μπορει κανεις να με βοηθησει?
Μηνες τωρα η ψυχολογια μου ειναι στα ταρταρα.ολη η ζωη ειναι μπροστα μου και γω τα βλεπω μαυρα.τη μια ωρα κανω ονειρα, την αλλη σκεφτομαι ανωδυνους τροπους να αυτοκτονησω.
μου φταιει η πραγματικοτητα,η απογοητευση,αυτος ο κοσμος που αρνουμαι να δεχτω!
Υποφερω μονη μου,οχι γιατι δεν εχω ανθρωπους, αλλα γιατι δεν μπορω να υποτιμησω τον εαυτο μου στα ματια τους λεγοντας οτι το φαγητο καθοριζει τη ζωη μου.
χανω την αυτοεκτιμηση μου,την εμπιστοσυνη στον εαυτο μου.
ενασ δυνατος ανθρωπος σαν εμενα δουλος του φαγητου.
τα βγαζω καθε μερα,αυτο το συνηθησα.
προσφατα εβγαλα και αιμα.
και σημερα εκανα εμετο πανω απο 4 φορες..
τρωω χωρις να θελω,ενω ειμαι χορτατη,πιεζω τον εαυτο μου.
εχω χασει την αισθηση του φαγητου ,η θα τα φαω ολα η καθολου.
δεν καταλαβαινω καν την ενοια της ποσοτητας.
ακομη και ενα γιαουρτι σα πετρα μου καθεται,και μετα τρωω αλλεσ 10000 θερμιδες για να τα βγαλω ολα.
τα παραταω 10 φορες στην ιδια μερα.
ΒΟΗΘΕΙΑ...θελω να φωναξω,να ζητησω βοηθειαννα βρω τον παλιο μου εαυτο..
χανεται ομως,μερα με τη μερα..
Υπαρχει δωρεαν ψυχολογικη υποστηριξη?...
υπαρχει βοηθεια που να μη χρυσοπληρωνεται?
ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΠΙΑ? η να αυυοκτονησω οσο ακομη με εκτιμουν οι γυρω μου εστω και λιγο?