Νεύρα

Γεια σας,
Εδώ και κάποια χρόνια έχω πολλά νεύρα. Θυμώνω πολύ εύκολα και δεν μπορώ να το ελέγξω και δυστυχώς δεν μπορώ να συγκρατήσω τα νεύρα μου. Από πέρση το καλοκαίρι προσπαθώ και τα συγκρατώ όσο μπορώ αυτό έγινε μετά από ένα ατύχημα που είχα και με έκανε να καταλάβω πως τα νεύρα δεν μου κάνουν καλό αντιθέτως κάνουν κακό και σε εμένα και στους γύρο μου και σωματικά και ψυχικά. Αλλά δυστυχώς τώρα τελευταία άρχισα να μην μπορώ να τα ελέγξω πάλι. Όταν νευριάζω έχω τόση ένταση στα χέρια και στα πόδια και αν δεν κτυπήσω κάτι δεν μπορώ να ηρεμίσω. Υπάρχουν φορές που τρέμω από τα νεύρα, κοκκινίζω και άλλες φορές για να μην πληγώσω τους γύρο μου κλαίω. Είναι κάτι που θέλω να διορθώσω στον χαρακτήρα μου γιατί δυστυχώς όταν νευριάζω λέω πράγματα που αργότερα μπορεί να τα μετανιώσω αλλά ίσως είναι αργά.
Αν μπορείτε βοηθήστε με σας παρακαλώ.
Ευχαριστώ.

Σταλο μια απ τα ιδια κι εγω ρε συ !!

Επισης οσο για το poll που εβαλες, δεν μπορω να το υπολογισω, αμα με πιασει εκεινη τη στιγμη γινομαι αλλος ανθρωπος κ βλεπω λαμπακια παντου κ ξεσπαω σε ολους κ σε ολα..

Εχω απο την εφηβεια θεμα με τα νευρα κ ξεσπουσα κ σε αλλους, ειδικα στο σχολειο ειχα πολυ επιθετικη κ νευρικη συμπεριφορα, κ ξεσπουσα κ σε ατομα που δεν φταιγανε κ ηθελα να βαραω, με αποκορυφωμα στα 17 να πλακωσω συμμαθητρια κ να παρω 3 μερες αποβολη...

Απο τοτε εμαθα να το ελεγχω γιατι δεν με παιρναν κ οι απουσιες, αλλα αργοτερα παλι τα ιδια, ειδικα αμα βρεθω σε πολυ χαι φαση, μπορω να κανω τα παντα κ τα βλεπω ολα, εχω σπασει σκαμπο, εχω βαρεσει τους γονεις μου, κανω το δωματιο μου λαμπογυαλο, εχω πεταξει κινητο απ το μπαλκονι...

Αλλες φορες για να εκτονωσω τα νευρα μου χαρακωνομαι κ ξεσπαω στον εαυτο μου, η βαζω μεταλ στο τερμα κ κανω headbanging, η βαραω τους τοιχους στο δωματιο μου..

Εχω μετανιωσει πολλες φορες για ασχημη συμπεριφορα απεναντι σε αλλους ανθρωπους που δεν φταιγανε κ εισεπραξαν την οργη μου.. προσπαθησε οσο μπορεις να μην ξεσπας σε αλλους, γιατι μετα ενδεχεται να εχεις τυψεις κ να νιωθεις οτι τους πληγωσε κ ειναι χειροτερα..

Εγω εχω κανει προοδο απο τοτε μεχρι τωρα σε αυτο το θεμα, απλα απο κει που ξεσπουσα σε αλλους, τωρα ξεσπαω στον εαυτο μου.. πολλες φορες απ τα νευρα μπορει κ να τσιριζω, η να νευριασψ κ με κατι ασημαντο...

θελω να σου πω οτι σε καταλαβαινω, εχω δρομο ακομη μπροστα μου, το χω παλεψει κ με ψυχοθεραπεια κ πλεον δεν ειμαι τοσο αναισθητη οπως παλια, δλδ προσπαθω να μαθω να αγαπω τον εαυτο μου..'

πιστευω μπορουμε να βοηθησουμε η μια την αλλη...

εχεις σκεφτει το ενδεχομενο ψυχοθεραπειας??

Ναι μπορούμε να βοηθήσουμε η μια την άλλη. Ευτυχώς που βρήκα κάποιον να με καταλαβαίνει. Πέρασε ως σκέψη από το μυαλό μου αλλά έφυγε πάλι. Εγώ πέρση το καλοκαίρι όταν θύμωσα πολύ έδωσα μπουνιά στη γυάλινη πόρτα και έκοψα το χέρι μου 10-15 ραφές και το είχα 3 εβδομάδες τυλιγμένο και έκανε και σχεδόν 2 μήνες να δουλέψει κανονικά φυσικά και τώρα δεν μπορώ να τεντώσω πολύ το ένα μου δάκτυλο γιατί με πονά και καμιά φορά πονάω στην πληγή. Μετά από αυτό μπορώ να σου πω σταμάτησα να νευριάζω αλλά τώρα άρχισα πάλι. Σήμερα τσακώθηκα με τον πατέρα μου άσχημα αλλά μετά κατάλαβα το λάθος μου και του ζήτησα συγγνώμη αν και κατάλαβα πώς τον πλήγωσα πολύ. Δεν ξερό τη να κάνω όταν θυμώνω έχω τόση δύναμη που αν δεν χτυπήσω κάτι δεν μπορώ να ηρεμίσω.

Σταλο κι εγω αυτο ακριβως, πολλες φορες λεω "θα συγκρατηθω", αλλα αμα με πιασουν οι αναποδες κι οι διαολοι ο, τι βρεθει μπροστα μου το παιρνω παραμαζωμα κ εχω απιστευτη δυναμη κ ενεργεια.. μια συμβουλη που μπορω να σου δωσω ειναι γενικα να μην κρατας κατι για πολυ καιρο μεσα σου κ να μιλας ευθεως στους αλλους κ να ξεκαθαριζεις ετσι τα θελω σου, γιατι οσο κρατας κατι, τοσο μεγαλυτερο κ εντονοτερο θα ειναι κ το ξεσπασμα...

Προσπαθησε να βρεις καποια εναλλακτικη εκεινη τη στιγμη που σε πιανει λιγοτερο ανωδυνη, πχ παρε 10 βαθιες ανασες κ βγες να τρεξεις το τετραγωνο, σε μενα πιανει αυτο καποιες φορες, η πανε μια βολτα, βαλε μια ταινια, η μουσικη να ξεχαστεις κ να ξελαμπικαρεις, η βαρα καναν τοιχο η κανα δεντρο, αλλα προς θεου οχι αλλον ανθρωπο η τον εαυτο σου!!

Κι εγω ποσες φορες εχω ζητησει συγγνωμη απο ανθρωπους που φερθηκα υπερβολικα κ ασχημα.... γιατι οκ εκεινη τη στιγμη μπορει να ειναι τα νευρα στο κοκκινο κ λειτουργεις περισσοτερο με το συναισθημα, αλλα οταν ηρεμησεις κ δεις πιο ψυχραιμα τα πραγματα, πολλες φορες στενοχωριεσαι κ μετανιωνεις γι αυτα που εκανες....

Ναι το ξέρω και αυτό προσπαθώ να κάνω να μην κρατάω τίποτα μέσα μου.
Εκείνη τη στιγμή όμως θολώνει η κρίση μου δεν μπορώ να σκεφτώ λογικά και να κάνω κάτι για να ηρεμίσω. Μόλις όμως μπορέσω να σκεφτώ η φεύγω εγώ από εκεί η διώχνω αυτόν που με νευρίασε για το καλό και τον δυο όσο είναι μπροστά μου τόσο περισσότερο ανάβουν τα λαμπάκια μου.
Μετά το ατύχημα μόλις νευρίαζα επερχότανε η εικόνα του χεριού μου και μου έφευγαν τα νεύρα αλλά δυστυχώς τώρα δεν πιάνει αυτό το κόλπο.
Δυστυχώς της περισσότερες φορές μετανιώνω για αυτά που κάνω και σκέφτομαι αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω δεν θα το έκανα αυτό. Φυσικά αυτό ισχύει μέχρι την επόμενη φορά που θα νευριάσω γιατί πάλι τα ίδια κάνω.

Μην μπαινεις στο τριπακι να σκεφτεσαι "αν θα γυρνουσα το χρονο πισω, τι θα αλλαζα κτλ", αυτο μονο στασιμοτητα κ μοιρολατρια προκαλει.. ζαατ! το θεμα ειναι τι κανουμε στο παρον, ο,τι εγινε εγινε, απλα προσπαθουμε να μην το επαναλαβουμε!

Κι εγω εκεινη τη στιγμη θολωνω κ παλιοτερα μαλιστα με τραβουσε ο καυγας κ οι φασαριες, ειμαι νευρικη εκ φυσεως κ δεν μπορω να ειμαι μαλθακη κ βαρια κ ασηκωτη κ να καθομαι σ ενα μερος, κ πολλες φορες δημιουργουσα απο μονη μου θεματα πχ μεσα στο σπιτι η με τις φιλες μου γιατι κατι με τραβουσε, ενιωθα οτι αμα δεν νευριασω κ φωναξω "δεν θα παρω τη δοση μου" λολ!

Πλεον αυτο το χω αντιμετωπισει, δλδ δεν θα κανω φασαρια απο το πουθενα, κ πιανω πολλες φορες τον εαυτο μου να μενει απαθης απενατι σε γεγονοτα που παλιοτερα θα με αναβαν σταντε, εχει τυχει κ να με βρισει καποιος κ να μην κανω τιποτε, "ε, κ τι εγινε?" σκεφτηκα, "ασε τον γαιδαρο να γκαριζει"..

Πιστευω καπως ετσι πρεπει να το δουμε, κ να μην δινουμε σημασια σε ολα, ας αφηνουμε κ καποια να περνανε στο ντουκου !!

η Lacrymosa ειναι σαν να ειμαι εγω σε μια νεοτερη και θυληκη version μου. μαλλον φταιει το ζωδιο και τα κερατα του...

μικροτερος εκτος απο κοινωνικος και γεματος ενεργεια, ημουν και απιστευτα επιθετικος. οπως εχω ξαναγραψει, εχω δεχτει βια, την οποια εχω επιστρεψει και σε μεγαλο βαθμο, και ειναι γενικα σαν να εμαθα καπως και να τη γουσταρω κι ολας (τουλαχιστον να τη βλεπω σιγουρα). μεχρι τα 18 μου συνηθιζα να πλακωνομαι στο ξυλο με τον αδερφο μου, τις περισσοτερες φορες χωρις λογο κι επειδη βαριομουν. και οταν λεμε ξυλο δεν εννοω απλα χαστουκακια, αλλα σοβαρα μπουνιδια που μια φορα κοντεψα να του ξεκολλησω και το αυτι. εκτος απ'τον αδερφο μου, την ειχε πληρωσει και η μανα μου σε φασαριες μεστο σπιτι, της οποιας της ειχα σπασει δοντι, γυαλια, και φυσικα αλλα πραγματα που ειχε.

οταν νευριαζω πραγματικα ειναι σαν να λυσσαω και να τυφλωνομαι. δεν υπολογιζω αμα ζησει μετα ο ανθρωπος ή οχι. σαν να μου φταιει πολυ χωρις να μπορει να συγχωρεθει. απ'τα τελευταια χειροτερα που θυμαμαι ειναι οταν μου θιξαν μια πρωην γκομενα μου πριν χρονια, και εγινε ενας ψιλοπανικος στην τοτε παρεα, με αποτελεσμα να σηκωσω πετρα για να σπασω το κεφαλι του αλλου που την ειχε θιξει. ετσι και του ξεκινουσα να του λιωνω το κεφαλι, δε νομιζω να ζουσε μετα...

με τα χρονια ομως εμαθα να το ελεγχω, και να αδιαφορω. βοηθα και η απαθεια σ'αυτο, αφου οταν βρισκεσαι στο απαθεστατο το mood, οσο σπαζαρχιδι κι αν ειναι ο αλλος, προτιμας να αδιαφορησεις παρα να του δωσεις σημασια.

φυσικα και οι τροποι που ανεφερε η Lacrymosa βοηθανε να εκφραστει ο θυμος και να βγει απο μεσα μας. ετσι ειμαι κι εγω της metal μουσικης αλλα και των splatters/gore ταινιων.

τελος ειναι και η γυμναστικη, που σε κανει να βγαζεις την ενεργεια απο μεσα σου, και να νιωθεις καλυτερα. κι αν εισαι και επιθετικη, γραψου καπου για kickboxing ή αλλη πολεμικη τεχνη.

πρωτου ξε-σπασεις ομως σε καποιον, θυμισου οτι ειναι καλυτερο να τη πληρωσει ενα αντικειμενο, παρα ο ανθρωπος και να μπλεξεις μετα και να πας φυλακη...

Το πρόβλημα είναι πως εγώ κανονικά είμαι πολύ ήρεμος χαρακτήρας. Είμαι πολύ ήσυχη δεν μπλέκω σε καυγάδες και τέτοια η μαμά μου όταν είναι σπίτι για να δει αν είμαι σπίτι έρχεται στο δωμάτιο να κοιτάξει γιατί δεν κάνω φασαρία και τέτοια. Είμαι ευαίσθητη και κλαίω και εύκολα. Όταν δω κάποιον στεναχωρημένο στενοχωριέμαι και εγώ και προσπαθώ να τον βοηθήσω.
Αλλά όταν θυμώνω γίνομαι ακριβός το αντίθετο δεν με ενδιαφέρει τίποτα ακόμη και αν πληγώσω κάποιον δεν μπορώ να σκεφτώ πως του κάνω κακό. Και το κακό είναι πως τα παίρνω με το παραμικρό.
Όλοι μου λένε πως δεν μπορούν να καταλάβουν πως εγώ που ενώ κανονικά είμαι τόσο ήρεμη μπορώ να γίνω τόσο σκληρή και να μη με ενδιαφέρει τίποτα. Από το ένα άκρο να φτάσω στο άλλο.
Εγώ είμαι του εντέχνου και του rock και ταινίες προτιμώ μυστήριο και action.

εαν εισαι οντως 16, τοτε με τα χρονια πιστευω θα μαθεις πως τις περισσοτερες φορες δεν αξιζει οχι μονο να τσακωθεις, αλλα και να αντιδρασεις εστω και λιγο! ειναι κατι που ερχεται οσο μεγαλωνεις, αυξανονται τα προβληματα και δεν εχεις την ορεξη του καθενος, και ετσι προτιμας την ησυχια σου και να αδιαφορησεις κανωντας τον μαλακα, απο το να μπλεξεις και να σου προστεθουν κι αλλα...

τελος, οσο ποιοτικο κι αν μοιαζει το εντεχνο, πολλες φορες σε ριχνει. δε το λεω να σε κρινω μουσικα, αφου ο καθενας οτι γουσταρει ακουει (κι εγω πολλες φορες το επιλεγω)... μα δεν ειναι για κατι συνεχεια. οπως και το doom metal πχ, η ατμοσφαιρα του σου δημιουργει συχνα αρνητικα συναισθηματα. απο ταινιες σου προτεινω το Fight Club, με αρκετο ξυλικι, δραση, αλλα και λιγο μυστηριο (αν δε το χεις δει ηδη δλδ).

Ναι 16 και μισό είμαι. Οκ ευχαριστώ για της συμβουλές σου και ελπίζω να έχεις δίκιο και να φύγουν σιγά σιγά τα νεύρα. Αν και εμένα πιο πολύ με νοιάζει το τι μπορώ να κάνω τώρα για να μην έχω τόσα νεύρα!
Όσο για την μουσική εξαρτάτε με τη διάθεση που έχω τη μουσική θα ακούσω. Δεν την έχω δει την ταινία αλλά θα την δω σίγουρα!!

αν σε νευριαζουν συχνα, γραψου γυμναστηριο, και καμια πολεμικη τεχνη αν εχεις χρονο κι ορεξη να ξεδινεις, για να λειπεις κι απ'το σπιτι περισσοτερο και να μην νευριαζεις. ή οτιδηποτε αλλο μπορει να απορροφησει την ενεργεια αυτη που εχεις. ειναι προτιμοτερο να βγουν απο μεσα σου οπουδηποτε (αλλα οχι πανω σε ανθρωπους οπως ειπαμε), παρα να μεινουν και να μαζευτουν, και οταν ξεσπασεις να χασεις τελειως τον ελεγχο.

Εύχομαι να είχα χρόνο αλλά δυστυχώς θα πάω 3 λυκείου τώρα και θα έχω καθημερινά φροντιστήριο και κάποιες μέρες και δυο μαθήματα δεν θα έχω χρόνο. Τώρα το καλοκαίρι θα πηγαίνω για κολύμπι και τρέξιμο άμα έχω ώρα για να φεύγω λίγο από το σπίτι. Θα το ξανασκεφτώ αυτό με το γυμναστήριο γιατί έχεις δίκαιο θα με βοήθα αρκετά νομίζω!!

stalo ειναι η ηλικια σου τετοια κ εισαι μες στα νευρα κ ολα σου τη σπανε, κι εγω στο λυκειο ετσι ημουνα κ χειροτερη, μετα συνηθως ωριμαζεις κ αναθεωρεις καποια πραγματα κ σκεφτεσαι οτι καλυτερα να εφαρμοζεις την λυση της απαθειας κ να μην τα παιρνεις ολα τοις μετρητοις κ να επικεντρωνεσαι περισσοτερο στον εαυτο σου κ να εχεις το κεφαλι σου ησυχο, παρα να σου σπαει τα νευρα η παπαρια που θα πεταξει το καθε κομπλεξικο ατομακι κ ο καθε σπαστικος τυπος...

εκτονωσου με τη μουσικη κ το γυμναστηριο, γραψου σε καμια πολεμικη τεχνη, πιστευω θα σου αρεσει κατι τετοιο κ θα ξεσπας εκει, παρα σε αλλους ανθρωπους η στον εαυτο σου, προπασθησε να μην εισαι συνεχως στην τσιτα κ ορισμενα που θα ακους να τα αγνοοεις, μαλακες παντα υπηρχαν κ παντα θα υπαρχουν καθως κ τυπαδες κ τυπισσες που θα κανουν τα παντα για να σου τη σπασουν, το θεμα ειναι εσυ κατα ποσο θα επιτρεπεις να σε επηρεαζει εσενα η μαλακια του καθενος!

το οτι θα εχεις φροντιστηρια κ θα λειπεις απ το σπιτι θα σε βοηθησει σ αυτο το θεμα, κυριως αμα τσακωνεσαι πολυ με τους γονεις σου, θα ελαττωθουν ετσι οι καυγαδες..

Χειρότερο όμως είναι να μη ξεσπάς καθόλου και να τα κρατάς μέσα σου. Το ξέσπασμα πάνω στους άλλους εκεί που πρέπει και γενικά η εξωτερικευση των νεύρων, νοουμένου ότι γίνονται με μέτρο, χρειάζεται. Ξαλαφρώνεις, ηρεμάς. Ενώ άμα τα κρατάς μέσα σου η ένταση συνεχίζει για κάμποσο και δίνει μετά τη θέση της σε απογοήτευση και απωθημένα, εκτός του ότι γίνεσαι και αντικείμενο προς εκμετάλλευση.

εμενα μου κανει οτι επειδη οταν εισαι ηρεμη εισαι ευαισθητη και δεν το εχεισ αποδεχτει δεν σου αρεσει δηλαδη ο εαυτοσ σου οταν εισαι ηρεμη προσπαθεισ οταν εχεισ νευρα να κανεισ οσα δε μπορεισ να κανεισ ηρεμα

Quote:

---

Originally Posted by pad

εμενα μου κανει οτι επειδη οταν εισαι ηρεμη εισαι ευαισθητη και δεν το εχεισ αποδεχτει δεν σου αρεσει δηλαδη ο εαυτοσ σου οταν εισαι ηρεμη προσπαθεισ οταν εχεισ νευρα να κανεισ οσα δε μπορεισ να κανεισ ηρεμα

---

δλδ να πιέζεις τον εαυτό σου να τα βγάλει προς τα έξω;
να μην είναι στο φυσιολογικό τρόπο συμπεριφοράς σου η εξωτερικευση των νεύρων και να πιέζεις τον εαυτό σου να τα εξωτερικεύσει ή να κάνει μια κίνηση τελοσπάντων. Το χειρότερο, όπως είπα, είναι να τα κρατάς μεσα σου. Η ζημιά τοτε είναι μεγαλύτερη από όταν τα εκδηλώνεις. Σε τρώει η πίκρα και το μαράζι που είναι αιτίες πρόκλησης σωματικών ασθενειών.
Γι αυτό να ασκείσαι στο να τα εξωτερικεύεις, έστω σε κάποιο βαθμό, έστω μια μικρή κίνηση που να παιρνά στον άλλο το νόημα.