Printable View
Ξαναπήγες στον ωριλα? Είσαι οκ απο ιγμορίτιδα? Ρωτώ γιατί το βάρος και ο πόνος γύρω απο τα μάτια (ειδικά προς τη μεριά της μυτης) και στο μέτωπο (στο κέντρο χαμηλά κοντά στη βάση της μύτης)είναι συμπτώματα παραρρινοκολπίτιδας(των ιγμορείων ή/και των μετωπιαίων κόλπων). Το μπούκωμα στο αυτί μπορεί να σημαίνει απόφραξη της ευσταχιανής σάλπιγγας (κι αυτό συνηθισμένο σύμπτωμα σε ιγμορίτιδες) Ίσως δεν έχεις γίνει καλά ακόμα. Κοίταξέ το.
Τις ίδιες φοβίες αντιμετωπίζω, μου μπαίνουν κάτι ιδέες απο κάτι που διάβασα, κάτι που άκουσα, κάτι που συνέβη σε γνωστό μου, σε συγγενή μου.. Δεν σημαίνει ότι θα έχεις το ίδιο μη βγάζεις μακάβρια συμπεράσματα. Πήγαινε σε γιατρό, μην το αφήνεις, κάνε κ μια μαγνητική στην τελική αν δεν σου περνάει, ψάξου αν αυτό σε καθησυχάζει.
Πριν 3 χρόνια πέθανε ο ξάδερφός μου από καρκίνο, πριν 5 ο θείος μου, πριν 12 ο παππούς μου, κληρονομικά όλα αυτά?? Συγκεκριμένα ο ξάδερφός μου έκανε μετάσταση από μια ελιά, 27 χρονών πεθανε. Αν δείς την πλάτη μου, τα χέρια μου, το στήθος μου, είμαι γεμάτη ελιές, πήγα σε ένα σωρό δερματολόγους όλοι μου είπαν να τις αφαιρέσω, όσες υπάρχει κίνδυνος να τραυματιστούν ή είναι περίεργες. Πήγα σε χειρούργο αφαίρεσα 12, έχει γεμίσει τομές το σώμα μου κ πρέπει να τις παρακολουθώ κ όποια αλλάζει να αφαιρείται. Δυσπλαστική σπίλοι ονομάζονται κ 1 απο τα 12 είχε αλλοιωμένα κύτταρα που σημαίνει ότι θα εξελισσόταν σε μελάνωμα, θα χτύπαγε κάπου αλλού, δεν μπορώ να ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι το πρόλαβα εφόσον εξαιρέθηκε σε υγιή όρια κ τώρα είναι σαν να μην υπήρχε ποτέ. Πάντως πρέπει να τα ψάχνουμαι κ όχι να προκαλούμε πανικό στον εαυτό μας πριν δούμε τι ακριβώς είναι.
Χαλάρωσε κ πες μας πως είσαι?
κι έγω το έχω αύτό το πρόβλημα. φοβάμαι να πεθάνω και αναρωτιέμαι πάντα απο τι. όλο το καλοκαίρι γύρισα όλους τους γιατρούς μέχρι σε οφθαλμίατρο για τις ζαλάδες,παθολόγο,ενδοκρινο λόγο,γαστρεντερολόγο και τελικά κατέληξα στον ψυχίατρο. έχω φοβερές φοβίες με την αρρώστια όχι μόνο για μένα αλλά και για τους δικούς μου ανθρώπους. το πρόβλημα ξεκίνησε απο την δουλειά μου. δούλεψα για ένα οχτάμηνο σε ένα νοσοκομείο στο γραφείο κίνησης κι έκει αντιμετώπισα την αρρώστια και το θάνατο σε όλες τις ηλικίες. ήταν οδυνηρό και είναι η μόνη δουλειά που δεν πρόκειται να ξανακάνω.
κουράγιο. καθιέρωσε ένα τσεκάπ κάθε χρόνο με γενικές εξετάσεις και να φροντίζεις να αγχώνεσαι μόνο εκείνο το διάστημα. τον υπόλοιπο καιρό διασκέδασε τη ζωή σου. αυτό προσπαθώ να κάνω κι έγω
gasparosoft,
καλως ήρθες:)
να πας, αν σε βγαλει απο άγχη κ εννοιες...Αλήθεια, σου προτεινε καποιος να δεις νευρολόγο? εννοώ πώς το συσχετίζεις με τις ενοχλήσεις που νιώθεις?
Αφού έχεις μπει τώρα σ\'αυτή την διαδικασία με εξετάσεις πήγαινε και σε νευρολόγο.Να ηρεμίσεις και να σου φύγει η ιδέα.Πιστεύω θα σε καθησυχάσει γι\'αυτά που φοβάσαι.
Αχ αχ αχ... πως σε καταλαβαίνω φίλος... Επί μια βδομάδα έτρεχα στους γιατρούς για ένα σωρό εξετάσεις... πέτυχα ένα πρόβλημα όμως και σιγά σιγά ηρέμησα και τώρα είμαι τζι-τζι. Αυτό που είπε η Dalia... τελείωσε με τις εξετάσεις για να μην πείς μετά το \"ΚΑΝ ΑΝ\".
Μάνο αφού έτρεχες για 1 βδομάδα μόνο πάλι καλά να λες.Εγώ έτρεχα πολύ περισσότερο καιρό.Τώρα τελευταία ψιλοκουράστηκα και σταμάτησα.Ελπίζω να μην με ξαναπιάσει και αρχίσω πάλι να ψάχνομαι.
Dalia καταλαβαίνω... σου εύχομαι να μην ξαναρχίσεις. Γιατί δεν ξέρω για σένα εγώ πάντως είχα χάσει τον ύπνο μου γιατί περίμενα τα αποτελέσματα που τελικά το μόνο που θα μου δείχνανε είναι τι είδους γιατρό χρειαζόμουν.