δυσκολεύομαι να διαχειριστώ τον ΙΔΨ του συντρόφου μου

καλημέρα σε όλους!
είμαι καινούργια στο site, και το πρώτο πράγμα που μου έρχεται να πω είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ, σε όλους εσάς που γράφετε! πραγματικά βοηθάει πολύ, έστω και μόνο το ότι αισθάνθηκα ότι και άλλοι αντιμετωπίζουν προβλήματα παρόμοιας φύσης..
Το δικό μου πρόβλημα είναι ότι ο αρραβωνιαστικός μου έχει ΙΔΨ και είναι αρκετά τελειομανής, με αποτέλεσμα να μου λέει αρκετά συχνά πόσο βάρος του είμαι -με άλλα λόγια- τη στιγμή που κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ, του δείχνω υπομονή, αγάπη και προσπαθώ να ελέγχω τον εαυτό μου 2 φορές, μία για μένα και μία για εκείνον, όταν επιμένει παθιασμένα σε μία λεπτομέρεια, θέλοντας επιχειρήματα, και ξεχνόντας εμένα σαν άνθρωπο.. επειδή όταν δεν ακούει τις λέξεις που περιμένει να ακούσει και που μόνο ο ίδιος ξέρει ποιες είναι, νευριάζει, θυμώνει, τα ρίχνει όλα επάνω μου και ανεβάζει και τον τόνο της φωνής του, πράγμα που με ενοχλεί ιδιαίτερα και του το έχω πει.
αισθάνομαι φόβο, για μας, δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω, αισθάνομαι κι εγώ ιδιαίτερο άγχος, ένα κόμπο στο λαιμό, κάθε φορά που "τον πιάνει"...
έχετε βιώσει ποτέ κάτι παρόμοιο? θα ήταν χρήσιμη και η άποψη ανθρώπων που έχουν ΙΔΨ, ώστε να καταλάβω καλύτερα...
σας ευχαριστώ εκ των προτέρων! οποιαδήποτε άποψη θα βοηθόύσε πολύ!
καλή σας μέρα

Καλως ηρθες.υποφερω κ εγω με ιδψ εν μερει αλλα οχι εντονα.ειναι πολυ δυσκολο κ σοβαρο μη σου πω απ τις σοβαροτες ασθενειες.δε μπορουν να βλαψουν τους γυρω αλλα ειναι πολυ βασανιστικο γιαυτον που το βιωνει.κανει καποια θεραπεια ο αρραβωνιαστικος σου?

σ'ευχαριστώ πολύ για το μήνυμά σου.
το καταλαβαίνω ότι είναι πολύ βασανιστικό και για τον ίδιο. κουράζει το μυαλό του πολύ και πρέπει να βιώνει έντονο άγχος κάθε φορά. δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω για να τον βοηθήσω όμως. έκανε γνωσιακή, αλλά του είπε ο ψυχοθεραπευτής του ότι έχει μια καθυστέρηση στο να αντιλαμβάνεται και να θέτει σε εφαρμογή τα πράγματα που του λέει, και εξέφρασε την υποψία ότι μπορεί να παίζει και τίποτα άλλο. τώρα ο δικός μου είναι στο στρατό. ήρθα διακοπές για λίγο εκεί που είναι και φαίνεται ότι πάλι προβλήματα έχουμε, από το τίποτα όμως, δημιουργεί θέμα! το καταλαβαίνω ότι δε φταίει.
εσύ πώς θα ήθελες να σου συμπεριφέρονται οι άλλοι όταν τέλος πάντων έχεις αυτή τη δυσκολία? τι θα σε έκανε να νιώσεις καλύτερα? ποια αντίδραση των άλλων?

ακουσε με εγω εχω ψυχαναγκασμο του στυλ'γιατι να ειμαι αυτη που ειμαι γιατι να υπαρχω κλπ?'δεν εχει καταλαβει κανεις οτι μου συμβαινει κατι δεν φαινεται προς τα εξω οτι εχω προβλημα.ειμαι σαφως μια πολυ δυσκολη κατασταση εσυ δε μπορεις να κανεις κατι τι να του πεις δαλαδη σταματα μη το κανεις??δεν γινεται οι σκεψεις ερχονται μονες κ για να τις διωξει προσπαθει να κανει το ιδιο πραγμα πολλες φορες ή να επαναλαμβανει λεξεις κλπ νομιζοντας οτι θα ηρεμησει απ αυτες τις σκεψεις αλλα ουσιαστικα ειναι φαυλος κυκλος κ δε σταματαει ποτε.γνωμη μου ειναι να πατε σε καποιο ψυχιατρο με αγωγη θα ανακουφιστει απ αυτο κ σιγουρα θα γινει πιο λειτουργικος:)

εσύ τουλάχιστον το στρέφεις στον εαυτό σου.. σίγουρα είναι πολύ βασανιστικό, αν και μόνο με τη διαίσθηση μπορω΄να το αντιληφθώ, την ώρα εκείνη που τον βλέπω...
δυστυχώς είναι εναντίον στα φάρμακα, και το ίδιο ήμουν κι εγώ -αν και έχω αρχίσει να αλλάζω γνώμη...- και το κακό είναι ότι είναι και εναντίον στα ομοιοπαθητικά! μου λέει ότι μπορεί να τα "μαγειρεύουν" σατανιστές!!
κάνω κι εγώ ψυχοθεραπεία, άρχισα πέρσι το καλοκαίρι, όταν για πρώτη φορά αισθάνθηκα αυτόν τον κόμπο στο λαιμό.. και η ψυχοθεραπεύτριά μου μου λέει πως τα ομοιοπαθητικά θεραπεύουν τον ψυχαναγκασμό στο 200%!! μήπως να τα δοκίμαζες κι εσύ? εσύ γενικά κάνεις κάτι? και αν ναι, σε έχει βοηθήσει?

κοιτα εγω εχω αποπροσωποποιηση που προκαλειται απο εντονο αγχος εδω κ ενα μηνα μου γινει ψυχαναγκασμος κολλησε στο μυαλο μου ειναι σαν μετατραυματικο στρες.μη τα φοβασαι τα χαπια δεν προκαλουν εξαρτηση κ ασε τις μ@@-σορυ-για ομοιοπαθητικη.φαρμακα μαζι με ψυχοθεραπειες το καλυτερο.το αναφρανιλ ας πουμε κανει καλη δουλεια;)

ευχαριστώ για τη βοήθειά σου. Εύχομαι και σε σένα γρήγορα να νιώσεις καλύτερα. Να είσαι καλά!

καμιά ιδέα κανείς για το πώς να αντιδρώ όταν τα ρίχνει όλα πάνω μου και νιώθω απόρριψη? -το οποίο και την εμπιστοσύνη βλάπτει, πώς να τον εμπιστεύομαι για τα σοβαρά όταν κάνει θέμα τα ασήμαντα?

agapimeg ετσι ''πρεπει να γινεται''μεσα στο μυαλο του.ειναι ματαιος κοπος να προσπαθησεις ειλικρινα δε θα καταφερεις τιποτα.μπραβο σου που στηριζεις τον αρραβωνιαστικο σου.ποτε αρχισε να παρουσιαζει αυτα τα συμπτωματα?

ειμαστε μαζί κοντα 5 χρόνια, αλλα γνωριζόμαστε απο το λυκειο και ήμασταν και φίλοι παλια. κατα καιρούς χωρίζαμε με διάφορα περίεργα που μου έλεγε, για ψαξίματα δαιφόρων ειδών, θρησκευτικής φύσεως κλπ, η διάγνωση έγινε δυο χρόνια πριν.
πιστεύω θα ξαναρχίσει ψυχοθεραπεία μετά το στρατό, έτσι είχε πει τουλάχιστον. απλά με πιάνει κι ένας φόβος, ενώ τον αγαπάω πάρα πολύ και δε θα σκεφτόμουν άλλον άντρα δίπλα μου, αν συνεχίσει αυτό, πώς θα μπορέσουμε να κάνουμε νορμάλ οικογένεια? θα είναι υγιές περιβάλλον αν εμείς κάθε τόσο διαφωνούμε για βλακείες και για μικροπράγματα? με αυτή την έννοια ψάχνω τρόπους να το διαχειριστώ από την πλευρά μου. κάποια πράγματα βγαίνουν πιο πολύ σε μια προσωπική σχέση απ'ό,τι με οποιονδήποτε άλλον... ευχαριστώ και πάλι

ειναι αληθεια δυσκολη η ιδψ αλλα θεραπευεται μπορει βεβαια να χρειαζεται εφ ορου ζως φαρμακα δηλαδη ειναι χρονια διαταραχη.παρολαυτα ακομη κ ετσι με ψυχοθεραπειες και φαρμακευτικη αγωγη μπορει καποιος να ανακουφιστει απ τα συμπτωματα κ να ζει λειτουργικα.απλα χρειαζεται παραπανω χρονος απ οποιαδηποτε αλλη διαταραχη.
φοβο για οικογενεια εχω κ εγω κ οι γιατροι που εχω επισκεφτει μου λενε οτι οικογενεια κανουν τα ατομα που ειναι σε πολυ χειροτερη κατασταση κ με πολλα προβληματα,οκ δεν ειναι κ ευκολο παρολαυτα γινεται.

παντωσ συγνωμη που στο λεω αλλα πρεπει να σε εχει καβαλησει και λιγο γιατι μη μου πεισ οτι στο στρατο ξεσπαει πανω στουσ αλλουσ;να του πεισ με τροπο οπωσ κρατιεται στο στρατο να κρατιεται και μαζι σου

Quote:

---

Originally Posted by agapimeg

εσύ τουλάχιστον το στρέφεις στον εαυτό σου.. σίγουρα είναι πολύ βασανιστικό, αν και μόνο με τη διαίσθηση μπορω΄να το αντιληφθώ, την ώρα εκείνη που τον βλέπω...
δυστυχώς είναι εναντίον στα φάρμακα, και το ίδιο ήμουν κι εγώ -αν και έχω αρχίσει να αλλάζω γνώμη...- και το κακό είναι ότι είναι και εναντίον στα ομοιοπαθητικά! μου λέει ότι μπορεί να τα "μαγειρεύουν" σατανιστές!!
κάνω κι εγώ ψυχοθεραπεία, άρχισα πέρσι το καλοκαίρι, όταν για πρώτη φορά αισθάνθηκα αυτόν τον κόμπο στο λαιμό.. και η ψυχοθεραπεύτριά μου μου λέει πως τα ομοιοπαθητικά θεραπεύουν τον ψυχαναγκασμό στο 200%!! μήπως να τα δοκίμαζες κι εσύ? εσύ γενικά κάνεις κάτι? και αν ναι, σε έχει βοηθήσει?

---

Πάντως όλα αυτά με πολλές θρησκευτικές ιδέες και "μαγείρεμα φαρμάκων από σατανιστές" και συνέχεια νεύρα και "ότι αργεί να κατανοήσει κάποια πράγματα" κατα τον ψυχοθεραπευτή του κάνει και για αρχή ψύχωσης. Συνήθως στον στρατό κάνει μπαμ.


Μου φαίνεται υπερβολή ότι έχεις στο μυαλό σου τον γάμο, έχεις άλλες εμπειρίες? Χαλάρωσε είμαστε στο 2011 λολ (αλλά φαντάζομαι ότι έτσι σκέφτονται πολλές κοπέλες με τον πρώτο τους έρωτα :P).

ευχαριστώ για την απάντησή σου!
εννοείται ότι σκέφτομαι το γάμο, είναι ο αρραβωνιαστικός μου και δεν αρραβωνιαστήκαμε για πλάκα! ψάχνω τον καλύτερο δυνατό τρόπο διαχείρισης της κατάστασης, δεν πιστεύω ότι στα προβλήματα δεν υπάρχει λύση! κι άλλωστε όσοι έχουν ένα θέμα, δεν μπορούν, δεν έχουν δικαίωμα να προχωράνε στη ζωή τους? έτσι τον βλέπω το ρόλο του συντρόφου, να βοηθάει και να στηρίζει και να είναι δίπλα, όχι μόνο στα εύκολα!
τι εννοείς όμως για αρχή ψύχωσης? τι ακριβώς είναι η ψύχωση? ή υπάρχουν πολλά είδη?αν ναι, ποια?
ξέρω ότι μπορεί να με κατηγορεί άδικα κάποιες φορές, μετά όμως το μετανιώνει πολύ.. και ζητάει ειλικρινά συγγνώμη..

http://www.e-psychology.gr/psychosis...rs-and-therapy

ναι, εσυ ομως δεν μπορεις να κανεις κ πολλα ως συντροφος αν αυτος δεν συνεργαζεται, μονο κ μονο επειδη θελεις να τον παντρευτεις! ψυχωση ειναι μια ψυχικη ασθενεια, που εμφανιζονται παραισθησεις, ψευδαισθησεις, ο ειρμος της σκεψης χαλαει κλπ. οταν σε κατηγοραει αδικα, πολλες φορες κ ζηταει ειλικρινα συγγνωμη, μετα σου τα ξανακανει? αν δεν αλλαζει τη συμπεριφρα του τι σοι συγγνωμη ειναι αυτη? ευχαριστω πολυ! ετσι ξερω κ εγω να βριζω τους παντες κ μετα να τους ζηταω συγγνωμη!

οι ψυχωσικοι πολλες φορες πιστευουν διαφορα κουλα οτι τους παρακολουθουν, οτι τους εχουν φυτευσει τσιπακι στον εγκεφαλο κλπ. αυτο με την ομοιοπαθητικη οτι τα εχουν μαγειεψει σατανιστες ειναι καπως κουλο! οχι οτι βεβαια οποιος εχει μια κουλη ιδεα πρεπει να ειναι κ ψυχωσικος, ουτε κ γινονται διαγνωσεις μεσω ιντερνετ, απλα ειναι περιεργο!

αφου πηγαινεις ψυχοθεραπεια, πώς κ δεν συζητας το προβλημα με τη σχεση σου?

αυτο οτι η ομοιοπαθητικη βοηθαει στην ΙΨΔ 200% πρωτη φορα το ακουω! το να εχει βοηθησει καποιον το καταλαβαινω. αλλα το να ειναι πανακεια με ποσοστο 200%, δεν το εχω ξανακουσει! πολυ καλες για ΙΨΔ ειναι μια συμπεριφοριστικη μεθοδος ψυχοθεραπειας ειδικα για ΙΨΔ.

βασικα αν εσυ το συντροφο σου τον αντεχεις ολα καλα! μπορεις να τον παντρευτεις! εσυ θα σταυρωνεσαι καθε μερα! εσενα θα ψηνει! εμεις δεν εχουμε καποιο προβλημα! :)

Μπορεί η Λου και ο Παντ να στα λένε λίγο απότομα, αλλά δεν έχουν άδικο...
Κατ αρχήν, μπραβο για το κουράγιο σου, είσαι η σύντροφος που κάθε άτομο με ΙΨΔ θα ήθελε να έχει...κάθε άτομο όμως που κάνει κάτι γι αυτό!Γιατί αλλιώς, είναι κρίμα για σένα. Το "δεν παίρνω φάρμακα, ούτε ομοιοπαθητικά" δεν είναι δικαιολογία. Παιδαριώδης αντίσταση στη θεραπεία είναι. Με αυτά που γράφεις για σατανιστές, θρησκευτικά κτλ. ΠΡΕΠΕΙ να πάρει φάρμακα, αλλιώς δε σας βλέπω καλά. Δε σου λέω ότι έχει ψύχωση, ψυχίατρος δεν είμαι, αλλά και να ήμουν, οι διαγνώσεις από το ίντερνετ είναι τουλάχιστον γελοίες. Όμως ως άτομο με ΙΨΔ οφείλω να σου πω ότι η κατάσταση δεν είναι καλή και δεν ξέρω τι νόημα έχει και για σένα αυτή η σχέση...μήπως απλά θέλεις να κάνεις τη δική σου σταυροφορία για να νιώθεις καλά; Αν ήταν συνεργάσιμος, μαζί σου. Αλλά δεν είναι. Σκέψου τα...και συμβουλεύσου γιατρό. Δεν ξέρω τι ψυχοθεραπεία κάνεις, αλλά (όπως είπε και κάποιος παραπάνω) τα έχεις πει αυτά;;;;