Καλησπέρα στο φόρουμ.Ειχα πιάσει δουλειά με σύμβαση ορισμένου χρόνου και αγχώθηκα πάρα πολύ μόλις ξεκίνησε η καραντίνα τι θα γίνει μελλοντικά. Εν τέλει κατέληξα σύμφωνα με τον ψυχίατρο με κατάθλιψη. Δούλεψα άλλον έναν μήνα τον Δεκέμβριο και μετά σταμάτησα. Η αγωγή που παιρνω είναι 150mg venlaxin το πρωί και 45mg motofen το βράδυ. Να αναφέρω ότι όντας 27 με έπιασε μια κρίση καθώς δεν είναι τα πράγματα όπως τα θέλουμε. Ζω με τους γονείς μου και φοβάμαι να στείλω πλέον και βιογραφικό με έχει πιάσει η φοβία για το αν θα τα καταφέρω ότι αυτό που σπούδασα πάει στραφι γιατί δεν ασχολήθηκα πέρα από το να τελειώσω την σχολή και το μόνο που κάνω από τότε που σταμάτησα είναι πολλές ώρες κρεβάτι καμία βόλτα αρεα και που και 3 άκαρπες συνέντευξεις μέχρι στιγμής. Έχω μεγάλη άρνηση για δουλειά και ξέρω ότι είναι λάθος γιατί δεν θα ζήσω αλλιώς αλλά κάθε μέρα δεν βρίσκω τις δυνάμεις για μια δουλειά και είναι πολύ κακό γιατί δεν έχω καθόλου εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μου. Ελπίζω για κάτι καλύτερο όπως όλοι μας το ολο θέμα με την καραντινα με έχει ρίξει παρά πολύ οι μόνοι που γνωρίζουν για την καταθλιψη είναι οι γονείς ο αδερφός μου και ένας πολύ καλός φίλος. Πολύ δύσκολο κάθε μέρα να ξυπνάς χωρίς αιτία και να νιώθεις ανήμπορος ότι δεν κάνεις για τίποτα. Αργότερα θα πρέπει να μάθουν και οι φίλοι και η κοπέλα μου ότι έχω κατάθλιψη και μου είναι πολύ δύσκολο να το αποκαλύψω. Φοβάμαι τις αντιδράσεις. Ευχαριστώ μόνο και που τα έβγαλα από μέσα μου