Καλησπερα σε ολους! Εντοπισα τυχαια το site και χαιρομαι που υπαρχει και αυτου του ειδους η ''στηριξη'', εστω και διαδικτυακα.
Ονομαι Πεγκυ και παραδοξως σπουδαζω Ψυχολογια. Ωστοσο ειμαι σε μια κατασταση που αισθανομαι πως κανεις δεν μπορει να με καταλαβει.. Τουτεστιν, ειμαι 21 χρονων και ολες οι σχεσεις που εχω κανει ειναι απο το διαδικτυο.(αρχισα απο 13 χρονων να γνωριζω αγορια απο ιντερνετ). Βλεπω φιλους και γνωστους να φλερταρουν, να ερωτευονται και να περνουν καλα και εγω δινω ολο μου το ειναι σε ανθρωπους απο το internet. Καποιες γνωριμιες απο το διαδικτυο κατεληξαν σε σχεση αλλα τον τελευταιο χρονο ειναι Ο,ΤΙ χειροτερο... Γνωριζω ανθρωπους περιεργους, ανθρωπους που ΑΛΛΟ δειχνουν και ΑΛΛΟ ειναι στην πραγματικοτητα.. Εχω λιγες μερες που προσπαθω να αλλαξω νοοτροπια, κοιταζω χαμογελαω φλερταρω... Αλλα με στοιχειωνει μια λεξη... ΑΠΟΡΡΙΨΗ... καθως τον τελευταιο 1 χρονο με εχουν απορριψει 3-4 ατομα...(ατομα απο ιντερνετ,με τα οποια συναντηθηκα και εκ των υστερων δεν θελησαν να συνεχισουμε να βγαινουμε).Ειμαι κοπελα με κατακτησεις, με φλερταρουν και εχω καλες παρεες και εντονη κοινωνικη ζωη αλλα δεν μπορω να ''χωνεψω'' την απορριψη... Νιωθω να ''ποναω'' καθε μερα μεσα μου που καποιοι δεν με θελανε στην ζωη τους και η φραση ''αυτοι θα χασουν'' δεν την πιστευω...
Πως μπορω να σταματησω να στοιχειωνομαι απο την λεξη ''απορριψη''? Δεν το βρισκω υγιες να μην αντεχει καποιος κατι τετοιο... Αλλα το νιωθω...Και θελω να κανω κατι για να σταματησει!!
Ευχαριστω εκ των προτερων οποιον διαβασε το μηνυμα μου....Να ειστε καλα ολοι!!