Πως πάει η δική σου προσπάθεια;

Καλησπέρα σε όλους και όλες!

Τι θα λέγατε να γράφαμε πως πάνε οι προσπάθειες μας να καταφέρουμε να φύγουμε από όποια διατροφική διαταραχή;
Όποια και αν ειναι αυτή. Και να προτείνουμε λύσεις που μας βοήθησαν.

Ξεκινάω εγω, είχα μεγάλο πρόβλημα να ξεκόψω με τα πατατογαριδακια κτλ μιας και ετρωγα με το κιλό, μπορούσα να μην τρωω κανονικο φαγητο για εβδομαδες και ξεκίνησα αρχικά πέρνωντας μικρότερες συσκευασίες μετά τις πιο υγιεινές επιλογές όπως με λιγότερο αλάτι, μετά γίνανε από πατατακια σε τσιπς λαχανικων και "παρκαρα εκεί".

Πασχω από διατροφική διαταραχή συγκεκριμένα από ψυχογενής βουλιμία με προκλήσεις εμετων.

Ευχομαι να είστε όλοι καλά και δυνατοί στην προσπάθεια σας.

Η προσπάθεια αυτή πάει χάλια..
Δεν θα σταματήσω ποτέ να τρώω :(

Για ενα περιεργο λογο εμενα η καραντινα με βοήθησε. Αλλα δυστυχως για καποιους επιδείνωσε την κατασταση... Τι βηματα εχεις κανει;

Καλησπέρα! στο θέμα του φαγητού όλα ξεκινάνε από την αυτοπειθαρχια δηλαδή από εσένα, εγώ προσπαθώ να τρώω όσο πιο ισοτρόποιημενα γίνεται μακριά από πιτογυρα, fast food κτλ, κ με μέτρο τα γλυκά

Καλησπερα και από εμένα!
Εμένα η προσπαθεια μου κρατάει χρόνια :( και ανά περιοδους είτε το ελέγχω είτε το αφήνω να με κυριεύσει.. Τα πρώτα χρόνια μπορεί να είχα και ένα βουλιμικο επεισόδιο την ημέρα, τώρα έχω καταφέρει να το φτάσω στα 2-3 το πολυ την εβδομάδα.. Τα χρόνια όμως είναι πολλά για να εξακολουθώ να έχω 2-3.. Εγώ προσωπικα ξεσπαω εκεί όταν νιώθω πιεσμενη και δεν μπορώ να εκφραστώ.. Έχω καταλήξει πως δεν θα ξυπνήσω μια μέρα και δεν θα ξαναγίνει ποτέ αλλά πρέπει να βρώ έναν τρόπο να αντικαταστήσω αυτή συνήθεια με μία άλλη.. Εγώ πχ. έχω προβλημα έκφρασης συναισθημάτων και αποδοχής συναισθημάτων από τους άλλους ε λοιπόν προσπαθώ να φέρνω των εαυτό μου σε αυτές τις καταστάσεις.. Να μιλάει, να εκφράζει τις αρνητικές του σκέψεις, τη δυσαρέσκεια του.. Προσπαθώ να σταματήσω να είμαι ο μονίμως χαροπος κλόουν. Πίστεψε με δεν λυθηκε το προβλημα δια μαγείας αλλά όταν καταφέρνω και κάνω αυτό το πραγμα που σου περιέγραψα δεν έχω καμία ανάγκη από βουλιμικο επισοδειο.. Και έτσι μειώθηκε.. Για να δουμε πως θα παει :/

γεια σου και απο εδω, εχω ξεκινησει παραλληλα μια αναζητηση ψυχολογων που ειμαι σε φαση που τους βρηκα και μενει να παρω τηλεφωνο να δω πως θα παει.
ζοριστηκα αρκετα μεχρι να παρω αποφαση οτι το χρειαζομαι. μπορω να γραψω εντυπωσεις εαν θελεις.

είδα σε παλιο σου θρεντ οτι εχεις μια εμπειρια με τους ψυχολογους αλλα σε βοηθησαν οσο χρειαζοσουν. οπως ειδα και τα μελη δεν σε βοηθησαν, ειδα που σου προτειναν φαρμακα και γυμναστiκες, ελπιζω να μην σε αποθαρρύνει και καποιος εδω και μας ξαναφυγεις. :)


τι σου ελεγαν και σε ποιο σημείο καταλαβες οτι δεν παει παραπερα; Από φαρμακα σου είχαν προτείνει; ( οι ψυχολογοι)

Γενικά θεωρώ πως πρέπει όντως να πάρεις συμβουλή ειδικού. Όταν έχεις να πολεμήσεις κάτι τέτοιο πρέπει να ξέρεις πολύ καλά τι σου γίνεται και γιατί σου συμβαίνει και όντως μπορούν σε αυτό να βοηθήσουν. Να πας αλλά να προσέξεις πρώτα να κάνεις μια καλή έρευνα πριν πας γιατί δεν είναι δυστυχώς όλοι κατάλληλοι για το κάθε πρόβλημα. Ένα άλλο που θα σου προτείνω, είναι πας με ώριμη απόφαση να το ξεπεράσεις και το τονίζω το ώριμη.. Εγώ πιο μικρή που είχα πάει εν τέλη μάλλον baby sitting έψαχνα να μου κάνουν παρά να πιάσω το πρόβλημα από τα μαλλιά. Η διαδικασία θα έχει πολλές σκοτεινές συνειδητοποιήσεις, πολλά πισογυρίσματα αλλά πάντα δεν πρέπει να ξεχνάς γιατί ξεκίνησες.
Για τα φάρμακα σου απαντώ στο αλλο thread. Εγώ πλέον επέλεξα να πάω σε ψυχίατρο γιατί ψάχνω μια πιο πρακτική προσέγγιση του θέματος, έχουμε ως άξονα την ψυχανάλυση αλλά κυρίως επικεντρωνόμαστε στο παρόν πράγμα το οποίο εμένα σε αυτή τη φάση μου χρειάζεται περισσότερο. Θα βρεις και εσύ τι σου χρειάζεται αρκεί να αρχίσεις να το ψάχνεις!!! Γίνεται να βγούμε από αυτόν τον φαύλο κύκλο πίστεψέ με, αφού υπάρχει έστω ένας που έχει βγει μπορούμε να βγούμε και εμείς αρκεί να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο.
Καλή αρχή σου εύχομαι!