ΙΔΨ καταθλιψη φοβος αγχος ενοχες
Καλησπερα σε ολους!
Διαβαζω εδω και ενα μηνα το φορουμ και αποφασισα να μοιραστω μαζι σας αυτο που περναω. Εδω και 2 μηνες ειμαι πολυ ασχημα, εχω συνεχως ανησυχια για το παιδι μου που ειναι αγορακι, 22 μηνων.
Αρχικα φοβομουν για αυτισμο, επειδη δεν μιλαει ακομα (τωρα εχει αρχισει πιο εντονη προσπαθεια) κι επειδη καμια φορα περπαταει στις μυτες οταν ειναι ξυπολητος.
Τον ειδαν 3 αναπτυξιολογοι με δικη μου πρωτοβουλια, ο πρωτος η αληθεια ειναι οτι μας ψιλομπερδεψε, χωρις και παλι να μας πει για αυτισμο ομως.
Οι αλλες 2 ηταν κατηγορηματικες οτι δεν υπαρχει τετοιο προβλημα , με την τελευταια να ειναι η πιο γνωστη και αναγμωρισμενη στη συγκεκριμενη ειδικοτητα κιολας. Ανεφερε δε οτι ισως τον επηρεαζει λιγο ο υποθυροειδισμος που εχει απο την γεννηση, αλλα θα αναπτυχθει κανονικα. Δεν μας συνεστησε καν εργοθεραπειες κλπ, εγω αποφασισα να κανει προληπτικα.
Το ιδιο εγινε και με τις εργοθεραπευτριες και τις λογοθεραπευτριες που τον ειδαν. Ειπαν οτι δεν υπαρχει περιπτωση αυτισμου.
Επισης τον ειδε ενας πολυ εμπειρος φυσικοθεραπευτης για το θεμα με τις μυτες των ποδιων , ο οποιος επισης δεν διεκρινε κανενα προβλημα ουτε αναγκη για θεραπειες. Εκρινε μονο οτι πηρε ποντους αποτομα (ειναο ψηλος) και ετσι ειναι καπως σφιχτα τα μπουτακια του στο πισω μερος κ καμια φορα περπαταει ετσι. Αλλωστε το κανει πολυ λιγο κ μονο ξυπολητος. Κ μας ειπε οτι ισως τον ξαναδει αλλη μια φορα το φθινοπωρο.
Αφου λοιπον ειδαμε κ την τριτη αναπτυξιολογο και τον φυσικοθεραπευτη και αρχισα λιγο να ηρεμω, μπηκαμε στον δευτερο μηνα της ταλαιπωριας μου κ μετα απο λιγες ημερες ο μικρος ηπιε καταλαθος ληγμενο γαλα αρκετων ημερων.
Απο ο,τι εχουμε συμπερανει μας τπ εφεραν απο το σουπερ μαρκετ (παραγγελια ον λαιν) κ μας διεφυγε, γιατι γενικα ελεγχω και στην συνεχεια ο μπαμπας του δεν το προσεξε κ του το εδωσε.
Ενω αρχικα δεν ανησυχησα πολυ, γιατι πιστεψα οτι αν δεν εχει καποιο συμπτωμα σχετικα αμεσα, ολα θα ειναι ενταξει, μετα μπηκα στο γκουγκλ και διαβασα οτι μπορει κανεις απο τροφιμα σπανια να κολλησει και λιστερια και αυτο να οδηγησει σε παρα πολυ σοβαρες καταστασεις. Βεβαια αφορουσε νεογνα, ηλικιωμενους κλπ αυτο, αλλα κ παλι ανησυχουσα πολυ. Επισης διαβασα οτι τα συμπτωματα απο το μικροβιο αυτο μπορει να φανουν και 2 και 3 μηνες μετα απο τη μολυνση!! Οποτε ημουν καταδικασμενη να περασω ολο το καλοκαιρι ανησυχωντας. Και ξεχασα τελειως τον αυτισμο κ επιασα το γαλα.
Αφου του καναμε εξετασεις κ καλλιεργια κοπρανων, 2 εξετασεις αιματος για λιστερια που βγηκαν αρνητικες κ πηραμε γνωμες απο 5 παιδιατρους, κεντρο δηλητηριασεων, παιδογαστρεντερολογο και εοδυ και ολο τα παραπανω επιβαβαιωναν οτι το θεμα εληξε κ ο μικρος δεν κινδυνευει, δεν μπορουσα να ησυχασω.
Με ειδε ψυχιατρος, διαγνωστηκα με ιδψ που τελικα εχω απο παιδι και με καταθλιψη και ξεκινησα εδω κ ενα μηνα εφεξορ. Τις πρωτες 2 εβδομαδες επαιρνα κ ζαναξ.
Απο προχθες αρχισε η ιδεοληψια με το ληγμενο γαλα να με εγκαταλειπει, αυτη τη στιγμη δεν το ακεφτομαι καθολου.
Ομως προχθες εγινε ενας πολυ εντονος τσακωμος με τη μαμα μου, η οποια γενικα εχει πολλα προβληματα που δεν θα αναλυσω τωρα κ αφου αφησα το γαλα, μου ξαναρθε ο αυτισμος, απλα το σκεφτομουν με καπως πιο θετικη κ αισιοδοξη αντιμετωπιση.
Δυστυχως ομως χθες βραδυ μπηκα στο γκουγκλ να ψαξω γι αυτο που μας ειχε πει ο φυσικοθεραπευτης με την αυξηση υψους κλπ και επεσα πανω σε νεα αρρωστια , μυικη δυστροφια, που καθιστα αναπηρο τον ασθενη κ με μικρο προσδωκιμο ζωης. Και αρχισα να φοβαμαι μην εχει αυτο το παιδι.
Μιλησα πρωι πρωι με τον φυσικοθεραπευτη, μου τα εξηγησε ολα, μου ειπε οτι το παιδι δεν εχει κατι τετοιο κ γενικα τιποτα κ μου ειπε να του τον στειλω κ σε βιντεο να τον δει αν θελω.
Τον εστειλα και μου τα ειπε ολα κ γραπτως σε μηνηματα πια , οτι δεν εχω να ανησυχω για απολυτως τιποτα και οτι μαλιστα κανει κ πολλα για την ηλικια του.
Καθυσηχαστηκα γενικα, αλλα εχω αγχος ολη μερα κ κλαιω γιατι ειναι παλι σαν να χω κατι μες στο κεφαλι μου που καλα καλα δεν το πιατευω κιολας κι ενω ημουν πολυ καλυτερα εδω κ περιπου 2 εβδομαδες κ ξεχασα κ το γαλα!!! Δεν θελω να περασω κι αλλο βασανιστηριο να σκεφτομαι τετοια πραγματα παλι για το παιδι μου.
Μιλησα πριν λιγο με τπν ψυχιατρο, μου ειπε τα ιδια με τον φυσικοθεραπευτη και να παιρνω εκτος απο τα 150 εφεξορ το μεσημερι , αλλα 75 mg το πρωι απο αυριο. Και οι 2 κατηγορηματικοι να μην μπαινω στο γκουγκλ γι αυτα.
Δεν αντεχω αλλο, μετανιωσα που εψαξα χθες, νιωθω απαισια κ θελω απλα να φυγει (και) αυτο απο το κεφαλι μου.
Συγγνωμη για το τεραστιο μηνυμα...
