Printable View
Καλησπερα. Ειμαι καινουργιο μελος το site το ανακαλυψα μετα απο ενα σχετικο ψαξιμο που εκανα στο δικτυο. Θα παρακαλεσω καποιον admin η καποιο μελος απο εσας να με βοηθησετε. Θελω να ανεβασω ενα καινουργιο θεμα αλλα δεν ξερω αν ειμαι στην σωστη σελιδα.
Σας ευχαριστω.
Οκ βρηκα ακρη ευχαριστω το μελος που με βοηθησε.
Θελω να καταθεσω εδω την δικη μου ιστορια.
Εχω μια τρομακτικη φοβια και εμμονη οτι ολοι συνομωτουν εναντιων μου και πισω απο την πλατη μου μιλανε για μενα. Πιστευω οτι με χλευαζουν ολοι, και οτι γελανε μεταξυ τους συζητωντας ποσο ανοητος και αδυναμος φαινομαι.
Επσης εχω την αισθηση οτι βρισκομαι συνεχως σε κινδυνο, επισης ακουω πολλες φορες φωνες και διαφορους ηχους, και αισθανομαι ασφαλεια μονο οταν ειμαι στον χωρο μου στο σπιτι μου. Με πιανει κριση πανικου οταν χτυπαει το κουδουνι στο διαμερισμα που ζω, και πολλες φορες θελω να ουρλιαξω. Εχω "διαγραψει" αρκετους φιλους μου που ειναι πολυ επικριτικοι σε μενα και πολυ ανταγωνιστικοι, και εχω κρατησει μονο 2 απο την παιδικη μου παρεα.
Δεν εχω εμπιστοσυνη παρα σε ελαχιστα ατομα και ολους τα βλεπω με καχυποψια.
Το οτι το ειμαι εδω και το γραφω δημοσια ειναι "κατορθωμα" για μενα.
Θελω σας παρακαλω αν υπαρχει καποιος "ειδικος" (αν και σιχαινομαι τον ορο μου φαινεται λιγο αδοκιμος) η αν υπαρχουν μελη που εχουν τα ιδια συμπτωματα να μου δωσουν καποιες απαντησεις.
Αυτο που εχω ειναι μανια???
Μπορει να ειναι διπολικη διαταραχη?
Συνδρομο Καταδιωξης?
Λογω οικονομικων συνθηκων δεν μπορω να πληρωσω για ιδιωτικες συνεδριες σε ψυχιατρους σας παρακαλω χρειαζομαι την βοηθεια σας.
Δεν ειμαι ειδικος αλλα εμενα μου φαινεται οτι ειναι περισσοτερο
κριση πανικου παρα κατι αλλο.
Αμα ειχες σχιζο θα ακουγες δυνατα φωνες ή θα εβλεπες πραγματα.
Βεβαια κοιτα να μη σου δημιουργηθει κατι στη συνεχεια οποτε αντιμετωπισε το οσο γινεται νωρις.
Το ιδιο σχεδον ειχα και εγω απο παλιες κακες εμπειριες αλλων συν-"ανθρωπων".
Η λυση ειναι να τους γραψεις ολους στα @@ σου και να μην εχεις καλη ιδεα για αυτους.
Πραγματικα να μη σε νοιαζει τι σκεφτονται οι αλλοι για εσενα και να μην επιδιωκεις
να σχηματισουν καλη ιδεα για εσενα.
Πιστεψε με οσο μεγαλωνεις θα βλεπεις οτι υπαρχει πολυ βρωμα σε αυτη την κοινωνια..
Οι περισσοτεροι ειναι ειρωνες , χλευαζουν, περιεργοι, καθυστερημενοι, κατινες, κλεφτες, ψευτες, ρουφιανοι σε αυτη τη χωρα χωρις υπερβολη..
Κοιτα να κανεις και γυμναστικη με βαρακια για να δυναμωσεις και να αισθανεσαι πιο σιγουρος.
εγω σου λεω να κλεισεις ραντεβου με καποιο γιατρο
Δεν νομίζω οτι ειναι τοσο απλό το θέμα maus...GiorgoSath πόσο καιρό σου συμβαίνει η ιδέα της συνομωσίας?Από τι σου προκλήθηκε αυτό?ή ήταν έτσι ξαφνικά χωρίς λόγο σου καρφώθηκε στο μυαλό σου?
Ευχαριστω για τις απαντησεις σας. Μaus συμφωνω μαζι σου αλλωστε εδω και καιρο εχω κανει το κοινωνικο "συμμαζεμα". Christina82 η ιδεα της συνομωσιας μου εχει καρφωθει εδω και 2 χρονια περιπου αλλα δεν πηγα να δω καποιον. Σημερα μια φιλη μου μου ειπε για τα κεντρα Ψυχικης Υγιειινης το διαβασα και εδω στο site και λεω να δοκιμασω εκει μιας και τα οικονομικα μου δεν μου επιτρεπουν να αποτανθω σε ιδιωτη γιατρο.
maus οι φωνες που ακουω δεν κρατανε πολυ αλλα ειναι πολυ δυνατες... σαν κραυγη....
Κάνε μια προσπάθεια σε όλα όσα σου είπε η φίλη σου αλλά και ο maus όσο είναι νωρίς..για να μην χειροτερέψουν τα πράγματα!
{....Το οτι το ειμαι εδω και το γραφω δημοσια ειναι "κατορθωμα" για μενα.
Θελω σας παρακαλω αν υπαρχει καποιος "ειδικος" (αν και σιχαινομαι τον ορο μου φαινεται λιγο αδοκιμος) η αν υπαρχουν μελη που εχουν τα ιδια συμπτωματα να μου δωσουν καποιες απαντησεις.
Αυτο που εχω ειναι μανια???
Μπορει να ειναι διπολικη διαταραχη?
Συνδρομο Καταδιωξης?
Λογω οικονομικων συνθηκων δεν μπορω να πληρωσω για ιδιωτικες συνεδριες σε ψυχιατρους σας παρακαλω χρειαζομαι την βοηθεια σας. }<<<<<<
-ΓΙΩΡΓΟ καταρχην συγχαρητηρια για το οτι καταφερες οπως λες να κανεις το ... κατορθωμα , να γραψεις εδω. Για αυτους που εχουν βιωσει παρομοια κατασταση καταλαβαινουν ποσο αξια εχει αυτο .
Ειναι σωστη η αποφαση σου να επισκευτεις ενα Κεντρο Ψυχικης Υγειας , οπου δεν χρειαζονται χρηματα η εστω ενα συμβολικο ποσο νομιζω.
Αν και ο ειδικος εκει θα σου δωσει μια διαγνωση και μια αγωγη (μαλλον) φαρμακευτικη, για σενα δεν ειναι τοσο σημαντικος ο ορισμος ,αν δηλαδη ειναι μανια , διπολικη, καταδιωξη, ? κατι αλλο ,η ολα αυτα μαζι ... αυτο που εχει σημασια ειναι πως θα χειριστεις εσυ ο ιδιος το προβλημα σου....ανεξαρτητα πως θα στο βαφτισουνε
Επισης αν δεν εχεις καθολου χρηματα και δεν εχεις ουτε ασφαλεια (αν εχεις απευθυνεσαι σε αυτη ενοειται) μπορεις να πας σ ενα γραφειο προνοιας και να ζητησεις ενα βοηθημα προσωρινο (ελαχιστα ,αλλα αν δεν εχεις ...) η αργοτερα αν σου δωσουν οριστικη διαγνωση ισως ζητησεις και ποιο μονιμο βοηθημα . Να ξερεις παντως οτι προκειται για μακροχρονιο μπερδεμα συνηθως (στο απευχομαι βεβαια) και πρεπει να σαι προετοιμασμενος να δωσεις τον αγωνα σου , να ανακτησεις την χαμενη ισσοροποια σου. Και πρεπει να ξερεις οτι θεραπεια δεν υπαρχει αν δεν εχεις -εστω εναν βασικο- επιπεδο διαβιωσης . ειναι συνηθες σχετικα με το προβλημα που αντιμετωπιζεις , πολλα ατομα να χανουν δουλειες ,τον κοινωνικο τους κυκλο, ανθρωπους που αγαπουσαν , να εξαθλιονονται και οικονομικα με αποτελεσμα τα πραγματα να γινοντα τρις χειροτερα .
Φυλαξου απ ολα αυτα ,,,
και αν θες τ γνωμη μου μην αρχισεις να 'διαγραφεις' ανθρωπους απ γυρω σου , καθως εχεις ηδη μια υποψια οτι δεν σκεφτεσαι τελειως ορθα, και δεν ειναι αναγκη να μετανοιωνεις και γι αυτο .... δωσε λιγο χρονο στις σχεσεις σου...
Θα συμφωνησω με τον/την path και τους προλαλησαντες. Ειδικα το θεμα των σχεσεων ειναι πολυ σημαντικο, αλλα ειναι σχεδον δεδομενο οτι οταν περνας φαση παρανοιας θα χασεις τους παντες σχεδον απο γυρω σου εξαιτιας αυτης. Οταν ξεπερασεις την παρανοια θα αρχισεις να ξαναβλεπεις καθαρα. Επομενως ειναι φαυλος κυκλος. Παντως, στα αρχικα σταδια ο κοινωνικος σου κυκλος μπορει να σε βοηθησει να νιωσεις καλυτερα και να ξεπερασεις, ακομα ακομα, την παρανοια, οσο μπορεις να την αναγνωρισεις ως τετοια.
Επισης, θα συμφωνησω οτι πρεπει το συντομοτερο δυνατο να πας σε καποιο γιατρο, ο,τι και να σου πουμε εμεις εδω η να κρινεις μονος σου ειναι λιγο, αυτος (υποτιθεται) εχει περισσοτερη εμπειρια και μπορει να κρινει καλυτερα, τοσο το σε τι φαση εισαι οσο και το τι χρειαζεσαι.
Υπαρχουν και ομαδες αυτοβοηθειας, για αργοτερα, αν θες να συναναστραφεις ατομα με παρομοια προβληματα και να τα συζητησεις-να κανεις καινουριους φιλους (αν θες). Επισης, αν εχεις ελευθερο χρονο και νιωθεις οτι πνιγεσαι, μπορεις να πηγαινεις σε κεντρα ημερας, οπου εχουν διαφορες δραστηριοτητες που σε ξαναφερνουν σιγα σιγα στα ισα σου. Μη φανταστεις κατι το ιδιαιτερο, απλη απασχοληση για καποιες ωρες.
Elafi και Path εχετε απολυτο δικιο. Σημερα πηρα τηλ και εκλεισα ραντεβου στο κεντρο Ψυχικης Υγειας στο Παγκρατι και μου ειπαν για Σεπτεμβρη. Οσον αφορα τα οικονομικα μου ακομα δεν βρισκομαι στο επιπεδο εξαθλιωση ειμαι ακομα σε αξιοπρεπη κατασταση. Μου συμπαραστεκονται οι πολυ στενοι μου φιλοι ευτυχως. Χτες μιλησα και με μια φιλη μου που ειναι ψυχιατρος και μου ειπε οτι τα κεντρα Ψυχικης Υγειας κανουν καλη δουλεια αρκει να πεσεις και σε καλο γιατρο.
Κάνε ένα κλώνο σου και πήγαινε γέλα μαζί τους! Λολ αστειάκι. Βασικά απορώ με την ηρεμία που έχεις. Είσαι σίγουρος ότι εισαι εσύ?Quote:
Originally Posted by Giorgosath
Carrot πιστεψε με δεν ειμαι παντα ηρεμος...Μακαρι να εκανα ενα κλωνο μου θα ηταν ευκολοτερο να τον παρατηρουσα κιολας σε στιγμες κρισης....Υπαρχουν στιγμες που πραγματικα θα ηθελα απλα να εξατμιστω..Η φιλη μου προσπαθει και αυτη να καταλαβει τι μου συμβαινει αλλα μαλλον τα εχει χασει λιγο και εκεινη.
Φίλη δεν έχω, ούτε φίλους, έχω όμως τον εαυτό μου, αν όχι 100% λογικό, πιο δυνατό από πρίν. Πως? Δεν ξέρω. Από μόνο του έγινε.
Χτες με πηραν με το ζορι σε ενα φιλικο σπιτι οπου υπηρχε αρκετος κοσμος, ημουν μαζι και με τους στενους μου φιλους και μετα απο 10 λεπτα αρχισα να πανικοβαλομαι , αν μπορουσα να ειχα διακτινιστει να παω κατευθειαν απο εκει στο σπιτι μου θα το ειχα κανει.......Ειχα ιδρωσει τρομακτικα, και τους εβλεπα ολους σαν "τερατα". Εφυγα στα γρηγορα τους παρατησα ολους και ηρθα σπιτι ....με το που ανοιξα την πορτα πηρα βαθειες ανασες και ηρεμησα.....
Carrot ειναι πολυ σημαντικο να εχεις τον εαυτον σου. Κατι ειναι και αυτο. Δεν ημουν ποτε και εγω πολυ κοινωνικος και δεν ηθελα να εχω ποτε πολλα παρε δωσε με τους αλλους. Ημουν παντα κλειστος σαν χαρακτηρας και πιο πολυ παρατηρητης....Δεν κανω ευκολα φιλους...
Giorgosath, και γω δεν ήμουν πολύ κοινωνικός μικρός, ούτε έκανα εύκολα φίλους. Επίσης περνάω περίεργες καταστάσεις, πολλές φορές ας πούμε δυσκολεύομαι να διαχωρίσω την πραγματικότητα από το φανταστικό.
Εσύ πιστεύεις υπάρχει τρόπος να μάθει κάποιος όλη την αλήθεια γυρω από τον εαυτό του και τον κόσμο που τον περιβάλλει?
Γιώργο, γιατί δεν πας σε καποιον άλλον γιατρό π.χ. ΙΚΑ, ανάλογα με την ασφάλισή σου;Να βρεις μια άκρη νωρίτερα, μην φας ολο το καλοκαιρι έτσι:)