Originally Posted by
aggelik
Δε με τράβηξε τόσο η εξωτερική του εμφάνιση, όσο ο τρόπος του, τα λόγια του, η όλη του προσέγγιση και επαφή του μαζί μου.
Σημ.: Απο τα τοσα χρονια εμπειριας μου, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να μας τραβαει και η εξωτερικη εμφανιση. Δεν ειναι κατι δευτερευον, το αν μας αρεσει καποιος ειναι βασικο, δειχνει σε αρχεγονο και αρα πολυ βασικο επιπεδο οτι υπαρχει ελξη, μια καποια χημεια κτλ.
Πέρασαν 2 μήνες σχεδόν λοιπόν, όπου κυρίως αυτός ήταν εκδηλωτικός μαζί μου, χρησιμοποιούσε υπερβολές στις εκφράσεις του, με παίνευε συνέχεια, αλλά εγώ εξακολουθούσα να είμαι η "ψυχρή", "επιφυλακτική", που δεν έπαιρνα πρωτοβουλίες, που έδειχνα πως θέλω να του μιλάω και να βρισκόμαστε, όχι όμως σε βάρος των φίλων μου, πάντα αυτοί ήταν η προτεραιότητά μου. Εγώ ήμουν επιφυλακτική, μαζεμένη... ένιωθα πράγματα αλλά φοβόμουν να δείξω ότι τα ένιωθα, δεν ήμουν εκδηλωτική καθόλου, το αναγνωρίζω... Αυτός επέμενε να βρισκόμαστε καθημερινά και εγώ η πιο "απόμακρη" που κάποιες φορές λόγω δουλειάς ή λόγω άλλων κοινωνικών υποχρεώσεων προτιμούσα να μιλήσουμε μόνο στο τηλέφωνο και να μη βρεθούμε από κοντά.
Πολυ καλα εκανες, ετσι ενιωθες ετσι εκανες, και υπηρχε σημαντικος λογος για αυτο. Αφου δε σου εβγαλε εκδηλωτικοτητα αυτοθοσμητισμο τρελα, κατι σημαινε, ισως την ελλειψη χημειας!! Μεσα σου κατι δεν πηγαινε καλα με αυτο τον ανθρωπο, ο εαυτος μας, το ενστικτο, το ασυνειδητο, οπως θες πες το, παντα ξερει, ειδικα το δικο σου που επειδη εχει καει ειναι σε τρομερη ετοιμοτητα με ανοιχτες κερραιες, αλλα εσυ δεν το συνειδητοποιεις!!
Αυτός ήταν σταθερά πολύ εκδηλωτικός, συνέχεια να λέει πόσο πολύ του αρέσω τόσο εμφανισιακά, αλλά και ψυχικά, συνέχεια εξήρε τις γνώσεις και τις σπουδές μου, έδειχνε μεγάλο θαυμασμό. Πως το μόνο που θέλει αυτός είναι να σταματάω να πονάω, πως καταλαβαίνει ότι εχω πληγωθεί πολύ στη ζωή μου και θέλει να κάνει τα πάντα για να μην πληγωθώ άλλο. Ολα αυτά μου φαίνονταν παραμυθένια. Δε μπορούσα να φανταστώ πως ήμουν τόσο τυχερή. Εκανε σχέδια για να πάμε μαζί διακοπές το καλοκαίρι αλλά και τα Χριστούγεννα, εγώ όμως και πάλι ήμουν συγκρατημένη, ήταν εξάλλου τόσο νωρίς...
Οπως ανέφερα τα δικά του λόγια ήταν συνήθως υπερβολικά, κάτι που άλλες φορές με κολάκευε και άλλες με έκανε να αναρρωτιέμαι τι από αυτά που μου λέει άραγε είναι αλήθεια, μιας και ήταν ηλίου φαεινότερο πως δεν υπήρχε περίπτωση να εννοεί αυτές τις υπερβολές και πως ήταν λόγια εντυπωσιασμού.
Εδω καλη μου Αγγελικη, γραφεις ολους τους λογους που ο εαυτος σου δε σε αφησε να αφεθεις σε αυτον τον ανθρωπο!!!!!!! ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕΣ!!!!! Το οτι την πατησες λιγο με τον καιρο ειναι δικαιολογημενο καπως, αφου ειχες πολυ μεγαλη αναγκη δυο καλα λογια, λιγη προσοχη και ενδιαφερον, ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΣ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΝΕ, και αυτη ηταν η ΚΑΜΠΑΝΑ για να μην τον εμπιστευεθεις! Γραφεις οτι καταλαβαινες και μονη σου οτι ολα αυτα ηταν προφανως ψεματα, αφεθηκες λιγακι γιατι ησουν αδυναμη, αλλα ΕΥΤΥΧΩΣ, ο π@π@ρ@ς εντωμεταξυ ή θα βρηκε αλλη, η θα γυρισει στη γυναικα του και στα 8 παιδια τους, ή ποιος ξερει, απλα το μετανιωσε, γιατι αφου δεν τα εννοουσε πραγματικα ολα αυτα που ελεγε, ειναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΙΘΑΝΟ!
Το μόνο που μου έκανε "άσχημη" εντύπωση αυτόν τον καιρό ήταν μια μυστικοπάθεια που είχε σχετικά με τη ζωή του, την οικογένειά του... Δεν τα έλεγε από μόνος του, και αισθανόμουν άσχημα να τον πιέσω και να είναι σαν να κάνω "ανάκριση", πίστευα πως κάτι τέτοια βγαίνουν "φυσικά" πάνω στη συζήτηση. Αυτός πάντα προσπαθούσε να αλλάξει το θέμα της συζήτησης.
Κοριτσι μου, ελπιζω να κταλαβαινεις, πως το μονο καλο που μας εχεις πει για αυτον τον ανθρωπο, ειναι οτι ελεγε πολλες κολακειες και υπερβολες!! Αυτο δεν ειναι καν καλο ομως!! Και ουτε καν εμφανισιακα δε σου αρεσε!! Αυτη η μυστικοπαθεια παλι κρυβει πολλα! Αλλη μεγαλη ΚΑΜΠΑΝΑ που ακουγες!
Εχω ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ μέσα μου. Θα ήθελα να μιλήσουμε για να γίνει το "ξεκαθάρισμα", να μου πει εξαφανίστηκα γι' αυτό και γι' αυτό το λόγο! Θα δεχτώ οτιδήποτε, ότι βρήκε άλλη, ότι με βαρεθηκε, οτιδήποτε! Ομως τώρα που δεν ξέρω, το "γιατί" με τυραννάει, κανω μυριαδες σκέψεις στο μυαλό μου, πολλά σενάρια.
Γιατι γλιτωσες απο εναν μαλακα;; Ξερω γω, πες το τυχη, πες το οτι κατι σου λεγε το ενστικτο σου και δεν αφηνοσουν, πες το οπως θες!! Η γιατι εφυγε; Γιατι ολα αυτα ηταν ψευτικα, και το καταλαβαινες η ιδια! Το θεμα ειναι γιατι τωρα αναρωτιεσαι και κανεις πως δεν τα βλεπεις;;
Πάντα καταλήγω στο ότι φταίω εγώ, αν δεν ήμουν τόσο μαζεμένη, τώρα δε θα ήταν αυτό το αποτέλεσμα.
Αν δεν ησουν μαζεμενη, το αποτελεσμα θα ηταν να το κανατε και να ειχε παραλληλα και 2 αλλες, η τη γυναικα του, και να σε παραταγε στα κρυα του λουτρου οπως τωρα, κι ετσι τοτε θα ηταν ακομα χειροτερο, γιατι θα του ειχες δοθει κιολας!!! Αμα ενας ανθρωπος αξιζει δε φερεται ετσι, το λες και η ιδια ποσο γαιδουρι ηταν, ΑΡΑ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕ!
Δεν μπορώ να καταλάβω τη διπροσωπία, αλλά και τη γαιδουριά, που ενώ ήξερε πόσο ανησυχώ (το έγραψα ξεκάθαρα στο μήνυμα) με άφησε να αγωνιώ για το αν είναι καλά.
Ημουν τόσο χαρούμενη και τώρα ξανά τόσο χάλια. Μου φαίνεται απαράδεκτη η συμπεριφορά του. Γιατί έδειξε τοση κακια; Αυτός που υποτίθεται δεν ήθελε να πληγωθώ...
Σκέφτηκα πολλά... να περάσω από το σπίτι του (σιγά μη μου ανοίξει...) να πάρω ξανά τηλ μετά από καιρό μπας και ανοίξει το κινητό (επίσης μου έκανε εντύπωση πως δεν αδιαφορούσε απλώς για τις δικές μου κλήσεις - θα μπορούσε απλώς να μην το σηκώνει- αλλά αυτός έκλεισε εντελώς το κινητό του και το ανοίγει από οτι κατάλαβα μερικές φορές την ημέρα να δει ποιοι τον πήραν), να αδιαφορήσω εντελώς...
Το θέλω πολύ το ξεκαθάρισμα, μια εξήγηση ρε παιδί μου! Το μυαλό μου είναι πολύ μικρό για να καταλάβει τι συνέβη. Ωρες ώρες νομίζω πάλι πως είναι εφιάλτης, δεν είναι δυνατό να συνέβη αυτό. Είμαι χάλια... άρχισα πάλι να ξυπνάω με κρίσεις πανικού.
Τουλαχιστον, καπως ξεπερασες το θεμα του αντρα σου απο οτι φαινεται, και γαι ενα τετοιο γαιδουρι δεν αξιζει να ταλαιπωρεισαι!
Σας κούρασα, συγγνώμη... αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως υπάρχουν άνθρωποι που φέρονται με αυτόν τον τρόπο.
Πληγώθηκα πάρα πολύ και στεναχωριέμαι απίστευτα αυτές τις ημέρες, δεν μπορώ άλλο πονο...
Μετά από αυτά που μου συνέβησαν, δε νομίζω πως θα μπορέσω ξανά να εμπιστευώ κάποιον άντρα. Ηταν πολύ μαζεμένα και πολύ έντονα. Ειλικρινά το λέω:όταν την πάτησα ΤΟΣΟ άσχημα 2 φορές στο καπάκι, ΠΩΣ θα ξανα-εμπιστευτώ;;; ΠΩΣ θα μπορέσω να πιστέυω στα λόγια που μου λέει ο άλλος;;;;
