ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ........;

Καλησπέρα.. Νέος στο forum ψάχνοντας για απαντήσεις..
Είμαι άντρας (ομοφυλόφιλος) 24 ετών και μάλλον έχω κατάθλιψη.. Παρουσιάζω εχθρική συμπεριφορά απέναντι στους πάντες, όλα μου φαίνονται ανούσια & βαρετά, αντιμετωπίζω τους πάντες με καχυποψία και επιθετικότητα (ακόμα και τους γονείς μου, πλέον αποφεύγουν και να μου μιλήσουν) .. Πλέον έχω μείνει χωρίς φίλους , σίγουρα δε με άντεξαν (ούτε εγώ θα με άντεχα) ! Κάποτε είχα όνειρα για το μέλλον (πριν τελειώσω τη σχολή μου και ξεκινήσω δουλειά) , πλέον όλα έχουν χαθεί , ε΄φτασα σε σημείο να παρατήσω το μεταπτυχιακό μου επειδή δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ με τίποτα. Το μόνο που με βοηθά είναι το γυμναστήριο (kick boxing & βάρη συγγεκριμένα), όπου περνώ τουλάχιστον 3 ώρες τη μέρα. Παρ'όλο που ξοδεύω πολύ ενέργεια εκεί φαίνεται πως δεν είναι αρκετό για να χαλαρώσω και να μη συμπεριφέρομαι επιθετικά. Είναι φρικτό ακόμα και θετικό σχόλιο να μου κάνει κάποιος εγώ θα αντιδράσω αρνητικά.. αν συνεχίσει θα θέλω να τον δείρω πιστεύοντας ότι με ειρωνεύτεται. :( (Αυτή τη στιγμή καταλαβαίνω ότι είμαι λάθος.. εκείνη τη στιγμή όμως δε με σταματά τίποτα). Όποιος και να προσπάθησε να με βοηθήσει τον έκανα πέρα , ακόμα και τον σύντροφό μου μετά απο 5 χρόνια.. Πλέον λοιπόν είμαι μόνος, κλεισμένος στον εαυτό μου, κλεισμένος στη σοφίτα, δε θέλω να μιλήσω σε κανέναν (και μάλλον δεν ενδιαφέρεται και κανείς από το παρελθόν να ασχοληθεί μαζί μου). Δε με νοιάζει η μοναξιά , τουλάχιστον έτσι λέω. Δε με νοιάζει τίποτα :( Από εκεί που ήμουν ένας χαρούμενος άνθρωπος όλα άλλαξαν, όλα σκοτείνιασαν όλα φαίνονται δύσκολα..
Ειλικρίνα δεν ξέρω αν φταίει η ομοφυλοφιλία μου που μάλλον δε θέλω να αποδεχτώ.. Θέλω να ζήσω αλλα δεν μπορώ :(
(παρακαλώ μόνο σοβαρές απαντήσεις.. δεν είμαι εδώ για να διαφωνήσω) help:confused:

Αν αισθάνεσαι άσχημα και ντρέπεσαι με την σεξουαλική σου φύση, ενδέχεται να είναι και αυτό ένας παράγοντας κάταθλιψης. Τα συμπτώματα που περιγράφεις μοιάζουν με αυτά της κατάθλιψης μιας και στους άντρες εκδηλώνεται κυρίως με θυμό γιατί δεν κλαίνε τόσο εύκολα όσο οι γυναίκες. Έχεις και καταθλιπτικά συναισθήματα και αυτοκτονικό ιδεασμό; Πόσος καιρός είναι που έχεις αυτά τα συμπτώματα;

Γειά σου και ευχαριστώ για την απάντηση.Υπάρχουν φορές που ναι ντρέπομαι για τη σεξουαλική μου φύση και άλλες φορές που είμαι απόλυτα εντάξει με την ιδέα.. Από ότι διάβασα ναι η επιθετικότητα είναι σύμπτωμα κατάθλιψης για αυτό και έγραψα στο συγκεκριμένο forum. Ναι έχω σκεφτεί πολλές φορές να αυτοκτονήσω , αλλά περνάει γρήγορα και τουλάχιστον όσον αφορά αυτό ελέγχω τον εαυτό μου.. Το κύριο πρόβλημα μου είναι η επιθετικότητα, τσατίζομαι πολύ εύκολα και δεν μπορώ να ελέγξω με τίποτα τον εαυτό μου και συμβαίνει παντού (πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να προσπαθεί να δημιουργήσει φασαρία ... φοβάμαι μη βλάψω κάποιον). Ειλικρινά αυτό το αίσθημα θυμού απέναντί στους πάντες με τρομάζει.. Όποτε και να έρθω σε επαφή με κάποιον πιστεύω πως θέλει το κακό μου (εδώ να σημειώσω ότι δεν κακοποιήθηκα ποτέ, μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που ποτέ δε μου έλλειψε τίποτα ούτε υλικό ούτε πνευματικό και ούτε μου λείπει.) Είναι σίγουρο πως ο μόνος εχθρός μου είναι ο εαυτός μου και είμαι ανίκανος να το αντιμετωπίσω.

φιλε μου να σε ρωτήσω κάτι?
Γιατί θεωρείς πως η επιθετικότητα σου είναι σημάδι κατάθλιψης?

πι ες: καλώς ήρθες...:)

Φίλη Θεοφανία ευχαριστώ για το καλωσόρισμα .. έχω διαβάσει σε πολλά άρθρα ότι ένα σύμπτωμα της κατάθλιψης στους άντρες είναι η επιθετικότητα .. άλλο ένα σύμπτωμα είναι η αδυναμία συγκέντρωσης (το έχω και αυτό) .. και γενικά παρουσιάζω το μεγαλύτερο ποσοστό των συμπτωμάτων εκ των οποίων το πιο έντονο είναι η επιθετικότητα! Ήδη και μόνο που έγραψα τι αισθάνομαι με έχει κάνει να νιώσω καλύτερα..

Quote:

---

Originally Posted by aggressive87

Φίλη Θεοφανία ευχαριστώ για το καλωσόρισμα .. έχω διαβάσει σε πολλά άρθρα ότι ένα σύμπτωμα της κατάθλιψης στους άντρες είναι η επιθετικότητα .. άλλο ένα σύμπτωμα είναι η αδυναμία συγκέντρωσης (το έχω και αυτό) .. και γενικά παρουσιάζω το μεγαλύτερο ποσοστό των συμπτωμάτων εκ των οποίων το πιο έντονο είναι η επιθετικότητα! Ήδη και μόνο που έγραψα τι αισθάνομαι με έχει κάνει να νιώσω καλύτερα..

---

...πρώτη φορά το μαθαίνω για να πω την αλήθεια..:)
Κοίτα, καλό είναι να μη βάζεις ταμπέλες στον εαυτό σου. Μπορεί να είναι ενα εκ πράγματα. Μπορεί το θέμα της ομοφυλοφιλίας, μπορεί ότι τελείωσε η σχέση σου, (ασχετα αν εφυγες εσύ, κλείνει ένας κύκλος), μπορεί να μην είσαι ευτυχισμένος από τη ζωή σου..μπορει...μπορεί...μπορεί ...
Αν θες να συζητήσουμε κάτι παραπάνω για ότι σε απασχολεί, κάντο, είναι τρομερά λυτρωτικό να μοιράζεσαι.
Το να κλείνεσαι στον εαυτό σου, μόνο χειρότερα μπορεί να σε κάνει.
Αν δεις πως δεν τα καταφέρνεις να ανοιχτείς γενικότερα, πήγαινε σε κάποιον ψυχολόγο να σε βοηθήσει.

Ένα ακόμα σύμπτωμα είναι και το άγχος. Παίζει ρόλο και η στάση των γονιών σου γενικά και ειδικότερα σε σχέση με την ομοφυλοφιλία. Αν σε καταπίεζαν και άκουγες αρνητικά σχόλια, νομίζω πως σίγουρα θα σ' έχει επηρεάσει. Να σου κάνω μια πολύ σημαντική ερώτηση; Μπορείς να συγκεντρωθείς για να δεις μια ταινία ή να διαβάσεις ένα βιβλίο;

Ίσως ότι ότι προσπάθησα να μη βάλω ταμπέλες στον εαυτό μου με έκανε έτσι... Απέφυγα την παρέα με όμοιους μου για να μη στιγματιστώ, οι στρέϊτ φίλοι μου, μου φαίνονταν άκρως βαρετοί γιατί δεν μπορούσα με τίποτα να συζητήσω όσα με απασχολούν. Η σχέση μου τέλειωσε (μετά απο 5 χρόνια συγκατοίκησης - σπάνιο για τέτοιου είδους ζευγάρι), επειδή δεν μπορούσα να αποδεχτώ κόσμο γύρο μας και του έκανα τη ζωή δύσκολη όποτε πιστεύω πως αποχώρησα συνειδητά και δεν είναι ο λογος που υποφέρω.. Προφανώς έχω πρόβλημα κοινωνικότητας!!! Με εκπλήσει το γεγονός οτι αισθάνομαι καλύτερα γράφοντας 2-3 πράγματα ανώνυμα. Ξαφνικά μου ήρθε η όρεξη να βγω παρ'όλο που το είχα αποκλείσει για ακόμα ένα βράδυ.. Ευχαριστώ.

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

Ένα ακόμα σύμπτωμα είναι και το άγχος. Παίζει ρόλο και η στάση των γονιών σου γενικά και ειδικότερα σε σχέση με την ομοφυλοφιλία. Αν σε καταπίεζαν και άκουγες αρνητικά σχόλια, νομίζω πως σίγουρα θα σ' έχει επηρεάσει. Να σου κάνω μια πολύ σημαντική ερώτηση; Μπορείς να συγκεντρωθείς για να δεις μια ταινία ή να διαβάσεις ένα βιβλίο;

---

Παρ'όλο που στο παρελθόν διάβαζα, πλέον όχι δεν μπορώ με τίποτα να ανοίξω βιβλίο.. Αισθάνομαι αποκομένος (από το τίποτα... .. ..). ταινία μπορώ να δω αλλά όχι να το προγραμματίσω, οπότε θα δω αν κάτι με ενδιαφέρει στην TV. Το να κατεβάσω κάτι και να το δω με κάνει επίσης να νιώθω αποκομένος (και πάλι απο το τίποτα). Μίλησα ανοιχτά με τους γονείς μου για το θέμα της σεξουαλικότητας στα 17 (κάνουν πως δεν το άκουσαν ποτέ) , δε με πιέζουν σε καμμία περίπτωση για κάτι, απλά το αγνοούν. Το μόνο που έκαναν τότε ήταν να με στείλουν σε κάποιον ψυχολόγο όπου μετά απο 2-3 συνεδρείες σταμάτησα.. Ακόμα ένα περίεργο είναι πως δε με έλκουν άτομα της ηλικίας μου αλλά πολύ μεγαλύτερα. Θα ήθελα όλα να μπορούσαν να αλλάξουν και να ζήσω μια φυσιολογική ζωή, να μπορούσα να κάνω οικογένεια.. (Είμαι σίγουρος όμως πως αν το επιχειρήσω ποτέ θα το καταστρέψω αργά η γρήγορα καθώς η σεξουαλικότητα μου θα με κυνηγά για πάντα και το μόνο που θα καταφέρω θα είναι να πλήγώσω και άλλους που δε φταίνε σε τίποτα)

Πάντα αισθανόμαστε καλύτερα όταν εξωτερικεύοουμε αυτό που αισθανόμαστε και σου συνιστώ να το κάνεις συχνά έστω και γραπτά. Εγώ έτσι έπεσα σε κατάθλιψη, επειδή δεν μιλούσα..Το γεγονός ότι συγκατοικούσατε είναι θαυμάσιο! Γιατί ρε συ ντρεπόσουν τόσο πολύ; ειδικά στην εποχή μας που όσο να πεις είναι καλύτερα τα πράγματα για τους ομοφυλόφιλους.

Quote:

---

Originally Posted by aggressive87

Παρ'όλο που στο παρελθόν διάβαζα, πλέον όχι δεν μπορώ με τίποτα να ανοίξω βιβλίο.. Αισθάνομαι αποκομένος (από το τίποτα... .. ..). ταινία μπορώ να δω αλλά όχι να το προγραμματίσω, οπότε θα δω αν κάτι με ενδιαφέρει στην TV. Το να κατεβάσω κάτι και να το δω με κάνει επίσης να νιώθω αποκομένος (και πάλι απο το τίποτα). Μίλησα ανοιχτά με τους γονείς μου για το θέμα της σεξουαλικότητας στα 17 (κάνουν πως δεν το άκουσαν ποτέ) , δε με πιέζουν σε καμμία περίπτωση για κάτι, απλά το αγνοούν. Το μόνο που έκαναν τότε ήταν να με στείλουν σε κάποιον ψυχολόγο όπου μετά απο 2-3 συνεδρείες σταμάτησα.. Ακόμα ένα περίεργο είναι πως δε με έλκουν άτομα της ηλικίας μου αλλά πολύ μεγαλύτερα. Θα ήθελα όλα να μπορούσαν να αλλάξουν και να ζήσω μια φυσιολογική ζωή, να μπορούσα να κάνω οικογένεια.. (Είμαι σίγουρος όμως πως αν το επιχειρήσω ποτέ θα το καταστρέψω αργά η γρήγορα καθώς η σεξουαλικότητα μου θα με κυνηγά για πάντα και το μόνο που θα καταφέρω θα είναι να πλήγώσω και άλλους που δε φταίνε σε τίποτα)

---

Πάλι καλά που μπορείς γιατί όταν η κατάθλιψη βρίσκεται σε σοβαρό βαθμό, δεν μπορούμε ούτε να συγκεντρωθούμε. Το είχα πάθει και γω. Όταν άρχισα να παίρνω τα φάρμακα και να βελτιώνομαι, με ρώτησε πάλι η ψυχίατρος μου. Της είπα ότι τα καταφέρνω και μου είπε ότι αυτό είναι πολύ σημαντικό για την ανάρρωση.


Μην διανοηθείς ποτέ να κάνεις γάμο με γυναίκα αν δεν το θες πραγματικά. Θα δυστυχήσετε και οι δύο. Το καλό που σου θέλω φιλαράκο μου! :)

Δεν μπορώ να πώ σίγουρα αν ήταν ντροπή, θυμός για αυτό που μου συμβαίνει ή κάτι άλλο.. Ειλικρινά η κατάσταση για τους ομοφυλόφιλους είναι καλύτερη όμως απέχω γιατί δεν μπορώ να αποδεχτώ πολλά από τον τρόπο ζωής τους. Συνήθως εναλλάσουν ερωτικούς συντρόφους πάρα πολύ συχνά, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το sex και στην τελική οι περισσότεροι ειναι πολύ "cheerfull" οπότε δεν μπορώ να συναναστραφώ. Επίσης όποτε και να συνάντησα κάποιον φιλικά στο τέλος ήθελε να καταλήξουμε στο σεξ (όχι δεν είναι υπερβολή).. Και Αφού απέρριπτα το ενδεχόμενο να γίνει "κατι" χάνονταν σα να μη βρεθήκαμε ποτε.. Ίσως αυτό να με έχει κάνει καχύποπτο .. Δε με δέχτηκε κανείς ομοφυλόφιλος σα φίλο.. παρά μόνο για .....

Τώρα μιλάς για το στερεότυπο. Ξέρω πολλούς γκέυ που απέχουν από αυτό. Αυτό που λες ότι χάνονταν μου το έλεγε πρόσφατα ένας γνωστός μου για τις περιπέτειες του. Αυτός είναι πολύ...χύμα στο κύμα! Μπορεί να καθόμαστε σε καφετέρια και να πειράζει τα γκαρσόνια!!! Έχουμε ρίξει τρελό γέλιο μ' αυτόν τον τυπά! Μου κάνει εντύπωση, μπορείς να κάνεις φιλίες με άντρες;

Quote:

---

Originally Posted by aggressive87

Παρ'όλο που στο παρελθόν διάβαζα, πλέον όχι δεν μπορώ με τίποτα να ανοίξω βιβλίο.. Αισθάνομαι αποκομένος (από το τίποτα... .. ..). ταινία μπορώ να δω αλλά όχι να το προγραμματίσω, οπότε θα δω αν κάτι με ενδιαφέρει στην TV. Το να κατεβάσω κάτι και να το δω με κάνει επίσης να νιώθω αποκομένος (και πάλι απο το τίποτα). Μίλησα ανοιχτά με τους γονείς μου για το θέμα της σεξουαλικότητας στα 17 (κάνουν πως δεν το άκουσαν ποτέ) , δε με πιέζουν σε καμμία περίπτωση για κάτι, απλά το αγνοούν. Το μόνο που έκαναν τότε ήταν να με στείλουν σε κάποιον ψυχολόγο όπου μετά απο 2-3 συνεδρείες σταμάτησα.. Ακόμα ένα περίεργο είναι πως δε με έλκουν άτομα της ηλικίας μου αλλά πολύ μεγαλύτερα. Θα ήθελα όλα να μπορούσαν να αλλάξουν και να ζήσω μια φυσιολογική ζωή, να μπορούσα να κάνω οικογένεια.. (Είμαι σίγουρος όμως πως αν το επιχειρήσω ποτέ θα το καταστρέψω αργά η γρήγορα καθώς η σεξουαλικότητα μου θα με κυνηγά για πάντα και το μόνο που θα καταφέρω θα είναι να πλήγώσω και άλλους που δε φταίνε σε τίποτα)

---

Δεν ξερω αν εχεις καταθλιψη αλλα απο τα λιγα που διαβασα καταλαβα οτι εισαι συνηδιτοποιημενος κ ξερεις ποιος εισαι κ τι θελεις..... λιγοι ομοφυλοφιλοι μιλανε τοσο νωρις στους δικους τους για την σεξουαλικοτητα τους κ προφανως το ξερουν κ οι στρειτ φιλοι σου...κ πιο πολυ μου εκανε εντυπωση αυτο ''να μπορούσα να κάνω οικογένεια.. (Είμαι σίγουρος όμως πως αν το επιχειρήσω ποτέ θα το καταστρέψω αργά η γρήγορα καθώς η σεξουαλικότητα μου θα με κυνηγά για πάντα και το μόνο που θα καταφέρω θα είναι να πλήγώσω και άλλους που δε φταίνε σε τίποτα)'' Κ στα λεω αυτ σκεπτωμενη δυο περιστατικα ...1ον ενας συμφοιτητης μου εφυγε Αμερικη για μεταπτυχιακο κ εμεινε εκει ..μεσω κοινων γνωστων εμαθα οτι τελικα ηταν ομοφυλοφιλος ..στην σχολη ειχε σχεση κλπ κλπ κλπ....επρεπε να φυγει απο το εδω περιβαλλον για να το αποδεχθει.... 2ον μια φιλη ''επεσε'' θυμα ενος κρυφοομοφυλοφιλου ο οποιος της πουλησε ερωτα για να ριξει σ ολη την παρεα σταχτη στα ματια..κ ναι...αυτος υποτιθεται ηταν κ κολλητος μου......η σχεση κρατησε γυρω στους 2 μηνες κ μετα εξω απο την πορτα... μαθαμε για την σεξουαλικοτητα του απο αλλη φιλη η οποια ειχε παθει ΑΚΡΙΒΩΣ το ιδιο με καποιον αλλον κ ο οποιος αλλος ηταν ''γνωστοι??'' με τον υποτιθεμενο κολλητο μου...ΣΕ μπερδεψα?? :-Ρ

Οποτε αφου εχεις σχεδον αποδεχθει το ποιος εισαι φροντισε να ξαναπας σε ψυχολογο τον οποιο τον αφησες στη μεση για να μπορεσεις να συνεχισεις την ζωη σου ..ΑΥΤΟΣ εισαι κ μπορεις να προχωρησεις κ να ζησεις !!! ;)

αγγ...φαίνεσαι πολύ συνειδητοποιημένο και ψαγμένο άτομο.
Αυτό που λες για τους γκει, το έχω εντοπίσει και γω μέσω ενός φίλου μου.
Πιστεύω όμως πως δεν συμβαίνει για κανένα άλλο λόγο, πέρα από την καθυστερημένη κοινωνία που ζούμε και ενώ υποτίθεται πως έχει αποδεχτεί τους ομοφυλόφιλους, στην ουσία μια από τα ίδια είναι, το στίγμα υπάρχει.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι γκέι να μην έχουν ενσωματωθεί στην κοινωνία 100% όπως στο εξωτερικό και οι περισσότεροι να λυσσάνε μόνο για σεξ γιατί θεωρούν πως δεν μπορούν να υπάρξουν ως ζευγάρια όπως και οι στρειτ.
Δεν μιλάω φυσικά για το 100%, είναι μια θεωρία και άποψη δική μου, μέσα από την παρέα που κάνω με τον κολλητό μου.
Αν ήμουν πάντως στη θέση σου, θα έφευγα για το εξωτερικό.
Καμία σχέση, σε πολλά πράγματα αλλά και σε αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by aggressive87

Δεν μπορώ να πώ σίγουρα αν ήταν ντροπή, θυμός για αυτό που μου συμβαίνει ή κάτι άλλο.. Ειλικρινά η κατάσταση για τους ομοφυλόφιλους είναι καλύτερη όμως απέχω γιατί δεν μπορώ να αποδεχτώ πολλά από τον τρόπο ζωής τους. Συνήθως εναλλάσουν ερωτικούς συντρόφους πάρα πολύ συχνά, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το sex και στην τελική οι περισσότεροι ειναι πολύ "cheerfull" οπότε δεν μπορώ να συναναστραφώ. Επίσης όποτε και να συνάντησα κάποιον φιλικά στο τέλος ήθελε να καταλήξουμε στο σεξ (όχι δεν είναι υπερβολή).. Και Αφού απέρριπτα το ενδεχόμενο να γίνει "κατι" χάνονταν σα να μη βρεθήκαμε ποτε.. Ίσως αυτό να με έχει κάνει καχύποπτο .. Δε με δέχτηκε κανείς ομοφυλόφιλος σα φίλο.. παρά μόνο για .....

---

Αν σε παρηγορει αυτο δεν εισαι ο μονος που αισθανεται ετσι.... Εχω ακουσει κ γι αλλα ατομα που σκεφτονται κ λειτουργουν οπως εσυ κ μην ξεχνας...ειχες σχεση για 5 ΧΡΟΝΙΑ!!!!! Δεν ειναι λιγα...... οποτε θα βρεθει κ παλι καποιος που θα γινει συντροφος σου με καθε εννοια... :)

άρε σύντροφε...

Έτοιμος για έξοδο.. Ελπίζω να επιστρέψω χαρούμενος και όχι απογοητευμένος και μετανιωμένος που βγήκα απο τη "φωλιά" μου..
Πιεσμένη , Θεοφανία και Gypsy θενκς για τη συζήτηση ! Το γενικό συμπέρασμα ίσως είναι πως είμαι συνειδητοποιημένος , θέλω να πιστεύω πως είμαι! Το πρόβλημα όμως κρύβεται αλλού.... (στα νεύρα και τις υπόλοιπες δυσκολίες που αντιμετωπίζω ψυχικά..) . Όσον αφορά τους στρέϊτ φίλους που είχα , όχι δεν ήξεραν! Φοβόμουν πως δε θα με δεχόντουσαν .. Ίσως έπρεπε να ανοιχτώ και να χαλαρώσω, δεν το έκανα όμως και σίγουρα τους δικαιολογώ που χάθηκαν. Επίσης είμαι καλός ακροατής =) όποιος θέλει p.m. me να συζητήσουμε για οτιδήποτε. Καλό βράδυ!

Καλό σου βράδυ σύντροφε! ΥΓ: Είναι πολύ σημαντικό να είσαι καλός ακροατής, μπράβο σου!