το να βλέπω ανθρώπους δεν βοηθά την δική μου ψυχολογία, μόνο υπό προϋποθέσεις, ο ήλιος στην αρχή με ζαλίζει αλλά με τον καιρό τον συνηθίζω.
μισώ το καλοκαίρι και τα πάντα γύρω απο αυτό, εκτός από τα αντιηλιακά που χρειάζονται δηλαδή πλέον.
Printable View
το να βλέπω ανθρώπους δεν βοηθά την δική μου ψυχολογία, μόνο υπό προϋποθέσεις, ο ήλιος στην αρχή με ζαλίζει αλλά με τον καιρό τον συνηθίζω.
μισώ το καλοκαίρι και τα πάντα γύρω απο αυτό, εκτός από τα αντιηλιακά που χρειάζονται δηλαδή πλέον.
Είμαι για καφέ μόνος μου όποιος θέλει έρχεται [emoji16]
Χάλια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Τι έγινε ;
Η αλήθεια είναι ότι τα καινούργια χάπια που μου είχε γράψει ο ψυχίατρος με πείραζαν οπότε τα σταμάτησα και γύρισα στα προηγούμενα τα οποία δεν ξέρω πια πόσο με βοηθάνε!!
Θα ήθελα να είμαι σε κάποιο μπαράκι αυτή την ώρα και να διασκεδάζω όπως όλοι αλλά δεν μπορώ να παριστάνω τη χαρούμενη, δεν μου βγαίνει και οι άλλοι το καταλαβαίνουν οπότε καλύτερα που κάθομαι σπίτι
απαπα τα μπαρ δεν είναι να γνωρίζεις κόσμο λυπημένος, θα του μείνει του άλλου και δεν θα ξαναπάει σε μπαρ, κι εσύ θα το μετανοιώσεις.
να βγεις μια χαρά το ακούω, το μπαρ και την πολυκοσμία όχι.
Όταν είσαι σε μπαρ συνήθως σου αλλάζει η διάθεση, δεν μένεις λυπημένος, εκτός κι αν κολλήσεις με κανέναν άλλο μίζερο. Η ατμόσφαιρα είναι χαλαρή κι αν πας όχι σώνει και καλά για να νιώσεις χαρούμενος, αλλά απλά με διάθεση να δεις τι θα συμβεί, συνήθως σου φιάχνει η διάθεση εκεί που δεν το περιμένεις.
Με το να κοιτάς τα ντουβάρια του σπιτιού δεν σου φιάχνει η διάθεση...
Νιώθω πολύ μόνη, ότι δεν έχω κανέναν να μιλήσω και να με καταλάβει... Οπότε θα στραφώ στη μόνη λύση:
https://www.youtube.com/watch?v=Bfk77pU8T2I
"Πάλι η μουσική θα κάνει θαύματα"...
κι ομως sonia , η διαθεση μου εφτιαξε ενα 50% κοιτωντας τα ντουβαρια του σπιτιου, εκει που δεν το περιμενα , χωρις να κανω κατι ιδαιτερο , μην περιμενοντας να συμβει κατι , αρχιζε σιγα σιγα να φτιαχνει , και σκεφτηκα , ' κοιτα που θαναι κατι περαστικο ' ελα ομως που αυτο συνεβη προ 6μηνου , κουφο, αλλα αληθινο, δεν εχω ξεπερασει το 50% αλλα μονο που εχω φτασει να λειτουργω , μου αρκει, ποτέ ομως στα 18 χρονια κτθλψης δεν εχασα την ελπιδα μου , η ελπιδα ειναι κατι καλο, ποτέ δεν κλαφτηκα , δεν ειμαι μεμψιμοιρος ......δεν περιμενα κατι απο τα φαρμακα , και καλα εκανα ......
Εμένα φτιάχνει η διάθεσή μου το τελευταίο διάστημα όταν πηγαίνω για καφέ στην ίδια καφετέρια μόνος μου στο ίδιο τραπέζι και τα ακουστικά να παίζουν σχεδόν τα ίδια τραγούδια!!