον αλλο, προφανως σταματας να τον θες. Αυτο προσπαθω να καταλαβω αν εχει γινει. Απλα νομιζω οτι μπηκαν τρομερες προσδοκιες, και αγχη για το μελλον και ανασφαλεια με τη μορφη κτητικοτητας, θελω να ειναι ο αλλος δικος μου, αλλα αυτο ειναι παγιδα, γιατι οταν τον εχω δεδομενο δεν τον θελω πια!! Δυσκολο πραγμα οι σχεσεις..

Εμ γιαυτο εγω παρατησα το σπορ αυτο.:PΣου ευχομαι να βρητε μια ακρη.Εχεις δικαιωμα να εχεις οτι σχεση θες και νιωθεις καλυτερα οσο εισαι ελευθερη.)

carrie, το μόνο σίγουρο είναι ότι δε χρειάζεται να μεταναστεύσεις στο φεγγάρι!

Πέρα από την μεγάλη ανασφάλεια του φίλου σου, τη ζήλεια, την κτητικότητα, η αλήθεια είναι ότι με προβλημάτισε περισσότερο ο τρόπος που σαμποτάρει τον εαυτό του, τη σχέση του, τη χαρά του. Σα να μην αντέχει να είναι όλα καλά και πρέπει να υπάρχει κάποιο θέμα, σα να πρέπει να βγάλει αρνητικότητα.

Για ποιο λόγο να βασανίζεται σχεδόν ψυχαναγκαστικά με τη σκέψη ότι ΑΝ χωρίσετε θα σε δει με το συγκεκριμένο άτομο από το παρελθόν σου και να δέχεται να τον απομακρύνει αυτό από εσένα ενώ είστε καλά μαζί;
Γιατί κάθεται και κλωθογυρίζει στο μυαλό του μια τέτοια σκέψη;

Συμφωνώ με αυτό που έγραψες ότι φοβάται. Αλλά αυτό το ''κόλλημα'' που έχει όχι μόνο τον δυσκολεύει αλλά είναι ο ίδιος από μόνος του που το πλάθει, το τρέφει και το συνεχίζει. Είναι αναμενόμενο να φοβάται μη πληγωθεί.
Μπορεί η ''ζήλεια'' ως όνομα για τον λόγο που θα τον έκανε να επισκεφτεί έναν ψυχολόγο για βοήθεια να μην του φαίνεται αρκετή, αλλά το να φτιάχνει μόνος του υποθετικά, αρνητικά, μελλοντικά σενάρια που του στερούν τη χαρά και τη ζωή στο τώρα ίσως είναι ένας καλός λόγος.

Συμφωνώ και στο άλλο που είπες. Όχι, οι σχέσεις δεν είναι μια συνεχής πάλη. Δεν έχει νόημα να είναι ΜΟΝΟ πάλη. Για μένα θα ήταν καλό να συζητήσετε ξανά με το φίλο σου γι' αυτό το θέμα και μετά να σκεφτείς για σένα. Τι είναι καλύτερο.
Άλλωστε, δεν έχεις περάσει λίγα τον τελευταίο καιρό.
Είσαι σε διαδικασία πένθους, άσχετα αν βγαίνεις, αν λειτουργείς στην καθημερινότητα, νομίζω ότι μέσα σου διαχειρίζεσαι ακόμα την απώλεια και σε μια τέτοια φάση παίζει ρόλο και το περιβάλλον, οι άνθρωποι που επιλέγουμε να έχουμε δίπλα μας.

Εύχομαι να βρείτε μια άκρη και να προχωρήσετε..
κι αν αυτό δε γίνεται, εύχομαι να αποφασίσεις αυτό που θα σε κάνει να είσαι πιο καλά :)

Σε ευχαριστω πολυ κρειζι, το ατιμο το συστημα δε με αφηνει να σου δωσω θετικη!

Επειδη και εγω ημουν τετοιος ανθρωπος που σαμποταρα τον εαυτο μου, εχω καταλαβει οτι μπορει να το κανει κι αυτος για τους ιδιους λογους, γιατι μπορει να φοβαται τη δεσμευση και τι σημαινει αυτο για το μελλον, οπως ειπα παραπανω, φοβαται μηπως αφεθει, και μετα πληγωθει, γιαυτο ειναι σε μια κατασταση συνεχους εγρηγορσης. Επισης, γιατι ισως πολυ απλα δε θελει σχεση αυτη την περιοδο, ετσι ελεγε πριν με γνωρισει, ειχε ενα χρονο που ειχε βγει αποο μια μακροχρονια σχεση και ηθελε να ειναι λιγο τυχοδιωκτης. Αλλα καναμε ωραια παρεα, τουα ρεσα, και τον επιασε ισως το εγωιστικο του, "μην την χασω", και το εκλογικευτικο, ειναι καλη, ειναι το ενα ειναι το αλλο μου κανει. Γιατι ειναι ανθρωπος των σχεσεων, αλλα ισως δεν ηταν το ταιμινγκ σωστο..

Μιλησαμε παλι χτες το βραδυ, πηγαινοερχοτανε με ανεση και γρηγορα στα δυο ακρα, οκ το διαλυουμε δε μπορω, μα ειναι κατι τοσο καλο και δε μου εχεις δωσει ποτε αφορμη και θα ημουν χαζος να χαλασω κατι γιατι κατι που ειναι μονο φοβια μου. Μηπως αυτη η φοβια ειναι αρκετη για να χαλασει κατι; Αφου δε μπορει να ειναι ευτυχισμενος μαζι μου.. Τι να του κανω ψυχαναλυση ταχυρυθμη να ξεπερασει τις φοβιες του, ή να δεχτω οτι ετσι ειναι η κατασταση; τεινω στο δευτερο γιατι το πρωτο ειναι λιγο ανεφικτο καταρχην, και γιατι δε μπορω εγω να παιρνω την ευθυνη με τετοιο τροπο για το τι θελει ο αλλος, αν το θελει και πως.. Συνηθως ειμαι ανθρωπος που δεν ταραζεται και εμπιστευομαι την τυχη, αυτος θελει ναμε βλεπει να ταραζομαι για να πιστεψει οτι τον θελω και δεν πιστευει στο "let go", θελει να τα ελεγχει ολα..

Επισης ποσο σε ευχαριστω που βρεθηκε ενας ανθρωπος να με καταλαβαινει οτι δεν εχω περασει λιγα, για την ακριβεια τα τελευταια δυο χρονια εχω περασει πολυ περισσοτερα απο οτι εχω περιγραψει ή αφησει να εννοηθει, και οτι ειμαι σε φαση πενθους, μονο εσυ και ενας φιλος μου που εχει χασει και εκεινος τον πατερα του το συνυπολογιζουν αυτο, κανεις αλλος δεν καταλαβαινει, ουτε οι φιλες και αλλοι φιλοι μου ουτε ο φιλος μου.. :'(

Με πηρε τηλεφωνο, μου ειπε οτι θα ξεχασει λεει το παρελθον, θα κανει σαν να με γνωρισε τωρα. (γιατι οπως ειπαμε το παρελθον μου φταιει για τις ανασφαλειες του). Εντωμεταξυ εμαθα και τελικα τι εγινε και ο κοινος μας φιλος και παλιος συμμαθητης με μειωνει σε τραγικα επιπεδα του ελεεινοτερου θηλυκου που εχει υπαρξει. Για οσους ειχαν διαβασει τα ποστ μου και σε αλλο θεμα, αποκαλυφθηκε τελικα οτι ΠΟΤΕ δεν ειχε σχεση με εκεινη την κοπελα, γιαυτο κι εγω δεν το ηξερα! Ελεγα κι εγω τοσο καιρο, δε γινεται στο σχολειο ολοι ξεραμε ποιος παιζει με ποια και τα παντα, επρεπε να το ειχα μαθει!! Αλλα του χαλασα λεει τη σχεση γιατι πηγαινα μαζι με αυτην σπιτι του οταν κανονιζανε οι δυο τους να βρεθουν!! Θα τραβηξω τις κοτσιδες μου!! Επαθα σοκ οταν το ακουσα αυτο, για αλλη μια φορα! Η αληθεια ειναι οτι μονο μια φορα πηγα σπιτι του μαζι της, στα γενεθλια του, το μεσημερι μετα το σχολειο για να του κανουμε εκπληξη με την τουρτα, γιατι τοτε εκανα λιγη παρεα με αυτην, και αυτος ηταν κοινος μας φιλος και οι δυο μας τον νοιαζομασταν (τρομαρα μας), αν και αυτος ηθελε αυτην ερωτικα και το ξεραμε ολοι, αυτη δεν τον ηθελε, και αυτο το ξεραμε ολοι, εμενα μου την ειχε πεσει και ειχε γινει φαση, αλλα δεν τον ηθελα για σχεση ποτε γιαυτο δεν θα του χαλαγα ποτε σχεση, φιλο ηθελα να τον εχω, και κατα τα αλλα εγω φταιω για αυτη τη σχεση που δεν εγινε ποτε, για αυτο το λογο.. Και ετσι με περιγραφει με τα χειροτερα λογια στον φιλο μου!!!!!!!! Δεν γινεται ρε αυτο ειναι το θεατρο του παραλογου!!!!!!!!!!!! Οκ να δεχτω οτι ηταν τοσοοοοοο ερωτευμενος με εκεινη και εριξε το φταιξιμο σε μενα για να μην παραδεχτει οτι η γκομενα τον εφτυνε, αλλα δεν μπορω να δικαιολογησω τετοια συμπεριφορα... Στον πατερα της κοπελας με την οποια τα εφτιαξε μετα και ηρθε να ρωτησει τη μανα μου τι σοι φρουτο ειναι αυτος γιατι ηξερε οτι γνωριζομασταν απο το σχολειο και τη γειτονια, ειπα τα καλυτερα λογια (κακιστως απο ο,τι αποδειχτηκε). Γιατι να με μειωνει τοσο στον φιλο μου κιολας; Λες και του εχω σκοτωσει τη μανα πραγματικα.. Δεν την αντεχω αυτη την αδικια, να πρεπει να παλευω μετα απο 15 χρονια μεσα σε μια σχεση μου να αποδεικνυω οτι δεν ειμαι ελεφαντας.. Τοσα ψεματα.. Δεν καταλαβαινω... :'(

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Με πηρε τηλεφωνο, μου ειπε οτι θα ξεχασει λεει το παρελθον, θα κανει σαν να με γνωρισε τωρα. (γιατι οπως ειπαμε το παρελθον μου φταιει για τις ανασφαλειες του). Εντωμεταξυ εμαθα και τελικα τι εγινε και ο κοινος μας φιλος και παλιος συμμαθητης με μειωνει σε τραγικα επιπεδα του ελεεινοτερου θηλυκου που εχει υπαρξει. Για οσους ειχαν διαβασει τα ποστ μου και σε αλλο θεμα, αποκαλυφθηκε τελικα οτι ΠΟΤΕ δεν ειχε σχεση με εκεινη την κοπελα, γιαυτο κι εγω δεν το ηξερα! Ελεγα κι εγω τοσο καιρο, δε γινεται στο σχολειο ολοι ξεραμε ποιος παιζει με ποια και τα παντα, επρεπε να το ειχα μαθει!! Αλλα του χαλασα λεει τη σχεση γιατι πηγαινα μαζι με αυτην σπιτι του οταν κανονιζανε οι δυο τους να βρεθουν!! Θα τραβηξω τις κοτσιδες μου!! Επαθα σοκ οταν το ακουσα αυτο, για αλλη μια φορα! Η αληθεια ειναι οτι μονο μια φορα πηγα σπιτι του μαζι της, στα γενεθλια του, το μεσημερι μετα το σχολειο για να του κανουμε εκπληξη με την τουρτα, γιατι τοτε εκανα λιγη παρεα με αυτην, και αυτος ηταν κοινος μας φιλος και οι δυο μας τον νοιαζομασταν (τρομαρα μας), αν και αυτος ηθελε αυτην ερωτικα και το ξεραμε ολοι, αυτη δεν τον ηθελε, και αυτο το ξεραμε ολοι, εμενα μου την ειχε πεσει και ειχε γινει φαση, αλλα δεν τον ηθελα για σχεση ποτε γιαυτο δεν θα του χαλαγα ποτε σχεση, φιλο ηθελα να τον εχω, και κατα τα αλλα εγω φταιω για αυτη τη σχεση που δεν εγινε ποτε, για αυτο το λογο.. Και ετσι με περιγραφει με τα χειροτερα λογια στον φιλο μου!!!!!!!! Δεν γινεται ρε αυτο ειναι το θεατρο του παραλογου!!!!!!!!!!!! Οκ να δεχτω οτι ηταν τοσοοοοοο ερωτευμενος με εκεινη και εριξε το φταιξιμο σε μενα για να μην παραδεχτει οτι η γκομενα τον εφτυνε, αλλα δεν μπορω να δικαιολογησω τετοια συμπεριφορα... Στον πατερα της κοπελας με την οποια τα εφτιαξε μετα και ηρθε να ρωτησει τη μανα μου τι σοι φρουτο ειναι αυτος γιατι ηξερε οτι γνωριζομασταν απο το σχολειο και τη γειτονια, ειπα τα καλυτερα λογια (κακιστως απο ο,τι αποδειχτηκε). Γιατι να με μειωνει τοσο στον φιλο μου κιολας; Λες και του εχω σκοτωσει τη μανα πραγματικα.. Δεν την αντεχω αυτη την αδικια, να πρεπει να παλευω μετα απο 15 χρονια μεσα σε μια σχεση μου να αποδεικνυω οτι δεν ειμαι ελεφαντας.. Τοσα ψεματα.. Δεν καταλαβαινω... :'(

---

Μήπως δίνεις παραπάνω αξία από όσο αναλογεί σε αυτή την κατάσταση?
Κάθεσαι και στεναχωριέσαι για τον κάθε κομπλεξικό που έχει φτιάξει μια ιστορία όπως τον βολεύει στο μυαλό του με ένοχο εσένα και την αναμασάτε δεκαπέντε χρόνια μετά τόσοι άνθρωποι...:ρ
Όσο για τον φίλο σου δεν έχω λόγια: τρίξτου λίγο τα δόντια, του παραδίνεις έδαφος μου φαίνεται και αυτό δεν βγαίνει ποτέ σε καλό...

Οταν ο φιλος μου ομως την πιστευει την ιστορια γιατι τον ξερει τον αλλον απο το δημοτικο, πως να μη στεναχωριεμαι; Και συνεχεια με ρωταει και τρωει φλασιες και ψαχνει να δει αν οντως ειμαι φιδι κολοβο ή οχι, και μου αποκαλυπτονται ενα ενα τα τερατα ψεματα που εχει πει ο αλλος στον φιλο μου, ο οποιος πως θα ειναι ο εαυτος του σε μια σχεση με εμπιστοσυνη σε μενα, οταν εχει ακουσει τα χιλια μυρια για μενα, απο καποιον που υποτιθεται με ξερει;

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Οταν ο φιλος μου ομως την πιστευει την ιστορια γιατι τον ξερει τον αλλον απο το δημοτικο, πως να μη στεναχωριεμαι; Και συνεχεια με ρωταει και τρωει φλασιες και ψαχνει να δει αν οντως ειμαι φιδι κολοβο ή οχι, και μου αποκαλυπτονται ενα ενα τα τερατα ψεματα που εχει πει ο αλλος στον φιλο μου, ο οποιος πως θα ειναι ο εαυτος του σε μια σχεση με εμπιστοσυνη σε μενα, οταν εχει ακουσει τα χιλια μυρια για μενα, απο καποιον που υποτιθεται με ξερει;

---

κάρι...σε είχα για πιο έξυπνη και πιο δυνατή.
Κόψτου το.
Εξήγησε του πως αν δεν πιστευει εσένα, τι στο καλό κάνει μαζί σου και σου λέει πως σ' αγαπάει?
Ξεκαθάρισε πως αυτή η κατάσταση σε έχει κουράσει και αν θέλει να τον προβληματιζει, ας τον προβληματίζει μουγγά και από μέσα του και όταν βγάλει πόρισμα να στο ανακοινώσει.
Ξέρεις, η πολύ ανεκτικότητα και η ανωτερότητα μεταφράζεται σε αδυναμία τις περισσότερες φορές και η πείρα μου με έχει διδάξει πως οι άντρες δεν ξέρουν ξένες γλώσσες...:ρ

Καλα τα λες εσυ, κι εγω του το κοβω, αλλα οταν του το κοβω μου λεει αρα δεν ενδιαφερεσαι για μενα, για μας, δε συζητας, δε με βοηθας, δε θελεις να το λυσουμε, μπαι μπαι! Και εκει υποκυπτω στον συναισθηματικο εκβιασμο, γιατι ειναι χειριστικος και ξεροκεφαλος και μπλαμπλακιας να βγαζει τον εαυτο του λαδι.. Αν του το πω σε φαση που ειμαι πολυ τσαντισμενη του λεω τελος μην ξανακουσω τπτ, μου λεει οκ εχεις δικιο, αγκαλιτσες και φιλακια, δεν ξαναλεω τπτ, τα ελυσα ολα τωρα, και μετα πο ενα μηνα, με την παρμικρη αφορμη, τσουπ παλι τα ιδια. Καθε μηνα εχουμε εναν καυγα τετοιο, και φυσικα μετα βγαινω εγω η τρελη, γιατι ειναι φυσικο τα ζευγαρακια να καυγαδιζουν, κι εγω δεν εχω τον τροπο να του τα εξηγησω καλα, και φτου κι απο την αρχη. Νομιζω το καλυτερο το ειπε ο κολλητος μου χτες, αυτη η σχεση αν συνεχιστει ειναι μια ταλαιπωρια.. Μαλλον πρεπει να το αποδεχτω και να την τελειωσω :(

Quote:

---

Originally Posted by carrie

Καλα τα λες εσυ, κι εγω του το κοβω, αλλα οταν του το κοβω μου λεει αρα δεν ενδιαφερεσαι για μενα, για μας, δε συζητας, δε με βοηθας, δε θελεις να το λυσουμε, μπαι μπαι! Και εκει υποκυπτω στον συναισθηματικο εκβιασμο, γιατι ειναι χειριστικος και ξεροκεφαλος και μπλαμπλακιας να βγαζει τον εαυτο του λαδι.. Αν του το πω σε φαση που ειμαι πολυ τσαντισμενη του λεω τελος μην ξανακουσω τπτ, μου λεει οκ εχεις δικιο, αγκαλιτσες και φιλακια, δεν ξαναλεω τπτ, τα ελυσα ολα τωρα, και μετα πο ενα μηνα, με την παρμικρη αφορμη, τσουπ παλι τα ιδια. Καθε μηνα εχουμε εναν καυγα τετοιο, και φυσικα μετα βγαινω εγω η τρελη, γιατι ειναι φυσικο τα ζευγαρακια να καυγαδιζουν, κι εγω δεν εχω τον τροπο να του τα εξηγησω καλα, και φτου κι απο την αρχη. Νομιζω το καλυτερο το ειπε ο κολλητος μου χτες, αυτη η σχεση αν συνεχιστει ειναι μια ταλαιπωρια.. Μαλλον πρεπει να το αποδεχτω και να την τελειωσω :(

---

ναι, ίσως αν του δώσεις να καταλάβει πως αν συνεχιστεί αυτό θα σε χάσει ΕΝΤΕΛΩΣ, ίσως το κόψει.
Σε τέτοιες περιπτώσεις μόνο οι δραστικές λύσεις φέρνουν αποτέλεσμα, αλλιώς σε βλέπω να περνάς μαύρο καλοκαίρι...

Βραβειο μπλεγμενων καταστασεων αν υπαρχει, το διεκδικω με πενταπλη υποψηφιοτητα. το εχω στο τσεπακι μου.

αν ο άλλος έχει θέμα με τη ζήλεια, θα ζηλέψει και χωρίς να δώσεις αφορμές. νομίζω πως ο φίλος σου είναι σε αυτή την κατηγορία.
η μόνη λύση θα ήταν να αναγνωρίσει το πρόβλημα του (να μην σου λέει δηλαδή ότι φταις εσύ για όλα) και να πάει σε έναν ψυχολόγο μπας και τον βοηθήσει να βρει τρόπους να το διαχειριστεί.