καπνισμα και αλκοολ: στυλ ή πρόβλημα?

Οι περισσοτεροι η τελως παντων καποιοι απο μας οταν βγαινουμε εξω σιγουρα πινουμε και καπνιζουμε αρκετα. Ειτε προκειται για απλη διασκεδαση ειτε για συζητησεις εις βαθος παντα ειναι αναγκαιο ενα ποτακι που συνοδευεται απο τσιγαρο. Συμβαινει επισης το αλκοολ και το τσιγαρο να αυξανονται κατα τη διαρκεια της εντασης - χαρα, προβληματισμος, κεφι, στεναχωρια-
Πολλοι πιστευουν πως το τσιγαρο και το αλκοολ ειναι απολυτα συνδεδεμενα μεταξυ τους και δρουν σαν αγχωλιτικα. Αλλοι παλι οτι προκειται για ζητημα στυλ, προσθετει και στους ανδρες και στις γυναικες αναλογα χαρακτηριστικα οπως ανεξαρτησια, απελευθερωση, μαγκια, σοβαροτητα καποτε εδινε και κυρος.
Οσον αφορα το τσιγαρο καποτε θεωρουνταν μοδα. Τωρα σε ολα τα \'θλιμμενα\' πακετα φιγουραρουν \'απειλητικες\' προειδοποιησεις. Το αλκοολ απο την αλλη κραταει ακομα γερα με εξυπνες και διασκεδαστικες διαφημισεις να προκαλουν να δοκιμασεις το ιδιο πραγμα σε αλλη συσκευασια.
Γιατι το τσιγαρο φθινει και το αλκοολ μενει σταθερο η αυξανεται? Μπορει να σκοπευουν να απαγορεψουν το καπνισμα σε ολους τους δημοσιους χωρους λογω το οτι βλαπτει τους γυρω τι γινεται ομως με τη χρηση αλκοολ, τους μεθυσμενους οδηγους και η αντικοινωνικη συμπεριφορα σε ολες της τις μορφες.

καπνισμα και αλκοολ: στυλ η προβλημα?
περιμενω την αποψη σας
φιλικα
τεσσα

Μάλλον πρόβλημα... είναι να μην το αρχίσεις το ριμάδι το τσιγάρο. Για το ποτό δεν μπορώ να πω και πολλά, διότι πίνω σπανίως. Μόνο άμα βγω έξω και δεν οδηγάω, το πολύ να πιω έως δύο ποτά. Όλα αυτά βέβαια στην Ελλάδα.
Σπάνια βγαίνω πλέον έξω, διότι εδώ στην Αγγλία δεν είναι να ζητήσεις ποτό. Είναι πανάκριβο, οπότε κανένα ποτήρι λευκό κρασί... και πολύ είναι... και να μην μιλήσουμε για την τιμή των τσιγάρων που αγγίζει τα 8 Ευρώ το πακέτο, είναι και η νοοτροπία της χώρας που είναι μη- καπνιστική, με αποτέλεσμα αν σε δούνε να καπνίζεις, σε κοιτάνε σαν ... εγκληματία !
Τα μέρη όπου επιτρέπονται οι καπνιστές ελάχιστα και οι θέσεις πάντα οι χειρότερες...

Και δεν είναι καθόλου εύκολη αυτή η αντιμετώπιση, προερχόμενη από Ελλάδα όπου η φραπεδιά και το τσιγάρο είναι έθιμο και στην ημερήσια διάταξη...

Λόγω κόστους από 2,5 πακέτα που έκανα στην Ελλάδα, εδώ κάνω μισό και άμα. Και θα ήθελα να έκανα ένα πακέτο την εβδομάδα, αλλά προς το παρόν δεν είναι και τόσο εύκολο, όσο νόμιζα στην αρχή. Εθισμός το άτιμο !
Καλό βέβαια μου έχει κάνει, δε λέω... απλά βρίσκω τον λόγο μείωσης, καταπιεστικό τελείως.

Ποτέ δεν κάπνισα από μαγκιά και καλά ή για στυλ... ξεκίνησα στο Λύκειο και από τότε έχουν περάσει ποοοοοοοολλά χρόνια... :)
Καθαρά από τύχη, γιατί η κολλητή μου κάπνιζε. Αν δεν κάπνιζε, ίσως να μην το είχα ξεκινήσει και ποτέ... δεν μπορώ να το ξέρω...

Άρα ο εθισμός στο τσιγάρο ή στο αλκοόλ κατ\' εμέ, είναι θέμα περιβάλλοντος, παρέας.
9 στις 10 φορές έτσι είναι, καλώς ή κακώς!

Μετά από χρόνια καπνού, τσιγάρων, ξερόβηχα, χαμένων χρημάτων, ναι, μπορώ να πω ότι είναι πρόβλημα και χρήζει ίσως και ειδικευμένης βοηθείας. Θεωρώ το κάπνισμα νόσο, όπως και τις άλλες εθιστικές ουσίες και η διακοπή καπνίσματος δεν είναι το ευκολότερο πράγμα. Δεν γίνεται μαχαίρι, και ας λένε ότι είναι ο μόνος τρόπος, γιατί δημιουργεί περισσότερα προβλήματα, απ\' όσα λύνει... Πιστεύω ότι θα έπρεπε να υπάρχουν ειδικές υπηρεσίες που πραγματικά να βοηθάνε... αλλά τι λέω η γυναίκα? :o Εδώ δεν υπάρχουν σωστές υπηρεσίες για την απεξάρτηση από τα ναρκωτικά, θα υπάρχουν για το τσιγάρο?

Πολλά θέλουμε....

Σαν καπνιστρια εχω μονιμως τα νευρα μου οταν οι Αγγλοι με κοιτουν περιεργα οταν αναβω τσιγαρο στη μεση του πουθενα. Πιστευω πως ολοι οι Ελληνες στην Αγγλια το παθαινουν αυτο- τουλαχιστο οι καπνιστες.
Ποτε δεν επινα ιδιαιτερα στην Αγγλια το εκοψα δε εντελως γιατι ειναι κοροιδια να σου μετρανε με τη μεζουρα και τελικα το whiskey να ειναι ενα δαχτυλο με το ζορι.
Δε νομιζω πως οι καπνιστες εχουν προβλημα. Αν βεβαια καπνιζεις 2-3 πακετα ναι καποιο ζορι υπαρχει στη μεση. Σιγουρα και χωρις αμφιβολια οσοι δεν καπνιζουν ειναι πολυ πιο υγειεις αλλα το τσιγαρο ειναι μια επιλογη που δεν εχει αμεσο αντικτυπο αρνητικο στους αλλους αλλα ουτε στο ατομο.
Εφοσον ζω σε μια χωρα που οι φυσικη κατασταση των κατοικων της ειναι πιττα μονιμως θεωρω μεγαλυτερο προβλημα να βλεπω 15 χρονα με ενα μπουκαλι μπυρα στις 4 το μεσημερι παρα καποιον 25 χρονο να καπνιζει. Δηλαδη βαζουν απιστευτους φορους στα τσιγαρα και καθε μερα σκοτωνονται 10 ατομα απο συναφη προβληματα με το αλκοολ. Αρα το ερωτημα που τιθεται ειναι ποιος ειναι πιο επικινδυνος ο καπνιστης η ο αλκοολικος??????

τεσσα

Quote:

---

Originally posted by tessa
Εφοσον ζω σε μια χωρα που οι φυσικη κατασταση των κατοικων της ειναι πιττα μονιμως θεωρω μεγαλυτερο προβλημα να βλεπω 15 χρονα με ενα μπουκαλι μπυρα στις 4 το μεσημερι παρα καποιον 25 χρονο να καπνιζει. Δηλαδη βαζουν απιστευτους φορους στα τσιγαρα και καθε μερα σκοτωνονται 10 ατομα απο συναφη προβληματα με το αλκοολ. Αρα το ερωτημα που τιθεται ειναι ποιος ειναι πιο επικινδυνος ο καπνιστης η ο αλκοολικος??????

---

Αυτό είναι κάτι που δεν το καταλαβαίνω εδώ. Υπάρχουν παντού πινακίδες στα μαγαζιά ότι θεωρούν προσβλητικό προς το κατάστημα πάντα να ζητήσει τσιγάρα ή αλκοόλ ένας ανήλικος. Για τα τσιγάρα η πώληση απαγορεύεται κάτω των 16 αν δεν κάνω λάθος, για το ποτό κάτω των 18. Στο Σούπερ Μάρκετ με κοιτάζανε καλά καλά αν είμαι ενήλικας και έχω 30ρίσει εδώ και αιώνες... :D

Αλλά παρ\' όλα αυτά τα ανήλικα είναι στούκας. Που το βρίσκουν το ποτό τότε? Ξέρω, αφελής ερώτηση αλλά μιλάμε για Αγγλία αυτή τη στιγμή. Τυπικοί μέχρι αηδίας, σοβαροί μέχρι αηδίας, ξενέρωτοι μέχρι αηδίας... περιμένουν το καλοκαίρι για να πάνε Λαγανά (Ζάκυνθο) ή Φαληράκι (Ρόδο) να κάνουν όλα αυτά τα έκτροπο που θέλουν αλλά δεν μπορούν να κάνουν εδώ.

Το τσιγάρο στην τελική κάνει κακό στον καπνιστή. Το παθητικό κάπνισμα δεν το υπολογίζω, γιατί αν κανείς φοβάται μην πάθει καρκίνο από το παθητικό κάπνισμα, να μην πηγαίνει στα clubs ή τις pubs όπου είναι τεκέδες.
Το αλκοόλ όμως δεν κάνει κακό μόνο σε αυτόν που πίνει. Μπορεί να βγει στο δρόμο και να σκοτώσει άλλους 10... και τι γίνεται σ\' αυτήν την περίπτωση? Έχουν 2 διαφημίσεις στην τηλεόραση για drinking & driving and that\'s that !

Όχι ότι η Ελλάδα κάνει τα φοβερά αλκοτέστ... χαζομάρες και αυτά... απλά δεν θεωρώ λύση το να πληρώνεις ένα πακέτο τσιγάρα ή ένα μπουκάλι βότκα στο Σούπερ Μάρκετ χρυσάφι, ώστε να αποφευχθεί να γίνει κάποιος καπνιστής ή αλκοολικός... αυτός που καπνίζει, τέλος, τα τσιγάρα θα τα πάρει και ας έχουν 8 Ευρώ το πακέτο. Το πολύ πολύ να το μειώσει λόγω τιμής... αλλά θα καπνίσει. Το ίδιο και ο αλκοολικός... Δηλαδή την πληρώνουν τη νύφη όλοι και κυρίως όσοι είναι της λίγης κατανάλωσης.

Είναι μεγάλο το θέμα Τέσσα.

absolutely το θεμα ειναι τεραστιο. Οταν ημουνα στο πανεπιστημιο και πηγαινα καθε πρωι στα lectures γυρω στις 9 εβλεπα το εξης φαινομενο. Στην εκτη ζωνη του Λονδινου τα παιδακια στο γυμνασιο και στο λυκειο ξεκινουσαν να πανε για μαθημα. Ποσες φορες δε με σταματησαν και με παρακαλεσαν να τους αγορασω αλκοολ στις 9 το πρωι. σου ταζουν τον ουρανο με τα αστρα -πχ να κρατησεις τα ρεστα απο 10 λιρες. εγω ποτε δεν το εκανα αλλοι ομως???????? κατι παρομοιο συμβαινει και με το καπνισμα πιστευω. Οι pub κλεινουν στις 11 αλλα αμα εχεις αρχισει να πινεις απο τις 5 τι γινεται? πιο το οφελος στην τελικη. Οχι μονο στην ελλαδα οταν ερχονται αλλα σε οποια χωρα του κοσμου αυτοι που μπλεκουν σε καβγαδες και καθε ειδους αντικοινωνικη συμπεριφορα ειναι Αγγλοι.
Αλλα να μην κολλησουμε στην Αγγλια. Ποσα δυστυχηματα στο δρομο δεν εχουν γινει οχι επειδη απαραιτητα αυτος που τρακαρε ηταν μεθυσμενος αλλα επειδη ο αλλος που επεσε πανω του ηταν στουπι.
Κι αν παρει κανεις το καπνισμα.... στα μπαρ και στα club ας μην πουμε ποσα ανηλικα εθιζονται η τους προσφερουν ναρκωτικα σε αυτα τα μερη απο χαπια μεχρι πρεζα το τσιγαρο τους πειραξε???????

αυτο πιστευω εγω οχι τοσο γιατι ειμαι καπνιστρια αλλα γιατι αν ειναι να βγω εξω και καθε 5 δευτερολεπτα να με ρωτανε θελεις, πουλας η εχεις χαπια μη σωσω να βγω.

τεσσα

Quote:

---

Originally posted by tessa
Κι αν παρει κανεις το καπνισμα.... στα μπαρ και στα club ας μην πουμε ποσα ανηλικα εθιζονται η τους προσφερουν ναρκωτικα σε αυτα τα μερη απο χαπια μεχρι πρεζα το τσιγαρο τους πειραξε???????

αυτο πιστευω εγω οχι τοσο γιατι ειμαι καπνιστρια αλλα γιατι αν ειναι να βγω εξω και καθε 5 δευτερολεπτα να με ρωτανε θελεις, πουλας η εχεις χαπια μη σωσω να βγω.

---

Το θέμα των ναρκωτικών ουσιών και ο τρόπος που σε εθίζουν σε clubs κλπ., είναι άλλο ένα τεράστιο θέμα!!

Δεν νομίζω ότι η απαγόρευση εισόδου σε clubs, pubs κλπ. δουλεύει ως σύστημα... οι Αμερικάνοι το έσπασαν, κατασκευάζοντας fake ids για να περνάνε μέσα. Στην Ελλάδα έλεγχος δεν γίνεται πάντως. Ένα 15χρονο κοριτσάκι, αν βαφτεί και ντυθεί, περνάει άνετα για 20άρα.
Άρα? Είναι θέμα σπιτιού, γονιών, background για όλα τα άνω. Τα πρώτα βιώματα που παίρνουμε είναι από την οικογένειά μας. Αν ο μπαμπάς είναι αλκοολικός και ξυλοφορτώνει τη μαμά, αυτά τα βιώματα θα λάβουν τα παιδιά. Και αντίστοιχα για τα υπόλοιπα, ακόμα και για το τσιγάρο. Δύσκολο αν οι γονείς είναι μη καπνιστές, να βγουν τα παιδιά καπνιστές. Όχι απόλυτο, αλλά δύσκολο...

Quote:

---

Originally posted by Nefertari

Το τσιγάρο στην τελική κάνει κακό στον καπνιστή. Το παθητικό κάπνισμα δεν το υπολογίζω, γιατί αν κανείς φοβάται μην πάθει καρκίνο από το παθητικό κάπνισμα, να μην πηγαίνει στα clubs ή τις pubs όπου είναι τεκέδες.

---

Θίξατε πολλά θέματα ταυτόχρονα, όλα εξίσου σημαντικά.

Αρχίζω κουοτάροντας τη Νεφ, γιατί διαφωνώ. Το παθητικό κάπνισμα κατ\'αρχήν δεν συμβαίνει μόνο στα κλαμπ. Αν καπνίζεις, δύσκολα καταλαβαίνεις το τι κακό γίνεται. Εγώ δεν καπνίζω (πια) και πραγματικά δυσκολεύομαι. Ο σύντροφός μου (προς το παρόν) καπνίζει και αναγκάζομαι να κάθομαι στους καπνίζοντες. Θα πρέπει λοιπόν να στερηθώ τις εξόδους μαζί του, για να μην υφίσταμαι τον αφιλτράριστο καπνό; Όχι. Αναγκαστικά θα κάτσω και θα εισπνέω τον τεκέ. Η επιλογή μου καταπατείται από μια ανθυγιεινή συνήθεια άλλων.

Αν μάλιστα μιλήσουμε για την Ελλάδα, όπου οι χώροι μη καπνιστών είναι ένα κρύο ανέκδοτο....και καπνιστής να είσαι, αρχίζουν και τσούζουν τα μάτια, ο λαιμός...για να μην πω για τα ρούχα που γυρίζεις απ\'έξω και θέλουν πλύσιμο ή μισό μπουκάλι febreeze.

Επίσης μεγάλωσα με μπαμπά καπνιστή. Ο οποίος τώρα χτυπιέται που μας υπέβαλλε σε αυτό το κακό, μικρά παιδάκια, να μεγαλώνουμε σε ένα συννεφάκι καπνού. Εχετε δει στην Αγγλία τη διαφήμιση αυτή που δείχνει παιδάκια, να βγαίνουν από το στόμα και τη μύτη καπνοί; Φρίκη.
-------------------------------------------------------------------------------------
Για να επιστρέψουμε στο θέμα, τι πιστεύετε ότι είναι αυτό που μας κάνει να καπνίζουμε;

Εγώ θυμάμαι ότι με το που μπήκα στο γυμνάσιο ήθελα να καπνίσω. Το δοκίμασα γ\'γυμνασίου αν θυμάμαι καλά, και από λύκειο πού και πού σε καμιά εκδρομή. Με το που έμεινα μόνη μου, άναψα τσιγάρο με το που έκλεισα πίσω μου την πόρτα.

Το έβλεπα ως κάτι ολοδικό μου, το μυστικό από τους γονείς, κάτι σαν τελετή ενηλικίωσης. Σαν σύμβολο ανεξαρτησίας και επανάστασης, ότι μεγάλωσα, ορίζω τον εαυτό μου, είμαι υπεύθυνη των πράξεών μου. Ουσιαστικά ήταν μια εφηβική προς μεταφηβική εκδήλωση ταυτότητας.

Το έκοψα (δύο χρόνια πλέον) για τους γνωστούς λόγους. Έβλεπα το κακό που έκανα στον εαυτό μου και ζούσα με τη φοβία του καρκίνου, βρωμούσα και λαχάνιαζα. Επίσης δεν ένιωθα πλέον την ανάγκη αντιδραστικότητας και μυστικοπάθειας απέναντι στους γονείς μου.

Συμπτωματικά στις 3 πρώτες μέρες απεξάρτησης είχα πάει σε ένα σεμινάριο συμβουλευτικής για άτομα με εξαρτήσεις. Συνειδητοποίησα το πόση βοήθεια μπορεί κανείς να λάβει ακόμα και στην παύση του καπνίσματος, έστω κι αν το σεμινάριο ήταν καθαρά εκπαιδευτικό.

Νομίζω ότι στις απεξαρτήσεις η ομαδική θεραπεία είναι εξαιρετική βοήθεια. Ιδίως σε κάτι που είναι σχετικά συναισθηματικά ασφαλές, όπως είναι το κάπνισμα. Και σκέφτομαι στο μέλλον να κάνω κάτι σχετικό επαγγελματικά.

Οταν βρουν τη λυση μεταξυ nature and nurture μπορει να μιλαμε κατω απο αλλα δεδομενα πλεον. Εγω πιστευω πως το καπνισμα κατα βαση ειναι και γενετικη διαταραχη. Δε λεω πως ειναι μονο γενετικη γι αυτο και αναφερω το nature nurture debate. Με μπαμπα καπνιστη κι εγω μπορω να πω πως ουτε σκεφτομαι αλλα ουτε με πειραζει το τσιγαρο. Εχω μια αρκετα δικη μου περιεργη ιδεολογια και επιχειρηματολογια οσον αφορα αυτο. Μονο αν αποφασισω να κανω παιδι θα το κοψω και παλι οχι για μενα. Αναγνωριζω πως εχω την ελευθερια να καπνιζω αλλα σεβομαι και την ελευθερια εκεινων που δεν καπνιζουν. Αλλα σε καμια περιπτωση δε δεχομαι να με κρινουν γι αυτο που εχω επιλεξει.
Οταν αρχισα εγω να καπνιζω ηταν λιγο της μοδας.... τοτε τα καλα παιδια ηθελαν να γινουν κακα και τα κακα χειροτερα. Κατα τη διαρκεια της εφηβειας κανεις τα παντα για να σε προσεξουν να προβληθεις να τραβηξεις τα βλεμματα πανω σου χωρις να σε νοιαζει τι θα επακολουθησει στο μελλον. Ετσι κι εγω..... Τωρα στα 24 μου εχω ενα attitude και ενα στυλακι. Το θεωρω καπως προσωπικο χαρακτηριστικο απογευμα με τσιγαρο και καφε , βραδυ με ποτο και τσιγαρο να μπαινω σε βαρυγδουπες και βαρυσημαντες δηλωσεις να τα παιρνω στο κρανιο και να αναβω ενα τσιγαρο υψωνοντας τον τονο της φωνης μου.
Τελικα πιστευω πως ουτε τον καημενο το μπαμπα μου θα κατηγορησω για τα χαζογονιδια που μου εδωσε, ουτε τις φιλες μου -γιατι εγω το επελεξα δε με πιεσε κανεις- ουτε το γκομενο που ηθελα να τη σπασω με ενα τσιγαρο γιατι ηταν της υγειηνης ζωης ουτε τις επιλογες μου.
Γιατι αρχιζουμε να καπνιζουμε λοιπον.... φταινε οι συγκυριες, τα γονιδια η μηπως για ολα φταιει το γκαζον????????? :o :P

τεσσα

Για την ύπαρξη γονιδίων μπορώ να πειστώ, καθώς υπάρχουν άτομα που ούτε τους ελκύει ούτε το αντέχουν, και άλλοι που το βρίσκουν ελκυστικό και ευχάριστο.

Για το κάπνισμα πάντως ισχύει πιστέυω το γνωστό μότο περί ελευθερίας: τα όρια της ελευθερίας φτάνουν εκεί που αρχίζει η ελευθερία των άλλων.

Οι επιλογές είναι λοιπόν σεβαστές, αρκεί να μην καταπατούν ελευθερίες των άλλων.

Για να αναφερθούμε λίγο στο αλκοόλ τώρα....

Γιατί πίνει ο κόσμος; Ας ξεκινήσουμε με τα ελληνικά δεδομένα, γιατί τα αγγλικά είναι πολύ διαφορετικό φαινόμενο.

Δυο ειδη ανθρωπων μπορω να εντοπισω προς το παρον. Τουλαχιστο αυτα μου ερχονται στο μυαλο αυτη τη στιγμη. Καθοτι σε ολες τις συναισθηματικες, ψυχολογικες και αλλες διαταραχες η χρηση αλκοολ & ναρκωτικων ειναι πολυ υψηλη θα θεσω ως πρωτη κατηγορια ατομων που πινουν τα ατομα υψηλου κινδυνου - πασχοντες απο σχιζοφρενεια, καταθλιψη, αγχος, μανια, στρες και παντος ειδους disorder. Σε αυτην την περιπτωση τα ατομα χρησιμοποιουν το αλκοολ σαν ενα ειδος self medication εναν τροπο δηλαδη να απαλλαγουν απο τα συμπτωματα με εναν δικο τους τροπο που τον θεωρουν αποτελεσματικο. Το αλκοολ λειτουργει ανασταλτικα. Θεραπευει γιατι επιδρα στον εγκεφαλο ριχνοντας τον σε ληθη. Τα ατομα με ψυχωσικα συμπτωματα και τα ατομα με μανια πολλες φορες δεν αντιλαμβανονται τον ογκο της καταναλωσης αλκοολ ενω στην καταθλιψη ισχυει το οτι οσο περισσοτερο πιω τοσο πιο καλυτερα θα νιωσω.
Απο την αλλη στον υπολοιπο πληθυσμο -τον υγιη- υπαρχει το social drinking. Εδω μαλλον το αλκοολ λειτουργει ως καταλυτης για να γινει μια ευχαριστη στιγμη ακομα πιο ευχαριστη -για να ερθουμε στο κεφι. Και σ\'αυτην την περιπτωση ομως ειναι κατα βαση προβληματικο γιατι δε μπορουμε να διασκεδασουμε χωρις αλκοολ ? αλλα μαλλον ειναι κοινωνικο φαινομενο και συνηθεια.
Και η χρηση αλκοολ ειναι γονιδιακο και μαλιστα εκφραζεται σα μια μορφη ψυχοπαθολογιας. Δηλαδη αν το δει καποιος γενετικα αν υπαρχει ενας γονιος με καταθλιψη τοτε το παιδι μπορει να μην γινει απαραιτητα καταθλιπτικο αλλα να εμφανισει καποια αλλη διαταραχη οπως αλκοολισμο.

Quote:

---

Originally posted by pops
Για να αναφερθούμε λίγο στο αλκοόλ τώρα....

Γιατί πίνει ο κόσμος; Ας ξεκινήσουμε με τα ελληνικά δεδομένα, γιατί τα αγγλικά είναι πολύ διαφορετικό φαινόμενο.

---

Δεν μπορώ σαφώς να μιλήσω από την πλευρά έως θεραπευτή, αλλά κρίνοντας από τον εαυτό μου...

Για την Ελλάδα πάντα... έπινα αρκετά συχνά. Δηλαδή... 1-2 φορές την εβδομάδα, βραδάκι, με την γειτόνισσα φίλη, τηλεορασίτσα, κουβεντούλα, ξηροκάρπια και καναδυό ποτάκια.
Αν έβγαινα Παρασκευή έξω ή Σάββατο έως 2 ποτά θα τα έπινα.

Για άλλους μπορεί να θεωρηθεί αρκετή ποσότητα, εγώ δεν την θεωρώ πάντως, γιατί ουδέποτε μου \"έλειψε\" ακόμα και αν δεν έβγαινα. Μόνη μου στο σπίτι δεν έπινα συνήθως, εκτός και αν υπήρχε \"λόγος\". Ανάλογα την ψυχολογική κατάσταση, αν ήμουν down... σπάνιο ναι μεν αλλά αν συνέβαινε, ναι, θα έπινα και μόνη στο σπίτι. Πάντα έως 2 ποτά βέβαια. Δεν θυμάμαι ποτέ τα τελευταία 15 χρόνια (μετά πενταήμερης και μετά... εκεί δεν το συζητάμε! :D), να έγινα \"γκολ\" κατά τη αρκώ έκφραση...

Στην Αγγλία τα πράγματα είναι μάλλον διαφορετικά. Η έννοια ποτό έξω, είναι γελοία από μόνη τους, έτσι όπως τα σερβίρουν. Έξω θα πιω λευκό κρασί, συνήθως 1 ποτήρι.
Στο σπίτι, υπάρχει πάντα κρασί. Που και που κανένα ποτήρι με το φαγητό ή με ξηροκάρπια... Τη Βότκα πλέον την βλέπω με τα κυάλια με τις τιμές που έχουν εδώ.... :D




Θεωρώ πάντως σημαντικό παράγοντα τον ψυχολογικό. Αν είμαστε καλά, με παρέα, αγαπημένα πρόσωπα, διασκεδάζουμε κλπ., πίνουμε με διαφορετικό τρόπο. Χαλαρά, προσεγμένα, με την έννοια ότι δίνουμε περισσότερη βάση στην παρέα, παρά στο ποτήρι.

Αν όμως είμαστε ψυχολογικά down, ας πούμε μετά από καυγά, χωρισμό, απογοήτευση, άσχημα νέα... τότε το ποτήρι γίνεται ένα και δύο και πολλά και νομίζουμε ότι αν πιούμε αλκοόλ, τα πράγματα θα πάψουν να φαίνονται τόσο άσχημα, τόσο βαριά.

Βέβαια δεν είναι έτσι... είναι ένα είδος αυθυποβολής... κοροϊδεύουμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Το hangover μετά και η διάθεση, είναι χειρότερα από πριν, το ίδιο και τα προβλήματα που μας έκαναν να πιούμε, αλλά παρ\' όλο που το γνωρίζουμε, το επαναλαμβάνουμε για κάποιο ακαθόριστο λόγο.

Μετά πάμε στον παθολογικό αλκοολισμό (νομίζω έτσι λέγεται, αν κάνω λάθος διορθώστε με). Εδώ όμως μιλάμε για ασθένεια. Αν κάποιος δεν πιεί 1 μπουκάλι ουίσκυ για παράδειγμα το πρωί, δεν μπορεί να λειτουργήσει και πριν τελειώσει η ημέρα έχει καταναλώσει 2 και 3 μπουκάλια... Μιλάμε για εθισμό, σαν τα ναρκωτικά, που χρήζει βοηθείας...

Στην Ελλάδα δεν νομίζω ότι ένας αλκοολικός μπορεί να θεραπευτεί, όπως δεν μπορεί και ένας ναρκομανής. Οι ομάδες απεξάρτησης και στήριξης στην Ελλάδα είναι για τα γέλια και για τα κλάμματα... δυστυχώς.

Το σημαντικότερο όμως είναι να περνάει καλά το μήνυμα στο μυαλό ότι όταν πίνουμε, δεν οδηγούμε. Είναι εγκληματικό τελείως, γιατί ακόμα και αν δεν υπολογίζουμε τον εαυτό μας, δεν μας φταίνε οι συνεπιβάτες, οι πεζοί έξω στο δρόμο, ή επιβάτες άλλων αυτοκινήτων σε περίπτωση σύγκρουσης.

Και παρ\' όλο που ο αριθμός των ατυχημάτων είναι πάρα πολύ υψηλός, η πλειοψηφία δεν βάζει μυαλό. Γιατί άραγε?

Οταν παυεις να αισθανεσαι και να περνας καλα με τους φιλους σου χωρις αλκοολ υπαρχει χοντρο προβλημα. Επισης οταν στη μεση του πουθενα χωρις κανενα συγκεκριμενο αιτιο πινεις η θελεις να πιεις παλι υπαρχει προβλημα. Το αλκοολ επιδρα τοσο ασχημα στον εγκεφαλο, κανει τοσο μεγαλη καταστροφη που ο εθισμος σ αυτο ειναι η ακρη του γκρεμου πραγματικα. Μονο να σκεφτειτε οτι καταστρεφει μερικες χιλιαδες εγκεφαλικα κυτταρα -τα νευρικα- τα οποια κατα σατανικη συμπτωση ειναι τα μονο που δεν αναπαραγονται ανανεωνονται. Επισης το αλκοολ προκαλει Κοrsakoff\'s amnesia, εχει ενοχοποιηθει για Parkinson, για διαφορων μορφων ανοιες και ας μην ξεχναμε τους καρκινους στα διαφορα οργανα του πεπτικου συστηματος.
Γι αυτο παν μετρο αριστον.
Για την Αγγλια δε θα μιλησω ειναι ασκοπο. Αντε μη φανε τη μεζουρα τους στο κεφαλι. :mad: :P :o

Quote:

---

Originally posted by tessa
Για την Αγγλια δε θα μιλησω ειναι ασκοπο. Αντε μη φανε τη μεζουρα τους στο κεφαλι. :mad: :P :o

---

Το Σάββατο που μας πέρασε ήμουν σε ένα Christmas business party σε ξενοδοχείο down town London με open bar.
Λέω στο σύντροφό μου να μου φέρει μία βότκα λεμόνι. Ξέχασα δε να πω (το θεώρησα δεδομένο) ότι εννοούσα με χυμό λεμόνι.
Καταφτάνει ένα ποτήρι νερού απ\' αυτά τα μεσαία και χοντρά που στην Ελλάδα και δη στην επαρχία προσφέρουν την λεμονίτα !!! :o
Το ποτήρι στα 3/4 γεμάτο με δύο φλίδες λεμόνι... Παθαίνω το πρώτο σοκ, γιατί λέω ωχ αμάν, σκέτη βότκα εγκώ ντεν!!

Μετά θυμάμαι ότι βρίσκομαι στην Αγγλία και αρχίζω να κοιτάζω το ποτήρι με σκεπτικισμό γιατί μου φάνηκε πάάάάρα πολύ γεμάτο... μία γουλιά με έπεισε για την πραγματικότητα. Επρόκειτο για νερό με δύο φλίδες λεμόνι!!
Είχαν βάλει προφανώς βότκα, αλλά με την μεζούρα θα ήταν ένα τίποτα. Οπότε για να γεμίσουν το ποτήρι και να φαίνεται προφανώς εμφανίσημο και σοβαρό ως ποτό.... πρόσθεσαν για την ποσότητα είτε νερό, είτε σόδα !!! :o

Μαμώ την Αγγλία του!! Ούτε ένα ποτό της προκοπής δεν ξέρουν να φτιάξουν οι ξενέρωτοι!!
Το υπόλοιπο βράδυ μετά το πολιτισμικό σοκ της βότκας, την έβγαλα με Κόκα Κόλα, ευτυχώς ανόθευτη! :D

Α ρε Ελλαδάρα με τις μπόμπες σου... τις \'φχαριστιόμαστε τουλάχιστον !! :D




Υ.Γ. Για τον μπουφέ να μην μιλήσω καλύτερα, γιατί προφανώς δεν γνωρίζουν τι εστί ΜΠΟΥΦΕΣ ... στα ελληνικά ! :P

Κι εγω το καημενο πριν 1-2 βδομαδες με πρηξανε να παω σε ενα party -μεγαλη αποτυχια- εβαλα τα καλα μου και ακολουθησα την κολλητη μου και τον καλο μου. Μουφα η μαζωξη, μουφα και το πιοτο, μαπα η μουσικη. Ολο αυτο το καταντημα Σαββατο βραδυ κατεληξε στα μπουζουκια στη Baker Street ηπια και το ευχαριστηθηκα ;) τοσο ωστε να ξεχασω το μισο δαχτυλο Jack Daniels με το μισο μπουκαλι coca cola και τη μιση Αλασκα σε παγο :mad: ολα αυτα μεσα σε ενα ποτηρι :o

Quote:

---

Originally posted by tessa
... κατεληξε στα μπουζουκια στη Baker Street ηπια και το ευχαριστηθηκα ;)

---

:o :o :o :o :o :o

Έχει μπουζούκια εντώ? :o

Δώσε γρήγορα στοιχεία... δ/νση ακριβώς, όνομα, τηλέφωνο για ρεζερβέ, τιμές, πως σερβίρουν ποτά, τι ρεπερτόριο μουσικό παίζουν, χορό ρίχνουν, κλπ. κλπ. .... γρήγορα... καίει το θέμα !!! :D :D




Υ.Γ. Έχω μείνει άφωνη.... μπουζούκια !!! Αν και δεν είναι η αγαπημένη μου διασκέδαση στο Ελλάντα, εντώ θα κάνω εξαίρεση... Ωχ ωχ ωχ... :P :P


Υ.Γ. Sorry για το off topic, αλλά αυτές είναι καυτές inside πληροφορίες!!! :cool:

Πότε είναι που κάποιος έχει πρόβλημα; Πότε είναι που πρέπει να σταματήσει τελείως; Κάποιος που το έχει ρίξει στο ποτό λόγω προβλημάτων είναι αλκοολικός; Στην Αμερική είναι υπερβολικοί σε αυτό το θέμα. Σε στέλνουν στον counsellor αν μεθύσεις 1-2 φορές. Στην Αγγλία πάλι έχουν μια πολύ παράξενη στάση απέναντι στο αλκοόλ. Παρόλο που υπάρχει το binge drinking, σαν να λέμε δηλαδή βουλιμία στο ποτό, δεν το έχουν πάρει αρκετά σοβαρά ως εξάρτηση, ούτε ως παθολογία, αλλά το βλέπουν ως μια αντικοινωνική συμπεριφορά.

Στην Ελλάδα πάλι δε νομίζω να υπάρχει υστερία στο θέμα, θα έλεγα ότι δεν είναι καθεστώς το ποτό στην υπερβολή του (λέτε να μας σώζει ο φραπές; ). Μήπως το βλέπουμε πιο χαλαρά, γιατί ποτέ δεν ήταν κάτι το απαγορευμένο (όπως είναι για τις χώρες στις οποίες υπάρχει νομοθεσία και απαγορεύσεις) ; Από την άλλη, πώς θα νιώθατε ως γονείς, να πίνει το έφηβο παιδί σας τα Σάββατα ουίσκι;

Πάντως fellow αγγλοζούσες, δεν είναι παράξενο, που παραπονιέστε για τις 15 λίρες ενός μπουκαλιού βότκας, την ώρα που στην Ελλάδα δίνουμε 10-20 ευρώ για ένα μόνο ποτάκι; :D

Πότε λοιπόν γίνεται too much το πιοτί; Όταν το έχουμε ανάγκη για μια κοινωνική συμπεριφορά, ή όταν πλέον εξαρτώμαστε από αυτό βιολογικά;

Επειδη δουλευω στο NHS (National Health System στην Αγγλια) εν μερει θα συμφωνησω εν μερει θα διαφωνησω οσον αφοα την χρηση και την καταχρηση αλκοολ στο Αγγλικανισταν. Η χρηση αλκοολ θεωρειται κατα βαση κοινωνικο φαινομενο και παραδοση των Αγγλων απο την αλλη ομως ειναι διαταραχη. Το binge drinking δεν ειναι ακριβως βουλιμια ειναι η μεγαλη καταναλωση αλκοολ χωρις κανενα λογο, χωρις ελεγχο, σε πολυ μικρο χρονικο διαστημα και πολυ γρηγορα. Ειναι διαταραχη γιατι συνδεεται με τις κυριοτερες διαταραχες -σχιζοφρενεια, διπολικη νοσο- και απο την αλλη με δυο απο τις πιο κοινες διαταραχες προσωπικοτητας τη μεθοριακη και την αντικοινωνικη.
Στην Αμερικη που λες οτι τους στελνουν σε counsellor αν μεθυσουν 2-3 φορες δεν ειναι καθολου υπερβολικο. Γιατι η υπερβολικη χρηση αλκοολ συνδεεται αμεσα με ψυχοπαθολογια αλλα πισω απο την καταχρηση κρυβονται αλλα προβληματα. Γιατι καταχρηση ειναι να μεθυσεις γιατι ειτε δεν ξερεις που να σταματησεις η μαλλον που εχεις αντικοινωνικη και αφυσικη συμπεριφορα.
Τωρα οποιος πινει γιατι εχει προβληματα μπορει να μην ειναι αλκοολικος αλλα συντομα θα γινει. Εφοσον ομως εχει προβληματα αρα οδηγειται σε self medication για να εξαλειψει τα συμπτωματα αρα δεν ειναι δαιαταραχη απο μονο του αυτο?
Στην Ελλαδα απο την αλλη το αλκοολ δεν ειναι απαγορευμενο. Ειναι σχετικα φτηνο αρα ο καθενας εχει προσβαση αλλα παραλληλα υπαρχουν καποια ορια.
The key word here ειναι η αναγκη. Αναγκη μπορει να ειναι ενα μπουκαλι μπορει να ειναι και ενα δυο ποτα οταν βρισκεσαι με παρεα. Αν στα καλα καθουμενα καποιος κατεβαζει ουισκυ γιατι βιολογικα το εχει αναγκη η εστω για να ερθεις στο κεφι πρεπει να γινεις πιττα το υπαρχει χοντρο προβλημα.


αυτα....

Quote:

---

Originally posted by tessa
The key word here ειναι η αναγκη. Αναγκη μπορει να ειναι ενα μπουκαλι μπορει να ειναι και ενα δυο ποτα οταν βρισκεσαι με παρεα. Αν στα καλα καθουμενα καποιος κατεβαζει ουισκυ γιατι βιολογικα το εχει αναγκη η εστω για να ερθεις στο κεφι πρεπει να γινεις πιττα το υπαρχει χοντρο προβλημα.

---

Σ\' αυτό δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω. Το αλκοόλ είναι ένα συνοδευτικό (αν μπορούμε να το πούμε έτσι) για μερικούς ανθρώπους όταν βγαίνουν έξω και αυτό σε λογικές ποσότητες, όπως το κρίνει ο καθένας για τον εαυτό του. Υπάρχουν όμως και συνάνθρωποί μας, που πέρα από ένα ποτήρι κρασί το δίμηνο (και πολύ ίσως να λέω) δεν πίνουν... Δεν τους αρέσει? Δεν το θέλουν? Οδηγούνε? Όποιος και αν είναι ο λόγος...

Άρα το πρόβλημα υπάρχει όταν πλέον φτάνει ο οργανισμός σε σημείο εθισμού, να μην μπορεί να λειτουργήσει χωρίς 4-5 ποτηράκια για αρχή, αν ζαλίζεται, παραπατάει και θέλει το \"δυναμωτικό\" του...

Θα μου πείτε και το κάπνισμα μία από τα ίδια είναι, όταν ξυπνάω το πρωί, φτιάχνω καφέ και ανυπομονώ να ανάψω τσιγάρο...

Τελικά δεν βγάλαμε συμπέρασμα, ποιο είναι χειρότερο εκ των δύο...

Quote:

---

Originally posted by tessa
Η χρηση αλκοολ θεωρειται κατα βαση κοινωνικο φαινομενο και παραδοση των Αγγλων απο την αλλη ομως ειναι διαταραχη. Το binge drinking δεν ειναι ακριβως βουλιμια ειναι η μεγαλη καταναλωση αλκοολ χωρις κανενα λογο, χωρις ελεγχο, σε πολυ μικρο χρονικο διαστημα και πολυ γρηγορα.

---

Στη βουλιμία υπάρχει μεγάλη και γρήγορη κατανάλωση φαγητού για ψυχολογικούς λόγους, ανεξέλεγκτα και συνήθως με αποτέλεσμα το να κάνουν μετά εμετό (στην αρχή τεχνητό, μετά γίνεται μόνο του). Ιδια δεν είναι με το ποτό, αλλά έχει πολλά κοινά στοιχεία-η κύρια διαφορά είναι ότι το binge drinking είναι κοινωνικό, ενώ η βουλιμία μυστική δραστηριότητα.

Quote:

---

Ειναι διαταραχη γιατι συνδεεται με τις κυριοτερες διαταραχες -σχιζοφρενεια, διπολικη νοσο- και απο την αλλη με δυο απο τις πιο κοινες διαταραχες προσωπικοτητας τη μεθοριακη και την αντικοινωνικη.

---

Μη χρησιμοποιείς βρε τόσο πολύ το labelling, κάνουμε αγώνες εναντίον του! Διαταραχή δεν είναι, είναι απλώς ένα κοινωνικό φαινόμενο, μια κακιά μόδα, ένα λάθος στον τρόπο διασκέδασης, το να καπνίσεις ένα πακέτο στην καθησιά. Πιστεύουν δηλαδή ότι η διασκέδαση επιτυγχάνεται μόνο όταν έχεις πιει και έχεις ξεράσει. Τα πρώτα ποτά τους χαλαρώνουν (και ως λαός έχει την ανάγκη μιας ουσίας που θα τους επιτρέψει να κάνουν όσα δεν είναι πρόπερ να κάνουν στην υπόλοιπη ζωή τους, δηλαδή να φωνάξουν, να ακουμπηθούν, να έρθουν πιο κοντά, να χορέψουν πιο χαλαρά), αλλά δεν καταλαβαίνουν πότε το έχουν παρακάνει και πότε και αν πρέπε να σταματήσουν. Είναι ένα λάθος πρότυπο, όπως είναι πχ και οι εφηβικές εγκυμοσύνες (για το οποίο θα μιλήσουμε άλλη φορά).

Quote:

---

Στην Αμερικη που λες οτι τους στελνουν σε counsellor αν μεθυσουν 2-3 φορες δεν ειναι καθολου υπερβολικο. Γιατι η υπερβολικη χρηση αλκοολ συνδεεται αμεσα με ψυχοπαθολογια αλλα πισω απο την καταχρηση κρυβονται αλλα προβληματα.

---

Έχω μεθύσει 2-3 φορές στη ζωή μου, σημαίνει ότι ήμουν διαταραγμένη και έπρεπε να δω ψυχολόγο; ΌΤαν κάτι γίνεται τακτικά, φυσικά και χρήζει αντιμετώπισης, αλλά μετά από ένα-δύο μεθύσια, το κρίνω τελείως υπερβολικό. Ιδίως όταν γίνεται στη νεαρή ηλικία, όπου ακολουθείται συνήθως μια μόδα και υπάρχει τεράστιο peer pressure. Αν πάλι ενόχλησε η αντικοινωνική συμπεριφορά, το άτομο πρέπει να πάει σε counsellor για τη συμπεριφορά του, όχι για το ποτό (γιατί το υπερβολικό ποτό δεν ταυτίζεται με την αντικοινωνική συμπεριφορά, απλώς τη βγάζει εύκολα στην επιφάνεια)

Δεν κανω ουτε labelling ουτε σε καμια περιπτωση πιστευω οτι καποιος που εχει μεθυσει 2-3 φορες χρειαζεται να δει ψυχολογο.
Εγω μιλησα για Αγγλια οπου το αλκοολ δεν ειναι ουτε κακια μοδα ουτε συνηθεια ουτε κοινωνικο φαινομενο ειναι μια παραδοση που εχει παρει διαστασεις επιδημιας και θεωρειται απο τα κυρια αιτια της εγκληματικης συμπεριφορας και συνδεεται με αυτη.
Συμφωνα με το manual και ολες τις ερευνες που εχω διαβασει ολα οδηγουν οτι η καταχρηση αλκοολ συνδεεται με διαφορα αλλα φαινομενα.
Δεν ειπα οτι οποιος μεθυσει μια φορα το μηνα εχει διαταραχη. Μην ξεχναμε οτι πολλες φορες υπαρχει το φαινομενο του νοθευμενου ποτου, της σταχτης κατα λαθος και τα λοιπα.
Γι αυτο με οσα ειπες ουτε θα συμφωνησω ουτε θα διαφωνησω :)

Quote:

---

Originally posted by tessa
Δεν κανω ουτε labelling ουτε σε καμια περιπτωση πιστευω οτι καποιος που εχει μεθυσει 2-3 φορες χρειαζεται να δει ψυχολογο.
Εγω μιλησα για Αγγλια οπου το αλκοολ δεν ειναι ουτε κακια μοδα ουτε συνηθεια ουτε κοινωνικο φαινομενο ειναι μια παραδοση που εχει παρει διαστασεις επιδημιας και θεωρειται απο τα κυρια αιτια της εγκληματικης συμπεριφορας και συνδεεται με αυτη.
Συμφωνα με το manual και ολες τις ερευνες που εχω διαβασει ολα οδηγουν οτι η καταχρηση αλκοολ συνδεεται με διαφορα αλλα φαινομενα.
Δεν ειπα οτι οποιος μεθυσει μια φορα το μηνα εχει διαταραχη. Μην ξεχναμε οτι πολλες φορες υπαρχει το φαινομενο του νοθευμενου ποτου, της σταχτης κατα λαθος και τα λοιπα.
Γι αυτο με οσα ειπες ουτε θα συμφωνησω ουτε θα διαφωνησω :)

---

Τα manuals όμως (σε ποια αναφέρεσαι αλήθεια; )για να χαρακτηρίσουν κάτι ως διαταραχή πρέπει να τηρούνται προϋποθέσεις χρονικές (συχνότητα) στα συμπτώματα. Είπες ότι \"Ειναι διαταραχη γιατι συνδεεται με τις κυριοτερες διαταραχες -σχιζοφρενεια, διπολικη νοσο- και απο την αλλη με δυο απο τις πιο κοινες διαταραχες προσωπικοτητας τη μεθοριακη και την αντικοινωνικη\". Το ότι έχει κοινά χαρακτηριστικά ή συνδέεται ως σύμπτωμα με άλλες \"διαταραχές\" ή γενικά προβληματικές συμπεριφορές δεν κάνει το ποτό \"διαταραχή\" από μόνο του. Συγγνώμη, απλώς είμαι πολύ ευαίσθητη με τις ταμπέλες.

Εγω παλι κανενα απολυτως προβλημα με τις ταμπελες γιατι αυτη ειναι η δουλεια μου ευτυχως η δυστυχως ;)
Οσον αφορα το manual αναφερομαι στο DSM-IV.
Για τα υπολοιπα τι να πω οταν ερχεται καποιος με σχιζοφρενεια και παραλληλα εχει και χρηση η καταχρηση αλκοολ και υπαρχει η λεγομενη dual diagnosis στην οποια κατασταση δεν ξερουν με τι να πρωτοασχοληθουν δεν θεωρειται διαταραχη που υπαρχει λογω της ασθενειας η προ της ασθενειας. Τουλαχιστο αυτο εχω διαβασει προσωπικη ερευνα δεν εχω κανει ακομα αλλα επειδη ασχολουμαι με τις συναισθηματικες και ψυχικες διαταραχες το αλκοολ ειναι απαραιτητο στοιχειο στο πακετο της διαγνωσης τις περισσοτερες φορες.
Κι αν θελεις ασε τις \'βαριες\' διαταραχες στην ακρη αλλα για το λεγομενο binge drinking μπορει να μην αναφερεται στο DSM-IV σα διαταραχη απο μονη της αλλα συνδεεται με διαταραχες των παρορμησεων. Αλλο να πιεις 10 ποτα μεσα σε ενα βραδυ που μπορει να τα φερει η κουβεντα ο χορος το κεφι και μετα να πεις πωπω χωμα εγινα ουτε το καταλαβα. κι αλλο να πιεις 10 ποτα μεσα σε 3 ωρες με μονο σκοπο να γινεις χαλια. Ε συγνωμη δηλαδη αλλα αν αυτοσκοπος της ζωης καποιου ειναι να βγαινει για να γινεται πιττα, για να σπαει στο ξυλο δεκα ατομα, να οργιαζει και να βγαλει ολα τα απωθυμενα του μη μου πειτε πως δεν εχει προβλημα. :D :o

Τι να σου πώ, προέρχομαι από τον χώρο της σχολικής ψυχολογίας και συμβουλευτικής και πραγματικά πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί με τις ταμπέλες για πάρα πολλούς λόγους. Είναι μεγάλη κουβέντα η περί διαγνώσεων και αξίζει κάποια στιγμή να την κάνουμε.

Το τι ορίζεται ως παθολογική κατάσταση ή όχι κατά τη γνώμη μου είναι πάρα πολύ υποκειμενικό. Και το τι έχει μέσα του ο κάθε άνθρωπος είναι τόσο διαφορετικό, που, αν και αναγνωρίζω την ανάγκη ταξινόμησης, τα εγχειρίδια τα βρίσκω χρήσιμα συνήθως μόνο για περιπτώσεις φαρμακευτικής.

Και, στην περίπτωση της κατάχρησης αλκοόλ, δε βρίσκω καμία χρησιμότητα ταξινόμησης του ασθενούς στη μία ή την άλλη κατηγορία \"διαταραχής\", αφού τελικά, αν έχει πρόβλημα, θα λάβει εξατομικευμένη θεραπεία. Το αν έχει πρόβλημα εξαρτάται από αυτό που τα εγχειρίδια λένε \"αν αυτό παρεμποδίζει τις υπόλοιπες δραστηριότητες της ζωής\" του ασθενούς όπως και από την ύπαρξη ή όχι και άλλων συμπτωμάτων από άλλες \"διαταραχές\". Άρα ακόμα και η διάγνωση μπορεί να ξεκινήσει με personalised τρόπο και όχι τσουβάλιασμα.

Και αφού το αναλύσατε μέσω της επαγγελματικής σας ιδιότητας... μήπως κατασταλάξατε και στο ερώτημα αν είναι στυλ ή πρόβλημα? ;)

Just joking girls... :D

To be honest....εγω κατεληξα. Για καποιους μπορει να ειναι προβλημα ειτε το ποτο ειτε το τσιγαρο για αλλους μπορει να ειναι στυλ. Εξαρταται πως το βλεπει κανεις, το βαθμο που πινει η καπνιζει καποιος, το λογο και τις συνεπειες η τα συναισθηματα και τα επιχειρηματα που αναπτυσσει.
Απο τη δικη μου τη σκοπια το μοτο που υιοθετω ειναι τελικα παν μετρον αριστον :D


φιλικα τεσσα

Καπνό αντί για χάδι
Οινόπνευμα αντί για φιλί
Αυνανισμό αντί για α γ κ α λ ι ά
Ναρκωτικά αντί για έμπνευση


Κουβέντα αντί για επαφή
Χιούμορ αντί για γέλιο
Λήθαργο αντί για ύπνο
Φαντασία αντί για ζωή


Ένστικτα σε βασανιστική καταστολή
Θέλω σε θανάτωση



Καρκίνο αντί για γεράματα



Του πούστη, θάνατο αντί για θάνατο..Όχι; Παίζει καλύτερη ιδέα;



Φιλιά και καλά Χριστούγεννα σε όλους. Πρέπει να\' ναι υπέροχο να σ\' αγαπούν και ν\' αγαπάς.

Quote:

---

Originally posted by almostjunkie
Φιλιά και καλά Χριστούγεννα σε όλους. Πρέπει να\' ναι υπέροχο να σ\' αγαπούν και ν\' αγαπάς.

---

Επίσης... χρόνια πολλά και καλές γιορτές...

Εύχομαι υγεία, χαρά ευτυχία και αγάπη...

... and World Peace ! :D


(το τελευταίο είναι αγαπημένη ατάκα / τελείωμα κάθε απάντησης στα interview στα καλλιστεία της Αμερικής) :D

2 sunithies poy ine stil otan tis elegxoyme i tha mporuse na ine kai provlima otan tiw afinume na mas elegxune aytes pantos opos ke alles usies poy protinontai os agxolitikes kata tin apopsi mu dimiurgun perissotero iperentasi sti proektasi tus
pan metron ariston pu legane ke i arxeoi hmon progoni gia naxume psixiki ke organiki ygia
isoropia toso lepti grammi alla ke toso elkistiki
mono i isoropia mas kane eytixismenus diskola petixenetai ajizi omos i sklhrh prospaueia :)

Kellyark συμφωνώ με τα περί ισορροπίας και μέτρου, μόνο που πιστεύω ότι στο τσιγάρο δεν ισχύει. Προσωπική μου άποψη είναι ότι έστω κι αν καπνίζεις μόνο ένα την ημέρα, πάλι το κακό στην υγεία γίνεται και η εξάρτηση συντηρείται.

...εν γενει προβληματικο το ολο στυλ!

Quote:

---

Originally posted by pops
Kellyark συμφωνώ με τα περί ισορροπίας και μέτρου, μόνο που πιστεύω ότι στο τσιγάρο δεν ισχύει. Προσωπική μου άποψη είναι ότι έστω κι αν καπνίζεις μόνο ένα την ημέρα, πάλι το κακό στην υγεία γίνεται και η εξάρτηση συντηρείται.

---

συμφωνώ μαζί σου. κάπνιζα χρόνια και κατάφερα να το κόψω όλοι μπορούν να το κάνουν, εμένα με βοήθησε και η εναλλακτική του ηλεκτρονικού τσιγάρου. κάθε είδους εξάρτηση είναι επικύνδυνη για τον εαυτό μας και συχνά καταστροφική. ψάξτε λύσεις για το πρόβλημα....σίγουρα υπάρχουν:)