Ψυχοθεραπευτής vs Life Coach - Ερωτήματα και προβληματισμοί

Καλησπέρα και καλή Ανάσταση σε όλα τα μέλη και τους φίλους του φόρουμ.

Ανοίγω το θέμα αυτό με σκοπό να εκφράσω τον προβληματισμό μου για το ολοένα και περισσότερο εμφανιζόμενο φαινόμενο του Life Coaching και των Coaches.

Έχοντας εμπειρία από εργασία σε Πολυεθνική εταιρία, έχει τύχει πολλές φορές να παραβρεθώ σε ημερίδες/ομιλίες προσωπικής ανάπτυξης και συμβουλευτικών ημερίδων. Οι συγκεκριμένες ημερίδες στη συντριπτική πλειοψηφία οργανώθηκαν από το HR με σκοπό να βοηθήσουν το προσωπικό. Οι ομιλητές ήταν συνήθως ψυχολόγοι και οι συμβουλές τους ήταν κυρίως σε τεχνικές διαχείρισης χρόνου, προσωπική στοχοθεσία και άλλα παρόμοιας φύσης.


Η γνώμη μου λοιπόν είναι ότι σε ένα εταιρικό περιβάλλον, η συγκεκριμένη προσέγγιση έχει να δώσει κάτι και μπορεί να αποδειχτεί χρήσιμη.

Όταν όμως μιλάμε σε ανθρώπους με οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα, τότε ο ψυχολόγος/ψυχοθεραπευτής είναι η μόνη λύση.

Πραγματικά βλέπω πολλούς coaches να παρέχουν συμβουλές και ουσιαστικά να στοχεύουν σε άγρα πελατών μέσω βίντεο. Κυρίως στο YouTube. Σε κάποια από αυτά τα βίντεο, απλά γελάω. Σε πολλά όμως πραγματικά προβληματίζομαι για την κατάληξη του ανθρώπου που θα κάνει το λάθος να εμπιστευτεί έναν τέτοιο "Προπονητή Ζωής", ώστε να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του.

Έχοντας την τύχη να συναντήσω μια καταπληκτική ψυχολόγο με την οποία και δούλεψα, ευγνωμονώ τον Θεό για την τύχη μου να τη συναντήσω. Με βοήθησε θεαματικά, ώστε να αντιμετωπίσω την αγχώδη διαταραχή και τις κρίσεις πανικού.

Αναρωτιέμαι τι θα είχε συμβεί αν είχα πέσει στα δίχτυα ενός τέτοιου "ειδικού".

Πραγματικά ποιο είναι το πλαίσιο με το οποίο δραστηριοποιούνται τέτοιοι άνθρωποι; Πως διασφαλίζεται και πως προφυλάσσεται το κοινωνικό σύνολο από την συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων;

Πραγματικά ο καθένας βγαίνει και δηλώνει μια ιδιότητα, προσποιούμενος τον ειδικό. Βλέπεις κάτι τίτλους όπως "Sex Expert - Sex Editor", "Relationships Coach" και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς.

Ποια είναι η γνώμη σας; Έχετε κάποιες ανάλογες εμπειρίες να μοιραστείτε με παρόμοια περιστατικά;

Να είστε όλοι καλά.

Οι life coaches είναι απατεώνες. Δεν έχω δει ένα σοβαρό άτομο να κάνει αυτή τη δουλειά. Άτομα αποτυχημένα, γεμάτα τυχοδιωκτισμό και πάθη απλά πουλάνε παραμύθι λέγοντας συνθήματα. Θυμίζουν τηλε-ευαγγελιστές και οι συναντήσεις τους θυμίζουν λίγο TEDx, λίγο συνάντηση μιας αίρεσης, λίγο απ' όλα.

Άρχισε από την Αμερική με βιβλία, CD, σεμινάρια και ήρθαν και εδώ μπας και βρουν κορόιδα.

Έπειτα στα γραφεία τους τι λένε; Πως θα γίνεις πλούσιος παπαγαλίζοντας απ' έξω τους Brian Tracy, Tony Robbins, Napoleon Hill, Robert Kyosaki; Βασικά και εκτός, τα ίδια λένε.

Οι life coaches τι θα πουν σε κάποια που βιάστηκε; Τι θα πουν σε κάποιον που έχασε τον πατέρα του;

Δεν μπορεί να βράζει ο ψυχισμός σου και εσύ να βάζεις παγοκύστες. Θέλει δουλειά με άτομο εκπαιδευμένο, μορφωμένο, με ποιότητα χαρακτήρα.

Χαμένος χρόνος και τσάμπα λεφτά είναι οι lifecoaches. Απορώ πως σοβαρές εταιρίες ξοδεύουν λεφτά σε βλακείες...

Προσωπικά θεωρώ ότι η αυτογνωσία, η ψυχολογία του ατόμου και γενικότερα το να φιλοσοφήσεις τις ανθρώπινες σχέσεις και καταστάσεις είναι κάτι θεμιτό που υπάρχει μέσα στην ίδια την κοινωνία και την ίδια τη ζωή κι ότι έρχεται φυσικά ως αναπόσπαστο μέρος του εαυτού μας και της καθημερινότητάς μας και ανάλογα με τα βιώματα του καθενός και τον χαρακτήρα του. Πιστεύω επίσης ότι αν αισθανθείς την ανάγκη είτε διότι έχεις κάποιο θέμα π.χ. κατάθλιψη, αγχώδη διαταραχή κτλ είτε διότι περνάς κάποια κρίση στη ζωή σου π.χ. ένα διαζύγιο, μία αλλαγή στα επαγγελματικά, κάποια γενέθλια-ορόσημο που σε προβληματίζουν δεν είναι καθόλου κακό να δεις έναν ειδικό.
Κακό θεωρώ ότι έχει γίνει και λίγο της μόδας όλο αυτό, ότι με το παραμικρό τρέχω σε κάποιον να μου πει τι να κάνω και κατά κάποιο τρόπο αφήνω την ευθύνη του εαυτού μου στον άλλο. Δηλαδή το life coaching κι όλα αυτά είναι και λίγο η εύκολη λύση. Ο σωστός ψυχοθεραπευτής/ψυχολόγος θα σε βοηθήσει να βρεις μόνος σου την άκρη. Ο life coach κι ο καθένας που εμφανίζεται ως γκουρού συνήθως είναι χειριστικός και προσπαθεί να σου πει τι να κάνεις. Και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που αισθάνονται ανακούφιση προσωρινά, διότι μεγαλώνουμε και σε μία κοινωνία ευθυνοφοβίας και ήσσονος προσπάθειας. "Πρέπει να πάρω την τάδε απόφαση, διστάζω, ας έρθει ο άλλος να μου πει τι να κάνω. Αν κάτι πάει στραβά, θα τον συμβουλευτώ και θα μου βρει αυτός την λύση". Ακόμα, εκτός από τους απατεώνες που το κάνουν συνειδητά και έχουν ιδία οφέλη ή πραγματικά την βρίσκουν με το να είναι χειριστικοί, υπάρχουν και οι άνθρωποι που πραγματικά νομίζουν ότι βοηθάνε αν και δεν ξέρουν την τύφλα τους.

Να σας πω και κάτι να γελάσετε, πριν κάποια χρόνια είχα πάει για δουλειά σε ένα ξενοδοχείο όπου ο ιδιοκτήτης ήταν μεγάλη περίπτωση. Είχε ξεκινήσει από εντελώς άλλο επάγγελμα, είδε ότι δεν του ταιριάζει, έκανε παράλληλα κάτι άλλο και είχε φιάξει το ξενοδοχείο με τα λεφτά του μπαμπά και το έπαιζε ο φωτεινός παντογνώστης. Ο τύπος είχε πάει σε κάποια σεμινάρια, είχε κάποιους φίλους ψυχολόγους και ενώ εμείς τον ρωτούσαμε για πρακτικά πράγματα και θέλαμε κάποιες βασικές κατευθύνσεις για να κάνουμε την δουλειά μας, μας καλούσε σε meeting όπου κλεινόμασταν με τις ώρες σε μία αίθουσα και καθόταν και μας έλεγε απίστευτες μπαρούφες. Τσιτάτα τύπου "ο άνθρωπος είναι σαν σε βαρκούλα στον ωκεανό και πρέπει να ξέρει προς τα που θέλει να πάει και να κάνει κουπί με τα δύο χέρια διότι με το ένα θα κάνει γύρους" και κάτι τέτοια. Μπορεί σαν φιλολογική συζήτηση να είχαν το ενδιαφέρον τους, αλλά δεν μπορεί εσύ να καίγεσαι, να του λες π.χ. "φέτος ο ανταγωνισμός έχει ρίξει τρομερά τις τιμές, φαινόμαστε πανάκριβοι, θα είμαστε άδειοι" και να σου λέει "το θέμα είναι να σε συμπαθήσει ο συνομιλητής, να βρεις ένα κοινό σημείο, αν σου λέει είναι από την Ξάνθη να του λες ωραία η Ξάνθη κι ας μην έχεις πάει ποτέ". Εγώ έχω σπουδάσει το αντικείμενο και το marketing ήταν από τα δυνατά χαρτιά μου, αλλά να πατάμε και στα πόδια μας λίγο, ο άνθρωπος μας είχε τρελάνει στην αμπελοφιλοσοφία και ήθελε όλα να γίνονται με τον δικό του (αναποτελεσματικό) τρόπο και νόμιζε ότι μας έκανε και χάρη που μας εκπαίδευε στα βασικά του επαγγέλματος, τρομάρα του. Μιλάμε τώρα για meeting που μπορεί να φτάνανε 7 και 8 ώρες όπου δεν συζητιόταν και τίποτα πρακτικό και όταν του έλεγες και κάτι πρακτικό κι αλλαγές που έπρεπε να γίνουν, δεν το δεχόταν. Πήγε στο τέλος να μου πει και για την προϋπηρεσία μου κάτι και για τις ικανότητές μου κι εκεί πλέον είχα βαρεθεί ακόμα και να του απαντήσω. Εγώ πάντως μια χαρά βρήκα δουλειά όταν σηκώθηκα κι έφυγα από εκεί κι είμαι ακόμα στο χώρο, αυτός το έφερε στα πρόθυρα της χρεωκοπίας το ξενοδοχείο και λίγο μετά κι ως σήμερα από ότι μαθαίνω το έχει αναλάβει η αδερφή του κι αυτός πετάει χαρταετό... Και πραγματικά δεν ήταν κακός άνθρωπος, είχε υπέρμετρη εμπιστοσύνη στον εαυτό του και νόμιζε ότι είχε βρει το φως το αληθινό κι ότι το μεταλαμπαδεύει σε άλλους. Κι ένας συνάδελφος τον κοιτούσε στα μάτια σαν κουτάβι. Όταν του είπα του συναδέλφου 5 πράγματα, δεν ήθελε να με ακούσει κι αυτός. Έκατσε κανένα χρόνο μετά και στο τέλος φυσικά όταν ξύπνησε και τα είδε τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις κι όταν φτάσανε τα χρωστούμενα στο μισθό του στο θεό και ο ιδιοκτήτης του συνέχιζε τις μπαρούφες γίνανε μπίλιες... Κι εκεί που τον είχε θεό τον άλλο τώρα δεν θέλει καν να ακούει το όνομά του...

Χριστός Ανέστη!

Σόνια ειλικρινά έχω γνωρίσει πάρα πολλούς ανθρώπους που είναι πυροβολημένοι σε τέτοια φάση όπως το πρώην αφεντικό σου.

Φταίνε τα λεφτά, φταίει ότι δεν έχουν εμπειρίες και είναι πολύ αφελείς; Όλα αυτά και άλλα.

Ένας γείτονάς μου είναι συνέταιρος σε μια επιχείρηση μαζί με την αδερφή του. Είχε βάλει ένα CD ενός life coach και φώναζε: "είμαι εκατομμυριούχος, είμαι όμορφος, αξίζω τα καλύτερα".

Είχε πειστεί πως αν σκεφτόταν ότι είναι εκατομμυριούχος, η ζωή του θα γίνονταν καλύτερη. Αυτοί οι δυο χρωστάνε παντού, παίζουν Τζόκερ σαν τρελοί και κάθε Πέμπτη και Κυριακή που έχει κλήρωση στο Τζόκερ ρίχνουν μισό κιλό αλάτι από το μπαλκόνι με κατεύθυνση στα νοτιοανατολικά και καλά επειδή το φενγκ σούι λέει πως έτσι ξορκίζεις την κακοτυχία.

Να είμαστε θετικοί. Να μην είμαστε γελοίοι!

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Προσωπικά θεωρώ ότι η αυτογνωσία, η ψυχολογία του ατόμου και γενικότερα το να φιλοσοφήσεις τις ανθρώπινες σχέσεις και καταστάσεις είναι κάτι θεμιτό που υπάρχει μέσα στην ίδια την κοινωνία και την ίδια τη ζωή κι ότι έρχεται φυσικά ως αναπόσπαστο μέρος του εαυτού μας και της καθημερινότητάς μας και ανάλογα με τα βιώματα του καθενός και τον χαρακτήρα του. Πιστεύω επίσης ότι αν αισθανθείς την ανάγκη είτε διότι έχεις κάποιο θέμα π.χ. κατάθλιψη, αγχώδη διαταραχή κτλ είτε διότι περνάς κάποια κρίση στη ζωή σου π.χ. ένα διαζύγιο, μία αλλαγή στα επαγγελματικά, κάποια γενέθλια-ορόσημο που σε προβληματίζουν δεν είναι καθόλου κακό να δεις έναν ειδικό.
Κακό θεωρώ ότι έχει γίνει και λίγο της μόδας όλο αυτό, ότι με το παραμικρό τρέχω σε κάποιον να μου πει τι να κάνω και κατά κάποιο τρόπο αφήνω την ευθύνη του εαυτού μου στον άλλο. Δηλαδή το life coaching κι όλα αυτά είναι και λίγο η εύκολη λύση. Ο σωστός ψυχοθεραπευτής/ψυχολόγος θα σε βοηθήσει να βρεις μόνος σου την άκρη. Ο life coach κι ο καθένας που εμφανίζεται ως γκουρού συνήθως είναι χειριστικός και προσπαθεί να σου πει τι να κάνεις. Και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που αισθάνονται ανακούφιση προσωρινά, διότι μεγαλώνουμε και σε μία κοινωνία ευθυνοφοβίας και ήσσονος προσπάθειας. "Πρέπει να πάρω την τάδε απόφαση, διστάζω, ας έρθει ο άλλος να μου πει τι να κάνω. Αν κάτι πάει στραβά, θα τον συμβουλευτώ και θα μου βρει αυτός την λύση". Ακόμα, εκτός από τους απατεώνες που το κάνουν συνειδητά και έχουν ιδία οφέλη ή πραγματικά την βρίσκουν με το να είναι χειριστικοί, υπάρχουν και οι άνθρωποι που πραγματικά νομίζουν ότι βοηθάνε αν και δεν ξέρουν την τύφλα τους.

Να σας πω και κάτι να γελάσετε, πριν κάποια χρόνια είχα πάει για δουλειά σε ένα ξενοδοχείο όπου ο ιδιοκτήτης ήταν μεγάλη περίπτωση. Είχε ξεκινήσει από εντελώς άλλο επάγγελμα, είδε ότι δεν του ταιριάζει, έκανε παράλληλα κάτι άλλο και είχε φιάξει το ξενοδοχείο με τα λεφτά του μπαμπά και το έπαιζε ο φωτεινός παντογνώστης. Ο τύπος είχε πάει σε κάποια σεμινάρια, είχε κάποιους φίλους ψυχολόγους και ενώ εμείς τον ρωτούσαμε για πρακτικά πράγματα και θέλαμε κάποιες βασικές κατευθύνσεις για να κάνουμε την δουλειά μας, μας καλούσε σε meeting όπου κλεινόμασταν με τις ώρες σε μία αίθουσα και καθόταν και μας έλεγε απίστευτες μπαρούφες. Τσιτάτα τύπου "ο άνθρωπος είναι σαν σε βαρκούλα στον ωκεανό και πρέπει να ξέρει προς τα που θέλει να πάει και να κάνει κουπί με τα δύο χέρια διότι με το ένα θα κάνει γύρους" και κάτι τέτοια. Μπορεί σαν φιλολογική συζήτηση να είχαν το ενδιαφέρον τους, αλλά δεν μπορεί εσύ να καίγεσαι, να του λες π.χ. "φέτος ο ανταγωνισμός έχει ρίξει τρομερά τις τιμές, φαινόμαστε πανάκριβοι, θα είμαστε άδειοι" και να σου λέει "το θέμα είναι να σε συμπαθήσει ο συνομιλητής, να βρεις ένα κοινό σημείο, αν σου λέει είναι από την Ξάνθη να του λες ωραία η Ξάνθη κι ας μην έχεις πάει ποτέ". Εγώ έχω σπουδάσει το αντικείμενο και το marketing ήταν από τα δυνατά χαρτιά μου, αλλά να πατάμε και στα πόδια μας λίγο, ο άνθρωπος μας είχε τρελάνει στην αμπελοφιλοσοφία και ήθελε όλα να γίνονται με τον δικό του (αναποτελεσματικό) τρόπο και νόμιζε ότι μας έκανε και χάρη που μας εκπαίδευε στα βασικά του επαγγέλματος, τρομάρα του. Μιλάμε τώρα για meeting που μπορεί να φτάνανε 7 και 8 ώρες όπου δεν συζητιόταν και τίποτα πρακτικό και όταν του έλεγες και κάτι πρακτικό κι αλλαγές που έπρεπε να γίνουν, δεν το δεχόταν. Πήγε στο τέλος να μου πει και για την προϋπηρεσία μου κάτι και για τις ικανότητές μου κι εκεί πλέον είχα βαρεθεί ακόμα και να του απαντήσω. Εγώ πάντως μια χαρά βρήκα δουλειά όταν σηκώθηκα κι έφυγα από εκεί κι είμαι ακόμα στο χώρο, αυτός το έφερε στα πρόθυρα της χρεωκοπίας το ξενοδοχείο και λίγο μετά κι ως σήμερα από ότι μαθαίνω το έχει αναλάβει η αδερφή του κι αυτός πετάει χαρταετό... Και πραγματικά δεν ήταν κακός άνθρωπος, είχε υπέρμετρη εμπιστοσύνη στον εαυτό του και νόμιζε ότι είχε βρει το φως το αληθινό κι ότι το μεταλαμπαδεύει σε άλλους. Κι ένας συνάδελφος τον κοιτούσε στα μάτια σαν κουτάβι. Όταν του είπα του συναδέλφου 5 πράγματα, δεν ήθελε να με ακούσει κι αυτός. Έκατσε κανένα χρόνο μετά και στο τέλος φυσικά όταν ξύπνησε και τα είδε τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις κι όταν φτάσανε τα χρωστούμενα στο μισθό του στο θεό και ο ιδιοκτήτης του συνέχιζε τις μπαρούφες γίνανε μπίλιες... Κι εκεί που τον είχε θεό τον άλλο τώρα δεν θέλει καν να ακούει το όνομά του...

---

Καλημέρα και Χρόνια Πολλά.

Συμφωνώ πολύ μαζί σου σε όλα όσα λες.

Ξέρεις όμως ποιος είναι ο μεγάλος μου προβληματισμός;

Ότι όλοι αυτοί οι "Προπονητές Ζωής - Life Coaches" εκτός από γραφικοί και αστείοι, σε πολλές περιπτώσεις μπορούν να γίνουν και πολύ επικίνδυνοι. Φαντάσου να αναζητήσει βοήθεια από έναν τέτοιο "ειδικό" ένας άνθρωπος με μια σοβαρή διαταραχή (από κατάθλιψη μέχρι ότι μπορεί να βάλει ο νους σου). Ο συγκεκριμένος "ειδικός" θα μπορούσε να κάνει πολύ μεγάλη ζημία πάνω στον ατυχή (και αφελή!!!) άνθρωπό που θα εμπιστευτεί το πρόβλημα του σε τέτοιου είδους "επαγγελματίες".

Αυτός είναι και ο λόγος που δημιούργησα αυτό το θέμα.

Να ακούσω και απόψεις από όποιον θέλει να λάβει μέρος.

Με προβληματίζει πολύ το πως μπορεί να προστατευθεί το κοινωνικό σύνολο από την κακή χρήση των συγκεκριμένων υπηρεσιών. Υπάρχει κάποιο πλαίσιο ή ο καθένας κάνει ότι του κατέβει;

Εδώ βλέπουμε ακόμα και μέσα στο φόρουμ, ότι κάποια μέλη ενώ έχουν κάνει ψυχοθεραπεία με ψυχολόγο, δεν κατάφεραν να βοηθηθούν όσο θα ήθελαν ή όσο θα χρειάζονταν. Πόσο μάλλον να πέσεις στα χέρια ενός coach...

GoldenM, Γενικότερα σε αυτή τη χώρα είσαι ότι δηλώσεις, τι πλαίσιο να υπάρχει;
Είναι όμως και το μεγάλο κόλλημα που έχουν στα κεφάλια τους πολλοί, "μην πάω σε ψυχολόγο και με πουν προβληματικό, να πάω σε ομοιοπαθητικό ή σε life coach, είναι και της μόδας και δεν θα έχω και το στίγμα". Κακό του κεφαλιού τους...

PositiveWave, είναι πολύ κωμικοτραγική η περίπτωση που αναφέρεις, γέλασα πολύ, αλλά είναι και για κλάματα! Πάντως πλέον τίποτα δεν μου κάνει εντύπωση σε αυτό τον κόσμο... Η βλακεία είναι αήττητη!

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

GoldenM, Γενικότερα σε αυτή τη χώρα είσαι ότι δηλώσεις, τι πλαίσιο να υπάρχει;
Είναι όμως και το μεγάλο κόλλημα που έχουν στα κεφάλια τους πολλοί, "μην πάω σε ψυχολόγο και με πουν προβληματικό, να πάω σε ομοιοπαθητικό ή σε life coach, είναι και της μόδας και δεν θα έχω και το στίγμα". Κακό του κεφαλιού τους...

PositiveWave, είναι πολύ κωμικοτραγική η περίπτωση που αναφέρεις, γέλασα πολύ, αλλά είναι και για κλάματα! Πάντως πλέον τίποτα δεν μου κάνει εντύπωση σε αυτό τον κόσμο... Η βλακεία είναι αήττητη!

---

Ακριβώς για αυτό το λόγο, θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει περισσότερη ενημέρωση από τους κατεξοχήν ειδικούς ψυχικής υγείας στο συγκεκριμένο θέμα.

Είναι διαφορετικό να κάνεις κάποια σεμινάρια σε θέματα ψυχολογίας, για οποιοδήποτε λόγο. Και σίγουρα είναι διαφορετικό να το παίζεις ειδικός, λέγοντας πάρα πολλές φορές μεγάλες βλακείες. Οι οποίες πολλές φορές μπορούν να αποδειχτούν μοιραίες για όποιον άτυχο τους εμπιστευτεί.

Στη προηγούμενη δουλειά μου, ως προϊστάμενος, ήταν υποχρεωτικό πριν ξεκινήσω να ασκώ τα καθήκοντα μου να παρακολουθήσω κάποια courses πάνω σε θέματα διαχείρισης, ανάπτυξης και υποκίνησης ομάδας. Η συγκεκριμένη εκπαίδευση κράτησε περίπου δύο βδομάδες, από 20 ώρες την εβδομάδα.

Το γεγονός όμως ότι έμαθα κάποιες τεχνικές για να αλληλοεπιδρώ με την ομάδα μου, δεν με κάνει και ειδικό σε θέματα ψυχολογίας.

Πιστεύω ότι το coaching ενδεχομένως να είναι χρήσιμο σε ένα εταιρικό περιβάλλον, στο κομμάτι της στοχοθεσίας και της παρακίνησης ομάδων σε συγκεκριμένους μετρήσιμους και προκαθορισμένους από την εταιρεία, στόχους. Όχι όμως να ανάγεται το coaching ως τρόπος επίλυσης άλλων θεμάτων.

Για παράδειγμα οι relationships coaches, είναι εντελώς ανεύθυνοι. Αν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει σχέση, μπορεί να οφείλεται σε πολλούς και διαφορετικούς παράγοντες. Από μια κακοποίηση ή μια κατάθλιψη έως οτιδήποτε άλλο. Σε μια τέτοια περίπτωση ο συγκεκριμένος coach στην καλύτερη περίπτωση θα κάνει μόνο οικονομική ζημιά σε αυτόν που θα εμπιστευτεί το πρόβλημα του εκεί. Στη χειρότερη θα κάνει το πρόβλημα πολύ χειρότερο.

Άλλο ψυχοθεραπευτής άλλο προπονητής. Η ψυχανάληση δεν έχει καμμία σχέση με τη προπόνηση ούτε ο ψυχαναλητής με τον προπονητή ζωής. Ο προπονητής ζωής δεν αναλαμβάνει ασθενείς να τους κάνει καλά.

Καλησπέρα

Αν κι έχουν περάσει χρόνια από την ημ/νία δημοσίευσης της 1ης ανάρτησης , θα ήθελα να συνεισφέρω στη συζήτηση, μια και είμαι πιστοποιημένη Coach. Το ορθό είναι να υπάρξει τοποθέτηση και από επαγγελματία του συγκεκριμένου κλάδου, καθώς θίγονται πολλά.

Θα απαντήσω σε έναν προς έναν τους προβληματισμούς σας:
Γράφετε: «όταν όμως μιλάμε σε ανθρώπους με οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα, τότε ο ψυχολογος/ψυχοθεραπευτής είναι η μόνη λύση»,
κι έχετε απόλυτο δίκιο. Το Coaching ΔΕΝ απευθύνεται σε ανθρώπους με προβλήματα, ΠΟΥ ΧΡΗΖΟΥΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ/ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ/ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ. Σε τέτοια περίπτωση ο Coach ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΠΕΜΨΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΑΠΕΥΘΥΝΘΗΚΕ ΣΕ ΑΥΤΟΝ, ΣΤΙΣ ΕΝ ΛΟΓΩ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ.

Άνθρωποι με αγχώδη διαταραχή, κρίσεις πανικού, όπως και οποιαδήποτε άλλη διαταραχή, νόσο, ψυχολογική πάθηση, ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΟΥΝ ΣΕ COACH ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥΣ, αλλά και να απευθυνθούν, ο σωστός Coach ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΛΑΒΕΙ, παρά θα τους παραπέμψει σε ψυχολόγο/ψυχίατρο.

ΤΟ COACHING ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕ ΧΡΗΖΟΥΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ. ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ -ΟΧΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ- ΚΑΙ ΔΙΝΕΙ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΥΣ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙΣ /ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙΣ ΑΜΕΣΑ (ΘΕΤΙΚΑ) ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΙ, Ή ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥΣ/ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ, ΑΛΛΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΟ. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΘΕΡΑΠΕΙΑ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ

Διαβάζω επίσης βαρύγδουπα λόγια και εκφράσεις όπως: "στα δίχτυα ενός τέτοιου ειδικού". Όλοι οι Coaches είναι απατεώνες

ποιο είναι το πλαίσιο με το οποίο δραστηριοποιούνται "τέτοιοι άνθρωποι"; Πως διασφαλίζεται και πως προφυλάσσεται το κοινωνικό σύνολο "από την συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων";

Πραγματικά "ο καθένας βγαίνει και δηλώνει μια ιδιότητα, προσποιούμενος τον ειδικό". Βλέπεις κάτι τίτλους όπως "Sex Expert - Sex Editor", "Relationships Coach" και "ότι άλλο μπορείς να φανταστείς".

Ποια είναι η γνώμη σας; Έχετε κάποιες ανάλογες εμπειρίες να μοιραστείτε "με παρόμοια περιστατικά";

--

Χρειάζεται προσοχή στον τρόπο που εκφραζόμαστε: να μη στοχοποιούμε τους πάντες/τσουβαλιάζουμε όλους και όλα σε ένα σακί.

Καταλαβαίνω να έχουμε τις επιφυλάξεις μας, ίσως γιατί δε γνωρίζουμε περί τι ακριβώς πρόκειται, αλλά καλό είναι να απευθυνόμαστε στους σωστούς ανθρώπους για να μας λύσουν τις απορίες, αντί να θίγουμε ολόκληρους κλάδους και ένα σύνολο επαγγελματιών και επιστημόνων.

Το Coaching διδάσκεται σε πανεπιστήμια, κολλέγια, και σε διεθνώς αναγνωρισμένα ινστιτούτα. Το ΣΠΟΥΔΑΖΟΥΜΕ και μετά τη βασική μας εκπαίδευση, ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΟΜΑΣΤΕ στην ειδικότητα με την οποία θέλουμε να ασχοληθούμε (γιατί υπάρχουν άπειρες).

Οι σωστοί Coaches ακολουθούν πιστά Κώδικα Δεοντολογίας, και ειδικά στα πρώτα τους βήματα έχουν εποπτεία από κάποιον μέντορα/ master Coach, που τους βοηθά και φροντίζει να διασφαλίζεται η ορθή άσκηση του επαγγέλματος.

Να μιλήσω για εμένα, οι σπουδές μου μετρούν πάνω από 10 χρόνια μελέτης και έρευνας. Τα 5 από αυτά είναι στο Coaching και στη Συμβουλευτική. Είμαι κάτοχος πτυχίου και μεταπτυχιακού με σειρά πιστοποιήσεων και επιμορφώσεων που ακολούθησαν, ενώ πάντα θα επιμορφώνομαι/εξελίσσομαι.

Αγαπώ πολύ αυτό που επέλεξα να κάνω, και το κάνω με μεγάλη ευθύνη, υπευθυνότητα και πάνω απ’ όλα ΣΕΒΑΣΜΟ προς τον κάθε άνθρωπο που απευθύνεται σε εμένα.

Επειδή ο κόσμος πολλές φορές μπερδεύεται με τις τόσες ειδικότητες, μπορεί να απευθυνθεί σε εμένα ενώ δεν πρέπει. Και η αλήθεια είναι ότι από τους 10 που θα απευθυνθούν, τους μισούς θα τους προωθήσω σε ψυχολόγο/ψυχοθεραπευτή/ψυχίατρο. Γι αυτό έχω και φόρμα επικοινωνίας στο site μου, όπου ζητώ να μου αναγράψουν ακριβώς τους λόγους που χρειάζονται υποστήριξη. Με βάση τις πληροφορίες που μου δίνουν, καταλαβαίνω αν μπορώ να αναλάβω, και εαν όχι, τους παραπέμπω όπως προανέφερα στη σωστή ειδικότητα.

Όπως με όλα τα επαγγέλματα/ειδικότητες, έτσι και με το Coaching, όποιος ενδιαφέρεται να ξεκινήσει, θα πρέπει να ψάξει για πιστοποιημένους Coaches, με εμπειρία, να μελετήσει το site τους και το βιογραφικό τους, που θα πρέπει να είναι δημόσιο, να δει αν ανήκουν σε κάποιον πιστοποιημένο φορέα (AC/IFC/HIC), αν είναι νόμιμοι με έναρξη στην εφορία, και προσεκτικά να κάνει την επιλογή του.


Προτροπή μου : Ας προστατεύσουμε ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗΣ, λαμβάνοντας ο καθένας την προσωπική του ευθύνη. Είτε από τη μεριά του θεραπευτή/practitioner/coach, είτε από την πλευρά του θεραπευόμενου/coachee/πελάτη.


Ευχαριστώ για την ευκαιρία και το βήμα που μου δώσατε μέσα από αυτή τη συζήτηση, να διαλευκάνω τα πράγματα και να βοηθήσω τον κόσμο ΝΑ ΜΗ ΦΟΒΑΤΑΙ! Γιατί θέλουμε κόσμο ορθά ενημερωμένο και όχι φοβισμένο.

Ευχαριστώ!

Μαριλένα Κυρκιλή , Πιστοποιημένη Coach από ΕΚΠΑ/AC
BSc, MSc
Senior Professional Member του Hellenic Institute of Coaching

Μετα το πασχα παιρνω την πιστοποιηση και εγω πλεον ..

Στοχος μου κατα κυρια βαση το Health coaching οπου ηδη δραστηροποιουμε πανω σε αυτο εθελοντικα και πραγματικα αυτο που εισπράττω απο τα ατομα ειναι και ο λογος που θα το κανω και επαγγελματικα σε βαθος χρονου ...

Συμφωνω απολυτα με τη Μαριλενα και ΜΟΝΟ ενας που εχει εκαπιδευτει ξερει την παρεξηγημενη πλεον σημασια αυτου .


Δεν εχει καμια σχεση με ψυχοθεραπεια ή ακομα και με mentoring αν προτιστως δεν εχεις πιστοποιηθει και στο mentoring ..

Οσο αφορα το Business coach και το κατα ποσο εχει αναβαθμισει τις πολυεθνικες καλυτερα να ανατρεξετε στο ιστορικο καθε μιας εταιρειας ξεχωριστα οπου εκει μιλαμε για χειροπιαστα στοιχεια ..

Η πορεια μου πλεον μεσα απο το κομματι των ψυχοθεραπειων με ουκ ολοιγες επαφες αλλα και συνεργασιες με επαγγελματιες ψυχολογους με κανει καθετη σ ενα πραγμα ..
Υπαρχουν ψυχολογοι που σε κοιτουν καθαρα σαν πορτοφολι και ψυχιατροι που σε φορτωνουν με χαπια χωρις κανεναν λογο ...Αυτο ομως δεν καθιστα ακαταλληλους ολους τους ψυχολογους και ολους τους ψυχιατρους ...

Λιγο προσοχη στο τι γραφετε ...

Η βοηθεια που λαμβανει ενας ανθρωπος δεν εξαρταται απο τα πτυχια του καθενος ...
Αλλωστε το γεγγονος οτι αυτη την στιγμη υπαρχουν ηδη μονο στη σχολη μου περισσοτερο απο 10 εγγεγραμμενοι επαγγελματιες ψυχολογοι οπου παρακολουθουν μαζι μου ωστε να πιστοποιηθουν κλεινει τα στοματα σε πολλους που απλα υποβαθμιζουν ενα επαγγελμα πλεον γιατι πολυ απλα δεν εχουν την ικανοτητα να αντιληφθουν την σημασια του προσφερω σε ενα ανθρωπο βοηθεια ωστε να πετυχει τον οποιοδηποτε στοχο του ..


Και πραγματικα οσοι μιαλνε ας θυμουντε το πιο σημαντικο ..

Το coach απευθυνεται μονο σε ψυχικα υγιής ανθρωπους ,καμια σχεση με ψυχοθερπαεια ,ειναι αντιδεοντολογικο ,καταχρηστικο και ακρως επικυνδινο γι αυτο δεν ακολουθειτε απο κανεναν .

Συνεργαζομαι ηδη με ψυχολογους ωστε αν αντιληφθω τετοια θεματα να γινει η αντιστοιχη παραπομπή εκει ...πολυ προσοχη απο ολους μας και ειλικρινα κανενας coach δεν θα αναλάβει ενα ανθρωπο που εχει ιστορικο ΑΝ δεν υπαρχει η σύμφωνη καταθεση του ψυχοθεραπευτη του και φυσικα αυτο αναφερετε στο συμβολαιο που υπογράφετε κατα την εναρξη των συνεδρίων ..

Μετα το πασχα ερχεται και ο δικος μου πιστοποιημενος λογος βεβαια μεσα απο την επωνυμια μου πλεον για την τρανή αποδειξη το τι ειμαστε εδω μεσα και κατα ποσο βαση εχουν τα λεγομενα μας ...
καλο ειναι να γινετε υπευθυνα και παντα με ονοματεπωνυμο και οχι λεγοντας παραφιλλολογιες κρυμμενοι πισω απο την ανωνυμια μας και απαγορευοντας ετσι απο ανθρωπους που εχουν αποδειξη πλεον εμπρακτα οτι μπορουν να βοηθησουν ,να ελπιζουν οτι εκει εξω καποιος θελει πραγματικα να τους δει να εξελίσσετε και οχι να τον βλεπει ΜΟΝΟ σαν πορτοφολι !

Να θυμασται οτι πολλοι εκει εξω οτι δεν μπορουν να το φτασουν τεινουν να το υποτιμουν δυστυχώς ..να πιστευετε μονο στην δικη σας αξια ,αντιληψη και να μην δισταζεται να βλεπετε απο μονοι σας αν ισχυουν ολα αυτα που δυστηχως και εμενα στην αρχη της πορειας μου με κρατησαν πολυ πισω μεχρι να καταφερω να εμιστευτω την δικη μου κριση και οχι ανθρωπων που δεν ηξεραν ...