φόβος και άγχος

Γεια σας παιδιά!
Διαβάζοντας κάποια από τα θέματά και τα συμπτώματά σας βρήκα κι εγώ λίγη συμπαράσταση. Γιατί πιστεύω ότι όταν κάποιος δεν το έχει ζήσει δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει αυτός ο πανικός. Θα σας διηγηθώ λοιπόν κι εγώ την ιστορία μου.
όλα άρχισαν πέρυσι το Δεκέμβρη με ένα πρόβλημα μου δημιουργήθηκε στο μάτι μου εντελώς ξαφνικά, σε μια περίοδο που ήμουν πολύ πιεσμένη. ο οφθαλμίατρος αρχικά με τρόμαξε. παρ'όλα αυτά το πρόβλημα του ματιού ξεπεράστηκε, σε εμένα όμως έμεινε ο φόβος και το άγχος μήπως πάθω κάτι, μήπως μου συμβεί κάτι έτσι ξαφνικά. από κει άρχισε το τρέξιμο στους γιατρούς και τα ατελείωτα συμπτώματα.
αρχικά έκανα εξετάσεις αίματος όπου βρέθηκαν ανεβασμένα τα λευκά χωρίς να υπάρχει κάτι εμφανές, κάτι που με πανικόβαλλε. πολλοί μου έλεγαν ότι μπορεί να είναι και από το άγχος. ένας γιατρός μου είπε οι εξετάσεις σου είναι καλές μην ασχολείσαι άλλο με τα λευκά. αυτα ανεβαίνουν και κατεβαίνουν. ξανακάνε μια εξέταση να δεις μετά το τέλος του καλοκαιριού. στο διάστημα που μεσολάβησε τα συμπτώματα μου έκαναν κύκλο. τη μία περίοδο φόβος για την καρδιά, πλάκωμα και σφύξιμο στο στήθος, μετά δύσπνοια και πνίξιμο στο λαιμό, μετά μουδιάσματα, μετά αδυναμία, πόνος στο στομάχι και τάση για εμετό, καούρες και όλα αυτα ξανά και ξανά. έτρεξα αρκετές φορές σε γιατρό, έκανα καρδιογράφημα, υπέρηχο καρδιάς, εξετάσεις θυροειδή, ακτινογραφία πνεύμονα, όλα καλά. τη δευτέρα αποφάσισα να κάνω μια εξέταση να δω τα λευκά αν είναι εντάξει μήπως καθησυχαστώ. ωστόσο τα λευκά ήταν και πάλι ελαφρώς ανεβασμένα κι εμένα μου έχουν κοπεί τα πόδια. αυριο έχω ραντεβού στο νοσοκομείο κι εγώ φοβάμαι τόσο μα τόσο πολύ. σήμερα πονάω παντού. στήθος, πλάτη, στομάχι. φοβάμει τόσο πολύ τι θα μου πούνε. αν θα με κρατήσουν στο νοσοκομείο.
συγγνώμη αν σας κούρασα, αλλά βρίσκομαι σε μια κατάσταση πανικού.

σε καταλαβαινω απολυτα μελπω, και γω συνεχεια νομιζω οτι κατι εχω απο τοτε που πρωτοεπαθα κριση αγχους.. Εχω παει σε ποσους γιατρους αλλα ολλοι λενε πως τα παντα ειναι καλα. Τα συμπτωματα που αναφερεις, τα εχω και εγω, οπως και πολλα ατομα μεσα στο site. Οποτε μην ανησυχεις, σιγουρα ειναι απτο αγχος. Δυναμη θελει και προσπαθεια και θα εισαι καλα. θα δεις και στο νοσοκομειο που θα σου πουν οτι δεν εχεις τιποτα θα νιωσεις πολυ καλυτερα! Καλη δυναμη!

Αυτά είναι ψυχοσωματικά συμπτώματα που νιώθεις.
Σε γενικές γραμμές το μυαλό σου νομίζει ότι πονάς ενώ στην
πραγματικότητα είσαι μια χαρά. Προσπάθησε όσο μπορείς να αλλάζεις της σκέψεις σου. Ξέρω ότι είναι πραγματικά δύσκολο αλλά εφόσον έχεις κάνει της εξετάσεις σου και δεν υπάρχει κάτι δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι. Αυτά τα μικροπονάκια και τα τσιμπήματα που νιώθεις στο στήθος και στην καρδιά είναι αθώα, είναι περισσότερο οι μύες και το τοίχος γύρω από την καρδιά που επειδή έχεις περάσει κάποιες κρίσεις άγχους έχουνε σφίξει και πονάνε όπως ακριβώς βασικά πονάνε οι μύες μετά από κάποια γυμναστική. Επίσης ένας άλλος λόγος είναι ότι όταν υπερανασενεις βάζεις πολύ οξυγόνο στο αίμα σου και ο οργανισμός σου αντιδράει ανάλογα. Δεν πρόκειτε να σου κάνει κανένα κακό. Με το να αγχώνεσαι για την υγεία σου και να αγχώνεσαι για το άμα γίνει κάτι πίστεψε με δεν πρόκειτε να καλλιτερέψει η κατάσταση σου. Είναι κάποια πράγματα στην ζωή που δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε δυστυχώς. Πρέπει να ισοροπήσεις με κάποιον τρόπο το μυαλό σου και το σώμα σου. Ξεκινά να τρος μια ισοροπημένη διατροφή με λαχανικά και φρούτα και άσπρο κρέας, και ξεκινά τρέξιμο μισή ώρα την μέρα. Συγκεντρώσου σε οτιδήποτε άλλο, βρες ένα χόμπι.. και πάνω απ όλα βρες τα με τον εαυτό σου. Προσπάθησε να θυμηθείς τον ευατό σου όταν δεν τα είχες όλα αυτά τα συμπτώματα. Ότι είπες τα είχα και εγώ και χειρότερα... δεν έχεις τίποτα και ούτε πρέπει να σκέφτεσαι ότι θα πάθεις κάτι. Το να φοβάσαι για την υγεία σου δεν σου προσφέρει τίποτα. Αν ου μη γενητο χτυπά ξύλο γίνει κάτι θα πας στο νοσοκομείο και θα το λύσεις το θέμα. Το να φοβάσαι τον θάνατο και αυτό δεν συμφέρει γιατί ζεις όλη την ώρα μέσα στο άγχος και τον πανικό που σημαίνει ότι ΔΕΝ ζεις απλά επιβιώνεις οπότε είναι το ίδιο πράγμα μη σου πω και χειρότερο από τον θάνατο. Μην φοβάσαι να ζήσεις.. Χαμόγελα περισσότερο.. Το ξέρω πως πιστεύεις μέσα σου πως η δικιά σου η κατάσταση μπορεί να είναι διαφορετική από τους άλλους... όλοι μας αυτό νομίζουμε και μπαίνουμε σε έναν φαύλο κύκλο σκέψεων και συμπτωμάτων.. Δείξε δύναμη και βγες από αυτό. Σου εύχομαι τα καλλίτερα!

σας ευχαριστω παιδια για τις απαντησεις σας. ελπιζω ολα να πανε καλα. το μυαλο μου βεβαια συνεχιζει οπως παντα να κανει τα χειροτερα σεναρια. οπως ειπες SpyroKo νομιζω συνεχεια οτι μπορει η δικη μου περιπτωση να μην ειναι ιδια με των αλλων. ακομη και τα ιδια συμπτωματα που παρατηρω σε μενα. για παραδειγμα με πιανει πλακωμα στο στηθος, ελεγχω την καρδια, ολα καλα. οταν με ξαναπιασει σκεφτομαι λες αυτη τη φορα να ναι στην αληθεια η καρδια κι εγω να πιστευω οτι ειναι αγχος? αυτη η παλη γινεται συνεχεια μεσα μου με αποτελεσμα να κουραζω κι εμενα κ ολους τους γυρω μου που προσπαθουν να με συνεφερουν.

Αχ αυτό το πλάκωμα το ξέρω πολύ καλά.. Είναι σε όλο το στήθος αλλά επικεντρώνεται συνήθως γύρο από την καρδιά λες και είναι κάποιος και την στίβει... τουλάχιστον εγώ αυτό ένιωθα... αλλά όπως είπες είναι όλα από το άγχος.. έχεις παρατηρήσει πως υπάρχουν φορές που δεν νιώθεις αυτή την πίεση και όλα πηγαίνουν ρολόι.. αυτό τι σημαίνει? πως έχεις πρόβλημα στην καρδιά και από την μια στιγμή στην άλλη η καρδιά σου θεραπεύεται?
Για να αναπτυχθεί πρόβλημα στην καρδιά χρειάζονται 10 χρόνια... Από την στιγμή που έχεις κάνει της εξετάσεις σου και όλα δείχνουν μια χαρά δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι. Να έχεις πάντα sto μυαλό σου πως ακόμα και αν νιώθεις όλα αυτά πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση να πάθεις ποτέ τίποτα. Εγώ προσωπικά νόμιζα πως θα πεθάνω πάνω από 1000 φορές και ποτέ δεν έπαθα τίποτα.. Φαντάσου πως ένιωθα όπως νιώθεις και εσύ και τώρα που πλέον το αντιμετώπισα είμαι όπως ήμουνα. Εκεί λοιπών κατάλαβα πως όλα ήταν μέσα στο μυαλό.. Είναι πολύ δύσκολο να το καταλάβεις γιατί το νιώθεις.. και φυσικά αν κάποιος δεν το έχει περάσει δεν ξέρει και το μόνο που σου λένε είναι "έλα μορε μια χαρά είσαι"... Απλά θέλει χρόνο.. Δώστου χρόνο.. μην πιέζεις τον εαυτό σου να γίνεις καλά.. Δεν πρόκειται να ξυπνήσεις ένα πρωί και να είσαι μια χαρά.. Αυτά φεύγουνε σιγά σιγά.. Πρώτα θα σταματήσουν οι κρίσεις άγχους... μετά θα φύγουν κάποια συμπτώματα... και πάει λέγοντας.. εγώ έκανα γύρω στους 4 μήνες μετά από 1 χρόνο αγχώδης διαταραχής να γίνω μια χαρά πάλι. Που να σου πω την αλήθεια ακόμα και τώρα κάτι μικροτσιμπιματα και κάτι μικροπονάκια τα έχω αλλά δεν ασχολούμαι.. Λέω μέσα μου όταν είναι να περάσουν και αυτά θα περάσουν..

Αχ αυτό το πλάκωμα το ξέρω πολύ καλά.. Είναι σε όλο το στήθος αλλά επικεντρώνεται συνήθως γύρο από την καρδιά λες και είναι κάποιος και την στίβει... τουλάχιστον εγώ αυτό ένιωθα... αλλά όπως είπες είναι όλα από το άγχος.. έχεις παρατηρήσει πως υπάρχουν φορές που δεν νιώθεις αυτή την πίεση και όλα πηγαίνουν ρολόι.. αυτό τι σημαίνει? πως έχεις πρόβλημα στην καρδιά και από την μια στιγμή στην άλλη η καρδιά σου θεραπεύεται?
Για να αναπτυχθεί πρόβλημα στην καρδιά χρειάζονται 10 χρόνια... Από την στιγμή που έχεις κάνει της εξετάσεις σου και όλα δείχνουν μια χαρά δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι. Να έχεις πάντα sto μυαλό σου πως ακόμα και αν νιώθεις όλα αυτά πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση να πάθεις ποτέ τίποτα. Εγώ προσωπικά νόμιζα πως θα πεθάνω πάνω από 1000 φορές και ποτέ δεν έπαθα τίποτα.. Φαντάσου πως ένιωθα όπως νιώθεις και εσύ και τώρα που πλέον το αντιμετώπισα είμαι όπως ήμουνα. Εκεί λοιπών κατάλαβα πως όλα ήταν μέσα στο μυαλό.. Είναι πολύ δύσκολο να το καταλάβεις γιατί το νιώθεις.. και φυσικά αν κάποιος δεν το έχει περάσει δεν ξέρει και το μόνο που σου λένε είναι "έλα μορε μια χαρά είσαι"... Απλά θέλει χρόνο.. Δώστου χρόνο.. μην πιέζεις τον εαυτό σου να γίνεις καλά.. Δεν πρόκειται να ξυπνήσεις ένα πρωί και να είσαι μια χαρά.. Αυτά φεύγουνε σιγά σιγά.. Πρώτα θα σταματήσουν οι κρίσεις άγχους... μετά θα φύγουν κάποια συμπτώματα... και πάει λέγοντας.. εγώ έκανα γύρω στους 4 μήνες μετά από 1 χρόνο αγχώδης διαταραχής να γίνω μια χαρά πάλι. Που να σου πω την αλήθεια ακόμα και τώρα κάτι μικροτσιμπιματα και κάτι μικροπονάκια τα έχω αλλά δεν ασχολούμαι.. Λέω μέσα μου όταν είναι να περάσουν και αυτά θα περάσουν..

Σπύρο,χαίρομαι να σε διαβάζω γιατί είσαι ενθαρρυντικός!
Κι εγώ περνώ φάση σωματοποίησης του άγχους και αλλοιωμένης σκέψης(έτσι την ονομάζω,γιατί δε γίνεται να είναι όλα τόσο γκρι όσο τα βλέπω!!!),και προσπαθώ να σκεφτώ τρόπους αντιμετώπισης.Γυμναστήριο, χόμπυ,τρόπους να βγάλω κανά χρήμα,χρόνο με αγαπημένα πρόσωπα κτλ.Δεν τα κάνω βέβαια όλα,τα περισσότερα απλά τα σκέφτομαι...Είναι που όταν είσαι έτσι,δεν έχεις κουράγιο για τίποτα.Θέλω να φτιάξω ένα τεράστιο γκράφιτι στο σπίτι,να λέει ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ,αλλά είμαι και σε ενοίκιο ;)

Judith, το θέμα είναι ότι άμα τα σκέφτεσαι οολα μαζί είναι λίγο πρόβλημα γιατί σου φαίνονται βουνό και τελικά δεν κανείς τίποτα. Πρέπει να ξεκινήσεις σιγά σιγά, πρώτα λίγο τρέξιμο, μετά να προσθέσεις μερικά λαχανικά στο φαγητό, ας πούμε εκεί που θα φτιάξεις μακαρόνια με κιμά βάλε και τα μανιταράκια και φρέσκιες ντομάτες και μετά φάε ένα φρούτο. Οι μπανάνες κάνουν πολύ καλό βασικά στο άγχος γιατί έχουν μια ουσία. Σιγά σιγά αφού τα συνηθίσεις αυτά κανείς κάτι παραπάνω... Είδες πως όταν υπερφουσκονουμε την οποιαδήποτε σκέψη στην τελική δεν κάνουμε τίποτα? Αυτό ισχύει και με τις διαταραχές που αντιμετωπίζουμε. Θέλει τον χρόνο του.

Κοπελα μου εχω απαντησει σε απειρα τεροια θεματα εδωπερα,ηρεμησε κ μην επιτρεπεις η αρρωστοφοβια να σου καταστρεφει την διαθεση,προσθεου μην μπαινεις στο λουκι να επισκεπτεσαι διαρκως γιατρους,κανε μια ερευνα εδωπερα κ θα δεις αρκετους που αντιμετωπιζουνε το ιδιο προβλημα,ψυχραιμια!