να ανταλλαξουμε ενα 50% συναισθηματων να ισιωσουμε
Printable View
να ανταλλαξουμε ενα 50% συναισθηματων να ισιωσουμε
Take a break εχω κι εγω μεγάλο ψυχικό πόνο ακριβώς σαν κι εσένα. Θέλεις να σου πω τι κάνω και με ηρεμεί? Αγκαλιάζω αυτόν τον πόνο. Μετακινούμε προς τα εμένα και με αναγνωρίζω και με αγκαλιάζω μαζι με τον πόνο. Δίνω στον ευτό μου αυτό που δεν μου έδωσαν ποτέ οι γονείς μου. Παρηγοριά, ζεστασιά, νοιάζξιμο. Ο πόνος ο ψυχικός θέλει αγκαλιά και αγάπη να περάσει. Δεν μπορείς να φανταστέις τι πόνους έχω βιώσει και πόσο έχω κακοποιηθεί. Μην παραιτείσαι. Αλλά ότι λες να το εννοείς να βγαίνει απο μέσα σου βαθειά για εσένα. Ο πόνος είναι καλός. Μας δείχνει ότι κάποιος μας έκανε κακό. Για υτό πονάμε. Επίσης κάτι άλλο που κάνω είναι να τον ζωγαρφίζω αυτό τον πόνο χωρίς να σκέφτομαι. Συνήθως έχει τη μορφή ενός μικορύ παιδιού που πονάει πολύ. Που πονάει εσωτερικά. Κλαίει πολύ. Κιαι αφού το ζωγαρφίσω το κοιταώ όλη μέρα. Το έχω δίπλα μου και αυτό με ηρεμεί. Και για να είμαι δίκαιη αυτή την άσκηση μου τη έμαθε ένας ψυχίατρος που ήταν όμως θερπαευτής.
Κάποτε πάντως ούτε εγώ ένιωθα. Για την αδερφή μου δεν βγήκε ούτε δάκρυ. Γενικά δεν έκλαιγα κι εγώ απο μικρή. Ημούν πολύ ψυχρή πολύ σκλήρη. Ετσι νόμιζα. Μέχρι που καταλαβα ότι όλο αυτό ήταν άμυνα γιατί απο κάτω υπήρχε πολύς πόνος.
Αντί να αναλώνεται σε θεωρητικές κατασκευές που δεν πρόκειται να αντιληφθεί πλήρως καλό θα ήταν να βρει κάνα γιατρό της προκοπής. Η θεραπεία θα έρθει ανάλογα με το πρόβλημα πάντα μέσα από τη σχέση με τον γιατρό ή ψυχολόγο οπότε είναι σημαντική η επιλογή. Θεωρώ ότι έχω ωφεληθεί από το ότι οι γιατροί με τους οποίους έκανα ψυχοθεραπεία παρά την επιμονή μου να μου δώσουν μια διάγνωση αντιστάθηκαν και μου εξήγησαν ότι δεν πρόκειται να με βοηθήσει σε κάτι. Εξάλλου αν σου συνταγογραφησουν φάρμακο καταλαβαίνεις πάνω κάτω. Το θέμα είναι να δουλέψει με κάποιον πάνω στο πρόβλημα.
ωστόσο η 'θεραπεία' για ναρκισσιστική διαταραχή είναι τελείως διαφορετική απότι για αποφευκτική. γιαυτό καλύτερα θα ήταν η ψυχίατρος και οι ψυχίατροι στη χώρα αυτή, να ήξεραν καλύτερα τις έννοιες και να μην τις πετούσαν έτσι. διότι άλλο είναι να έχω διπολική άλλο αυτισμό. και στον έναν χρόνο ακόμα δεν έχει αποφασίσει. ούτε αυτή ούτε οι άλλοι που είδα. οπότε είναι καθαρά θέμα κακών ψυχιατρων σε αυτη την περίπτωση.
Εννοείς η φαρμακευτική θεραπεία; Παίρνεις φάρμακα που βασίζονταν σε άλλη διάγνωση; Γιατί εγώ κατάλαβα ότι όλα αυτά είναι στη θεωρία. Η ψυχοθεραπεία μία είναι, δεν αλλάζει ανάλογα τη διάγνωση, απλά προσαρμόζεται. Για αυτό είναι σημαντικό να βρεις καλό ψυχοθεραπευτή, τα άλλα περί ορθής διάγνωσης είναι κυρίως για το φάρμακο που ακόμα και σωστή διάγνωση να σου κάνουν πάλι δεν ξέρεις ακριβώς πώς θα πιάσει στον καθένα από μας.
Εφόσον σου δημιουργεί ανασφάλεια και δεν την εμπιστεύεσαι (μάλλον με το δίκιο σου) πρέπει να την αλλάξεις