Δεν ξερω τι θελω απ' την ζωη

Καλησπερα! Ειμαι (σε 25 μερες) 19 χρονων και δεν εχω κατασταλαξει στο τι θελω απ' την ζωη. Σπουδαζω στο Γεωπονικο ΑΘηνων αλλα δεν ειμαι σιγουρος οτι ειναι αυτο που θελω γιατι βαριεμαι να διαβασω. Εννοω οτι αν σε ενδιαφερει κατι τοτε ασχολεισαι ετσι δεν ειναι? Βασικα, ποτε δεν ειχα καποιο στοχο για το πού θελω να περασω, τον τελευταιο μηνα των πανελληνιων το αποφασισα μαθαινοντας για το τι μαθηματα περιλαμβανει και πως εχει μελλον.

Δεν μπορω να βρω τροπο για να μαθω τι μου αρεσει να κανω πραγματικα και αυτη τη στιγμη νιωθω αδρανης και χωρις στοχους. Ειμαι φιλομαθης, δηλαδη μου αρεσει πολυ η Ιστορια και επιστημονικα θεματα καθως και διαβαζω για την πολιτικη που και που αλλα το κανα παντα για μενα και οχι για τους βαθμους. Ντρεπομαι να πω στους γονεις μου το προβλημα γιατι ποτε δεν μιλαγαμε για σοβαρα θεματα, χωρις να φταινε αυτοι, απλα ειμαι κλειστος κατα καποιο τροπο και δεν νομιζω οτι μπορουν να βοηθησουν. Ειδικα τωρα που περασα στο Γεωπονικο και, οπως μας λεγανε παρα πολλοι, εχει μελλον, αν τους πω οτι δεν με ευχαριστει θα πουν πληρωναμε φροντιστηρια 2 χρονια για να μπεις καπου με επαγγελματικη αποκατασταση και τωρα λες οτι δεν το θες μιας και ο ιδιος το αποφασισες να μπεις εκει? Θα εχουν ενα δικιο η αληθεια αλλα δεν ασχοληθηκα ποτε με το τι θελω να κανω στη ζωη μου.

Επισης θελω παρα πολυ να βρω μια προχειρη δουλεια (αλλα εδω δεν εχουν αλλοι και αλλοι, θα βρω εγω?) ωστε να νιωσω οτι δραστηριοποιουμαι και εχω μια σχετικη ανεξαρτησια. Ομως ουτε αυτο μπορω να κανω γιατι δεν λεω να παρω την αποφαση να ψαξω οποτε καθομαι στον υπολογιστη ολη μερα και βγαινω καμια φορα με φιλους.

Τελος, θελω να πηγαινω σε καποιον καλο ψυχολογο για να με παρακινησει και να του λεω πώς νιωθω αλλα μαλλον δεν διαθετουμε το ποσο διοτι ο αδερφος μου ειναι 3η λυκειου και με τις περικοπες οι γονεις μου εχουν στριμωχτει και φυσικα δεν τους εχω πει οτι θελω να βρω ψυχολογο. Αλλα θα μου πειτε αντι να μιλας με τους γονεις σου πρωτα, ψαχνεις για ψυχολογο?

Οποια συμβουλη δεχτη και ευχαριστω για τον χρονο σας!

Αν πάς σε έναν καλό ψυχολόγο ίσως να σε βοηθήσει στο τί θές να κάνεις στην ζωή σου και τι σου ταιριάζει.

Σε καταλαβαινω απολυτα...!!καλο θα ηταν πρωτα να μιλησεις με τους γονεις σου...μην φοβασαι να εκφραζεις αυτα που νοιωθεις.και εξαλλου γονεις σου ειναι θα πρεπει να σε καταλαβουν...και εγω θα φωναζα στο παιδι μου αν ειχα δωσει λεφτα στα φροντηστηρια,και η μανα μου τα ιδια θα εκανε(φαντασου οτι τα κανει τωρα δηλαδη μου κοπαναει συνεχεια για τα λεφτα που χαλασε για μενα στα σχολεια) αλλα τουλαχιστον θα το βγαλεις απο μεσα σου..επισης μην βιαζεσαι να βγαλεις συμπερασμα για τη σχολη σου γιατι και μενα στην πορεια αρχισε να μου αρεσει και να τη βλεπω τελικα πιο ενδιαφερον...καλο θα ηταν να βρεις μια δουλεια να βγαζεις το χαρτζιλικι σου και να αρχιζεις να ανεξαρτητοποιεισαι απτους γονεις σου...απο συζητησεις η δουλεια τελικα παιζει μεγαλο ρολο...τελος σχετικα με το ψυχολογο καλο θα ηταν να πας...υπαρχουν καποιες γραμμες υποστηριξης ψυχολογικης οπου ειναι δωρεαν..μπορεις αν θες να παρεις ,θα σε ακουσουν.οπως επισης σε νοσοκομεια και δημος υπαρχουν δωρεαν ψυχολογοι...θα σου προτεινα και την εξομολογηση εγω..που θα νοιωσεις πολυ καλυτερα αν μιλησεις..!!!

Που να ξερεις βρε Mike , τι θελεις απ την ζωη στα 19 σου . Εγω γυρω στα 40 αποφασισα τι μου ταιριαζε !!

Ευχαριστω για τις απαντησεις σας! Θα το ψαξω. Macgyver νομιζω οι μικρες ηλικιες ειναι οι πιο κρισιμες για τον δρομο που θελει να ακολουθησει το ατομο, γι αυτο εχω αρχισει και ψιλοαγχωνομαι :P

Δεν θεωρω οτι χρειαζεσαι ψυχολογο επειδη δεν ξερεις τι ακριβως θελεις να σπουδασεις.
Το εκπαιδευτικο συστημα στην Ελλαδα δυστυχως δεν δινει χρονο στα παιδια να σκεφτουν τι πραγματικα θελουν. Θεωρω οτι θα ηταν πιο σωστο να δινεται ενα περιθωρειο 2,3 χρονων απο τις πανελληνιες μεχρι να εγγραφουν σε καποια σχολη.

μετα τις πανελληνιες οι περισσοτεροι απο μας εχουμε παθει εναν ντουβρουτζα.

επειτα, εσυ δεν θες να κανεις κατι αλλο συγκεκριμενα, ειτε σχολη ειτε δουλεια, οποτε το να αφησεις αυτο που κανεις τωρα, μαλλον θα σε κανει ακομα πιο αδρανη απο οτι περιγραφεις τωρα οτι εισαι, δλδ καθεσαι στον υπολογιστη και βαριεσαι να κανεις φιλους. Οποτε, κανε πραγματα που σε κανουν χαρουμενο, μαζι με τη σχολη σου. Επαιζες μπασκετ? Εκανες μοντελισμο? Ξερω γω, ξεθαψε δραστηριοτητες απο το παρελθον αν δυσκολευεσαι να βρειςς νεες, οπως και φιλους. Αλλα προς θεου, μη σταματησεις να κανει κατι, οδηγει σε επκινδυνο τελμα.

Ο ψυχολογος τι περιμενεις να σου κανει δηλαδη? Να σε συμβουλευει να μην κανεις λαθη και να σε παρηγορει οταν εισαι στεναχωρημενος? Μηπως κοιμασαι μαζι με κανα αρκουδακι τα βραδυα?

Quote:

---

Originally Posted by MikeColeWorld

Ευχαριστω για τις απαντησεις σας! Θα το ψαξω. Macgyver νομιζω οι μικρες ηλικιες ειναι οι πιο κρισιμες για τον δρομο που θελει να ακολουθησει το ατομο, γι αυτο εχω αρχισει και ψιλοαγχωνομαι :P

---

Kai πολυ καλα κανεις.....

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

Δεν θεωρω οτι χρειαζεσαι ψυχολογο επειδη δεν ξερεις τι ακριβως θελεις να σπουδασεις.
Το εκπαιδευτικο συστημα στην Ελλαδα δυστυχως δεν δινει χρονο στα παιδια να σκεφτουν τι πραγματικα θελουν. Θεωρω οτι θα ηταν πιο σωστο να δινεται ενα περιθωρειο 2,3 χρονων απο τις πανελληνιες μεχρι να εγγραφουν σε καποια σχολη.

---

+1

Ειναι παραλογο να ζητας απο εναν 18αρη να παρει αποφαση ζωης,χωρις να εχει εμπειρια απο καποιο γνωστικο αντικειμενο ή την αγορα εργασιας.
Εγω θα σε συμβουλευα να ψαξεις για κατι που και σου αρεσει αλλα και θα σου εξασφαλισει μια αξιοπρεπη ζωη.Μην θυσιασεις το ενα για χαρη του αλλου,και κυριως το δευτερο εις βαρος του πρωτου.
Ενας 20αρης που σπουδαζει κατι που του αρεσει,αλλα δεν εχει αποκατασταση,ευκολα γινεται ο δυστυχισμενος 40αρης ανεργος μετα απο μερικα χρονια.

"Ο άνθρωπος δεν δημιουργήθηκε για να δουλεύει. Απόδειξη γι' αυτό είναι το γεγονός ότι η εργασία τον κουράζει." -Βολταίρος

Είναι λογικό να βαριέσαι να διαβάζεις- ακόμα και αν σου αρέσει κάτι, θα το βαρεθείς ύστερα από λίγο καιρό. Η επανάληψη και μόνο είναι κουραστική
Αλλά αφού δυστυχώς δε γεννηθήκαμε πλούσιοι με προγραμματισμένη ζωή, συνήθως μπορεί και να κάνουμε πράγματα που βαριόμαστε (γεα!..)
λένε πως αν η δουλειά ήταν διασκέδαση δε θα σε πληρώνανε. Εσύ θα πλήρωνες

Οι σπουδές, όσο μπούρδα και αν ακούγεται (και μπούρδα ακούγεται βασικά) είναι το καλύτερο που μπορεί να κάνει κάποιος στον αιώνα μας. Αυτό συμβαίνει γιατί οι σπουδές (ΟΠΟΙΕΣΔΗΠΟΤΕ- ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ) δεν είναι ποτέ πεταμένος χρόνος. Είναι η διεκδίκήση για τη συγκεκριμένη δουλειά που προσφέρει περ/τερα αγαθά ή καλύτερους συναδέλφους και η ευκαιρία να τη ξανα διεκδικήσεις. Είναι η δύναμη που σου δίνει το γεγονός πως κέρδισες τη χαζή θέση στο σουπερ μαρκετ και σκέφτεσαι πως εσύ από όλους ίσως και να μη μείνεις για πάντα εκεί. Είναι η συμβουλή ή η εξυπνάδα που θα πετάξεις για ένα συγκεκριμένο θέμα στη συζήτηση και όλοι θα ενδιαφερθούν για το πού το ήξερες. Είναι η αναγνώριση ότι είσαι σαν όλους τους άλλους, και όχι...

Ευτυχώς στη ζωή δεν είναι μόνο σπουδές και δουλειά -ευτυχώς-
Μέσα σε όλες αυτές τις βαρετές σπουδές είναι το αραλίκι με ενα συμμαθητή απ΄τη σχολή και η βλακεία που θα πεις. Είναι καλό να κάνεις κάτι βαρετό γιατί κάπου ανάμεσα θα κάνεις κάτι διασκεδαστικό που αλλιώς δε θα το έκανες. Πως το έλεγε ο Γκανταλφ? "Saruman believes it is only great power that can hold evil in check, but that is not what I have found. I found it is the small everyday deeds of ordinary folk that keep the darkness at bay"
Οπότε μη σκέφτεσαι τι θα κάνεις στη ζωή τώρα. Απλά πάρε ένα καφέ όταν βαριέσαι και απόλαυσε τη σχολή με ότι μαλακίες και αν αυτή κουβαλα- Εμένα ένας νες ή φίλτρου πάντα με κάνουν να νιώθω επαγγελματίας και κυνικός-δε ξέρω γιατί.

Με καλυψες πληρως iatroblast. Θα τα εχω υπ' οψην μου, ευχαριστω πολυ!

Και γιατί πρέπει σώνει και καλά να θέλεις κάτι από τη ζωή? Αυτή θέλει κάτι από σένα?

Δεν ειναι απαραιτητο να εχεις ενα ονειρο συγκεκρημενο.Ισως στην πορεια αποκτησεις στοχους.Συνεχισε την σχολη σου αν σε ενδιαφερει εστω λιγο και ψαξε για δουλεια ωστε να νιωσεις χρησιμος και που ξερεις..Ισως μια απλη δουλεια σου δημιουργησει το αισθημα της πληροτητας.Καλο θα ηταν να μιλησεις και με εναν ψυχολογο να σε καθοδηγησει

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Που να ξερεις βρε Mike , τι θελεις απ την ζωη στα 19 σου . Εγω γυρω στα 40 αποφασισα τι μου ταιριαζε !!

---

Συμφωνώ απόλυτα!!!