Νιώθει άραγε κανένας άλλος όπως εγώ;

Σας τυχαίνει ποτέ να νιώθετε ότι δεν σας καταλαβαίνει κανένας; Ότι κάποιες φορές οι άλλοι άνθρωποι σας θεωρούν κακούς γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν ότι κάποιες αντιδράσεις (δεν μιλάω για ακραία πράγματα) προκαλούνται επειδή δεν είστε καλά μέσα σας; Επειδή δεν έχετε την τόσο απαραίτητη για όλους ψυχική ηρεμία και γαλήνη και βασανίζεστε; Κι αυτό να σας πληγώνει επειδή αισθάνεστε παρεξηγημένος κι αδικημένος;
Συγγνώμη αν τυχόν δεν γίνομαι κατανοητή αλλά επειδή έτσι ακριβώς νιώθω αυτή τη στιγμή ίσως να μην τα γράφω και πολύ καλά...

all the time...

Εγω νοιωθω αδικημενος ναι. Οχι απο τη ζωη που μου εδωσε αυτη την ασθενεια , αλλα απο τους συνανθρωπους μου. Ειμαι ενα "καλο" παιδι και παντα εκτιμω τους αλλους. Αλλα δεν ξερω , νομιζω με εχουν απο "μακρια και αγαπημενοι" καπως.

Και εγω το ιδιο γιατι ειμαι "κλειστος" χαρακτηρας...αλλα δεν παυω να εχω αυτη την αισθηση. Δεν νομιζω να παιρνει ο καθενας "αυτο που του αξιζει σε αυτη τη ζωη" , οπως μου εχουν πει κανα δυο φορες στο φορουμ , χωρις να γνωριζουν στην ουσια τιποτα , αν και οτι κανει κανεις απο μονος του για να φτιαξει τη ζωη του...ναι σε αυτο συμφωνω.

Ολοι οι ανθρωποι νιωθουν αδικημενοι και οι γυρω τους να μην τους κατανοουν αλλα ειναι και δικο μας θεμα αυτο. Και αυτο το λεω γιατι οι γυρω μας δεν μπορουν να μας γνωριζουν αν δεν τους δινουμε το δικαιωμα και την ευκαιρια να μας γνωρισουν και να καταλαβουν τον λογο οπου αντιδρουμε. Το θεμα ομως ειναι , το οποιο θα ηθελα να το σκεφτεις, αν εσυ με την συμπεριφορα σου αδικεις καποιον/ους επειδη και αλλοι ανθρωποι εχουν αντιδρασεις τις οποιες δεν καταλαβαινεις η δεν μπορεις να τις κατανοησεις. Εγω για παραδειγμα λεω στους ανθρωπους που με ενδιαφερουν τους λογους που αντιδρω για κατι και τι με ενοχλει και πως ειμαι σε καθε κατασταση ωστε να με γνωριζουν καλυτερα και να με καταλαβουν. Εαν δεν ανοιγομαστε εμεις οι ιδιοι τοτε δεν θα μπορουμε να παρουμε και την κατανοηση των αλλων. Τωρα αν καποιος ειναι ανοιχτος και παρ'ολα αυτα υπαρχουν ανθρωποι που δεν τον καταλαβαινουν τοτε αυτο σημαινει οτι πολυ απλα δεν ταιριαζουν οποτε πρεπει να μην το βλεπουμε ως αδικια αλλα ως ασυμφωνια χαρακτηρων..

Εγω για παραδειγμα θα θεωρησω "κακο" εναν ανθρωπο οταν η συμπεριφορα του ειναι αδικη προς εμενα και ασχημη. Αν αυτος ο καποιος εχει προβλημα με μενα (το οποιο δεν μου το αποκαλυψει) ή επειδη θελει να ξεσπασει τοτε ειναι καθαρα δικο του το προβλημα. Σαφως ειναι αδικια αλλα δεν πρεπει να μεινω σε αυτο και δεν θα επρεπε να νιωθω παραπανω ασχημα απο οσο πρεπει. Δεν επιτρεπω σε κανεναν πλεον να μου μεταφερει ο καθενας τα δικα του προβληματα με τετοιες αθλιες συμπεριφορες... Και ολα ειναι καλυτερα απο την στιγμη που νιωθω καλα με εμενα και δεν εχω αδικησει!!! ;)

Quote:

---

Originally Posted by keep_walking

Εγω νοιωθω αδικημενος ναι. Οχι απο τη ζωη που μου εδωσε αυτη την ασθενεια , αλλα απο τους συνανθρωπους μου. Ειμαι ενα "καλο" παιδι και παντα εκτιμω τους αλλους. Αλλα δεν ξερω , νομιζω με εχουν απο "μακρια και αγαπημενοι" καπως.

Και εγω το ιδιο γιατι ειμαι "κλειστος" χαρακτηρας...αλλα δεν παυω να εχω αυτη την αισθηση. Δεν νομιζω να παιρνει ο καθενας "αυτο που του αξιζει σε αυτη τη ζωη" , οπως μου εχουν πει κανα δυο φορες στο φορουμ , χωρις να γνωριζουν στην ουσια τιποτα , αν και οτι κανει κανεις απο μονος του για να φτιαξει τη ζωη του...ναι σε αυτο συμφωνω.

---

Εγώ νιώθω κι αδικημένη από τη ζωή αλλά τώρα δεν είναι αυτό το θέμα...επίσης, κλειστός χαρακτήρας είμαι κι εγώ αλλά όχι υπερβολικά, δεν ξέρω για σένα...απλά είμαι ντροπαλή και δεν εμπιστεύομαι εύκολα καθώς και υπερευαίσθητη και γι' αυτό πληγώνομαι εύκολα...κι επειδή έχω προδωθεί στη ζωή μου είμαι αρκετά έως πολύ επιφυλακτική και μερικές φορές ίσως να αντιδρώ κάπως άσχημα λόγω αυτών αλλά δεν το κάνω από κακία...πολλές φορές όμως οι άλλοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό...ούτε αυτά που έγραψα στην αρχή περί απουσίας ψυχικής γαλήνης...εσύ πιστεύω ότι μπορείς να καταλάβεις πόσο οδυνηρό είναι να σου λείπει αυτή, έτσι δεν είναι keep;
Όσο για τα άτομα που λες στο φόρουμ αυτή η κουβέντα δεν είναι καθόλου σωστή γιατί δεν μπορείς να ξέρεις τι νιώθει ο άλλος μέσα του και τι κόλαση περνάει για να λες ότι παίρνει ότι του αξίζει...δεν είναι καθόλου έτσι κι αυτό είναι πολύ σκληρή κουβέντα...άλλο τώρα το να προσπαθούμε όσο μπορούμε να είμαστε καλά και να φτιάξουμε τη ζωή μας όπως λες, σ' αυτό συμφωνώ κι εγώ...αλλά δεν είναι άδικο να μην μπορούν οι άλλοι να δούνε λίγο κάτω από την επιφάνεια και να δείξουν λίγο ελαστικότητα; Και ξαναλέω ότι δεν μιλάω για ακραίες άσχημες αντιδράσεις όπως π.χ. βρίσιμο και τέτοια...τί λες γι' αυτό;

Quote:

---

Originally Posted by Christina82

Ολοι οι ανθρωποι νιωθουν αδικημενοι και οι γυρω τους να μην τους κατανοουν αλλα ειναι και δικο μας θεμα αυτο. Και αυτο το λεω γιατι οι γυρω μας δεν μπορουν να μας γνωριζουν αν δεν τους δινουμε το δικαιωμα και την ευκαιρια να μας γνωρισουν και να καταλαβουν τον λογο οπου αντιδρουμε. Το θεμα ομως ειναι , το οποιο θα ηθελα να το σκεφτεις, αν εσυ με την συμπεριφορα σου αδικεις καποιον/ους επειδη και αλλοι ανθρωποι εχουν αντιδρασεις τις οποιες δεν καταλαβαινεις η δεν μπορεις να τις κατανοησεις. Εγω για παραδειγμα λεω στους ανθρωπους που με ενδιαφερουν τους λογους που αντιδρω για κατι και τι με ενοχλει και πως ειμαι σε καθε κατασταση ωστε να με γνωριζουν καλυτερα και να με καταλαβουν. Εαν δεν ανοιγομαστε εμεις οι ιδιοι τοτε δεν θα μπορουμε να παρουμε και την κατανοηση των αλλων. Τωρα αν καποιος ειναι ανοιχτος και παρ'ολα αυτα υπαρχουν ανθρωποι που δεν τον καταλαβαινουν τοτε αυτο σημαινει οτι πολυ απλα δεν ταιριαζουν οποτε πρεπει να μην το βλεπουμε ως αδικια αλλα ως ασυμφωνια χαρακτηρων..

Εγω για παραδειγμα θα θεωρησω "κακο" εναν ανθρωπο οταν η συμπεριφορα του ειναι αδικη προς εμενα και ασχημη. Αν αυτος ο καποιος εχει προβλημα με μενα (το οποιο δεν μου το αποκαλυψει) ή επειδη θελει να ξεσπασει τοτε ειναι καθαρα δικο του το προβλημα. Σαφως ειναι αδικια αλλα δεν πρεπει να μεινω σε αυτο και δεν θα επρεπε να νιωθω παραπανω ασχημα απο οσο πρεπει. Δεν επιτρεπω σε κανεναν πλεον να μου μεταφερει ο καθενας τα δικα του προβληματα με τετοιες αθλιες συμπεριφορες... Και ολα ειναι καλυτερα απο την στιγμη που νιωθω καλα με εμενα και δεν εχω αδικησει!!! ;)

---

Στη συγκεκριμένη περίπτωση ίσως να αδίκησα το άτομο στο οποίο αναφέρομαι αλλά ζήτησα συγγνώμη γι' αυτό και εξήγησα τους λόγους για τους οποίους το έκανα αλλά σήμερα έλαβα ένα μήνυμα από το οποίο κατάλαβα ότι δεν έχει τελικά και μεγάλη αξία ούτε η συγγνώμη μου, ούτε οι εξηγήσεις μου...το αν έχω δίκιο ή όχι θα φανεί από την απάντηση του αλλά όταν διάβασα το μήνυμα άρχισα να κλαίω από τη στεναχώρια μου γι' αυτά που διάβασα, για την έλλειψη κατανόησης που αναφέρω και γιατί νιώθω τρομερά πληγωμένη που δεν με καταλαβαίνει και τρομερά μόνη από εκείνη την ώρα...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Εγώ νιώθω κι αδικημένη από τη ζωή αλλά τώρα δεν είναι αυτό το θέμα...επίσης, κλειστός χαρακτήρας είμαι κι εγώ αλλά όχι υπερβολικά, δεν ξέρω για σένα...απλά είμαι ντροπαλή και δεν εμπιστεύομαι εύκολα καθώς και υπερευαίσθητη και γι' αυτό πληγώνομαι εύκολα...κι επειδή έχω προδωθεί στη ζωή μου είμαι αρκετά έως πολύ επιφυλακτική και μερικές φορές ίσως να αντιδρώ κάπως άσχημα λόγω αυτών αλλά δεν το κάνω από κακία...πολλές φορές όμως οι άλλοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό...ούτε αυτά που έγραψα στην αρχή περί απουσίας ψυχικής γαλήνης...εσύ πιστεύω ότι μπορείς να καταλάβεις πόσο οδυνηρό είναι να σου λείπει αυτή, έτσι δεν είναι keep;
Όσο για τα άτομα που λες στο φόρουμ αυτή η κουβέντα δεν είναι καθόλου σωστή γιατί δεν μπορείς να ξέρεις τι νιώθει ο άλλος μέσα του και τι κόλαση περνάει για να λες ότι παίρνει ότι του αξίζει...δεν είναι καθόλου έτσι κι αυτό είναι πολύ σκληρή κουβέντα...άλλο τώρα το να προσπαθούμε όσο μπορούμε να είμαστε καλά και να φτιάξουμε τη ζωή μας όπως λες, σ' αυτό συμφωνώ κι εγώ...αλλά δεν είναι άδικο να μην μπορούν οι άλλοι να δούνε λίγο κάτω από την επιφάνεια και να δείξουν λίγο ελαστικότητα; Και ξαναλέω ότι δεν μιλάω για ακραίες άσχημες αντιδράσεις όπως π.χ. βρίσιμο και τέτοια...τί λες γι' αυτό;

---

Εγω ασχετα με το τι περναω βαζω στην θεση του συνομιλητη μου , τον εαυτο μου και προσπαθω παντα για το καλυτερο . Αν νοιωσω οτι θιγομαι αντιδρω.

Οσο για το φορουμ ...εχω ακουσει διαφορα. Μια φορα απο τις σπανιες που χρειαστηκα συμπαρασταση και ημουν τελειως χαλια εχω ακουσει και το ιστορικο " Ευχομαι να μη γινεις ποτε καλα " , χωρις να εχω προσβαλλει κανεναν!!!!!!!! και μαλιστα απο ατομο της ιδιας ασθενειας.

Τεσπα c'est la vie.

Quote:

---

Originally Posted by keep_walking

Εγω ασχετα με το τι περναω βαζω στην θεση του συνομιλητη μου , τον εαυτο μου και προσπαθω παντα για το καλυτερο . Αν νοιωσω οτι θιγομαι αντιδρω.

Οσο για το φορουμ ...εχω ακουσει διαφορα. Μια φορα απο τις σπανιες που χρειαστηκα συμπαρασταση και ημουν τελειως χαλια εχω ακουσει και το ιστορικο " Ευχομαι να μη γινεις ποτε καλα " , χωρις να εχω προσβαλλει κανεναν!!!!!!!! και μαλιστα απο ατομο της ιδιας ασθενειας.

Τεσπα c'est la vie.

---

Ναι, καλά κάνεις αλλά είμαστε άνθρωποι, δεν είμαστε από πέτρα, ούτε τέλειοι και κάνουμε λάθη...
Όσο γι' αυτό που σου είπαν είναι πραγματικά πολύ μεγάλη κακία...σε κάτι τέτοια άτομα δεν αξίζει να γίνουν καλά όχι σε ανθρώπους που δεν πειράζουν κανέναν και δεν εύχονται το κακό κανενός...
Δεν απάντησες όμως στο αν θεωρείς λογικό το να δείχνει κάποιος λίγη ελαστικότητα όταν γνωρίζει τους λόγους που οδηγούν σε μια συμπεριφορά...εγώ τουλάχιστον συνηθίζω να είμαι ελαστική (όχι υπερβολικά), είναι τόσο περίεργο αυτό που ζητάω;

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Ναι, καλά κάνεις αλλά είμαστε άνθρωποι, δεν είμαστε από πέτρα, ούτε τέλειοι και κάνουμε λάθη...
Όσο γι' αυτό που σου είπαν είναι πραγματικά πολύ μεγάλη κακία...σε κάτι τέτοια άτομα δεν αξίζει να γίνουν καλά όχι σε ανθρώπους που δεν πειράζουν κανέναν και δεν εύχονται το κακό κανενός...
Δεν απάντησες όμως στο αν θεωρείς λογικό το να δείχνει κάποιος λίγη ελαστικότητα όταν γνωρίζει τους λόγους που οδηγούν σε μια συμπεριφορά...εγώ τουλάχιστον συνηθίζω να είμαι ελαστική (όχι υπερβολικά), είναι τόσο περίεργο αυτό που ζητάω;

---

Οχι δεν ειναι , αλλα δεν μπορεις και ακριβως να τους κατηγορησεις εαν δεν δειξουν ελαστικοτητα ετσι?

Εξαρταται παντα , δεν υπαρχει απαντηση σε αυτο.

Αλλα εχεις δικιο , καποιος μπορει να ειναι τσαντισμενος εκεινη τι στιγμη , καποιος μπορει να ειναι μεθυσμενος , καποιος μπορει να τρακαρε με το αμαξι και χιλια δυο. Καλο ειναι να ειμαστε ελαστικοι ναι , αλλα δεν ξερω μεχρι που φτανουν τα ορια και του καθενος.

Εαν εχεις κανει λαθος ζητας συγγνωμη. Δεν μπορεις να κανεις και πολλα.

[QUOTE=Κύκνος;281266]Στη συγκεκριμένη περίπτωση ίσως να αδίκησα το άτομο στο οποίο αναφέρομαι αλλά ζήτησα συγγνώμη γι' αυτό και εξήγησα τους λόγους για τους οποίους το έκανα αλλά σήμερα έλαβα ένα μήνυμα από το οποίο κατάλαβα ότι δεν έχει τελικά και μεγάλη αξία ούτε η συγγνώμη μου, ούτε οι εξηγήσεις μου...το αν έχω δίκιο ή όχι θα φανεί από την απάντηση του αλλά όταν διάβασα το μήνυμα άρχισα να κλαίω από τη στεναχώρια μου γι' αυτά που διάβασα, για την έλλειψη κατανόησης που αναφέρω και γιατί νιώθω τρομερά πληγωμένη που δεν με καταλαβαίνει και τρομερά μόνη από εκείνη την ώρα...[/QUOT

Καταννοω την στεναχωρια σου αλλα πραγματικα πρεπει να δεις αλλιως τα πραγματα γυρω σου, με αλλο ματι. Ζητησες συγνωμη και του εξηγησες καποια πραγματα φανταζομαι γιατι μια απλη συγνωμη δεν λεει και πολλα. Εκεινος απο την μερια του 2 περιπτωσεις θα σου πω πως πιστευω να ειναι.. ή (α) αντιδρα και εκεινος μετα απο την αδικια που αισθανθηκε απο σενα και πρεπει να δωσεις τον χρονο του ή (β) πραγματικα δεν αξιζει τπτ και οποτε πας παρακατω.

Στην πρωτη περιπτωση (α) : ενας ανθρωπος οπου νιωθει οτι αδικειται απο εμας τοτε εμεις πρεπει να του αφησουμε τον χρονο του να ηρεμησει γτ λογικο ειναι να θελει να αντιδρασει και θα πρεπει να γινει κατανοητη αυτη η αντιδραση και εννοειται σε λογικα πλαισια
Στην δευτερη περιπτωση (β) : αν πραγματικα νιωθεις οτι παρα το οτι ζητησες συγνωμη σε αδικησε πιο πολυ με τον τροπο που εσυ πιστευεις τοτε κυκνε μου μην κολας και χαλιεσαι. Απλα προχωρα μπροστα, διορθωσε τα λαθη σου αν νομιζεις οτι εχεις κανει και κοιτα αλλου. Να απαξιωνεις την αδικια και να την προσπερνας με αδιαφορια. Να κοιτας να εχεις ανθρωπους γυρω σου ουσιαστικους για σενα. Μην κολλας στο κακο για να μην κανεις κακο σε σενα. Δωσε καλο, παρε καλο. Υπαρχει τοσος κοσμος εκει εξω, κοιτα θετικα.. Αγαπα τον εαυτο σου! Να χαιρεσαι οταν οι ανθρωποι σου δειχνουν ποιοι πραγματικα ειναι για να μαθαινεις να πολεμας...

Σίγουρα το αίσθημα αδικίας που νιώθουμε έχει να κάνει και με εμάς του ίδιους...
Αν δεν γνωστοποιήσουμε τα όρια μας, αν δεν εκφράσουμε την εκτίμηση μας, τη δυσαρέσκεια μας, την τρυφερότητα μας για τον άλλο, δεν είναι δυνατόν να λάβουμε τα αντίστοιχα από την άλλη πλευρά. Έχουμε μερίδιο ευθύνης σε όλο αυτό...
Από την άλλη (σε σχέση και με τα όσα αναφέρει ο keep) σκέφτομαι ότι στην εποχή που ζούμε (με την ταχύτητα που την χαρακτηρίζει) ελάχιστοι είναι οι άνθρωποι οι οποίοι είναι διατεθειμένοι (και ικανοί;) να διαθέσουν τον απαραίτητο χρόνο, να προσπαθήσουν λίγο παραπάνω, προκειμένου να προβληματιστούν για τον χαρακτήρα, τη συμπεριφορά, τις πράξεις του ανθρώπου που έχουν απέναντι τους... είμαστε στην εποχή των εντυπώσεων, της εικόνας, του στιγμιότυπου... Πέρα από αυτό χαίρομαι γιατί έχω γνωρίσει ανθρώπους που είναι διατεθειμένοι να μπουν σε αυτή την διαδικασία... λίγους αλλά υπάρχουν... :)

KALWS SAS VRIKA!EGW PAIDIA EXW PROVLIMA EDW KAI KANA 4-5 XRONIA...ARRWSTOFOVIA STO FOUL...OLA AUTA POU PATHAINW (ZALADES,KRISEIS AGXOUS,OTI THA PATHW KATI KTL.) KSERW OTI EINAI OLA APO TO MUALO,KAI KSERW KAI PWS TIN APEKTISA AUTIN TIN FOVIA,ALLA KAPOIA SUMPTVMATA OTAN ERXONTAI,DEN ME AFINOUN NA DIAPUSTWSW OTI OLA EINAI MESA STO MYALO...TI NA KANW?AUTES TIS MERES ME KAIEI I MOURI(MONO TO PROSWPO)EXEI EKSW 50 VATHMOUS,KAI GW PSAXNOMAI SUNEXEIA OMWS AN EXW PURETO,I PIESI I KATI TETOIO...DEN ME AFINEI NA XARW TIS DRASTIRIOTITES MOU... PX EGW EIMAI IDIOKTITIS CLUB,KAI WRES WRES ME PIANEI AUTO TO PRAGMA KAI PAW I STIN KOUZINA NA IREMISW,I TOUALETA NA PLUTHW KTL...TI MPORW NA KANW ALLO?

Quote:

---

Originally Posted by gus1973

Σίγουρα το αίσθημα αδικίας που νιώθουμε έχει να κάνει και με εμάς του ίδιους...
Αν δεν γνωστοποιήσουμε τα όρια μας, αν δεν εκφράσουμε την εκτίμηση μας, τη δυσαρέσκεια μας, την τρυφερότητα μας για τον άλλο, δεν είναι δυνατόν να λάβουμε τα αντίστοιχα από την άλλη πλευρά. Έχουμε μερίδιο ευθύνης σε όλο αυτό...
Από την άλλη (σε σχέση και με τα όσα αναφέρει ο keep) σκέφτομαι ότι στην εποχή που ζούμε (με την ταχύτητα που την χαρακτηρίζει) ελάχιστοι είναι οι άνθρωποι οι οποίοι είναι διατεθειμένοι (και ικανοί;) να διαθέσουν τον απαραίτητο χρόνο, να προσπαθήσουν λίγο παραπάνω, προκειμένου να προβληματιστούν για τον χαρακτήρα, τη συμπεριφορά, τις πράξεις του ανθρώπου που έχουν απέναντι τους... είμαστε στην εποχή των εντυπώσεων, της εικόνας, του στιγμιότυπου... Πέρα από αυτό χαίρομαι γιατί έχω γνωρίσει ανθρώπους που είναι διατεθειμένοι να μπουν σε αυτή την διαδικασία... λίγους αλλά υπάρχουν... :)

---

Συμφωνω απολυτα μαζι σου σε ΟΛΑ! Απο την στιγμη που ειμαστε στην εποχη του εντυπωσιασμου, της εικονας και του στιγμιοτυπου ποσοι θα ειναι εκεινοι που θα εχουν την διαθεση και την υπομονη να μπουν σε τετοια υπεροχη για μενα διαδικασια οταν ολα ειναι επιφανειακα, τα παντα ειναι διαθεσιμα και προσβασιμα δλδ ευκολα? Ποιος θα επαιρνε τον δυσκολο δρομο? Οι περισσοτεροι θα διαλεξουν τον ευκολο φυσικα.. Υπαρχουν κι ομως ανθρωποι (λιγοι) γυρω μας που μπαινουν στην διαδικασια και να πιστεψουμε σε αυτο! Τα παντα πηγαζουν απο μας, οι γυρω μας, ο κοσμος μας..τα παντα!

Quote:

---

Originally Posted by keep_walking

Οχι δεν ειναι , αλλα δεν μπορεις και ακριβως να τους κατηγορησεις εαν δεν δειξουν ελαστικοτητα ετσι?

Εξαρταται παντα , δεν υπαρχει απαντηση σε αυτο.

Αλλα εχεις δικιο , καποιος μπορει να ειναι τσαντισμενος εκεινη τι στιγμη , καποιος μπορει να ειναι μεθυσμενος , καποιος μπορει να τρακαρε με το αμαξι και χιλια δυο. Καλο ειναι να ειμαστε ελαστικοι ναι , αλλα δεν ξερω μεχρι που φτανουν τα ορια και του καθενος.

Εαν εχεις κανει λαθος ζητας συγγνωμη. Δεν μπορεις να κανεις και πολλα.

---

Μπορείς να τους "κατηγορήσεις" με την έννοια ότι αφού τους έχεις ανοιχτεί και τους έχεις πει κάποια πράγματα για σένα, το λογικό θα ήταν να μπορούν να σε καταλάβουν έτσι δεν είναι; Δεν είναι σαν ξαφνικά κι εντελώς στο αδικαιολόγητο να ξέσπασες π.χ, τότε θα ήταν λογικό ο άλλος να μην καταλάβει το γιατί και να πειραχτεί...
Χαίρομαι για την δεύτερη παράγραφο που έγραψες επειδή καταλαβαίνεις...εγώ προσωπικά ήμουν πολύ ταραγμένη στις φάσεις που αναφέρομαι...

Καταννοω την στεναχωρια σου αλλα πραγματικα πρεπει να δεις αλλιως τα πραγματα γυρω σου, με αλλο ματι. Ζητησες συγνωμη και του εξηγησες καποια πραγματα φανταζομαι γιατι μια απλη συγνωμη δεν λεει και πολλα. Εκεινος απο την μερια του 2 περιπτωσεις θα σου πω πως πιστευω να ειναι.. ή (α) αντιδρα και εκεινος μετα απο την αδικια που αισθανθηκε απο σενα και πρεπει να δωσεις τον χρονο του ή (β) πραγματικα δεν αξιζει τπτ και οποτε πας παρακατω.

Στην πρωτη περιπτωση (α) : ενας ανθρωπος οπου νιωθει οτι αδικειται απο εμας τοτε εμεις πρεπει να του αφησουμε τον χρονο του να ηρεμησει γτ λογικο ειναι να θελει να αντιδρασει και θα πρεπει να γινει κατανοητη αυτη η αντιδραση και εννοειται σε λογικα πλαισια
Στην δευτερη περιπτωση (β) : αν πραγματικα νιωθεις οτι παρα το οτι ζητησες συγνωμη σε αδικησε πιο πολυ με τον τροπο που εσυ πιστευεις τοτε κυκνε μου μην κολας και χαλιεσαι. Απλα προχωρα μπροστα, διορθωσε τα λαθη σου αν νομιζεις οτι εχεις κανει και κοιτα αλλου. Να απαξιωνεις την αδικια και να την προσπερνας με αδιαφορια. Να κοιτας να εχεις ανθρωπους γυρω σου ουσιαστικους για σενα. Μην κολλας στο κακο για να μην κανεις κακο σε σενα. Δωσε καλο, παρε καλο. Υπαρχει τοσος κοσμος εκει εξω, κοιτα θετικα.. Αγαπα τον εαυτο σου! Να χαιρεσαι οταν οι ανθρωποι σου δειχνουν ποιοι πραγματικα ειναι για να μαθαινεις να πολεμας...

Ναι, φυσικά και του εξήγησα γιατί αλλιώς πώς θα καταλάβει; Αυτό το ότι μπορεί να θέλει χρόνο να ηρεμήσει ομολογώ ότι δεν το είχα σκεφτεί...μακάρι να είναι αυτό κι όχι η δεύτερη περίπτωση που λες...αλλά ξέρεις κάτι; Όταν αισθάνομαι να με απορρίπτουν και να διακόπτεται μια σχέση όπως φοβάμαι ότι ίσως γίνει τώρα το παίρνω υπερβολικά βαριά και μου ρίχνει την αυτοπεποίθηση, γιατί; Όσο για το αν με αδίκησε, θα φανεί όταν θα μου απαντήσει σε όσα είπα σήμερα...μακάρι να μπορέσει να καταλάβει...πάντως μου αρέσει ο τρόπος που μιλάς, είναι πολύ γλυκό το "Κύκνε μου" και με κάνει να νιώθω λίγο καλύτερα...

Quote:

---

Originally Posted by gus1973

Σίγουρα το αίσθημα αδικίας που νιώθουμε έχει να κάνει και με εμάς του ίδιους...
Αν δεν γνωστοποιήσουμε τα όρια μας, αν δεν εκφράσουμε την εκτίμηση μας, τη δυσαρέσκεια μας, την τρυφερότητα μας για τον άλλο, δεν είναι δυνατόν να λάβουμε τα αντίστοιχα από την άλλη πλευρά. Έχουμε μερίδιο ευθύνης σε όλο αυτό...
Από την άλλη (σε σχέση και με τα όσα αναφέρει ο keep) σκέφτομαι ότι στην εποχή που ζούμε (με την ταχύτητα που την χαρακτηρίζει) ελάχιστοι είναι οι άνθρωποι οι οποίοι είναι διατεθειμένοι (και ικανοί;) να διαθέσουν τον απαραίτητο χρόνο, να προσπαθήσουν λίγο παραπάνω, προκειμένου να προβληματιστούν για τον χαρακτήρα, τη συμπεριφορά, τις πράξεις του ανθρώπου που έχουν απέναντι τους... είμαστε στην εποχή των εντυπώσεων, της εικόνας, του στιγμιότυπου... Πέρα από αυτό χαίρομαι γιατί έχω γνωρίσει ανθρώπους που είναι διατεθειμένοι να μπουν σε αυτή την διαδικασία... λίγους αλλά υπάρχουν... :)

---

Ακριβώς όπως τα λες είναι κι όπως τα λέει η Χριστίνα...είναι πολύ λίγοι εκείνοι που κάνουν τον κόπο να προσπαθήσουν να κοιτάξουν σε βάθος στην ψυχή κάποιου και να μην μείνουν στην επιφάνεια κρίνοντας τη συμπεριφορά του επιφανειακά και χωρίς να προβληματιστούν για τα αίτια της...και βγάζουν το συμπέρασμα ότι αυτός ο άνθρωπος έχει κακό χαρακτήρα αβασάνιστα...είσαι τυχερός/η αν έχεις γνωρίσει ανθρώπους που είναι διατεθειμένοι να κοιτάξουν κάτω από την επιφάνεια...θυμήθηκα ένα στίχο από τραγούδι τώρα: "she may not be what she may seem inside her shell"...μου ταιριάζει απόλυτα...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Σας τυχαίνει ποτέ να νιώθετε ότι δεν σας καταλαβαίνει κανένας; Ότι κάποιες φορές οι άλλοι άνθρωποι σας θεωρούν κακούς γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν ότι κάποιες αντιδράσεις (δεν μιλάω για ακραία πράγματα) προκαλούνται επειδή δεν είστε καλά μέσα σας; Επειδή δεν έχετε την τόσο απαραίτητη για όλους ψυχική ηρεμία και γαλήνη και βασανίζεστε; Κι αυτό να σας πληγώνει επειδή αισθάνεστε παρεξηγημένος κι αδικημένος;
Συγγνώμη αν τυχόν δεν γίνομαι κατανοητή αλλά επειδή έτσι ακριβώς νιώθω αυτή τη στιγμή ίσως να μην τα γράφω και πολύ καλά...

---

μια χαρά κατανοητή είσαι , ναι μου συμβαίνει και εμένα συνέχεια

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Καταννοω την στεναχωρια σου αλλα πραγματικα πρεπει να δεις αλλιως τα πραγματα γυρω σου, με αλλο ματι. Ζητησες συγνωμη και του εξηγησες καποια πραγματα φανταζομαι γιατι μια απλη συγνωμη δεν λεει και πολλα. Εκεινος απο την μερια του 2 περιπτωσεις θα σου πω πως πιστευω να ειναι.. ή (α) αντιδρα και εκεινος μετα απο την αδικια που αισθανθηκε απο σενα και πρεπει να δωσεις τον χρονο του ή (β) πραγματικα δεν αξιζει τπτ και οποτε πας παρακατω.

Στην πρωτη περιπτωση (α) : ενας ανθρωπος οπου νιωθει οτι αδικειται απο εμας τοτε εμεις πρεπει να του αφησουμε τον χρονο του να ηρεμησει γτ λογικο ειναι να θελει να αντιδρασει και θα πρεπει να γινει κατανοητη αυτη η αντιδραση και εννοειται σε λογικα πλαισια
Στην δευτερη περιπτωση (β) : αν πραγματικα νιωθεις οτι παρα το οτι ζητησες συγνωμη σε αδικησε πιο πολυ με τον τροπο που εσυ πιστευεις τοτε κυκνε μου μην κολας και χαλιεσαι. Απλα προχωρα μπροστα, διορθωσε τα λαθη σου αν νομιζεις οτι εχεις κανει και κοιτα αλλου. Να απαξιωνεις την αδικια και να την προσπερνας με αδιαφορια. Να κοιτας να εχεις ανθρωπους γυρω σου ουσιαστικους για σενα. Μην κολλας στο κακο για να μην κανεις κακο σε σενα. Δωσε καλο, παρε καλο. Υπαρχει τοσος κοσμος εκει εξω, κοιτα θετικα.. Αγαπα τον εαυτο σου! Να χαιρεσαι οταν οι ανθρωποι σου δειχνουν ποιοι πραγματικα ειναι για να μαθαινεις να πολεμας...

Ναι, φυσικά και του εξήγησα γιατί αλλιώς πώς θα καταλάβει; Αυτό το ότι μπορεί να θέλει χρόνο να ηρεμήσει ομολογώ ότι δεν το είχα σκεφτεί...μακάρι να είναι αυτό κι όχι η δεύτερη περίπτωση που λες...αλλά ξέρεις κάτι; Όταν αισθάνομαι να με απορρίπτουν και να διακόπτεται μια σχέση όπως φοβάμαι ότι ίσως γίνει τώρα το παίρνω υπερβολικά βαριά και μου ρίχνει την αυτοπεποίθηση, γιατί; Όσο για το αν με αδίκησε, θα φανεί όταν θα μου απαντήσει σε όσα είπα σήμερα...μακάρι να μπορέσει να καταλάβει...πάντως μου αρέσει ο τρόπος που μιλάς, είναι πολύ γλυκό το "Κύκνε μου" και με κάνει να νιώθω λίγο καλύτερα...

---

Μα σκοπος μου ειναι να σε ηρεμησω και να σου μιλησω γλυκα μεσα απο την αληθεια, αυτο θελουμε ολοι οι ανθρωποι κυκνε μου! :) Καταλαβαινω οτι οταν απορριπτεσαι το παιρνεις βαρια και λογικο δεν ειναι? Αλλα δωσε του λιγο χρονο και βλεπεις. Εως τοτε ομως προσπαθησε να ηρεμησεις και να κοιταξεις εσενα. Ακομα και αν σε αδικησει τοτε σκεψου οτι αυτος ο ανθρωπος δεν εκανε για σενα και δεν θα ηθελες να εισαι με καποιον που δεν σε νιωθει και δεν ταιριαζεις. Οτι συμβαινει γινεται για καλο αρκει να το δουμε ετσι. Υπαρχουν και αλλοι εκει εξω που περιμενουν κατι καλο οπως εσυ. Κοιτα να μενεις μονο στα καλα και τα ασχημα βρες εναν τροπο να τα ξεπερνας και να δινεις αξια σε σενα.

Εγω, για παραδειγμα, οταν καποιος με εχει στεναχωρησει και δεν το αξιζα μιλαω με τον εαυτο μου και βαζω το οριο μου οτι δλδ μεχρι το βραδυ επιτρεπω να ειμαι ετσι, ομως αυριο το πρωι οταν ξυπνησω θα ειναι μια καινουρια μερα και θα βαλω Χ σε οτι με στεναχωρει (ποτε δεν ημουν ετσι πιστεψε με αλλα με βοηθεια ψυχολογου ξεπερασα παρα πολλα). Θα πρεπει να βρεις εναν τροπο να ξεπερνας τα ασχημα και αυτα που δεν σου κανουν κυκνε μου ;)

Quote:

---

Originally Posted by Christina82

Μα σκοπος μου ειναι να σε ηρεμησω και να σου μιλησω γλυκα μεσα απο την αληθεια, αυτο θελουμε ολοι οι ανθρωποι κυκνε μου! :) Καταλαβαινω οτι οταν απορριπτεσαι το παιρνεις βαρια και λογικο δεν ειναι? Αλλα δωσε του λιγο χρονο και βλεπεις. Εως τοτε ομως προσπαθησε να ηρεμησεις και να κοιταξεις εσενα. Ακομα και αν σε αδικησει τοτε σκεψου οτι αυτος ο ανθρωπος δεν εκανε για σενα και δεν θα ηθελες να εισαι με καποιον που δεν σε νιωθει και δεν ταιριαζεις. Οτι συμβαινει γινεται για καλο αρκει να το δουμε ετσι. Υπαρχουν και αλλοι εκει εξω που περιμενουν κατι καλο οπως εσυ. Κοιτα να μενεις μονο στα καλα και τα ασχημα βρες εναν τροπο να τα ξεπερνας και να δινεις αξια σε σενα.

Εγω, για παραδειγμα, οταν καποιος με εχει στεναχωρησει και δεν το αξιζα μιλαω με τον εαυτο μου και βαζω το οριο μου οτι δλδ μεχρι το βραδυ επιτρεπω να ειμαι ετσι, ομως αυριο το πρωι οταν ξυπνησω θα ειναι μια καινουρια μερα και θα βαλω Χ σε οτι με στεναχωρει (ποτε δεν ημουν ετσι πιστεψε με αλλα με βοηθεια ψυχολογου ξεπερασα παρα πολλα). Θα πρεπει να βρεις εναν τροπο να ξεπερνας τα ασχημα και αυτα που δεν σου κανουν κυκνε μου ;)

---

Τι καλή που είσαι...ναι, αναγκαστικά θα περιμένω αλλά δεν το θεωρώ καλό σημάδι που όλη τη μέρα δεν μου έχει απαντήσει...εσύ τί λες; Δεν είναι ερωτική η σχέση μας αλλά και πάλι κάναμε καλές συζητήσεις πριν συγκρουστούμε και με βοηθούσαν κάπως και θα μου λείψουν αν σταματήσουν...κι αν σταματήσει την επαφή μας τότε ναι, όντως θα με έχει αδικήσει γιατί εγώ σπατάλησα χρόνο, ενέργεια και ψυχική δύναμη για να του εξηγήσω...δεν μετράει σε κάτι αυτό;
Εγώ δυστυχώς δεν τα καταφέρνω καθόλου καλά να ξεπερνάω τα άσχημα, με ρίχνουν πολύ και τις τελευταίες μέρες κλαίω πολύ...κι αύριο γυρίζω στη δουλειά και δεν ξέρω πως θα τα καταφέρω...υπάρχουν και θετικά πράγματα βέβαια όπως π.χ. ότι θα δω τους συναδέλφους μου και θα πούμε τα νέα μας για τις διακοπές αλλά φοβάμαι μήπως λόγω άσχημης ψυχολογικής κατάστασης δεν καταφέρω να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της δουλειάς...ελπίζω να μην έχει πολλή για πρώτη μέρα....όσον αφορά αυτό που λες "αν με στεναχωρήσει και δεν το άξιζα", εγώ το άξιζα γιατί δεν μίλησα και πολύ σωστά, το θέμα όμως είναι ότι όπως είπα του εξήγησα...αλλά αν πάψουμε να μιλάμε λόγω αυτού τελικά κι ας εξήγησα θα νιώθω απαίσια, θα μου λείψει η επαφή μας και θα νιώθω κι άσχημα γιατί θα φταίω εγώ γι' αυτό και θα μου είναι μεγάλο βάρος και θα χειροτερέψει την κατάσταση μου, τί να κάνω;;; Και τέλος πες μου, πώς τα καταφέρνεις να βάζεις και να τηρείς αυτό το όριο στη στεναχώρια; Εγώ από στεναχώρια είμαι ικανή μέχρι και να μην σηκώνομαι από το κρεβάτι...μακάρι να μπορούσα να κάνω αυτό που κάνεις εσύ...συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο...

Quote:

---

Originally Posted by BloodyKate

μια χαρά κατανοητή είσαι , ναι μου συμβαίνει και εμένα συνέχεια

---

Σ' ευχαριστώ για το θάρρος που μου δίνεις λέγοντας μου ότι με κατάλαβες, ήμουν τόσο ταραγμένη που δεν ήξερα αν τα εξηγώ καλά...πώς το αντιμετωπίζεις αυτό το συναίσθημα και τις επιπτώσεις του;

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Σ' ευχαριστώ για το θάρρος που μου δίνεις λέγοντας μου ότι με κατάλαβες, ήμουν τόσο ταραγμένη που δεν ήξερα αν τα εξηγώ καλά...πώς το αντιμετωπίζεις αυτό το συναίσθημα και τις επιπτώσεις του;

---

Εξαρτάται.. άλλοτε κλεινόμουν περισσότερο άλλοτε αντιδρούσα πιο πολύ, απελπιζόμουν... τώρα ψιλοκουράστηκα και κάνω προσπάθειες να συμφιλιωθώ με αυτό, ο κόσμος δεν θα αλλάξει . :\
ντάξει ξέρω ότι δεν θα ευτυχίσω με την επιλογή μου αλλά ίσως ηρεμήσω λίγο.

Quote:

---

Originally Posted by BloodyKate

Εξαρτάται.. άλλοτε κλεινόμουν περισσότερο άλλοτε αντιδρούσα πιο πολύ, απελπιζόμουν... τώρα ψιλοκουράστηκα και κάνω προσπάθειες να συμφιλιωθώ με αυτό, ο κόσμος δεν θα αλλάξει . :\
ντάξει ξέρω ότι δεν θα ευτυχίσω με την επιλογή μου αλλά ίσως ηρεμήσω λίγο.

---

Δηλαδή πώς τα καταφέρνεις να συμφιλιωθείς και να μην νιώθεις τα συναισθήματα που περιέγραψα στην απάντηση μου στη Χριστίνα; Αν δεν σου κάνει κόπο να την διαβάσεις...εκεί που λέω ότι νιώθω ότι φταίω εγώ για ότι έγινε και μετά (αυτό δεν το έγραψα) νιώθω εκτός από το ότι δεν με καταλαβαίνει κανείς, εγκαταλελειμμένη, πληγωμένη και μόνη...σαν σκυλί που το πέταξαν στο δρόμο...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Δηλαδή πώς τα καταφέρνεις να συμφιλιωθείς και να μην νιώθεις τα συναισθήματα που περιέγραψα στην απάντηση μου στη Χριστίνα; Αν δεν σου κάνει κόπο να την διαβάσεις...εκεί που λέω ότι νιώθω ότι φταίω εγώ για ότι έγινε και μετά (αυτό δεν το έγραψα) νιώθω εκτός από το ότι δεν με καταλαβαίνει κανείς, εγκαταλελειμμένη, πληγωμένη και μόνη...σαν σκυλί που το πέταξαν στο δρόμο...

---

Έτσι νιώθω κι εγώ πληγωμένη και εγκαταλελειμένη και μόνη. Σου είπα ότι με την επιλογή μου δεν θα πάψω να τα νιώθω αυτά αλλά ίσως ηρεμήσω θα δίξει η ιστορία...
όσο για την περίπτωση σου που έχει να κάνει με άλλο άτομο .. καλά φιλαράκι σου είναι? αν ζήσατε μαζί 10 καλές στιγμές και αφηνεί ο τύπος να τις επισκιάσει μια κακιά στιγμή που είχατε κάθεσαι και το σκέφτεσαι ακόμα? θα το έκανες εσύ σε φίλο σου? δεν νομίζω άστο να πάει στο καλό
Και στη δουλειά (εφόσον έχεις να είσαι ευγνώμων :Ρ) μια χαρά θα είσαι!

Ελπιζω παντως αυτος ο καποιος να μην ειναι κανας συμφορουμιτης και να σε διαβαζει. Νομιζω δεν ειναι καλο αυτο και πρεπει να σεβεσαι την επιθυμια του αλλου....χωρις πιεση.

Το λεω γιατι φαινεται το εχετε ξανασυζητησει με την χριστινα.

Πάρε εσύ την πρωτοβουλία να του μιλήσεις αφού νοιώθεις τόσο άσχημα. Και πάντα να χεις στο νου όταν εξηγάς σε κάποιο κάτι που σε στενοχωρεί να είσαι ειλικρινής αλλά και σαφής, να εκθέτεις το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις ώστε να γίνεσαι κατανοητή μ αυτά που θες να πεις ώστε ο άλλος να σε καταλάβει, να σχηματίσει τη σωστή εικόνα γι αυτό που θες να πεις. Σίγουρα δε θα σε καταλάβει αν μιλάς με μισόλογα. Και άμα το κάνεις αυτό και δεις ότι ο άλλος δε νοιάζεται ή έχει άλλα στο νου του μην επιμένεις να ασχολείσαι μαζί του, πας παρακάτω. Κι αν νοιώθεις βάρος για κάτι που είπες με τον τρόπο αυτό να πάρεις την πρωτοβουλία και να πας να μιλήσεις στον άνθρωπο. Βρες ανθρώπους που μπορούν να σε καταλάβουν και να σου μιλήσουν όμορφα, όπως πιο πάνω η Χριστίνα!
Και ποτε μην παίρνεις κατάκαρδα κάτι, αφού είναι μόνο λόγια και τιποτα περισσότερο, με λόγια μπορούν να διορθωθούν και να ξαναχτιστεί η επικοινωνία με πιο στερεη βάση αυτή τη φορά.

μπηκα κ λεω ουπς ποτε ανοιξα ποστ:P

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Τι καλή που είσαι...ναι, αναγκαστικά θα περιμένω αλλά δεν το θεωρώ καλό σημάδι που όλη τη μέρα δεν μου έχει απαντήσει...εσύ τί λες; Δεν είναι ερωτική η σχέση μας αλλά και πάλι κάναμε καλές συζητήσεις πριν συγκρουστούμε και με βοηθούσαν κάπως και θα μου λείψουν αν σταματήσουν...κι αν σταματήσει την επαφή μας τότε ναι, όντως θα με έχει αδικήσει γιατί εγώ σπατάλησα χρόνο, ενέργεια και ψυχική δύναμη για να του εξηγήσω...δεν μετράει σε κάτι αυτό;
Εγώ δυστυχώς δεν τα καταφέρνω καθόλου καλά να ξεπερνάω τα άσχημα, με ρίχνουν πολύ και τις τελευταίες μέρες κλαίω πολύ...κι αύριο γυρίζω στη δουλειά και δεν ξέρω πως θα τα καταφέρω...υπάρχουν και θετικά πράγματα βέβαια όπως π.χ. ότι θα δω τους συναδέλφους μου και θα πούμε τα νέα μας για τις διακοπές αλλά φοβάμαι μήπως λόγω άσχημης ψυχολογικής κατάστασης δεν καταφέρω να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της δουλειάς...ελπίζω να μην έχει πολλή για πρώτη μέρα....όσον αφορά αυτό που λες "αν με στεναχωρήσει και δεν το άξιζα", εγώ το άξιζα γιατί δεν μίλησα και πολύ σωστά, το θέμα όμως είναι ότι όπως είπα του εξήγησα...αλλά αν πάψουμε να μιλάμε λόγω αυτού τελικά κι ας εξήγησα θα νιώθω απαίσια, θα μου λείψει η επαφή μας και θα νιώθω κι άσχημα γιατί θα φταίω εγώ γι' αυτό και θα μου είναι μεγάλο βάρος και θα χειροτερέψει την κατάσταση μου, τί να κάνω;;; Και τέλος πες μου, πώς τα καταφέρνεις να βάζεις και να τηρείς αυτό το όριο στη στεναχώρια; Εγώ από στεναχώρια είμαι ικανή μέχρι και να μην σηκώνομαι από το κρεβάτι...μακάρι να μπορούσα να κάνω αυτό που κάνεις εσύ...συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο...

---

Καλησπερα κυκνε μου! :) σου στελνω ενα χαμογελο αλλα μακαρι να το εβλεπες live για να παρεις την θετικη ενεργεια του ;)

Λοιπον κυκνε μου ξεκιναω,
Οποια σχεση και να ειχατε δεν παυει να μιλαμε για ανθρωπινη σχεση. Ο καθενας αντιδρα με τον τροπο του. Ο φιλος σου θεωρω οτι απλα αντιδρα και θελει χρονο, σκεψου οτι ισως νιωθει εκεινος πρωτα αδικημενος οποτε ασε του χρονο. Το οτι δεν εχει απαντησει ισως να ειναι σημαδι οτι το σκεφτεται ή οτι δεν ασχολειται αλλο. Δεν θα σου πω ψεμματα οτι υπαρχουν και οι δυο περιπτωσεις οπου εχω συναντησει και στα λεω. Ισως εσυ μπορεις να καταλαβεις καλυτερα και να κρινεις την κατασταση αμα τον ξερεις καλα. Σιγουρα ειναι αδικια να μην σου δωσει ευκαιρια.. και γενικως ειναι πολυ ασχημο να μην δινουμαι ευκαιριες στους ανθρωπους και να τους απορριπτουμαι ετσι απλα, αν συμβαινει αυτο τοτε δεν φταις εσυ ουτε κανενας αλλος οπου το περνα αλλα αυτος που απορριπτει εχει προβληματα μεσα του με τον εαυτο του. Δεν μας κανουν τετοιοι ανθρωποι.. Αν μας απορριπτουν εμεις θα πρεπει να τους απορριπτουμε 10.000 φορες!!! Ολοι μας αξιζουμε μια ευκαιρια..

Να μην νιωθεις ασχημα για τπτ εφοσον του εξηγησες και ζητησες συγνωμη, δεν νομιζω να εχεις αναγκη απο ανθρωπους που να μην σε καταλαβαινουν αυτο να εχεις στο μυαλο σου και να προχωρας μπροστα.. Καπως ετσι τα σκεφτομαι τα πραγματα. Ειναι θεμα σκεπτικου και οπτικη γωνιας και ειναι αρκετα δυνατο να αλλαξεις την οπτικη σου γτ το καταφερα εγω οποτε μπορει ο καθενας :) Να εχεις στο μυαλο σου οτι αξιζεις! Να εισαι σωστη και αν εισαι και οι αλλοι δεν ειναι τοτε θα πρεπει και παλι να χαιρεσαι γιατι δεν θα το κανεις για τους αλλους αλλα για σενα, Συνηθως μας πληγωνει οταν κανουμε πραγματα για αλλους και δεν τα δεχονται ενω στην ουσια θα πρεπει να κανουμε πραγματα απο εμας γαι εμας. πχ επιλεγω να ειμαι σωστη γιατι αυτο με κανει να νιωθω καλα με τον εαυτο μου και με γαληνευει. Δεν θα ειμαι σωστη για να φερω ανθρωπους κοντα μου. Αν καποιος δεν το δεχτει τοτε προβλημα του γτ δεν το εκανα για εκεινον. Σαφως θα στεναχωρηθω αλλα επειδη ξερω οτι αξιζω και τι και επειδη εχω σεβασμο προς εμενα δεν επιτρεπω απο κανεναν να με στεναχωρει. Μπορει να εφταιξα αλλα αν το αναγνωρισω και το αποκαλυψω και δεν με δεχτουν τοτε κυκνε μου εχει προβλημα να συγχωρησει. Τετοιους ανθρωπους δεν τους θελω και δεν θα τους κανω την χαρη να στεναχωρηθω και ουτε να αναρωτηθω με τα ΓΙΑΤΙ.

Σταματα λοιπον να νιωθεις ενοχες, να μαθεις να αναγνωριζεις τα καλα και τα κακα σου, να μαθεις τι αξιζεις και να ΣΕΒΕΣΑΙ τον ευατο σου..αυτα ειναι τα κλειδια που θα σε κανουν να βαλει τα ορια σου στην στεναχωρια! Καποτε ημουν βουτηγμενη στην θλιψη, την καταθλιψη και δεν μπορουσα να αντιμετωπισω τπτ γι αυτο θελω να δινω δυναμη στους ανθρωπους που θελουν βοηθεια και να προσπαθησω να την ανακαλυψουν..

Αν δεν καταλαβες και παλι ειμαι εδω κυκνε μου :*

Quote:

---

Originally Posted by BloodyKate

Έτσι νιώθω κι εγώ πληγωμένη και εγκαταλελειμένη και μόνη. Σου είπα ότι με την επιλογή μου δεν θα πάψω να τα νιώθω αυτά αλλά ίσως ηρεμήσω θα δίξει η ιστορία...
όσο για την περίπτωση σου που έχει να κάνει με άλλο άτομο .. καλά φιλαράκι σου είναι? αν ζήσατε μαζί 10 καλές στιγμές και αφηνεί ο τύπος να τις επισκιάσει μια κακιά στιγμή που είχατε κάθεσαι και το σκέφτεσαι ακόμα? θα το έκανες εσύ σε φίλο σου? δεν νομίζω άστο να πάει στο καλό
Και στη δουλειά (εφόσον έχεις να είσαι ευγνώμων :Ρ) μια χαρά θα είσαι!

---

Όχι, δεν θα το έκανα ποτέ μου αυτό...όσο για τη δουλειά ναι, είμαι ευγνώμων αν και υπήρχαν οικονομικές δυσκολίες, ελπίζω σιγά σιγά να φτιάξουν γιατί κι αυτό πηγή άγχους είναι...ευτυχώς όμως σήμερα ήμασταν όντως χαλαρά όπως ήλπιζα...υπήρχε μεν δουλειά αλλά όχι η "τρέλα" που υπάρχει άλλες φορές οπότε θα προσαρμοστώ ομαλά...

Quote:

---

Originally Posted by keep_walking

Ελπιζω παντως αυτος ο καποιος να μην ειναι κανας συμφορουμιτης και να σε διαβαζει. Νομιζω δεν ειναι καλο αυτο και πρεπει να σεβεσαι την επιθυμια του αλλου....χωρις πιεση.

---

Όχι keep, καμία σχέση. Δεν θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο γιατί θα ήταν σαν να εκθέτω αυτό το άτομο ακόμα κι αν οι υπόλοιποι δεν θα γνώριζαν ποιος είναι...και όχι, δεν το έχουμε ξανασυζητήσει με τη Χριστίνα αλλά μάλλον καταλαβαινόμαστε με τη μία...είναι αυτή η ταύτιση που νιώθεις καμιά φορά με κάποιους ανθρώπους κι ας μην τους ξέρεις καλά...

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Πάρε εσύ την πρωτοβουλία να του μιλήσεις αφού νοιώθεις τόσο άσχημα. Και πάντα να χεις στο νου όταν εξηγάς σε κάποιο κάτι που σε στενοχωρεί να είσαι ειλικρινής αλλά και σαφής, να εκθέτεις το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις ώστε να γίνεσαι κατανοητή μ αυτά που θες να πεις ώστε ο άλλος να σε καταλάβει, να σχηματίσει τη σωστή εικόνα γι αυτό που θες να πεις. Σίγουρα δε θα σε καταλάβει αν μιλάς με μισόλογα. Και άμα το κάνεις αυτό και δεις ότι ο άλλος δε νοιάζεται ή έχει άλλα στο νου του μην επιμένεις να ασχολείσαι μαζί του, πας παρακάτω. Κι αν νοιώθεις βάρος για κάτι που είπες με τον τρόπο αυτό να πάρεις την πρωτοβουλία και να πας να μιλήσεις στον άνθρωπο. Βρες ανθρώπους που μπορούν να σε καταλάβουν και να σου μιλήσουν όμορφα, όπως πιο πάνω η Χριστίνα!
Και ποτε μην παίρνεις κατάκαρδα κάτι, αφού είναι μόνο λόγια και τιποτα περισσότερο, με λόγια μπορούν να διορθωθούν και να ξαναχτιστεί η επικοινωνία με πιο στερεη βάση αυτή τη φορά.

---

Του έστειλα και σήμερα μήνυμα, πριν λίγο μάλιστα στο οποίο του έκανα παράπονα αυτή τη φορά...έκανα αυτό που είπες πριν το διαβάσω, να του μιλήσω εγώ δηλαδή...δεν άντεξα άλλο...και μέσα σ' όλα του είπα ότι αν δεν μου απαντήσει ούτε αύριο δεν θα με ξανακούσει εκτός απροόπτου...για να μην παρεξηγηθώ να διευκρινίσω (όπως το διευκρίνισα και σ' εκείνον) ότι αυτό δεν είναι εκβιασμός αλλά ότι εγώ δεν αντέχω άλλο να περιμένω μέσα στο άγχος και στην αγωνία για μια απάντηση από την οποία θα καταλάβω αν μπορούμε ή όχι να λύσουμε τελικά τα προβλήματα μας...δεν μπορώ άλλο πια πραγματικά κι αν είναι να συνεχίσω να περνάω αυτή την αγωνία περιμένοντας πότε θα δεήσει να μου στείλει έστω και 2 γραμμές απαντώντας έστω στα βασικά ερωτήματα που με καίνε προτιμώ να το αφήσω ώστε να μην περιμένω πια, να μην αγωνιώ πια...με καταλαβαίνεις; Πες μου και τη γνώμη σου αν θέλεις σχετικά με τις ενέργειες μου...εγώ πάντως το κάνω αυτό για να προστατέψω τον εαυτό μου γιατί φοβάμαι...η ψυχική μου ισορροπία κρέμεται από μια κλωστή και δεν αντέχω αβεβαιότητα και στεναχώρια...θέλω να προστατεύσω την ψυχολογία μου...δεν είναι καθόλου δύσκολο να καταρρεύσω και να πέσω σε κατάθλιψη...

Quote:

---

Originally Posted by Christina82

Καλησπερα κυκνε μου! :) σου στελνω ενα χαμογελο αλλα μακαρι να το εβλεπες live για να παρεις την θετικη ενεργεια του ;)

Λοιπον κυκνε μου ξεκιναω,
Οποια σχεση και να ειχατε δεν παυει να μιλαμε για ανθρωπινη σχεση. Ο καθενας αντιδρα με τον τροπο του. Ο φιλος σου θεωρω οτι απλα αντιδρα και θελει χρονο, σκεψου οτι ισως νιωθει εκεινος πρωτα αδικημενος οποτε ασε του χρονο. Το οτι δεν εχει απαντησει ισως να ειναι σημαδι οτι το σκεφτεται ή οτι δεν ασχολειται αλλο. Δεν θα σου πω ψεμματα οτι υπαρχουν και οι δυο περιπτωσεις οπου εχω συναντησει και στα λεω. Ισως εσυ μπορεις να καταλαβεις καλυτερα και να κρινεις την κατασταση αμα τον ξερεις καλα. Σιγουρα ειναι αδικια να μην σου δωσει ευκαιρια.. και γενικως ειναι πολυ ασχημο να μην δινουμαι ευκαιριες στους ανθρωπους και να τους απορριπτουμαι ετσι απλα, αν συμβαινει αυτο τοτε δεν φταις εσυ ουτε κανενας αλλος οπου το περνα αλλα αυτος που απορριπτει εχει προβληματα μεσα του με τον εαυτο του. Δεν μας κανουν τετοιοι ανθρωποι.. Αν μας απορριπτουν εμεις θα πρεπει να τους απορριπτουμε 10.000 φορες!!! Ολοι μας αξιζουμε μια ευκαιρια..

Να μην νιωθεις ασχημα για τπτ εφοσον του εξηγησες και ζητησες συγνωμη, δεν νομιζω να εχεις αναγκη απο ανθρωπους που να μην σε καταλαβαινουν αυτο να εχεις στο μυαλο σου και να προχωρας μπροστα.. Καπως ετσι τα σκεφτομαι τα πραγματα. Ειναι θεμα σκεπτικου και οπτικη γωνιας και ειναι αρκετα δυνατο να αλλαξεις την οπτικη σου γτ το καταφερα εγω οποτε μπορει ο καθενας :) Να εχεις στο μυαλο σου οτι αξιζεις! Να εισαι σωστη και αν εισαι και οι αλλοι δεν ειναι τοτε θα πρεπει και παλι να χαιρεσαι γιατι δεν θα το κανεις για τους αλλους αλλα για σενα, Συνηθως μας πληγωνει οταν κανουμε πραγματα για αλλους και δεν τα δεχονται ενω στην ουσια θα πρεπει να κανουμε πραγματα απο εμας γαι εμας. πχ επιλεγω να ειμαι σωστη γιατι αυτο με κανει να νιωθω καλα με τον εαυτο μου και με γαληνευει. Δεν θα ειμαι σωστη για να φερω ανθρωπους κοντα μου. Αν καποιος δεν το δεχτει τοτε προβλημα του γτ δεν το εκανα για εκεινον. Σαφως θα στεναχωρηθω αλλα επειδη ξερω οτι αξιζω και τι και επειδη εχω σεβασμο προς εμενα δεν επιτρεπω απο κανεναν να με στεναχωρει. Μπορει να εφταιξα αλλα αν το αναγνωρισω και το αποκαλυψω και δεν με δεχτουν τοτε κυκνε μου εχει προβλημα να συγχωρησει. Τετοιους ανθρωπους δεν τους θελω και δεν θα τους κανω την χαρη να στεναχωρηθω και ουτε να αναρωτηθω με τα ΓΙΑΤΙ.

Σταματα λοιπον να νιωθεις ενοχες, να μαθεις να αναγνωριζεις τα καλα και τα κακα σου, να μαθεις τι αξιζεις και να ΣΕΒΕΣΑΙ τον ευατο σου..αυτα ειναι τα κλειδια που θα σε κανουν να βαλει τα ορια σου στην στεναχωρια! Καποτε ημουν βουτηγμενη στην θλιψη, την καταθλιψη και δεν μπορουσα να αντιμετωπισω τπτ γι αυτο θελω να δινω δυναμη στους ανθρωπους που θελουν βοηθεια και να προσπαθησω να την ανακαλυψουν..

Αν δεν καταλαβες και παλι ειμαι εδω κυκνε μου :*

---

Κατάλαβα απλά επειδή είμαι πολύ κουρασμένη θα ξαναδιαβάσω κι αύριο την απάντηση σου με καθαρό μυαλό...αν θες κάνε έναν κόπο σε παρακαλώ να δεις τι απάντησα στον Γιάννη σχετικά με το τι έκανα σήμερα για να μην το ξαναγράφω...σ' ευχαριστώ! Τώρα μπορώ να σχολιάσω την τελευταία παράγραφο σχετικά με τις ενοχές...αγγίζεις πολύ ευαίσθητη χορδή τώρα...νιώθω αρκετά εύκολα ενοχές και βασανίζομαι και τα βάζω με τον εαυτό μου πολλές φορές...και δυστυχώς στο περιβάλλον μου έχουν φροντίσει μερικοί άνθρωποι να μου τις καλλιεργήσουν και κάποιες έχουν μπει βαθιά μες την ψυχή μου...και το να νιώθω ενοχή είναι από τα χειρότερα συναισθήματα για μένα...κι εγώ νιώθω ότι δεν έχω τη δύναμη να αντιμετωπίσω τίποτα τώρα...θα ήθελα να βρω ένα καταφύγιο, ένα μέρος και κάποιον που να νιώθω ασφαλής...το χρειάζομαι τόσο πολύ...αλλά δεν το έχω και φοβάμαι πολύ...αν τυχόν μπορείς να δώσεις λίγη έστω δύναμη και σ' εμένα θα ήταν πολύ πολύτιμο αυτό...φοβάμαι μόνη μου...
Πάντως γι' αυτό που λες για το συγγνώμη του το είπα έτσι ακριβώς πριν "εγώ σου ζήτησα συγγνώμη κι είμαι εντάξει με τον εαυτό μου. Εσύ είσαι;"

Quote:

---

Originally Posted by kyknos25

μπηκα κ λεω ουπς ποτε ανοιξα ποστ:P

---

Χα χα χα χα χα! Γεια σου συνονόματε/η (δεν ξέρω τι είσαι) :p

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Του έστειλα και σήμερα μήνυμα, πριν λίγο μάλιστα στο οποίο του έκανα παράπονα αυτή τη φορά...έκανα αυτό που είπες πριν το διαβάσω, να του μιλήσω εγώ δηλαδή...δεν άντεξα άλλο...και μέσα σ' όλα του είπα ότι αν δεν μου απαντήσει ούτε αύριο δεν θα με ξανακούσει εκτός απροόπτου...για να μην παρεξηγηθώ να διευκρινίσω (όπως το διευκρίνισα και σ' εκείνον) ότι αυτό δεν είναι εκβιασμός αλλά ότι εγώ δεν αντέχω άλλο να περιμένω μέσα στο άγχος και στην αγωνία για μια απάντηση από την οποία θα καταλάβω αν μπορούμε ή όχι να λύσουμε τελικά τα προβλήματα μας...δεν μπορώ άλλο πια πραγματικά κι αν είναι να συνεχίσω να περνάω αυτή την αγωνία περιμένοντας πότε θα δεήσει να μου στείλει έστω και 2 γραμμές απαντώντας έστω στα βασικά ερωτήματα που με καίνε προτιμώ να το αφήσω ώστε να μην περιμένω πια, να μην αγωνιώ πια...με καταλαβαίνεις; Πες μου και τη γνώμη σου αν θέλεις σχετικά με τις ενέργειες μου...εγώ πάντως το κάνω αυτό για να προστατέψω τον εαυτό μου γιατί φοβάμαι...η ψυχική μου ισορροπία κρέμεται από μια κλωστή και δεν αντέχω αβεβαιότητα και στεναχώρια...θέλω να προστατεύσω την ψυχολογία μου...δεν είναι καθόλου δύσκολο να καταρρεύσω και να πέσω σε κατάθλιψη...

---

Μπραβο σου! :) νομιζω οτι εκανες το σωστο για τον λογο αυτον που εκανα εντονα τα γραμματα.. Ο καθενας εχει τις ανοχες του και τα ορια του και εσυ εβαλες τα ορια σου μολις τωρα!!! Μπραβο σου κυκνε μου... και σιγα σιγα θα καταφερεις και το "ακατορθωτο" για σενα, να μην επηρρεαζεται τοσο πολυ η ψυχολογια σου ωστε να σε μπλοκαρει και να μην μπορεις να λειτουργησεις στη ζωη σου, στην δουλεια σου... στο οτιδηποτε!

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Κατάλαβα απλά επειδή είμαι πολύ κουρασμένη θα ξαναδιαβάσω κι αύριο την απάντηση σου με καθαρό μυαλό...αν θες κάνε έναν κόπο σε παρακαλώ να δεις τι απάντησα στον Γιάννη σχετικά με το τι έκανα σήμερα για να μην το ξαναγράφω...σ' ευχαριστώ! Τώρα μπορώ να σχολιάσω την τελευταία παράγραφο σχετικά με τις ενοχές...αγγίζεις πολύ ευαίσθητη χορδή τώρα...νιώθω αρκετά εύκολα ενοχές και βασανίζομαι και τα βάζω με τον εαυτό μου πολλές φορές...και δυστυχώς στο περιβάλλον μου έχουν φροντίσει μερικοί άνθρωποι να μου τις καλλιεργήσουν και κάποιες έχουν μπει βαθιά μες την ψυχή μου...και το να νιώθω ενοχή είναι από τα χειρότερα συναισθήματα για μένα...κι εγώ νιώθω ότι δεν έχω τη δύναμη να αντιμετωπίσω τίποτα τώρα...θα ήθελα να βρω ένα καταφύγιο, ένα μέρος και κάποιον που να νιώθω ασφαλής...το χρειάζομαι τόσο πολύ...αλλά δεν το έχω και φοβάμαι πολύ...αν τυχόν μπορείς να δώσεις λίγη έστω δύναμη και σ' εμένα θα ήταν πολύ πολύτιμο αυτό...φοβάμαι μόνη μου...
Πάντως γι' αυτό που λες για το συγγνώμη του το είπα έτσι ακριβώς πριν "εγώ σου ζήτησα συγγνώμη κι είμαι εντάξει με τον εαυτό μου. Εσύ είσαι;"

---

Σε καταλαβαινω απολυτα γιατι και εμενα ολοι γυρω μου απο παιδι μου δημιουργουσαν συνεχεια ενοχες.. ειναι ενα απο τα χειροτερα συναισθηματα. Δεν σε αφηνει να ζησεις και να κανεις σωστες επιλογες και παντα κανεις τον καλο στους αλλους και ετσι χανεις τον εαυτο σου και γινεσαι ευθραυστη. Αυτο ομως πρεπει να σταματησει επιτελους μικρε κυκνε μου.. Ετσι εκανα και εγω, επρεπε να το κανω για μενα! Εδω θα ειμαι για το οτιδηποτε χωρις φοβο και κριση! :)

Καλημερα δεν σου ειπα.. Καλη σου μερα κυκνε μου! :) ευχομαι να εισαι καλυτερα! Εδειξες δυναμη με αυτο που εκανες..

Κύκνος, είσαι πολύ αυθεντικός σ αυτά που λες, δυστυχώς τα βιώνεις, τραυματισμένος άνθρωπος χωρίς να έχεις βλάψει. Κι όμως με το παραμικρό που πιστεύεις ότι έκανες κάποιο να νοιώσει άσχημα ή άβολα να μην νοιωθεις καλά και επιμένεις να ζητάς συγνώμη εκεί που για μεγαλύτερα άλλοι σε έβλαπταν και μετά προσπερνούσαν.
Είναι οι ενοχές που σε γέμισαν από παιδική ηλικία, όπως συνέβηκε και με άλλους εδώ, σε ηλικία που είναι κανείς απλά δέκτης σ αυτά που του φυτεύουν στο κεφάλι, χωρίς ικανότητα αντίδρασης και κριτικής, απλά τα θεωρεί δεδομένα και η συμπεριφορά του μετέπειτα καθορίζεται από αυτά. Και αποτέλεσμα αυτών η υπερευαισθησία και η χαμηλή αυτοεκτίμηση. Το να θεωρείς τον εαυτό σου ανίκανο και να κρατάς τις δυνάμεις που σου δωσε ο Θεός σε αδράνεια, επειδή θεωρείς τον εαυτό σου ανίκανο να δημιουργήσει. Και άμα σε ρωτήσω τι σου κόστισε όλο αυτό, θα θέλεις ώρες να μου παραθέσεις τα όσα δεν έκανες, της ευκαιρίες που έχασες στη ζωή σου επειδή σε έμαθαν να θεωρείς τον εαυτό σου κατώτερο. Και τώρα θέλεις να ξεφύγεις όχι μόνο από τις ενοχές αλλά και από το χώρο που ζεις ή κινείσαι όπου βλέπεις γύρω σου όλους αυτούς που σε πότισαν με τις ενοχές ανέμελους κι ευτυχισμένους.

Τουλάχιστο θα σου σύστηνα στο εξής να μην ανέχεσαι, να μάθεις να αντιδράς στις μειωτικές συμπεριφορές, με εξάσκηση. Τόλμα να κάνεις πράγματα που θεωρείς τον εαυτό σου ανίκανο να τα κάνεις ώστε να βλέπεις την πεποίθηση σου αυτή να διαψεύδεται. Μ αυτό τον τρόπο αποκτάς παραπάνω θάρρος και αρχίζει να τονώνεται η αυτοεκτίμηση σου. Θα το δεις άμα το κάνεις όπως σου λέω. Μάθε από την άλλη να δοκιμάζεις τις ενοχές, να κάνεις τα αντίθετα δλδ από αυτά που σου επιβάλλουν ώστε να βιώνεις τη διάψευση τους. Μάθε επίσης να μην παίρνεις τοις μετρητοίς την αρνητική κριτική των αλλων, να βαζεις απ το ένα και να βγαζεις απ το άλλο. Βρες επίσης διεξόδους, τρόπους μέσα από τις πραγματικές σου δυνάμεις και δυνατότητες ώστε να απομακρυνθείς από ανθρώπους που σε πληγώνουν ή τονωνουν το αρνητικό σου αίσθημα. Είμαστε και μεις εδώ για ένα καλό λόγο οποτε θες.

Πολυ σωστος εισαι Γιαννη!

Quote:

---

Originally Posted by Christina82

Σε καταλαβαινω απολυτα γιατι και εμενα ολοι γυρω μου απο παιδι μου δημιουργουσαν συνεχεια ενοχες.. ειναι ενα απο τα χειροτερα συναισθηματα. Δεν σε αφηνει να ζησεις και να κανεις σωστες επιλογες και παντα κανεις τον καλο στους αλλους και ετσι χανεις τον εαυτο σου και γινεσαι ευθραυστη. Αυτο ομως πρεπει να σταματησει επιτελους μικρε κυκνε μου.. Ετσι εκανα και εγω, επρεπε να το κανω για μενα! Εδω θα ειμαι για το οτιδηποτε χωρις φοβο και κριση! :)

Καλημερα δεν σου ειπα.. Καλη σου μερα κυκνε μου! :) ευχομαι να εισαι καλυτερα! Εδειξες δυναμη με αυτο που εκανες..

---

Καλησπέρα Χριστίνα! :) Από εκείνη την άποψη είμαι έτσι κι έτσι...έστειλε μία απάντηση που είπε ότι θα μου απαντήσει σε όσα ρωτάω έως σε καμιά δεκαριά μέρες αλλά μου εξήγησε ότι τόσο καιρό δεν απαντούσε γιατί επειδή λέει είχα γράψει πολλά θέλει χρόνο να τα σκεφτεί και να τα επεξεργαστεί κι ότι δεν είναι κάτι που μπορεί να απαντήσει σε 5 λεπτά (γιατί του παραπονέθηκα ότι δεν διέθετε έστω πέντε λεπτά να στείλει απάντηση). Δεν ξέρω αν αυτό που είπε είναι θετικό ή όχι...εσύ τί λες; Πάντως επειδή έχω διαπιστώσει ότι έχει αρκετό χρόνο free κάποιες φορές αλλά εμένα δεν μου μιλάει καν έχω αρχίσει να πιστεύω ότι το κάνει επίτηδες για να με στεναχωρεί επειδή έχει θυμώσει για ότι είπα...και του το είπα χθες αυτό. Απάντηση δεν έχω πάρει αλλά δεν εκπλήσσομαι...πάντως έχω αρχίσει να θυμώνω...γιατί του έχω πει ότι στεναχωριέμαι που δεν λέει τίποτα κι ενώ το γνωρίζει συνεχίζει να το κάνει...έχω κάπου άδικο;

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Κύκνος, είσαι πολύ αυθεντικός σ αυτά που λες, δυστυχώς τα βιώνεις, τραυματισμένος άνθρωπος χωρίς να έχεις βλάψει. Κι όμως με το παραμικρό που πιστεύεις ότι έκανες κάποιο να νοιώσει άσχημα ή άβολα να μην νοιωθεις καλά και επιμένεις να ζητάς συγνώμη εκεί που για μεγαλύτερα άλλοι σε έβλαπταν και μετά προσπερνούσαν.
Είναι οι ενοχές που σε γέμισαν από παιδική ηλικία, όπως συνέβηκε και με άλλους εδώ, σε ηλικία που είναι κανείς απλά δέκτης σ αυτά που του φυτεύουν στο κεφάλι, χωρίς ικανότητα αντίδρασης και κριτικής, απλά τα θεωρεί δεδομένα και η συμπεριφορά του μετέπειτα καθορίζεται από αυτά. Και αποτέλεσμα αυτών η υπερευαισθησία και η χαμηλή αυτοεκτίμηση. Το να θεωρείς τον εαυτό σου ανίκανο και να κρατάς τις δυνάμεις που σου δωσε ο Θεός σε αδράνεια, επειδή θεωρείς τον εαυτό σου ανίκανο να δημιουργήσει. Και άμα σε ρωτήσω τι σου κόστισε όλο αυτό, θα θέλεις ώρες να μου παραθέσεις τα όσα δεν έκανες, της ευκαιρίες που έχασες στη ζωή σου επειδή σε έμαθαν να θεωρείς τον εαυτό σου κατώτερο. Και τώρα θέλεις να ξεφύγεις όχι μόνο από τις ενοχές αλλά και από το χώρο που ζεις ή κινείσαι όπου βλέπεις γύρω σου όλους αυτούς που σε πότισαν με τις ενοχές ανέμελους κι ευτυχισμένους.

Τουλάχιστο θα σου σύστηνα στο εξής να μην ανέχεσαι, να μάθεις να αντιδράς στις μειωτικές συμπεριφορές, με εξάσκηση. Τόλμα να κάνεις πράγματα που θεωρείς τον εαυτό σου ανίκανο να τα κάνεις ώστε να βλέπεις την πεποίθηση σου αυτή να διαψεύδεται. Μ αυτό τον τρόπο αποκτάς παραπάνω θάρρος και αρχίζει να τονώνεται η αυτοεκτίμηση σου. Θα το δεις άμα το κάνεις όπως σου λέω. Μάθε από την άλλη να δοκιμάζεις τις ενοχές, να κάνεις τα αντίθετα δλδ από αυτά που σου επιβάλλουν ώστε να βιώνεις τη διάψευση τους. Μάθε επίσης να μην παίρνεις τοις μετρητοίς την αρνητική κριτική των αλλων, να βαζεις απ το ένα και να βγαζεις απ το άλλο. Βρες επίσης διεξόδους, τρόπους μέσα από τις πραγματικές σου δυνάμεις και δυνατότητες ώστε να απομακρυνθείς από ανθρώπους που σε πληγώνουν ή τονωνουν το αρνητικό σου αίσθημα. Είμαστε και μεις εδώ για ένα καλό λόγο οποτε θες.

---

Καταρχήν, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ γι' αυτή σου τη φράση...δεν φαντάζεσαι πόσο χρειάζομαι να ακούσω λόγια που θα μου τονώσουν λίγο την αυτοπεποίθηση...και την πίστη στον εαυτό μου...αυτή η κατάσταση με έχει κάνει να νιώθω πως είμαι κακιά :( Προσπαθώ να αντιδράω όσο γίνεται αλλά κάθε φασαρία ακόμα και μικρή με ταράζει πολύ και διαταράσσει την ήδη εύθραυστη ηρεμία μου που μετά δεν επανέρχεται εύκολα...τώρα ας πούμε, νιώθω δύσπνοια κι έχω ταχυκαρδία και είναι σαν να τρέμω μέσα μου...και σαν να νιώθω λίγο φόβο...
Πώς πιστεύεις ότι θα μπορούσα ίσως να βρω αυτές τις διεξόδους; Έχεις να μου προτείνεις κανένα παράδειγμα; Πάντως μερικές φορές (κι αυτή την περίοδο) νιώθω την ανάγκη να φύγω μακριά, πολύ μακριά...κάπου που θα νιώθω απολύτως ελεύθερη και θα βρω γαλήνη...και δεν θα ξαναγυρίσω ποτέ εδώ...

Έχεις ανάγκη από ανθρώπους τους οποίους να νοιώθεις πραγματικά δίπλα σου. Αυτό σε τονώνει, εκτοξεύει τη διάθεση σου και ανεβαίνει η αυτοπεποίθηση, το έχεις μεγάλη έλλειψη αυτό το αίσθημα, δυστυχώς οι κλειστοί και ντροπαλοί άνθρωποι δεν ξανοίγονται, δεν προσεγγίζουν εύκολα τους άλλους για να δημιουργήσουν φιλίες, δεν χαρακτηρίζονται για κοινωνικές δεξιότητες και έτσι έχουν λίγους φίλους, άρα λίγους δίπλα τους και με αυτό τον τρόπο δημιουργείται η έλλειψη και η χαμηλή αυτοπεποίθηση. Δεν ξέρω αν τα λέω σωστά, διόρθωσε με.......

Μίλησες για κακία, δε διακρίνω πουθενα να σαι κακιά μέσα απ αυτά που γράφεις, ίσως έχεις κάποια υπερευαισθησία. θες να φύγεις μακριά, πολύ μακριά......αντέχεις τη μοναξιά για να το κάνεις αυτό?

Άλματα στη ζωή, για τετοιους χαρακτήρες δε γίνονται εύκολα, αλλά μπορούν να γίνουν πολλά μικρά μικρά βηματα σταδιακά τα οποία αλλαζουν τη ζωή του ανθρώπου. Να κάνεις πολλή παρέα με άτομα των οποίων η παρέα σε γεμίζει, που νοιώθεις χαρά και ανεβαίνει η διάθεση σου άμα είσαι μαζί τους, είτε στο σπίτι, είτε συγγενείς είτε φίλοι. Κι αν έχεις αποκοπεί από τετοια άτομα προσπάθησε να ξαναδημιουργήσεις σύνδεση. Ψάξε επίσης σε κοινωνικούς χώρους όπου συχνάζεις, κοίταξε προσεκτικά αυτούς που είναι γύρω σου, κάποιοι θα σε γεμίζουν και θα χουν πολλά κοινά με σενα, πλησίασε τους, κουβέντιασε μαζί τους και δες αν θα μπορούσε να εξελιχθεί σε παρεα. Γιατί η αυτοπεποίθηση και η διάθεση ανεβαίνουν και όταν απλά είσαι με ανθρώπους που σε γεμίζουν χωρίς καν να συζητάς τα προβλήματα σου μαζί τους. Βρες επίσης χόμπι που σε γεμίζουν, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό. Κάπως έτσι να ξεκινήσεις. Όλα αυτά να τα βάλεις σαν στόχους και οι πράξεις σου να κινούνται προς την κατεύθυνση τους. Επίσης προσπάθησε να μειώσεις την ένταση και τη συχνότητα των σκέψεων που σου προκαλούν αρνητικά συναισθήματα, μην αναμοχλεύεις στη μνήμη περιστατικά που σου δημιουργούν αυτά τα αισθήματα, κάνε πράγματα που σε βοηθούν να ξεφύγεις από τη σκέψη, ώστε με τον καιρό οι σκέψεις αυτές να μειωθούν.
Κρύβεις ένα ωραίο άνθρωπο μέσα σου, μην αφήνεις όλα αυτά να τον κρατούν στην αφάνεια και να τον καταστρέφουν.