Originally Posted by
tzina
Καλησπέρα σας. Από που να ξεκινήσω?...
Είμαι εδώ και αρκετούς μήνες που έχω κλειστεί τόσο μα τόσο πολύ .. Νομίζω πως θα σκάσω, Καταλαβαίνω πως πρέπει να κάνω θετικές σκέψεις και όλα τα σχετικά αλλά πραγματικά τιποτα δεν με ικανοποιεί , τίποτα δεν με γεμίζει, Τα πάντα γύρω μου είναι
αρνητικά.. Ξεκίνησα να μην μπορώ να ξεκουραστώ, ο ύπνος ανεπαρκής ή και ελάχιστος.
Το σώμα μου δεν με βοηθά. Αδράνεια. Από την μια Φοβάμαι από την άλλη δεν ξέρω..
Νιώθω τοσο πολύ μπερδεμένη. Τα προβλήματα τα βλέπω τεράστια. Θα μου πείτε εντάξει
δεν είσαι η μόνη που αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις.. Πήγα ήδη σε μια συνεδρία με ψυχολόγο ( και εκεί πάλι νιώθω ανασφάλεια).Μου είπε να κάνω ασκήσεις αγχους. Δέν με κάλυψε,..Περιμένω την επομενη συνάντηση .. Οι ταχυκαρδίες και το άγχος μεγάλο ,σφιξιμο και πόνοι στο στομάχι. Αίσθανομαι ανικανοποίητη εντελώς, και η αισθηση του δεν μπορω να καταφέρω τιποτα. Στην δουλειά δεν μπορώ να συγκεντρωθω. Εκεί εχω τον μόνιμο αγώνα να είμαι τυπική και συνεπείς. Δεν αντέχω άλλο... Κλαίω πολύ και με μεγάλη ευκολία. Νομίζω πως ξεκινησαν να έχω και εμμονές.. ότι μου αξίζει αυτό που περνάω και οτι θα έπρεπε να είμαι πιο δυνατή.Η σκέφτομαι το παρελθόν μου, ότι μήπως και έτσι ήμουν και απλά δεν το παραδεχόμουν..
Είμαι τοσο ανύμπορη.. Δεν ξέρω τι να κάνω, Και όλη αυτή η γκρίνια...
Δεν ξέρω καν αν ήμουν κατανοητή η απλά κουραστική :)
Σας παρακαλώ πείτε μου τι θα μπορούσα να κάνω?? Νιώθω πως δεν αντέχω άλλο .