Επιστροφή στον αυτοτραυματισμό...
Είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να γράψω!Αλλά το μόνο που μου βγαίνει είναι: ααααααααααααααααααααααααα αα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Δύο χρόνια μετά και πάλι γυρνάω στα ίδια.Με τη διαφορά οτι αυτή τη φορά,όταν κόβομαι,αντί να κλαίω,γελάω!Νομίζω οτι δεν θα ξεμπερδέψω ποτέ από αυτή την κατάσταση!Παλέυω εδώ και δύο χρόνια με την καταθλίψη...Αλήθεια ξεφέυγει ποτέ κανείς απο αυτή;Δεν μπόρω να συναναστραφώ με ανθρώπους.Δεν μπορώ να κάνω μια σχέση όπως όλες οι κοπέλες στην ηλικία μου.Και γιατί πάλι σήμερα αναζήτησα το ξυράφι;