Το μόνο που απέμεινε είναι να αυτοκτονήσω
Καλησπέρα παιδιά , και καλό Σαββατόβραδο και τριήμερο , Καθαρά Δευτέρα :o.....
Όμορφη η ζωή και όλα τα όμορφα της τα θαύμασα τα χάζεψα ,όπως το παιδάκι στον ζωολογικό κήπο που χαζεύει τις αρκούδες , όπως τον αστρολόγο που θαυμάζει γαλαξίες και πλανήτες και τα άστρα πάνω εκεί με το τηλεσκόπιο του , όπως τον σινεματόφιλο που παρακολουθεί σε κάποια αίθουσα του Βιλατζ Σεντερ κάποια καινούρια ταινία του Μαρτιν Σκορτσέζε........ όμως μια ζωή δεν ήμουνα παρά ο θεατής
μικρός μέχρι τα 12-13 ήμουνα μαθητής του "άριστα" ερωτευμένος και απ τα νίατα με την Αναστασία που με φώναζε βλάκα , γενικά τα κορίτσια παίζανε μπουκάλα πάντα με τους ομορφονίους εγώ απ τα νιάτα έδειξε η ζωή οτι δεν θα βαστήξω,απο τα 5 μου χρονώ έβγαλα κοίλη μετά στα 12 φίμωση γεννητικού οργάνου και στα 13 μονοπυρήνωση και έμεινα λειψός....... ξενοικιάσαμε θυμάμαι τότε με τους γονείς μου ,φύγαμε για άλλη πόλη πήγαμε σε νέα γειτονιά , γράφτηκα σε νέο γυμνάσιο , έχασα φίλους και γειτονιά, πάντα μεστο χαβαλέ και μέστο γέλιο, έκατσα εκεί λοιπόν στην νέα πόλη και έμπλεξα με όλη την αλητοπαρέα ,κοπάνες φάρσες ,έδεσα τελοσπάντων και γώ ,έγινα ενας απο τους χειρότερους μαθητές απο τα 14 μέχρι τα 18 δίχως να περάσω σε κάποια σχολή τελικα , αλλά πέρασα τις τάξεις γενικού λυκείου και γυμνασίου στο παρα πέντε , και μία που μέ σωσε ένας σεισμός το 1998 εαν θυμάμαι καλά.......
δεν πέρασα σε κάποια σχολή λοιπόν να το παίζω φοιτηταριό , γράφτηκα σε ενα ιδιωτικό και το έβγαλα , πήγα 21-22 γνώρισα ένα κορίτσι το έχασα , έφυγα στρατό έκανα καλούς φίλους , σαν βγήκα και απολυθηκα τους έχασα όλους , δουλεύω πια στα 30 εδώ και 3 χρόνια σε μια δουλειά χωρίς να πληρώνομαι ελέω κρίσης.......
διαβάζω τόσο καιρό τα σχόλια διαφόρων σας εδωμέσα σε θέματα γύρω απο την αυτοκτονία....... αλλος αποκαλεί την αυτοκτονία δειλία ....άλλος φόβο για το δήθεν "όμορφο αύριο" που θα μου χαμογελάσει ??? , άλλος οτι εγκαταλείπω την μάχη , άλλος λέει οτι η ζωή είναι ενα δώρο? απο κάποιον και οτι πρέπει να την εκτιμώ , άλλος πάλι κοροιδεύει , άλλος λέει να πάω να ακουμπήσω ενα πενηντάευρω σε εναν ψυχαναλυτή ή ψυχίατρο για ενα μιαμισάωρο και εαν , να ακούσει τον πόνο μου , άλλος πάλι μιλάει για θεούς ,δαίμονες και κόλαση
εγώ παιδιά ενα πράμα βλέπω...... το κορίτσι που αγάπησα ποτέ δεν θα τό χω. Να μου χαμογελάσει λές η μοίρα και η τύχη ή του έρωτα τα βέλη τώρα πια ? στα 30 ? μα χαθήκανε τα νιάτα μου μεστη δυστυχία με προσπεράσανε τα όμορφα καλοκαίρια και γώ δεν είχα ούτε ξοχικά ουτε πατρικά στο νησί να ζήσω έρωτες με όμορφη μελαχροινή νησιώτισα...είμαι και ασχημάντρας....τι να κάνω ?σάμπως το ζήτησα εγώ να μην με φτιάξει ο θεός απο την γέννα σαν τον Μαρτάκη αλλά να με κάνει να ρθώ στη ζωή έτσι ξοφλημένος ? ξέρω ξέρω καποιοι θα πείτε ρε φίλε και άλλοι γεννηθήκανε ανάπηροι και άρρωστοι ....μα είναι αργά .......δουλειά που να με πληρώνει πια που να βρώ ? να μπορώ να ζήσω οικογένεια να βγώ μια βόλτα μια εκδρομή να κεράσω το κορίτσι εναν καφέ ? να πω ρε παιδί μου οτι θα βγώ επιτέλους εκει έξω να τα σπάσω και γώ να γλεντήσω ??? αφου απόκαμμα κάθεμερα απο μια δουλειά που με βάζει και μέσα γυρνάω και κάθεμέρα πιοτό και μεσα κλεισμένος και σήμερα Σαββατιάτικα...
κορίτσι πιο να με θέλει πια ? όταν τριγύρω οπου και να βγείς όλοι αυτοί είναι όμορφοι νέοι επιτυχημένοι στρατιωτικοί ένστολοι εισοδηματίες....πώς να με θελήσει να με ερωτευτεί το κορίτσι μου όταν παντού υπάρχουν όλοι αυτοι τόσο νικητές τοσο επιτυχημένοι ....λές και τους το κανε δώρο κάποιος θεός να χουνε να βλέπουν εμένα στη κατάντια μου να νιώσουν λιγάκι πόσο τυχεροί είναι βλέποντας εμένα να χάνω την ζωή κάτω απο τα πόδια όταν αυτοί εκ γεννέτης ομορφονίοι κορμάρες και η τύχη η μοίρα να τους χαμογελάει του κόσμου τις ευκαιρίες.....
εγώ δηλαδή που ατύχησα να γεννηθώ άσχημος να'με φτωχός χαζός αποτυχημένος με χίλια δυό γεννετήσια προβλήματα , είμαι απλά η υπενθύμιση του πάνσοφου Θεού στον ομορφονιό και σε αυτόν που του δωσε η ζωή τα πάντα εμφάνιση,λεφτά,κορμάρα εκ γεννέτης,ευκαιρίες και δε ξέρω γω τι άλλο σε αυτούς που τα βρήκαν εδωπέρα όλα τα καλά πακέτο ??? γιατι εγώ τελικα όλα τα στραβά κατάντησα να με ενα πακέτο εδωπέρα να δυστυχάω ....
και ξέρετε κάτι ? τώρα πια στα 30 το μόνο που με περιμένει είναι αρκετά χρόνια ακόμα ντροπή και φτώχια , και μοναξιά , και στα 60 ή στα 70 βάλε και εναν καρκίνο προστάτη να χαροπαλεύω και να ουρλιάζω απο πόνο μονάχος σε κάποιο νοσοκομείο ........μα το θεο το χριστο την παναγία και ότι υπάρχει τελοσπάντων ιερό ενα περίστροφο να βρώ να χαρίσω στον εαυτό μου έναν λυτρωμό επιτέλους......αυτή η ζωή ήταν για κάποιους σας χατήρι....μην κρίνετε όμως και μην κοροιδεύετε επιτέλους αυτόν για τον οποίο ήταν η μεγαλύτερη κατάρα....ούτε δειλία ούτε διαφυγή είναι να αυτοκτονήσεις ,ούτε λύση να με μπαστακώσουν σε ένα άσυλο και να μου ρίχνουν ψυχοφάρμακα και ηλεκτροσόκ για να μην σκέπτομαι είναι ......ούτε που ξέρω τι θα με βρεί στο έπειτα σαν θα φύγω...πιστεύυω αφού μαυράγορίτη για να αγοράσω περίστροφο δύσκολο να βρώ,μάλλον 5όροφη και πάνω πολυκατοικία και σάλτο να μην υπάρχει περίπτωση να σηκωθώ απο κειπέρα....μπορείς εσύ που κρίνεις να μου χαρίσεις να είμαι ένα όμορφο σώμα ένα όμορφο πρόσωπο να με αγαπάνε και οι ξένοι να έχω μια δουλειά να είμαι πετυχημένος ,να κουρνιάζει δίπλα μου το κορίτσι των ονείρων μου στην αμμουδιά και να χαζεύουμε την αυγή σαν χρωματίζει τα κύμματα της πανέμορφης γαλάζιας θάλλασας ?και να με αγαπάει , να θέλει εμένα κανέναν άλλο όσο και εαν όμορφο τον έφτιαξε η ζωή.....Δεν μπορείς!....όταν πια σβήσανε τα όνειρα , πεθάνανε τα όνειρα , και όλα αυτά που περιμέναμε και λέγαμε θα μας βρούν στη ζωή τελικά δε μας βρήκανε.....απλά ένα τέλος ζητάω......
Το μόνο που απέμεινε είναι να αυτοκτονήσω
Καλησπέρα παιδιά , και καλό Σαββατόβραδο και τριήμερο , Καθαρά Δευτέρα :o.....
Όμορφη η ζωή και όλα τα όμορφα της τα θαύμασα τα χάζεψα ,όπως το παιδάκι στον ζωολογικό κήπο που χαζεύει τις αρκούδες , όπως τον αστρολόγο που θαυμάζει γαλαξίες και πλανήτες και τα άστρα πάνω εκεί με το τηλεσκόπιο του , όπως τον σινεματόφιλο που παρακολουθεί σε κάποια αίθουσα του Βιλατζ Σεντερ κάποια καινούρια ταινία του Μαρτιν Σκορτσέζε........ όμως μια ζωή δεν ήμουνα παρά ο θεατής
μικρός μέχρι τα 12-13 ήμουνα μαθητής του "άριστα" ερωτευμένος και απ τα νίατα με την Αναστασία που με φώναζε βλάκα , γενικά τα κορίτσια παίζανε μπουκάλα πάντα με τους ομορφονίους εγώ απ τα νιάτα έδειξε η ζωή οτι δεν θα βαστήξω,απο τα 5 μου χρονώ έβγαλα κοίλη μετά στα 12 φίμωση γεννητικού οργάνου και στα 13 μονοπυρήνωση και έμεινα λειψός....... ξενοικιάσαμε θυμάμαι τότε με τους γονείς μου ,φύγαμε για άλλη πόλη πήγαμε σε νέα γειτονιά , γράφτηκα σε νέο γυμνάσιο , έχασα φίλους και γειτονιά, πάντα μεστο χαβαλέ και μέστο γέλιο, έκατσα εκεί λοιπόν στην νέα πόλη και έμπλεξα με όλη την αλητοπαρέα ,κοπάνες φάρσες ,έδεσα τελοσπάντων και γώ ,έγινα ενας απο τους χειρότερους μαθητές απο τα 14 μέχρι τα 18 δίχως να περάσω σε κάποια σχολή τελικα , αλλά πέρασα τις τάξεις γενικού λυκείου και γυμνασίου στο παρα πέντε , και μία που μέ σωσε ένας σεισμός το 1998 εαν θυμάμαι καλά.......
δεν πέρασα σε κάποια σχολή λοιπόν να το παίζω φοιτηταριό , γράφτηκα σε ενα ιδιωτικό και το έβγαλα , πήγα 21-22 γνώρισα ένα κορίτσι το έχασα , έφυγα στρατό έκανα καλούς φίλους , σαν βγήκα και απολυθηκα τους έχασα όλους , δουλεύω πια στα 30 εδώ και 3 χρόνια σε μια δουλειά χωρίς να πληρώνομαι ελέω κρίσης.......
διαβάζω τόσο καιρό τα σχόλια διαφόρων σας εδωμέσα σε θέματα γύρω απο την αυτοκτονία....... αλλος αποκαλεί την αυτοκτονία δειλία ....άλλος φόβο για το δήθεν "όμορφο αύριο" που θα μου χαμογελάσει ??? , άλλος οτι εγκαταλείπω την μάχη , άλλος λέει οτι η ζωή είναι ενα δώρο? απο κάποιον και οτι πρέπει να την εκτιμώ , άλλος πάλι κοροιδεύει , άλλος λέει να πάω να ακουμπήσω ενα πενηντάευρω σε εναν ψυχαναλυτή ή ψυχίατρο για ενα μιαμισάωρο και εαν , να ακούσει τον πόνο μου , άλλος πάλι μιλάει για θεούς ,δαίμονες και κόλαση
εγώ παιδιά ενα πράμα βλέπω...... το κορίτσι που αγάπησα ποτέ δεν θα τό χω.
Γεια σου απελπισμένε , έχεις αναρωτηθεί πόσοι από εμάς έχουμε για μόνιμο σύντροφο τον άνθρωπο που αγαπήσαμε ; και όσοι φαίνεται ότι το έχουμε καταφέρει πιστεύεις ότι ήμαστε ευτυχισμένοι ; ( κάποτε ήμουν βαθειά ερωτευμένος με μια κοπέλα , το ίδιο και αυτή , αρραβωνιαστήκαμε , κάποια στιγμή όμως αργότερα της ζήτησα να χωρίσουμε . Κανένας δεν το πίστευε αφού για όλους είμασταν πρότυπο ερωτευμένου και αγαπημένου ζευγαριού , η προς τα έξω όμως εικόνα δεν είχε σχέση με την πραγματικότητα , αφού η καθημερινότητα μας είχε μεγάλη απόκλιση νοοτροπίας ! Ότι βλέπεις δεν είναι όπως φαίνεται !!! Τα κριτήρια σου νομίζω ότι δεν είναι ρεαλιστικά !
Να μου χαμογελάσει λές η μοίρα και η τύχη ή του έρωτα τα βέλη τώρα πια ? στα 30 ? μα χαθήκανε τα νιάτα μου μεστη δυστυχία με προσπεράσανε τα όμορφα καλοκαίρια και γώ δεν είχα ούτε ξοχικά ουτε πατρικά στο νησί να ζήσω έρωτες με όμορφη μελαχροινή νησιώτισα...είμαι και ασχημάντρας....τι να κάνω ?σάμπως το ζήτησα εγώ να μην με φτιάξει ο θεός απο την γέννα σαν τον Μαρτάκη αλλά να με κάνει να ρθώ στη ζωή έτσι ξοφλημένος ? ξέρω ξέρω καποιοι θα πείτε ρε φίλε και άλλοι γεννηθήκανε ανάπηροι και άρρωστοι ....μα είναι αργά .......δουλειά που να με πληρώνει πια που να βρώ ?
Αν δεχτούμε αυτόν τον τρόπο αντίληψης ως λύση πρέπει να ψάξουμε περίστροφο πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες !
να μπορώ να ζήσω οικογένεια να βγώ μια βόλτα μια εκδρομή να κεράσω το κορίτσι εναν καφέ ? να πω ρε παιδί μου οτι θα βγώ επιτέλους εκει έξω να τα σπάσω και γώ να γλεντήσω ??? αφου απόκαμμα κάθεμερα απο μια δουλειά που με βάζει και μέσα γυρνάω και κάθεμέρα πιοτό και μεσα κλεισμένος και σήμερα Σαββατιάτικα...
κορίτσι πιο να με θέλει πια ? όταν τριγύρω οπου και να βγείς όλοι αυτοί είναι όμορφοι νέοι επιτυχημένοι στρατιωτικοί ένστολοι εισοδηματίες....πώς να με θελήσει να με ερωτευτεί το κορίτσι μου όταν παντού υπάρχουν όλοι αυτοι τόσο νικητές τοσο επιτυχημένοι ....λές και τους το κανε δώρο κάποιος θεός να χουνε να βλέπουν εμένα στη κατάντια μου να νιώσουν λιγάκι πόσο τυχεροί είναι βλέποντας εμένα να χάνω την ζωή κάτω απο τα πόδια όταν αυτοί εκ γεννέτης ομορφονίοι κορμάρες και η τύχη η μοίρα να τους χαμογελάει του κόσμου τις ευκαιρίες.....
Όλοι οι άνθρωποι ήμαστε ''ΙΣΟΙ'' , δεν υπάρχει άνθρωπος δίχως μειονεκτήματα !! Απλά εσύ γνωρίζεις μόνο τα δικά σου , αφού όλοι τα κρατάμε κρυφά !!!
Θα βγεις ιδιαίτερα ωφελημένος αν μετριάσεις τα συναισθήματα μειονεξίας που νιώθεις !
εγώ δηλαδή που ατύχησα να γεννηθώ άσχημος να'με φτωχός χαζός αποτυχημένος με χίλια δυό γεννετήσια προβλήματα , είμαι απλά η υπενθύμιση του πάνσοφου Θεού στον ομορφονιό και σε αυτόν που του δωσε η ζωή τα πάντα εμφάνιση,λεφτά,κορμάρα εκ γεννέτης,ευκαιρίες και δε ξέρω γω τι άλλο σε αυτούς που τα βρήκαν εδωπέρα όλα τα καλά πακέτο ??? γιατι εγώ τελικα όλα τα στραβά κατάντησα να με ενα πακέτο εδωπέρα να δυστυχάω ....
και ξέρετε κάτι ? τώρα πια στα 30 το μόνο που με περιμένει είναι αρκετά χρόνια ακόμα ντροπή και φτώχια , και μοναξιά , και στα 60 ή στα 70 βάλε και εναν καρκίνο προστάτη να χαροπαλεύω και να ουρλιάζω απο πόνο μονάχος σε κάποιο νοσοκομείο ........
Μια ρήση λέει το εξής : ότι φοβάμαι αυτό πετυχαίνω !!
μα το θεο το χριστο την παναγία και ότι υπάρχει τελοσπάντων ιερό ενα περίστροφο να βρώ να χαρίσω στον εαυτό μου έναν λυτρωμό επιτέλους......αυτή η ζωή ήταν για κάποιους σας χατήρι....μην κρίνετε όμως και μην κοροιδεύετε επιτέλους αυτόν για τον οποίο ήταν η μεγαλύτερη κατάρα....ούτε δειλία ούτε διαφυγή είναι να αυτοκτονήσεις ,ούτε λύση να με μπαστακώσουν σε ένα άσυλο και να μου ρίχνουν ψυχοφάρμακα και ηλεκτροσόκ για να μην σκέπτομαι είναι ......ούτε που ξέρω τι θα με βρεί στο έπειτα σαν θα φύγω...πιστεύυω αφού μαυράγορίτη για να αγοράσω περίστροφο δύσκολο να βρώ,μάλλον 5όροφη και πάνω πολυκατοικία και σάλτο να μην υπάρχει περίπτωση να σηκωθώ απο κειπέρα....μπορείς εσύ που κρίνεις να μου χαρίσεις να είμαι ένα όμορφο σώμα
Έχεις σκεφτεί το γυμναστήριο ;
ένα όμορφο πρόσωπο να με αγαπάνε και οι ξένοι να έχω μια δουλειά να είμαι πετυχημένος ,να κουρνιάζει δίπλα μου το κορίτσι των ονείρων μου στην αμμουδιά και να χαζεύουμε την αυγή σαν χρωματίζει τα κύμματα της πανέμορφης γαλάζιας θάλλασας ?και να με αγαπάει , να θέλει εμένα κανέναν άλλο όσο και εαν όμορφο τον έφτιαξε η ζωή
Επέτρεψε μου συμπαθέστατε συνάνθρωπε να πω ότι όλο αυτό το τελευταίο που αναφέρεις είναι μια ουτοπία !!!!
Προσωπικά δεν γνωρίζω κανέναν απολύτως που να το έχει καταφέρει αυτό ! Σε κάθε περίπτωση σου εύχομαι με πολλή συμπάθεια να ''θελήσης ο ίδιος να αγωνιστής για να καταλάβεις ότι αρκετές από της αντιλήψεις σου σε αδικούν , γιατί δεν είναι αντικειμενικές ''
.....Δεν μπορείς!....όταν πια σβήσανε τα όνειρα , πεθάνανε τα όνειρα , και όλα αυτά που περιμέναμε και λέγαμε θα μας βρούν στη ζωή τελικά δε μας βρήκανε.....απλά ένα τέλος ζητάω......
