ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ:ΕΙΝΑΙ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ;;

Printable View

09-09-2006, 12:10
LETA

ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ:ΕΙΝΑΙ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ;;

Γειά σας! μολις ανακάλυψα αυτό το φορουμ και σκέφτηκα να εξομολογηθώ για πρώτη φορα αυτό που με βασανίζει εδώ και καιρό. έλπίζω να καταλάβετε τι ακριβώς εννοώ..
Λοιπόν, απο πολύ μικρή έχω την εξής συνήθεια. φτιάχνω με το μυαλό μου ιστορίες, δηλ. φαντάζομαι ότι έχω μια ζωη διαφορετική από την πραγματική, πλάθω ιστορίες. το πρόβλημα όμως δεν είναι ότι το κάνω αυτό. ξέρω πως όλοι λιγο ή πολύ το κάνουμε. το πρόβλημα είναι πως εγώ το κάνω ΠΟΛΥ! προτιμώ να \"ονειρεύομαι\" αντι να βγαίνω με την παρέα μου, αντί να διαβάζω, και γενικά προτιμώ τη φαντάσία μου από το να ζω! ακόμα κι όταν είμαι με άλλους πιάνω τον εαυτό μου να ονειρεύεται\"με αυτό τον τρόπο. το απότέλεσμα; οι περισσότερες αναμνήσεις της 25χρονης ζωής μου να βρίσκονται στη...φαντασία μου!!
Μήπως είναι σύμπτωμα σχιζοφρένειας; τι να κάνω; έχω προσπαθήσει πολλές φορές να σταματήσω μα αισθάνομαι σα να μου αφαιρεί κάποιος το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μου...
09-09-2006, 13:28
τι-ποτέ

κι αν προσπαθούσες να κάνεις ιστορίες της φαντασίας σου με τα όνειρά σου, και τις έκανες ΓΡΑΠΤΩΣ;
Μήπως έτσι έφτιαχνες διηγήματα ή μυθιστόρημα, και θα μπορούσες να τις ζήσεις στο χαρτί, ενώ με τον έξω κόσμο θα μπορούσες και να μεταφέρεις αυτές τις ιστορίες σου, και να γίνεται ένα θέμα συζήτησης;
όταν είμουν μικρή, αυτό το έκανα, κι έφτιαχνα ιστορίες...
09-09-2006, 23:02
Alkmeon

πολυ καλη η προταση απο την \'\'τη ποτε\'\' Κοιτα οι ψυχωσικες διαταραχες εχουν μια συγκεκριμενη σημειολογια,περαν των μυθοπλασιων που δημιουργεις υπαρχει κατι αλλο;
20-09-2006, 20:26
heaven

Δε βλέπω κάποια σχιζοφρένεια να σε περιβάλλει LETA.. Μόνο θέληση για πράγματα και ζωή.. και προφανώς μια μικρή αναμονή στο να βρεθεί ο άνθρωπος που η ενέργειά του θα σου δώσει ώθηση για τα πράγματα αυτά... :)..

Έχε μόνο τα μάτια σου ανοιχτά και μίλα για τα όνειρά σου.. Κάποιος εκεί έξω σκέφτεται τα ίδια μ εσένα..:)...
20-09-2006, 21:55
pennyva

συμφωνω με heaven, δεν υπαρχει καμια σχιζοφρενεια σε αυτο. αληθεια, διηγείσαι ποτε σε αλλους τα περιστατικα/τη ζωη που εσυ εχεις πλασει σαν να εχουν συμβει? αν ναι, προσεχε μην μπερδευτεις και λες αλλ\'αντ\'αλλων στον καθενα! :-)

προσπαθησε απλα να ζησεις στ\'αληθεια οσα θες και ειναι εφικτα και μην κλεινεσαι στο σπιτι, γιατι πραγματι υπαρχουν ανθρωποι και καταστασεις που θα σου δωσουν μεγαλη ικανοποιηση και ωθηση. στο μεταξυ η φαντασια σε κρατα σε εγρηγορση και σε προετοιμαζει!

οσα δεν ειναι εφικτα κρατα τα στη φαντασια σου και απολαυσε τις ιστοριες που πλαθεις, αλλα ταυτοχρονα προσπαθησε να τις αναλυσεις και μεσα απο αυτες να εντοπισεις τι πραγματικα σε εκφραζει, ποιες ειναι οι αναγκες σου και τι στοχους μπορεις να βαλεις.

κι οσα δεν γινουν....δεν πειραζει, θα εχεις παντα τη φαντασια να καλυπτει αυτο το μικρο κενο. :-)
21-09-2006, 21:34
Alkmeon

....ε να μην ψυχιατρικοποιησουμε&τη φαντασια!
22-09-2006, 21:47
alex30

Quote:

Originally posted by Alkmeon
....ε να μην ψυχιατρικοποιησουμε&τη φαντασια!

Αυτή η φράση σου Αλκμέον μου θύμησε ένα πολύ ωραίο (απ\' όσο έχω ακούσει) βιβλίο, έργο τι είναι δε θυμάμαι τον \"Κατά φαντασίαν ασθενή\". Έχει δύναμη η φαντασία και για αυτό λένε \"η φαντασία σου οργιάζει\" καμιά φορά, θα πρέπει να την ελέγχουμε.
Φιλικά
Αλέξης
22-09-2006, 22:01
Alkmeon

....Aλεξη να την ελεγξουμε βεβαιως οταν χρειαζεται ,μετουσιωνοντας την σε λογοτεχνικα,εικαστικα,θεατ ρικα&εν γενει δημιουργικα συμβαντα!Οκ αν χρειαστει&κανενα φαρμακακι εδω ειμαστε,αλλα με μετρο!
23-09-2006, 01:20
alex30

Quote:

Originally posted by Alkmeon
....Aλεξη να την ελεγξουμε βεβαιως οταν χρειαζεται ,μετουσιωνοντας την σε λογοτεχνικα,εικαστικα,θεατ ρικα&εν γενει δημιουργικα συμβαντα!Οκ αν χρειαστει&κανενα φαρμακακι εδω ειμαστε,αλλα με μετρο!

Συμφωνώ Αλκμέον ότι η φαντασία έχει συμβάλει τα μέγιστα στην τέχνη και στη δημιουργηκότητα γενικά. Αλλά όπως λες για το φάρμακο γενικά στη ζωή μας σε όλα πρέπει να υπάρχει μέτρο.
Φιλικά
Αλέξης
23-09-2006, 01:49
olga_soul

Leta μου όλοι λίγο πολύ ξεφεύγουμε με τη φαντασία.......Ακόμα και στον ξύπνιο μας...........Εγώ το κάνω ιδιαίτερα συχνά και μπορώ να σου πω ότι με χαλαρώνει χωρίς να με αποσυντονίζει από την πραγματικότητα.........:)

Μην βάζεις λοιπόν περίεργα πράγματα στο νου σου επί το θέματος βρε παιδί.........;)
23-09-2006, 20:56
ζωη

geia..alex 30..fovamai poly re paidia ..etsi kapws erxetai i trella?
23-09-2006, 21:46
τι-ποτέ

η τρέλα είναι ένας τρόπος να φτάνει κανείς στα άκρα. στην ουσία δεν υπάρχει. (παρακαλώ εσείς οι ειδικοί μη βαράτε! :) ) όταν κάποιος πάει στα άκρα, έχει συνείδηση. όσο έχει συνείδηση, ας βιαστεί! δε χρειάζεται να στουκάρουμε σε τοίχους...
η συζήτηση με ειδικούς μπορεί να είναι μια πολύ καλή διέξοδος για να χειριστείς την πορεία, το δρόμο, την ταχύτητα...
στην ουσία αυτό που βλέπω εδώ μέσα και μ\' αρέσει, κι ακόμα εγώ δεν μπορώ να το πετύχω, είναι ότι οι περισσότεροι από εδώ, διαχειρίζονται την ιδιαιτερότητα, την αδυναμία, την αρρώστεια, ό,τι τέλος πάντων βαραίνει το ανθρώπινο πρόσωπο, και το διαχειρίζονται οι ίδιοι. επεμβαίνουν, μιλάνε, απευθύνονται. το θεωρώ πολύ καλό.
κι εσύ, αν νιώθεις ανάγκη, αν φοβάσαι μη ... λασκάρει η βίδα, που λέμε κάπως αστεία, μην αφήνεις τον εαυτό σου αβοήθητο.
κάθε κρίση θέλει προσοχή.
κι εγώ απευθύνθηκα σε είδικό κάποια στιγμή της ζωής μου, γιατί ένιωθα κάπως όπως κι εσύ. πάντως τίπτα στην ουσία δεν είναι δραματικό. δραματικό γίνεται μέσα μας, από τη σημασία που του δίνουμε...
κουράγιο φίλη, καλή δύναμη, χαμογέλασε, βρέχει και μετά τη βροχή η γη γονιμοποιείται περισσότερο... και το ουράνιο τόξο μας αφήνει ένα χαμόγελο...
καλό σαββατοκύριακο!
καλό σκ!
24-09-2006, 00:03
alex30

Quote:

Originally posted by ζωη
geia..alex 30..fovamai poly re paidia ..etsi kapws erxetai i trella?

Ζωή για εμένα το καλύτερο είναι να μιλήσεις με κάποιον ειδικό. Δεν είναι κάτι εύκολο κατά τη γνώμη μου να χάσεις τα λογικά σου. Ο φόβος είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Μη λοιπόν τον λαμβάνεις υπ\' όψην σου.
Φιλικά
Αλέξης
29-12-2011, 00:39
ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817

Quote:

Originally Posted by LETA

Γειά σας! μολις ανακάλυψα αυτό το φορουμ και σκέφτηκα να εξομολογηθώ για πρώτη φορα αυτό που με βασανίζει εδώ και καιρό. έλπίζω να καταλάβετε τι ακριβώς εννοώ..
Λοιπόν, απο πολύ μικρή έχω την εξής συνήθεια. φτιάχνω με το μυαλό μου ιστορίες, δηλ. φαντάζομαι ότι έχω μια ζωη διαφορετική από την πραγματική, πλάθω ιστορίες. το πρόβλημα όμως δεν είναι ότι το κάνω αυτό. ξέρω πως όλοι λιγο ή πολύ το κάνουμε. το πρόβλημα είναι πως εγώ το κάνω ΠΟΛΥ! προτιμώ να \"ονειρεύομαι\" αντι να βγαίνω με την παρέα μου, αντί να διαβάζω, και γενικά προτιμώ τη φαντάσία μου από το να ζω! ακόμα κι όταν είμαι με άλλους πιάνω τον εαυτό μου να ονειρεύεται\"με αυτό τον τρόπο. το απότέλεσμα; οι περισσότερες αναμνήσεις της 25χρονης ζωής μου να βρίσκονται στη...φαντασία μου!!
Μήπως είναι σύμπτωμα σχιζοφρένειας; τι να κάνω; έχω προσπαθήσει πολλές φορές να σταματήσω μα αισθάνομαι σα να μου αφαιρεί κάποιος το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μου...

ΔΙΑΒΑΣΕ το θρεντμου ιαση της ψυχωσης το σταματημα του παραλληρηματος(εγω πιστευω οτι κοβοντας αυτες τις φαντασιες γλυτουμε σταδιακα απο την ψυχωση)
29-12-2011, 00:46
νιφάδα

Γεια σου....αυτο που περιγραφεις το κανω ακριβως κι εγω...ειναι πλεον ααναποσπαστο κομματι της καθημερινοτητας μου.
Δημιουργεις ιστοριες στο μυαλο σου,σαν ταινιες και ζεις μεσα σ αυτες,ε;
Ειναι απο τους λογους που ξεκινησα να γραφω εδω...
Ειναι βασανιστικο,γιατι δεν ειναι απλως φαντασια...σε κανει να πονας επειδη ξερεις οτι αυτες οι ζωες ειναι ψευτικες...
Αλλες φορες ειμαι καλυτερα...αλλες οχι..

Η συμβουλη μου,οσα απ αυτα που σκεφτεσαι μπορεις να τα κανεις καντα.
Και βρες τους ανθρωπους που θα σε κανουν να ξεχνιεσαι εστω και λιγο..
29-12-2011, 00:55
νιφάδα

Τωρα ειδα ποσο παλιο θεμα ειναι...
29-12-2011, 01:39
ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817

Quote:

Originally Posted by νηπενθές

Τωρα ειδα ποσο παλιο θεμα ειναι...

εγω ειμαι καινουριος στο φορουμ(3βδομαδες) και διαβασα τα προηγουμενα ξεχωρισα αυτο γιατι πιστευω οτι ειναι σημαντικο να ακουστει.ξερεις εγω με αυτο το τροπο(να σταματω το παραλληρημα) εχω μιση ψυχωση(και ευελπιστω να μειωθει η να ζω τουλαχιστον χωρις φαρμακα) πλεον(σημαντικο!) και θελω να βοηθησω κοσμο ακουγοντας την αποψη μου:αυτο που ακουγεται σε αυτο το θρεντ παιδια ειναι το μερος της ψυχωσης που ελεγχεται και πιστευω οτι αν το κοψουμε αυτο την σκαπουλαρουμε την αρρωστεια!
29-12-2011, 02:01
PETRAN

Ένα καλό αρθράκι που διάβασα για την εξάρτηση στην ονειροπόληση

http://www.huffingtonpost.com/margar..._b_944624.html

Βασικά τώρα τελευταία κάποιοι συνειδητοποιούν ότι η ονειροπόληση μπορεί να φτάσει στο σημείο ότι μπορεί να γίνει πρόβλημα. Προσωπικά το είχα πάρα πολύ έντονα μέχρι και πριν κάποια χρόνια. Νομίζω ότι πάντα είχα και ελλειμματική προσοχή-υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ) και το έχω διαβάσει ότι είναι αρκετά συχνό σε αυτές τις αναπτυξιακές καταστάσεις. Θα φανταζόμουνα ότι φανταστικό σενάριο θες, από το να ήμουν διάσημος τραγουδιστής μέχρι και αναμνήσεις που είχαν άλλη έκβαση μέχρι, μέχρι...και ότι πραγματικά υποθετικό-τρελό-φανταστικό σενάριο θες με-η-χωρίς-υπαρκτά-πρόσωπα

Ίσως είναι και δίκοπο μαχαίρι, αφού το να έχεις μεγάλη φαντασία είναι συνήθως «μήτρα πρωτότυπων ιδεών». Αρκεί να ξέρεις να το τιθασεύεις και να μην το χρησιμοποιείς για ώρες ατελείωτες για να ξεφεύγεις (κάτι που έκανα εγώ αρκετές φορές). Από προσωπική πείρα, οι πολύ έντονες και πολύωρες φαντασιώσεις μου εξαφανίστηκαν όταν κάποια στιγμή προσπάθησα να κάνω πραγματικές αλλαγές στην καθημερινότητα μου (well και σε μένα). Μπορεί να μην έγινα διάσημος τραγουδιστής (λολ) αλλά μπόρεσα και έκανα άλλα πράγματα που κέρδισαν κάποιο σεβασμό και αυτό ήταν αρκετό. Μπορεί να μην έγινα ο πρόεδρος του πανεπιστημίου αλλά προσπάθησα να γίνω πιο εξωστρεφής και να κάνω αρκετές φιλίες κλπ. Επίσης κάποιες φορές εκτόνωνα κάποια δημιουργικότητα μέσω της μουσικής ("έπαιζα” με ένα πρόγραμμα μουσικής στον υπολογιστή), φωτογραφίες μέχρι και photoshop, είχα καταπιαστεί με πολλά χωρίς να κάνω master τίποτα λολ. Αλλά το θέμα είναι να σου αρέσει εκείνη την στιγμή, να παίρνεις κάποια πιο ουσιαστική ανταμοιβή. Είναι αρκετά πιο μεγάλη η ανταμοιβή ακόμα και το να κάνεις δύο μουτζούρες από το να φαντάζεσαι απλά καταστάσεις.

p.s. φυσικά όλα αυτά δεν έχουν απαραίτητα σχέση με ψύχωση/σχιζοφρένεια κλπ.
29-12-2011, 02:44
keep_walking

Χμ εμενα μου εχουν πει οτι μικρος ειχα ελλειμματικη προσοχη-υπερκινητικοτητα. Βασικα δεν θυμαμαι και ποτε τουλαχιστον στο σχολειο να παρακολουθησα ολοκληρη ωρα μαθηματος....παντα ταξιδευε ο νους μου.
Τωρα πλεον ειμαι πολυ συγκεντρωμενος και δεν μου ξεφευγει λεξη απο οποιαδηποτε παραδοση μαθηματος ακουω και αναρωτιεμαι εαν ημουν παντα ετσι (καλα ολα τα παιδια ονειροπολουν αλλα εγω ημουν το κατι αλλο) , ποσο θα ειχα προοδευσει.
Τεσπα , δεν μετανιωνω ισως και να μου κανε καλο ολη αυτη η ονειροποληση...
29-12-2011, 03:58
PETRAN

Quote:

Originally Posted by keep_walking

Χμ εμενα μου εχουν πει οτι μικρος ειχα ελλειμματικη προσοχη-υπερκινητικοτητα. Βασικα δεν θυμαμαι και ποτε τουλαχιστον στο σχολειο να παρακολουθησα ολοκληρη ωρα μαθηματος....παντα ταξιδευε ο νους μου.
Τωρα πλεον ειμαι πολυ συγκεντρωμενος και δεν μου ξεφευγει λεξη απο οποιαδηποτε παραδοση μαθηματος ακουω και αναρωτιεμαι εαν ημουν παντα ετσι (καλα ολα τα παιδια ονειροπολουν αλλα εγω ημουν το κατι αλλο) , ποσο θα ειχα προοδευσει.
Τεσπα , δεν μετανιωνω ισως και να μου κανε καλο ολη αυτη η ονειροποληση...

+1 ακριβώς ίδια περίπτωση, στο σχολείο είχα τεράστιο πρόβλημα αλλά τα τελευταία χρόνια έχει βελτιωθεί πολύ. Αν δεις υπάρχει τεράστια αλληλο-επικάλυψη μεταξύ των εγκεφαλικών περιοχών που ευθύνονται για ΔΕΠ-Υ, εξαρτήσεις (από οτιδήποτε), ΙΨΔ/ιδεοληψίες, η/και ψύχωση, τα άτομα που έχουν ΔΕΠ-Υ έχουν τέσσερις φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να πάθουν και ένα από αυτά κατα την εφηβεία η τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής. Νομίζω ότι σε μένα η δυσκολία να συγκεντρωθώ και η υπερκινητικότητα που είχα από παιδάκι, οι εμμονές και οι ιδεοληψίες για την υγεία και τα σωματικά που επίσης είχα από μικρό παιδί, το κόλλημα/εξάρτηση από video-games και από πράγματα και καταστάσεις που "έπαιζα" στην φαντασία και τέλος η κορύφωση σε κρίσεις πανικού τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής, όλα κάπως συνδέονται. Βασίζονται σε κοινό βιολογικό υπόστρωμα στάνταρ, το βλέπω καθαρά και τώρα που διαβάζω για τον προμετωπιαίο λοβό και τα ντοπαμινεργικά και σεροτονεργικά συστήματα. Κάτι πήγε στραβά σε αυτά τα κυκλώματα ενώ μεγάλωνα λολ. Πάντως όντως δεν είναι κατάρα, γιατί η φαντασία και η δημιουργικότητα μπορεί να είναι χάρισμα, αρκεί να μπορείς να την τιθασεύεις όπως είπες.

Πάντως αυτά τα προβλήματα με την διάσπαση προσοχής, την αποδιοργάνωση και τα κολλήματα βελτιώνονται ενώ μεγαλώνεις αρκετά. Αν και πάντα "υπάρχουν από κάτω", δεν έχει καμία σχέση με την φάση που είσαι μικρότερος. Βέβαια νομίζω ότι έχουν δίκιο που λένε ότι τα άτομα με τέτοια προβλήματα ελλειμματικής προσοχής αργούνε πολύ και σαν ενήλικοι να κάνουν κάτι με καριέρα, έχουν δυσκολίες στο να λάβουν σταθερές αποφάσεις και έχουν αναποφασιστικότητα, προσωπικά το έβλεπα σε μένα μέχρι πρόσφατα αλλά και αυτό έχει βελτιωθεί. Βάλε και την κρίση από πάνω και τα πράγματα δεν βοηθάνε καθόλου λολ. Τέσπα ας είμαστε χαρούμενοι τουλάχιστον :p
29-12-2011, 04:33
Remedy

τι ν το ΔΕΠΥ ρε κουμπαρε?
29-12-2011, 04:52
PETRAN

Quote:

Originally Posted by Remedy

τι ν το ΔΕΠΥ ρε κουμπαρε?

http://www.adhdhellas.org/index.php?act=depi
29-12-2011, 09:31
RainAndWind

Εγώ δεν έχω καμιά μήτρα πρωτότυπων ιδεών πάντως από την ονειροπόληση, έχω γίνει σκέτα μήτρα ταχύτητος.
Πάντοτε ονειροπολούσα, ιδιαίτερα όταν το περιβάλλον γύρω μου είναι σκατένιο, μπορώ άνετα να κατεβάσω πινακίδα ΚΛΕΙΣΤΟΝ, και να γίνεται γύρω μου χαμός και γω να μη νοιάζομαι. Αυτό μου συμβαίνει και όταν το περιβάλλον είναι ιδιαίτερα τοξικό, είτε ηχητικά, είτε οτιδήποτε, ακόμη και ιδεολογικά τοξικό να είναι, λολ, σα να κλείνομαι στον κόσμο μου, κάτι τέτοιο. Αντίθετα σε ό,τι με νοιάζει και ενδιαφέρει η προσοχή/μνήμη/και τέτοια, ξεχωρίζει (για την πχοιότητά της, λολ)
29-12-2011, 11:21
niah

Και πως διορθωνεται το θεμα της συγκεντρωσης ρε παιδια?
Εχω κι εγω μεγαλο θεμα με αυτο..κι οχι μονο απεναντι σε καποιον που μιλαει,αλλα και οταν διαβαζω...οταν βλεπω μια ταινια, οτιδηποτε...αν καταφερω να συγκεντρωθω για πανω απο πεντε λεπτα διχως να αποσπαστει η προσοχη μου ειναι υπερβαση...
Κι οπως λες κι εσυ πετραν πιστευω οτι η αδυναμια να συγκεντρωθω παιζει σημαντικο ρολο στα κολληματα που τρωω και σε αυτα που σκεφτομαι.
Πως καταφερατε και το διορθωσατε εσεις?
Απευθυνομαι σε keep και πετραν
29-12-2011, 15:10
keep_walking

Quote:

Originally Posted by niah

Και πως διορθωνεται το θεμα της συγκεντρωσης ρε παιδια?
Εχω κι εγω μεγαλο θεμα με αυτο..κι οχι μονο απεναντι σε καποιον που μιλαει,αλλα και οταν διαβαζω...οταν βλεπω μια ταινια, οτιδηποτε...αν καταφερω να συγκεντρωθω για πανω απο πεντε λεπτα διχως να αποσπαστει η προσοχη μου ειναι υπερβαση...
Κι οπως λες κι εσυ πετραν πιστευω οτι η αδυναμια να συγκεντρωθω παιζει σημαντικο ρολο στα κολληματα που τρωω και σε αυτα που σκεφτομαι.
Πως καταφερατε και το διορθωσατε εσεις?
Απευθυνομαι σε keep και πετραν

Το θεμα του ADHD ως παιδι και της διαρκης ονειροπολησης , χωρις να ειμαι ειδικος ηταν κατι που ξεπεραστηκε με το χρονο. Φυσικα παντα ημουν ενας μετριοτατος μαθητης γιατι ποτε δεν παρακολουθησα το μαθημα στην ταξη , ενω τωρα με οτι ακαδημαϊκο τουλαχιστον ασχολουμαι ειμαι απο αυτους που ξεχωριζουν. Οσον αφορα την ψυχωση , ναι μπορω να μη μου ξεφυγει τονος απο αυτα που λεει ενας καθηγητης σε ενα περιβαλλον "ησυχο" , αλλα αν με βαλεις σε μια καφετερια που εχει φασαρια ή κυριως οταν παιζει μουσικη σε καποια ενταση , δυσκολα μπορω να παρακολουθησω συζητηση...πολυ δυσκολα, ειδικα οταν δεν μου απευθυνει το λογο καποιος. Οταν ειμαι μονος σε ησυχο περιβαλλον μπορω να διαβαζω ανετα και να παρακολουθω ταινιες ή να κανω τις εργασιες μου κλπ. Περιεργο ε?
Δεν ξερω niah , ισως ο πετραν μπορει να μας διαφωτισει και τους δυο.
Σε γενικες γραμμες ειμαι ευχαριστημενος απο την συγκεντρωση μου αλλοι συνομηλικοι μου δεν μπορουν να πετυχουν ουτε το μισο απο οτι πετυχαινω , περαν του "φαινομενου της καφετεριας" που ειναι πολυ προβληματικο.
29-12-2011, 23:11
niah

Σ ευχαριστω για την απαντηση keep.
Αρα αν καταλαβα λες οτι διορθωθηκε μονο του μεγαλωνοντας...Τυχερος εισαι.
Εγω μπορουσα να συγκεντρωθω (τουλαχιστον σε κατι που με ενδιεφερε)πολυ ευκολοτερα μικροτερη..
Το θεματακι αυτο σε εμενα ειναι χαλια..ειτε βρισκομαι σε περιβαλλον ησυχιας...ειτε φασαριας ή οτιδηποτε..μη σου πω οτι στο δευτερο το χω πιο ευκολα..(κουλο)
Αυτο συμβαινει γιατι δεν ειναι οι ηχοι που διασπουν την προσοχη μου αλλα οι ηλιθιες σκεψεις μου..κι ετσι ισως αν ακουγεται και κατι αλλο στο μπακραουντ να το χω πιο ευκολο να συγκεντρωθω σε κατι που μου λενε γιατι η ενοχληση ειναι εξωτερικη και δεν μου παιρνει εντελως τον νου οπως οταν ειναι εσωτερικη..δεν μπορω να το εξηγησω ακριβως
Επισης εχω παρατηρησει οτι οταν κουνιεμαι περα δωθε (κινηση που νομιζω κανουν και οι αυτιστικοι)μπορω ευκολοτερα να συγκεντρωθω..γιατι η κινηση με αποσπαει απ τις σκεψεις και μενει περισσοτερο μυαλο γι αυτο με το οποιο ασχολουμαι(ειτε ειναι διαβασμα είτε ακροαση κ.λπ.).Με λιγα λογια το χω σχετικα πιο ευκολο να αγνοησω ενα εξωτερικο ερεθισμα απο ενα εσωτερικο σολαρισμα εγκεφαλου..Δεν ξερω ποσο καλυτερα να το εκφρασω..
Αυτο που λες για την καφετερια και ενα φασαριοζικο περιβαλλον ειναι απολυτως φυσιολογικο και συμβαινει σε πολλους ανθρωπους..το κουλο ειναι να συμβαινει το αντιστροφο..να μην μπορεις δλδ να συγκεντρωθεις ουτε στην ησυχια.
Αν υπαρχουν τρικς και ασκησεις για αυξηση της συγκεντρωσης παντως θα με ενδιεφερε πολυ να τις μαθω..