22 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΑΝΙΚΟΥ

Καλησπερα.πρωτη φορα μπαινω και γραφω σε τετοιο σαιτ και ταχω χαμενα.θα μπορουσα να γραψω ολοκληρο βιβλιο μετα απο 22 χρονια κρισεων πανικου,αγοραφοβια,αγχοσ και καταθλιψη.εχω διαβασει ,εκτυπωσει χιλιαδες σελιδες με κρισεις πανικου,θεραπειες,εχω ασχολειθει με εναλακτικες θεραπειες,πχ ομοιοπαθητικης,ανθοιαματα, βελονισμο,οροθεραπεια,βοτα να,κλπ.παρολα αυτα απο το πασχα εχω παλι καταρευσει.ας τα παρουμε απο την αρχη οσο μπορω με λιγα λογια.ξυπνησα ενα βραδυ με φοβερη δυσπνοια,ζαλη φοβο τρεμουλες.απο κει και περα περασα χρονια με την καθιερωμενη διαδικασια.εξετασεις,γιατρ οι,εφημερευοντα νοσοκομεια.παρολου που με λεγαν κριση πανικου,δεν το καταλαβαινα γιατι τοτε δεν υπηρχαν ουτε σαιτ,ουτε σχετικα βιβλια.παντα κατεληγα στο νοσοκομειο να με χτυπανε στεντον και να με ρωτανε αν αγχωθηκα προσφατα.κατερευσα πολλες φορες,σε σημειο ναναι η μητερα μου διπλα να μου κρατα το χερι 24ωρες το 24ωρο,να λιωνω κυριολεκτικα,ναμαι στο κρεβατι μηνες και να μην βγαινω εξω,και να περιμενω το τελος μου.οι γιατροι λεγαν σηκω.αυτα ειναι υστεριες.κανεναν δεν εβρισκα να καταλαβαινει οτι δεν το αντεχα αυτο.παντα ακουγα.δεν ειναι τιποτα.και παντα ελεγα,μακαρι για 5 λεπτα να μετεδειδα στους γιατρους αυτο που νιωθω οχι μονο εγω,αλλα και ολοι οσοι εχουν καποια παθηση να καταλαβαιναν ποσο υποφερω,και πωσ αισθανομαι,γιατι απο θεωρια καλα τα μαθαν.αλλα αν ειχαν και την ελαχιστη εμπειρια απο την καθε παθηση,θα σε βλεπαν και θα σε μιλουσαν διαφορετικα.τες πα.πηρα τοσα χρονια πολλων ειδων χαπια.θεραπειες απο πολλους γιατρους.ελα που αυτα με χειροτερευαν,αντι να με κανουν καλα.τωρα καταλαβα οτι τα παλια ειχαν πιο πολλες παρενεργειες,αλλα και τον πρωτο καιρο εχεις ασχημα συπτωματα μεχρι να δρασουν.ετσι την πατησα και με τον βελονισμο και με την ομοιοπαθητικη.περασαν πολλα χρονια να κοιμαμαι ορθια στη δουλεια απο τα χαπια.ελα ντε που και αυτα φοβομουν να τα παρω.και παλι κατρακυλα.εκανα οροθεραπεια.1 χρονο εζησα φυσιολογικα.δεν το πιστευω!!!!αναπνεω κανονικα.δεν φοβαμαι πια.ελα ντε που ξανακυλησα.τωρα πια πλεον ξερω τι μου τα δημιουργει ολα αυτα.το παραμικρο με πειραζει επειδη ειμαι υπερευαισθητη.βασανιζομαι με το να τα σκεφτομαι,και τελικα με βγαινουν σωματικος με τισ κρισεις πανικου οπωσ ειπε μια καλη γιατρος.μετα 1 χρονο σε κψυ το συμπερασμα ηταν οτι εχω επομιστει πολλες ευθυνες,οτι πρεπει να διαγραψω απο το λεξιλογιο μου την λεξη δινω και ναχω μονο την λεξη παιρνω,[πραγμα αδυνατον για μενα που δεν νοιαζομαι για μενα παρα για τους αλλους μονο,ετσι ειμαι ευτυχισμενη εγω]τωρα ξερω.μολις στεναχωρεθω θα παθω κριση σε 2 μερες.παντα ετσι μου βγαινει.το κακο μου ειπε η γιατρος,ςιναι οτι ολο κατι μου συμβαινει,με συνεπεια να μην υσηχαζω ποτε και ολο να παθαινω κρισεις.δεν περασα και λιγα.απο μικρη με σακατευαν στο ξυλο οι γονεις μου.παντρευτηκα για να φυγω απο το σπιτι.20 χρονια γαμου ναμαι υπηρετρια ενος αντρα που ας μην ειχαμε να πληρωσουμε την δωη του σπιτιου,θαμπαιναμε φυλακη και θα τρωγαμε τζαμπα.ακου λογικη.18 χρονια στις βιοτεχνιες,10-12 ωρες δουλεια και σαβ-κα,2 παιδια να μεγαλωνω,δουλειες του σπιτιου[μεζονετα 3οροφη]πεθερικα και γονεις στ α...... ολα.οποτε ξανακυλουσα.χωρισα η ηλιθια γιατι νομιζα οτι βρηκα αυτον που εψαχνα ολη μου την ζωη.ελα ντε που μουφαγε 55.000Ε,με σακατευε στο ξυλο και εχασα την μεζονετα.για ακομα νια φορα ενας δυνατοε νευρικος κλονισμος να με κραταει 4 μηνες στο κρεβατι.εδω και 3 χρονια ελαχιστες ηταν οι φορες που ημουν καλα.3 χρονια ανεργη,να μην εχω να φαω και γω και τα παιδια.πως να μην με πιανουν κρισεις.μ εσωσε κυριολεκτικα η ομοιοπαθητικος μου.να την εχει καλα ο θεος.ειναι αλλο πραγμα.καταφερα μετα απο 20 χρονια να κοψω τα xanax kai zoloft.Αλλα και αυτη ταπαιξε η καημενη.ολο κατι συνεβενε και τακαιγα τα χαπια.αν δεν ηρεμησεις τζαμπα τα παιρνεις με λεει.η μοναξια,το οτι δεν εβρισκα εναν ανθρωπο να με νιωσει,η ανεργια,2 τροχαια σε 3 μηνες που με χτυησαν και σακατεψαν κυριολεκτικα τα αυτκινητα μου,το να στερω τα παιδια μου,ολα αυτα με ετρωγαν.και κυριωσ οτι εχασα το σπιτι.οσπου γνωρισα τον τωρινο μου συζυγο.15 χρονια μικροτερος.το ρισκαρα γιατι ηθελε και ηθελα οικογενεια.γιατι κανεις δεν φορτωνοταν μια γυναικα με 2 παιδια.ελα ντε που μεχρι και αυτοφορο πηγαμε απο φασαριεσ.στην αρχη ζηλια απο μερους του.καθημερινα φασαριες.μετα το οτι χρεωθηκε ο καημενοσ 20.000.εχει 1 μηνα ομως που φοβηθηκε πολυ με τα χαλια που εχω και αποφασισε να μην με στεναχωρει.τωρα ειμαστε υπεροχα.εγω ομωσ κατερευσα με ολα αυτα,και δεν ξερω τι να κανω.οσο για την ομοιοπαθητικη επειδη εχει ενα 6μηνο που κανω τα δοντια μου και εχω παρει αντιβιωσεις,πανε 4 χρονια θεραπειας.το σεπτεμβριο που θα τα τελειωσω θα ξαναρχισω,και τοτε ελπιζω να δρασουν γρηγορα αφου δεν με στεναχωρει ο αντρας μου και ειναι διπλα μου οπως θαπρεπε απο την αρχη.ευχαριστω το θεο που μου τον εστειλε.εστω και στα 46 μου.οσο ζησω θαμαι ευτυχισμενη μαζι του,γιατι αν δεν ηταν αυτος θαμουν στα θυμαρακια.το κακο τωρα ομως ειναι οτι δεν τολμω να βγω απο το σπιτι.φοβαμαι ολη την ωρα,και εχω δυσπνοια 24ωρες το 24ωρο και τα ματια μου θολα με μια ζαλη συνεχομενη.φοβαμαι.φοβαμαι πολυ.δεν ξερω αν επειδη παιρνω πανω απο 6 χρονια τα χαπια,δεν με πιανουν ουτε τα zoloft ουτε τα xanax.ψαχνω εναν καλο γιατρο στην θεσσαλονικη,οπωσ σκεφτομαι και τον υπνωτισμο,αλλα δεν ξερω ακομη τι να κανω.το θεμα ειναι οτι ειμαι χαλια.χιλια συγνωμη που σας κουρασα.αλλα ηθελα να ακουσετε και καποιον που ζει πολλα χρονια με αυτο το μαρτυριο.μακαρι να βρεθει ενα αμεσα θεραπευσιμο χαπι,να μην υποφερουμε αλλο πια.αλλα τα επενδυουν αλλου αντι στην υγεια γμτ.καλο κουραγιο σε ολους μας.ευχαριστω:(

Καλησπέρα,

έχετε δοκιμάσει θεραπεία με τεχνικές αντιμετώπισης της κρίσης με ψυχολόγο;
δυστυχώς χάπι-ή θεραπεία-σωτήρας δεν υπάρχει...θέλει προσπάθεια και κουράγιο.

εκανα 1 χρονο σε κεντρο ψυχικης υγειας καποιες συνεδρειες.το εγραψα.αλλα με 1 φορα την εβδομαδα που τους βλεπεις δεν μπορουν να σε βοηθησουν οταν τους εχεις αναγκη οπως τον προσωπικο σου γιατρο ,που οτι ωρα ναναι τον παιρνεις τηλ.κατεληξαν στο συμπερασμα οτι εχω επομειστει πολλες ευθυνες,να αλλαξω τροπο σκεψης,να βαλω προτεραιοτητα εμενα πρωτα και μετα τους αλλους.αυτα.ετσι απλα στην τελευταια συνεδρια.και πως τα κανεις αυτα? μπορεις να αλλαξεις τον χαρακτηρα σου ετσι απλα? να γινω ξαφνικα κακια,να μην νοιαζομαι για τον κοσμο και να τους γραφω ολους και να κοιταω μονο εμενα?δεν μπορω να το κανω.

διάβασα το ποστ, αναρωτιόμουν αν έγινε συγκεκριμένη αντιμετώπιση με γνωσιακή προσέγγιση, ασκήσεις διαχείρισης κλπ.

ΟΧΙ.τιποτα τετοιο.απλα με ρωτουσε πωσ περασα την εβδομαδα,αν μ επιασε κριση,και τι με αγχωσε και την επαθα.αυτο ομωσ το εκανα πριν 5-6 χρονια.ουτε ηθελα να πηγαινω.δεν αξιζε τον κοπο.τωρα βλεπω εχουν βγει ενα σωρο αλλες θεραπειες.αλλα που τοσα χρηματα?σημερα μιλησα μ εναν που τον ειχα στειλει εμαιλ και κανει κατι παραξενες θεραπειες και με αρπαξε πολυ ασχημα οταν του ειπα οτι δεν εκανα αυτα που με ειπαν στο κψυ.επειτα μου λεει εδω σχιζοφρενεισ σωσαμε και η δικη σου η περιπτωση που ειναι θεραπευσιμη δεν κανεισ τιποτα.αν εχεισ λεφτα ελα.με πειραξε ο ασχημοσ τροποσ που με μιλησε αλλα στο σαιτ οπωσ και αλλωνων τα ξερουν τα γραμματα πολυ καλα.αλλα θελει χρημα ολη η υποθεση.

Καλησπέρα, 19 χρόνια τραβάει εμένα, και ξανακύλησα από βλακεία γιατρού. Είχα κόψει τα πάντα το 1999 για 3 χρόνια και οταν εγινε κάτι και με έριξε λίγο, αντί να μου δώσει απλά λιγο ηρεμιστικό για να με χαλαρώσει, με ξαναέβαλε στα αντικαταθληπτικά, μου έδωσε μετά και κατι άλλο και με ξαναγύρισε στις κρισεις πανικου. Ο πατέρας μου ήθελε να πάει να τον δείρει, ειλικρινά, γιατί στις αρχες ήταν ένας καλός γιατρός και μετά έγινε φιλοχρήματος όπως πάρα πολλοί. Ακόμη προσπαθώ να βρω τον τρόπο για να τα κόψω και να συνέλθω τελείως, έχω αλλάξει γιατρούς, και ξερω ότι μπορώ να το κάνω όπως και όλοι μας, απλά θελει αρκετη δύναμη. Έχω στιγμες που ειμαι πολυ χαλια και στιγμες που ειναι σαν μην υπάρχουν οι πανικοί, ευτυχώς η γιατρός που έχω τώρα, είναι αυτό που έψαχνα, και με βοηθάει αρκετά και πιστεύω οτι θα τα καταφέρω. Το ίδιο εύχομαι και σε σένα και σε όλους μας βασικά

ευχομαι να γινεις γρηγορα καλα και να τα κοψεις για παντα,αν και επανερχονται δε δυσκολες στιγμες.εμενα με βοηθησε η ομοιοπαθητικη και πιστευω αν δεν ειχα τοσα προβληματα,και τοσες ατυχιες στην ζωη θα γινομουν καλα.αλλα σ αυτην την ζωη που ζουμε και ετσι οπως εχουν γινει τα πραγματα,ειναι δυσκολο να ηρεμησει κανεις.απο παντου στεναχωριες και προβληματα.δεν ξερω αν επιτρεπετε να μου πεις ποια ειναι η γιατρος σου και ποσο παιρνει και τι σε δινει τωρα.ψαχνω και γω ολη μερα απο δω αλλα ολοι ειναι επιστημονες και παιρνουν πολλα.για ψυχοθεραπεια δεν το συζηταω.το κοστος βαρυ,χωρια οτι δεν παιρνω το αμαξι,παρα μονο για το μεσα στο ωραιοκαστρο που μενω.ο αντρας μου ταξιδευει συχνα,οποτε δεν μπορω να πηγαινω σε ψυχοθεραπευτη που θελει συχνες επισκεψεις.αλλα να ξερεις η πρωτη λυση κατα του αγχους ειναι να δωσουν αντικαταθλιπτικα.και επειδη εχουν παρενεργειεσ,δινουν και ηρεμιστικα.το ιδιο ολοι.zoloft kαi xanax.η ιδια καραμελα.ευχομαι να τα ξαναπουμε.

ναι οντως για κρισεις πανικου αντικαταθλιπτικα δινουν.οκ δεν περασες και λιγα ποτε δεν ειναι αργα ομως,μπορεις να ζησεις κ τωρα..ψαξε για καλο γιατρο δυστυχως φαρμακα θα χρειαστεις αλλα δεν ειναι κατι ολοι καπως ετσι ειμαστε.εγω αρχιζω να συνηθιζω στην ιδεα οτι μια ζωη θα μαι με φαρμακα.αλλα απ το να ανακουφιζομαι απ τα συμπτωματα το προτιμω.ευχομαι το καλυτερο

ναι συμφωνω να παιρνω φαρμακα.22 χρονια το κανω.αλλα να πιανουν κι ολας.δεν μπορει να παιρνω ηρεμιστικα και να εχω παλι κρισεις.ουτε αντικαταθλιπτικα και να φοβαμαι να βγω εξω και ναμαι κουρελι σαν να εχω να φαω 1 μηνα.ολοι οι γιατροι λενε πια οτι ειναι θεραπευσιμο.αλλα τοτε γιατι υπαρχουν τοσοι ανθρωποι που υποφερουν?πρεπει να δωσεισ μια περιουσια για να παψεις ναχεις δυσπνοια και φοβο?τα χαπια δεν θεραπευουν απλα καταλαγιαζουν,και μεις πρεπει μ αυτην την κριση να δινουμε ενα σωρο λεφτα για ψυχοθεραπειες,και ανννννννννν γινουμε καλα.γιατι παλι στην πρωτη δυσκολια θα ξανακυλησουμε.δεν ειναι λυση να παιρνουμε ηρεμιστικα και μολισ περασει η δραση αντε αλλο.και νασαι εξαρτημενη απ αυτα.και αν δεν σε πιανουν....αντε αυξησε τη δοση.ωσ ποτε?

Δυστυχώς, για να βρεις το φάρμακο που θα σε βοηθήσει πρέπει να κάνεις δοκιμές. Εμένα εκείνο που με είχε βοηθήσει δεν μου το ξαναδίνουν γιατί δεν θα είχε τα ίδια αποτελέσματα, αλλά με την βοήθεια του γιατρού βρήκαμε ένα παρόμοιο. Όλα τα άλλα που δοκίμασα, είχαν πολλές παρενέργειες οι οποίες με ενοχλούσαν γιατί με πείραζαν και στο στομάχι. Και φυσικά το βασικό είναι σε κάποια φάση να αρχίσεις να τα κόβεις για να δεις αν είχε αποτέλεσμα η θεραπεία, γιατί αν τα παίρνεις συνέχεια δεν βοηθάει πουθενά, όλα συνεχίζονται. Αν διαβάσεις και τις περισσότερες οδηγίες το γράφει μέσα, ότι το ελάχιστο όριο για τη θεραπεία είναι 6 μήνες, βέβαια μπορεί να σου πάρει και χρόνο ή δύο χρόνια, αλλά μόνο όταν τα κόψεις θα δεις αν σε βοήθησαν

Διάβασα με προσοχή τα προβλήματα πανικού σου... Δυστυχώς τα χάπια δεν αντιμετωπίζουν την αιτία, χρειάζεται και θεραπεία της ψυχής γιατί τα προβλήματα πανικού και κατάθλιψης δείχνουν ότι νοσεί η ψυχή μας και τα αίτια είναι βαθύτερα... συνεπώς καλά κάνεις και ασχολείσαι με την ομοιοπαθητική θα σε βοηθήσει... αλλά πιστεύω ότι χρειάζεσαι μεγαλύτερη βοήθεια, γι' αυτό ψάξε για κάποια εναλλακτική μορφή θεραπείας, όπως ρέικι, αυρα σωμα και άλλες... εγώ ασχολούμαι με το ρέικι και έχω μεγάλη βοήθεια από αυτή τη μορφή θεραπείας... αν θέλεις διάβασε το σημερινό ποστ μου με θέμα ''ΙΑΣΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟΑΝΟΣΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΜΕ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ''... Να είσαι καλά.

ευχαριστω λευτερη για την συμβουλη σου.θα το διαβασω σε λιγο γιατι ειχα καποιο προβλημα με το ιντερνετ.σημερα πηρα την ομοιοπαθητικο μου,και μου λεει οτι εχω αποσυντονηστει.καναμε ντινα με λεει τοσες προσπαθειες αλλα ολο κατι σε συνεβαινε και πηγαινες πισω.πραγματικα λες και μ εχουν καταραστει καθε μερα και μια πικρα.το θεμα ειναι τωρα τι κανω.που ειμαι αθηνα μεχρι την δευτερα,τελειωνουν τα χαναχ και δεν εχω βιβλιαριο να γραψω μαζι μου.η οδοντιατρος μου επιστρεφει 1 αυγουστου για να τελειωσω και μετα θα αρχισω ξανα ομοιοπαθητικη.δεν μπορει να κανει κατι αλλο η γιατρος μου.απλα επειδη τωρα δεν παιρνω αντιβιωση παιρνω 2 ομοιοπαθητικα εναλαξ για τις κρισεις πανικου αυτες τις μερες εδω..ισωσ θαπρεπε να αλλαξω και τα ζολοφτ που τα παιρνω πολλα χρονια.αλλα πρεπει να γυρισω θεσ-νικη για να δω τι θα κανω.εδω και να παω σε γιατρο αχρηστο θαναι απο την στιγμη που δεν μενω εδω.παρειγγειλα και απο 1 φαρμακειο εδω ανθοιαματα μπαχ.πριν 2 μηνες πηγα και σε ολιστικο γιατρο.μ εκανε 1 μιγμα,πηρα 2 μπουκαλακια,πηρα και αλλο 1 ανθοιαμα του πανος λεγετε που ειναι για τισ κρισεις πανικου,αλλα τπτ.απλα εχω φτασει στα ακρα τωρα και δεν με πιανει τπτ.οσο γιαυτο που λες οπωσ και η γιογκα λενε οτι βοηθαει.εχω ακουσει και για το ρεικει.αλλα εγω τωρα χρειαζομαι κατι αμεσο.ειμαι κλεισμενη στο ξενοδοχειο αφου ο αντρας μου δουλευει μεχρι αργα .κρυφα με πηρε γιατι δεν επιτρεπουν απο την εταιρια τις γυναικες τους για να μην ειμαι σπιτι μονη και παθω τπτ.αυτο που δεν μπορω να καταλαβω ειναι πως λενε αυτοι οι γιατροι που θελουν ενα σωρο λεφτα οτι η παθηση μας ειναι θεραπευσιμη και υποφερει τοσος κοσμος.η καθαριστρια εδω παιρνει χαναξ.θα με φερει 2 ευτυχως.αλλα δεν την βγαζω μεχρι την δευτερα.1 βραζιλιανα ελληνιδα παιρνει ζολοφτ.μα ολος ο κοσμος να υποφερει?γιατι?τι φταιξαμε?

irene για να τα κοψεις πρεπει να εισαι και καλα.εγω τακοψα 2 φορες χαρις την ομοιοπαθητικη αλλα ελα που συνεβησαν παλι σοβαρα γεγονοτα που μ εκαναν να παθω νευρικο κλονισμο.διαζυγιο.αραβωνας με φασαριες ξυλο,και 55.000 που μ εφαγε,χασιμο σπιτιου,2 τροχαια,μονη ανεργη με 2 παιδια,ολα αυτα με βασανιζαν και με βασανιζουν ακομα.πως να κοψεις αν δεν εισαι καλα?

μπορει καποιος να με δωσει 3 χαναχ μεχρι να φυγω απο την αθηνα γιατι τελειωσαν τα δικα μου,και μεχρι να παω θεσ-νικη την δευτερα δεν μπορω να παρω απο δω γιατι δεν εχω μαζι μου βιβλιαριο?ηρθαμε για 10 μερες και λογω δουλειας συζυγου τραβηξε πανω απο 15 και τελειωσαν.

didaniko, προσπάθησα να κάνω ομοιοπαθητική πέρσι, τον Αύγουστο έπαθα μία γερή κρίση πανικού στις διακοπές (είχα πάρει ένα νέο ομοιοπαθητικό χάπι) και γενικά με πείραξε πάρα πολύ, ακόμη και στα ορμονικά μου. Είναι λίγα τα άτομα που έχουν βελτίωση με την ομοιοπαθητική. Εγώ μετά από αυτά που πέρασα δεν θέλω να ξανα ακούσω γι' αυτήν. Και όσο για το ότι πρέπει να είσαι καλά δεν είναι τελείως απόλυτο. Πρώτα κόβεις τα ηρεμιστικά και μετά αφήνεις μόνο τα αντικαταθληπτικά. Μόλις αρχίσεις να τα κόβεις και εκείνα καταλαβαίνεις το εάν είσαι καλύτερα, που αρχίζουν και φεύγουν οι παρενέργειες τους. Αν έχεις ασχοληθεί τότε θα ξέρεις ότι όλα τα αντικαταθληπτικά σου προσθέτουν άγχος και διάφορες άλλες παρενέργειες, με αποτέλεσμα όταν αρχίζεις να τα μειώνεις να επανέρχεται ο οργανισμός σου και να βλέπεις εάν βοήθησαν ή όχι. Δεν γίνεται να περιμένεις μια ζωή για να τα κόψεις, είναι μέγα λάθος. Εκτός εάν αποφασίσει κάποιος ότι με τα χάπια είναι οκ και τα συνεχίζει κανονικά...σε κάποια φάση όμως δεν θα τον πιάνουν πλέον. Τα έχω κόψει μία φορά και ξέρω ότι θα έρθει πάλι η στιγμή και θα τα ξανακόψω, απλά αυτή τη φορά ξέρω ότι όταν συμβεί κάτι αφού τα κόψω θα πάρω απλά λίγο ηρεμιστικό για λίγο καιρό, ποτέ ξανά σε αντικαταθληπτικά, γιατί αυτά τελικά παρ' ότι δεν κάνουν εξάρτηση, οι παρενέργειες τους σε κρατάνε ώστε να τα χρειάζεσαι. Αυτό ήταν και το λάθος του πρώτου μου γιατρού. Αν δεν μου τα ξαναέδινε δεν θα είχα ξανά προβλήματα. Μόλις τα ξεκίνησα, άρχισαν πάλι όλα. Πριν με ξαναβάλει στα αντικαταθληπτικά δεν είχα κρίσεις πανικού, απλά λίγο κατάθλιψη, και από την βλακεία του προσπαθώ πάλι με πολλές αλλαγές όλα αυτά τα χρόνια από το 2002, να τα ξανακόψω. Για πολλούς γιατρούς δεν είμαστε ασθενείς, είμαστε χρήμα, και γι' αυτό θέλει απίστευτη προσοχή μαζί τους!!!!!!!!!

irene εξαρτατε τον ομοιοπαθητικο.ειχα κανει και γω 2 φορες ομοιοπαθητικη παλια και ημουν χαλια.αυτη ομως ειναι εγγεγραμενη στο συλλογο ομοιοπαθητικων.και εχει σαιτ που αναφερει ποιοι ειναι οι καθεαυτου καθαρα ομοιοπαθητικη.ειναι και γενικη ιατρος και ειναι γατα.μολις την πω κατι για αλλη ασθενεια πχ των δικων μου απανταει πριν πω τι μας ειπαν.εδω ειπαν στον αντρα μου δεν μπορει να κανει παιδια,και αμεσως ειδε τις εξετασεις και ειπε μπορει.εδωσε αγωγη και θα ξανακανει εξετασεις.εκανα υπομονη ομως.δεν περασε με τον πρωτο μηνα.και συχρονως τα χαναξ και ζολοφτ.σιγα σιγα καταφερα να τα κοψω.και αν δεν ηταν χρονιο το προβλημα μου θαμουν πιο γρηγορα καλα.και γω εχω ενα τομο ομοιοπαθητικης,και μπορω να σου πω τι να παρεις.αλλα αλλο εγω και αλλο αυτη με διπλωμα.αφου παρει 1 ωρα το ιστορικο σου απο κει εξαρταται και τι θα σε δωσει.μπορει να πας για κρισεις και να σου φυγουν οι χρονιοι πονοκεφαλοι αν εχεις εκτος των κρισεων.το μεσα σου διορθωνει.τωρα που ειμαι χαλια,πηρα 2 χαπια που τα επαιρνα οταν ειχα εξαεση,αυτο σημαινει οτι η θεραπεια σου θα παει καλα,και χθες και βγηκα εξω και πηγα στα μαγαζι,εστω για μιση ωρα,και το βραδυ καθησα στο καφε του ξενοδοχειο με ολους τους συναδελφους και καναμε χαβαλε μεχρι τις 2.σημερα θα προσπαθησω και θα ξαναβγω.εξαρταται τον γιατρο το περιβαλον γυρω σου να σε βοηθησει και κυριωσ υπομονη.οσο για τα χαναχ τα αριωνα οταν εβλεπα οτι παω καλυτερα.μετα κατι γινοταν και αντε παλι 2 την ημερα η 3 οπως προχθες.αν δω οτι αρχιζουν τρεμουλες δυσπνοια δεν μπορω να τα ελατωσω.θα τα παρω κανονικα.οσο για τα αντικαταθλιπτικα ολα κοβοντα σιγα σιγα οταν αρχισεις νασαι καλυτερα.και παλι οχι αμεσωσ.αφου εισαι καλα αρκετο καιρο.και μετα σιγα σιγα.αλλα παλι το θεμα ειναι σε δυσκολες στιγμες παλι θα τα παρουμε.ενω τωρα ολοι οι γιατροι λενε οτι θεραπευετε μια για παντα.πχ η διαφημηση που εχει εδω πανω το σαιτ.λεει.το μοναδικο κεντρο κρισεων πανικου.μπες και δες τι γραφει.εγω τον πηρα τηλ και μου ειπε δυστυχωσ επειδη δεν μενω αθηνα δεν μπορουμε να κανουμε συνεδριες.ηταν πολυ καλος και οχι σαν τον αλλον τον μ... που πηρα στη θεσ-νικη επειδη ηταν κεφαλι μου μιλησε λες και ημουν του πεταματου.αφου δεν εχεις λεφτα δεν μπορω.βρες και ελα.σωσαμε λεει ψυχασθενης και εσυ εχεις κατι που ειναι θεραπευσιμο και δεν εχεις λεφτα.τι να σε κανω?υποφερουμε ολοι χρονια,και ολοι οι γιατροι λενε οτι πια θεραπευετε για παντα.αλλα πρεπει να τα φυσασ απ οτι καταλαβα.τι να πω

Αστα.....25 χρονια.....μια απο τα ιδια!Ευτηχως με πιανουν ακομα τα xαnax!!!καλο κουραγιο!!!! Υ.Σ αμα βρεις καποια λυση να μου τη πεις

μπορεις να μου γραψεις στοιχεια του ομοιοπαθηκου σου.ευχαριστω.

Λοιπον για όσους δεν ξέρουν έχω και γώ 6 χρόνια πρόβλημα και φυσικά όλοι πάνω κάτω έχουμε την ίδια ιστορία.Χάπια,γιατροί ψυχολόγοι και αποτέλεσμα μηδέν.Επειδή δεν έχω πολύ χρόνο να σας πώ τι κατάλαβα.Οι πανικοί είναι μια καθαρά προσωπική μας υπόθεση.Δεν γίνεται να έχουμε τόσο παθητική στάση σε ένα πράγμα που μας καταστρέφει την ζωή.Δεν γίνεται να κάτσουμε και να λέμε μόνο πάρτε το απο πάνω μου.Είτε με χάπια είτε με άλλους ειδικούς.Θέλει τρομερή προσπάθεια, κόντρα στους χειρότερους φόβους μας και απίστευτη επιμονή.Κάτι που φυσικά δεν έχουμε την διάθεση να κάνουμε μίας και όλο μας το κουράγιο το τρώει μόνο και μόνο αυτή η κατάσταση.

Τι μπορούμε να κάνουμε.Το σημαντικότερο πράγμα είναι η ενημέρωση.Τί έχουμε και γιατί το παθαίνουμε.Εξηγώντας όλα τα συμπτώματα αρχίζουμε να μήν τα φοβόμαστε τόσο πολύ.Δεύτερο.Οι σκέψεις.Έχουμε μάθει να σκεφτόμαστε αρνητικά.Δεν το καταλαβαίνουμε πλέον και έχει γίνει συνήθεια τόσο πολύ που νομίζουμε οτι είναι φυσιολογικό.Μόνοι μας σκεφτόμαστε αρνητικά και ενεργοποιούμε στο σώμα μας την μάχη φυγή.Το σώμα μας κάνει οτι του λέμε.Και όταν του λέμε οτι υπάρχει κίνδυνος αυτό δεν μπορεί να ξέρει αν όντως υπάρχει κίνδυνος η απλά εμείς ανησυχούμε χωρίς λόγο.Έτσι αντιδρά με άγχος και με την μάχη φυγή (πανικός).

Τρίτο ειναι το διώξιμο τών σκέψεων αυτών.Διότι είναι συνήθεια και θα επιμένουν για πολυ καιρό.Δεν είμαστε εμείς αυτες οι σκέψεις και έτσι δεν τις ακούμε.Αν τις ακουσουμε θα προκαλέσουν πάλι την μάχη φυγή τελικά γιατί έτσι λέμε στο σώμα μας να αντιδράσει.

Κάνοντας αυτά τα πράγματα για λίγες μέρες θα βρείτε τον παλίο σας ευατό.Σας το λέω γιατί το ζώ αυτή την στιγμή.Δεν το κάνουμε γιατί πρέπει.Δεν το κάνουμε σαν στρατιωτάκια με τον φόβο οτι θα κάναμε οτιδήποτε για να μας φύγει αυτό το τέρας.Το κάνουμε γιατί πέρνουμε την ευθύνη αυτής της κατάστασης στα χέρια μας και γιατί δεν πάει άλλο!

Όταν ηρεμήσουμε σαν τελευταίο βήμα κάνουμε την έκθεση σε ότι μας φοβίζει.

Σε αυτή την σελίδα http://archive.org/details/PanicAnxi...WithBronwynFox θα βρείτε 2 αρχεία ήχου.Κατεβάστε τα πάρτε στυλό και χαρτί και ακούστε τα.Σημειώστε οτι ακούτε σημαντικό.Πήρα πιο πολλά απο οποιαδήποτε συνεδρία με ψυχολόγο.Και τσάμπα.

Σάς το ξαναλέω.Είναι δική μας υπόθεση.Δεν γίνεται ο γιατρός να είναι στο πλευρό μας 24ώρες το 24άρο.Ούτε βέβαια όποτε φοβόμαστε να έχουμε κάποιον δίπλα μας.

Αυτά έχω να πώ σαν βοήθεια.Και γω το παλεύω.Απλά πλέον δεν ζητάω βοήθεια.Δεν ζητάω να μου το πάρουν μαγικά.

Είναι μια κακία συνήθεια.Μια συνήθεια φόβου.Και είμαστε όλοι εδώ παρόλα τα χρόνια που έχουμε έτσι.Δεν πάθαμε τίποτα τόσα χρόνια.Δεν τρελαθήκαμε δεν πεθάναμε δεν δεν δεν.Κρατάμε αυτό και κάνουμε ότι καλύτερο.