πάντα πίστευα πως αν δεν εκφράσω κατι λεκτικα δεν θα ισχυει κιολας ... αν σκευτομαι κατι κακο , κατι χαζο ακομα και κατι ''ανωμαλο'' ειναι σαν να μην εχει γινει τιποτα αν δεν το πω σε καποιον... ΤΙ ΛΕΤΕ ΙΣΧΥΕΙ??
Printable View
πάντα πίστευα πως αν δεν εκφράσω κατι λεκτικα δεν θα ισχυει κιολας ... αν σκευτομαι κατι κακο , κατι χαζο ακομα και κατι ''ανωμαλο'' ειναι σαν να μην εχει γινει τιποτα αν δεν το πω σε καποιον... ΤΙ ΛΕΤΕ ΙΣΧΥΕΙ??
αν ηταν ετσι θα δοξαζαμε ολοι τους ΚΟΛΑΚΕς .....
Τί θα μπορούσε να γίνει δηλαδή κάνοντας μερικές σκέψεις όσο σκοτεινές ή βρώμικες κι αν είναι;
Όλοι οι άνθρωποι σκεφτόμαστε "ανάρμοστα" πράγματα, κάνουμε σκέψεις που δεν τολμάμε (και δεν χρειάζεται) να ξεστομίσουμε. Η σκέψη απέχει από την πράξη. Η πράξη έχει αντίκτυπο και συνέπειες πέρα από εμάς και συνήθως έπεται της σκέψης. Η σκέψη πάλι δεν μπορεί να βλάψει (επηρεάσει γενικότερα) κανέναν άλλο εκτός από εμάς.
Γιατί όμως ρωτάς; Σαν παλιός ψυχανάγκας αναρωτιέμαι αν έχεις ιδεοληψίες που σε βασανίζουν (ακατάσχετες και "ανάρμοστες" σκέψεις, σκέψεις αρνητικές που αδυνατείς να "βγάλεις" από το μυαλό σου και επαναλαμβάνεις συνεχώς). Αυτό είναι;
Quote:
Originally Posted by Militon
θελω να πιστευω πως δεν ειμαι η μονη αλλα πολυ συχνα εχω πολυ ζωντανες ''σκοτεινές'' σκεψεις, πραγματα που αν τα εκφρασω το λιγοτερο θα παρεξηγηθω... η ερωτηση μου δεν αφορουσε τοσο το αντικτπο στους αλλους αλλα οπωσ σωστα ειπες σε εμενα .... ποσο ευκολο η πραγματοποιησημο ειναι να προσποιουμε οτι αυτα που εχω στο μυαλο μου σταματουν εκει και δεν επιρρεαζουν την ζωη μου και τις πραξεις μου ??
ρε συ ματινα δεν ειναι αυτο κατι να σε ανησυχει, πιθανον βεβαια να σε βαζει σε διαδικασιες αμφιβολιων κ να νιωθεις περιεργα, αλλα πιστεψε με ολοι κανουμε "σκοτεινες" σκεψεις κ αλλωστε το "σκοτεινες" η "ανωμαλες" ειναι κ υποκειμενικο ρε συ, εγω λεω μηπως απλα τα τραγικοποιεις κ τα μεγαλοποιεις ολα?? η σκεψη κ η ιδεα μεχρι να φτασουν στη πραξη μεσολαβει τεραστια αποσταση..
θες να μας πεις τι ειδους σκεψεις κανεις??
btw το "ψυχαναγκας" μ αρεσε !!!
συχνα εχω βιαιες σκεψεις.. ειναι πολυ εντονα αισθηματα θυμου, μπορει να εχει να κανει με σεξουαλικα θεματα.. δεν μπορω ακριβωσ να το εκφρασω αλλα ειναι κατι που με επιρρεαζει.. αυτο που με απασχολει ειναι μηπως οντωσ η σκεψη και μονο μετραει, ισως εχεις δικιο lacrymosa οτι υπερεκτιμω καποια πραγματα αλλα ενα απο τα πραγαματα που εμαθα στον ψυχολογο ειναι να μην υποτιμω αυτα που με απασχολουν
φυσικα κ δεν πρεπει να υποτιμας οσα σε απασχολουν, καλα λεει η ψυχολογος σου, αλλα απο την αλλη ουτε κ να τα υπερεκτιμας κ να δινεις τεραστιες διαστασεις!! οκ καταλαβαινω, μαλλον προκειται για εντονες σεξουαλικες φαντασιωσεις κ βιαιες σκηνες ε?? κοιτα δεν ειναι αυτο τοσο να σε ανησυχει, ολοι λιγο η πολυ εχουμε τετοιες σκεψεις κ φαντασιωσεις το θεμα ειναι κατα ποσο σε επηρεαζουν, αλλα η σκεψη μεχρι την πραξη εχει πολυ μεγαλη αποσταση!!
α κ σχετικα με την υπογραφη σου θες να σου βαλω ενα παρομοιο στιχακι ?? δες!! :)
"Love is a name
Sex is a game
Forget the name
And play the game" !!!!!!!!!
καλο το στιχακι ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ !
Και βεβαία δεν είσαι η μόνη. Προσπαθώ να σου πω ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό να έχεις "παράλογες" σκέψεις, για τον απλό λόγο ότι είναι σκέψεις, παιχνίδια του μυαλού. Οι σκέψεις που κάνεις σου είναι "ενοχλητικές". Μπορείς να τις ελέγξεις ή επηρεάζουν κατά πολύ την πραγματικότητά σου; Αν όχι και πάλι δεν χρειάζεται να ανησυχείς, το πρόβλημα είναι εξαιρετικά απλό και λύνεται με τον κατάλληλο ειδικό. Ξέρω τί σου λέω :-D ;-DQuote:
Originally Posted by matina24
ΥΓ: Καλά σε όλους αρέσει αυτό το ψυχανάγκας; lol Μήπως τελικά δεν έπρεπε να κάνω θεραπεία; :-D
οντως καλο το ψυχανάγκας...(καλο ομως μονο σαν ονομα) :P
ειχες παρομοια θεματα? σε βοηθησε οντωσ ο ειδικος?
Είχα ΙΨΔ σε όλο της το μεγαλείο! Εξαφανίσθηκε με φαρμακευτική θεραπεία (ταυτόχρονα και αντικαταθλιπτική)
μπραβο σου !! ρε συ δεν ξερω φοβαμαι την φαρμακευτικη αγωγη....
Δεν σου "προτείνω" φαρμακευτική αγωγή, δεν σημαίνει ότι επειδή εγω το ξεπέρασα έτσι εσύ δεν μπορείς να το ξεπεράσεις αλλιώς. Εδώ καλά καλά δεν ξέρουμε αν έχεις ΙΨΔ. Όλα τα φάρμακα έχουν παρενέργειες αλλά νομίζω τα συγκεκριμένα αμελητέες μπροστά στα προβλήματα που επιλύουν. Αν κάνεις ένα τσεκάπ για τα επίπεδα των τρανσαμινασών στο συκώτι κάθε εξάμηνο είσαι σε θέση να γνωρίζεις αν πρέπει να τα κόψεις ή όχι.
Μιλιτον αν θες γραψε τα φάρμακα που έπαιρνες, ετσι πληροφοριακά.
Ματίνα όλοι κάνουμε τέτοιες σκέψεις. Νομίζω οτι η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Δεν πρέπει να τις αγνοούμε αλλά δεν πρέπει και να μας ταλαιπωρούν. Αφου καταλαβαίνεις ότι οι σκέψεις αυτές δεν είναι σωστές, προσπάθησε να αλλάζεις εικόνες την ώρα που τις έχεις. Αλλά επειδη αυτο είναι δύσκολο και ισως σε οδηγησει σε ψυχαναγκασμους, το καλύτερο που εχεις να κάνεις ειναι να επισκεφτεις κάποιον ειδικό. Εκεί θα καταλάβεις ότι πολλοι εχουν τις ιδιες σκέψεις και θα μάθεις και τους μηχανισμους για να απαλλαγεις με φαρμακα ή χωρίς
ευχαριστω πολυ για την απαντηση
Ματίνα, πίστευα ακριβώς το ίδιο για πολλά χρόνια...Οι δυσάρεστες/σκοτεινές σκέψεις ήταν και είναι ο μεγαλύτερός μου εφιάλτης.Έχω μείνει πολλά βράδια ξύπνια με τέτοιες σκέψεις παρέα...Βέβαια, στην δική μου περίπτωση υπήρχαν, εκτός απο σκέψεις, και δυσάρεστες αναμνήσεις τις οποίες δεν μπορουσα/μπορώ να αποχωριστώ. Φαν του δυσάρεστου δηλαδή... Δεν έλεγα ποτέ σε κανέναν για τις σκέψεις μου φυσικά... Μετά απο χρόνια ψυχοθεραπείας αποφάσισα να μιλησω...Αυτό που έμαθα ειναι ότι όταν τις εκφραζουμε λεκτικά, πρώτον τις ξορκίζουμε, τις βλέπουμε στην "πραγματική" τους διάσταση και καταλαβαίνουμε ότι ουτε οι μονοι είμαστε που κανουμε τετοιες σκέψεις ουτε τόσο τρομαχτικές είναι. Δεύτερον, τις επεξεργαζόμαστε και μαθαίνουμε τι θέλουν να μας πουν.Quote:
πάντα πίστευα πως αν δεν εκφράσω κατι λεκτικα δεν θα ισχυει κιολας
Φυσικά δεν πιστεύω ότι ολες οι σκέψεις μας έχουν να μας πουν κάτι βαθύτερο που πρέπει να ψάξουμε και να αναλυσουμε, μην το παρακάνουμε. Σίγουρα όμωςι μαθαίνουμε πράγματα για μας, όπως και να έχει.
Μην διαστάζεις να μιλήσεις για αυτές...Θα εκπλαγείς...
πωσ ομως εκανες την αρχη να μιλησεις... εφτασες στο αμην και μερχι εκαι που δεν παει αλλο? σκευτηκες κατι γιατι ακομα δεν εχω βρει το εναυσμα να μιλησω
Είχα φτάσει σε τέτοιο σημείο που νόμιζα οτι θα τρελαθώ...Βέβαια, ξέχασα να στο αναφέρω, εγώ λύθηκα στην ψυχοθεραπεία. Εκεί άρχισα να ανοίγομαι και να μιλάω και πήρα "άφεση" για τις "κακιες σκέψεις" μου. Με τον καιρό κατάλαβα ότι κάποια πράγματα θα μπορούσα να τα είχα πει και νωρίτερα σε κάποιον δικό μου άνθρωπο. Αλλά δεν το έκανα. Ακόμα δυσκολεύομαι να το κάνω...
Αυτή τη στιγμή δεν είσαι στο αμην δηλαδή?
Πριν κατι έγραψες για ψυχοθεραπεία. Πηγαίνεις ακόμα?
πηγαινα πριν 2 χρονια για καναχρονο περιπου ... ειχα παθει κριση αγχους, ετραχα σε νοσοκομεια και τετοια και μου ειπαν απο εκει οτι θα επρεπε να αρχισω να βλεπω εναν ψυχολογο. πηγα αλλα δεν μπορω να πω οτι βοηικα τρελα .. ισως συνεβαλε το γεγονοσ οτι δεν πηγαινα τακτικα (για οικονομικους λογους) απο τοτε ομως δεν ξαναπηγα... δεν μπορω να πω οτι δεν ειμαι στο αμην απλως δεν εχω βρει ακομα αυτο το ερεθισμα ...
αν ομως κανεις σκεψεις παρανοικες κ τις λες γιατι κουραστικες 2 χρονια να ειναι μονο ολα μεσα στο κεφαλι σου...να κριβεις μια πραγματικοτητα που αντιλαμβανεσαι και το μυαλο ς σου παιζει ασχιμα παχνιδια επιδι το κακομεταχειριζεσαι??τι παιει τοτε ρε παιδια??καμια ιδεα αντιμετοπισης της πραγματικοτητας των σχιζοφρενων??
α...και πιστευω οτι καλο ειναι να λες τις σκεψεις σ αν νοιωθεισ οτι αυτες σε πνιγουνε..ειναι αποδεκτο ρε φιλε!!
Αντί να φοβάσαι μήπως παρεξγηθείς αν τα πεις, πες τα στους κατάλληλους ανθρώπους.
Ακόμα και φίλοι/ες σου για χρόνια, μπορεί να έχουν τις ίδιες ή πιο extreme σκέψεις από σένα. Ακου το ένστικτό σου και στήσε με τρόπο γέφυρες, δώσε τα κατάλληλα ερεθίσματα για να δεις ποιοί και κατά πόσο είναι έτοιμοι να σε ακούσουν. Και ίσως να βρεθούν και άτομα για να κάνεις πράξη άρκετές από αυτές.
Να μην υποτιμάς τις σκέψεις σου αλλά και να μην τις υπερτιμάς. Είναι λεπτή η ισορροπία, αλλά το να προσπαθήσεις να τις κατανοήσεις είναι σημαντικό ως πρώτο βήμα.
Δεν υπάρχει τίποτα χαζό μεταξύ φίλων και τίποτα ανώμαλο μεταξύ ενήλικων ανθρώπων με νόηση και συναίνεση στο βίωμα τους.