Αδιέξοδο

Γεια σας τυχαία βρήκα το φόρουμ αυτό το οποίο μου έδωσε αρκετές απαντήσεις που η ίδια η ψυχίατρος μου απέφευγε να μου δώσει προφανώς θα είχε τους λόγους της δεν την αντιπαθώ στην παρούσα φάση τουλάχιστον :Ρ . Πριν ένα χρόνο πήγα μετά από πολλή πίεση σε ψυχίατρο ε.. στην τελική πήγα κι εγώ να τους αποδείξω ότι είμαι υγειής.. Η κυρία που με παρακολουθεί μου είπε ότι έχω οριακή διαταραχή όταν το άκουσα έπεσαν τα σαγόνια μου στο πάτωμα.. Ήμουν συνεργάσιμη και συνεπής λέω θα βοηθήσω τον εαυτό μου πάση θυσία...αν και είχα τις αμφιβολίες μου κλασικά... πέρασαν οι μήνες και η μόνη διαφορά στη ζωή μου ήταν ότι δεν ένιωθα θυμό λύπη ούτε καν χαρά.. σπάνια γελούσα με την καρδιά μου.. και φυσικά αν μου έλεγαν και μια κουβέντα παραπάνω καθόμουν σαν χαζή και την ανεχόμουν και αν ήταν και τίποτα βαρύ απλά έκλαιγα σαν να είμαι θύμα δεν υπήρχε αντίδραση από μέρους μου . Συνέβησαν κι άλλα άσχημα πάνω μου και αποφάσισα να διακόψω τα φάρμακα και τώρα νομίζουν ότι θα τους σκοτώσω και ότι έχω ψύχωση κάτι που δεν έχει αναφέρει η γιατρός, ούτε εγώ φυσικά έχω αναφέρει κάτι για φονους.. προσπάθησα να πιάσω δουλειά είτε μόνη είτε με κάποιο μέσο αλλά δεν τα κατάφερα. Έβαζα στόχους έκανα όνειρα δεν τα κατάφερνα και φυσικά αν τολμούσα να μιλήσω στους δικούς μου γι αυτούς τους στόχους.. γελούσαν όπως πάντα και με κοροιδευαν...ακόμα και όταν έκανα θεραπεία συνέβεναν αυτά. Πλέον τα πράγματα εδώ είναι πολύ άσχημα καθημερινά ακούω κουβέντες του τύπου "θα φέρω εισαγγελέα να σε κλείσω μέσα στο ψυχιατρίο" "απέτυχες στη ζωή σου και αρρώστησες από τις δικές σου επιλογές και επειδή έχεις το γονίδιο" είχα κάποια σχέδια για το καλοκαίρι και τελικά μου απαγόρευσαν να τα πραγματοποίησω. Έχω να βγω από το σπίτι δυο μήνες και τις λίγες φορές που προσπάθησα δεν με άφησαν να βγω έξω είμαι 23 χρονών δεν έχω τίποτα και κανέναν. Σας είπα αρκετά πράγματα για να σας διευκρινήσω ότι προσπαθώ να πιάσω τη ζωή από τα μαλλιά και να κάνω πράγματα που θα μου φέρουν χαρά . Γράφω εδώ γιατί χρειάζομαι να μου πει κάποιος πως να το αντιμετωπίσω όλο αυτό. Όταν δεν κλαίω έχω νεύρα. Βαρέθηκα να κάνω πράγματα για να τους εκδικούμαι με βρισιές και φωνές (σιγά την εκδίκηση δλδ.. χέστρα είμαι και δεν κάνω τίποτα άλλο) σας παρακαλώ πείτε μου καποιος πως να το αντιμετωπίσω όλο αυτό... κάποια παιδιά με οριακή που μίλησαν εδω μίλησαν σαν εμένα μπήκα αμέσως στο νόημα των λέξεων τους .. και απότι καταλαβαίνω οι περισσότεροι από εσάς στέκεστε στα πόδια σας. Το θέλω κι εγώ αυτό. Έχω χάσει τη μπάλα...

Γεια σου κορίτσι! Πρώτα απ' όλα να ξέρεις ότι ένας άνθρωπος ο οποίος πάσχει από διαταραχή προσωπικότητας, δεν αντιλαμβάνεται ο ίδιος το πρόβλημα του γιατί μέσα στον δικό του κόσμο όλα του φαίνονται εντάξει. Εσύ είχες υποψίες για το εαυτό σου; Μπήκες στην διαδικασία της αυτοπαρατήρησης; Ή σου φαίνονταν όλα καλά;


Μας μιλάς για οριακή διαταραχ'η προσωπικότητας που είναι μια αρκετά δύσκολη διαταραχή και κάποια από τα συμπτώματα της είναι πολύ χαρακτηριστικά όπως οι αυτοτραυματισμοί. Έχεις δοκιμάσει ποτέ να χαρακωθείς;; Είναι σημαντικό αυτό.


Απ' ότι βλέπω η στάση των δικών σου απέναντι στο πρόβλημα δεν είναι η ενδεδειγμένη. Αυτό είναι καθήκον του ψυχιάτρου γιατί πρέπει κάποιος να εγκλιματίσει σωστά τους ανθρώπους ώστε να μπορέσουν ν' αντεπεξέλθουν σωστά στις ιδιαιτερότητες της ασθένειας.


Αυτή την στιγμή ακολουθείς φαρμακευτική αγωγή; Κάνεις ψυχοθεραπεία; Θα σου πω κάτι πολύ σημαντικό:Μην βλέπεις τον γιατρό σου σαν αντίπαλο, είναι τεράστιο λάθος γιατί θέλει το καλό σου.


Η κοινωνική σου ζωή πως έιναι; Έχεις φίλους; Ενδιαφέροντα; Αν θέλεις κατατόπισε με για να μπορέσω να σε βοηθήσω σωστά.

Σε ευχαριστώ που απάντησες.. Λοιπόν η γιατρός με μπερδεύει μου έδωσε φάρμακα που έπερνα για αρκετούς μήνες πριν λίγες μέρες βαρέθηκα αυτή την κατάσταση που εξηγώ παραπάνω ότι δεν ένιωθα δεν αντιδρούσα δεν μου φενόταν τίποτα αστείο μια ουδέτερη κατάσταση χωρίς να αισθάνομαι τίποτα και είπα να τα βρω με τον παλιό μου εαυτό και να το αντιμετωπίσω με άλλα μέσα το πρόβλημα. Όχι χαρακώματα ναι ξέρω... Κάποιες φορές το έκανα στην εφηβεία περισσότερο από περιέργια.. Αγαπώ τον εαυτό μου και παλεύω όσο μου επιτρέπουν οι συνθήκες για να είμαι καλά. ναι έχω προσπαθήσει να μπω στην φάση αυτή που είπες αυτοπαρατήρησης αλλά είναι δύσκολο.. Η ψυχίατρος κρατάει ουδέτερη στάση. Όταν ανοίξω τέτοιο θέμα με κοιτάει μόνο.. δεν μιλάει και το σταματάω. Κοινωνική ζωή δεν έχω δεν μου το επιτρέπουν... οι ελάχιστοι άνθρωποι που ήταν πρόθυμοι να κάτσουν δίπλα μου εκείνοι τους έδιωχναν... με τούτα και με κείνα ένα χόμπι κατάφερα να έχω μιας και όλα τα άλλα ήταν απαγορευμένα.. ζωγράφιζα πλέον δεν έχω υπομονή να γεμίσω την κόλλα.. αν θέλεις να μάθεις περισσότερα πες μου.

Τα φάρμακα πολλές φορές μας θέτουν σε μια κατάσταση καταστολής, ούτε χαρά ούτε λύπη. Το έχω βιώσει και γω αυτό με την κατάθλιψη αλλά για λίγες ημέρες, μετά επανήλθα. Εσένα πόσο σου κράτησε; Ποια ήταν εκείνα τα συμπτώματα που οδήγησαν την γιατρό σου στην διάγνωση της συγκεκριμένης διαταραχής. Δεν σ' ενημερώνει για το τι συμβαίνει; Δεν μου είπες ακριβώς, κάνεις ψυχοθεραπεία; Δηλαδή μιλάτε κιόλας; Πόσο καιρό;

Ναι τώρα ξεκίνησα ψυχοθεραπεία παλιότερα την έβλεπα σπάνια . Ήμουν έτσι αρκετούς μήνες σε αυτή την κατάσταση από τον Οκτώβρη του 2010 μέχρι πριν....δεν θυμάμαι πότε τα κοψα ακριβώς τώρα μέσα στο καλοκαίρι τον ιούλιο. Είναι αρκετά καλή και δεν τη βλέπω όσο συχνά θέλω έχει πολύ φορτομένο πρόγραμμα. Συμπτώματα.. το κενό η μοναξιά οι φόβίες μου που τις περισσότερες φορές γινονταν πραγματικότητα.. Κυρίως η στάση μου στισ σχέσεις με τους ανθρώπους και τα συναισθήματα μου που τη μια τους ήθελα την άλλη όχι και κάτι τέτοια όταν ήμουν με κόσμο γιατί για αρκετό καιρό έλειπα από το σπίτι για σπουδές . εμμ νευρα πολλά νευρα και αδυνατούσα να τα συγκρατήσω έσπαγα πράγματα έκανα ζημιές και κακίες φωνές .. κάτι που δεν μπορούσα τότε να ελεξω και διαταραχές ύπνου προσπαθώ να θυμηθώ περισσότερα τόση ώρα αλλά .... και κάποια συμπτώματα κατάθλιψης που στην πορεία έγιναν κατάθλιψη. Όσο έπερνα εκείνα τα φάρμακα ένιωθα σαν να ήμουν μια άλλη . φοβάμαι να ξαναπάρω

Της το έχεις πει αυτό; (και η δικιά μου έχει φορτωμένο πρόγραμμα, άστα να πάνε). Είναι καλύτερα ψυχοθεραπεία σε συνδυασμό με φαρμακοθεραπεία. Δεν στο έχει προτείνει; Είναι η πιο αποτελεσματική λύση.

Και η δικιά μου δεν έχει χρόνο, άστα να πάνε. Τι γίνεται; Όλοι τρελαθήκαμε λολ Της έχεις πει πως σε κάνουν να νιώθεις τα φάρμακα; Δεν σου έχει προτείνει συνδυασμό φαρμακοθεραπείας και ψυχοθεραπείας; Είναι η αποτελεσματικότερη λύση. Η σχέση σου με τους άντρες πως είναι;

Σόρρυ ελάλησα. δυο φορές το ίδιο μήνυμα έγραψα!

Της τα λέω όλα.. Απέναντί της είμαι ανοιχτό βιβλίο ούτε μυστικά (άλλωστε δεν έχω , ποτέ δεν είχα) ούτε σάλτσες ούτε ψέμματα της μιλάω και για την πιο ασήμαντη λεπτομέρεια . Ναι μου έχει προτείνει τα παραπάνω αλλά είμαι θετική μόνο στην ψυχοθεραπεία . Παλιότερα μου έδωσε ρισπερνταλ τα οποία με σκότωσαν είχα πάντα θέμα με το βάρος μου και με αυτό έχασα τον έλεχο . δεν θέλω φάρμακα θέλω να γίνει με άλλο τρόπο. Όπως είπα και παραπάνω τα φάρμακα (ζυπρεξα και σιμπαλτα) δεν με βοήθησαν .

Νομίζω πως είναι απαραίτητος ο συνδυασμός των θεραπειών για να δεις αποτέλεσμα, πόσο μάλλον στις διαταραχές προσωπικότητας. Μην αποκλείεις αυτό το ενδεχόμενο. Είναι καλό που της τα λες όλα για να μπορεί να έχει ξεκάθαρα συμπεράσματα.

Εαν εχεις προβλημα με το βαρος και τα φαρμακα (και ποιος δεν εχει) , πες στην ψυχιατρο μηπως ειναι θετικη στο να συνταγογραφησει αμπιλιφαι που ειναι αντιψυχωτικο και αυτο. Δεν προτεινω φαρμακο , αλλα κανε υπο μορφη ερωτησης της ψυχιατρου σου το συγκεκριμενο.

Απο κει και περα εισαι σε ενα αδιεξοδο χωρις φαρμακα απο οτι καταλαβαινω και το περιβαλλον δεν το θεωρεις υποστηρικτικο. Ισως να δοκιμαζες την πορεια που προτεινει η γιατρος και οταν βγεις απο την στενωπο , να παρεις τα ηνια στα χερια σου και να ακολουθησεις αυτο που θες.

Δηλαδη να καταφερεις να δουλεψεις ωστε να εχεις την οικονομικη ανεξαρτησια ( ωιμε πολυ δυσκολο πλεον ετσι οπως γιναμε) , να μπορεις να διαλεξεις σε ποιο γιατρο θα πας και πως θα το πολεμησεις.

Εαν ο συγκεκριμενος γιατρος δεν ειναι του γουστου σου εχεις την δυνατοτητα να επιλεξεις να πας σε αλλον , που μπορει να εμπιστευεσαι και περισσοτερο ή να δενει η συνταγη καλυτερα ή απλως ειναι καποιος που σου εχουν επωμισει να σε παρακολουθει το στενο οικογενειακο σου περιβαλλον?

Δεν μπορω να ξερω απο μια ταμπελλα τη ειναι ενδεδειγμενο και τι μπορει να δουλεψει στην πειρπτωση σου ( ακομα και εαν ημουν ειδκος που δεν ειμαι) , γιατι στα περισσοτερα παιζει σημασια η κλιμακα της παθησης και ο καθενας ξεχωριστος.

Αλλα θα προτεινα να μην αποριπτεις τιποτα , σημασια εχει να σταθεις στα ποδια σου.

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας, συνεχίζω να είμαι αρνητική με τα φάρμακα. Όσο για δουλειά.. είναι αδύνατον δεν με αφήνουν να βγω ούτε για να πάω να εμβολιάσω τη μικρή (γάτα) ούτε καν να πάω να πάρω το πτυχίο μου... Μόνο για ψυχίατρο με αφήνουν και εκεί ακόμα με συνοδεύουν. Τέσπα θα βρω κάτι άλλο σας ευχαριστώ πολύ.

Αυτό να το πεις στον ψυχίατρο σου. Τι θα πει δεν σ' αφήνουν; Θα σε κάνουν χειρότερα έτσι.

Τα ξέρει όλα...

και το εγκρίνει; Πως είναι δυνατόν; Μήπως η συμπεριφορά σου είναι ακραία και επιθετική με αποτέλεσμα να προσπαθούν να προφυλάξουν εσένα και τους άλλους; Στο έχω ξαναπεί ότι οι διαταραγμένες προσωπικότητες δεν καταλαβαίνουν τα σφάλματα τους.

Κοίτα δεν είμαι επιθετική όπου να ναι, είμαι εκεί που με ενοχλούν εκεί που με προσβάλλουν εκεί που προσπαθούν να με υποτιμήσουν ή να με κοροιδέψουν. Το να με απομακρύνουν από τους λίγους φίλους που έχω τόσα χρόνια δεν λέγεται προστασία... Μάλλον βίτσιο είναι. Το να βάζω στόχους και να γελάνε (λες και είπα ότι θα πάω κολυμπώντας στο φεγγάρι να χτίσω μια βίλα με εσωτερική πισίνα και θα έχω τον Ε.Τ. να κάνει την καμαριέρα) δεν είναι αυτό που λέμε νοιάζομαι για σένα θέλω να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου μάλλον το αντίθετο. Αυτά συνέβεναν πάντα ακόμα και όταν έκανα τη θεραπεία, η ψυχίατρος τα ξέρει όλα αλλά κρατάει ουδέτερη στάση δεν ξέρω ίσως επειδή είναι σόι με τον πατέρα μου... Ίσως επειδή συναναστρέφεται μαζί του.. δεν έχω ιδέα πραγματικά συνήθως το μυαλό μου έτρεχε πολύ γρήγορα και σύντομα έβρισκα τρόπο να ξεφύγω από τέτοιες καταστάσεις.. Έχω σκαλώσει γι αυτό διάβασα αρκετές ώρες αυτό το φόρουμ και είπα να ζητήσω βοήθεια εδώ.

Κοίτα, το γεγονός ότι η ψυχίατρος είναι συγγενής σας, αυτό μπορεί να σημαίνει και συναισθηματική εμπλοκή δική της που δεν είναι καλό για την θεραπευτική σχέση. Πρέπει ο ψυχίατρος να είναι ένας ξένος που θα τα βλέπει όλα αντικειμενικά και θα μπορεί να κρίνει ψύχραιμα. Το γεγονός ότι έχεις μια διαταραχή προσωπικότητας δεν σημαίνει ότι έχεις αποτρελαθεί κιόλας...Μπορεί και οι δικοί σου να σφάλλουν και μάλιστα σοβαρά. Γιατί δεν πηγαίνεις σε άλλο ψυχίατρο καλύτερα;



Να ρωτήσω και κάτι άλλο; Όταν λες σε προσβάλλουν και σε κοροιδεύουν, τι εννοείς ακριβώς; Δώσε μου μερικά παραδείγματα.

Θα κοιτάξω αν υπάρχει άλλος και θα αν μπορέσω θα πάω. . Τι να σου πω τώρα ντρέπομαι... Ήθελα να δώσω πανελλήνιες και όταν το είπα γέλασε μου είπε ότι απέτυχα μια φορά αρα δεν θα πετύχω και τώρα ήθελα να μάθω μια ξένη γλώσσα και πάλι γέλασαν, γενικότερα ψαχνόμουν με δραστηριότητες και γνώσεις και τέτοια αλλά πάντα όταν έλεγα κάτι γελούσαν και έλεγαν εδώ απέτυχες στις πανελλήνιες τι ψάχνεις? η Λίλιθ η γάτα μου είναι μωράκι ακόμα και θέλει παιχνίδι όταν πάει κοντά σε άτομο της οικογένιας εκείνο με καταριέται και με βρίζει με βαριές κουβέντες καταριέται και τη μικρή ντάξει εμένα αλλά και το παιδί???!! Εκεί να μην τα κάνω όλα στάχτη και μπούρμπερη?. Η μάνα μου έκανε απόπειρες αυτοκτονίας για τα δικά της θέματα και μου λεγανε ότι εγώ την αναγκάζω να τα κάνει δεν είχα καμία σχεση με τη δική της ζωή και φυσικά μου έχει μίνει και η ταμπέλα Μητροκτόνος όταν μου φορτόνουν την βλακεία του κάθενος να μην αρχίσω το κράξιμο?. Ντάξει.. το γεγονός ότι μία φορά στη ζωή μου κατάφερα να αδυνατίσω λίγο ήταν αρκετό για να με φωνάζουν σήμερα πρεζάκι και φυσικά να με ταίζουν και να προσπαθούν να με πείσουν ότι είμαι στα όρια ανορεξίας (μιλάμε για 65 κιλά με ύψος 1.68 τότε). Δεν έχω πάρει ποτέ τέτοια βαριά πράματα. Όσο για δουλειά.. κλάφτα! Αυτά είναι κάποια παραδείγματα ελπίζω να σε κάλυψα αν όχι μου λες.. Ή έρχεται και μ λέει από ανθρωπισμό σε κρατάω εδώ έχεις καταστρέψει την οικογένεια και τα οικονομικά μας! από που κι ως που? εγώ τον έβαλα να κάνει 40 δάνεια? εκεί να μην σκονοβολήσω το σύμπαν? Είμαι υπερβολική λες? Όσο ήμουν πιτσιρίκα και τον είχα ακόμα πρότυπο μέχρι 14 να σου πω με σάπιζε στο ξύλο για να κάθομαι να διαβάζω και να του φέρνω καλούς βαθμούς και αν πάνω στην αγανάκτισή μου του έλεγα καμια κουβέντα θυμάμαι με έβαζε να γονατίζω και με το κεφάλι να ακουμπάει στο πάτωμα να του ζητάω συγνώμη.. και εκείνος να απαντάει δεν σε συχωρώ παχύδερμο κοπρόσκυλο κηφήνα.. ότι του κατέβενε!. Κάθε μέρα το σκέφτομαι και τον μισώ ακόμα πιο πολύ και ευγνωμονώ το θεο που με έκανε διαταραγμένη και του είπα όσα δεν τόλμησε να του πει κανείς γιατί στον έξω κόσμο όλοι τον θεωρούν αγαθό ανθρωπάκι του θεού κυριολεκτικά.. .. και φυσικά αν του αναφέρω κάποιο γεγονός προσπαθεί να με μπερδέψει και να με πείσει ότι ποτέ δεν έγινε κάτι τέτοιο.. ευτυχώς που ζουνε κι αλλοι εδώ μέσα και όταν προσπα8ει να με μπερδέψει έρχονται οι άλλοι να του πουν κοφτο ψέμα. Δεν σας κρύβω ότι κάποτε τα κατάφερε και με έπεισε για λίγες μέρες ότι όσα θυμόμουν ήταν σενάρια του μυαλού μου εκείνες τις μέρες έτσι που ένιωθα σαν χαμένη να ψάχνω στα χρόνια που πέρασαν τι είναι αληθινό και τί όχι!! και έρχομαι να αναρωτηθώ αυτά κάνουν όλοι οι "λογικοί"? είμαι υπερβολική?

Μην ντρέπεσαι ρε συ! Γι' αυτό είμαστε εδώ! Αν είναι έτσι όπως μου τα περιγράφεις. Τότε σίγουρα φταίνε και οι δικοί σου. Μάλλον αυτοί χρειάζονται ψυχολόγο. Γιατί προσπαθούν με τόση μανία να σε υποβαθμίσουν δεν το καταλαβαίνω. Μήπως έχεις γίνει το εξιλαστήριο θύμα στις δικές τους διαμάχες; Μήπως κάποιος από τους γονείς σου, έχει και αυτός πρόβλημα με διαταραχή προσωπικότητας;


Όλα αυτά τα γνωρίζει η ψυχίατρος και δεν μιλάει; Είναι δυνατόν;

Η μητέρα σου για ποιο λόγο έκανε απόπειρα;

Εικονικά για τις εντάσεις που είχαμε μέσα στο σπίτι τότε δεν ξέραμε τι παιζόταν με εμένα. Όλα τα ξέρει η ψυχίατρος κι εγώ δεν ξέρω αν η ουδέτερη στάση που κρατάει είναι ο σωστός ρόλος που πρέπει να έχει. Α κάποιο μύνημα σας έλεγε κάτι για αυτοπαρατήρηση κάτι τέτοιο είναι δύσκολο να το καταφέρω αφού με τούτα και με κείνα κρατάω αποστάσεις ασφαλείας από τον περισσότερο κόσμο καταλαβένετε το λόγο. Τα όσα συνέβεναν εδώ εισ βάρος μου φρόντιζα να τα κουβεντιάζω με την αδερφή μου που ήταν παρουσα σε αυτά τα γεγονότα εμμ τη ρωτούσα αν είμαι υπερβολική αν όντως τα πράγματα εδώ μέσα είναι τόσο ανώμαλα όσο τα βίωνα .. κα μου έλεγε ότι όντως ήταν ανώμαλα όλα αυτά. Σύμφωνα με τα γεγονότα σας μιλάω

Στο ξύλο που αναφέρθηκε θυμήθηκα τους δικούς μου γονείς που εντάξει δε με τσάκιζαν τα κόκκαλα, σήκωναν όμως χέρι. Υπερπροστατευτικό περιβάλλον αποτελούμενο από γονείς ανασφαλείς, που προσπαθούν να καλύψουν την ανασφάλεια τους με το στραγγαλισμό (βιασμό, λεκτικό και ψυχολογικό) της προσωπικότητας του παιδιού. Τα κίνητρα και οι στόχοι του παιδιού είναι αυτά που επιτάσουν οι γονείς με αποτέλεσμα το παιδί να μην έχει προσωπικές επιλογές και κατ' επέκταση μία ολοκληρωμένη εικόνα για τον εαυτό του. Ο εαυτός του, είναι αυτός που με βία προσπαθούν να επιβάλουν οι γονείς οι οποίοι, αισθανόμενοι πως έχουν το αλάθατο του Πάπα, δρουν ανεξέλεγκτα, με μότο, τσιτάτο, "για το καλό σου, όταν μεγαλώσεις θα καταλάβεις κλπ". Αν το παιδί τολμήσει να πει τι επάγγελμα θέλει να κάνει, στην πρώτη πράξη αποκομίζει την ειρωνεία των γονέων και σε δεύτερη την ειρωνεία των συγγενών που όλος τυχαίος, έχουν τις ίδιες απόψεις με τους γονείς.......Αποθαρρυμένο το παιδί σε ένα τέτοιο εχθρικό περιβάλλον αντιλαμβάνεται πως η όποια αντίδραση, μοίαζει με μπουνιά σε μαχαίρι και δει ιδιαίτερα κοφτερό.
Ο γιατρός. Ο γιατρός λέει πως εξετάζει το παιδί και όχι τους γονείς. Μέχρι να αποφασίσει να καλέσει και τους γονείς, το παιδί θα έχει ακολουθήσει φαρμακευτική αγωγή, θα καταβάλει τις προσπάθειές του, μέσα όμως στο ίδιο οικογενειακό περιβάλλον. Μοίαζει με την περίπτωση του ασθενούς που έχει πυρετό και αντί να δούνε γιατί έχει πυρετό, του δίνουν μια ασπιρίνη μπας και φοβηθεί ο πυρετός και φύγει. Τις ίδιες "ασπιρίνες" δίνει και ο ψυχίατρος και όταν δει πως δε φεύγει ο "πυρετός" ίσως αποφασίσει να κοιτάξει την αιτία δλδ το οικογενειακό περιβάλλον".
Έτσι τα βίωσα φίλη μου. Μπορεί να βρεις κοινά σημεία, μπορεί και όχι. Η αφήγησή σου εδώ, αν έγινε και στην γιατρό και την άφησε ασυγκίνητη, τι να πω!!

Quote:

---

Originally Posted by BloodyKate

Εικονικά για τις εντάσεις που είχαμε μέσα στο σπίτι τότε δεν ξέραμε τι παιζόταν με εμένα. Όλα τα ξέρει η ψυχίατρος κι εγώ δεν ξέρω αν η ουδέτερη στάση που κρατάει είναι ο σωστός ρόλος που πρέπει να έχει. Α κάποιο μύνημα σας έλεγε κάτι για αυτοπαρατήρηση κάτι τέτοιο είναι δύσκολο να το καταφέρω αφού με τούτα και με κείνα κρατάω αποστάσεις ασφαλείας από τον περισσότερο κόσμο καταλαβένετε το λόγο. Τα όσα συνέβεναν εδώ εισ βάρος μου φρόντιζα να τα κουβεντιάζω με την αδερφή μου που ήταν παρουσα σε αυτά τα γεγονότα εμμ τη ρωτούσα αν είμαι υπερβολική αν όντως τα πράγματα εδώ μέσα είναι τόσο ανώμαλα όσο τα βίωνα .. κα μου έλεγε ότι όντως ήταν ανώμαλα όλα αυτά. Σύμφωνα με τα γεγονότα σας μιλάω

---

και γω σύμφωνα με αυτά που λες, βγάζω το συμπέρασμα ότι κάποιοι άλλοι έχουν το πρόβλημα και όχι εσύ. Πήγαινε καλύτερα σ' έναν άλλο ψυχίατρο και κάνε συστηματική δουλειά μαζί του. Ξεκίνησε να δώσεις ξανά πανελλήνιες και να περάσεις εκεί που θέλεις. Είναι δυνατό αυτό στην παρούσα φάση;

Κάτι άλλο που θα ήθελα να σημειώσω είναι πως όταν λέω αυτοπαρατήρηση, εννοώ εσύ μόνη σου για τον εαυτό σου. ΜΕΣΑ ΣΟΥ.

Panoslnk έτσι όπως τα λες είναι δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα, η γιατρός τις πρώτες φορές που της μίλησα βούρκωνε αλλά δεν μιλούσε. Τώρα προσέχω τον τρόπο μου να μην την φέρνω σε τέτοια θέση :) . Gypsy Cello Μου είναι αδύνατον να το κάνω αυτό εφόσον όλα όσα κάνω και λέω μου φαίνονται λογικά θα ηρεμήσω και θα κάνω μια προσπάθεια. Σήμερα άρχισα να ψάχνω άλλο ψυχίατρο αλλά από ότι έμαθα δεν υπάρχει άλλος στο νησί έτσι μου είπε. Θα δούμε μακάρι να κάνω λάθος, θα το ψάξω λίγο ακόμα. Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.

Το να βρεις άλλον γιατρό είναι το καλύτερο που έχεις να κάνεις κι αν γίνεται μην το πεις στους γονείς σου γιατί θα επέμβουν. Σου εύχομαι καλό κουράγιο κι ότι θέλεις εδώ είμαστε :)

Πληροφοριακά φίλη μου, οι σχέσεις μου με τους γονείς μου βελτιώθηκαν όταν στο τραπέζι καθίσαμε εγώ, οι γονείς μου και ο γιατρός. Ο τελευταίος ακούγοντας τις απόψεις όλων, μας ενημέρωνε που ο καθένας είχε δίκιο ή όχι και πως να αποφεύγουμε τις εντάσεις. Αυτό βοήθησε πολύ όλους μας και τώρα η συμβίωση μαζί τους είναι πολύ καλύτερη. Ρόλο βέβαια έπεξε και το γεγονός πως είχανε τη διάθεση να ακούσουν κάποιον τρίτο. Μέχρι τότε είχαν συνηθίσει να μην ακούνε τρίτους αλλά μόνο το ότι μεταξύ τους αποφάσιζαν να κάνουν.....Ελπίζω να τα πας καλύτερα :)

Ειλικρινα λυπαμαι για οτι σου συμβαινει!! ειναι κριμα να μην μπορεις να χαρεις το καλοκαιρακι σου οπως καθε αλλη κοπελα .

Απο την αλλη εξοργιζομαι οταν βλεπω παιδια , κοριτσια σαν εσενα που δεν εχουν κανα κουσουρι ,που ειναι μια χαρα ,μεσα σε μια κανονικη οικογενεια με τα προβληματα της βεβαια αλλα εχεις μια στςεγη και ενα πιατο φαη, ξενερωνω οταν εσυ φιλη μου δεν μπορεις να χαρεις τα νιατα σου!! μακαρι να μπορουσα να κανω κατι ! νιωθω τοσο οργη για αυτο που σου στερει ολα αυτα τα ωραια !! μακαρι να ηταν τοσο ευκολο να ανοιγες απλα την πορτα και να εβγαινες εξω να πας σε καποιο κλαμπ , σε καποιο παραλιακο μπαρ να διασκεδασεις!! και καθε αλλος νεος νεα του φορουμ να μπορουσα να σας επερνα βολτα να ερχομασταν στην παραλιακη ,στα νοτιο ανατολικα προαστια της αττικης ( δεν υποτιμο την υπολοιπη πανεμορφη Ελλαδα απλα εκει μενω και αυτα ξερω καλα) και να διασκεδαζατε οπως καθε νεο παιδι !! δεν ξερετε ποσο σας ζηλευω εγω και καθε αλλος που δεν εχει τα χρονια σας!!

Δεν παραβλεπω την δυσκολια του λογου για τον οποιο και δεν υπαρχη ορεξη ! ουτε κανω τον γιατρο οπως καποιες εδω μεσα για να πω την λυση , αλλα ας προσπαθησετε βρε παιδια!! ειναι πολυ κριμα να χανετε τα πιο ομορφα χρονια σας !!

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

Δεν παραβλεπω την δυσκολια του λογου για τον οποιο και δεν υπαρχη ορεξη ! ουτε κανω τον γιατρο οπως καποιες εδω μεσα για να πω την λυση , αλλα ας προσπαθησετε βρε παιδια!!

---

ναι, αλλα δεν σε είδα να απαντάς σε αυτή "που κάνει το γιατρό εδώ μέσα"

Panoslnk Στο τραπέζι έχουμε κάτσει όλοι μαζί αρκετές φορές με γιατρό και γονείς. Δεν βλέπω βελτίωση ακόμα και όταν περνάνε οι μέρες χωρίς να βγαίνει κουβέντα από το στόμα μου πάλι κάπως θα "προκαλέσω" και θα γίνουν όλα κουλουβάχατα! τέλος πάντων . Να αλλάξω γιατρό αν υπάρχει κάποιος άλλος στο νησί είναι αδύνατον αφού όποτε βγω από το σπίτι (μόνο για γιατρό) με συνοδεύει ο Κέρβερος. συγνώμη για την καθυστέρηση διάβαζα τα άλλα θέματα σας. :)

GiorgosPanou Δυστηχώς αυτό ζω . Και απότι βλέπω δεν έχω άλλη επιλογή από το να συμφιλιωθώ με αυτό ίσως έτσι γίνουν καλύτερα τα πράγματα.

nomizw telika oti einai polloi autoi p exoun paromoio thema me sena!h katastash mou moiazei arketa me tin diki sou alla isws se toso megalo vathmo. einai polles oi stigmes pou exw skeftei na episkeftw psuxologo giati me xoun peisei pws eimai trelh giati apla dn sumvadizw me tis apopseis tis oikogeneias alla den thelw oxi epeidh dn thelw na ginw kalutera ap to aisthimata pou tosa xronia me vasanizoun alla epeidh pisteuw pws olo auto dn phgazei mono ap mena!gia mena tha prepe na anarwtitheis an vriskeis nohma sthn zwh sou k an pisteueis pws uparxei kati to opoio mporei na se kanei xaroumenh k an pisteueis pws h zwh einai wraia....pera ap tin katastash sto spiti sou!an oi apanthseis stis treis autes erwthseis einai nai tote to problhma dn to xeis esu!!!!!dn eimai eidikos oute mporw na vohthisw ousiastika alla psaksto kalutera mesa sou giati telika ekei p exw kataliksei egw einai oti kaneis dn mporei na mas vohthisei para mono o eautos mas!

Quote:

---

Originally Posted by BloodyKate

Panoslnk Στο τραπέζι έχουμε κάτσει όλοι μαζί αρκετές φορές με γιατρό και γονείς. Δεν βλέπω βελτίωση ακόμα και όταν περνάνε οι μέρες χωρίς να βγαίνει κουβέντα από το στόμα μου πάλι κάπως θα "προκαλέσω" και θα γίνουν όλα κουλουβάχατα! τέλος πάντων . Να αλλάξω γιατρό αν υπάρχει κάποιος άλλος στο νησί είναι αδύνατον αφού όποτε βγω από το σπίτι (μόνο για γιατρό) με συνοδεύει ο Κέρβερος. συγνώμη για την καθυστέρηση διάβαζα τα άλλα θέματα σας. :)

---

αφου εχετε καθησει με τον γιατρο μαζι με γονεις, γιατι δεν ξεκινησες μια διαδικασια να πεις στους γονεις σου ολα τα παραπονα για τις συμπεριφορες μεσα στο σπιτι, τις ιστοριες με την αυτοκτονια και τις κατηγοριες οτι εφταιξες εσυ, μπροστα στον γιατρο, ωστε να λαβει μια θεση κι αυτος και να τους ωθησει να προσεχουν την συμπεριφορα τους?
γιατι δεν το κανεις τωρα αυτο?
να τους πεις οτι θα μπεις σε θεραπεια εφοσον πηγαινετε οικογενειακως για να δειτε που ειναι το προβλημα τελικα.

δεν καταλαβα γιατι σε εχουν απομακρυνει απο τους φιλους σου.
ειναι καποιου ειδους τιμωρια? φοβουνται οτι τους εκθετεις γιατι μαθαινει ο κοσμος οτι δνε εισαι καλα? η ισχυριζονται οτι γινεσαι επιθετικη και κινδυνευει ο κοσμος?

Καλησπέρα beenther σε ευχαριστώ για την απάντηση σου. Ναι το είπα και παραπάνω υπήρχαν πράγματα που με έκαναν χαρούμενη φίλοι παπέα κτλ.. έκανα σχέδια και όνειρα έβαζα στόχους και πάντα προσπαθούσα με κάποιο τρόπο να βρω διέξοδο 10 χρόνια για την ακρίβεια κάθε μέρα κάθε στιγμή προσπαθούσα να βρω τρόπους να ξεφύγω από εδώ. Οι λίγοι άνθρωποι που με πλησίασαν και ήταν διατεθειμένοι να μείνουν δίπλα μου τους απομάκρυναν πάντα επειδή δεν τους χώνευαν και άλλοτε επειδή μπορούσαν να το κάνουν(λόγο του περιβάλλοντος που πέρασα τα παιδικά μου χρόνια ήταν δύσκολο να επικοινωνήσω με παιδιά ή άτομα της ηλικίας μου και έτσι δεν είχα αρκετές παρέες) αυτοί μου έδιναν χαρά οι φίλοι μου, επίσης ανάφερα ότι έξω από το σπίτι δεν υπάρχει ζωή για μένα . Όσο και αν προσπάθησα να βγω έστω για τα βασικά δεν με άφηναν να βγω έξω . Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι πέρα από τη ζωή μέσα στο σπίτι δεν έχω τίποτα και κανέναν εδώ τώρα πια . Εκτός από το παιδί μου τη Λίλιθ (γατάκι) την οποία χθες αποφάσισαν έτσι στο άκυρο χωρίς καμία συζήτηση ότι τους είναι βάρος και θέλουν να τη διώξουν και αυτή :\... Ότι και να σχεδίαζα για να είμαι καλά με τον εαυτό μου (γιατί αγαπώ τον εαυτό μου και πάντα έψαχνα τρόπους να αισθάνομαι καλά) με κάποιο τρόπο τελευταία στιγμή μου το ακύρωναν. Μετά από τόσα χρόνια νιώθω μια αποτηχημένη κουράστηκα να προσπαθώ και επειδή δεν έβρισκα διέξοδο είπα να ζητήσω εδώ βοήθεια και οκ να το φάω το χαστούκι από τα ξένα χέρια αλλά και από τους ανθρώπους που με ξέρουν όλη μου τη ζωή συστηματικά?..

Remedy ένα ένα, η γιατρός ξέρει πολλά περισσότερα από όσα λέω εδώ μέσα με περισσότερες λεπτομέριες και τα έχω πει φυσικά και μπροστά τους. Αλλά δεν παίρνει καμία θέση σε αυτό. Με τους φίλους μου όταν ήμουν εκείνες τις λίγες ώρες μαζί τους δεν αναλωνόμουν στα οικογενιακά μου θέματα γιατί δεν ήθελα να τους φρικάρω. Αυτό το θέμα με τους φίλους ακόμα δεν έχω καταλάβει τη λογική τους στα αδέρφια μου (αδερφός 22, αδερφή 21) έχουν τελείως διαφορετική συμπεριφορά. ειλικρινά δεν έχω ιδέα τι κερδίζουν από όλο αυτό. Αν δεν είχα κοιτάξει όλες τις εκδοχές δεν θα έψαχνα εδώ απαντήσεις..

Όπα όπα τώρα το είδα γιατί να είμαι επικύνδυνη?... χαμηλών τόνων είμαι με ανθρώπους που δεν ξέρω καλά. Επιθετική είμαι με όσους με ενοχλούν με προσβάλλουν και προσπαθούν να με υποτιμήσουν . Όχι με άκυρους προς Θεού :)

αχ κοπέλα μου, μην βασανίζεις άδικα την ψυχούλα σου. Ακόμα και διαταραχή προσωπικότητας να έχεις όντως, δεν αξίζει να βασανίζεσαι τόσο. Πήγαινε σ' έναν γιατρό, μίλησε του για την προηγούμενη διάγνωση και ξεκινήστε από την αρχή.

Gypsy Cello αυτό είναι αδύνατον.

Γιατί ρε κοπέλα μου; ειλικρινά στεναχωριέμαι όταν βλέπω νέα παιδιά να βασανίζονται γιατί και γω νέα είμαι και βασανίζομαι άδικα.

Καλημέρα ξέχασα να πω..Καλημέρα λοιπόν σε όλους :)
Γιατί δεν με αφήνουν να βγω μόνη έξω από το σπίτι το είπα και πιο πάνω αν θυμάμαι καλά για να βγω έξω μόνη είναι αδύνατον εφόσον η πόλη του νησιού απέχει 20 χιλιόμετρα από εδώ αμάξι δεν οδηγώ ούτε μηχανάκι για να το "σκάσω" έστω για λίγες ώρες ο τόπος που μένω ούτε χωριό δεν χαρακτηρίζεται εφόσον ο κοντινότερος μας γείτονας είναι 200 μέτρα μακριά και τα υπόλοιπα 10 σπίτια που είναι στο απέναντι βουνό γεμίζουν μόνο τον αύγουστο. Γι αυτό είπα να γράψω εδώ μήπως υπάρχει κάποιος τρόπος που δεν έχω δοκιμάσει και μου διαφεύγει. απέναντι βουνό δεξιά άλλο βουνό και αριστερά θάλασσα πφφφφφφφφ! (σας διευκρινίζω μερικά πράγματα παραπάνω για να έχετε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα και συγνώμη αν σας κουράζω)

Εκτός από τους γονείς σου, υπάρχουν άλλοι συγγενείς εκεί που να μπορείς να τους εμπιστευτείς;