Υπαρχει κανεις που να εχει αντιμετωπισει στο παρελθον,προβλημα ψυχολογικο σχετικα με την εργασια?
Δηλαδη να μην μπορει να στεριωσει σε μια δουλεια,λογω ψυχολογικων? Και αν ναι,πως το αντιμετωπισε?
Printable View
Υπαρχει κανεις που να εχει αντιμετωπισει στο παρελθον,προβλημα ψυχολογικο σχετικα με την εργασια?
Δηλαδη να μην μπορει να στεριωσει σε μια δουλεια,λογω ψυχολογικων? Και αν ναι,πως το αντιμετωπισε?
Γειά σου dolphin,
Στο παρελθόν?????????
Στο παρόν να δείς........ Στο τώρα τώρα να δείς πόσοι.
Στάδια αντιμετώπισης
1) Αναγνώριση του προβλήματος
2) Προσπάθεια για επίλυσή του
3) Περισσότερη προσπάθεια
4) Στο μεταξύ υπομονή
5) Σε κάθε σημείο επιμονή
Τα ψυχολογικα δεν σκυλια να τα αφήσουμε στο σπίτι για να ξαναβρουμε παλι εκει. Τα κουβαλαμε παντου κ παντα μαζί μας. Είμαστε εμεις. Ειναι μέρος του εγώ μας. Αρα ειναι πολύ λογικο να δημιουργουνται προβληματα κ στη δουλεια.
Ισως η δουλεια για σενα να ναι ενας χώρος που να φαινεται - μέχρι στιγμης- για διαφορους λόγους πιο καθαρα ότι αντιμετωπίζεις κάποια ψυχολογικα προβλήματα.
Εγώ ειχα προβλήματα στη δουλεια μου κατα καιρους (αλλα οχι μονο εκει). Εσυ πιστεύεις πως μονο στη δουλεια σου έρχεσαι αντιμετωπος/η με τα ψυχολογικα σου?
Quote:
Originally posted by ex_hus
Γειά σου dolphin,
Στο παρελθόν?????????
Στο παρόν να δείς........ Στο τώρα τώρα να δείς πόσοι.
Στάδια αντιμετώπισης
1) Αναγνώριση του προβλήματος
2) Προσπάθεια για επίλυσή του
3) Περισσότερη προσπάθεια
4) Στο μεταξύ υπομονή
5) Σε κάθε σημείο επιμονή
Εγω νομιζω οτι ειμαι στο 2ο σταδιο,προσπαθω να το λυσω.Ομως πως μπορω να αντιμετωπισω κατι που δε ξερω απο που προερχεται?
Η λυση της υπομονης,δε με βοηθαει..Δεν το βλεπω σαν ιωση που θα περασει μονο του..:(
Δε ξερω αν ισχυει αυτο που λες,ισως να εχει σχεση με το γεγονος οτι δε μπορω ουτε και σε σχεση να στεριωσω και δυσκολευομαι να δημιουργησω κιολας.Quote:
Originally posted by Sofia
Τα ψυχολογικα δεν σκυλια να τα αφήσουμε στο σπίτι για να ξαναβρουμε παλι εκει. Τα κουβαλαμε παντου κ παντα μαζί μας. Είμαστε εμεις. Ειναι μέρος του εγώ μας. Αρα ειναι πολύ λογικο να δημιουργουνται προβληματα κ στη δουλεια.
Ισως η δουλεια για σενα να ναι ενας χώρος που να φαινεται - μέχρι στιγμης- για διαφορους λόγους πιο καθαρα ότι αντιμετωπίζεις κάποια ψυχολογικα προβλήματα.
Εγώ ειχα προβλήματα στη δουλεια μου κατα καιρους (αλλα οχι μονο εκει). Εσυ πιστεύεις πως μονο στη δουλεια σου έρχεσαι αντιμετωπος/η με τα ψυχολογικα σου?
Ισως παλι απλα να μην εχω βρει τον καταλληλο ανθρωπο.
Δε ξερω,δεν ειμαι ειδικος να μπορω να ανακαλυψω την αιτια ή το προβλημα αυτο και σε αλλους τομεις της ζωης μου.
οχι dolphin, δεν ειπα οτι δεν στεριωνεις σε δουλεια επειδη δεν στεριώνεις κ σε σχέσεις. Ειπα, σαν απαντηση στο αρχικο σου μήνυμα (επειδή αναφέρθηκες μονο στα εργασιακα) ότι μήπως κ τα προβλήματα δεν υπάρχουν ΜΟΝΟ στον χώρο αυτο αλλά κ άλλου. Μετά μονος σου απαντησες οτι δυσκολεύεσαι να δημιουργήσεις κ σχέση κ να στεριωσεις....
Αν τα προβληματα, κατά τη γνωμη μου, τα εντοπιζες συνεχεια σε κατι εκτος απο σενα (π.χ. σκατα δουλεια, ολοι οι αντρες/γυναικες ειναι το ίδιο) τότε μαλλον θα σουν σε χειροτερο δρομο...Ηδη βλέπεις ότι κάτι θα κανεις και (οχι μονο εσυ) εσύ. Ωραια λοιπον, τώρα μένει να μαθεις τί! Δύσκολο κομματι,ε? Το ξέρω, απο χέρι!
Υπάρχει κάποιος ανθρωπος που μπορεις να του μιλήσεις για οσα σε προβληματίζουν? ώστε να σε βοηθήσει? ή να σε καταλαβει?
Kαταλαβα τι εννουσες καλη μου Σοφια,γι\'αυτο σου ειπα οτι ναι ισως να συμβαινει και σε αλλους τομεις απλα να μη το εχω ανακαλυψει εγω.
Το ξερω πως ειναι δυσκολο κομματι..:(
Ναι υπαρχουν πολυ λιγοι ανθρωποι που μπορω να μιλησω,ομως δε μπορουν να βοηθησουν..\\
Και λιγοι βεβαια μπορουν να καταλαβουν,αν δε το εχει περασει κανεις νομιζω ειναι δυσκολο να το κατανοησει.
Dolphin, το ξέρω ότι ειναι δύσκολο να σε αισθανθουν οι άλλοι... Εστω κ ενας αν υπαρξει ειναι μεγάλη υπόθεση, πιστεύω. Από τη στιγμή που αισθανεσαι οτι δεν μπορεί να σε βοηθήσει ο εαυτος σου αλλά κ οι ανθρωποι στους οποίους μπορεις να μιλήσεις, έχεις σκεφτεί να μιλήσεις σε κάποιον ειδικο?
Nαι,και αυτο θα κανω αμεσα απο μεθαυριο.Δε ξερω ομως τι να περιμενω,γιατι ξαναπηγα για αλλο θεμα και δεν βοηθηθηκα αρκετα..
Ελπιζω παντως..δεν μπορω να κανω κατι καλυτερο.
Dolphin αν δεν βοηθήθηκες μπορει να μην ηταν κατάλληλη η στιγμη, εννοω να μην ησουν ετοιμη, μπορει να μην ησουν δεκτικη, ή να μην πηγες στον κατάλληλο θεραπευτή για σένα!
Δεν κατάλαβα τί να περιμενεις? Το καλύτερο: απο σένα για σένα:)
Μπορεις να κανεις πάρα πολλά αρκει να το πιστέψεις! Πίστεψε με:)
Καλή δύναμη θα σου πω γιατί θα την χρειαστείς, δεν ειναι εύκολο ταξίδι η ψυχοθεραπεια....ούτε αναλαφρο!Μια φίλη λεει φέρνει καταιγίδα στην ψυχή κ έτσι νομίζω ειναι κ για μενα....
Ναι το ξερω Sofia,αρκει να βρεθει ο καταλληλος θεραπευτης και να υπαρχει και η οικονομικη δυνατοτητα..Τοτε ναι οντως ειναι ολα μια καταιγιδα.Απλα επειδη νιωθω οτι επειγει αυτη η κατασταση,δε μπορω τωρα να παω σε αλλο θεραπευτη και να ξεκινησω παλι απο την αρχη.
Σε αυτη τη ψυχολογο που θα παω,εχω ξαναπαει παλια και με ξερει.Εχει το ιστορικο μου..
Ευχαριστω για τα καλα σου λογια..
Δεν έχεις άδικο. Σκέτη υπομονή χωρίς όλα τα άλλα είναι ταλαιπώρια τουλάχιστον. Και όντως τίποτα δεν περνάει μόνο του. Μόνο χειροτερεύει.Quote:
Originally posted by Dolphin_24
Quote:
Originally posted by ex_hus
Γειά σου dolphin,
Στο παρελθόν?????????
Στο παρόν να δείς........ Στο τώρα τώρα να δείς πόσοι.
Στάδια αντιμετώπισης
1) Αναγνώριση του προβλήματος
2) Προσπάθεια για επίλυσή του
3) Περισσότερη προσπάθεια
4) Στο μεταξύ υπομονή
5) Σε κάθε σημείο επιμονή
Εγω νομιζω οτι ειμαι στο 2ο σταδιο,προσπαθω να το λυσω.Ομως πως μπορω να αντιμετωπισω κατι που δε ξερω απο που προερχεται?
Η λυση της υπομονης,δε με βοηθαει..Δεν το βλεπω σαν ιωση που θα περασει μονο του..:(
Γιαυτό όμως έγραψα ότι η υπομονή είναι στο μεταξύ του 2 και του 3. Δηλαδή όπως σκέτη υπομονή δεν έχει απολύτως κανένα αποτέλεσμα έτσι και σκέτες προσπάθειες (χωρίς υπομονή) πάλι δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα.
Το να προσπαθείς για κάτι, και το αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο να ψάχνεις γιατί δεν έχει αποτέλεσμα, και άρα αφού δεν έχει αποτέλεσμα να τα παρατάς, είναι ακύρωση της ίδιας της προσπάθειας και της κάθε επόμενης προσπάθειας.
Quote:
Originally posted by Dolphin_24
Δε ξερω αν ισχυει αυτο που λες,ισως να εχει σχεση με το γεγονος οτι δε μπορω ουτε και σε σχεση να στεριωσω και δυσκολευομαι να δημιουργησω κιολας.Quote:
Originally posted by Sofia
Τα ψυχολογικα δεν σκυλια να τα αφήσουμε στο σπίτι για να ξαναβρουμε παλι εκει. Τα κουβαλαμε παντου κ παντα μαζί μας. Είμαστε εμεις. Ειναι μέρος του εγώ μας. Αρα ειναι πολύ λογικο να δημιουργουνται προβληματα κ στη δουλεια.
Ισως η δουλεια για σενα να ναι ενας χώρος που να φαινεται - μέχρι στιγμης- για διαφορους λόγους πιο καθαρα ότι αντιμετωπίζεις κάποια ψυχολογικα προβλήματα.
Εγώ ειχα προβλήματα στη δουλεια μου κατα καιρους (αλλα οχι μονο εκει). Εσυ πιστεύεις πως μονο στη δουλεια σου έρχεσαι αντιμετωπος/η με τα ψυχολογικα σου?
Ισως παλι απλα να μην εχω βρει τον καταλληλο ανθρωπο.
Δε ξερω,δεν ειμαι ειδικος να μπορω να ανακαλυψω την αιτια ή το προβλημα αυτο και σε αλλους τομεις της ζωης μου.
Καλό θα ήταν να επισκεφτείς ειδικό τότε....αν δεν πας ήδη.
Πηγα σε μια ειδικο,και μου ειπε οτι δεν υπαρχει ψυχολογικο προβλημα,απλα δεν εχω βρει ακομη αυτο που ψαχνω απο θεμα δουλειας,γι΄αυτο δεν ειμαι σταθερη.
Και μου ειπε οτι πολυς κοσμος δυσκολευεται να βρει κατι που τον ευχαριστει ωστε να μεινει πολυ καιρο σε δουλεια.
Ειπε,επισης,οτι το προβλημα μου μαλλον ειναι οτι ψαχνω προβληματικα σημεια εκει που δεν υπαρχουν..:(
δλδ τί σου είπε?ολα καλα?
σου ειπε οτι δεν βρήκες ακομα αυτο που ψάχνεις μονο σε θέμα δουλειας? για τις σχέσεις σου δεν ειπατε τίποτα άλλο?
θεωρείς οτι ο ειδικος στον οποίο απευθύνθηκες, σε κατάλαβε?σε ενιωσε?
Για τις σχεσεις,επισης δεν εχω βρει κατι αξιολογο.
Δε ερωτευομαι ευκολα,ουτως ή αλλως..Την ρωτησα αν εχει σχεση η δυσκολια μου στις δουλειες,με τις σχεσεις και μου ειπε οχι..και να μην ανησυχω.
Η συγκεκριμενη,ειναι πολυ καλη γενικα και σαν ανθρωπος,και
ναι νομιζω πως με ενοιωσε..
Αλλωστε γενικα δεν ειχα δειγματα τετοιας περιεργης συμπεριφορας σε δουλειες παλιοτερα,ασχετα αν δεν εμενα πανω απο χρονο.
Ακουω και απο αλλα ατομα,ποσο δυσκολευονται να μεινουν σταθεροι σε μια δουλεια,ειτε λογω εκμεταλλευσης,ειτε λογω ωραριων κτλ.
οκ Dolphin, αν εσενα σε καλύπτει η γνωμη της κ νιωθεις οτι εκφραζεσαι μεσα απο αυτήν!
είχα άλλη εντύπωση απο τα οσα ειχες γράψει.....
καλή συνέχεια τοτε:)
Aν βρω αυτο το κατι καλυτερο,το οποιο βεβαια δεν ειναι εξωπραγματικο..δηλαδη δε ζητω κατι τοσο δυσκολο απο μια δουλεια για να ειμαι ευχαριστημενη,και δω οτι και παλι εχω τασεις φυγης τοτε θα καταλαβω οτι οντως εχω προβλημα και μαλιστα σοβαρο..
Dolphin,θα αναφέρω κάτι πολύ σωστό που μου είχε πει κάποτε μια φίλη μου:\"αν η εργασία ήταν κάτι που σε ευχαριστούσε,τότε δεν θα σε πλήρωναν για να το κάνεις\"Quote:
Originally posted by Dolphin_24
Aν βρω αυτο το κατι καλυτερο,το οποιο βεβαια δεν ειναι εξωπραγματικο..δηλαδη δε ζητω κατι τοσο δυσκολο απο μια δουλεια για να ειμαι ευχαριστημενη,και δω οτι και παλι εχω τασεις φυγης τοτε θα καταλαβω οτι οντως εχω προβλημα και μαλιστα σοβαρο..
Μπορεί σε πολλούς να φανεί άσχημο αυτό,αλλά κακά τα ψέμματα,πιστεύω οτι πολλοί λίγοι έχουν νιώσει χαρά μέσα από το επάγγελμά τους.Και το τραγουδάκι που μας έλεγαν στο δημοτικό\"δουλειά πολύ δουλειά το σύνθημά σου να\'ναι,πάντα κεφάτος και πρώτος στην δουλειά\",είναι λίγο ανεφάρμοστο στις μέρες μας.
\'Εχεις κα8όλου ελέυθερο χρόνο να ασχοληθείς με κάποιο χόμπυ,κάτι που θα μπορούσε να σε κάνει να νιώσεις καλύτερα?
La_ViTa,συμφωνω σε οσα λες,εν μερη.Ναι μεν δυσκολα βρισκει κανεις δουλεια που να τον ευχαριστει,αλλα απο την αλλη ξερω πως σιγουρα υπαρχουν ανθρωποι που αγαπουν τοσο πολυ αυτο που κανουν,και σιγουρα εισπραττουν ευχαριστηση απο αυτο που και δωρεαν να εκαναν τη δουλεια αυτη,δε θα τους πειραζε.Ακραιο ακουγεται,αλλα νομιζω οτι καταλαβες τι θελω να πω..
Ειναι αυτοι,που και υπερωριες να κανουν δε τους πολυνοιαζει,
αυτοι που ξυπνανε το πρωι και δεν νιωθουν τοσο δυστυχισμενοι σκεπτομενοι τη δουλεια τους.
Δε ψαχνω το τελειο,ουτε να νιωθω τρισευτυχισμενη δουλευοντας,ξερω οτι δυσκολα κανεις το βρισκει αυτο.
Απλα να μπορω να κανω μια δουλεια,ωστε οταν περναει το 8ωρο να μην καταλαβαινω πως περναει,και οχι να καθομαι με το ρολοι περιμενοντας μαρτυρικα να περασουν οι ωρες να σχολασω.Ας ειναι κουραστικη δουλεια,ας ειναι δυσκολη,αρκει να μην ζω αυτο το μαρτυριο που δε περνανε οι ωρες!
Δε ξερω αν γινομαι κατανοητη..:(
Οσο για τα χομπι που ανεφερες,το εχω σκεφτει ηδη και σκεφτομαι να ξεκινησω καποιο.:)
Συνήθως το αντικείμενο της δουλειάς ήταν αυτό που δεν σε ενδιέφερε στις δουλειές που ήσουν ή δεν σου άρεσε το περιβάλλον,οι συνάδελφοι,τα ωράρια κλπ?
Κυριως το ωραριο,το περιβαλλον και οι συναδελφοι με ενδιεφεραν περισσοτερα απο ολα..Οταν αυτα με ευχαριστουν,με κανουν να μην αγκομαχαω οταν πηγαινω καθε μερα στη δουλεια,και να μην σκεφτομαι να φυγω.