Διακοπη Θεραπειας απο διπολικο σύνδρομο

Καλησπερα σε ολους σας!
Χαρηκα πολυ οταν ανακαλυψα αυτην την παρεουλα που σε κανει να νιώθεισ οτι δεν είσαι μόνος σου!!
Εδω και 7 περιπου χρόνια εχει διαγνωσθει ΚΑΙ για μενα διπολικό σύνδρομο όπως πολύ ωραία μας το ορίζουν!!! Η λέξη και μόνο σύνδρομο δείχνει οτι το μόνο που ξέρουν για μας είναι οτι έχουμε κάποια κοινά συμπτώματα και οτι έχουμε σημειώσει βελτίωση σε παρόμοια θεραπεία!
Η αλήθεια είναι οτι εγώ άργησα να το "χωνέψω" παρά το γεγονος οτι είμαι σε θεραπεια συντήρησης τα τελευταία 4 χρόνια! Απλά θεωρησα οτι κάνω το χατήρι στους δικούς μου και οτι σε τελική ανάλυση η συντήρηση δεν επηρεάζει το ρυθμό της ζωης μου!!
Έτσι τουλάχιστον νόμιζα αν και πάντα έλεγα και λέω οτι δεν υπάρχει φάρμακο χωρίς έστω και την παραμικρή παρενέργεια. Για να μη πολυλογώ να σας πω οτι η θεραπεια που εκανα προκειμενου να αποφυγω υποτροπη ητανε με Βαλπροικο Νατριο και όντως όλα αυτά τα χρόνια κατάφερα πολλά στη ζωή μου, χωρίς καμία "διακοπή" λόγω "ασθένειας".
Πρόσφατα όμως διαπιστωσα με το γιατρό μου οτι το φαρμακο μου προκάλεσε κύστη στις ωοθηκες και πρέπει να το διακόψουμε ή να το αντικαταστήσουμε!!
Μετά από συζήτηση καταλήξαμε στο να το σταματήσω!!
και τωρα που κατάφερα αυτό για το οποίο πολεμουσα χρόνια (ειχα ξαναπροτεινει πολλεσ φορες να σταματήσω τη θεραπεια αλλα πήρα αρνητικη απάντηση απο το γιατρο) έχω αρχίσει και ΦΟΒΑΜΑΙ οτι δεν θα τα βγαλω πέρα χωρις το φαρμακο και οτι μπορεί να υποτροπιάσω και να χάσω οτι κατέκτησα τόσα χρόνια, και είμαι σίγουρη οτι εσεις που το εχετε περάσει γνωρίζετε καλά τισ καταστροφικέσ συνεπειες της αρρωστιας στηγ ζωή μας. Εμένα μου ήρθε κατακούτελα στο ξεκίνημα της ζωής μου μόλις πήρα πτυχίο (21 χρονών)
θα με βοηθούσε παρα πολυ να μάθω οτι υπάρχουν κάποιοι απο εδώ που έχουν διακόψει και δεν έχουν υποτροπιάσει !!! Ακόμη και η γνώμη σας , τα δικά σας συναισθημάτα οσον αφορα τα φάρμακα θα με βοηθούσανε πολύ!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ παρα πολύ για την υπομονή σας και για το ενδιαφέρον σας!!! Ευχομαι να φανώ κι εγω χρήσιμη σε αυτην την παρεούλα!!!
Δεν θέλω να παραεξηγηθω για τις απόψεις μου για τα φαρμακα....Σίγουρα αυτά ειναι που με κάνανε καλά και που είναι απραίτητα ! Απλα τα όρια πολύ λεπτά και ο καθένας μασ σίγουρα έχει τα δικά του βιώματα και εμπειριες!!!

Είναι πολύ σημαντικό για σένα το γεγονός ότι έχεις καλή επίγνωση της κατάστασης. Είτε έρθει υποτροπή, είτε όχι, η καλή επίγνωση και η αποδοχή της κατάστασης/ασθένειας/διαταραχής, συντελούν σημαντικά στην γρήγορη και ορθή διαχείρηση της.

Εύχομαι να πάνε όλα καλά, καλή δύναμη!

Σε ευχαριστώ :)
Η παρέα σας ελπίζω να με βοηθήσει στην επίτευξη του στόχου μου!!
Το χειρότερο μου όταν είχα αρρωστήσει ήτανε οτι πίστευα οτι είμουνα ο μοναδικός άνθρωπος που νιώθει έτσι!!
Για αυτό και ένιωθα υπερβολική μοναξιά !
Εψαχνα απελπισμένα να βρω κάποιον που νιώθει σαν κι εμένα και το μόνο που κατάφερνα ήτανε να με κοιτάνε σαν ΟΥΦΟ ή να με φορτώνουν με περισσοτερα φάρμακα!

Quote:

---

Originally posted by Kat14
Σε ευχαριστώ :)
Η παρέα σας ελπίζω να με βοηθήσει στην επίτευξη του στόχου μου!!
Το χειρότερο μου όταν είχα αρρωστήσει ήτανε οτι πίστευα οτι είμουνα ο μοναδικός άνθρωπος που νιώθει έτσι!!
Για αυτό και ένιωθα υπερβολική μοναξιά !
Εψαχνα απελπισμένα να βρω κάποιον που νιώθει σαν κι εμένα και το μόνο που κατάφερνα ήτανε να με κοιτάνε σαν ΟΥΦΟ ή να με φορτώνουν με περισσοτερα φάρμακα!

---

Quote:

---

Originally posted by Kat14
Το χειρότερο μου όταν είχα αρρωστήσει ήτανε οτι πίστευα οτι είμουνα ο μοναδικός άνθρωπος που νιώθει έτσι!!
Για αυτό και ένιωθα υπερβολική μοναξιά !

---

Αυτό το συναίσθημα είχα και εγώ για χρόνια...
Καλωόρισες!

Kαλως ορισες στην παρεα μας,εχω και εγω την ιδια παθηση,δεν θελω να σου χρυσωσω το χαπι και να σου πω πως ολα θα ειναι καλα και ωραια,πραγμα βεβαια που μπορει να συμβει και κανεις δεν μπορει να το αποκλεισει,αλλα υπαρχει παντα το δεδομενο την υποτροπης αλλα δεν μπορεις να ζεις συνεχεια κατω απο το φοβο της, ουτε να τριβελιζει το μυαλο σου ενα τετοιο ενδεχομενο.
Αυτο που εκανα και κανω εγω (μου το προτεινε ογιατρος μου) ειναι να ζω την ζωη μου σαν να μην ειχα παθει ποτε τιποτα ΑΛΛΑ να κραταω στην ακρη του μυαλου μου την πιθανοτητα οτι κατι αρχιζει να μην πηγαινει καλα (σε περιπτωση που...).
Ξερω οτι ακουγεται δυσκολο να βρεις την ισοροποια που χρειαζεται και να ξεπερασεις τον φοβο που νιωθεις,απλα δωσε χρονο στον εαυτο σου να προσαρμωστει...καλη επιτυχια!

Ευχαριστω για τη συμβουλή, θα προσπαθησω να την υιοθετήσω! Πράγματι
όλο αυτόν τον καίρο που είμαι σε συντηρηση ζούσα σα να μην είχε συμβει τίποτα σε επίπεδο που αρχισα να πιστεύω μήπως έκανε λάθος και η γιατρός!
Τωρα όμως που πρέπει να αποδείξω οτι μπορώ να ζήσω και χωρίς φάρμακα (κάτι για το οποίο επέμενα καιρό και δεν με αφήνανε), δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου μια πιθανή υποτροπη και ακόμη περισσότερο φοβάμαι όλεσ τις συνέπειες που θα έχει στη ζωή μου!
Εσύ πόσο καιρό δεν κάνεις συντήρηση ?

Επίσης Καλώς σας βρήκα και ευχαριστώ για το ενδιαφέρον!!

Για να ειμαι ειλικρινης τωρα παιρνω φαρμακα αλλα περασα και μεγαλα διαστηματα που δεν επαιρνα καθολου,ειπαμε η υποτροπη ειναι μια πιθανοτητα αλλα δεν θελω να επιρεαστεις απο μενα...δωσε τον αγωνα σου και ολα θα πανε καλα...

Quote:

---

Originally posted by Kat14
Τωρα όμως που πρέπει να αποδείξω οτι μπορώ να ζήσω και χωρίς φάρμακα (κάτι για το οποίο επέμενα καιρό και δεν με αφήνανε), δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου μια πιθανή υποτροπη και ακόμη περισσότερο φοβάμαι όλεσ τις συνέπειες που θα έχει στη ζωή μου!

---

Μπορείς να ζήσεις χωρίς φάρμακα. Θα το δεις πως όσο περνάει ο καιρός θα υποχωρεί η σκέψη της υποτροπής, αυτό δεν σημαίνει σε καμμία όμως περίπτωση πως θα είσαι καλά για πάντα ντε και καλά και δεν θα υποτροπιάσεις ποτέ. Φυσικά και μπορεί να συμβεί, φυσικά και μπορεί να μη συμβεί. Τα συμπτώματα όμως τώρα πλέον τα ξέρεις. Οπότε θα είσαι σε εγρήγορση και όταν/αν αυτά εμφανιστούν θα ενεργοποιηθείς πριν επιδεινωθούν. Όπως και να \'χει καλή επιτυχία σου εύχομαι!

Eυχαριστω πάρα πολυ για τη στηήριξη που μου δίνετε! Η αληθεια ειναι οτι οσο το ψαχνω τοσο χειρότερο ειναι για μενα!Γιατι τελικα διαπιστωνω οτι πολυ λίγοι τα εχουν καταφερει χωρις φαρμακα!
Ο γιατρος μου , μου ειπε πως είχε μια περιπτωση την μοναδικη που τα καταφερε ΧΩΡΙΣ φαρμακα για 17 ΧΡΟΝΙΑ! Μετα ομως απο 17 χρονάκια η \"ασθενεια\" τον ξαναεπισκεφθηκε!Βεβαια μου εχει επισημανει το γεγονος οτι δεν αποκλειεται να είμαι η πρωτη ασθενης που μπορει να τα καταφερω για πάντα!Η ελπίδα πάντα θα υπάρχει!

Kat μη ξεχνάμε όμως πως ακόμα και με τα φάρμακα είναι πιθανό το ενδεχόμενο της υποτροπής...Αν είναι να έρθει δηλαδή, θα έρθει...Ο φόβος της είναι πέρα για πέρα κατανοητός αλλά δεν μπορεί να μας καθορίζει τη ζωή. Ο φόβος της υποτροπής σίγουρα δεν φέρνει την υποτροπή αλλά ας μην παίζουμε με την τύχη μας και ας μη του δίνουμε περισσότερη σημασία απ\' όση του αρμόζει!!

Γεια σου Κατ
και γεια σε όλους
θάθελα να πω ότι έχω κι εγώ διπολ διατ και παίρνω κάποια φάρμακα που με κάνουν να νιώθω καλα
δηλαδή εδώ και 10 μήνες έχω ξεχάσει ότι είμαι ή ότι ήμουν άρρωστη .
μόνο που όπως στην περίπτωσή σου αυτά τα φάρμακα μου δημιουργούν επιπλοκές στην υγεία όπως αμηνόροια και προβλήματα στον θυρεοειδή
θέλω πολύ να τα κόψω και μάλιστα την τελευταία εβδομάδα τα μείωσα κατά το ήμισυ όμως συνέχεια σκέφτομαι την πιθανότητα της υποτροπής
ή ότι δεν είμαι στην πραγματικότητα καλά ενώ νομίζω ότι είμαι


φιλάκια σε όλους και όλες

Ομολογω οτι το ενδεχόμενο υποτροπης ενω παίρνεις φάρμακα δεν μου το είχανε αναφέρει ποτε!!Ϊσα ισα η γιατρος μου μου είχε εγγυηθει οτι με τα φάρμακα (Βαλπροικο) δεν υπηρχε περίπτωση να υποτροπιασω και έτσι νομίζω είναι. Εξάλλου το διπολικό σύνδρομο απο οτι διαβάζω και λένε είναι οργανική ασθένεια που οφειλεται σε λανθασμένη χημικη ισορροπία του εγκεφάλου!Κάποιες ουσίες είναι πολυ αυξημένες, έτσι εξηγείται και η υπερδιέγερση. Οπότε με τα φάρμακα διατηρείς την ισορρόπια η οποία αμφισβητείται όταν τα σταματήσεις....

Το θέμα είναι εμεις να μαθουμε να ζουμε χωρις φάρμακα και να βρουμε τρόπο να πολεμάμε κάθε ενδεχόμενη υποτροπή με δικά μας φυσικά μέσα! ¨Οσο αυτό είναι εφικτό!

Quote:

---

Originally posted by Kat14
Ομολογω οτι το ενδεχόμενο υποτροπης ενω παίρνεις φάρμακα δεν μου το είχανε αναφέρει ποτε!!Ϊσα ισα η γιατρος μου μου είχε εγγυηθει οτι με τα φάρμακα (Βαλπροικο) δεν υπηρχε περίπτωση να υποτροπιασω και έτσι νομίζω είναι.

---

Εγώ πάντως παίρνοντας φάρμακα [trileptal] υποτροπίασα κι ενώ τώρα είμαι καλά και συνεχίζω να παίρνω φάρμακα [lamictal] δεν αποκλείω σε καμμία περίπτωση το ενδεχόμενο της υποτροπής. Έκανα μια φορά το λάθος να το αποκλείσω και δεν το ξανακάνω!!

Από την άλλη πλευρά, βλέπω ότι έχεις μεγάλη εμπιστοσύνη στη γιατρό σου και αν τα πιάνω σωστά αν σου είχε εγγυηθεί πως και χωρίς το depakene μπορείς να είσαι καλά τότε ίσως να μην είχες ανοίξει αυτό το θέμα.

Kat 14 θα ήθελα να σε ρωτήσω :
ποια είναι η εμπορική ονομασία του Βαλπροικού νάτριου;;;
πόσα χρόνια το παίρνεις;;;; σ αυτό το διάστημα υποτροπίασες -είχες επεισόδιο;;;

με ενδιαφέρει πάρα πολύ
στη δική μου περίπτωση αρρώστησα μετά από 5 χρόνια .Έπαιρνα tegretol και λίθιο

τώρα παίρνω solian trileptal kai lithiofor

αλλά δεν μου αρέσουν (τα χαπια) συν ότι ούτε κι εγώ τους αρέσω αφού μου δημιουργουν επιπλοκές

με το lamictal?γιατι δεν δοκιμαζει κατι αλλο...η υπαρχει πλεων προβλημα γενικα..

Θα απαντησω σε έναν έναν !!! :)
Πρώτα από όλα φίλε ραψωδέ έχεις δίκιο η γιατρός μου δεν εγγυήθηκε οτι όταν σταματησω τη θεραπεια συντηρησης ΔΕΝ θα υποτροπιασω, ίσα ισα με προειδοποιησε να έχω το νου μου για τυχον συμπτώματα...(για αυτο και ανοιξα θεμα)

Προς το παρον (ίσως να μη σας το έδωσα να το καταλαβετε) είμαι σε διαδικασία διακοπης δηλαδη ελλατωνω τη δόση σιγά σιγά (απο 750 σε 500 σε 250 σε ΜΗΔΕΝ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ)Ακόμη δεν το έχω σταματησει ! Είμαι στη φάση 500 μιλιγραμμαρια!¨Όσο για το τριλεπταλ μου το ανεφερε ως πιθανό φάρμακο να αντικαταστησω το Ντεπακιν εαν δεν θελω να διακοψω τη θεραπεια συντηρησης!!!

Φίλη κομμα (συγνωμη που παραποιω τα ονοματα σας αλλα είναι δυσκολο να αλλαζω συνεχεια σε Αγγλικη) η εμπορικη ονομασια του Βαλπροικου είναι Ντεπακιν και ανήκει στα αντιεπιληπτικα..Σας διαβεβαιω οτι με το Ντεπακιν δεν παρουσιασα ΚΑΜΙΑ υποτροπη. Η μοναδικη υποτροπη που είχα ήταν αμέσως μετα τη θεραπεια μου απο το πρώτο επεισόδιο όπου δεν θυμάμαι κι εγώ ΠΟΣΟ και ΠΟΙΑ φαρμακα μου δώσανε!!!

Εξάλλου στην αρχή μου τα δώσανε κρυφα γιατι αρνιόμουνα να τα πάρω..Είχα ένα πολυ ισχυρο επεισόδιο μανιας. Απο αυτα που θυμαμαι ειναι αλοπεριδόλη και ζουπρεξα.Πηρα όμως και άλλα πολλα ...ποτε δεν ειχα την περιεργεια να ρωτησω τη γιατρο μου με τι με ειχε φορτωσει. ΘΥΜΑΜΑΙ ομως παρα πολυ καλα ολες τις παρενεργειες εφιδρωσεις...αποβλακομαρα... ξηροστομια και άλλα πολλα. Περασα πολυ δυσκολα μεχρι να βρω και πάλι την ισορροπία μου.
Αφου το ξεπερασα , ενα χρόνο μετα περιπου σταματησα όλα τα φαρμακα με την καθοδήγηση και πάλι της γιατρου!

Ένα χρόνο ΜΟΝΟ αντεξα..και υποτροπιασα (αν και εδω εχω ενστασεις).Εγω είχα την ίδια αντίδραση με την πρώτη φορά επεμενα οτι δε ειχα υποτροπιασει ενω η μητερα μου επεμενε οτι είχε δει ΄συμπτώματα. Τελοσπαντων η γνωμη μου ειναι οτι εκεινη φοβαται πιο πολυ απο εμενα γιατι περασε κι εκεινη και ολη η οικογενεια ΠΟΛΥ δυσκολα!!!Το αποτέλεσμα είναι οτι το ένα έφερε το άλλο και με την αντιπαράθεση τελικά μάλλον και πάλι ξέφυγα και ξαναπήρα φάρμακα μέχρι τώρα. Δηλαδη παίρνω το ντεπακιν χωρις καμια διακοπη περίπου 5 χρόνια!!!

Τέλος φ\'ίλε Αντωνη διάβασα τη δική σου ιστορία , όση μπορεσα (13 σελιδες-δεν τις διάβασα όλες :) ) Το θέμα είναι οτι θέλω να σταματησω τα φαρμακα. Η γιατρος μου αφησε την επιλογη να δοκιμασω άλλο φαρμακο και μαλιστα το τρλεπταλ...αλλά εγω θέλω να αποδειξω οτι μπορω και χωρις αυτο!

Το λαμικταλ εχει παρενεργειες ???εγω με το ντεπακιν δεν ειχα καμμια!

Επίσης (σορυ που σας κουραζω) εχω αλλη μια ερωτηση ειναι απαραιτητο οταν εισαι διπολικος να εχεις επεισοδια καταθλιψης???Εγω δεν θυμαμαι ποτε τον εαυτο μου καταθλιπτικο εκτος απο μια περίοδο που είχα πάρει κάποια κιλά και δεν ενιωθα καλα με τον εαυτο μου και τους αλλους , δεν θυμαμαι να είχα ποτε αυτοκτονικες τάσεις ή να σκέφτομαι γενικώς απαισιόδοξα!! Αντίθετα είχα έντονα επεισοδια μανιας με αισθήματα όπως κάλα γνωριζεται υπερβολικης ευτυχιας , ενεργειας κτλ Και μεχρι σήμερα είμαι ενας πολυ δραστήριος ανθρωπος με πολλα ενδιαφέροντα σε φυσιολογικά όμως επίπεδα! Κάποια πράγματ μήπως είναι και στποιχεια του χαρακτηρα μας τελικά??

Σορυ για το τεραστιο ποστ , ξέρω οτι είναι κουραστικο να τα διαβαζεις!!

Φίλη Κατ14 ευχαριστώ για την απάντηση
ήταν πράγματι κατατοπιστική
θα ρωτήσω το γιατρό μου για το ντεπακίν - πάντως το έχω ακουστά
εύχομαι ολόψυχα να μην αρρωστήσεις να περνάς όμορφα και δημιουργικά έτσι ώστε να μην σου μένει καιρός για άσχημες σκέψεις που οδηγούν σε αρνητικά και αυτοκαταστροφικά συναισθήματα
πιστεύω ότι μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς φάρμακα αρκεί να τροφοδουτούμε τον εαυτό μας με θετικότητα και νατον προφυλάσουμε από κακοτοπιές όπως άγχος πίεση κούραση κτλ.

φιλάκια
μου δίνεις ελπίδα και κουράγιο

:):):):)