Παρακαλώ θέλω να μου διαγράψετε το λογαριασμό. Ή δυνατόν και ό,τι έχω γράψει εδώ μέσα.
Ευχαριστώ.
Printable View
Παρακαλώ θέλω να μου διαγράψετε το λογαριασμό. Ή δυνατόν και ό,τι έχω γράψει εδώ μέσα.
Ευχαριστώ.
αποσύρω την αίτηση. δεν είμαι σίγουρη ακόμα. συγγνώμη για την αναστάτωση.
νομιζω πως οτι γραφεις μενει εκτος εαν δεν συναγει με τους κανονες του φορουμ οποτε σβηνετε.Quote:
Originally Posted by favvel
αυτο συμβαινει γιατι εαν καποιος μετα διαβαζει τα διαφορα αρθρα δεν θα βγαζει ακρη οταν τα δικα σου εχουν σβηστει
Τι επαθες γιατι ηθελες να φυγεις ?Quote:
Originally Posted by favvel
ασφαλως δεν της αρεσει η παρεα μας!!Quote:
Originally Posted by Marilou
δηλ αν συνάδει με τους κανόνες του φόρουμ μένει? νομίζω ότι όσοι διαγράφονται φαίνονται ως deleted-member.... τάδε (ένας αριθμός) σε παραθέσεις, δηλ. όταν κάποιος άλλος έχει παραθέσει στο μήνυμά του κάποιο μήνυμά τους. Αλλά δεν ξέρω τι γίνεται με τις αυτούσιες αναρτήσεις τους.
Δεν θα φύγω. Έχω ανάγκη να μιλάω.
Να ξέρεις ότι εδώ είναι ο μόνος χωρος που μπορείς να μιλάς να λες τα πάντα από ότι σε απασχολεί πάντα ανώνυμα οπότε δεν έχεις να φοβάσαι κάτι που μπορεί να αναγνωριστεί και να σε φωτογραφίσει.Quote:
Originally Posted by favvel
Εκτός και αν είναι άλλος ο λόγος αποχωρήσεις σου που καλό είναι αν σε απασχολεί να τον πεις .
Να αποφεύγεις απλά να δίνεις κάποια προσωπικά σου στοιχεία ακόμα και σε προσωπικά μηνύματα γιατί δεν ξέρεις με ποιο σκοπό ο άλλος θέλει να τα μάθει .
Τώρα για κανόνες τι να σου πω καλό μου εδώ μέσα με αυτά που βλέπουν τα μάτια μας ..
Δεν ξέρω πλέον τι ισχύει εφόσον δεν τηρούνται σε όλα τα μέλη οι ίδιοι ..
προσωπικά στοιχεία θεωρώ και το αν παίρνω αγωγή, το τι αγωγή παίρνω, πληροφορίες για το παρελθόν μου κλπ για τον εαυτό μου κλπ... για αυτό σκέφτηκα τη διαγραφή. αλλά έχω ανάγκη να μιλάω.
Ήθελα να διαγραφεί ο λογαριασμός για να σταματήσω να γράφω. σαν ένα είδος ελέγχου του εαυτού με βοήθεια από τρίτους. αφού μόνη μου δυσκολεύομαι να βάλω φρένο.
και τα παλιότερα μηνύματα επίσης θα ήθελα να διαγραφούν να γίνει μια εκκαθάριση. Αλλά αν παραμείνω μέλος λογικά αυτό δεν γίνεται.
Ελα μωρε πως κανεις ετσι και να μαθει ο κοσμος τι εχεις κατι θα γινει.... υπαρχουν και χειροτερα....
Υπαρχουν και αυτοι που δεν μιλανε καν... απλα τους δινουν τα χαπια και ζουν υπο-υποκαταστολη...!
Εμεις που ειμαστε εδω μεσα το εποικωνονουμε καπως.... σκεψου ολους τους αλλους που δεν μπορουν να το κανουν ουτε και αυτο?!
Απλα μπορει να μην βλεπουν καν το φως του Ηλιου!
Και αν παίρνεις αγωγή τι έγινε, ντρέπεσαι ?Quote:
Originally Posted by favvel
Το παρελθόν μας είναι ο οδηγός μας προς το μέλλον που θα επιλέξουμε να ακολουθήσουμε .γι αυτό πρέπει να είσαι περιφανή γι αυτο ,οποιο και να είναι .
Μην σταματάς κάτι που σου αρέσει και το κυριότερο να υποστηρίζεις ότι είσαι σήμερα .
Είτε είσαι με αγωγή είτε όχι .
Να ξέρεις τα άτομα που παραδέχονται ότι κάτι δεν πάει καλά και έχουν το θάρρος να δουλέψουν πάνω σε αυτό είναι τα πιο ευσυνείδητα άτομα που υπάρχουν .
Πολλοί άνθρωποι έχουν θέματα αλλά αρνούνται και να τα δουν αλλά το κυριότερο να δουλέψουν πάνω σε αυτά .
Εμείς εδώ είμαστε θα χαρούμε πολύ να σε ακούμε και μην φοβάσαι για τίποτα .
Εισαι ανάμεσα σε μέλη που είτε ήταν σε αγωγή είτε είναι ακόμα και δουλεύουν για να γίνουν η καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους .
Όλα τα υπόλοιπα δεν έχουν σημασία ;)
ναι πάντα υπάρχουν και χειρότερα. γιατί να κοιτάμε τα χειρότερα και όχι τα καλύτερα? δηλ εγώ πρέπει να είμαι χαρούμενη που έχω χαζέψει 50% ενώ κάποιος άλλος 80%??
επίσης έχω εκτεθεί ποικιλοτρόπως στη ζωή μου.
επίσης διαπιστώνω επειδή είμαι παλιό μέλος από κάτι παλιά μου μηνύματα το πόσο πολύ έκπτωση στις νοητικές λειτουργίες έχω πάθει ύστερα από όλα αυτά τα χρόνια με υποτροπές, νοσηλείες και φάρμακα. να πω ευχαριστώ?
και εγω εχω χαζεψει....! ενας ακομα στο παρτυ!
Το ξερω δεν ειναι απλα τα πραγματα.. καταλαβαινω... αλλα μπορει και να γινουν!
Κοίταξε ο κάθε άνθρωπος που βιώνει μια δυσκολη κατάσταση πάντα λέει γιατί να τυχαίνει αυτό σ εμένα ?Quote:
Originally Posted by favvel
Δεν είναι εύκολο να το διαχειριστής ολο αυτό και το αντιλαμβανόμαστε όσοι περάσαμε έστω και για λίγο χρονικό διαστημα σε σχέση με κάποιους άλλους από μια δύσκολη φάση με ένα θέμα υγεία μας ..
Πεσμου έναν άνθρωπο που αν του τύχει κάτι τέτοιο να μην θεωρεί τον ευατο του άτυχο .
Τι καταφέρνεις όμως με αυτό ?
Αν κάθεσαι και σκέφτεσαι συνέχεια το ποσο άτυχη είσαι και ότι η ζωή δεν είναι δίκαιη ,ότι σε άλλους φέρεται πολύ καλύτερα ενώ σε εσένα όχι ,θα βγει κάτι ?
Θα σε βοηθήσει όλο αυτό να πας παρακάτω ?
Η απάντηση είναι όχι και μπορείς να καταλάβεις γιατί .
Μήπως θα έπρεπε από την αρχή να μάθουμε να αποδεχόμαστε την υπάρχων κατάσταση να ακούμε τους γιατρούς μας και να μην κάνουμε πειράματα με αγωγές και θεραπείες ώστε να έχουμε μια καλή ανάρρωση ή τελοσπαντων μια κατάσταση που να μας επιτρέπει να είμαστε καλά με τον ευατο μας και τους ανθρώπους μας ?
Μήπως οι συνεχείς πειραματισμοί είναι αυτοί που μας κάνουν κακό και όχι η κάθε αυτού ασθένεια μας ή το πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίζουμε ?
ναι ακριβώς marilou. έγραφα αλλά μου σβήστηκαν. έτσι είναι ακριβώς.
κι εγώ αν άκουγα τον εαυτό μου και τη γιατρό από την αρχή και όχι τον κάθε λογής εναλλακτικοξερόλα θα ήμουνα καλά τώρα. μπήκα από νωρίς στο δίλημμα φάρμακα ή μόνη μου με άλλο τρόπο? άλλο τρόπο δεν ήξερα... επείγε η λύση του προβλήματος. στο μεταξύ δεν ήξερα μόνη μου πώς να δώσω μία εναλλακτική λύση όπως διάβαζα ή με παρότρυνε ένας με το μυαλό λέει να αλλάξω τον προγραμματισμό του εγκεφάλου, λες και με τη σκέψη μου θα έδιωχνα το πλάκωμα και τις ακατάσχετες σκέψεις.. ή θα γεννούσα συναισθήματα....
λίγο ότι ήμουν ονειροπόλα και ρομαντική και ουτοπίστρια λίγο η χαμηλή μου αυτοπεποίθηση που δεν άκουγα το λογικό που μου έλεγε το σώμα μου θες βοήθεια επειγόντως, λίγο ο πανικός και η απελπισία λόγω του προβλήματος, συν την αντίδραση λόγω μετεφηβείας που ό,τι κι αν μου έλεγαν εγώ έλεγα όχι στο γιατρό και τους γονείς δηλ λόγω ξεροκεφαλιάς, χαζομάρας θα έλεγα, οδηγήθηκα σε αυτήν την όμορφη σημερινή εξέλιξη χαζομάρας και υπολειτουργικότητας ύστερα από σειρά διακοπών, υποτροπών, εναλλαγών φαρμάκων κλπ...
αλλά τι υπομονή μου ζητάς να έχω? όλα είναι σχετικά ανάλογα του τι έχει περάσει κανείς... ξέρω ότι οι πιο διαλλακτικοί και πιο πράοι άνθρωποι είναι και πιο επιθυμητοί στην κουβέντα αλλά ποσώς με ενδιαφέρει... όλα είναι σχετικά...
και ο καθένας πρέπει να κοιτάζει τον εαυτό του... αυτή είναι η ζωή... δεν το έμαθα αυτό από την οικογένεια...
ένα παράλογο και υπέρμετρο νοιάξιμο για τους άλλους... μια υποχώρηση απέναντι στο θέλημα του άλλου όχι από αλτρουισμό... ο αλτρουισμός είναι προσόν και δεν καταστρέφεις τον εαυτό σου με αυτόν... αλλά από βλακεία στον εγκέφαλο.,.. ή για να φανείς καλός στους άλλους και στον εαυτό σου με έναν ηλίθιο και πρωτόγονο τρόπο.... από μια λάθος εκτίμηση, ένα λάθος γονίδιο υπερβολικής κοινωνικής συμμόρφωσης που καταπιέζει τον εαυτό... και που προσπάθησα να ξεφύγω από αυτό αλλά πού....
στο δια ταύτα. κατέστρεψα τη ζωή μου λόγω προκατάληψης απέναντι στα φάρμακα και μη πιστής παρακολούθησης από ειδικό.
τι κατάλαβα? στη ζωή πρέπει αν γινόμαστε σοφότεροι. υπάρχουν και οι αποτυχημένοι... δεν κατάλαβα γιατί ξεστράτισα τόσο...
τι κατάλαβα? αρχικά έτρεχα σε εκκλησίες... μετά άκουγα εναλλακτικούς... μετά λόγω απελπισίας άρχιζα και έκοβα φάρμακα...
το θέμα είναι τι κάνουμε τώρα. τα φάρμακα και δη η μακροχρόνια λήψη τους έχουν παρενέργειες. ήδη έχω. συν ότι προστίθενται και καινούργια προβλήματα λόγω ηλικίας και κακής ποιότητας ζωής γιατί ένας ψυχιατρικά ασθενής τι ποιότητα ζωής μπορεί να έχει...
δεν προβλέπεται μείωση της αγωγής... ο γιατρός μπορεί να ξυπνήσει μετά από 5 χρόνια να μου πει ας μειώσουμε αυτό... στο μεταξύ τα χρόνια περνάνε, τα φάρμακα συσσωρεύονται οπότε η πιθανότητα καθαρισμού του οργανισμού από δαύτα μηδενίζεται αν λάβουμε και υπόψιν μας ότι για όσο χρόνο λαμβάνει κανείς φάρμακα άλλος τόσος χρειάζεται για την αποβολή τους, γιατί αυτά αποθηκεύονται όπως γράφει κάπου ένα μέλος ο kostas62 που διάβασα πρόσφατα στην 3η σελ. στην ενότητα ψυχοφαρμακολογία το θέμα: "προσοχή στα ψυχοφάρμακα, μην παραβλέπετε τις παρενέργειες, τον εθισμό και όχι μόνο"... και αυτός κάτι ξέρει παραπάνω...
το θέμα είναι ότι οι γιατροί δεν ρισκάρουν να σου κάνουν αλλαγές και μειώσεις γιατί θέλουν να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο και δεν θέλουν να πάρουν ευθύνη αν μία μείωση σου προκαλέσει συμπτώματα...
το καλύτερο είναι αυτό που είπες...
από την άλλη όμως για μας που κάναμε πατάτες τι μένει?
συμβιβαζόμαστε με μια υποτυπώδη ποιότητα ζωής και εφόρου λήψη φαρμάκων με ό,τι συνέπειες μπορεί αυτό να έχει?
Καταρχήν εγώ είμαι εδώ οποτε θες να σε ακούσω και το κυριότερο ξέχνα τα παλιά ..
Δεν ξέρω ποιο παλιό μέλος ήσουν και αν σου πω δεν με ενδιαφέρει στην τελική γιατί και εγώ για λόγους που ανέφερες ζήτησα μια φορά διαγραφή και επανήλθα πλέον όταν ήμουν καλά αφού όπως λες αυτά τα φάρμακα και η όλη ταλαιπωρία που φέρνουν σε αλλάζουν και σαν άνθρωπο και σαν προσωπικότητα ..
Σε κάνουν αγνώριστο μέσα στην απελπισία σου να μάθεις τι πραγματικά σου συμβαίνει μετά από ένα άκρως τραυματικό γεγονός γιατί εμένα σε αυτή την κατάσταση με έφερε ένα σοβαρό ατύχημα και μια επέμβαση που έκανα στη μέση με αποτέλεσμα να μείνω για πολλούς μήνες στο κρεβάτι ..
Εκεί να δεις και εγώ τι σκέψεις έκανα και έλεγα γιατί σε εμένα και γιατί τώρα που έχω τόσα να ζήσω ακόμα με την οικογένειά μου και τα παιδάκια μου που ήταν ακόμα μικρά και ήθελα να ήμουν κοντά τους όπως πριν στα πάντα ...
Ο καθένας μας ξέρει τι μάχη δίνει πρώτα με όλο αυτό και μετά με το πώς θα το διαχειριστεί ώστε να ξαναεχει την ήρεμη προηγούμενη ζωή του πριν το περιστατικό ...
Καλώς ή κακώς εγώ δεν χρειάστηκε να τα πάρω πολύ και για τελείως διαφορετικό λόγο ,αλλά επηρέασαν και την διάθεση μου και τον τρόπο σκέψης μου και τον ψυχισμό μου ,οπότε η διακοπή τους μπορεί να ήταν πολύ σταδιακή και χρονοβόρα αλλά τουλάχιστον έγινε και ήταν και αυτή δύσκολη όπως και στο να τα συνηθίσω.
Δεν μπήκα όμως στον πειρασμό να ακούσω κανέναν από εδώ μέσα ακόμα και όταν δεν ήμουν καλά .
Ήξερα ότι κανένας δεν μπορεί εδώ μέσα ειδικά ,να αντικαταστήσει τον γιατρό σου γιατί πολύ απλά στον καθένα αυτά τα φαρμακα λειτουργούν διαφορετικά .
Απλά ήθελα να βρω άτομα που ήταν στο ίδιο φάσμα με εμένα να δω πως το διαχειρίστηκαν και όσο μπορώ να πάρω και να δώσω βοήθεια ..
Αλληλουποστηριξη ένα πράγμα και τίποτε άλλο μέχρι να βρω τρόπο πως να το διαχειριστώ όλο αυτό σωστά ..
Το ότι κατάφερε κάποιος να τα κόψει δεν σημαίνει ότι μπορείς και εσύ ή το αντίθετο .
Ειδικά απ οτι διαβάζω από άλλα παιδιά τα αντιψυχωτικά είναι εκείνα που είναι πάρα πολύ δύσκολο να μειωθούν αλλά εγώ προσωπική εμπειρία δεν έχω από αυτό το κομμάτι αλλά για να το λένε σίγουρα ξέρουν πολύ καλύτερα από όλους μας ..
Άλλωστε σε αυτό το κομμάτι πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και η ψυχοθεραπεία .
Εσύ τι κάνεις με αυτό το κομμάτι ,δούλεψες ,δουλεύεις ,έχεις βρει το κομμάτι του θέματος σου ώστε να δουλέψεις πάνω σε αυτό ?
Ύστερα έχεις σκεφτεί τι θέλεις πλέον ?
Θες μια ζωή κανονική και προσαρμοσμένη με τα τωρινά σου δεδομένα ακόμα και με χάπια ή μια ζωή μετέωρη γιατί θα πειρατιζεσε συνέχεια με την αγωγή σου μόνο και μόνο γιατί φοβάσαι να την υποστηρίξεις γα να μην σε κρίνουν κάποια άτομα που για εμένα είναι ανήθικο αν κάνουν κάτι τέτοιο σε ανθρώπους που λαμβάνουν αγωγή?
δεν έχω το φόβο μην με στιγματίσουν επειδή παίρνω αγωγή. απλά ήμουν κι εγώ προκατειλημμένη με τα φάρμακα από μικρή και υποστήριζα τις εναλλακτικές θεραπείες άνευ γνώσης όμως, οπότε επηρεαζόμουν εύκολα από αυτούς. αν όμως μου εξηγούσε κάποιος με επιχειρήματα σχετικά με τις εναλλακτικές και την αναγκαιότητα των φαρμάκων, δεν θα είχα φτάσει εδώ. η άγνοια λοιπόν γύρω από το θέμα με οδήγησε να κάνω τραγικά λάθη με αυτές τις συνέπειες που είχα.
οι περιπτώσεις μας είναι τελείως διαφορετικές μαζί σου, και γενικά, σε σημείο που να αισθάνομαι πως είμαι μαζόχα αν έλεγα σε κάποιον το ιστορικό μου.
όπως είπες ήσουν παλιό μέλος, είχες κάποιο πρόβλημα, αποσύρθηκες από το φόρουμ, αισθάνθηκες λίγο καλύτερα και λίγο σοφότερη και επανήλθες. αυτό είναι το λογικό και φυσιολογικό για έναν άνθρωπο.
όταν λέω για μαζόχα και απελέκητη για μένα, εννοώ ότι είμαι από παλιά μέλος, είχα κάποιο πρόβλημα, το έγραφα εδώ μέσα κατά διαστήματα, άλλοτε με μεγάλες αποσύρσεις και άλλοτε όχι, πέρασα από διάφορες φάσεις και εν τέλει κατέληξα πάλι εδώ να λέω το πρόβλημά μου μετασχηματισμένο με άλλη μορφή.
το ότι έκανες το καλύτερο για τον εαυτό σου και δεν το χαντάκωσες είναι το λογικό και φυσιολογικό για έναν άνθρωπο.
συστηματική ψυχοθεραπεία δεν έχω κάνει γιατί δεν ήθελα να πληρώνουν οι γονείς μου. είχα κάποια κολλήματα.
δεν ξέρω αν όλα αυτά είναι δικαιολογίες για να μη γίνω ποτέ καλά. δεν ξέρω κανέναν άρρωστο να κυνηγάει την υγειά του.
φαίνεται τα κολλήματά μου υπερτερούσαν απέναντι στη λογική.
προσωπικά πάντα ήθελα να μελετάω και να γράφω. μου άρεσε πολύ η φιλοσοφία προπαντός, η ψυχανάλυση και η φιλολογία... ήθελα να ασχοληθώ με αυτά... η πορεία της ζωής μου άλλαξε μετά από μία τραυματική γνωριμία που άλλαξε όλη την κοσμοθεωρία που είχα από μικρή οπότε με αποδόμησε σαν προσωπικότητα. άρχισε η κόλαση. συν οι υποτροπές.
θα ακολουθήσω ένα πρόγραμμα εργοθεραπείας που υποτίθεται σε βοηθάει να ενταχθείς ξανά στην κοινωνία. οκ. το κατά δύναμιν. δεν τρέφω ελπίδες ότι μπορώ να ξαναέχω την υγεία μου ή να συνεχίσω τη σχολή μου. άλλωστε περάσαν και τα χρόνια.
ό,τι με κόπο έχτισα μικρή, το γκρέμισα μέσα σε πολύ λίγο χρόνο, κι ύστερα ακολούθησε η παραίτηση που καλά κρατεί χρόνια τώρα. το χειρότερο είναι πως τη συνηθίζω ενώ στην αρχή με ενοχλούσε και τη θεωρούσα προσωρινή μέχρι να λύσω το πρόβλημά μου.
αν μπω σε μια καθημερινότητα όπως μου λένε θα πάρω λίγο μπρος. αυτά όλα με την προϋπόθεση ότι με πιάνει η αγωγή και ότι δεν θα ΄χω θέμα με τη μνήμη πχ ή τα αντανακλαστικά, τη συγκέντρωση κλπ... επιπλέον δεν έχω πολλές αντοχές. έχουν κουραστεί πολύ τα νεύρα μου. οπότε θα κάνω απλά πράγματα.
σχετικά με τη θεραπεία προς το παρόν θα το αφήσω το θέμα στο γιατρό. θα κοιτάξω να κάνω πράγματα γιατί τα φάρμακα από μόνα τους δεν αρκούν.
Καλημέρα !
Κοίταξε η μεγαλύτερη παγίδα σε ρόλο αυτό είναι η συνήθεια μια βαλτομενης και ουσιαστικά νοσηρης κατάστασης .
Πολλές φορές υπάρχουν άτομα που κάνουν προσπάθειες ,απογοητεύονται ,τα παρατάνε και μετά από λίγο καιρό αντιλαμβάνονται ότι δεν γίνεται να κάθονται και όλη μέρα να κοιτάνε ένα ταβάνι και ξαναμπαίνουν στο παιχνίδι της προσπάθειας .
Όλο αυτό χρειάζεται πολύ δυναμη και υπομονή και το κυριότερο να έχεις ανθρώπους κοντά σου που να σε στηρίζουν σε όλο αυτό αλλά κάποιες φορές να σου τραβάνε και λίγο το αυτί γιατί και το πολύ χάιδεμα σε αυτές τις περιπτώσεις δεν κάνει καλό .
Αυτό έζησα και εγώ και αυτό κάνω και εδώ όταν βλέπω νέους ανθρώπους που ξέρω ότι μπορούν καλά παραιτουντε γιατί είχαν μια αποτυχημένη προσπάθεια .
Και εμένα αν δεν ήταν ο άντρας μου και οι γονείς μου δίπλα μου να δείξουν υπομονή και επιμονή με όλο αυτό που περνούσαμε πλέον σαν οικογένεια εφόσον η δική .ου κατάσταση είχε άμεσο αντίκτυπο και σε αυτούς ίσως και να μην τα είχα καταφέρει να ξαναπάρω την ζωή που είχα και πριν στα χέρια μου .
Τα παιδιά μου μαζί με εκείνον μετά από ένα χοντρό περιστατικό με ξύπνησαν ουσιαστικά .
Ηταν εκείνος που όταν έπεφτα άλλες φορές με νταντευε να στο πω απλά και με εμψύχωνε και άλλες φορές μου έδειχνε και τον άλλο του ευατο γιατί έβλεπε ένα άνθρωπο που ενώ μπορούσε φοβόταν να κάνει βήματα και θύμωνε .
Αυτός ο θυμός είναι πολύ περισσότερο παραγωγικός σε ένα άνθρωπο που είναι ψυχικά ευαλωτος παρά το χαιδεμα .
Όλα όμως θέλουν και τον τρόπο τους και τον χρόνο τους και γενικά θέλουν ιδιαίτερους χειρισμούς .
Να υποθεσω οτι η δική σου υπόθεση προέκυψε μετά από μια σχέση ?
Δεν προϋπήρχε προγενέστερο ιστορικό με ψυχικό νόσημα ?
Αν δεν θες να μου πεις ακριβώς δημόσια για να μην φανερωθεις πιο παλιό μέλος ήσουν είναι δικαιωμα σου και το σέβομαι απόλυτα .
Τώρα πεσμου τι κάνεις ?
Μπορείς να εργαστείς?
Έχεις παρεες φίλους και γενικά έναν ανθρωπο να τον πάρεις ένα τηλέφωνο να πας μια βόλτα ?
εννοώ πως είμαι γραμμένη από το 2011... με αυτήν την έννοια είμαι παλιό μέλος...
γράφω και σβήνω σε δουλειά να βρίσκομαι δεν ξέρω τι άλλο να κάνω... γιατί ό,τι γράφω είναι προσωπικά θέματα οπότε αναγκάζομαι και τα σβήνω... άλλες φορές πάλι τα δημοσιεύω..
τα ίδια λέω ... και τα λέω είτε στους γονείς, είτε σε έναν φίλο που έχω και καταλαβαίνει γιατί ξέρει κάποια πράγματα σχετικά, γιατί δυστυχώς άνθρωποι που δεν γνωρίζουν ή που δεν έχουν παρόμοια προβλήματα πχ μια φίλη παλιά από τη σχολή παλιά, παρεξηγούν, δεν ξέρουν το πρόβλημα και πού να εξηγώ και πού να καταλάβουν.....
δεν αισθάνομαι ότι μπορώ να βοηθηθώ που τα λέω επειδή θα αλλάξω τρόπο σκέψης... απλά να μιλάω θέλω...
τώρα,μπορεί να βγω για κανά περπάτημα καμιά φορά...κάνω καμιά δουλειά στο σπίτι αν μου πούνε...
το μόνο καλό είναι πως οι σταθεροποιητές μου έδιωξαν την κατάθλιψη, το κακό είναι ότι σε βάθος χρόνου επειδή παίρνω πολλά χρόνια φάρμακα όλα αυτά δημιουργούν και οργανικά προβλήματα, το άλλο μεγάλο κακό είναι η έκπτωση στις γνωστικές λειτουργίες που έγινε μετά από την υποτροπή πέρυσι... και δεν ξέρω αν φταίει μόνο η υποτροπή ή σε συνδυασμό με δύο συγκεκριμένα φάρμακα που μου έδωσε και με έστειλαν αντί να μου δώσει το δοκιμασμένο αντιψυχωσικό που έπαιρνα χρόνια... και το ένα από τα δύο το είχα πάρει και παλιά και το ήξερε πως με είχε πειράξει... δεν ξέρω πώς τα εκτίμησε... άλλα ντ άλλα της παρασκευής το γάλα
Δεν εργάζομαι...
ναι αυτό που λες για το θυμό βοηθάει.. όχι μόνο βοηθάει αλλά είναι σαν ένα σκοινί που ου απλώνει ο άλλος και σου λέει εεε κατάβαλε κι εσύ έναν κόπο να απλώσεις το χέρι σου και βάλε και λίγη δύναμη να τραβηχτείς έξω από το βούρκο...
αλλά βαριέμαι να γράψω για την περίπτωσή μου τώρα
έχω παραιτηθεί και δεν αισθάνομαι τύψεις για αυτό
λογικά αυτό που κάνω σε ένα φόρουμ όπου γράφουν οι άνθρωποι τα προβλήματά τους και αναζητούν μια λύση ή άλλοι γράφουν για να βοηθήσουν και να εμψυχώσουν, ενώ εγώ μπαίνω για να μου περάσει η ώρα με το να απασχολώ τους άλλους με το πρόβλημά μου ενώ δεν έχω καμία διάθεση να βοηθηθώ, λογικά αυτό είναι ανήθικο....
οπότε marilou δεν ξέρω... αν δεν έχεις κι εσύ τι να κάνεις μπορείς να μου μιλάς...
αλλιώς σόρρυ!
εγώ μπορώ να μιλάω και μόνη μου δεν έχω θέμα... γράφω, σβήνω, γράφω, σβήνω, δημοσιεύω.. ανάλογα
Εγω αυτο που παθαινω ειναι να βλεπω παλια μηνυματα μου και να λεω εγω ειμαι αυτος? εγω τα εγραψα?!
τεσπα..
εγω παιρνω 9 χρονια αγωγη...
οπως λες και εσυ οι ψυχιατροι δεν παιρνουν την ευθυνη να σου κοψουν τα φαρμακα...ειναι γεγονος....
και κανενας δεν μιλαει για αυτο το θεμα.... λες και ο ψυχιατρος ειναι ο θεος....
Εγω εκανα παντα οτι ηθελα...ειτε που μπηκα σε ψυχοφαρμακα ειτε που θα βγω....
Καταλαβαινω και εγω την κατασταση που παιρνας γιατι την παιρναω και εγω....
Η μονη διαφορα ειναι οτι δεν εχω νοσηλευτει...
Επισης και εγω δεν δουλευω...
Και απο εδω μεσα να δεις και αλλοι που γραφουν μην νομιζεις οτι η ποιοτητα της ζωης τους ειναι και καλη... οπως και η δικια μου...
Απλα μπλεξιμο...Μερικα μελοι μιλανε εκ του ασφαλους... δεν παιρνουν ψυχοφαρμακα και μιλανε και δινουν συμβουλες χωρις ποτε να εχουν νιωσει το συναισθημα το να εισαι σε καταστολη...
Ισως το μεγαλυτερο αμαρτημα μας ειναι οτι δεν δουλευουμε...εαν δουλευαμε δεν θα χρειαζομασταν τα ψυχοφαρμακα....
Υπαρχει μια ομαδα στο facebook που λεγετε "ψυχιατροι ψυχολογοι σωζουν ζωες"
και εχει πολλα χιλιαδες μελοι...
Ναι σωζουν ζωες! Αλλα μπορει και να τις παρουν ομως....
Μπα, μην το λες... Δούλευα παλιότερα και σταμάτησα γιατί το άγχος που μου προξενούσε ήταν δυσβάσταχτο κι ήταν ένας από τους λόγους που αυτοτραυματιζόμουν... Και γενικά μου χειροτέρευε ακόμα περισσότερο την ψυχολογία... Από τότε που σταμάτησα βρήκα έστω κάποια στοιχειώδη ηρεμία...Quote:
Originally Posted by hlias1988
σε ευχαριστω για την απαντηση! και μενα να μου πεις τωρα πηγαινε δουλεψε, θα αναστατωθει ολος ο εσωτερικος μου κοσμος...Quote:
Originally Posted by Κύκνος
παλια πριν φαρμακων δουλευα, αλλα ηταν αλλιως τα πραγματα...
Οταν πιεστικα παραπανω απο το κανονικο εκανα και εγω αποπειρες οπως μαλλον ξερεις, ηπια δυο κουτια ντεπον... τεσπα...
Μαλλον ηταν η στιγμη που επρεπε να δουλεψω και μαλλον δεν μπορουσα... και αναγκαστικα να κανω αυτην την μαλακια ετσι ωστε να υπαρχει εκ μερους μου περισσοτερη κατανοηση και ανοχη απο τους δικους μου...
Τεσπα! Ευχαριστω!
Τίποτα! :)Quote:
Originally Posted by hlias1988
Ναι, το θυμάμαι αυτό που λες... Άσε, κι εγώ από απόπειρες έχω κάνει περισσότερες από μία και κατέληξα στο νοσοκομείο όπου ήταν απαίσια... Ούτε να τα θυμάμαι δεν θέλω... Απίστευτη ταλαιπωρία... Αλλά αναγκαία δεν "κατηγορώ" τους γιατρούς...
Οπότε να δώσω μία συμβουλή προς όλους, μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας, δεν το αξίζει...
Τι εννοείς είναι ανήθικο ?Quote:
Originally Posted by favvel
Γιατί το βλέπεις έτσι ?
Δεν μας υποχρεώνει κάποιος να ασχοληθούμε με ένα θέμα ,από μόνοι μας είμαστε εδώ και όπου θέλουμε απαντάμε χωρίς να ζητάμε την άδεια από κανέναν από την στιγμή που γινόμαστε μέλη μιας κοινότητας ..
Ούτε είναι εδώ κάποιος που μπορεί να διορθώσει την καθαρά προσωπική μας σκέψη που βγαίνει μέσα από μια καθαρά προσωπική εμπειρία που έχει είτε όσο αφορά τα φάρμακα είτε όσο αφορά την αντιμετώπιση μιας πάθησης...
Από εκεί και πέρα στο χέρι του καθενός είναι αν θα μπει στην διαδικασία να υιοθετήσει κάτι που διάβασε σε ένα ανώνυμο φόρουμ ή θα ακούσει τον γιατρό του ...
Νομίζω πρέπει να αλλάξεις τρόπο σκέψεις λιγάκι ως προς τι βλέπεις και πως το αντιλαμβάνεσαι ..
Γενικά αν σου αρέσει να γράφεις και απλά όλο αυτό σου κάνει καλό συνέχισε να το κάνεις .
Αν θέλει κάποιος να ασχοληθεί θα το κάνει αν δεν θέλει πολύ απλά δεν θα συμμετέχει .
Άλλωστε ανοίγοντας ένα θέμα οποιοδήποτε μέλος είναι καθαρά προσωπικό του και εκεί μπορεί να γράφει ότι θέλει και τον απασχολεί .
Δεν μπορεί κάποιος να σου πει ότι εκμεταλευεσαι ένα χώρο όπου υπάρχει ελευθερία έκφρασης και ούτε φυσικά κανένας να σου ορίσει πως θα μιλάς μέσα σε αυτόν .
Κάνε αυτό που σου αρέσει και από εκεί και πέρα άσε όλους τους άλλους να αντιδρούν όπως κρίνουν εκείνοι ;)Οι
σωστό και λογικό αυτό Marilou....
θα ηθελα να μου διαγραφτει ο λογαριασμος