Παρακαλώ την γνώμη-συμβουλή σας για το θέμα
Καταρχήν σας ευχαριστώ για την κοινωνική προσφορά κ υποστήριξη που προσφέρετε. εύχομαι να έχουμε υγεία και χαρά.
Το θέμα που σας γράφω είναι πρόβλημα που με απασχολεί πολύ και με φοβίζει, γι αυτό ζητώ την γνώμη-συμβουλή σας.
Για να καταλάβετε το πρόβλημα μου θεωρώ αναγκαίο να κάνω μια μικρή περιγραφή του εαυτού μου, δεν θα κουράσω με περιττές λέξεις..
Με λένε Σπύρο, είμαι κάτοικος Αθηνών, είμαι μεσήλικας άνω των 50 ετών και συνταξιούχος με σύνταξη αναπηρίας.
τα εισοδήματα μου είναι 550€ και με αυτά μπορώ να πληρώνω τους λογαριασμούς και την διατροφή μου, δεν περισσεύει τίποτα. λόγο μικρής οικονομικής δυνατότητας δεν μπορώ να πληρώσω υπηρεσίες.
Το πρόβλημα μου όμως θεωρώ πως δεν είναι η οικονομική δυνατότητα αλλά η κατάσταση μου.
Ζω μόνος, δεν έχω οικογένεια, δεν έχω δικούς μου ανθρώπους, όλοι οι δικοί μου άνθρωποι πέθαναν, δεν έχω ούτε συγγενείς που να ενδιαφέρονται για εμένα.
Οι θάνατοι των γονιών μου, της γυναίκας μου, των φίλων μου είναι αναμνήσεις που με βασανίζουν, όμως καταφέρνω να επιβιώνω αξιοπρεπώς παρά τα προβλήματα μου.
Δηλαδή δεν έχω κανέναν στον κόσμο που να ενδιαφέρεται για εμένα, το τηλέφωνο μου καλεί μόνο μια παλιά φίλη που με θυμάται μια φορά τον μήνα, αυτή διαμένει μακριά απο το σπίτι μου και δεν την βλέπω τακτικά.
Υπάρχουν μέρες που δεν μιλώ, δεν έχω κοινωνικές επαφές, ζω σαν απομονωμένος.
Λόγο των περιστάσεων και με ιατρική συνταγή παίρνω φαρμακευτική αγωγή αναισθητικά φάρμακα, έτσι κοιμάμαι 10-12 ώρες κάθε μέρα. Ξέρω πως χάνω την ζωή μου επάνω στο κρεββάτι όμως είναι καλύτερη η αναισθησία απο τον πόνο και την θλίψη που προκαλούν οι αναμνήσεις μου.
Ένα τροχαίο ατύχημα με άφησε με αναπηρία μετά απο εγχειρήσεις στο κεφάλι και σε άλλα μέρη. κινούμαι λίγο, πηγαίνω στην αγορά μια φορά την εβδομάδα.
Παρά ταύτα το πρόβλημα που με ανησυχεί είναι πως υπάρχει περίπτωση να μην ξυπνήσω μια μέρα, να πάθω έμφραγμα ή εγκεφαλικό επεισόδιο, σε αυτή την περίπτωση δεν θα υπάρχει κανείς που να μάθει πως δεν ζω.
Φοβάμαι πως θα πεθάνω στο κρεββάτι και θα περάσουν μήνες που κανείς δεν θα με αναζητήσει,
οι λογαριασμοί πληρώνονται με πάγια εντολή και δεν θα λείψω σε κανέναν.
Θα ήθελα να μην έχω αυτό το τέλος. Τι να κάνω;
Παρακαλώ τις προτάσεις σας..
