Πρωινο ξυπνημα με ψυχοπλακωμα!!

Καλημερα σας!!
Απο το πρωι που ξυπνησα εχω ενα ψυχοπλακωμα που δεν λεει να φυγει!ειμαι στην δουλεια κ κρατιεμαι να μην βαλω τα κλαμματα!περιμενω με ανυπομονησια να σχολασω,να παω σπιτι κ να ξαπλωσω!!θελω να κλαψω μπας κ μου φυγει!
Σκεφτομαι τα παλια χρονια,οταν ημουν φοιτητρια,ανεμελη ζωη κ ευτυχισμενη!αυτο που παρατηρησα ειναι οτι εχω χρονια να ειμαι ευτυχισμενη!μπορει να χαρω για λιγο κ μετα παλι μελαγχολια!στεναχωριεμαι γτ πιστευω οτι ποτε δεν θα μαι πραγματικα ευτυχισμενη,παντα θα παλευω με τις σκεψεις μου!σκεφτομαι τα ομορφα χρονια που περασα κ νομιζω οτι δεν ειμαι εγω αυτη που τα περασε!!

απαντας εσυ η ιδια σε ολο αυτο, το γιατι? γιατι να σηκωθω σημερα ετσι???
προφανως κ δεν κανεις την ζωη που θες ακριβως γι αυτο εισαι ετσι..
εγω θα σου ελεγα να το ζησεις κ το down σου για να φυγει εντελως , μεχρι να ξαναναιωσεις καλυτερα που σιγουρα θα ερθει κ σε λιγες ωρες μαλιστα..ή εστω κ σε καποιες μερες..
το οτι παιρνεις φαρμακο δεν σημαινει οτι θα εισαι κ παντα καλα..εισαι ανθρωπος κ εχεις κ τις σκεψεις σου, τους προβληματισμους σου, τις αμφιβολιες σου κ ολα!
αυτο σημαινει οτι εχεις εγκεφαλο κ σκεφτεσαι..
σε δυσαρεστουν πραματα κ εχεις πιεστει...

Σιγουρα χρειαζομαι μια αλλαγη στην τελεια βαρετη ζωη μου!αυτο προσπαθω με την βοηθεια του ψυχολογου!οταν μενεις με τους δικους σου το κακο ειναι οτι παιρνεις κ ευθυνες που δεν ειναι δικες σου,αν εμενες μονη δεν θα τις ειχες!αυτο που αναρωτιεμαι ειναι οτι κ αλλαγη στην ζωη μου να κανω θα νιωσω ευτυχισμενη οπως παλια??ρητορικο ερωτημα,μπορει κ ηληθιο ερωτημα!εχει σκαλωσει το μυαλο μου!αισθανομαι λες κ ειμαι δυο διαφορετικα ατομα!μια που ζουσα ανεμελη κ μου φαινεται περιεργο κ μια που παλευω με τον εαυτο μου!!κ νομιζω ολη η ζωη μου ετσι θα κυλησει!

μα ποιος σου ειπε οτι ο ανθρωπος ειναι ενα πραμα?? ο ανθρωπος ειναι σαν πρισμα..εχει πολλες πλευρες, στην προκειμενη εχεις την μια πλευρα σου που ειναι κ θελει να ειναι ανεμελη κ ξενοιαστη κ απο την αλλη εχεις την πινκ την υπευθυνη κλπ κλπ..
αυτο που θα εκανα στην θεση σου ειναι να ξεκλεβω μερικες στιγμες ξεγνοιασιας, οπως κ εγω ηδη κανω..αν εμενες κ μονη σου παλι θα ειχες αλλες ευθυνες κ οσο μεγαλωνουμε γινονται κ μεγαλυτερες..
καποτε αναλωθηκα πολυ στο να σκεφτομαι τι θα απογινω στο μελλον, αν θα κανω παιδια, αν θα πρεπει να διαλεξω εναν συγκεκριμενο τροπο ζωης, αν θα κανω οικογενεια ή αν θα μεινω οπως ειμαι...κ το μονο που κατορθωσα ειναι να αγχωθω περισσοτερο κ να να ξαναχτυπησω την πορτα του ψυχιατρου μου, τελικα μετα απο πολυ κλωθογυρισμα κ φιλοσοφια με τον εαυτο μου κ αγωνα, διαπιστωσα το εξης..
οτι ειναι πιο ομορφο τελικα κ πιο σωστο να αφησω την ζωη να με παει αυτη οπου κ οπως θελει, κ οπου με παει να την βοηθησω κ γω με εδικη μου προσπαθεια να γινει ακομα καλυτερη, καποια στιγμη λοιπον σταματησα να σκεφτομαι τι θα απογινω, τι να διαλεξω κ τι να πλαναρω με λιγα λογια...αφοσιωθηκα σε οσα κανω, οποια κ αυτα ειναι πχ...ακομα κ τον καθαρισμο του σπιτιου μου με μουσικη, σταματησα να απαιτω απο την ζωη μου κ απο τους αλλους, σταματησα να κανω σχεδια κ να πλαναρω το καθε μου επομενο βημα..ξεκινησα να ζω την καθε στιγμη, ακομα κ την στιγμη που πλενω πιατα...
ξεκινησα να χορευω οταν βγαινω διχως να υπαρχει αυριο, να γελω κ να περναω καλα με οσους αγαπω κ η ζωη μου εγινε πιο ευκολη..
σταματησα να αγχωνομαι κ να νιωθω αχρηστη επειδη δεν εχω κανει ακομα οικογενεια, σταματησα να νιωθω οτι δεν αξιζω επειδη δεν εχω παντρευτει ή επειδη δεν εχω οσα εχουν ολες οι 38χρονες..η εστω τελος παντων καποιες απο αυτες..
κ αμεσως αρχισα να σκεφτομαι οτι η ζωη ειναι προσωρινη, οτι τωρα ζω κ μετα δεν εχει,τι κ αν κανω παιδι κ οικογενεια κλπ κλπ αν ξαφνικα με χτυπησει μια γλαστρα στο κεφαλι?
ενιωσα απελευθερωση..ενιωσα σαν πουλι που πετα ..
οποτε θα σου προτεινα να ρουφηξεις την ζωη σου με τις σιτγμες σου.
η ζωη μας γινεται ρουτινα κ πιεση πολλες φορες, ερχονται ομως εκεινες οι στιγμες που γουσταρουμε κ νιωθουμε ομορφα.
κανε αυτο..μη σκεφτεσαι που εισαι κ που θα εισαι ή που θα επρεπε να εισαι..
ασε τη ζωη να σε παει μονη της , μη σε φοβιζει αυτο, μη νομιζεις οτι με το να πλαναρεις την ζωη σου θα γινει καλυτερη..
ερωτευθηκα σε ενα βραδι, αλλαξε η ζωη μου σε μια μερα, μια αλλη φορα εχασα τα παντα μεσα σε μια στιγμη...οποτε αραξε κ περνα απλως καλα με ο.τι κανεις..
ακομα κ που αναπνεουμε ειναι ομορφο..
ακομα κ που εχουμε περασει γαδ κ καταιλιψεις κ τελικα μπορουμε κ παμε στις δουλειες μας ειναι ενα θαυμα απο μονο του.
απολαυσε το κ σταματα να σκεφτεσαι συνεχεια οτι πιεζεσαι...
ακομα κ μεσα στον πολεμο οι στρατιωτες καποτε αραζουν κ ξεκουραζονται..οκ?

κ για να το κανω ακομα πιο λιανα..θα μπορουσα σημερα παρασκευη να σκεφτω οτι θα πρπεει να πιεστω να κανω καποια πραματα, ομως καθομαι στο γραφειο δουλευω κ σκεφτομαι οτι το βραδι θα παω στην προβα μου, θα χορεψω κ θα παιξω μουσικη σαν να μην υπαρχει αυριο, θα δω φατσες που γουσταρω, θα παω μετα για μια κοκα κολα με τους φιλους μου κ θα γελασω κ αυριο ? χεστηκα για ατο αυριο τι θα γινει! δεν με αφορα διολου....
καταλαβες?

Αγαπητή pink καμιά σχέση η ζωή του πριν και του μετά. Δεν ξέρω πως άλλοι προσαρμόζονται και λένε δεν τρεχει κάτι αλλά προσωπικά εμένα με στέγνωσε η συνύπαρξη. Οι οικογένειες ρουφάνε ενέργεια έτσι κι αλλιώς, αυτή η φάση αχταρμά ο ένας να χώνεται στη ζωή του άλλου για να μη δει ποιος είναι πράγματι είναι εξαντλητική. Τελικά μία καλή λύση εινακ αυτή που προτείνει η φίλη anxious. Να επιδιώκεις να κάνεις διάφορα που σε ευχαριστούσαν και όταν ζούσες μόνη σου. Όλα δε θα μπορείς να τα κανεις, αυτός είναι ο πικρός συμβιβασμός. Μέχρι να ξανά φύγεις από εκεί και να ζήσεις μόνη σου πρέπει να πείσεις τον εαυτό σου πως τίποτα δεν ειναι αιώνιο. Εμένα οι συνθήκες με έκαναν να το πιστέψω και βουλιαξα. Κανένα κέρδος από αυτό μα κανένα.

Επειδή κι εγώ τα είχα όλα και τα έχασα και μετά κάτι ξανά βρήκα και μετά το ξανά έχασα πλέον δεν ανησυχώ για τίποτα ότι και να γίνει θα το αντιμετωπίσω έχω περάσει τόσα πράγματα που άλλος ήθελε δυο ζωές για να τα κάνει αυτά που λέει η ανξιους αυτά λέω κι εγώ μη σε νοιάζει για το αύριο ελπίδα ότι θα έρθει κάτι καλό αλλά και πίστη στον εαυτό σου ότι τα στραβά που θα έρθουν διορθώνονται