Συνεχής φόβος για λευχαιμία
Καλησπέρα σε όλους! Είμαι 37 χρονών και μητέρα δύο παιδιών (4 χρονών και 3 μηνών). Έχω αρρωστοφοβια, η οποία είναι ακόμα πιο έντονη μετά τα παιδιά. Με το παραμικρό σύμπτωμα που εμφανίζω σκέφτομαι αμέσως το χειρότερο. Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι η λευχαιμία και απ' όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, κάθε φορά που έκανα γενική αίματος έτρεμα πάντα για τις τιμές των λευκών. Μόνο στις εγκυμοσύνες μου ηρεμουσα λίγο γιατί έκανα συχνά εξετάσεις. Μετά, λοιπόν, την καθιερωμένη γυναικολογική εξέταση στις 40 μέρες, ζήτησα να μου γράψουν μια γενική αίματος και θυρεοειδή γιατί ένιωθα μια ατονία, μια κόπωση και ήθελα βασικά να ελέγξω και τον αιματοκρίτη μου. Επίσης είχε γεμίσει το στόμα μου αφθες, τις οποίες ακόμα δεν τις είχα συνδέσει κάπως στο μυαλό μου. Με τα αποτελέσματα ήρθε κι ο πανικός γιατί μου βρήκαν αναστροφή λευκοκυτταρικου τύπου και λεμφοκυτταρωση. Ώσπου να πάω στον παθολόγο ΦΥΣΙΚΑ είχα γκουγκλαρει τα πάντα και Ω, τι σύμπτωση τα ευρήματα αυτά και οι αφθες συνδέονται και με τον χειρότερο φόβο μου, την λευχαιμία. Ο παθολόγος ήταν καθησυχαστικος, μου είπε ότι οι αποκλίσεις είναι μικρές, μπορεί να πέρασα κάποια ίωση χωρίς να το καταλάβω και μπορεί να ευθύνονται και οι άφθες καθώς είναι ιογενούς αιτίας. Μου είπε όμως να επαναλάβω τις εξετάσεις σε ένα μήνα. Ε, από τότε έχω φρικαρει είμαι σίγουρη ότι τα αποτελέσματα των επαναληπτικών εξετάσεων θα είναι όλεθρος, κοιτάζω τις μελανιές μου, αφθες ακόμα βγάζω στο στόμα , εμφανίζονται φεύγουν και ξαναεμφανίζονται και νιώθω κουρασμένη με την παραμικρή σωματική προσπάθεια. Κοιτάζω τα παιδιά μου και σκέφτομαι ότι κάτι θα πάθω και δεν θα τα ξαναδώ. Τηλεφώνησα παράλληλα σε ένα κέντρο υποστήριξης ψυχικής υγείας και περιμένω να κάνω κάποιες συνεδρίες με ψυχολόγο γιατί νιώθω πως δεν μπορώ να λειτουργήσω και δεν βγαίνει η καθημερινότητα μου. Δεν μπορώ να αντέξω την αναμονή για τα αποτελέσματα των επαναληπτικών εξετάσεων. Οποιαδήποτε συμβουλή ή παρόμοια εμπειρία καλοδεχούμενη!