Ιδρώτας , κοκκίνισμα και ζέστα.........
Γεια σας είμαι καινούργιος στο forum.Δεν ξέρω αν πρέπει να βάλω εδώ το θέμα μου(οπότε sorry εκ των προτέρων).Καταρχάς είμαι κοντά στα 25.Κάπου στα 17 μου και ενώ πήγαινα βόλτα με κάτι φίλους μου ξαφνικά μούδιασα ολόκληρος και δεν μπορούσα να πάρω ανάσα το ξανάπα θα άλλες 3 φορές μέχρι να τελειώσω την γ' λυκείου.Δεν έδωσα πανελλήνιες και έτσι αποφάσισα να ξαναδώσω την αμέσως επόμενη.Και μέσα στον Ιούλιο ξαφνικά άρχισα να κωλοβαρίεμαι την ρουτίνα.Το μόνο που έκανα κάθε μέρα ήταν μπάνιο με τσ φίλους μ,μετά καφέ, μετά μαστουρώναμε ώσπου πηγαίναμε για ποτό το βράδυ και μόλις φύγαμε πάλι χ@σ1σ1. Κάπου εκεί στα τέλη ιουλίου άρχισα να νομίζω ότι όλοι με κοιτάγανε περίεργα και μ κατακρίναν. Επίσης νόμιζα πως μου πετάγανε σπόντες(γνωστοί οι άλλη φίλοι εκτός της παρέας ότι ήμουν πρεζάκιας και άλλα διάφορα).Εκείνοι την περίοδο άρχισα να απομακρύνομαι απο πολλούς ,δεν απαντούσα στα τηλέφωνα των άλλων και άμα έβλεπα έξω γνωστούς τούς απέφευγα, η έκανα πως δεν τους έβλεπα.Άρχισα να πέφτω σε μια ψηλόκατάθλιψη και να έχω υπερβολικό ανγχος για τι λένε οι άλλοι για μένα(χωρις να λένε ..) .Προς τα τέλη Αυγούστου ,τελικά γνώρισα μια κοπέλα η οποία ήταν η πρώτη μου ουσιαστικά σχέση και ενώ άρχισα να επανέρχομαι να μην σκέφτομαι τίποτα πλέον και να βγαίνω συνέχεια και να μου φεύγει η θλίψη η κατάθλιψη,πήγα Αθήνα για να πάω σε φροντιστήριο, γιατί έμενα σε μια κώμοπολλη και δεν μπορούσα να μείνω χειμώνα δεν άντεχα και είχαν φύγει πολλοί φίλοι μου πήγαν Αθήνα, έτσι πήγα και εγώ .Μετά Από 3 μήνες με χώρισε η κοπέλα ,έπαθε κάτι και ένα συγγενικό μου πρόσωπο(κάποια ψυχική διαταραχή) και άρχισα να στεναχωριέμαι πολλή.Μετά νόμιζα ότι μου λέγαν μαλακίες για ναρκωτικά και τέτοια κάτι φίλοι μου και ξαφνικά άρχισα να ακούω και φωνές όταν περπατούσα.Ρώτησα κάποιους άλλους φίλους μου αν συμβαίνει τπτ από αυτά και με λέγανε παρανοϊκό ,ότι σκαλώνω κ.τ.λπ. Μετά σταμάτησα να βγαίνω έξω και καθόμουν όλη μέρα στο κρεβάτι και κοιτούσα το ταβάνι.Δεν σήκωνα τηλέφωνα και γιατί δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι ,και γιατί κοίταζα ένα μέρος και κόλλαγα για κάνα δεκάλεπτο και γιατί φοβόμουνα μην με κοιτάνε περίεργα κτ.λπ. Ετσι άρχισα να πέφτω σε βαριά κατάθλιψη και άρχισα και την Αρρωστομανία φοβόμουνα τα πάντα και επί 5 μήνες ήμουνα άστα να πάνε. Ώσπου μια μέρα λέω ως εδώ ήτανε και αποφάσισα να πάω σε ψυχίατρο και μου έδωσε χάπια για την κατάθλιψη και για το άγχος να με βοηθήσουν και στο να κοίμαμαι και μπας και δώσω και τπτ στις πανελλήνιες(αυτά + το ότι άρχισα κολυμβητήριο και πήγαινα για κάνα καφέ με τον αδερφό μου την άνοιξη που είχε και καλές μέρες και κάνα δυο άλλες δραστηριότητες με βοήθησαν πολλή. Τελικά απέτυχα στις πανελλήνιες, δεν άνοιξα βιβλίο στην κατάστασή που ήμουν. Αλλά μόλις έφτασε το καλοκαίρι είχα αρχίσει να ξαναβγαίνω μ κάτι φίλους μου και να έχω γίνει λίγο καλύτερα.τελικά γνώρισα μια κοπέλα τέλη καλοκαιριού ,ήρθα στην Αθήνα κάναμε σχέση(δεν είχα ξανανιώση έτσι για άλλη), γράφτηκα σε ιδιωτική σχολή,γράφτηκα και αγγλικά ,πήγα γυμναστήριο, ξανα βρήκα όλους τους φίλους μου ,έκανα και καινούργιους και μετά απο δύο χρόνια άρχισα να ξαναέχω το αίσθημα χαράς ,δεν θυμόμουν καν πως ήταν πριν,ένιωθα τέλεια, φυσιολογικός άνθρωπος.Μετά από ένα χρόνο, όμως μετά απο διακοπές που πήγα μαζί με την κοπέλα μου γύρισα Αθήνα και μόλις μπαίνω στο Μετρο με έπιασαν ζαλάδες και σαν ψηλολιποθυμία. Μετά από μια εβδομάδα, βγήκα με κάποιους φίλους μου και ξαφνικά άρχισα να κοκκινίζω και να ιδρώνω ασταμάτητα(πάντα ήμουν ντροπαλός αλλά κοκκίνιζα μόνο με κοπέλες και όταν ήμουν πιο μικρός)..Δεν μπορούσα να εξηγήσω τι φταίει άρχισα να πιστεύω ότι έχω κρίσεις πανικού και κάποια φοβία με τον κόσμο.Τελικά σταμάτησα να πηγαίνω όπου με καλούσε η κοπέλα μου γιατί κοκκίνιζα ,ίδρωνα και ζεσταίνομουνα ιδιαίτερα αν υπήρχαν άτομα που δεν τα ήξερα καλά, αυτό άρχισα να το παθαίνω και με τους φίλους μου (μερικές μέρες μπορεί να ήμουνα και οι ψυχή της παρέας, αλλά άλλες δεν μπορούσα να μιλήσω ,και μόλις μου έλεγαν κάτι, κοκκίνιζα και ίδρωνα. Με τα πολλά μετά απο δυο χρόνια και κάτι παράτησα(σταμάτησα) την σχολή μου γιατί μόλις έμπαινα μέσα με έπιανε τόσο άγχος και ίδρωνα κ.λ.π σταμάτησα να μιλάω και στους φίλους μου απο εκεί,σταμάτησα το Γυμναστήριο γιατί ίδρωνα και δεν ένιωθα καλά να με βλέπουν οι άλλοι μονίμως μούσκεμα.Τελικά μετά απο 3 χρόνια σχέσεις η κοπέλα μου με χώρισε γιατί δεν βγαίναμε με άλλα άτομα επειδή δεν ήθελα εγώ(είχαμε ενάμιση χρόνο να βγούμε σαν ζευγάρι με άλλους, έβγαινα η με τους φίλους μου η με την κοπέλα μου και ούτε ήθελα να φέρνει τους φίλους της γτ ένιωθα άσχημα επειδή ,ίδρωνα,κοκκίνιζα κ..λ.π) Επίσης να αναφέρω ότι αυτά τα 3 χρόνια προσπάθησα να βρω δουλειά ,άλλα έκλεινα ραντεβού και μόλις έφτανα από κάτω το κτίριο για να με δούνε και να τους μιλήσω με έπιαναν λιποθυμικές τάσεις ,δύσπνοια και άλλα. τώρα φτάνω τα 25 και δεν έχω τελειώσει ούτε σχολή, ούτε στρατό,ούτε έχω δουλεία,έχασα και την κοπέλα μου.Θέλω άλλα δεν μπορώ γιατί ιδρώνω και αγχώνομαι όχι πάντα βέβαια.έχω κοντά ένα χρόνο που δεν κάνω τίποτα,ευτυχώς μου έχουν μείνει κάποιοι φίλοι που νομίζω ότι έχουν καταλάβει ότι κάτι έχω και με βοηθάνε με τον τρόπο τους .
Είμαι σε μια απόγνωση θέλω να το αλλάξω ,θέλω να γίνω πάλι καλά, θέλω να μου πει κάποιος που είχε κάτι τέτοιο τι έκανε για να του περάσει(κοινωνιοφοβια,αγορ αφοβία και μαζί αγχώδεις διαταραχές η κρίσεις πανικού ότι είναι δεν ξέρω)
Επίσης αν φταίει και το αλκοόλ γιατί πίνω πολλή τα τελευταία χρόνια,και το χασίσι που έπινα,η η καφεΐνη?..........
Συγνώμη αν σας κούρασα η άν έβαλα λάθος το θέμα εδώ.