Άγχος και Φοβία στην Εργασία
Θα φανεί σε πολλούς αστείο, αλλά έχω σοβαρό πρόβλημα (και όχι ένα δυστηχώς). Φοβάμαι να εργαστώ! Φοβάμαι και αγχώνομαι στο χώρο της εργασίας, ότι δεν θα τα καταφέρω, ότι δεν έχω τις απαιτούμενες γνώσεις, ότι δεν με ενδιαφέρει το αντικείμενο (Πληροφορικάριος ΠΕ είμαι).
Κάποιοι ίσως να με χαρακτηρίσουν τεμπέλη (όπως κάνουν οι γονείς μου - άλλο μεγάλο πρόβλημα) αλλά ειλικρινά σας λέω ότι δεν είμαι. Τελείωσα από τους πρώτους την σχολή μου, διάβαζα πολύ και μου άρεσε το αντικείμενο. Τα τελευταία χρόνια έχω χάσει βέβαια κάθε όρεξη για οτιδήποτε. Τα πρώτα χρόνια μετά την αποφοιτησή μου δούλεψα σε σοβαρούς οργανισμούς, αλλά λόγω προβλημάτων συμπεριφοράς δεν μπόρεσα να καλλιεργήσω μια μόνιμη σχέση εργασίας. Κατέληξα λοιπόν από εκεί που δούλευα για σοβαρά προτζεκτ, μέσα στο 2010 να δουλεύω σε μια εταιρεία-περίπτερο που φτιάχνει σαιτ. Εκεί με έπιανε κρυος ιδρώτας κάθε φορά που πηγαινα στο γραφείο. Έλεγα "σήμερα να δούμε πως θα την βγάλουμε". Φοβόμουν ότι κάποια στιγμη θα φανει ότι δεν γνωρίζω, ότι δεν τα καταφέρνω κλπ. Ευτυχώς σε 6 μήνες η εταιρεία έκλεισε και λυτρώθηκα από ένα μεγάλο βάσανο.
Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ πιστεύω ότι δεν μπορώ να ανταπεξέλθω στο επαγγελματικό χώρο και ότι και αν κάνω θα είναι μάταιο. Δεν αντέχω στην ιδέα του καθημερινού ανταγωνισμού και στην πιθανότητα απόλυσης ανα πάσα στιγμή.