Δεν αντέχω άλλο. Λοιπόν τον τελευταίο χρόνο εργάζομαι σε ένα γραφείο. Νομίζω όταν έρχομαι σε επαφή με τον κόσμο, ακριβώς επειδή δεν νιώθω κανένα συναίσθημα και είμαι μονίμως σε μια κατάσταση σαν υπνωτισμού, πως όταν μου μιλάν οι άλλοι και μου αναθέτουν κάποια δουλειά το κάνουν για να με Ξυπνήσουν. Δηλ. επειδή είμαι νεκρός και δεν βλέπω το κάνουν για να δω. Πχ ένας χθες μου λέει δεν βλέπω εγώ εσύ και το έλεγε κάπως για να με κάνει να καταλάβω ότι δεν βλέπω. Σας παρακαλώ πείτε μου αυτά είναι στο μυαλό μου ή τα νομίζω εγώ.Δεν μπορώ να κοινωνικοποιηθώ με τίποτα. Το τηλέφωνο μου δεν χτυπάει ποτέ. Τις περισσότερες ώρες που είμαι σπίτι μου κοιμάμαι. Έχω μια αίσθηση ότι θα πεθάνω άμεσα και δεν θα έχω ζήσει - δει. Οι γιατροί δεν νομίζω ότι με καταλαβαίνουν - βασικά κανείς δεν με καταλαβαίνει. Δεν έχω βούληση από την άλλη. Δεν θέλω να κάνω τίποτα απολύτως - ότι κάνω το κάνω αναγκαστικά. Νομίζω είμαι ένας τελειωμένος. Βασικά είμαι ένα ράκος. Από την άλλη τι να κάνω να κλειστώ και στο σπίτι μου και να πεθάνω. Είμαι 28 χρονών, παρακολουθούμε από διάφορους γιατρούς τα τελευταία χρόνια και παίρνω 450 εφεξορ και 300 σολιαν. Δεν έχω καθόλου συναισθήματα. Είμαι σεξουαλικά ανενεργός - βασικά παρθένος και δεν αισθάνομαι τίποτα. Άλλοι γιατροί μου λένε πως είμαι ομοφυλόφιλος και άλλοι όχι. Δεν έχω φίλους. Βασικά έχω την εντύπωση πως όλοι οι άνθρωποι γύρω μου με αποφεύγουν και με θεωρούν τρελό - νεκρό - χαζεμένο - καμμένο μυαλό. Μένω με τους γονείς μου. Δεν έχω ούτε τη δύναμη ούτε την οικονομική δυνατότητα να φύγω. Βασικά δεν έχω κίνητρο για ζωή. Καπνίζω πολύ και τα βράδυ. Αλκόολ δε πίνω. Θέλω να αισθανθώ κάτι και γω επιτέλους. Δεν ξέρω ποιος είμαι και τι είμαι. Έχω τελειώσει ένα Πανεπιστήμιο, όπως πολλοί εδώ μέσα και τώρα προσπαθώ να εργασθώ. Ακόμα και στη δουλειά δημιουργούνται θέματα. Δεν έχω όρεξη και κίνητρο και αυτό φαίνεται και μπορεί και να με διώξουν. Βασικά αυτό που με απασχολεί πιο πολύ είναι το γεγονός ότι δεν αισθάνομαι τίποτα. Σωματικά είμαι υγιής. Δεν ξέρω τι να κάνω αλήθεια. Δεν νιώθω χαρά λύπη ζωντάνια ευτυχία έστω να μπορέσω να κλάψω ρε παιδί μου. Συγνώμη αν έγραψα πολλά και σας ζαλίζω. Δεν έχω βούληση για κάτι. Δεν θέλω να υποφέρω άλλο ούτε και να υποφέρουν οι άλλοι εξαιτίας μου. π.χ. οι γονείς μου. δεν ξέρω τι λέω και τι κάνω ώρες ώρες γιατι δεν ξέρω ποιος είμαι και τι θέλω
