Ολοι μαζι μπορουμε να σωσουμε ζωες εδω!
Αγαπητοί διαχειριστές, μοντερειτορς, ψυχολόγοι , επισκέπτες,
η μέλη αυτού του φορουμ...
Έκλεισα μια βδομάδα κοντά σας και η αρχική μου χαρά,
όταν η μηχανή αναζήτησης με έφερε εδώ τυχαία, μπορεί να μεταφραστεί σε μέγεθος συμμετοχής , που ίσως ανάγκασε
τους πιο μικρόψυχους, να δουν σκοπιμότητες πίσω απο τα κίνητρά μου.
Στα 54 μου χρόνια σήμερα, έμαθα να ζω με όσα μου ειναι απαραίτητα για την επιβίωση και αυτά , προς τιμή του , μου τα εξασφαλιζει το κράτος στο οποίο είχα την τύχη να είμαι υπήκοος
για τις υπηρεσίες που προσέφερε ο παππούς μου στην ιατρική επιστήμη και στην Γαλλία κατά την διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου σαν αρχίατρος του Γαλλικού στρατού και εφευρέτης.
Αν διάλεξα να σπουδάσω ψυχολογία, μια εποχή που στην Ελλάδα η λέξη σήμαινε χειρομαντεία η αστρολογία , ειναι γιατί
αυτο που με ικανοποιεί σαν άνθρωπο , ήταν , ειναι και θα ειναι η κοινωνική προσφορά και η συλλογική μνήμη.
Ο λόγος που προτίμησα το φορουμ υποστήριξης, ειναι γιατί εκεί ακριβώς ολοκληρώνεται η μεγίστη υπηρεσία που προσφέρει αυτο το σαιτ στην κοινωνια της Ελλάδας και των κάτοικων της που κάποιοι ξεχνούν, ότι δεν ειναι σήμερα μόνο Ελληνες...
Χθες διάβασα μήνυμα, ότι καποια κοπέλα που σύχναζε εδώ , αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει
Δεν θα συμβιβαστώ ποτέ με την ιδέα, ότι η ζωή ειναι μόνο ένας κρυφός παράδεισος, για τους πιο τυχερούς, τους πιο έξυπνους η τους πιο λογικούς. Ούτε με την ιδέα, ότι οι ψυχικά άρρωστοι, οι πιο ευαίσθητοι και οι πιο ευάλωτοι ανάμεσά μας ,
ειναι αποκλειστική αρμοδιότητα των ειδικών και εμείς μπορούμε να σφυρίζουμε αδιάφοροι , προσπερνώντας το ατομικό τους δράμα...
Δεν εχω καμμια συναισθηματική σχέση με τους πρόγονους μου που πέταγαν τα ανάπηρα παιδιά στον Καιάδα...
Όσο και να τους θαυμάζω για την ανδρεία που έδειξαν στις Θερμοπύλες...
Γεννήθηκα στην Αθήνα , αλλά ταυτίζομαι με τον Μακεδόνα Αλέξανδρο και την σοφία του να παντρευτεί την κόρη του Δαρείου την Ρωξάνη...
Είμαι πολίτης αυτού του πλανήτη, που δεν ξέρω τίποτα παραπάνω απο αυτο που μόλις είπα....
Σας καλώ όλους, να τιμήσουμε το δώρο της ζωης με την σημασία που του αρμόζει...
Η αυτοκτονία δεν ειναι μόνο σοβαρό ψυχικό νόσημα.
Είναι πάνω απο όλα, η άρνηση ενός κόσμου υποκριτικού και ψυχρού, να δώσει ένα χέρι βοηθείας χωρίς ανταλλάγματα...
Σας καλώ να καθορίσετε κάποιο μέλος του ΣΟΣ να παρακολουθεί καθημερινά και συστηματικά αυτο το φορουμ καθώς και να βάλετε κάπου ευκρινώς στην σελίδα εισόδου το τηλέφωνο της υπηρεσίας ΣΟΣ , για να μπορούμε να συζητούμε τα προβλήματά μας , χωρίς το άγχος ότι έχουμε απέναντί μας καποιον \"με το χέρι στην σκανδάλη\" που ψάχνει έστω ασυνείδητα, μια αφορμή για να φύγει και να μην ακούσει τον \"Ύμνο της ζωης\" που θα μπορουσε να ειναι η απλή συμμετοχή, σε ένα φορουμ υποστήριξης....
Όσοι δεν θέλουν να σεβαστούν το αίτημα μου, καλούνται
να μην μετέχουν σε αυτη την συζήτηση