Βιώνω εδω και 8 χρόνια κρίσεις πανικού

Γεια σε όλους. Έχω και εγώ εδώ και 8 χρονία βιώματα από αγχώδης διαταραχές και κρίσεις πανικου. Όλα ξεκίνησαν όταν έδινα πανελλήνιες παράλληλα με μία ερωτική απαγοήτευση. Μέτα απο άπειρες εξετάσεις παθαλογικές ( μη ουσιώσης γιατι δεν είχα τίποτα το παθάλογικό) στράφηκα σε Ψυχίατρο. Το σύμπτωμα το δίκο μου που με "γονατίζει" πιο πολυ ψυχολογικά είναι οι κρίσεις πανικού με συμπτώματα πιο πολυ υπέρπνοιας , ταχυκαρδίας, και μούδιασμα των χεριών και του λαιμού.Όποιος το έχει ζήσει θα καταλαβάινει τώρα τι εννοώ. Εν κατακλείδι είμαι 8 χρόνια με φαρμακευτική αγωγη. Δεν λέω, ειμαι καλύτερα,αλλά τα τελευτάια 2 χρόνια, έχω πιάσει τον ευατό μου να νιώθει μεγάλη μοναξιά και μεγάλη απογοήτευση. Όλα μου φάινονται μάταια ακόμα και τα καλά που σου συμβάινουν στην ζώη. Ειμαι τόσο μπερδεμένος που δεν μπορω ουτε καν να "αποτυπωσω" στο πληκρτολογιο τι αισθάνομαι και γιατι το αισθάνομαι. Ψάχνω απαντήσεις , σε ερωτήσεις , που είναι δύσκολο να απαντηθουν. Μονος, Μόνος, Μόνος. Αυτο αισθάνομαι ( ίσως και΄'να μαι ).Αυτα είχα να πω. Καλό απόγευμα.

καλησπερα!!ολοι εδω οπως βλεπεις ημαστε μια απτα ιδια...μην απογοητευεσαι.εγω νιωθω ψυχικα καλα.αλλα τα συπτωματα αγχους με κρατουν δεσμια απτα 13 μου και τωρα ειμαι23!τι χαπια παιρνεις?γιατι τοσο πολυ καιρο?αφου δεν βλεπεις μεγαλη βελτιωση κοψτα.πες μου περισσοτερα για σενα.εκτος απτο ψυχολογικο κομματι τι σωματικα συμπτωματα εχεις?

οπως ειπε και ο ζοε μια απο τα ιδια!η δικια σου περιπτωση ειναι παρομοια περιπου με την δικια μου!ερςτικη απογοητευση και πολλη μοναξια!απο φιλους ειχα αλλα οπως ξερεις δεν μπορουν να το καταλαβουν αν δεν το εχουν παθει!οπως και εγω πρεπει να προσπαθησεις να κανεις καινουριους φιλους,ειναι αρκετα δυσκολο αλλα δεν πρεπει να τα παραταμε!δες το σαν στοχο!και προσπαθησε να αποφευγεις οσο ειναι δυνατο το λογο που σου προκαλει την κριση πανικου,στην δικια μου περιπτωση (ζεστη)!κουραγιο κ υπομονη,τα λεμε...

Quote:

---

Originally posted by zoe_23
τι χαπια παιρνεις?γιατι τοσο πολυ καιρο?αφου δεν βλεπεις μεγαλη βελτιωση κοψτα.

---

Καλησπέρα Sad_Knight,
καλώς ήλθες και εύχομαι να βοηθηθείς από την \"συναναστροφή\" σου με το forum.
Ζωή, λίγη σοβαρότητα και υπευθυνότητα σε αυτά που γράφουμε δε νομίζω ότι βλάπτει. Δεν μπορείς, ούτε εσύ ούτε κανείς από εμάς, να προτείνεις στον άνθρωπο να κόψει τη φαρμακευτική του αγωγή...
Να είμαστε όλοι καλά,
Δημήτρης

προταση εκανα δεν του εκοψα τα χαπια.εχω αρκετη σοβαροτητα και εννοειται οτι θα το συζητουσε με το γιατρο του.

Παιδιά , έχω προσπαθήσει αρκετές φορές να κόψω την φαρμακευτική μου αγωγη με αποτέλεσμα να γίνομαι σιγα σιγα χείρότερα οσο περνούσαν οι μέρες. Όσο για τους φίλους , έχω 2 αδερφικούς μου φίλους, απο μικρά παιδιά μαζι, αλλά τώρα είναι και οι 2 Πολεμικό Ναυτικό Αθήνα, οπότε δεν τους βλέπω καθόλου συχνα.Επισης για την μοναξιά δεν νιώθω μόνος μόνο απο φίλους, ......

κοπελα δεν εχεις?εχεις προσπαθησει να βρεις?μην απογοητευεσαι.για ολους κατι υπαρχει.ποσο χρ.εισαι?τι συμπτωματα νιωθεις σε καθημερινη βαση?

Όχι δεν έχω κοπέλα εδω και 2 1/2 χρόνια.Τώρα είμαι 27.

καλησπερα sad knight περιεγραψε μου μια μερα της καθημερινοτητας σου.δουλευεις?σωματικα πως νιωθεις?

Γεια σας. Ναι δουλεύω σε μια εταίρια Πληροφορικής. Η καθημερινότητα μου έιναι πολύ βαρετή και ανιαρή. Σχολάω 5 απο την δουλειά μου παω σπίτι ..... οι γονείς τv , ο πατέρας μου παίρνει την πίεση .... ε και εγω στο Internet.Ίδια εικόνα κάθε μέρα. Δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα, δεν ξερω.... η ζωή μου δεν έχει κάποια ουσία ζώ απλά για να ζώ.... .Σωματικά το ελάχιστο μπυ νίωθω είναι μια νευρικότητα .... λες και πάω να εκραγώ. Το χείροτερο δεν χρειάζεται να σας το πω ....Τι ζώ τι όχι μάλλον είναι το ιδιο...

Tίποτα δεν έχει αλλάξει
και τίποτα δεν είναι όπω είναι όπως παλιά....

μου φαινεσαι πολυ απογοητευμενος και πρεπει να αλλαξεις σταση.κι εγω καπως ετσι ενιωθα απο μικρη αλλα εδω και 3 χρονια εχω μια εκπληκτικη σχεση και εγινα ευτυχισμενη.τωρα εχω οσα επιζητουσα παντα.ομως τα σωματικα μου συμπτωματα εξακολουθουν.ξερεις τι ειναι να νιωθεις παντα μια αδυναμια,ενα βαρος στο κεφαλι,και ενα αισθημα ασταθειας και εσωτερικης τρεμουλας?πιστευω οτι εμενα ολα αυτα δε θα περασουν ποτε....

Απαντω στο μηνυμα του sad knidhd Μαλλον (δε ξερω ακριβως) μονοι ερχομαστε στη ζωη μονοι την βιωνουμε και μονοι φευγουμε..φανταζομαι οτι θελει ψυχραιμια ειναι το πιο ισχυρο! φαρμακο..

Mπορεί να ερχόμαστε μόνοι, μπορεί να φεύγουμε μόνοι, ΑΛΛΑ δεν είναι ΑΝΑΓΚΗ να την βιώνουμε κάι ΜΟΝΟΙ!.

Συμφωνω δεν ειναι ΑΝΑΓΚΗ να την βιωνουμε και μονοι μας... πηρα φορα ηταν υπερβολικο..

Καλησπέρα Sad_knight και από εμένα!!!:)
Κατανοώ απόλυτα τους προβληματισμούς σου , δεδομένου ότι στο κομμάτι κρίσεων πανικού έχω ιστορικό και σε νιώθω όπως και άλλα μέλη εδώ από ότι διαπίστωσες ...:(
Με όσα λες μου φαίνεσαι άτομο άκρως ευαίσθητο και συναισθηματικό , οπότε δεν το θεωρώ ακραίο το ότι δεν έχεις καταφέρει μέχρι τώρα να βρεις κάποια κοπέλα να σου ταιριάζει απόλυτα στον ψυχισμό σου στις πολυδαίδαλες και πολύπλοκες ερωτικά ημέρες μας , χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει κιόλας.......
ʼλλοι αργούν στη ζωή να βρουν τον σύντροφο που τους γεμίζει στη ζωή εξαιτίας πολλών παραγόντων.
Εκτός των άλλων αν οι φίλοι σου όπως αναφέρεις είναι αφοσιωμένοι σε άλλες δραστηριότητες, δοκίμασε να κάνεις νέες γνωρημίες και να αποκτήσεις νέα ενδιαφέροντα όπου θα σε φέρουν κοντά σε νέους δρόμους...
Εμένα η αλλαγή δρατηριοτήτων πριν 5 χρόνια μου άνοιξε δημιουργικούς ορίζοντες εκεί που ήμουν ψυχολογικά πεσμένη !
ΦΙΛΙΑ!;)

sad knight πως εισαι?τα νεα σου...

Καλημερα φιλε Sad knight,
το προβλημα σου μου φαινεται αρκετα σοβαρο αλλα η λυση υπαρχει. Αλλαξε τροπο ζωης!!!!! Γιατι εισαι στο ιντερνετ ολη μερα? Γιατι καθεσαι στο σπιτι?? Πως περιμενεις να λυθει το προβλημα οταν εσυ ο ιδιος δεν βοηθας τον ευατο σου? ΒΓΕΣ ΕΞΩ, κανε παρεες, μιλα με αλλους για το προβλημα σου!! Μην κλεινεσαι αλλο στο εαυτο σου!! Μια σχεση με κοπελα σιγουρα θα σε βοηθησει αλλα ξερεις κατι.... ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΨΑΞΕΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΒΡΕΙΣ!! Μπορεις να συναντησεις ατομα μεσα απο αυτο το forum!! Εσυ εχεις την δυναμη να το αλλαξεις!!
Ξερω τωρα θα λες.. τι μας λεει αυτος τωρα... αμα ηταν στην θεση μου θα εβλεπε. Ε ημουν. Ο παιδικος μου φιλος εφυγε σε αλλη πολη για δουλειες, δυο αλλοι φιλοι μου παντρευτηκαν και αλλαξε η ζωη τους, εμεινα μονος και κλειστηκα στον εαυτο μου... και μετα αλλαξα τροπο ζωης. Μπηκα στην επιθεση... δεν θα με νικησει εμενα αυτο ρε.. θα το βαλω κατω και θα το λιωσω!!! Φιλε δεν μπορουσα ουτε εξω για μπυρα να βγω... ζαλιζομουν και δεν μπορουσα να αναπνευσω. Να ξερεις δεν εισαι μονος σου .. μπορει να γεννηθηκες μονος, μπορει να πεθανεις μονος.. αλλα εδω εχεις φιλους .. ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ!
Να εισαι καλα και παντα δυνατος!!

ενα μεγαλο μεροσ του προβληματοσ θα εξαφανιστει οταν αποκτισεισ ενα καλο εμπιστο φιλο η μια σχεση

πεστα ρε νυο!!! εμενα μπορει καποιος να μου εξηγησει πως γινεται ψυχολογικα να ειμαι καλα και τα σωματικα συμπτωματα να παραμενουν...?

Σε καταλαβαινω απολυτα φιλε μου και αν θες μπορουμε να κανονισουμε ενα καφεδακι απο κοντα (αυτο ισχυει για οποιον/οποια θελει απο δω...ριχνω προταση λοιπον) και να μιλησουμε για ολα οσα απασχολουν το καθενα. Πιστευω οτι η απο κοντα συζητηση θα δωσει ακομα περισσοτερο θαρρος. Και μονο να ξερεις οτι υπαρχουν και αλλοι που περνουν τα ιδια ειναι κατι... Εγω ειχα περασει καποιες αγχωδης διαταραχες πιο παλια παλι στα 14 μου και μετα απο 6 μηνες χωρις ειδικο και χωρις τιποτα τα ξεπερασα... Τωρα δε ξερω, ειμαι 2 μηνες και αφορμη ηταν ενα προβλημα υγειας που επαθα και με εκανε να ανησυχω αρχικα και τωρα να ειμαι σε μια φαση περιεργη παρομοια με τη δικια σου. Μην απελπιζεσαι, το νιωθω και εγω οτι πολλες φορες ζω μονο για να ζω και δεν εχψ να σου δωσω συνταγη για να το αλλαξεις αυτο. Απλα πιστευω οτι το φαρμακο βρισκεται εξω.. Στη διασκεδαση με φιλους, στη κοπελα σου η στο \"κυνηγι\" για κοπελα κτλ. Ξερω οτι οπως νιωθεις ειναι δυσκολο και εγω ετσι νιωθω αλλα θελει στην αρχη με το ζορι να τα κανεις....Τρωγωντας ερχεται η ορεξη που λενε...

Καλησπέρα παιδιά. Συγνώμη που δεν απάντησα αλλά ήμουνα κάπως....
Μερικές φορές το να κάνεις μια σχέση ΟΝΤΩΣ μπορέι να έιναι καλό , αλλά αν τα πράγματα στην πορεία πάρουν το δρόμο του τσακωμού ή ακόμα και του χωρισμού? Τι κάνεις τότε?
Xμ το έχω ξαναζήσει αυτό, και δεν θέλω πάλι να το ζήσω. Κάλα είμαστε στα λόγια αλλά στην πράξη τι γινεται? Για να βγείς έξω να διασκεδάσεις κτλ κτλ πρέπει να έχεις παρέες ή τουλάχιστον ενα μέγαλο κύκλο γνωριμιών. Εδώ δεν έχω τίποτα απο τα 2. Ξέρεται τι?
Νομίζω οτί ήρθε η ώρα να παραδεχτώ ότι έτσι είναι η ζώη μου μ\'αρεσει δεν μ\'αρεσει.
Βαρέθηκα, κουράστικα.....


\" Great Expectations \"

Μελαγχολικε ιπποτη η λυση βρισκεται στο να κανεις την αρχη,να γνωρισεις ατομα με καθε τροπο.Απο καποιο χομπυ σε ομαδες κτλ.Υστερα ο ενας θα σου γνωριζει τον αλλον και δεν θα εχεις προβλημα..
Θα μου πεις οτι πως να βρω διαθεση πως να βρω δυναμη αφου υποφερω,πως να μπορω να συζητησω για διαφορα αλλα δεν υπαρχει αλλη λυση...

Quote:

---

Originally posted by Sad_Knight
Καλησπέρα παιδιά. Συγνώμη που δεν απάντησα αλλά ήμουνα κάπως....
Μερικές φορές το να κάνεις μια σχέση ΟΝΤΩΣ μπορέι να έιναι καλό , αλλά αν τα πράγματα στην πορεία πάρουν το δρόμο του τσακωμού ή ακόμα και του χωρισμού? Τι κάνεις τότε?
Xμ το έχω ξαναζήσει αυτό, και δεν θέλω πάλι να το ζήσω. Κάλα είμαστε στα λόγια αλλά στην πράξη τι γινεται? Για να βγείς έξω να διασκεδάσεις κτλ κτλ πρέπει να έχεις παρέες ή τουλάχιστον ενα μέγαλο κύκλο γνωριμιών. Εδώ δεν έχω τίποτα απο τα 2. Ξέρεται τι?
Νομίζω οτί ήρθε η ώρα να παραδεχτώ ότι έτσι είναι η ζώη μου μ\'αρεσει δεν μ\'αρεσει.
Βαρέθηκα, κουράστικα.....


\" Great Expectations \"

---

Καταρχάς να συμφωνήσω με τους προηγούμενους στις συμβουλές που σου δώσανε και θα απαντήσω σε αυτό που θέτεις εδώ.

Όταν θέλει κανείς να κάνει κάτι, καλό είναι να βλέπει τα υπέρ και τα κατά πριν το κάνει και ακόμα καλύτερα είναι να κάτσει και να τα μελετήσει μεθοδικά (όπως μία επιχειρηματική κίνηση) αλλά αν βασανίζουμε τον εαυτό μας με \"αν γίνει αυτό\" και \"αν γίνει το άλλο\" τότε το μόνο που καταφέρνουμε είναι να το κάνουμε να φαντάζει δύσκολο και αδύνατο με μόνο αποτέλεσμα την συνεχή αναβολή του υποστώντας όλες τις συνέπειες που υπάρχουν όσο είμαστε αδρανείς.

Στην ζωή γενικότερα κάνουμε σχεδόν τα πάντα γνωρίζοντας ότι κάποια στιγμή θα έχουν ένα τέλος, καλό ή κακό. Όμως αυτό δεν μας εμποδίζει από το να τα κάνουμε.

Ειδικά στις ανθρώπινες σχέσεις λοιπόν καλό θα είναι να μην διστάζουμε και προπάντως να μην ρωτάμε ερωτήσεις με \"αν\" μέσα τους. Απλά όπως λέει και η nike \"just do it\". ;)

ρε παιδια εγω πουνιωθω τοσο ευτυχισμενη ειδικα τελευταια γιατι δεν με αφηνουν τα ψυχοσωματικα???

re paidia pu mporw na dw afta pu grafw?

a twra to eida