Printable View
Υπάρχει κάποιος που να πάσχει από διαταραχή πανικού ή έντονο άγχος και να έχει έντονα συμπτώματα όπως ζάλη, αδυναμία, τάση λιποθυμίας) σε καθημερινή βάση και για μεγάλο χρονικό διάστημα? Εδώ και 2 βδομάδες έχω αυτά τα συμπτώματα συνέχεια και έχω αρχίσει να ανησυχώ μήπως έχω τίποτα άλλο.
Είναι καλύτερο να κάνεις κάποιες αιματολογικές εξετάσεις να δεις αν όλα είναι καλά,αλλά ναι αυτά είναι και συμπτώματα έντονου άγχους και πανικού.Δεν γράφεις κάτι που να βοηθάει να καταλάβουμε σε τι ακριβώς οφείλετε αν δηλαδή σου συνέβη κάτι περνάς κάποια ψυχολογικά αυτή την περίοδο.Αν σε βοηθάει πάντως να ξέρεις ότι εγώ αυτά τα περνάω εδώ και 3 μήνες και άλλα πολλά σωματικά που με έχουν οδηγήσει στους γιατρούς και τελικά ως αποτέλεσμα ήταν τον άγχος και οι κρίσεις πανικού.
Κοίταξε, γενικά είμαι αγχώδης σε εκνευριστικό βαθμό. Αγχώνομαι δηλαδή για το πιο ασήμαντο ως το πιο σημαντικό. Δεν υπάρχει μέρα που να μην έχω άγχος για κάτι και αυτό το είχα πάντα. Αιματολογικές έκανα πριν ένα μήνα και ήταν OK. Γιατρούς τους έχω γυρίσει όλους εδώ και 4 χρόνια που συνέβη η πρώτη κρίση πανικού και η απάντηση πάντα είναι η ίδια που πήρες κι εσύ, άγχος δηλαδή. Η αλήθεια είναι ότι πρόσφατα πέρασα κάτι πολύ άσχημο, μία εγκυμοσύνη η οποία διακόπηκε στον 7ο μήνα λόγω προβλήματος. Αυτό συνέβη πριν 2 μήνες. Τις πρώτες μέρες μετά από αυτό ήμουν πολύ στενοχωρημένη, έκλαιγα συνέχεια κτλ. Δεν είχα όμως συμπτώματα πανικού. Όμως εδώ και 2 βδομάδες έχω τρομερές ζαλάδες σαν μόνο σύμπτωμα σε καθημερινή βάση και αυτό είναι που με φοβίζει, ότι δηλαδή είμαι συνέχεια έτσι. Έχω μια εμπειρία στις κρίσεις πανικού και τα συμπτώματα αφού τα έχω τόσα χρόνια, αλλά κάθε φορά είναι και κάτι διαφορετικό και πάντα με τρομάζει. Δεν ξέρω αν συμβαίνει μόνο σε μένα αυτό. Επίσης έχω παρατηρήσει ότι πάντα οι κρίσεις από την άνοιξη και μετά και ιδιαίτερα το καλοκαίρι είναι πιο συχνές.
Φιλε/ φίλη θέλω να σε ρωτήσω κάτι. Κ γω έχω κάνει αιματολογικές και έχουν βγεί όλα καλά αλλά μερικές φορές με πιάνει μια αμφιβολία μήπως μου έδωσαν λάθος αποτελέσματα να με αφήσουν να τα τινάξω εν άγνοια μου. Μάλιστα την τελευταία φορά πριν λίγους μήνες έκανα και για καρδιακά έκανα βασικά ότι αιματολογικό τεστ υπάρχει μου βγήκαν όλα καλά και εγώ δεν το πίστευα, πιστεύω πως κάποιο λάκκο έχει η φάββα.Quote:
Originally Posted by m.monkey
Είναι πολύ παλαβό αυτό που σκέφτομαι; Δεν θέλω να σε τρομάξω πάντως. Μερικές σκέψεις κάνω μέσα στη μοναξιά μου και την αδιαφορία του κόσμου.
Το μόνο βασικά που βρέθηκε ήταν ανεβασμένη η καλή χοληστερήνη/ όλη, και κάτι στα ούρα νομίζω (αυτά τα αποτελέσματα ήταν κόκκινα) αλλά ο γιατρός (όχι ψυχίατρος) μου είπε ότι είναι όλα καλά και ότι απλά χρειάζομαι λίγο περπάτημα.
Δεν με τρομάζεις καθόλου γιατί τις ίδιες σκέψεις κάνω κι εγώ συνέχεια και όλοι μου λένε ότι είμαι κατά φαντασίαν ασθενής! Είναι λίγο τρελό αυτό που παθαίνουμε γιατί από τη μία κάνουμε εξετάσεις για να δούμε αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, αλλά από την άλλη όταν μας λένε ότι είναι όλα καλά αντί να χαρούμε μας πιάνει η αμφιβολία ότι κάτι έχουμε και δεν μας το βρίσκουν.
Λυπάμαι πολύ για την εγκυμοσύνη,θα πρέπει να ήταν πάρα πολύ δύσκολο και είναι λογικό να σε πιάνουν όλα αυτά,άλλη στη θέση σου θα ήταν πολύ χειρότερα και θα σκεφτόταν πολλά χειρότερα.Νομίζω πως όλοι μας έχουμε την ίδια ιδέα στο κεφάλι μας πως ότι και να δείξουν οι εξετάσεις και ότι και να πει ο γιατρός εμείς θα έχουμε μια υποψία που δεν φεύγει από το μυαλό.Εμένα συνέχεια μου εμφανίζονται σωματικά συμπτώματα και κάθε φορά κάτι άλλο και πανικοβάλλομαι και δεν ξέρω τι είναι αυτό πάλι και άντε μέχρι να συνειδητοποιήσω ότι είναι και αυτό από το άγχος.
Αφού έχεις κάνει τις εξετάσεις σου λοιπόν το μόνο που έχεις να κάνεις τώρα είναι να συμβιβαστείς με τα συμπτώματα και να μάθεις να τα ξεπερνάς κάθε φορά που νιώθεις ότι σε πιάνουν.Πάντα κάτι καινούργιο μας τρομάζει πόσο μάλλον όταν έχει να κάνει με την υγεία μας.
Ευχαριστώ angiem για την απάντηση, απ'ότι έχω καταλάβει αυτό είναι το πρόβλημα με τις κρίσεις πανικού, ότι δηλαδή κάθε φορά εμφανίζονται και με κάποιο διαφορετικό σύμπτωμα και μέχρι να καταλάβεις ότι είναι κι αυτό άγχος έχουν έρθει και όλα τα άλλα. Πάντως είναι κάπως παρήγορο το να ανταλλάσσεις απόψεις με άτομα που έχουν το ίδιο πρόβλημα. Πρώτον γιατί ξέρεις ότι δεν είσαι ο μόνος που το περνάς και δεύτερον γιατί μόνο όποιος το έχει ζήσει μπορεί να σε καταλάβει. Είναι εύκολο όταν κάποιος δεν το έχει περάσει να σου λέει έλα μωρέ δεν είναι τίποτα. Εκείνη την ώρα λες έλα στη θέση μου και μετά να δω αν θα λες τα ίδια!
Και εμένα με βοήθησε πολύ όταν βρήκα αυτό το forum και μου είπαν τις εμπειρίες τους και άλλοι που έχουν περάσει τα ίδια και χειρότερα.Να είσαι σίγουρη ότι κάποιος που δεν τα έχει περάσει αυτά δεν μπορεί να ξέρει πως είναι και πόσο χάλια αισθανόμαστε εμείς και πόσο δύσκολο είναι να το ξεπεράσεις ή να συμβιβαστείς με αυτό που νιώθεις.Να γράφεις όποτε το έχεις ανάγκη και να λες ότι σε απασχολεί να είσαι σίγουρη ότι πάντα θα υπάρχει κάποιος εδώ να σε ακούσει και να σε συμβουλέψει κιόλας.
Συμφωνώ μαζί σου angiem, ήδη νομίζω ότι νιώθω λίγο τόσο λίγο καλύτερα (κάτι είναι κι αυτό) που είπα εδώ αυτά που με απασχολούν και πήρα κάποιες απαντήσεις. Εύχομαι μία μέρα όλοι εμείς που παλεύουμε με αυτό το τρομερό τέρας το άγχος να καταφέρουμε να το νικήσουμε και να απαλλαγούμε από αυτό, αν όχι τελείως τουλάχιστον να μην του δίνουμε τόση πολλή σημασία. Τότε ίσως κι αυτό βαρεθεί και φύγει από μόνο του :P ανέκδοτο ήταν αυτό!!!
Καλό, μακάρι να βαρεθεί να φύγει γιατί αλλιώς θα το χτυπήσω,έχει αρχίσει και με κουράζει.
Χα χα χα! Βρε θα το πατήσω κάτω το παλιοσκουλήκι!!!
Κι εγω θελω να το λιωσω το κωλοαγχος !!!!!!! Ειδικα τα ψυχοσωματικα τα κουμανταρω πλεον κ τις κρισεις πανικου τις εχω ξεπερασει, αλλα η γαδ εκει , να επιμενει, επι 5 χρονια σχεδον.........
Αυτο το οτι να μην δινουμε σημασια οσο μπορουμε κ να μην το σκεφτομαστε κ ετσι θα υποχωρησει, δεν ειναι joke ουτε urban legend , ειναι reality αλλα απαιτει πολυ χρονο κ προσπαθεια !!!!