Πιστεύεις ότι θα μπορούσες να την συγχωρήσεις;
Και σαν παιδί και σαν ενήλικας.
Ή τουλάχιστον να κατανοήσεις, ότι πέρα από μητέρα είναι και ένας άνθρωπος που έκανε ένα λάθος επάνω στα νεύρα του.
Επίσης ίσως σε βοηθούσε να προσπαθήσεις να μην το κρατάς μέσα σου ως κάτι προσωπικό δηλαδή για παράδειγμα "Μου φέρθηκε άσχημα η πρώτη γυναίκα που εμπιστεύτηκα άρα όλες οι γυναίκες θα μου φέρονται άσχημα" δεν λέω ότι αυτό σκέφτεσαι, ένα παράδειγμα προσπαθώ να φέρω.
Σκέψου ότι ήταν ένας άνθρωπος, ο οποίος έκανε ένα λάθος, κατανοείς ότι ήταν δικό της το λάθος, δεν είχε να κάνει με εσένα εννοώ ότι δεν έκανες εσύ κάτι λάθος ούτε φταίς για την αντίδραση της και βρίσκεις την δύναμη να το αφήσεις πίσω σου και να χαρίσεις εσύ στον εαυτό σου τον σεβασμό και την αγάπη που αξίζεις και άξιζες σαν παιδί.
Δεν ξέρω αν βγάζει νόημα αυτό που γράφω...